Gemengde Buiieniancsciie Deriiien. Hei \m_M ma m TI lm: Frie C. Dl Sin oliefabrieken 'Calv'é-üelft ontving bef Hoofdbe stuur van het Ned. Roode Kruis bericht,, dat voor de door het Nederlandsche Roode Kruis te Berlijn, Essen en andere plaatsen te openen keukens gedurende de wintermaanden Decern ber tot en met April maandelijks plain tlenveit ter waarde van 1000 gulden beschikbaar ge steld wordt. Over dit geraffineerd cocosvet kan door het Ned. Roode Kruis in Duitschland be schikt worden. Een oneerlijke vinder. Een 15-jarig meisje miste op den Goudschesingel te Rotterdam haar taschje met geld. Zij deed op een politiepost in' de buurt juist aangifte van de vermissing, toen daar een man binnenkwam met een taschje, dat hij gevonden zou hebben. Het meisje herkende dit voorwerp als het hare. Het geld was er echte'- uit. Daar het meisje precies kon opgeven, hoe enkele 'geldstukken die zij in haar taschje had, er uit zagen, besloot men den „vinder" te fouilleeren. Op hem werden toen de geldstukken gevonden, waarvan het meisje de beschrijving had gegeven. De man, die ketelbikker van beroep is, maar in zijn vhrijen tijd de zakkenrollerij beoefent, is aangehouden. Aanranding. Een 15-jarige kantoorlooper in dienst van een firma te Rotterdam, zou zich naar dit kantoor be geven. Toen hi; de gang in stapte, kwam plotseling achter de deur een man vandaan, die hem met een stuk ijzer op het hoofd sloeg, ten gevolge waar van de jongen tegen den grond viel. De aanrander maakte hiervan gebruik, hem een tasch afhandig te maken, waarin zich een bedrag van ongeveer 1200 gulden bevond. De bandiet nam hiermede de vlucht, doch zich vervolgd ziende, wierp hij eerst de tasch te water en toen ook het geld. Korten tijd nadat de aanslag had plaats gehad, werd de straat- roover echter aangehouden. Men vond niets meer van het gestolene terug. Hij werd gevankelijk naar het bureau Pauwensteeg gevoerd, en aldaar achter slot en grendel geborgen. Faillissementen in Nederland. Volgens mededeeling van het Handelsinforma tiebureau van Van der Graaf Co.'s Bureaux voor den Handel zijn over de afgeloopen week, eindi gende 7 Dec. in Nederland uitgesproken 70 fail lissementen tegen 64 faillissementen in dezelfde week van het vorige jaar. 1 Van 1 Jan. tot en meit 7 Dec. 1923 3954 faillisse menten tegenover 2932 over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar. 1 BINNENLAND Post en Tel. In verband met een bericht betreffende een aanzegging van ontslag van 400 ambtenaren bij P .en T. is aan „Het Volk" van bevoegde zijde het volgende medegedeeld: Een ontslagaanzegging als waarover in dit bericht wordt gesproken, heeft inderdaad plaats gehad. De desbetreffende 400 ambtena ren zijn in functie in verschillende plaatsen van het land. Deze maatregel staat in verband met de groote afvloeiing waartoe bij de pos terijen blijkens de memorie van toelichting tot de begrooting van het Staatsbedrijf is beslo ten, welke afvloeiing ongeveer 800 man bevat. Van deze 800 man is over het loopende be- grootingsjaar aan 200 man ontslag aangezegd. Dezen zijn reeds gedeeltelijk vertrokken of zul len binnenkort vertrekken. Zij behopren voor namelijk tot het hooger personeel. Er zouden dus nu nog 600 man overschieten, die zouden moeten afvloeien, behoorende tot middelbaar en lager personeel. Echter is van die 600 man aan niet meer dan 400 man ont slag aangezegd, omdat de giro-•dienst nog al wat menschen noodig heeft, zoodat de over schietende 200 aldaar te werk worden gesteld. Het zijn voornamelijk schrijvers. Ze zag er, volgens de „Lokal Anzeiger" uit, of ze geen tien kon tellen, de blonde, trouwhartig kijkende Emma Busch, die met haar zwager, een monteur, en een koopman, Neumann geheeten, voor een der Berlijnsche rechtbanken terecht stond. En toch had ze de hand gehad in twee groote in braken en er drukte nog veel meer op haar ge weten. Emma Busch, en haar man zoomede de mede plichtigen, zijn in werkelijkheid sluwe rakkers. Ziehier wat ze uithaalden. Ze gingen zoo van tijd tot tijd naar groote provinciesteden, als b.v. Bres- Zij heeft haar pannetje gekookt, laat zij het nu maar zelf eten. Hoe kan ik nu daar iets goeds doen!" Maar toen vroeg hij zich af, of het nu niet »elf egoïstisch van hem was op dien noodkreet niets te antwoorden. Zou Leonore hem dan niet kunnen verwijten dat hij oorzaak was van haar slecht succès? „Hoe grenzenloos lichtvaardig is dat ook toegegaan," mompelde hij, „die oude, betoo- verd door haar mooie gezichtje en besliste ma nier van handelen en praten, vertrouwt aan zoo'n jong schepsel huis, zijn kind toe en zij tieemt de leiding van zoo'n onbekend wezen geheel op zich, vraagt niemand om raad en moet reeds na een maand bekennen, dat zij er niet tegen opgewassen is." Hoe langer Willem er over nadacht', hoe aannemelijker en aantrekkelijker hem Prada's voorstel leek; hij smachtte naar een verande ring, naar een kleine prikkeling in zijn leven, naar iets dat er eenige kleur aan kon geven, dat aan zijn gedachten nieuw voedsel toevoer de, en nu kwam het tot hem bijna in den vorm van een plicht. „Er mankeert niets aan, zelfs niet een mas kertje van zelfopoffering," dadht hij glim lachend, nog altijd in twijfel'. Juist kwam Qtto even aanloppen en Willem aul, huurden daar voor den schijn dienstmeisjes, maakten zich van de legimitatiepapieren der meis jes meester, en met behulp daarvan wist de blonde Emma dan „betrekkingen" te krijgen. Zelfs in de beste families. De beste diensten waren die, waar eventueel het meeste te halen zou zijn. En daarvan maakte de bende gretig gebruik. Met welwillende medewerking van blonde Emma was haar „volk" weldra van al wat het aan warde had, beroofd. Tot zelfs de ongelukkige figurantes, de meisjes uit Breslau, Jena, Stettin, enz. werden geplunderd. Met haar papieren toch bemachtigde de bende de kof fers, die al haar hebben en houden bevatten en die, tijdelijk op het station waren gebleven. Wat gestolen is, is waarlijk niet met een paar woorden te zeggen. Bij een Joodsche dame, die argeloos naar de kerk was gegaan, werden op Za terdagmorgen brillanten, horloges, kostbare oude doekspelden, costumes, japonnen, kantwerk, e.d. weggehaald. Uren moeten er noodig geweest zijn, om diefstallen te plegen als plaats vonden in som mige voorsteden van Berlijn, waar tot zelfs de piano, de gramafoon, ja een heel slaapkamerameu blement werden „verhuisd." De bende is er nog vrij goed afgekomen 31/2 jaar voor de blonde Emma, 11/2 jaar voor haar zwage ren 9 maanden voor Neumann. Emma's man heeft men maar laten loopen. Hij is long lijder. Zelfs de zitting had hij niet kunnen bijwonen Het leven in Duitschland, en in de eerste plaats in Berlijn, kost thans zoo belachelijk veel geld, dat voor een huishouden van twee perso nen onder de gunstigste omstandigheden al 400500 gulden per maand noodig zijn. Nemen we ruw geschat aan, dat in Nederland de le- venskosten 1V2 tot 2 maal zoo hoog zijn als voor den oorlog (wat naar ik meen hoog ge schat is), dan moet men ter vergelijking vast stellen dat Duitschland 3 tot 4 maal zoo duur geworden is. De vergelijking bijv. met den prijs van een ei toont dat wiskundig zuiver aan- Wat dan ook tengevolge heeft, dat vele Neder landers hun eieren, vet, boter, worst, kaas enz- enz. reeds geregeld uit Holland laten overstu ren. Duitschland is ongeveer het duurste land van Europa geworden. En wel eerst sedert twee maanden. Dezen zomer nog kon men hier zeer goedkoop per trein reizen. Nu ziet men in de eerste 'klasse nog slechts volksvertegenwoor digers met vrijkaartjes, en een enkelen vreem deling. Neemt men den koers van het Duitsche geld bij de buitenlandsche beurzen als grondslag, dan zijn toch de levensmiddelen hier 60 tot 100 pet. duurder dan in de landen met hooge valuta en het zotste is, dat de binmenlandsche producten zoo bespottelijk duur zijn, terwijl toch in dat geval producent en tusschenhande- laar volstrekt niet beweren kunnen, dat zij duur moeten verkoopen, omdat ze in het buitenland moeten inkoppen, en zich daarvoor de „De- visen" met groot verlies moeten aanschaffen. Boter kost bijv. in Duitschland ongeveer 7Vs bülioen per pond. Dat is op Öe wereldmarkt pngeveer 1 dollar is 4.20 gouden marken. Maar in Nederland en Zweden kost boter slechts 2 gouden marken. Een brood kost hier een bil- lioen. Voor een dollar krijgt men dus 7 broo- den. En dan nog: wat voor kwaliteit, in verge lijking bijv. met Nederland! Terwijl toch het loon omgerekend lager is en met goedkoopere Engelsche kolen gestookt wordt. Onzinnig duur is hier het vleesch. Sedert 8 weken is de prijs van 30 a 40 pfennig tot 3 h 5 gouden marken per pond gestegen. Daar entegen worden buitenlandsche ingevoerde pro ducten als cacao, koffie, Amerikaansch spek enz. nog tegen een naar verhouding behoorlij ken prijs verkocht. Men moet dus wel, tot schande van den Duitschen handelaar, veronderstellen, dat veie leveranciers van binnenlandsche waren mis bruik maken van de omstandigheid, dat het uiterst moeilijk is om buitenlandsche geldsoor ten voor het bestellen in het buitenland mach tig te worden, om de prijzen op ongeoorloofde wijze omhoog te drijven. Intusschen wordt door 'den Duitschen waren handel steen en been geklaagd. Er wordt, be halve dan de onontbeerlijke levensmiddelen, niets meer gekocht. Gisteren kon ik daar zelf nog de proef van nemen. Ik moest een winter jas hebben (overigens alweer bespottelijk duur! Prijzen tusschen 200 en 300 gouden marken!) zeide „Wat een gelukkige avond, allerlei buiten kansjes!" In zijn leven, waarin van geen groot geluk meer sprake kon zijn, zette hij de deur open voor elk klein genoegen, voor eiken zonne straal; hij liet ze altijd dankbaar binnen en koesterde er zich vroolijk in. „Verbeeld je, wat ze van mij vergen, Otto!" zeide Willem tot zijn vriend, „zij willen mij een reis om de wereld laten maken." „Hoe dat?" „Nu ja, ik bedoel ons klein wereldje, en dat is Holland en Amsterdam, is de antipode van Ankeloo." „Naar je zuster?" vroeg Otto met zooi'in tikje van verandering in de stem, als Willem maar al te goed kende. „Ja, naar Prada, naar mijn zuster bedoel ikl Verbeeld je, zij heeft heimwee naar mij." „Zoo! Dat doet me plezier!" Hij zweeg een oogenblik, en toen, na een pauze „Gaat het haar goed?" „Uitstekend! Alleen zooals ik zeg, ik' man keer haar om 'haar geluk volmaakt te doen zijn." „En je gaat dan toch?" „Vind je het geen dolheid?" en bezocht tien verschillende groote magazij nen. Overal werd ik letterlijk met open armen ontvangen. Ik was., de eenige kooper! De meeste winkels hebben aan ook al op groote schaal personeel ontslagen. Uitvoer is bij deze ongezond-hooge prijzen natuurlijk volkomen on mogelijk. Daar kan ook de opheffing van vel uitvoerende rechten mets aan veranderen. In Duitschland (onbezet gebied) zijn dan ook al ruim IV2 mil]iaën menschen werkloos, onge veer hetzelfde aantal werkt nog slechts eenig, dagen per week, meer dan 2 millioen in het be- feette gebied staan al sedert weken op straat! Is het wonder, dat we de toekomst heel donkei inzien? BUITENLAND DUITSCHLAND. Het rijksindexcijfer. Het rijksindexcijfer voor de kosten van het levensonderhoud bedroeg op 3 Dec. 1.11 het 15.115 milliardvoud van het vredescijfer. In vergelijking met de vorige week beteekent dit een daling van .13 pet. Na de ramp bij het Clencnmeer in Italië. Officieel blijkt thans, dat bij het ongeluk dor de overstrooming circa 500 personen het leven hebben verloren. In het dorp Dezzo zijn slechts zeven van de 180 bewoners gered. De schade wordt op circa 140 millioen geraamd Het Engelsche Koningspaar naar ons land. De „Tel." deelt mede, dat bij het Engelsche Ko ningspaar het voornemen bestaat, een bezoek te brengen aan Koningin Wilhelmina. Ofschoon van adnere zijde dit bericht officieel wordt tegenge sproken, heeft het „Hbld." er de bevestiging van vernomen met de bijvoeging, dat, met het oog op dit bezoek, een der vleugels van het paleis aan het Noordeinde zal worden verbouwd. Een duiker aangevallen door een inktvisch. Terwijl de duiker Jean Negri werkzaam was aan het weer vlot brengen van het wrak van de „Li- berté" bij Toulon, werd hij door een reusachtige achtarmige poliep aangevallen. Weldra zat de dui ker stevig in de vangarmen van het monster ge knald. Toch kon hij zich weer gedeeltelijk bevrij den en van de gelegenheid gebruik maken, om met een drietand het dier te doorsteken. Het monster liet nochtans zijn prooi niet los en Negri moest het sein geven om omhoog getrokken te worden. Men kon zich de verwondering voor stellen van de medehelpers, toen ze Negri zagen verschijnen, nog steeds stevig omkneld door de armen van den poliep, waarvan men hem moest bevrijden. Het herstel der verwoeste gebieden. Een bericht van den draadloozen dienst vertelt ons hoe het staat met den wederopbouw der ver woeste gebieden in Noord Frankrijk. Van de 22.900 fabrieken, die door den vijand werden verwoest of beschadigd, zijn meer dan 22.000 hersteld. Voorts zijn 2.912.000 heet. grond, d.w.z. 88 pCt. van het verwoeste landbouwgebied, opnieuw bebouwd. Ten slotte zijn 598.000 huizen hersteld. Ofschoon er n°g 143.000 op te bouwen blijven, hebben de be vrijde gebieden wederom een normale bevolking. Om tot dit resultaat te geraken moest Frank rijk op de schadevergoedingsrekening meer dan 66 milliard voorschieten, en bovendien 35 milliard om de aan personen toegebrachte schade te ver goeden. BURGERLIJKE STAND Gemeente OUDE NIEDORP. Ingeschreven over de maand November). Geboren: Cornelia, Wilhelmina dochter van Pie- ter Broersen en Cornelia Wijnker. Agatha, dochter van Jacobus Witte en Antje Stam. Johannes Henri- cus, zoon van Michiel Smit en Clementia Margare- tha Kager. Ondertrouwd en Getrouwd: geene. Overleden: Levenloos aangegeven kind van het vrouwelijk geslacht van Johannes van Baar en Johanna Borst. Gemeente SCHOORL. (Ingeschreven over de maand November.) Geboren: Theodorus, zoon van Pieter Stoop en van Maartje Vriend. Jan, zoon van Bastiaan Deen en van Neeltje van der Aarde. Cornells, zoon van Cornells van Zoonen en van Antje Raat. Ondertrouwd en Getrouwd: Cornells Tessei te Ursem en Anna Catharina Bakker. Overleden: Willem Flens, echtgenoot van Eliza beth Jacoba van Putten, oud 57 jaar. „Wel neen, het zal je opknappen!" „Nu, om je de waarheid te zeggen, ik zat er over te suffen» of ik 't doen zou of niet, mitnider nog dan over de vraag,, of het egoïsme of opoffering moet genoemd worden." „Altijd dat zelfonderzoek! Wat doet het er toe? Ga of ga niet, zooals je hart het je in geeft!" „Ja, wist ik maar wat hart en verstand raden." „Kunnen ze beilde tegelijk niet hetzelfde ad vies geven?" „Neen! Ik vrees dat het hart te zacht spreekt." Weer zwegen beiden een poos; toen vroeg Otto: „Je houdt niet veel van van Leonore?" „Och, wij zijn geen demonstratief volkje. Wij kiezen onze familie ongelukkig niet» en ik ver- beer in het treurige maar niet zeldzame geval dat de familie, die toe valig de mijne is, het nooit zou geworden zijn» had de keuze aan mij gestaan." „Ik begrijp het niet van jou en je zuster! Je beiden hebt zooveel van mekaar, dat gedeci deerde, dat flinke, dat niets doen zonder het voor zichzelf te kunnen verantwoorden." Willem glimlachte spottendde brief in zijn zak' brandde hem als vuur, maar 'hij dacht er INGEZONDEN Giboren dochter ri C. en G. Zuidechari D meent* maakt bek VAART t zinker nab DE SC ill SLOTEN BER 192, aacht* de werkzai OUDKARSPEL, Dec. lg2 Mijnheer de Redacteur. Mogen we een bescheiden plaatsje voor h volgende? Het comité tot leniging van den ergstemnoc in Duitschland noodigt bij deze alle ingezeten? uit om mede te werken tot het zoo goed mogi lijk slagen onzer actie. Ze zijn er van overtuigd, dat onze ingezet men zich zoo; eenigszins mogelijk nfiet onb tuigd zullen laten. We voelen het dagelijks» dat de welvaart deze streek zoo nauw samen gaat met die d' Duitsche bevolking. Daarom reeds is het nooi zakelijk te helpen, dat het Duitsche volk geheel ten onder gaat. Ook hebben we in onze gemeente ree; meermalen bewezen, dat men wil steunen wa; dit het meest noodig is. We 'hebben dan ook alle vertrouwen in h welslagen onzer actie en vragen u befeefd kleerenkast eens na te zien of er niet iets dat voor eigen gebruik niet meer noodig is, gemist kan worden. We stellen ons ga.arne disponibel om dingstukken in ontvangst te nemen. Het Ned. Roode Kruis staat u borg, dat dei op de meest noodzakelijke plaatsen terecht k( men. Wat u wilt missen, zullen we gaarne voor December bij u afhalen, of aan onze wonin in ontvangst nemen. Hebt u levensmiddelen te missen, die vo< u weinig of geen waarde hebben, doch vo( de hongerigen in Duitschland van het grootst koop, bij J belang zijn, zend ons s.v.p. daarvan bericl met opgave van het artikel en van de hoevee heid. We zullen dan onze mgaatregelén nemen 01 deze af te halen en alles te gelijk naar hoi gerend Duitschland te zenden. We zullen binnen enkele dagen een lijst late circuleeren, waarop we vertrouwen dat iedt een bedrag zal teekenen voor zoover hun finat tieele kracht dat toelaat. Op deze wijze hopen we dat onze gemeent ook nu weer zal toonen een dragelijk offer te len brengen tot leniging vajn den nood v anderen. U mijnheer de Redacteur onzen dank voo de verleende plaatsruimte. Het comité voor stervend Duitschlan A. C. KROON, Jb. VAN MEURS; Jb. KROON, Jbz. A. BAKKER, Oz. L. DE WIT,' Jb. DE BOER1, C. PAARLBERG', KI. BRUIN, Ar. 'D. BREGMAN'. met fl Koo pl.m. 2 H. Huii Sint Pancras M. de Red., Beleefd verzoek aan u tot plaatsing dezer regele wa op het ingezonden stuk van den heer D. de Boe lit SpanjV Dzn., Voorzitter v. d. Holl. M. v. L., woonachti >er Vlievru te Stompetoren, in uw blad van 6 Dec. j.l., waar 8 voor bij voorbaat dank. WelEd. Heer, Als schrijver van het bewuste artikel, door m uw ingezonden naar voren gebracht, eischt d welle\ endheid, dat hier even door mij op geant woord wordt. En zoo wil ik onder de aandach tonden gil van u brengen eenige ingezonden regelen van m !,n 0U(J8 r in de Alkmaarsche Courant, in de polemiek ov« deze kwestie gevoerd, waarin ik naar voren laa komen, „dat de subjectiviteit van 't verslag voo looit, «prak rPUf*tl!nrf iron Aa ;j. tj. rekening van de bron waaruit 't voortkomt, kom te staan." En hetgeen waarop u reageert is iet hm 4v*-r> /H i::i_ r u lit is mij 1 'oen sprak jectieve van dat verslag. Vermoe '«t adres i ite kwalit kost ma 1 w. l, IO ItA buiten de eigenlijke proefneming om, mij medege deeld, dus het subjectieve van dat verslag. Vermoe - delijk is dit ingezonden uwe aandacht gepasseerc )e. doch wat niet wegneemt dat de schrijver, d.i.. d correspondent van de „Nieuwe Langedijker Crt. „AJkm. Crt." en andere bladen, zich wat dat ver slag betreft, vrij gevoelt. Onze taak is gegeven objectief weer te geven. Blijkt later soms; dat di subjectief is gedaan, dan komt daardoor nog geen zins de verantwoording voor den schrijver. De ver, dedigmg van het Redactioneel onderschrift behoor niet tot mijn taak, zoodat ik hiermede eindig, me de opmerking, dat gij met uw ingezondene aan eei ander adres moet zijn. DE CORRESPONDENT niet aan dien aan Otto voor te lezen. „Dat meende je vroeger, en nu ook nog? „Wei zeker, mijn opinie over Leonore heel evenmin verandering ondergaan als als mijn gevoel voor haar." (van be R8U2sn tusschenso Langi Vroe (het Terkrijgbai [eek nog 1 zijn ga Fablend, de lliar ook d merk DE geeft in eeluk ei roeringen of zangi Pathéfooi met onve len vb na! Eersi Naaii A. J Hij zag naar den verlovingsring aan ziji vinger. „En haar handelwijze tegenover jou! „Ik ben zeker, dat zij meende de verstan dagste partij te kiezen voor haar zelf en vooi mij, en hoogst waarschijnlijk heeft zij gelijk." JOt, Otl Je bent van het hout, waarvan ma de goede, beste mannen maakt," meer dan ik Gelukkig dat voor mij de kans verkeken is Ik geloof dat ik te scherp zie „En te liefdeloos oordeell" vulde Otto eel VCïCïV weinig vinnig aan. W1 „'Het eene komt van het andere. Lief A maakt blind en gebrek aan liefde scherpziende .„Tenminste als het je zuster geldt!" „Mijn zuster is Prada! En ik ben bij Jlruonade8 voor jou, oude jongen, dat het je bespaard op een goeden dag 'door dat prada te moetef heen zien, want dan was het gedaan met j' levensgeluk en >;Met je achting voor haar karakter," will I, H RT Willem nog zeggen, maar hij hield zich -in n„ want al kon hij soms in een vertrouwelijke.b" f.nt iet smeer zeggen dan hij eigenlijk van plan was rii hij hield er niet van zijn aangezicht te schen J den door zijn neus te bezeeren. Luttlk Oudoi Ook Electr oope men paaasche, fam bozen-, u&asappel, 'itnoriadea t

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1923 | | pagina 4