I L
De Spaarkasptaag.
Evenals Egypte ai de grijze oudheid; werd
geteisterd door plagen, wordt Ons lage landje
bij de zee, dac Nederland heet. ook geteisterd
door een plaag en wel „die spaarkaspliaag". We
zullen trachten in een kort bestek een uiteen
zetting te geven van het ontstaan en de werk
wijze van [de z.g.n. spaarkassen.
De geestelijke vader van dit maatschappelijk
hviangedrochtd is geweest de Italiaan Lorenzo
Tonti en wordt nog steeds naar hem genoemd,
zij draagt den naam Tontine. Tpen in de
17e eeuw Ide Zonnekoning Loidewijk' de 14 de,
welke, zooals bekend, steeds groote sommen
noodig had voor zijn kostbare oorlogen en meer
dan weelderige hofhouding, op „zwart zaad"
geraakte en zijn voornaamste raadgevers Kar
dinaal Mozarin en minister*Fouquet geen nieu
we bronnen meer wisten aan te wijzen, hoorde
men, dat te Wapels een slimme bankier woon
de Lorenzo Tonti, en werd deze naar Parijs
ontboden om foen middel aan die hanid te doen,
aan gelid te komen.
Tonti vond idez-e oplossing: er werd een le-e-
tnin guitgeschreven van 25 mill-iloen. lïvres en
daarvoor zou teen jaarlijksche rente betaald
worden van 4.1 pet., dat is l1/* millipen livr.es-.
Deze leening werd aanlokkelijk gemaakt door
Ide bepaling, dat de deelnemers zouden wor
den gesplitst in 10 groepen. Iedere groep leen-
|de idus aan den staat 2V2 millioen en voor ieder
.werd 1/10 van de rente disponibel gesteld.
Ieder jaar werd deze rente uitbetaald aan de
dan nog in leven zijnde geldschieters. Een ge
zond, sterk mensch denkt in den regel nog
niet aan zijn dood en zoo dacht iedereen na
tuurlijk dat hij wel de langst-lev ende zou zijn
en dus ten slotte de heele rente zou binra n-
tialen, wat dan ook werkelijk is voorgekomen,
en wanneer biet één meer in leven was, streeK.
vadertje staat de rente op. Dit was de eerste
keer, dat het Tont-ine-stelsel op groote schaal
ftvierld toegepast, doch ook in verschillende Duit-
sChe steden bestond in de 16e eeuw reeds een
dergelijk gebruik', zij het dan ook volgens
©enigszins ander model. Er zijn verschillende
vormen van dit stelsel natuurlijk mogelijk, die
we hier alle niet nader behoeven te bespreken,
pmdat ons dat te ver zou voeren. We willen
er alleen maar op wijzen, dat het nog steeds
op mislukking en teleurstelling is uitgeloopen,
en sindsdien zijn er telkens weer ondernemen -
die lieden opgestaan, die het met Tonti's spaar
systeem, al of niet gewijzigd, weer eens op
nieuw hebben geprobeerd. Aanvankelijk' ge
woonlijk met eenig succes, maar op den düur
is het steeds denzelfden weg gegaan, de deel
nemers worden teleurgesteld, pmdat de onder
nemers steeds teveel hebben beloofd, dat met
verwezenlijkt 'kon worden. Want in tegenstel
ling met gewone banken enz., die gehouden
zijn de inleggelden plus rente terug te betalen.,
is de spaarkas daarvan ontheven, immers deze
garandeert niets, terwijl eventueel© verliezen
moeten worden gedragen door de deelnemers
zelf.
Derhalve kan het de Directie eener Spaarkas
tamelijk kond laten of er eigenlijk winst, dan
wel verlies geloden wordt. Zij is daarvoor niet
verantwoordelijk. Zij waarborgt den deelnemers
niets anders, .dan dat de binnenkomende gel-
FEUILLETON.
NORA.
Hij zag haar verbaasd en getroffen aan.
Blijkbaar had hij dit niet verwacht.
„Gij denkt meer aan bet geluk van uw kind,
dan aan idat van uwen maol" sprak hij norsch
en somber.
„O neen, ook aan uw geluk!" ging zij voort,
en vleiend gloed hare hand door zijne dichte
zwarte lokken. „Ook aan uw geluk 1 Honderd
kansen kunnen uo ntrukken, wat gij gewonnen
hebt. En ik," zeide zij. „ik!.... Ik geloof, dat ik
óók verlangend ben, naar mijn, geboorteland
terug te keer en. Misschien word ik daar weder
gezond," voegde zij er aarzelend 'bij. Doch haar
blik wendde zich af, opdat men er die onwaar
heid niet in zou lezen, die hare woorden uit
spraken. Daarna zweeg zij, als verwachtte zij
haar vonnis.
Langzaam maakte hij zich los uit hare ar
men; hij stonld op, en liep de kamer op en
neder verdiept in zijne gedachten, totdat hij
plotseling voor haar staan bleef.
„Gij hebt enkel en alleen aan uw kinid ge
dacht," begon hij weer op verwijtenden toon,
„niet 'aan uzelve, want gij hebt nopit derwaarts
terugverlangd,... niet aan mij. Helena! ik
kan het niet doen. Wat-mij eens zwaar viel, is
tihans mijn [trots;, mijne levensbehoefte gewor
den. Ik 'kan nu geen akkerploegenide bper meer
wonden; Ik iben tot niets anders meer geschikt,
en wel allerminst tot werkelpoze rust... Doch
wees bebaard," voegde hij er bij, tpen hij zag,
welk een doodsfoleeke tint er zich plotseling
over haar 'gelaat verspreidde. „Het eene offer
is het .andere waardLaat mij in mijne tegen
woordige positie blijven, en neem gij uw
kind! Dat is een offer voor mij, want het zal
geheel vervreemd van' mij wonden. Voed het
op tot vrouwelijke ingetogenheid, als u dat
bij zoo'n wildzang gelukken kan, zooals gij
zevie altijd .geweest zij't, ofschoon ik het in
mijne dochter minder op prijs zou weten te
stellen, dan in mijne vrouw. Ik beloof u, haar
nooit meer met mijn beroep in aanraking te zul
len brengen; ik beloof u, mij nooit met hare
opvoeding t.e zullen bemoeien, en in dit opzicht
juweel wil jsteeds heilig en gebiedend te bescbou-
,ben volgens bepaalde voorschriften en onder
bepaalde controle worden belegd en beheerd
ten bate der deelnemers. In den regel geschiedt
deze oontróle door een commissieuit de deel
nemers. Of bij deze menschen de controle in
goede handen is zullen we gevoegelijk in 't
midden laten. Een bankheheerder moet zich
bewust zijn van de verantwoordelijkheid die
tegenover de inbrengers op hem rust, al: lcomen
onverantwoordelijke handelingen ook daar w.el
vopr. Maar een spaarkas kan het volkomen
onverschillig laten of b.v. de deelnemer in staat
zal blijven zijn verplichtingen na te komen,
want gaat Idat niet, dan verliest de spaarkas
nog geen cent en de overige spaarders worden
er zelfs beter van. De menschen worden „be
zocht" dpor een agent, inspecteur enz., wier
taak het is zopveel mogelijk productie te maken
Daardoor wordt juist de verleiding zeergroot
om niet Ide noodige aandacht te schenken aan
die draagkracht van den candidaat, als de man
maar zoo lang betaalt, dat de administratie
kosten en daarmee ook hun provisie is „ge
dekt", is dat voor hem reeds voldoende.
Tot welke schromelijke gevolgen uit aanlei
ding kan .geven ligt voor de hand. Daar komt
nog bij, dat de een tegen den ander gaat op
bieden betreffende het uit te koeren bedrag.
Daarover in een volgend artikeltje.
SPORT EN WEDSTIRJDEN
N. H. V. B.
Competitie-stand Klasse 4A.
Bijgewerkt tof .en met 9 Maart.
gsp.
gw
•gl
vrl. p.
v. t.
gem.
Vrone I
16
14
2
0 30
66-8
1.88
Heiloo I
13 11
2
0 24
39-12
1.85
D.T. S. I
12
6
2
4 14
43-17
1.17
Rood Wit II
11
4
2
5! 10
17-34
0.91
Holland I
12
4
2
6 10
21-27
0.83
Gr. Scherm. I
10
3
2!
5 8
26-26
0.80
V. A. F. C. III
16
4
3
9 11
26-34
0 68
;Sc-hoorl I
13
- 3
2
8 8
15-34
0B2
Koedijk I
10
2
1
7 5
4-25
0.50
Alkmaar III
13
2
2
9- 6
17-57
0.46
NIEUWbli JUINGEN
SLECHTHOORENDEN.
De afdeeling Amsterdam van de Vereeniging
tot bevordering der belangen van slechthoorenden
bestaat dezer dagen 12I/2 jaar. Bij die gelegenheid
wordt door deze vereeniging een tentoonstelling
gehouden van 28 Maart tot en met 1 April in
het „Oid Fellowliuis" Keizersgracht 428, Amster
dam, op welke expositie een overzicht zal wor
den gegeven van de vele afdeelmgen, waarmede de
ze nuttige Vereeniging werkt, ten bate van slecht-
hoorende kinderen en volwassenen.
Bovendien zal aanwezig zijn het Centrale maga
zijn van gehoor-instrumenten, hetwelk eigendom
is der Vereeniging en waarbij zich de nieuwste mo
dellen hoorns en electrische apparaten bevinden,
welke instrumenten gratis mogen worden beproefd.
De afdeeling werkverschaffing zorgt voor ver
koop van artikelen door slechthoorenden vervaar
digd, terwijl ter bestrijding der kosten een Konink
lijk goedgekeurde yerloting wordt gehouden, waar
voor gaarne prijzen worden ontvangen aan het
adres van den voorzitter van het tentoonstellings
comité, den Heer P. GEERTVLIET, Oudé Spie
gelstraat 3, Amsterdam.
Huiszoekingen.
Indertijd is gemeld, op welke wijze vier misda
den met elkaar verband hielden. Dat waren de
wen. Zijt gij nu tevreden, vrouwtje?" vroeg
hij teerhartiger, terwijl hij zich diep tot- haar
nederboog, daar zij zich als oververmoeid we
der op Ihare kussens had laten neervallen.
Zij zweeg'hare oogleden waren vast gesloten
hare lippen beefden, en zij had hare handen
krampachtig saamgewrongen.
„Zijt gij nu tevreden?" herhaalde hij. „Als
zij volwassen is, zal haar vader met zijn eigen
aardig beroep geld genpeg verdiend hebben,
om haar dan ten spoedigste de huwelijkshaven
te doen bdnnenloopen;" voegde hij er bij. „Gij
ziet, ik heb zelfs toit aan ihet uiterste einde ge
dacht... Maar 'Iaat mij nu dan opk eens "in uwe
blauwe oogen 'zien, die weder zoo'n groote
overwinning behaald hebben."
Misschien vond zij niet, .dat zij een groot©
overwinning behaald had, in ieder geval
had zij op veel meer gehoopt. Maar zijne stem
had altijd macht over haar gehad, sedert het
eerste oogenbl'ik waarop zij die gehoond had,
en zoo kon zij er ook nu geen weerstand aan
bieden.
Hij kuste haar op hare oogen, waarin hij
nog altijd een overblijfsel van onrust las, en
fluisterde haar al de zoete woordjes van ge-
,ruststelling en li© fid etoe, die ©en vrouwenhart
altijd weer zoo gaarne hoort. Zij. was niet over
tuigd door zijne beschouwingen; zij zag veel
bols, veel onmogelijks in zijne plannen, maar
zij had toch iets verkregen. Zooals het dikwijls
gaat, wanneer het lichaam niet sterk is, na
die hevige opwinding volgde plotseling1 een toe
stand van afmatting. Hij zag het. Met teedere
bezorgdheid schoof hij hare kussens terecht,
en maakte 'hij behoedzaam hare slaapplaats1 in
orde. Zijn itijd was verstreken; hij' had nog veel
te regelen.
,j,'Ik zal Nora bij mij' laten eten, dan behoef;
gij niet gestoord te worden," zeide hij nog lot
haar; „na den middag zal zij dan geheel ter
uwer beschikking zijn."
Het scheen fclat zij hem reeds niet meer nopr-
de. En nu ging hij heen. om de dienstbode aan
die hervatting barer taak te herinneren. Daarna
riep hij [de kleine, en verliet hij voorzichtig het
vertrek.
Helena bleef alleen. De droomende toestand,
waarin zij verviel, was geen slaap te noemen,
want het zoo even doorleefde bleef er opk ver-
de reen pijnlijke rol in spelen. Zooidra de be-
diefstal van den posttrommel, inhoudende-f 18000
op 4 December uit een auto achter het hoofdpost-,
kantoor te Amsterdam ontvreemd, de diefstal van
een partij manufacturen uit een winkel in de Pa
leisstraat, de inbraak in het Correspondentschap
van de Nederlandsche Bank te Kampen en de be-
rooving op de Ceintuurbaan waar men een Düitsch
postdirecteur f 10.000 afhandig maakte.
D.e aanwijzingen liepen door elkaar en verschil
lende arreestaties waren het gevolg. Behalve het
stelletje, dat verdacht wordt bij de inbraak te
Kampen betrokken te zijn, werden nog tegen het
>inde van de vorige maand geknipt Hannes Kolle-
wijn, Jongejan, Tolmeijer, en de bekende roofster
Nelly Koremans. Sindsdien bleef de actieve politie
van het bureau St. Pietershal de draden volgen en
het resultaat was o.a., meldt de „Tel." dat dezer
dagen vier invallen werden gedaan door justitie en
politie.
Die huiszoekingen hadden plaats ten huize van
de moeder van Tolmeijer in de Boomstraat te Am
sterdam, van een brievenbesteller, wonende in die
zelfde straat, in de 2e Goudsbloemdwarsstraat,
waar de vriend van Tolmeijer woonde, en in een
café aan de Lindengracht. De eerste drie gevallen
leverden niets op. Ten huize van den tapper werd
een bedrag van f 7000 gevonden. Het is nog niet
uitgemaakt of het geld uit dein posttrommel afkom
stig is. In afwachting van het verdere onderzoek
werd de tapper gearresteerd en naar het bureau
St. Pietershal overgebracht.
Verder werden nog twee andere huiszoekingen in
de buurt gedaan, die echter geen resultaat hadden.
Opgevallen.
De 20-jarige loodgieter G. J. Buitenhuis, die
op het dak van een perceel in de Hoofdstraat te
Apeldoorn werkzaam was, had het ongeluk hier
van af te glijden en met een smak op de straat
neer te vallen. Hevig verwond aan het hoofd en
met een gebroken linkerarm werd zijn onmiddellijke
overbrenging naar het ziekenhuis noodig geacht.
K— Te Vlaardingen waren eenige personen bezig
met het verwerken van erts op den wal aan het
Vulcaanterrein. Plotseling kwam zonder dat een
der werklieden dit bemerkte van den ertshoop
een groot stuk steen rollen dat tegen een aldaar
geplaatste stelling terecht kwam. waarvan een
plank losraakte. Met kracht sloeg deze plank tegen
den rug van den aldaar werkzaam zijnden G. Smit.
De man kwam hierdoor te vallen en sloeg met het
hoofd op aldaar liggende rails. In bewusteloozen
toestand werd hij door kameraden opgenomen en
naar het Ziekenhuis aldaar vervoerd. Aan den rug,
schouders en hoofd was Smit overdekt met wonden
Zijn toestand is zorgwekkend.
Op de Schelde nabij Bach heeft een aanvaring
plaats gehad, tusschen het Ned. Stoomschip „Ab-
bekerk" en een tjalk, welke laatste is gezonken.
Aan boord van het verongelukte tjalkschip be
vonden zich de scnipper Vermeulen met zijn
jeugdige vrouw en zijn knecht De Jonge.
De schipper wiens vrouw slachtoffer werd van
het ongeluk, is te Middelburg gedomicileerd. De
knecht was uit Stavenisse afkomstig. Hij was on
gehuwd en werkte voor zijn moeder.
De schipper is met groote moeite door schipper
Schot van Tholen gered en met de „Abbekerk"
naar Vlissingen gebracht.
Bij den Admiraal de Ruijterweg moest een
van Sloterdijk komende tramwagen van de E.S.M.
voor de geopende Wiegbrug wachten.
De brug bleef geruimen tijd geopend, zoodat het
verkeer nog gestremd was, toen ook de volgende
tramwagen uit Sloterdijk aankwam. De bestuur
der van dezen wagen, door het zonlicht verblind,,
zag noch den stilstaanden wagen, noch. het on
veilig signaal en reed daardoor met een kalm
vaartje op den wachtenden tram.
De schade was aanzienlijk. Van den stilstaan-
den wagen werd het achterbalcon ingedrukt en
van den anderen het voorbalcon.
toiovering van Alfreds tegenwoordigheid gewe
ken was .schenen ale zorgen bij Helena weer
op te komen.
„Moeder! moeder!" 'riep zij plotseling, „neem
uw woord terugdat het mij .eenmaal' berouwen
zoul Ik ben immers zoo gelukkig geweest,
bet is alleen om mijn kind,"
En haastig, als om rust te vinden, 'drukte zij
een klein kruisje aan hare lippen.
Helena Wild Iwas de dochter van Ierschc
ouders, die, 'toen zij nog ©en kind was, het va
derland verlaten en zich in Amerika gevestigd
hadden, waar zij zich in korten tijd een aaia-
ienlijk vermogen verwierven.
Iets van de lichtzinnigheid en de hartstochte
lijkheid harer natie had wellicht 'heb schuchtere,
streng en godsdienstig opgevoede meisje be
wogen, haar lót aan dat van den schoonen
avonturier te verbinden, ondanks den tegen
stand harer ouders.
Eerst na langen strijd hadden deze hunne
toestemming gegeven, op voorwaarde dat zij
steeds zoo ver mogelijk van het leven en stre
ven der groote wereld verwijderd zou worden
gehouden.
Trouw was door 'haren echtgenoot die voor
waarde vervuld geworden, want het lieftallige
wezen, idat al de bekoorlijkheid eener echte
dochter van Erin bezat, was bet kleinood zijns
harten. Hij beminde Helena met al de innig
heid ,die zich bij hem zoo zonderling aan een
onrustigen geest paarde. Zijne echtgenoote was
voor hem als 't ware ide berinnering aan zijne
vroegere levenspositie: bij haar vond hij al dat
gene, wat zijn tegenwoordige stand hem ver
mij dien deed.
Kort na bet sluiten van hun huwelijk waren
die eöhtgenooten naar Europa teruggekeerd.
Hier oogstte Karsten een verbazend succes,
en wist 'hij zich ontegenzeggelijk tot een eerste
grootheid in 'zijn vak op te werkten. In alle
groote Europeesche residenties had hij zijn be
paald vastgestelde tijdstippen, waarop hij er
met zijn troep verscheen en altijd weer met
dezelfde waardeering begroet wierd. Zijn def
tig voorkomen en zijne goed emanieren ver
schaften hem in de heerenwereld een zeer aan
gename positie. Zijn evrouw omringde hij met
al den 'glans en de gerieflijkheid, waartoe zijn
thans zeer groot inkomen hem de middelen aan
De wagenbestuurder van den laatsten wagen
werd licht gewond door glasscherven en even'zoo
een passagier.
De schok zoii heviger geweest zijn, als de stil
staande wagen geremd had gestaan. Dit was ge
lukkig niet het geval, waardoor de schok gebro
ken werd, omdat de wagen meereed na de bötsing
Volgens '©en V. D. bericht uit Winters
wijk zou het onderzoek van de te Görle aan
geboorde aardolie hebben uitgewezen, dat deze
bevat: 10 pot. benzine, ongeveer 30_ pet. olie,
geschikt voor Disselmo,toren, en 60 pet. lamp
olie.
De Amsterdamscbe raad heeft gisteravond
met 20 tegen 18 stemmen als zijn oordeel uit
gesproken., 'Jat gelegenheid tot dansen in het
openbaar behoort te worden gegeven.
Mclkvervalsch'ngen.
Zware veroordeel'ngen door den Amslerdam-
sChen Kantonrechter.
De melkslijter Joh. Meestér, uit Haarlem
mermeer stond voor den kantonrechter te Am
sterdam terecht terzake van het i'n voorraad
hebben of afleveren van volle melk, waaraan
een wat ertoe voeging van 25 pc-t. viel te con
statoeren. Het -O. M. leischte tegen dezen bekl.
die reeds «eenige malen vopr melkvervalsching
is gestraft, ©en hechtenis van veertien dagen.
Nog werd geëischt tegen twee andere beklaag
den v. ld. H. te Halfweg en v. L. te Haarlem
mermeer, ter zake van het afleveren, althans
in voprraad hebben van melk met een water-
giehalte van 8 pet., f 100 of 20 dagen en f 60
of 10 dagen.
C Circus-misère.
Te Utrecht was een circus gearriveerd; het
had zijn jhoop gevestigd op de Jaarbeurs; d:
verschillende artiesten maakten een barren win
ter door, ze hadden vrijwel nergens engage
ment. Zij vereenigden zich tot bet gezelschap
Reusz-Althof -en leefden in de boop dat
Utrecht hun eenige uitkomst zou brengen. Bij
het opslaan van de teint Dinsdag konden eenige
werklieden eenvoudig niet verder van -den hon
ger en werden toen door bemiddeling van „Ti-
Voli" van eten voorzien. Het circus vroeg aan
„Tivoli" met bet betalen van die buur te mogen
beginnen, daags na de eerste voorstelling, dan
had men mogelijk contanten uit de opbrengst
van den eersten avond. Dat werd goedgevon
den ,uit medelijden met de onderneming, die
blijkbaar de grootste moeite had om er te
komen. Maar ook gistermorgen werd geen huur
betaald: en zoo kon het 'natuurlijk niet door
gaan. Ook de medewerkende artisten hadden
tevergeefs om betaling gevraagd. Daarom werd
be slóten het circus maar weer af te breken.
Men zag geen kans die gelden bij -elkaar
brengen om ide verschillende leveranciers te
voldoen; en geld voor de huur van den tuin!
was gistermiddag ook niet gevonden. Zoo bi
gonnen verscheidene artiesten hun hebben en
houën bij elkaar te pakken om te vertrekken.
Eenige der paarden eigendom van ©en der
medewerkenden in bet circus zoudien gister
avond weer teruggaan naar Tilburg; deze paar
den maakten feitelijk deel uit van ©en ander
paardenspel, dat op 't oogenblik -in bet Zuiden;
des land's rondtrekt, met standplaats, te Til
burg. Die paarden waren vandaar uitgeleend,
om te probeeren of het circus Reusz-Althof er
mee op die been kon worden gehouden. Ook
de andere artiesten waren voornemens
de hanld ideed. Onder het gemis aan gezellig
verkeer leed Helena volstrekt niet: haar leven
vond «daarvoor ruimschoots vergoeding in hare
liefdie tot haren echtgenoot en haar kind. Ook
leverde hetvoortdurende reizen «en trekken
afwisseling genoeg voor haar op.
D«e eerste «schaduw, die op 'het geluk der
eebtgenooten viel, was Heiena's ziekelijkheid,
die na de geboorte van een tweede kind, dat
weldra weer stierf, ontstaan was. Misschien zag
Alfred de vorderingen niét, die de ziekte in
dien laatsten 'tijd gemaakt had; misschien wilde
hij ze niet zien, en poogde hij zich door een
gevoel van gerustheid in slaap te laten wiegen,
omdat hij voor het besef van den waren staat
van zaken terugdeinsde. Doch zij zelve gevoel
de maar al te goed, hoe bet met haar gesteld
was; en (dit deed de onrust over de toekomst
van 'haar 'kind"nog gestadig toesemen.
Beiden waren niét bevredigd door hun laat
ste gesprek, want beiden hadden wel' een offer
toegezegd, maar ieder begreep dat het niet
voldoende was.
II.
Kort nadat hij zijne vrouw verlaten had, trad
de circus-directeur Karsten, me t zijn doch
tentje aa nde hand, de eetzaal van het hot;
binnen. 'tWas mididen in het reisseizoende
groote zaal was opgevuld met gasten van de
bieesit verschillende nationaliteiten, en aller
oogen vestigden zich op de hooge gestalte van
Jen man en op het bekoorlijke kind aan zijns
zijde. No,ra was bij hare zeven jaren reeds eene
niet alledaagsc'he verschijning. Hare bevallige
gestalte bezat reeds veel van de zelfbewust;
houding haars Vaders; de regelmatige gelaats
trekken, ide fijngeteekende wenkbrauw-en,, en
het donker ©haar waren eveneens van, hem;
He zeldzaam lichte teint en de blauwe oogen
dis daar ■zonderling bij afstaken, waren het
erfdeel harer 'moeder, evenals Nora ook haat
licht bewegelijke, zachtmoedige gelaatstrekken
geërfd had. Naar den Engelsehen trant in. h;
vit gekleed, en wel zoo, dat hals en-armen
onbedekt bleven, kwam hare uithe-emsch
schoonheid nog des te meer uit door het gehec
los hangende haar, dat in prachtige golvingen
bijna tot aan den zoom van haar korte kleedje
reikte en een blauwzwarte kleur had, -die bij
kinderen slechts zeer zelden voorkomt.
(W-prd't vervplgd)
