norI
Plsa4$e!ijk Nieuws
'zijn. Daar is hét echter een' bestaande toe
stand ,maar hier gaan wij den afstand grooter
maken. Dus dat argument vervalt ook.
Het offer om onze school af te staan is mij
te zwaar.
Zeker, ik weet wel', wij moeten het bedrag
niet onderschatten, maar ik wieet niet of Ide
burgers het geldelijk offer wel zoo zwiaar zul
len vinden.
De voorz. Men moet zioh afvragen of ,het
verantwoord is tegenover de gemeente om een
dergelijke uitgave te doen, - een uitgave dit
niet gedaan behoeft te worden terwille van
enkele bezwaren ten opzichte van de kinderen.
Daartusschen heeft men thans te kiezen.
De heer De Geus. Men wili soms liever
f 20.000 offeren dan f 1500.
De voorz. Waarop de bezuiniging van het
rijk wordt doorgevoerd, tast dit soms diep in
zaken en personen. Maar dan zal m.en 'de per
soonlijke dingen voor de zakelijke terzijde moe
ten stelen.
De heer Die Geus. En 'dan sta ik op het
standpunt, dat men maar door een zuren appel
moet heenbijten.
De heer Barten. Ook ik kan volkomen de be
zwaren onderschrijven die.door de andere
heeren naar voren zijn gebracht. Met het oog
pp iden toestand in ide gemeente is de school
niét overbodig. Iets anders was het wanneer
jnen sukkelde met het aantal leerlingen, waar
door de school niet bestaanbaar zou zijn. Maar
een school met nog zooveel leerlingen, waar
door men 3 leerkrachten heeft, mag men zeker
bestendigen. Het geld dat uitgegeven mott
worden, be beekent zeker een groot offer, maar
voor de gemeente is het beter wanneer de o.l.
school bestaan blijft.
En nu mogen er gemeenten zijn, waar ide
afstand grooter is, daar is het nu eenmaal een
'bestaande toestand. Maar hier is het zooals
het is. Spr. wil' daarom aanraden bet voorstel
van den heer Rader niet aan te nemen.
De voorz. Afgezien van 'de besparing die
ideze oplossing met zich zou brengen, verkrijgt
men ook nog 'een andere besparing.
Wanneer door Noordscharwoude en Zuid-
scharwoude een gemeenschappelijke regeling
werd aangegaan, zou men minder kosten krij
gen voor onderhoud en voor leermiddelen.
Ook voor het tot zijn recht komen van het
onderwijs zou het beter zijn. Het is toch beter
voor 6 leerjaren 5 leerkrachten, dan voor
leerjaren 3 leerkrachten te hebben. De ge-
Volgen van de beschikbaarstelling uiten zich
!dus ook nog op andere wijze.
De heer Kooij. Een der voornaamste gron
den waarom Ik tegen die vereeniging van de
3 Langedijker gemeenten was is wel, omdat
hieraan onafscheidelijk verbonden was de op
heffing van ide o.l. school. Ook" thans kan ik
mij er niet mee vereenigen de o,. 1. school op
te heffen.
De voorz. Tot mijn leedwezen moet ik dan
nu constateeren, dat men niet wenscht in :te
gaan op ide overwegingen van den Inspecteur.
Ik had het gaarne door den raad overgenomen
gezien als voorstel van mij. Ik meen hierover
geen hoofdelijke stemming behoeven te hou
den en uit de houding van de heeren te mogen
afleiden dat men algemeen er tegen is de
o,. 1. school beschikbaar te stellen voor uitbrei
ding van de r. k. school.
Wij kunnen hier thans vanaf stappen. B. en
W. weten nu, 'dat zij hiermede op Ide conferen
tie geen rekening hebben te houden.
FEUILLETON.
„Alle begin is moeilijk, maar volharding tri
omfeert!" riep tie ander laöbend. „Intusscben
zijn die leeuwige slemppartijen allesbehalve naar
mijn smaak. Er zijn jongelui 'die bijna noojit
nuchte rworden!"
„Nog altijd beter, dan nooit eens een roes
gehad te hebben in dit jammerdal'!" gaf de
dikke ten antwoord. „Al's sommigen de roes
niet eens naar 't hoofd steeg, zouden zij er in
'tgeheel niets in hebben! Wat zijt ge van
.plan in de Pdnkstervacantie' te doen, om u na
uwe afmattende studiën eens te ontspannen?"
„Ik heb nog geen bepaald besluit genomen,"
sprak de slanke jongeman aarzelend. „Maar
hoor eens, Dahnow; ga met mij mede naar
huiszie nog ééns de plek terug, waar uw papa
zo ©dikwijls vertoefde, waar de vriendsöhaps-
bond onzer ouders gesloten werd."
„Dank voor de vriendelijke uitnoodiging,
Maar toch kom ik, oprecht gesproken, lever jn
tien herfst, op de jacht. Wil mevrouw uw moe
der u weder in huis opsluiten?" vroeg hij, hem
iuitvorschend aanziende.
„Zij zo uin ieder geval gaarne zien, dat ik
kwam."
„De eene voorslag is de andere waard, De-
genthal1! Laat ons een uitstapje dooi het Nec-
Ikardal ondernemen; ik heb er reeds met een
,paar vrienden over gesproken."
„Dat was nog zoo kwaad niet! Ik zal' er
eens naar huis over schrijven."
„'Och, waf drommel, neem 'dan toch eens zelf
een besluit!" riep ide dikke wrevelig. „Gij zult
toch niet levenslang aan moeders leiband blij
ven loopen?"
Over. het gelaat van den ander vloog teen
wolkje van misnoegen, en hij richtte zijne ge
stalte iets hooger op. „Daar moogt ge over
"denken zooals gij wilt," zeide hij, „maar i'k ben
niet ingenomen met den toon van minachtende
bnversöhilligheii jegens bet ouderlijk huis, dien
velen hier aanslaan. Er ligt een soort van jon
gensachtige lompheid in, die mij tegen de borst
stuit."
„Mij óók," verzekerde de dikke, „ofschoon
ik niet meer zo ogelukkig ben, een ouderlijk
huis te bezitten. Maar kind is kind, ien man is
man. Al «overdrijving slaat op den duur tot
het tegenovergestelde uiterste over, en wan
neer gij thans om elke beuzeling vraagt, zult
gij llater zelfs bij de gewichtigste dingen den
raad uwer moeder niet inwinnen, want nie
mand onderwerpt zich voor altijd."
In deze wportden lag een waarheid, die de
De ron'dvraag, hierna gehóuden, levert niets
op, waarna sluiting der vergadering yolgt.
(Reeds eerder als extra numlmer -agin onze
abonneé's; te. N oordscharwoudetoegezonden)
UiT ÜL.N UM 1'Kfc.K
l ST. PANCRAS.
't Witte Kruis alhier vergaderde j ,15 Woens
dag 16 April ter algemeene ledenvergadering
ten huize van den heer Gerritsen.
Na opening en lezing de rnotulen, wélke wei
den goedgekeurd, werd 't ingekomen stuk van
de zusterafdeeling De Rijp behandeld. Men
besloot vpopr het bekende doel f5.af te
dragen.
De 'heer J. van Kampen gaf 'hierna verslag
van de Algemeene Vergadering te Amsterdam
gehouden, waarvoor hij den 'dank der vergade
ring ontving bij monde van den voorzitter.
Aan de orde kwam de rekening en'verant
woording der gelden. Ze sloot met een eind
cijfer groot f571.88, waarvan f 113.291/2 als
voordeelig saldo.
Nagezien en in orde bevonden door den
heer Jn. Boskamp, werd ze algemieen goedge
keurd, onder dank voor accuraat beheer.
De begroot ing voor 1924 werd vastgesteld tot
een eindbedrag groot f495.29x/2-
Aangenomen werden eenige candidaatleden.
Aan de beurt van aftreden waren de 'heeren
J. v. Kampen en Jb. Kloosterboer, niet her
kiesbaar ,in wier plaats gekozen werden de
heeren Jn. Boskamp en J. Roos Sr,,,'van wie
de eerste tegenwoordig zijnde, de benoeming
aannam.
Bij de rondvraag zegde de heer Van Kampen
'dank voor aangename samenwerking, die we-
derkeerig dank ontving voor wat hij der afdee-
ïing had bewezen.
Nadat de aandacht gevestigd was op het
gebruik der ligtenten, sloot de voorzitter de
bijeenkomst.
VALKKOOG.
Door de rederijkerskamer „Klein Begin" al
hier, werd Zondag een' openbare uitvoering
gegeven en opgevoerd bet toonee'lstuk „Ver
gelding" door IKaastra-Bakker. Ook Dinsdag
werd hetzelfde opgeroerd, dieennde tot propa
ganda voor dein Bond voor Staatspensioen.
Was Zondag de zaal matig bezet, Dinsdag was
deze vol.
Voor deze gelegenheid waren de rentetrek-
kenden uitgènoodigd en ook aanwezig, welke
naast genot van tooneel'spel, tevens werden ont
haald op een paar „gelaggies". Ik geloof in
deze dat de ouden van dagen gelijk allen in
de zaal aanwezig volop hebben genoten in
hetgeen „Klein Begin" ten tooneele voerde.
Het spel is in een woord 'keurig geweest en
heeft de menigte gepakt en wel zoo dat bij het
zakken van 't scherm en het opdraaien der
lichten het grootste gedeelte de oogein melt,
de zakdoek moesten drogen. Voor 'hen die 'dan
ook met aandacht luisterde, was 'dit dan ook
geen kleinheid van geest die de waterlanders
te voorschijn bracht, maar het medeleven in
'het spel. Een extra woord van lof werd hierbij
gebracht aan mej. Hendriks voor haar prach
tig gevoelvol spel. Door den heer M. Louw en
Mej. J. Peetoom werden eenige nummertjes
zang ten beste gegeven welke mooi werden,
gezongen. Een paar tableaux als slot. De Ver
eeniging kan met trotsch op dezen avond neer
zien.
ander niet wist te wederleggen. Het onderge
schikt zijn aan een anderen wil was hem deels
tot gewoont egeworden, deels beschouwde hij
het al's zijn kinderplicht. „Mijne moeder heeft
bijna geheel en uitsluitend mijne opvoeding ge
leid," zeilde hij na eenige ©ogenblikken, bij
wijze van verontschuldiging, „en ik zou mij
nooit .in ©enig opzicht tegen haar willen verzet
ten,"
„Nooit? Neem mij niet kwalijk1: 'dat is onzin.
Geen enkel man behoort verklaringen uit te
spreken, die hij niet nakomen zal. Uwe moeder
is een verstandige vrouw, die uwen wil zal
eeren zooals zij haren eigen ojp prijs weet te
Stellen. Tracht haar en u |aan ©ene zelfstandig
heid te gewennen, waartoe het toch eenmaal'
zal moeten komen; dan doet het haar goed,
en u geen pijn."
Degjenthd zweeg, met zijn stok sloeg hij in
het voorbijgaan de bloemknopjes langs den
weg af. Het maakte een eigenaardigen indruk
Op hem, plotseling te hoor en afkeuren, wat hij
rich tot dusver steeds als een dieugd had toege
rekend. Want zijne moeder had, gelijk vele
moeders, 'die als weduwe hare zoons hebben
op te voeden, door zijn kinderlijk gevoel aene
uitsluitende heerschappij over hem geoefend.
Hij begon nu te begrijpen, waarom zijn gouver
neur zoo dikwijls in ©ene ander eomgeving
had aangedrongen; maar een soort-van ont
stemdheid zooals altijd wanneer wij ontdek
ken 'dat ons iets ontbreekt, maakte zich yan
zijn gemoed meester. Zoo liepen zij zwijgend
naast elkaar voort. Dahnow was- er de man
niet naar om gemakkelijk weer een gesprek aan
'be knoopen. Maar plotseling bleven beiden
staan en gingen zij ter zijde. De/zachte zand
grond had den hoefslag van twee paarden, die
reeds tot op korten afstand van de jongelui
genaderd waren, bijna onhoorbaar gemaakt, en
een heer en dame te paard reden hen nu lang
zaam voorbij, om daarna in een snellen 'draf al
spoedig te verdwijnen.
„Sakkerloot, wat juweelen van paarden!" riep
Ide dikke als geëLectriseerd„zóó iets heb i'k in
lang niet gezien!"
„En welk een amazone!" zeide de ander.
„Wat zag zij er charmant uit! Wie z©<u dal
wezen?"
„Nu, als iclie bekeken wil worden,; moet zij
niet op zulk een schimmel gaan zitten; 't is het
prachtigste beest, dat mijne oogein podt aan
schouwd hebben."
„Enfin ,dat is een kwestie van smdak; door
ide dame heb ik niet op den schimmel gelet.
Hoor eens, Dahnow, gij kent alle mcnschen
hier in den omtrek, wie'was het?'i De beert
kwam mij zeer bekend voor; die dame was don-,
ker v»n haar en oogopslag."
ZUIDSCHARWÖUDE.
De Coop. Boerenleenbank II, aangesloten
bij di§ .ipbr. Centrale- te Alkmaar,, vérgaTderid
ten lokale van'den lieer Stoffers,. We vernal
,men er het volgende van. Als Bestuurslid wel
gekozen de heer S, de Boer Kz. 'met 29 stem
men, 3 blanco en 1 op den heer D. Zeeman,
als lid van den raad van toezicht de heer J.
Reine met algemeene stemmen. Uit de balans
bleek, dat, door het moeten overnemen van
het verlies tier Centrale, het verlies dezer lo
cale bank, na opheffing van alle reserve onge
veer f 8000 bedraagt. De beer P. Zeeman vroeg
waarom niet, als andere jaren, de rekening
en 'de balans waren afgedrukt op bet convoca-
tiebiljet. Geantwoord werd, dat dit geschiedde
uit bezuinigingsoogpunt. Er hadden 8 léden
bedankt terwijl' er 5 nieuwe waren bijgeschre
ven. Uit enkele gehouden besprekingen bleek,
dat de toestand 'der Centrale zich niet ongun
stig ontwikkelt.
NIEUWSTIJDINGEN
DE TRAGEDIE TE BAARN.
Het „Hbld." schrijft:
De eerste indruk, door het sombere be
richt uit Baarn in ons avondblad van giste
ren vermeld was: ongelooflijk. Sedert zijn
bijzonderheden bekend geworden, die bet
onstellende feit althans begrijpelijk maken.
De justitie heeft de zaak in handen én
met de vraag van schuld of onschuld der bij
het geval betroklcep politiedienaren houden
wij ons dus niet op.
Wel dient evenwel terstond al het moge
lijke te worden gedaan, opdat een zoo af
schuwelijke gebeurtenis zich niet kan herha
len. Strenge voorschriften omtrent geregel
de inspectie der localiteiteh, waar arrestan
ten en „nachtverblijvers", voqral bij wisse
ling der toezicht houdende beambten, baten
atleen dan iets, wanneer de betrokken man
nen hun piicht doen. Daarnaast evenwel
eischt de eerbied voor het menschelijk leven
een mechanisch middel, waardoor de in
eenzaamheid opgesiotenen zich bemerkbaar
kunnen maken in geval van plotselinge on
gesteldheid bijvoorbeeld.
Zelfs al zou de stakker, die in Baarn dupe
werd van de betrekkelijke afgelegenheid van
het hem aangewezen verblijf, overleden zijn
tengevolge van een ongesteldheid in den eer
sten nacht, dan nog had hij een natuurlijk
recht op hulp, toen hij ziek werds
Wij hopen nog heden te vernemen van
een opdracht, dat overal localiteiten, als die,
welke te Baarn het tooneel werd van deze
ontzettende gebeurtenis, met spoed moeten
worden voorzien van een bel, of een ander
middel voor degenen die daarin verb lij vep,
om zich bemerkbaar te maken in geval van
plotseling ziek zijn.
Het is mogelijk, dat daarvan dikwijls
misbruik zal worden gemaakt. Dat moet men
dan maar door strenge bestraffing inperken
Wal thans is geschied mag nooit weer
voorkomen.
Een tekort van pi.nn. f 30.000.
Reeds laag liepen er geruchten dat de kas
Vatt 'Eet wafers'cKap' „Hoirmerïs" in Frieslirt
niet in orde was.
Ontvanger van dit waterschap was de
K1., ex -deurwaarder, 'mede-directeur Van d«
Middenstand^artk'ite :Stieék''"en verdacht va
malversaties in die 'kwaliteit, thains in voorlo,
pigie'hechtenis.
Na diens arrestatie werd de heer Ki. 'als- oti
vanger idoor het waterschapsbestuur geschcu
en werd ,een tijdelijke opvolger aangesteld.
Het bleek dezen al spoedig, dat de admiu
s'tratie niet in orde was. Deze wanordie datec
reeds vanaf 1917 'en het tekort in 'kas. is aleti|
tot een kleine f 30.000 aangegroeid.
Dat het Waterschapsbestuur niet eerder de
sordig ©behandeling der geldmiddelen om
'dekte is een raadsel. De ingelanden zijn ze
ontsticht en geen wonder. Verscheidene hu
ner zijn diet van plan het tekort mede te de
ken ,van oordeel', dat dit voor rekening Vj
het bestuur komt.
Wellicht volgt dus nog ©en burgerlijk proci
ook, naast een strafgeding tegen den boe
houder- ontvanger.
Het Baariïsche 'drama.
De raadsleden Noordhoff, Posthuma
Cahnthout hebben den burgemeester verzot
om een buitengewone raadsvergadering bij'a
te roepen op Donderdag 17 April, ter behatul
ling van een verzoek van eerstgenoemde
den burgemeester te mogen interpellaeren ot
'het drama in het arristantenlokaal.
In den molm.
Te Groesbeek had de zoon van den mol
naar Jochyms het ongeluk tusschen het rad
werk te komen. Twee beenen en een a
werden hem gebroken, terwijl de borstkas u
ingedrukt. In zeer zorgwekkenden toestand
de ongelukkige in het Canisius Ziekenhuis
Nijmegen opgenomen,
i Uit het raam gevallen.
Aan de Haarlemmerstraat te Leiden vii
hedenmorgen een 10-jarig meisje door ee
openstaand ll^ik van de tweede verdieping
straat en wqrd in zorgelijken toestand na
h©t Academisch Ziekenhuis vervoerd, wa
'hersenschudding met schedelbreuk f||óon$
^feend werd.
Ontsnapt.
Gistermorgen moest' voor het Kaintohgefci
te Terborg verschijnen eëW 26-jarige main, thi
gedetineerd in het huis van bewaring te A
hem. In het gebouw aangekomen verzocht
even van de W.C. gebruik te mogen mala
welke gelegenheid hij te baat nam om di
het raampje te ontvluchten, na eerst voor i
zekerheid de deur op het haakje he hebl
„De hemel bewaar me, mijn jongen! gij' hebt
goed uit uwe oogen gekeken. Lieden die ergens
in den omtrek wonen, kunnen het niet geweest
zijn: zulke paarden vindt men hier niet. Het
moeten vreemdelingen wezen: het wemelt hier
steeds van vreemdelingen. Overigens, vriend
lief ,ols gij de schoone nog langer na wilt kij
ken,, bedank ik om verder mee te doen,
wees zo ogoed, om eens even maar loyien te
zien."
„Dat ziet er inderdaad afkoelend en veelbe
lovend uit," zeide de ander, terwijl hij een bl'ik
pp ide grauwe wolken wierp, die dreigend boven
zij'n hoofd hingen. „Ik zou u wel Willen voorstel
len om wat harder te loopen, dan kunnen we
misschien nog bijtijds onder dak komen."
„Draaf dan maar alleen," antwoordde de dik
ke kalmpjes; „In draven heb ik geen aardig
heid; men .loopt zich buiten adem, en wordt
toch nat, ik heb altijd aan één misère ge
noeg!"
„Veroorloo. fm ijdam, 'dat ik u aan uw lot!
overlaat. Mijn adem is niet tegen den wedloop
met iden storm bestand. Dus tot van middag
vier uur ,als gij ten minste ondertusschen in
de bui niet bezweken zijt. Tegen wegwaaien zijl
gij, iden hemel' zij dank beveiligd!"
De dikke knoopte intusscben 'doodbedaard
zijn jas tot boven aan zijn kin (dicht, aangezien
dé- wind steeds meer en meer met ruwe, kille
Vlagen begon uit te schiefcn. Weldra kwamen
'Snèeuw en hagel' naar beneden stuiven, en
[dwarrelden de vlokken in een woesten ronde
dans om bemg heen, terwijl hij' heel kalmpjes
bleef voortloopen, zonder zich 'door de kwade
buien van weer en wind te laten storen.
Toen hij de stad bijna bereikt had, haalde
het terugkeerende ruiterpaar hem weder in.
In zijne onmiddellijke nabijheid werd de hoed
der dame door den storm aangegrepen en ver
weg over dien natten weg heengejaagd. Dah-
mows kennersblik' zag, met welk een volleerde'
rijkunst ide jonge dame haar paard in vollen
ren pareerde en tot staan bracht.
Vlugger en behendiger 'dan men met bet
oog op zijne gestalte verwacht zou hebben, hoi
de de student het voortvluchtige hoofddeksel,
na, en was hij zoo gelukkig, bet te bereiken, eei
'het den sprong in de sloot volbracht. Triomfan
telijk keerde hij met zijn buit terug, om dien
meder aan de rechtmatige eigenares terug te
geven. Een kleine gegarneerde hand nam het
verdoolde schaap in ontvangst, een blozena
3gezichtje, waaromheen ide-doornatte haren orde
loos rondfladderden, boog zich ten teeken van
'dank, en een paar blauwe oogen zagen hem
van onder de zwarte wimpers zóó vriendelijk
aan, dat di eblik, ondanks ide hoog dichtge
knoopte jas, (diep in het hart van den dikke
De vluchteling is nog niet opgespoord. Vi
eenige jaren had hij kans gezien op dézei
wijze te ontsnappen.
Uit het bollenland.
Men schrijft uit Lisse:
De crocus staat nog steeds in vollen blo
doch er zijn zoo weinig crocusisen meer in c
tuurr in de eigenlijke bollenstreek', men zo
het liever in meer waardevolle artikelen,
hyacinthenbloei, die volgen moet, laat
steeds op zioh wachten. Wel ziet men op enk
velden wat gekleurde knoppen en als het w
nu maar om wil slaan zullen zich 'de bloen
met verrassende snelheid ontwikkelöri.
blijft de temperatuur laag en- komt er g<
zonneschijn dan is het zeer te betwijfelen
met de Paaschdagen ide bloeitijd zal zijn
gonnen.
doordrong. Die dankbetuigingwerd door
storm weggewaaid; want nauwelijks was
hoed weer vastgemaakt, of de dame rende
heer in de richting naar de stad achterop,
was reeds lang niet meer op den straatweg
zien, 'toen de dikke aldaar aankwam.
„Deksels! de jongen heeft gelijk: het'
werkelijk een beeldschoon meisje 1 Als ik i
in zoo'n verwenschten toestand verkeerde
dat miserabele stortbad, dan ging ik in al
hotels vragen, wie zij is!" bromde de di'kke
!zijn eentje. „Ik zal' overigens een mooi figi
gemaakt hebben!" voegde hij er met een r
llancholieken blik op zijn druipend gewaad
„Zoo, dus niét verdronken?" vroeg gi
Degenthal' een paar uur later op yroolijken 1
terwijl' hij zijn vriend'Dahnow juist bij)'het
tiendeden van het afgesproken hotel' inhaal
„Neen, zooal's ge ziet. Maar ik heb ge
gehad en een avontuur beleefd 1"
„Dikke menschen hebben altijgd geluk!'
„Typ zulke hazewinden als gij ointloopen
altijd,, Raad eens, wie ik weergezien h
De rechte inleiding tot kennismaking; 1
derlijken dienst bewezen."
„De beeldschoone amazone? Is zij misse!
van het paard gevallen? En hebt gij haar
leven gered?"
„Jammer genoeg viel alleen haar hoed!'
„Jammer genoeg?! Barbaar! Maar wi
zij dan toch?"
„Dat stond niet in haren hoeid."
„Dan is uwe kennismaking ook nog
ver gevorderd. Maar laten wij naar bin)
gaan; de anderen wachten reeds."
De jongelui hadden met elkaar afgesprok
hier saam te komen voor een diner ter eere
een gast, (die als „wilde" gedurende eet
dagen het studentenleven made wensdhte
genieten. Het was ©en jolig hoekje daar aat
tafel, waar al spoedig het luidrudhtig lachen
schertsen zich met het knallen der champs
kurken vermengde. Dahnow droeg zijn av
tuur van dien middag met zijn eigenaard!
komischen ernst voor. Hij bezat die eigenscj
waarvan eene geestige Francaise eens z<"
dat bet de humor is, die nooit lacht en f.
doet lachen. Een onbedaarlijke pret, en
stortvloed van vragen en veronderstelliitó
over de onbekende schoone amazone, waren
gevolgen van z'ijn verhaal.
Plotseling stiet Degenthal zijn vriend -ï
„Kijk eens, dadr zit hij!" fluisterde hij
toe, terwijl hij hem op een heer opmerk#1
maakte ,die aan het andere einde der
paaats had genomen. „Mij dunkt, dat ik p
meer gezien heb," voegde Degenthal er
denkend bij; „die trekken komejn mij zoö
kend voor, verbeeld ik mij."
'reg'
pot
vlu
lan
ken
daa
een
zij
te
rijt
blo
een
het
kre
te 1
vee
dei
drc
drc
het
pal
hui
te
süi
Ide;
lien
(ia;
To
tiie
vei
vei
aai
vin
en
nie
de
amc
we
Vo
tor
kie
of
jdic
'Be
gei
kite
