Gemeenteraad Broen op tangendiiH.
K MISDAAD ALLE EEDDIEN DSOB.
E.
Vergadering van den raad der gemeente Broek
op Langendijk op Maandag 7-April des namiddags
5 uur.
Voorz. de.E. A. Heer P. Slot A.Pz. burgemeester,
Secretaris de heer Keijzer.
Alle leden zijn aanwezig.
De voorz. opent de vergadering, gaat voor in
gebed, waama de notulen van de vorige vergadering
wordn gelezen en. onveranderd, goedgekeurd.
Ingekomen stukken en mededeelingen.
Betreffende het verzoek van J. Kamp, rapport
de heer C. O ij e vaar namens de commissie van on
derzoek, dat. de commissie eenparig van oordeel
is, dat het in het. belang van de scheepvaart niet
gewenscht is water af te staan, en adviseert der-i
halve afwijzend te beschikken.
Overeenkomstig het advies wordt besloten.
Goedkeuring van Ged. Staten op het' besluit tot
het aangaan van .een geldleening groot f64875.—
bij de Levensverzekering Mij. „De .Utrecht". De
acte is voor notaris Kroon gepasseerd.
Met deze gelden zijn diverse leeningen bij de Rai-
feissehbank afgelost, waar de gelden de gemeente
waren opgezegd.
Goedkeuring van Ged. Staten op de gewijzigde
verordening regelende het verkeer met motorrijn
tuigen.
Goedkeuring op het besluit tot grondverkoop
aan den heer Strijbis op de Sluiskade.
Een circulaire van Ged. Staten waarin wordt
verzocht een bepaling in de politieverordening op
te nemen, waarbij wordt verboden het slootwater
als reinigingsmiddel te gebruiken.
Aan Ged. Staten is bericht dat reeds een derge-f
lijke bepaling in de politieverordening is opgenomen
Het tweede gedeelte betreft het verzoek in de
bouwverordening een bepaling op te nemen, waarbij
wordt bepaald, dat de loozing van de privaten niet
Hoewel B. en ~W. ervan overtuigd zijn, dat het
meer op de sloot mag uitkomen,
in de praktijk zeer gewenscht is, achten zij het
niet uitvoerbaar. Al zou het tonnenstelsel of een
andere regeling worden gemaakt, zou "het toch
weinig resultaat hebben. Zij stellen derhalve voor
hierop niet in te. gaan.
Overeenkomstig het ;voorstel wordt besloten.
Ingekomen is het verzoek van de N. H. Vereen.,
„Het Witte Kruis" om een subsidie te mogen ont-,
vangen van 11/2 cent per inwoner ten behoeve van
de ontsmettingsdiensten.
De voorzitter zegt dat het voornaamste in de toe
lichting is de gestelde vraag met het antwoord:
Hoe zijn de tekorten ontstaan? Door een o.nge-
kend goéden gezondheidstoestand, zoodat geen ont
smettingen bijna werden verricht.
De voorz. zegt dat daarmee het ingenomen stand
punt van den raad, om dan hooger tarieven te hef-
VI.
DE VROUW ZONDER NAAM (1791).
Maar tdje rechters oordeelden.niet. aldus; de
Champignelles oefende groote macht in zijn
omgeving uit, en het is meer voorgekomen, in
die tijden en l'ater, dat men het zekere voor
het onzekere nam. Zij zagen in het antwoord
op de betreffende vraag het zeker bewijs, dat
Ideze vrouw Ide markiezin de Dpühault niet
kon zijn; zij .onderzochten niet verder, of zij dan
Anne Buirotte was of niet, maar kenden 'haar
ide vordering niet toe. Zoover gijng mlen op
grond uitsluitend van dit antwoord zelfs, dat
men aan haar dlsch om de Champignelles in
verhoor te nemen, niet trad. Integendeel', te
gen haar werden aangevoerd brieven, aan den
graa f'ie Champignelles geschreven door den
priester, die de markiezin bij haar einde zou
hebben bijgestaan; brieven, welke notabene
niet in origin ali werden overgelegd en die aan
de tegenpartij, dus aan de markiezin, niet wer
den getoond. Tegen haar werden ook aan-ge-
aangehaaM brieven, die zij zoogen. aan een
harer vriendinnen zou hebben geschreven en
die een zoodanige spelling verrieden, dat zij
onmogelijk van de markiezin de Douhault af
komstig konden zijn, met- welke, toch waarlijk
dn dit proces niet onbelangrijke stukken op
gelijke wijze gehandeld werd. De commissaris
van den koning bij de rechtbank, als.hoedanig
de heer Moreau de Fourneau fungeerde, liet
hei dan ook niet ontbreken aan bespottende
en hoonemde bejegening; hij wees er de ad
vocaten van de markiezin op, dat zij het slacht
offer waren geworden van een intrigante, die
zich evenzeer slachtoffer van misleiding voor
deed als zij handig was, en hij meende, dat
haar eisch zonder eenig nader onderzoek moest
worden afgewezen, waarin de rechtbank, zon
der de stukken, waarop hij zich beriep, nader te
onderzoeken, trad.
De markiezin berustte begrijpelijkerwijze niet,
zij bracht haar zaak vooreerst bij de districts-
recchtbank te Cosne; daarna bij de civiele recht
bank van het departement van de Nièvre; laat
stelijk te Bourges voor het crimineel gerechts
hof, waarheen de zaak was verwezen, nadat
cassatie van het oorsprokéljk' vonnis was ver
kregen. Maar te Bourges was de markiezin niet
jgeukkiger dan tevoren bij haar rechters te St.
Fargeau. De vragen, haar' betreffende, wer
den hier heel wat ruimer gesteld, maar zij had
verzuimd in Ide tussc'henliggemdc jaren ten aan
zien van de bedenkelijke beantwoording van
de vraag, wanneer zij in de Salpetrière was ge
komen, de stukken bijeen: te brengen, die kon-
Iden bewijzen dat het hier een klaarblijkelijke
vergissing gold. Weer werd haar het antwoord
op deze vraag als een afdoend bewijs tegen
haar vordering voorgehouden. Voorzien van het
arrest van Bourges kostte het de Champignel-
Ses niet veel moeite om, groote voortvarendheid
onrwitckelende, van het Hof van Appel te Parijs
te verkrijgen, idat dit de uitspraak van de rech
ters -van St. Fargeau, aanvankelijk aangehou-
jden, nu (definitief bevestigde. Een voor de mar
len gevoegelijk kan wordenbestreden.Het blijkt
blijkt thans dat, het tekort is ontstaan door te
weinig of bijna geen werk. Óp grond hiérvan stel->
len B. en W. yoor de gevraagde subsidie te verlee-
nen.
Op de vraag van den heer De Boer of het voor
1 jaar is antwoordt voorzitter 'bevestigend.
De heer Oijevaar noemt het een gelukkig vér-
.cshijnsel.dat er zoo weinig gebruik van behoeft te
worden, gemaakt.
De voorzitter zegt dat de subsidie over 2300 in
woners ongeveer f 35 bedraagt.
Het voorstel van B:. en W. wordt hierna aan«
genomen.
Het verslag van de Gezondheidscommissie te
Schagen wordt voor kennisgeving aangenomen.
ingekomen is van de H.iJ.B.M. de rekening over
net goederenvervoer. Deze sluit met een voordee-
lig saldo groot f10672.01. De gegarandeerde op
brengst ad f 12000 wordt hierdoor verminderd tot
110151.82.
Van Alkmaar is ingekomen de begroatingyaor
den keuringsdienst op waren. Door.de gemeenten
in dit district liggende zal 18.17 cent per inwoner
moeten worden Dijgeoragen.
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
Bericht van den ontvanger der Dir. Belastingen
dat het aandeel van de gemeente in de kwade pos-,
ten over het belastingjaar 1920 bedraagt f48.39.
Ingekomen is een verzoek van F. Bommer om
Papenhorn te mogen huren om in te richten voor
helling voor vaartuigen, en daarop een schuurtje
te mogen bouwen van 4 bij 2i/g M'.
p>e voorzitter zegt dat dit verzoek pas is inge
komen. Het stuk land is thans in huur bij S. Schoon
brandstoftenhandelaar voor een zeer geringen prijs
Door mij is deze zaak met B. en S; besproken.
Spr. stelt voor deze zaak ter afdüening aan B,. en
W. over te laten.
De heer De Boer acht een inrichting voor hel-
Ungen zeer doelmatig. Dit heeft vooral zin met
het oog op den tuinbouw.
De lieer Oijevaar zegt dat B. daar toch reeds
een helling heeft en dit toe hzeker is gegaan, met
toestemming van Schoon.
D evoorz. zegt dat B. dat gedeelte huurt van S.
waar reeds een helling is gemaakt, maar nu wil
B. daar een schuurtje bouwen hetgeen niet door
S. wordt toegestaan.
Schoon kan in elk geval voor dit jaar zijn recht
nog doen gelden.
De heer Zuijdam vindt het wel een eenigszins
moeilijke kwestie.
Thans wordt besloten aan B'. en W. over te
laten hierin een oplossing te vinden.
Punt 2 van de agenda is: benoeming van een
Gemeejn te-Secretaris.
De voorzitter leest van de 54 sollicitanten alleen
de namen voor, waaruit tevens blijkt, dat er 1
sollicitatie uit de gemeente zelf is ingekomen.
De aanbeveling bestaat uit de heeren:
kiezin ongelukkig toeval was het wel' geheel
■en al toeval? werkte, daartoe mede. Zij wera
n.l. beschuldigd van diefstal, nog wel van zak
doeken, die zijzelf ten geschenke had gegeven
aan een der vrouwen in haar omgeving. En aan
gezien ide rechters in Bourges, die haar tevoren
als markiezin de Douhault noodt gekend had
den nog veel meer dan die te St. Fargeau m
de overtuiging verkeerden, dat zij werkelijk
een oplichtster was, achtte men een dergelijiren
diefstal geenszins onmogelijk. Men begon met
baar in (hechtenis te nemen, leidde het onder
zoek langzaam, een paar maanden gingen daar
mede verloren en toen zij weer vrij was, was
,de tijd voor haar verstreken om tegenover het
hof van Appel te Parijs nog de nooaige wette-
hjxe middelen aan te voeren, die de 'bevestiging
van het vonnis van St. Fargeau hadden kun
nen verhinderen.
In tweede instantie was haar eisöh terugge
wezen; nu bleef haar nog slechts over om tot
Ihet Hof van Cassatie :te Parijs haar toevlucht
te nemen. Maar ook voor de oningewijden in
de rechtspraak is het bekend, dat een H,ot
van Cassati eeen zaak niet op zichzel've 'onder
zoekt doch slechts nagaat of bij de berechting
daarvan door de lagere justiheele organen
fouten zijn gemaakt hetzij tegen de wettelijke
vormen, .hetzij tegen Ide daarmede verband hou
dende voorschriften. Procureur-generaal van
Eet Hof v an Cassatie was de b eroemde juris -
iconsult Merlin, en deze heeft aan de zaak van
d ez.n. valsche markiezin een requisitoir ge-
de z.n. valsche markiezin een requisitoir ge
wijd, dat ook nu nog in de annalen der Fran-
sche Tiechtspraak bekend, ja zelts beroemd is
gebleven. Hij heeft daarin als zijn persoonlijk
overtuiging doen doorschemeren, dat hij ge
loofde aan de identiteit van de eischieresse met
de markiezin Douhault; hij heeft geen'woorden
van oritiek gespaand aan de rechters te St.
Fargeau, die hij niet openlijk van partijdigheid
en van onachtzaamheid beschuldigde, maar
wier weinig rechterlijke opvattingen hij aan de
kaak stelde. Maar hij beeft er tevens, op ge-
twezen, Idat Ide leisCheresse zich niet op die
wijze als men in een voor haar zoo belangrijke
zaak had mogen verwachten, van ale verdedi
gingsmiddelen had voorzien. Immers, voor het
Hof van Cassatie bracht zij voor het eerst he®
bewijs, dat Ide brieven, haar te St. Fargeau ten
laste gelegd, valsch waren, zoo niet geheel ge
fantaseerd; voor het Hof van Cassatie bracht
zij ook voor het bewijs, dat op Idien 3en Jan.
1786 den ongelukkigen, door haar genoem
den datum slechts twee persopen de Sal
petrière waren binnengetredeneen tien- of
twaalfjarig meisje en de toen 28-jarige Anne
Buirette, die echter moeilijk identiek met haar-
kon zijn, wjjl zij op dat oogenblik (reeds dén
45-jarigen leeftijd 'had bereikt en een zoodanig
ondierscheid in leeftijd zich duidelijk laat zien 1
De procureur-generaal heeft er op giewezen,
dat het Hof van Cassatie niet anders is dap
het hoogste lichaam, belast met het toezicht
op de naleving van de wet en de wettelijke
vormen; dat daarom dit Hof niet de zaak zelve
meer kon nagaan, doch zich moest afvragen of
door een der lagere organen de wettelijke vor
men' waren geschopden, dap wel de rechten; 1
H. Schelhaas .te.. Hoogeveen.
R. de Jager, Woerden.
ï)e-hëer'Oijevaar zegt dat men bij het kiezen
van een gemeente-secretaris in de allereerste plaats
het gemeentebelang op het oog heeft, om daarna
.ook te letten, op de politieke richting. Nu is de
een van, de aanbeveling a.-r. de ander christ. hist.
Het college- van B. en W. bestaat uit een a.r.
wetohuder en een vrijz. wethouder. Spr. zou gaarne
zien zpo het mogelijk was, nu een christ. histor.
gemeen te-secretaris te benoemen zulks vooral met
het oog op de eenheid in de gemeente.
De heer R. Slót zegt dat het voor B. en W. een
zeer moeilijke keuze uit de 54 sollicitanten was.
Wij. zijn echter tot deze aanbeveling gekomen na
dat een drietal ter kennismaking was uitgenoodigd.
Maar no 1 was ons allen het meest sympathiek.
Door mij is geen oogenblik over een politieke rich
ting gedacht. Ik dacht dat no. 2 ook a.-r. was,
maar nu blijkt dat hij christ..hist. is. De persoonlij
ke indruk heeft het bij ons gedaan. En no. 1 ge
noot nog eenigen voorkeur door een eenigszins
uitgebreider kennis.
De heer Zuijdam had het mooier gevonden, wan
neer decandidaten alphabetisch op de lijst waren
geplaatst. Dan had men voor een vrijer keus ge
staan.. En was het geen persoonlijke kwestie ge
worden. Dan was er geen partijbelang bij gekomen.
De heer Oijevaar zegt dat het bij hem geen par
tijbelang is, maar hij uitsluitend en alleen het oog
heeft op de eenheid van de gemeente.
De voorzitter zegt dat waar de benoeming een
zeer ernstige zaak is, deze ook ernstig moet wor
den behandeld B. en W. hadden geen bepaalde
keuze, waarom zij 3 sollicitanten ter kennismaking
hebben laten komen, waaruit de ingediende aan
beveling werd opgemaakt. Voor mij persoonlijk
was de meest aangewezen persoon, hij, die hier
Maandag is geweest. Dat was ook een christ. hist.
Hij is echter om verschillende redenen afgevallen
en het is zeker onnoodig hier de redenen aan te
toonen waarom hij niet op de aanbeveling werd
geplaatst.
Beide personen van de aanbeveling worden door
B .en W .geschikt geacht het ambt te vervullen,
anders waren zij niet op de lijst geplaatst. Beiden
hebben zij hun diploma. Maar de heer Schelhaas
heeft tevens m. o. Staatsinrichting. En genoot
deze ten opzichte van nog enkele andere dingen
de voorkeur.
De heer Zuijdam zegt dat B;. en W. niet altijd
een zelfde opinie zullen hebben als een raadslid.
Spr. had een alphabetische aanbeveling mooier ge
vonden. Deze geeft thans wel een eenigszins bij
zonderen indruk.
De heer Koedijk zegt dat hij, afgedacht van de
politieke richting, denzelfden indruk heeft gekregen
als B. en W. Bij mij was het echter een blooten
indruk van den persoon en van het onderzoek der
sollicitatiestukken.
Thans wordt tot stemming overgegaan en wordt
P°!' 1 met 4 stemmen tegejij 3 'op den heer De Jager
gekozen.
van eischeres waren vertreden. En dit nu was
niet. Eet geval. Hierbij moet men nog in het
oog houden, dat in de jaren tusscben 1788 en
1807, dn Welk laatste jaar eerst het Hof van
Cassatie de aangelegenheid der onbekende
Vrouw kreeg te behandelen, id ewetgeving in
Frankrijk meermalen werd veranderd; dat mits
dien terugtreden in een eenmaal uitgesproken
vonnis steeds moeilijker werd. Merlin, due blij
kens zijn requisitoir gevoelde voor het recht
matige van ide eischen van de markiezin; tus-
sc'hen ide regels van wiens requisitoir door, men
ide lust gevoelt pm de Champignelles te zeggen
wat hij van hem dacht, heeft geen middel kun
nen vinden, hem dopr de wet toegestaan om de
zaak van de markiezin te heropenen.
Het Hof van Cassatie mpest in 1807 jhapr
eisch afwijzen, gelijk de lagere organen het
tevoren hadden gedaan. Het Hof kon haar
niet erkennen als de markiezin de Douhault;
kon haar niet in haar rechten en goederen
herstellen, maar kon haar evenmin en hier
komt* nu het zonderlinge een anderen naam
geven. Vanaf het, oogenblik, dat ide rechtspraak
in hoogste instantie over hiar vordering had
beslist ,was zij een vrouw zonder naam, tzonder
titel, zonder afkomst, zonder persoonlijkheid.
Zij behoorde aan niemand, zij kon geen enke
len bloedverwant opeischen; zij biezat geen bur
gerlijken staat; zij kon voor een rechtbank
niet verschijnen onder eenigen naam; zij kon
geen enkele daad in ihet civiele leven ver
richten, zij had geen naam en dientengevolge
was zij niets 1 Tot welke verwikkelingen dit
aanleiding moest geven, werd bewezen, toen
zij zich van een schuldbrief op het nationaal
grootboek wenschte te ontdoen. Het mag ver
wondering wekken, dat men dit bezwaar, dat
eerst duidelijk gevoeld werd toen het Hof van
Cassatie uitspraak had gedaan, niet eerder heeft
opgeworpen; had men het gedaan, dan zou
men haar wellicht op formeele gronden den
toegang tot elke gerechtelijke instantie heb
ben kunnen beletten. Het zou het comble van
rechteloosheid zijn geweest 1
De markiezin de Douhault, die haar verder
leven had toegewijd aan het herkrijgen van
ihaar rechten, berustte niet. Zij vojnid dienzelfden
moedigen Romin Desèze, die Lode wijk XVI
voor ide Conventie iiad verdedigd, bereid om
ich haar zaak aan te trekken. En hij was het
die op de onhoudbare positie, welke zij ten
gevolge van de rechterlijke uitspraken in het
burgerlijk leven innam, nog eens sterk de aan
dacht vestigde .Hij wees er op, dat (het Romein-
sche recht erkende ide mogelijkheid van her
ziening ider rechtspraak op grond van feite
lijke vergissing. Hij erkende, dat sedert 1667
dit element uit de Fransche wetgeving was
verdwenen, maar hij meende, dat juist in dit
geval een weg openstond om aan deze eische-
esse het middel tot rechtsherstel te verschaf
fen; een speciale verordening van den vorst.
Deze weg, door hem aangeraden, werd door
een dental van de meest bekwame rechtsge
leerden in den aanvang van 1809 goedgekeurd;
pok zij waren van oordeel dat, waar cie afwij-
zühg van eischeresse vooral geschied was op
het feit, dat zij op 3 Januari 1786 de Salpe-
trière zo uzijn binnengetreden, en waar met
V<?or. bet ijazien. yan.de rekening yan bet .Burg,
Armbestuur worden nog aangewezen de heer e n C.
Oijevaar en J Bakker
De rondvraag die hierna wordt -gehouden levert
niets ^pp-, waarna sluiting vplgt.
BINNENLAND!
Een alcohol-overeenkomst met Nederland.
Verwacht wordt, volgens een V. D.-telegram!
uit Londen, dat de Vereénigde Staten en Nederland:
binnen afzienbaren tijd een verdrag inzake den al-,
coholsmokkelhandel zullen sluiten, geheel op gelij
ke grondslagen ais dat, hetwelk tusschen de Ver-,
eenigde Staten en Engeland tot stand is gekomen.
Duitschland en onze Badplaatsen.
'De Hoefijzer-correspondent van het „Hbld."
schrijft:
Eenige lezers vestigen onze aandacht op de ern
stige schade waarmee onze badplaatsen worden
bedreigd door den cijns van 500 gouden marken,
welken de Duitsche Regeering heft van Duitschers-
die naar het buitenland reizen. Inderdaad is <ïu
vrij kwaad voor onze badplaatsen; ons kwam o.a.
het geval ter oore van een Duitsche familie van
9 personen, die in Bergen aan Zee had gehuurd,,
maar, die, afgeschrikt door den cijns van 9 maal
500 is 4500 gouden marken of 2700 gulden, van
het voorgenomen verblijf had afgezien. En ongetwij
feld moet zulk éen cijns op' de vacantie in den
vreemde, vooral van groote gezinnen, een zeer
belemmerenden invloed hebben.
Maar wij zien niet goed, wat daartegen te doen
ware enwij kunnen de Duitsche regeering ei
genlijk ook geen ongelijk geven. In den benarden
financieelen toestand van het Duitsche Rijk moet
het van veel belang wezen, dat de vermogenden
hun geld, zooveel als het kan, in Duitschland ver
teren. Wie geld genoeg heeft om zijn vacantie in
den vreemde te gaan doorbrengen, die moet t,
zoo redeneert waarschijnlijk de Duitsche regee
ring daarvan dan eerst maar een flink bedrag
in 's lands schatkist storten. Kan of wil hij dat
niet, des te beter, dan houdt hij zijn geld voor,
gebruik in het eigen land.
Wij staan hier tegenover een der oorlogsgevolgen
en moeten ons daarin schikken. Het geheel weg
blijven van a le Duitsche badgasten in den oor
logsjaren hebben we ook moeten aanvaarden.
Want, of we willen of niet, deze catastrophe
en hare geyolgen doorleven we, min of meer, al
lemaal.
Faillissementen in Nederland.
Volgens meciedeeiing van het Handelsinfor
matiebureau van Van der Graaf Co.'s Bure
aux voor den Handel zijn over de afgeloopen
'week, eindigende 4 April in Nederland uitge
sproken 109 faillissementen tegen 58 faillis
sementen in dezelfde week van bet vorige jaar.
ide stukken Sin de hard bewezen was, dat dit
antwoord pp een naar gestelde vraag op een
feitelijke vergissing moest berusten, heropening
van haar eisch voor ide bevoegde instanties
moest worden toegestaan. Een andere rechts
geleerde, ee nzekere De Beaufort, onderschreef
idit oordeel'; hij gevoelde daartoe te meer mo-
reelen aandrang, wijl hij mevrouw de Dou
hault van vroeger kende en in de. vrouw, die
dezen titel en de daartoe beiioorende goederen
recclameerde, niet anders dan dezelfde me
vrouw de Dp.uhault. kon herkennen.
Maar men heeft het middel door de rechts
geleerden aangeraden, niet kunnen of willen
tpepassen; omstandigheden van feiteljken aard
zijn daaraan in den weg getreden, dan wel de
uitslag werd tevoren weinig gunstig gerekend.
Zooveel is zeker, -de markiezin de Douhault, de
onbekende vrouw althans, die dezen titel recla
meerde, is, zonder als zoodanig erkend te zijn,
gestorven. Haar broeder 'de Champigntiles
beef in het bezit van ide yaderlijke goederen en
van een groot deel van wat zij had nagelaten.
Op het oogenblik, dat zij.stierf, buitte men haar
tragisch leven uit in een spotschrift, dat op de
Parijsche boulevards onder den naam: de val
sche markiezin werd verkocht. Zelfs maakte
men daarnaar èem tooneelstuk, 'dat te Parijs
werd verboden, maar te" Orléans', dank zij de
„goede zorgen" van de familie de Champig
nelles, nog jaren achtereen werd vertoond. In
middels verbood de bevoegde autoriteit, dat op
de grafsteen zelfs van 'deze ,zo0 zwaarbeproefde
vrouw de naam zo. uworden ingebeiteld, waarop
zij tot het einde van haa rleven haar rechten
deed gelden. Zij is gestorven, gelijk zij de laat
ste kwarteeuw van haar leven geleefd had
indien men dat leven wil noemen zonder
-naam, zonder, afkomst. Daarginds in de nabij
heid van Orleans, waar zij heette in den aan
vang van 1788 te zijin gestorven,, was reeds een
grafzerk aanwezig .met iden naam van de.mar
kiezin de Douhault; de bevoegde autoriteit kon,
zoo meende hij, niet toelaten, dat op fepn an
dere grafsteen te Parijs dezelfde ndam nog
eens aanwezig zo1 uzijn. De rechtbanken had
den uitspraken gedaan, aan de geheiligde ze
kerheid, dat zij ook recht hadden verschaft,
mocht men zelfs op deze wijze niet tornen 1
Het is een zonderling geval, dit proces van
de onbekende vrouw of de valsche markiezin.
Noch %i Parijs, noch in Auxère is het thans
bekend. Verwondering kan het sléchts wekken,
dat er noch te S;t. Fargeau, noch te Bourges
onder Ide rechters er ook maar één 'was:, die
Voldoenden zin voor de werkelijkheid had om
jte leischen de opgraving van bet z.n. stoffelijk
overschot van de markiezin 'de Douhault, die
heette reeds enkele jaren tevoren te Orléans
te zjjn overleden. Die opgraving alleen had de
zekerheid kunnen verschaffen, die het recht
te allen tijde moet verlagen. Waar dit niet ge
schied is, kan het nageslacht niet nalaten om
de onbekende vrouw, aie in de gerechtsstukken
als de valsche markiezin bestempeld bleef, te
zien als de eenig werkelijke markiezin, en de
in zijn rechten gehandhaafde graaf de Cham
pignelles niet als een, aristocraat, maar als een
beroover van eigen familieleden te onderken
de»1 1
