Vol verwachting klopt ons hart,
Wie de koek krijgt, wie de gard.
Het was echter in dit geval Piet S., 'n Hel
ders che werkman, die niet voor de eerste maal
i|n den tempel van Themis als beklaagde ver
schijnt.
Piet is een lastig sinjeur als hij 't op zijn
beupen heeft en dat toonde hij door 'n matroos,
met wien hij reeds in het casino mot had ge
had, bij het naar huis gaan 'n oplawaai toe te
dienen. Hij stond daarvoor thans terecht en
maakte door zijn bruusk en onbehoorlijk op
treden zijn zaak niet beter. Aangezien bekl.
reeds meermalen voor mishandeling was ge
straft, vorderde de officier ditmaal 1 maand
gevangenis, maar de politierechter vond dat
nog niet voldoende en verhoogde de straf tot
6 wieken. Piet was er lang niet lekker mee en
moest door de politie worden aangemaand het
gebouw te verlaten. De twee getuigen durfden
het gebouw niet te verlaten, vóór zij zich po
litiebescherming verzekerd hadden.
Nog 'n paar snoeplustigiein.
In den nacht van 27 op 28 October werd aan
(den verlofhouder A. Schenkels een viertal
fleschjes champagnepilz ontstolen, door zeke
ren Jan P., die zich aan dit zoete goed graag
kosteloos scheen te willen laven. Hij werd daar
in trouw geholpen door zijn kameraad Hendrik
de V. Gedeelde vreugde is dubbele vreugd,
hebben ze zeker gedacht, maar vandaag kon
den ze er aan toevoegen, dat gedeelde smart
halve smart is, daar ze elk veroordeeld werden1
tot f 15 boete subs. 15 dagen. Jan P. wegens
diefstal en Hendrik de V. terzake heling. De
officier had voor ieder 14 dagen gevorderd,
doch daar wilde de politierechter, die blijk
baar een andere juridische opvatting van de
zaak had, toch niet aan. D elaatste zaak, zei
de politierechter toen. Hebben we net gehad,
edelachtbare, rectificeerde de deurwaarder.
Toen volgde sluiting.
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK.
Zetting van 4 December.
Uitspraken.
Paulus G-, Medemblik, appelzaak arbeidswet-
overtreding. Vonnis bekrachtigd. Cassatie zal
worden aangeteekend.
Artikel 249, wetb. v. Strafr.
Een zedezaak, contra den gedetineerde C.
v. d. M. uit den Helder werd met gesloten
(deuren behandeld.
Zwagierlje als logé.
Daarna stond terecht de 22-jarige Gerben
K-, zonder vaste woonplaats, thans ,,en pen
sion" met afzonderlijke bediening in het ge
renommeerde Hotel van meneer van Heivoort.
Mijnheer Gerben, die in Alkmaar nog 'n ge
trouwde zuster heeft wonen, kwam op 25 Oc
tober bij de familie te logeeren- Hij was uit-
gedoscht als militair en beweerde te Ede in
garnizoen te liggen. Hij was voprnemens zich
aan te sluiten ÖJj bet Heilsleger. De familie
heeft niet zoo bijzonder veel met hem op, want
Gerben is altijd geweest wat het volk noemt
'n „harde verkeerde". Hij heeft al de tucht
school bezocht, is in 'n rijksopvoedingsgesticht
opgenomen geweest en is ook reeds eenige
malen tot gevangenisstraf veroordeeld. Hij
werd echter in genade aangenomen, op grond
van zijn zalvend gepraat, dat op de verbete
ring zijns levens scheen te wijzen. Helaas het
was allemaal flauwe kul die Gerben verkocht.
'Na drie dagen was hij opeens spoprloos ver
dwenen, met medeneming van f35 in bank
papier uit zwagers spaarpot. Alles wat hij ver
teld had was gelogen. Hij was korten tijd ge
leden ontslagen uit de gevangenis te Utrecht.
Daar hii ook nog terecht moet staan voor de
Utrechtsche rechtbank, requireerde het O.M.
die nog al medelijden met den snaak scheen
te hebben, 6 maanden gevangenisstraf. De
verdediger mr. Langeveld wilde het nog eens
met hem probeeren en zag hem liever voor
waardelijk veroordeeld.
FEUILLETON.
TE HOOG SPEL.
Dé dokter was gekomen en had het kind een
kalmeerend drankje gegeven, waarop zij in
slaap was gevallen; de meiden hadden haar
toen naar boven gedragen in haar ontwijde
kamer, waarvan de deur nu verre openstond.
Leonore trok zich al vroeg in haar eigen ka-
'tmer terug; het lampje met zachtgelen kap
branddie boven haar schrijfbureautje van inge
legd rozenhout; alles zag er hier even gezellig
en smaakvol uit, en toch zou zij het niet kun
nen volhouden.
Hoe vernederend, hoe vernederend I Zij had
er om kunnen schreien, en werktuiglijk zette
zij zich aan het tafeltje neer, legde papier voor
zich en nam de pen in de hand. Zij moest iets'
doen, maar wat?
Den Chinees sdhrijven?
Neen, dat hielp niet, 't Eenige wat zij hem
schrijven kon, was dat zij 'bedankte vopr de
verdere eer zijn boschjesmannehkind te be
schaven en op te voeden. Zou een vain die hon
derd en zooveel andere dames daar kans toe
hebben gezien? 'tDeed er niet toe, de bekente
nis was te vernederend. Hij had zulk een groot
vertrouwen in haar gesteldd, zoo'n hooge opinie
van haar gehad, en nu moest zij haar onmacht
bekennen, zich terugtrekken, haar toekomst op
geven, want al had zij geen bepaald idee er
van hoe de toekomst er uit zou zien, onwille
keurig had zij die in den laatsten tijd samen
gevlochten met Mac Dunolly; het viel haar
hard weer te breken met haar levensdoel, bijna
even hard als toen zij Otto zijn ring teruggaf.
Moest het dan? Was er nergens uitkomst;
Weer dat eeuwig motorongeluk.
Al voor de derde maal zagen we ComeÜjs
v. L., een 'tuinder te Blokker en gelukkige?
bezitter van een motorrijwiel, op de beklaag
denbank voor dezelfde zaak. Hij was met zijn
motor onder de neerkomende boomen bij het
station Zwaag doorgereesd, met gevolg dat zijn
duo-meisje, Bets Dol van haar zi tplaats was
afgesmakt en 'n hersenschudding haid beko
men. De politierechter had dit zaakje naar de
groote rechtbank verwezen en het scheen dat
die groote rechtbank er ook nog niet gauw
klaar mee kon komen. De zaak was al twee
keer aangehouden. Nu had men den heer
Scholten, autoverhuurder uit Alkmaar, proe
ven laten nemen piet een motor, om practisch
uit te maken of Kees nog tijdig had kunnen
stoppen- Die proef was genomen met een Har-
ley Davidson en de heer Scholten was van
meening, dat bekl. nog 19 meter ,ter beschik
king had gehad om te kunnen ^toppen. De
officier bleef dan ook bij zijn opvatting, dat
bekl. roekeloos en onvoorzichtig de veiligheid
van zijn. passagier in de waagschaal had ge
steld en handhaafde zijn vordering 3 dagen
gevangenisstraf. Zoo de Heer wil en wij leven
a.s. week uitspraak.
De linke electricien.
Al meermalen waren klachten gekomen bij
1de gemeentelijke lichtbedrijven te Castricum,
dat bij de familie L. aan den duinkant zoo
weinig electricitedt werd verbruikt, niettegen
staande men ook in het bezit was van een
electrische waschmachine. Door de beambten
van de lichtbedrijven werd een onderzoek in
loco. ingesteld en men kwam tot de ontdekking
dat de zoon des huizes, 'n niet onverdienstelijk
electricien, aan den meter had zitten prutsen
en deze zoo had ingericht, dat het mogelijk
was stroom te betrekken buiten den meter om.
In tegenwoordigheid van den burgemeester en
den rijksveldwachter Gorter werden proeven
genomen met die geniale inrichting en jawel,
't bleek dat de Meter stilstond als wijlen moe
der Lot, de zoutpilaarster, terwijl toch stroom
werd afgemelkt van het provinciaal net. Het
gevolg was, dat de justitie er haar bemoeizieke
neus in stak en de schrandere electrotechnikus
J. G. W. L., oud 18 jaar, heden terecht stond
wegens poging tot diefstal van electrische ener
gie. Vier electriciteitsmannen, plus burgerva
der Lommen, 'n pittig gemeentehoofd, als
mede onze oude vriend A. Gorter, de rijks
politieman, waren als getuigen gedagvaard.
't Was 'n lastig zaakje voor de rechtbank;,
daar de geleerde magistraten van electriciteit
ook (evenmin als ik) al niet veel meer sjoege
hebben, dan een vet kalf van fröbelen. De be
klaagde, blijkbaar geen stommerd, ook niet
als electricien beweerde, dat het niet zijn be
doeling was geweest om electrische stroom te
jatten, doch door middel van de door hem
aangebrachte machinerie zijn alumulatoren vul
de. Hem werd voor de voeten geworpen, dat
zulks op 'n andere plaats had kunnen doen,
waarop de beklaagde repliceerde dat het daar
't,voordeeligst was. Hij beweerde ook niet be
kend te zijn, dat hij niet aan den meter mocht
prutsen. Hem werd ook voor de voeten ge
worpen, dat aan den meter ten zijnen woon-
huize de gebruikelijke loodzégels ontbraken.
Beklaagde antwoordde hierop, 'dat de meter
nooit van zulke zegels was voorzien geweest.
Dat konden ook andere aangeslotenen desge-
wenscht wel verklaren.
Onze president deed zijn uiterste best om
den jeugdigen uitvinder tot bekentenis te bren
gen, maar zonder succes. Onze subs, officier,
'n onverwoestbare optimist, scheen echter hoop
vol gestemd en meende kans te zien, den ge-
nialen navolger van Thomas Alva Edison er
in te luizen. Vroeg veroordeeling tot 1 maand
touwpluizen.
Finis.
kon zij den strijd nog niet een poosje volhou
den? Was er niemand wien zij om raad kon
vragen?
Daar dacht zij aan Willem; het eerste oogen-
blïk schrikte zij van het idee terug; van alle
menschen op de wereld was er geen, tegenover
wien zij zich minder vrij voelde dan tegenover
Willem; hij doorzag haar geheel met haar klei
ne en groote kunstjes, haar inwendige holheid,
haar grenzenloos egoïsme.
i„Prada," noemde hij haar en zij ergerde
zie hnog bij de herinnering aan den twijfel
dien hij koesterde over haar opvoedkundige
talenten.
En nu zou zij juist bij' hem om raad komen?
O foei neenl
Zij wierp het plan, zoo pas opgevat, verre
van zich, om een oogenblik later er zich weer
aan vast te klampen als aan haar eenige red
dingsplank in den nood.
Wat zou het toch ook eigenlijk, of zij hem
haar moeilijken toestand bekende? Hij was im
mers toch maalf een broer? Wat het zwaarste is
moet het zwaafste wegen. Zij mocht toch deze
racphtige positie niet zonder slag of stoot op
geven; zij moest alles doen om zich te hand
haven. Twee weten meer dan één. Willem zou
misschien kunnen raden.
En dit eenmaal besloten hebbende, stak zij
vastberaden de pen in den koker en schreef
het voor haar liggende papier vol.
X.
Dén volgendein avond ontving Willem cot
zijn groote verbazing een brief van zijn zuster
uit Amsterdam.
Tot nu toe had Prada hem ni .t verwend met
haar brieven, zij maakte haar correspondentie
gewoonlijk met briefkaarten af, waarop niets
anders stond dan:
PLAATSELIJK NIEUWS
ZUIDSCHARWOUDE.
5, De kolfclub „Op Maat" besloot deel te ne
men aan societeiten-wedstrijd, te houden door
de 4 kolf clubs, aan dien Lamgendijk. A.s. Zon
dag heeft de eerste ontmo.etilng plaats in de
{kolfbaan van den heer J. de Bakker en daarna
om de 3 weken resp. in Concordia, bij P. Kra
mer alhier en C. Vis, Oudkarspel. Er werden
8 personeele prijzen uitgeloofd en medailjes
ö'oor den eersten prijswinner en voor de club,
jdèe het hoogste aantal punten slaat.
ZUIDSCHARWOUDE.
Het Roode Kruis-comité is uitgebreid tot 18
.leden, die in paren de rondgezonden circu
laires zullen ophalen, zoodat men a.s. Dins
dag weet, waarover het comité heeft te be
schikken.
BROEK OP LANGENDIJK.
De collecte, j.I. Zondag in de Chr. Geref
Kerk gehouden, voor de hulpbehoevende Duiit-
sche predikanten (gezinnen) heeft opgebracht
,fi 109.57.
BROEK OP LANGENDIJK.
Voor het exporteeren der steenkool, van Alk-
tnaar naar de Langedijker gemeenschappelijke
.gasfabriek was laagste inschrijver „De organi
satie der transportarbeiders" alhier, aan welke
{bet werk is gegund.
Ui i OEN OMTREK
ST. PANCRAS.
Woensdagmorgen waren een aantal werkloo-
zen voor gemeenterekening bezig me t sneeuw-
•opruimen van de wegen, een maatregel welke
de goedkeuring der burgerij zal hebben, en
welke het verkeer aanzienlijk zal1 verbeteren.
NIEUWSTIJDINGEN.
Ongevallen.
In een woning aan den Westerweg te Den
Haag 'heeft een ernstig ongeluk plaats gehad.
t)e vrouw des huizes moest iets van de boven
verdieping 'halen en liet de twee kinderen even
alleen in de huiskamer achter. Tijdens de af
wezigheid der moeder sdhijnt een der kinde
ken, een vierjarig meisje, te djcht bij de bran
dende kachel te zijn gekomen, tenminste toen
de bewoonster terugkeerde, zag zij tot haar
ontzetting het kind geheel in vlammen gehuld.
Zoo goed en zoo kwaad als dat ging, trachtte
de ontstelde moeder met doeken de vlammen
'jte dooven. De arme kleine had echter over
het ge'heele lichaam brandwonden bekomen en
moest in zorgwekkenden toestand naar het zie
kenhuis worden vervoerd. De brandwonden wa
ren zoo ernstig dat herstel uitgesloten was en
in den loop van den middag is het meisje reeds
overleden.
Ook de moeder bekwam bij het blusschen
'vrij ernstige brandwonden. Zij kon echter, na
verbonden te zijn, thuis blijven.
Op het postkantoor te Amsterdam wordt
een geldtrommel met f15000 vermist; vermoe
delijk ontvreemd en afkomstig van een der bij
kantoren.
Dé man, die den aanslag op dr. D. te Til
burg heeft gepleegd, heeft bekend dat hij het
plan had, den dokter bewusteloos te slaan en
hem daarna te berooven. Het is de 21-jarige
kantoorbediende D .L., wonende in de Nijver
straat te Tilburg.
De rijks-advocaat mr. D. Asser eischte
gisteren te Amsterdam tegen een koetsier, die
10 vaten spiritus had vervoerd, zonder de ver-
eischte vergunning f 36-000 boete, zijnde vijf
maal het bedrag dat aan belasting verschul
digd was.
„Alles wel het gaat uitstekend. Ik
hoop, dat gij beiden het ook goed maakt
vele groeten 1
Hierop kwamen met kleine varianten al haar
briefkaarten neder, en nu een brief, en een
dikke nog wel; zoo blasé was de arme Willem
niet onder het oogpunt van afleiding om er nciet
gretig naar te grijpen.
Meer dan hij zelf bekennen wilde, was hij
jiieuwsgierig naar de ondervindingen van Leo-
nore in de vreemde stad. Nu hij zelf het groote,
volle leven niet meer kon meeleven, was het
zijn grootste genoegen uit de verte dit leven
te volgen in zijn verschillende uitingen; nu de
Waelbekes echter weg waren en zijn zuster
eveneens, scheen het of alle gemeenschap voor
hem afgebroken was, of een groote, hooge
muur voor zijn oogen was opgetrokken, die
hem het gezicht op de levendige, woelige we
reld geheel onttrok.
Ondanks zijn beminnelijke philosophic en zijn
onverstoorbaar goed humeur kon het niet an
ders of deze afgeslotenheid in dit sombere jaar
getijde drukte hem zwaar neer. Otto had het
zoo druk', dat hij hem weinig spreken kon. Zijn
.vader werd hoe langer hoe suffiger en slaperi-
Ook Willem's werk vlotte niet, hij vreesde
kwam er een schijn van levendigheid over hem,
maar een geregeld gesprek was toch niet vol
.te houden.
Ook Willem's werk vlotte niet, hij vreesde
'dat zijn herinneringen uitgeput raakten, dat de
friischbeid van zijn geest verloren ging, omdat
(nieuwe indrukken ze nooit meer kwamen op
wekken de denkbeelden lieten hem in den
steek, zelfs geen nieuwe gedachten wilden meer
qpkomen in zijn brein, alles bleef daar van
binnen wanhopend dof en grauw, en huiverend
dacht Willem aan het misschien nog zoo lange
Dé man had gemeend 10 vaten olie te ver
voeren.
De officier van justitie verzocht toewijzing
van dezen eisch, bij niet betaling te vervangen
door 7 dagen hechtenis. Tegelijk gaf de offi
cier den bekl. in overweging van deze straf ls
gratie te vragen.
Voor het Assisenhof van Brabant 'heeft
terecht gestaan, naar het „Laatste Nieuws"
meldt, een Nederlander, geboren te Roermond,
wonende te Laken, beschuldigd van levering
aan den vijand van den Belgischen Staat. Be
klaagde was bestuurder van de naamlooze ven
nootschap „Grand Tonnellerie mécanique", die
in 1914, bij het uitbreken van den oorlog, haar
deuren sloot, doch van 1915 tot en met 1918
zaken deed en een winst van 124-000 francs
maakte. n i
Het openbaar ministerie hield staatade? dat
de Nederlander tonnen aan den vijand 4e verde.
Bekl. werd dan ook door de Duitschers bevoor
deeld. Uit de briefwisseling met de Duitschers
blijkt trouwens dat bekl. schuldig is aan leve
ring aan den vijand.
Biekl. verklaarde, dat, zoo, hij aan de Duit
schers tonnen heeft geleverd, hij zulks gedaan
heeft, om aan de Belgische bierbrouwers het
noodige te kunnen verschaffen.
Een grappig voorval heeft dezer dagen
teen drukke winkelstraat in de Engelsche stad
(Brighton in rep en roer gebracht. In een groo
te slagerij aldaar moest de ko,eicel met am
moniak-gas gevuld worden. Door een ongeluk
kige samenloop van omstandigheden vond het
Was een uitweg in den winkel. Personeel en
koopsters vluchtten ijlings.
Door het rumoer ontstond een oploopje. In-
tusschen had bet gas zich ook over de straat
verspreid en allen, die zich in de nabijheid be
vonden gevoelden weldra een eigenaardige
prikkeling in d eoogen en den hals en moesten
of zij wilden of niet, weenen. Steeds meer
niewsgierigen kwamen aanloopen. Daar moest
toch wel iets heel bijzonders gebeurd zijn, dat
tal van groote mannen als kinderen stonden te
schreien. En hoe meer menschen zich verza
melden ,des 'te meer verspreidde het gas zich
en dwong iedereen onder zijn bereik „mee te
huilen."
Zelfs de stoere brandweermannen he kwa
men om de lekage te repareeren, kregen tra
nen in de oogen. Eerst nadat zij hun gasmas
kers hadden voorgedaan, konden zij met hun
werk aanvangen en aan het geween een einde:
maken.
Motorongeluk. l
Gisteravond even over ii is een motorrijder biji
de Broeksloot te Rijswijk (Z.H..) achterop gereden
door een auto komende uit de richting Den Haag.
De man heeft, naar het „Vad." meldt, vermoedelijk
een schedelbreuk bekomen en is in zeer zorgwek
kenden toestand naar het Haagsche ziek^huis ver
voerd.
De onbewaakte overwegen.
Gistermiddag even voor de aankomst van den
trein van Zwolle om 2.26 werd voor een nietbe
waakten overweg te Heerde een kar met paard
door dien trein aangereden, zoodanig, dat de kar
geheel verbrijzeld werd. Man en paard bleven ech
ter ongedeerd.
Ergerlijk.
In de pastorie der Herv. gemeente te Nijehorne
(Fr.), pas door den rechtzinnigen predikant ds.
(Pijriacker Hordijk tegen den zin der vrijzinnige
meerderheid betrokken, zijn bij avond de glazen
ingegooid. Op straat werden daarna deze predikant'
en een ambtgenoot gemolesteerd. De laatste loste,
ter zelfverdediging een revolverschot, dat de jas
van een der aanvallers doorboorde. De politie stelt
een onderzoek in.
Vechtpartij in een autobus.
Te Sliedrecht is het in een der autobussen, wel
ke om 11 uur van Dordrecht vertrekken, gevaarlijk
geweest.
Eenige Papendrechtsche jongelui kregen woor
den met een tweetal Sliedrechtenaars en weldra
kwam het tot vechten. Drie groote ruiten van de
„Büssing"-autobus werden vernield.
leven, zonder eenige kleur, zonder eenige af
wisseling, zonder eenig voorwerp van belang
stelling dat voor hem uitgespreid lag.
In deze stemming vond hem dus Leonore's
brief; wanneer zij geweten had, hoeveel goed
hl leen het zien der dikke enveloppe met het
■krachtige, flinke handschrift op haar ongeluk-
kigen broer maakte, wellicht zou zij zich ver
waardigd hebben hem meer te schrijven; mis
schien ook niet. Leed en vreugde van anderen
{maakten niet den minsten indruk op haar. W' f
lem sympathiseerde niet met haar, vooral niet
meer nadat zij Otto zoo erbarmelijk ha/d behan -
ideld; maar zij was de eenige, die hem nog met
de buitenwereld verbond, het eenige lid zijner
familie met wie nog een beetje verstandig te
praten viel, de eenige, die hem nog iets zeggen
kon, wat 'het hporen waard was, en met een blij
de trilling in de vingers, die hij gelukkig was
nog te kunnen voelen, opende hij de envelopje.;.
„Willem," stond er bovenop. ..Lieve of bes
te" vond Leonore een overbodig verbruik van
inkt. 3X! 5I
„Willem I"
j„Je vindt het zeker vreemd dat ik je schrijf
maar ik vind het nog vreemder, vooral om -
dat ik weet waarover ik je ga schrijven.
„Een maand geleden had ik niet gedach;
dat het mogelijk of zelfs denkbaar zou wezen*"
idat ik over zoo iets met je zou praten, en aus
wen dik mij tot je als tot mijn eenigen raads
man! „Hoe gek hè 1 Ik'moet ook eens rnijize ,r
er o pbezien of 'het waar is, dat ik mijn ho 0.
wijzen, phüosophischen broer om raad v
dat je er „schadenfreude" over voehr
begrijp ik, maar het kan mij niet sche' 'n .t
dwaasheid mij te geneeren, want aprè- df',; J
je toch maar een brper!" 3 tout b'n
(Wordt vervolgd).
