Nieuwsblad voor L AN GEDIJ K en Omstreken.
Ho/148* mïp«««8i as Donderdag 6 December 023 82e J* arsra t
per 3 maanden f 1,15
het schufm
aisten gebald
I EU WE m 4
Deze coaraat verschijnt Dinsdags, Donderdags en Zaterdags.
AMOSffEMESTÖPBIJ»
REDACTEUR- UITGEVER
J. H. KEIZER.
BUREEL;
loordacharwoude.
PB IJ 8 9£B AI5v. ERTENÏlBBi
Tab 1—1 regela 78 ct., elke tegel meer 18 ct.
Sroote letten of Tignetten worden naar plaatsruimte berekead.
Brieven rechtsreeks aab den Uitgever
HiiT PUBLIEK EN,DE
TWUIJVERWEG.
Op uitnooidiging van de Kamer van Koop
handel en Fabrieken te Alkmaar werd den 21
November ten stadhuize aldaar met de Dage-
lijksche Besturen van gemeenten en Polders
uit den omtrek eene vergadering gehouden ter
bespreking van iden toestand v:an den Twuij-
verweg, in eigendom toebehoorende aan de
gemeente Alkmaar.
Bij de Kamer waren klachten ingekomen
over den slechten toestand van dezen weg,
waarop zij zich tot de gemeente Alkmaar had
gewend, die natuurlijk tot plicht hepft dezen
onderhouden. Erkend werd, dat leze
weg voor het moderne vervoer absoluut niet
geschikt is, maar zij schoof de verplichting
van zich af den weg zoodanig, te moeten ver
beteren, dat hij aan de eisohen van het steeds
toenemende verkeer voldoet.
De verkeerscommissie van de Kamer van
Koophandel stelde daarop een onderzoek in
naar den toestand van den weg, bevond hem
ijn een toestand, die voor het tegenwoordige
verkeer gevaarlijk is en wendde zich tot Alk
maar en de bij dezen weg belanghebbende ge
meenten en Polders met het verzoek in eene
daartoe te beleggen vergadering plannen te
bespreken die leiden 'konden tot verbetering
van dezen weg.
Het is een oud rijmpje, zoo dikwijls naar
waarheid gebezigd en ook op deze vergade
ring van toepassing:
„Zij dronken een glas
En lieten de zaak zooals zij was."
Zoo één vergadering, dan heeft deze ge
staan in het teeken van onwil, kortzicht g-
heid en onverschilligheid. Noprdscharwoudc
en Zuidscharwoude legden bij monde van den
Burgemeester dier gemeenten, de verplichting
'op de schouders der gemeenten Alkmaar en
Sint Pancras. Broek op Langendijk weigerde
elke medewerking, en was zelfs niet geneigd
zifting te nemen in eene commissie van onder
zoek om tot eene oplossing te komen.
Oudkarspel was meer welwillend gestemd,
zonder eenige toezegging te doen en Sint Pan
cras meende, dat wanneer de gemeente Alk
maar den weg steeds goed had onderhouden
deze thans niet in zoo'n slechten toestand zou
zijn. Medewerken, ja, dat zou de gemeente
ongetwijfeld, maar dan moest geen enkele ge
meente zich terugtrekken.
In algemeenen zin zouden wij kunnen zeg
gen, dat samenwerking in dezen, om te komen
tol algeheele verbetering van dezen weg, dooi
de verkeerscommissie met kracht is beple t en
dat niets onbeproefd is gelaten om de vertegen
woordigers der belanghebbende gemeenten tot
.andere, wij schreven liever betere gedachten
te brengen. Een der leden, naar we vernamen
was het de heer Hoogland, stelde zelfs de
vraag- aan den Burgemeester van Broek op
Laneeitdijk of hij de Verantwoordelijkheid zij
ner weigering om in de commissie zitting re
nemen wel zou durven dragen? Een vraag,
Üie ongetwijfeld vertolkte zijn groote bevreem
ding over zoo groote terughoudendheid.
Deze vraag had hij ook kunnen richten dot
'het hoofd der gemeenten Noord- en Zuidschar-
W°Het' ijs werd echter niet gebroken. Vage
toezeggingen werden gedaan, dat deze zaak
met de betrokken wethouders zou worden be
sproken, natuurlijk bebeerscht door de ge
dachte, welke door de betrokken hoofden der
gemeenten op deze vergadering naar voren is
^De^voórzitter, de heer Arntz, bleef hoffelijk
ren hoopte, dat de antwoorden, die binnen en
kele dagen zullen inkomen, gunstig zullen lui
sden. IJdele hoop, geachte heer, waarvan
ge zelf ongetwijfeld overtuigd zult zijn.
Zoo is deze vergadering, welke door vooraan
staande mannen uit deze en omliggende ge
meenten werd bijgewoond, op mets uit ge=lo°Pen
of wil men het anders gezegd hebben, met
oen zeer negatief resultaat gesloten.
Wij kunnen niet nalaten op deze vergade
ring een kleine kantteekening te maken.
Alleen door de verkeerscommissie en door
den Alkmaarschen wethouder, den heer Rin
gers, is er op gewezen, dat die toestand van
den weg onhoudbaar is, door geen enkele
der anidere aanwezigen is een gedachte geuit
in dezen geest. Dat is het pijnlijke van de zaak,
want een getuigenis in dien zin vertolkt onwil
lekeurig de verklaring: „Zóó kan het niet blij
ven", en die gedachte had men mogen ver
wachten, dat naar voren was gekomen na de
verklaring van den voorz. der verkeerscom
missie: Er zijn twee mogelijkheden:
le. den weg te sluiten voor het autoverkeer;
2e. den weg afdoende te verbeteren.
Deze conclusie, getrokken uit een nauwkeu
rig onderzoek, is geheel genegeerd, en wat
het ergste is, met een totaal voorbijgaan van
het publiek belang. De gemeente Alkmaar is
eigenaresse, heeft den weg vierhonderd jaar
geleden in publieke veiling gekocht en derhalve
is zij verplicht dezen te onderhouden. Maar
we schrijven thans 1923- De weg deugt niet
meer voor het verkeer, ook al zou hij in elk
opzicht goed zijn .onderhouden; is slechts drie
Meter breed, levert gevaar op voor alles wat
en iedereen die dien weg passeert, maar het
laat de autoriteiten koud. Wil het publik zich
wagen in een volle auto-omnibus dien weg te
passeeren, dan is het zelf verantwoordelijk1 voor
die waaghalzerij. Daar trekken zij zich geen
sikkepit van aan. Dan gaat men per spoor, die
gelegenheid is er ook. Ja, dat'swaar ook. Maar
nog eens, wij schrijven 1923- De wallen zijn
geslecht. De zandwegen zijn grind-, macadam-
of straatwegen geworden; handel en verkeer
hebben zich weten aam te passen aan den groo-
ten concurrentie strijd, dien het economisch le
ven in dezen tijd openbaart. Alle energie is
noodig te 'kunnen voldoen aan de enorme
eischen die vraiag en aanbod stellen, niet alleen,
'maar die alle krachten vorderen om te kunnen
vervullen z'n maatschappelijke en vooral
Jinandeele verplichtingen, elk individu, iederen
zakenman, den burgers van iedere gemeente
in het algemeen op de schouders gelegd. Maar
wanneer eene onderneming uit welbegrepen
eigenbelang, maar tevens ten algemeenen nutte,
zich in dienst stelt van hen, die ijveren en
zwoegen om zich een bestaanszekerheid te ver-
'schaffen. 'dan mag zij daarin niet worden ge
hinderd door de overheid' en in de eerste plaats
niet door hen, die zich „vroede vaderen" noe
men- Want „wijs" gezegd vinden wij het niet,
als er geantwoord wordt op de vraag om sa
menwerking: „Zijn deze gemeenten nu maar
weer verplicht de wegen in goeden staat te
brengen, omdat het bepaalde autohouders be
lieft met 30 of 40 auto's over deze wegen te
rijden? Dat wil dus zeggen, dat men niet van
'plan is daartoe mede te werken. Wat de lucht
vaartdienst, de 'draadlooze telegrafie, de tele
graaf en de telefoon beteeke-nen voor groote
'handelshuizen en Maatschappijen, dat betee-
kent het autoverkeer voor den kleinhandel
naast spoor en boot. In dit verband bestaan
geen grenzen meer. Met steeds breeder vleu
gelslag neemt 'handel en verkeer een grootere
Vlucht, waarin zij door die ondernemingen wor
den gesteund, en wier elastische bewegingen
geen belemmeringen in den weg mogen wor
den gelegd. Het geldt hier 'het belang der
gemeenschap, dat niet binnen gemeentegren
zen is beëngd. Elke latente houding in dezen
getuigt van een engen gezichtskring als in een
mistige wereld* Hier dreigt gevaar. Hier is sa
menwerking noodzakelijkeen gebiedende eisch.
De verkeerscommissie van de Kamer van
Koophandel heeft óók haar kijk1 en ziet goed,
wanneer zij zegt: „Wij moeten trachten een
verbetering van den weg te krijgen. Elke plaats
beeft daarbij belang, zoodat het wenschelijk
is, dat de verschillende gemeentebesturen daar
toe medewerken. De ongelukken zulten anders
ntet van de lucht zijn."
De vraag: „Durft gij de verantwoordelijk
heid dragen u van medewerking te onthou
den?" stellen wij bij dezen opjk aan de betrok
ken autoriteiten.
Het gaat om het algemeen en publiek be
lang en daar maakt men zich niet met enkele
phrasen van af.
RECHTZAKEN
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Sinterklaas in de rechtszaal.
De politierechter had vandaag 'n heete partij
klantjes, die hun Sinterklaascadeautje kwamen
halen. Er werden aardig wat straffen uitgedeeld
ipen visscher uit Hoorn, wegens de droogma
king va nde Zuiderzee in 1923 op heden zon
der werk, kon echter onverrichter zake ver
trekken. Hij had de niet zeer goocheme streek
uitgehaald om uit de melkaffaire van den vee
houder Corn. de. Groot, z'n buurman, 'n rijwiel
lantaaam te knerpen. De rijwiellamp van be
klaagde was kaduk en nu kon hij aan de ver
lokkingen des duivels niet weerstaan. De offi
cier wilde de zaak maar met f15 boete uit de
wereld hebben, doch de politierechter had 'n
ander inzicht en wil eerst eens hooren, wat
meneer de reclasseeringsambtenaar van be
klaagde zegt. Derhalve werd de zaak 14 dagen
uitgesteld.
Heibel in 'n postkan'oor.
De schilder Arie B. te St. Pancras, ook wel
Sinte Reep genoemd op de heiligenkalender,
vYOtv-geld van de ongevallenwet vangen op het
postkantoor. Maar de kantoorhouder Van Kam
pen meende dat hij dit niet mocht uitkeeren
ómdat Arie in staat van faillissement verkeerde.
Daarover kregen de heeren 'n heftig dispuut,
waaraan de kantoorhouder 'n eind maakte
door Arie uit het kantoor te zetten. Arie keerde
echter terug en gaf den brievengaarder 'n
kwadaardigen schop tegen het onderlichaam,
'n schop die zoo hard aankwam, dat v. Kampen
'savonds nog 'n dokter moest raadplegen. Ge
lukkeg was er geen gevaar bij. Arie B. stond
echter heden terecht en beweerde niet geschopt
maar wel hem een slag gegeven te hebben,
omdat hij met zijn arm tusschen de deur be
kneld raakte, toen v. K. hem uit het kantoor
werkte. Zijn arm zag bont en blauw en zat vol
bonken. Op voorstel werd Arie, wien het huilen
nader stond dan het lachen, veroordeeld tot
f 20 boete of 20 dagen hechtenis.
Van je familie moet je 'tmaar hebben.
De drukker Joh. S. te Enkhui'zen staat op
geen goeden voet met mej. Johanna S., huis
vrouw van den bokkemrook-er K„, 'n dame wier
tongetje nogal los in haar snoeperig mondje
zit. Dat instrumentje werkte op 26 Oct. weer :n
zoodanige mate, dat S. het er niet bij liet
ziltten en de eigenares de blauwe trap op liet
dansen. Wat ze allemaal aan S. te vertellen
had, zulten we maar niet publiceeren, maar ons
alleen bepalen tot de mededeeling, dat mej. K.
die gesignaleerd wordt graag te willen schel
den „werd veroordeeld tot 10 gulden boete of
10 dagen.
Het mislukte uitstapje naar het vo tbalveld.
Adriaan en Joh. v. d. M. uit Wijk aan Zee
en Duin zouden op 21 October per autobus
naar 'n voetbalwedstrijd gaan, maar het weel
was heel slecht en derhalve kwamen zij en het
clubje, dat hen gezelschap hield, met verder
dan tot Castricum in de Rustende Jager. Daar
werd lekker geborreld en ten slótte draaide
het uit op een ruzie met de Castricummers,
waarbij zekere Jan Duin aardig door Arie en
Jan werd afgerost.
Wegens mishandeling stonden de jongelui
thans terecht en deden net of ze geheel per
abuis door den politierechter op de thee waren
verzocht. Arie had niet geschopt, dat kon hij
piet met zijn manke been en Jan had met ge
slagen. Maar de politierechter schonk geen ge
loof aan hun praatjes en veroordeelde teder
tot f25 boete of 25 dagen. Arie zei dat hij
onschuldig was en vroeg zeer inconsequent met
een een voorw. straf. Onschuldigen, zei de po
litierechter, worden hier met gestraft, niet voor
waardelijk noch onvoorwaardelijk.
Cognaclikkers.
'n Paar liefhebbers van likkem jongens uit
Ursem, de melkrijder J. C. S. en de metselaar
Corn. KL, benevens hun vriend de arbeider G.
v. d. S. uit Schermerhorn, 'n jongeling die ook
houdt van pappen en nathouden, wisten in den
nacht van 26 op 27 Sept. te Schermerhorn uit
het café van Kokkes 'n flesch met cognac te
bemachtigen. Kees K. graaide de flesch van
de toonbank en stopte die onder z'n jasje. De
imhoud liet zich goed smaken. Er bleef geen
drupje meer in en de leege flesch stond van
daag als corpus delicti te pronk.
De heeren cognacproevers stonden in par
tijen terecht. Eerst J. C. S. en Corn. K. en later
G- v. d. S. voor heling. Corn. K.„ en Gvd. S,
stonden bekend als snuiters, die de Schiedam-
frier veel te veel eer bewezen. Met J. C. S. was
het iets beter gesteld, alleen houdt hij 'n beetje
van lijntjes trekken, maar dat is niet strafrech
terlijk vervolgbaar. Laatstgenoemde kreeg dan
ook de minste straf f15 boete of 15 dagen.
Corn. K. werd opgeknapt met 40 gulden boete
of 40 dagen. G. v. d. S. tot 30 gulden of 30
dagen- Hij vond 20 gulden al te veel, maar
onze politierechter had vandaag 'n royale bui.
,'t Moest Sinterklaas worden.
Die werd goed bedacht
Zwarte Piet kwam duchtig uit den hoek,waar
het Jan K. gold. Deze stoute knaap was op
30 October weer eens dronken en werd door
den Alkmaarschen agent Kooij ingepikt voor
de zeer noodige ontnuchtering. Maar Jan had
beslist 'n ander idéé en trachtte zulks den
agent duidelijk te maken door rukken, trekken
en op Iden grond gaan liggen. Vriend Jan is
al 5 maal veroordeeld voor feiten, waaraan zijn
drankzucht niet vreemd is en werd nu door
den politierechter voor 2 maanden naar den
sukkelamolen verwezen.
Een rare grap.
Uit 'n lolletje hadden moppige vriendjes ze
keren A. C. M. L., wonende te Hoorn, wijs
gemaakt, dat 'de sigarenfrik G. W. hem be
lasterd had. S. liep direct warm en gaf W
voo rh ijiets kon repliceeren, 'n doffer op z'n
gezicht, dat W. met 'n prachtig blauw oog
z'n weg verder kon vervolgen. Het bleek later,
dat de arme kerel absoluut geen kwaad van
den pootigen L. had gesproken. Maar L. werd
heden voor z'n voorbarigheid gestraft met 20
gulden boet eof 20 dagen.
Leelijke woorden.
De veehoüderstelg Adriaan M. te Uitgeest,
raakte leelijk uit zijn humeur,, toen hij op 8
Nov. met zijn wagen kwam aanrijden en zich
de weg zag versperd door de auto van den-
chauffeur v. E-, die blijkbaar geen haast maak
te om zijn auto af te laden. Adriaan begon
geweldig te mopperen, waarop de chauffeur,
'n groote, sterke jonge kerel, het boertje invi
teerde, eens 'n robbertje met 'm te knokken.
Adriaan had hier niet van terug en foeterde
tegen den chauffeur zooiets van dagdief en
suffert, waarop de chauffeur z'n groote handen
in zijn zak stak en 'n klacht -deed omdat hij
zich beleedigd gevoelde. Vandaag weid de
kwestie voor den politierechter beëindigd. Hij
veroordeelde Adriaan, die in zijn woordenkeus
te onvoorzichtig geweest was, tot f 10 boete of
10 dagen en werd aldus aan de eer op on
bloedig ewijze voldaan.
Achterpoortjesheibel.
Onlangs werd 'n Heldersche juffrouw veroor
deeld tot 5 gulden boete omdat zij haar buur
man ,den kleermaker Vink had beleedigd, toen
deze den toegang tot zijn erf, waarover de
buren gewoon waren hun achterhuis te berei
ken, had afgesloten. Vandaag echter stond de
werkman J .v. L., de echtgenoot van gezegde
dame terecht wegens beschadiging van de door
den kleermaker opgeworpen hindernis-.
De arme beklaagde had een heelen bundel
paperassen onder zijn arm en beschikte over
een hinderlijk drukken conversatietoon. Met
den politierechter kon hij heelemaal niet in
een schuitje komen, want hij ging te keer alsof
hij eam-en moest doen voor veülder en afslager.
De politierechter moest hem ten slotte het zwij
gen opleggen en -dat doet Mr. Mull :r, 'n toon
beeld van beleefdheid niet zoo gauw. Maar
Jaap had geen slag om met groote heeren
kersen te eten. Hij kreeg de pitten voor z'n
hoofd in den vorm van f10 boete of 10 dagen.
