88e J>;arga$g N ieuwstijdingen WE 101II UT. Rechtzaken VOOR DEN POLITIERECHTER. Zitting van 'Maandag 23 Juni. 'n slechte pandoer. Ie verlofhouder JV|. de V. te Hoorn had van Ei zoon Roelof eenige spellen kaarten gekocht jr 75 cent het spel. Daar op elk spel 50 et. lasting was betaald, mocht dit wel een bijzon koopje genoemd worden. Roelof kon ze ech- best voor dien prijs aan Pipa overdoen, want. had ze met medewerken van een vriend fe ilen uit den winkel van den invaliden hoek- ■ndelaar Boldingh. Vader de V. had echter ver- imd naar de herkomst van de speelkaarten te jen en genoegen genomen met Roelofs ver ding, dat de speelkaarten afkomstig waren [n de luizenmarkt te Amsterdam. En nadat len morgen de zoon met gesloten deuren te- ;ht had gestaan, moest de vader zich 'smid- gs verantwoorden wegens schuldheling. De of- der vorderde niks meer of minder dan 50 giil- n boete of 50 dagen en als de politierechter .arop ingegaan was, zouden het nog dure kaar- ss zijn geworden, maar gelukkig was de poli- rechter niet overtuigd van beklaagdes schuld werd hij dientengevolge vrijgesproken. 'n duur kaasje. Mej. G. M. de B., geboren M., eveneens te oorn, welke juffrouw in September '23 van haar •oer had gekocht voor 50 cent een Edammer raas je. Broer had haar verteld dat hij dit kaasje m 'n schippersknechtje had gekocht, maar in aarheid had hij het kaasje, dat bij het afladen in een wagen was gerorld, opgezocht en mee- snomen. 1 Van zus werd aangenomen, dat zij zich aan rafbaar verzuim wat betreft de informatie naar t kasie, had schuldig gemaakt en werd ze dien- agevolge heden veroordeeld tot f 20 boete subs, dagen hechtenis. Die is voor 'n koopje klaar. De driftige Enkhuizer huisvader, die zijn hem •utaliseerende dochter van dik hout zaagt men [anken had gegeven, is er nu bijzonder genadig Egekomen. De heer Muhring reclasseeringsamb- enaar had vernomen, dat de huiselijke vrede igenoeg was hersteld en nu achtte de politie- ichter den kastijdenden vader genoegzaam ge- .raft met 3 gulden boete of 3 dagen hechtenis. De officier had een voorw. gevangenisstraf ge- orderd, maar Mr. Muller achtte dit, nu de rus- ge samenleving weer verzekerd is, niet meer oodig. Het is te hopen, dat de dochter nu haar ondje dicht en papa de handen thuis houdlt. Een zee van water en melk. De water-en-melk kunstenaars waren vandaag i sterke getale ter politierechterszitting gein- iteerd. Niet minder dan 'n half dozijn van die konomikers waren present en hun zaken werden chtereenvolgens behandeld. Eerst Jan B. uit Andijk, die aan een melkslij- ir melk had afgeleverd, volgens de diagnose an Dr. Moll vermengd met 8 deelen water op londerd deelen melk. Jan zit niet best in zijn lappe was en dit was wel de oorzaak van zijn al. In tegenstelling met de anderen die allen mjet maand werden opgeknapt, kreeg J an slechts 14 iagen aan zijn pantalon. Daarop verscheen Klaas K., 'n deftig boertje 'an 51 jaar en raadslid te Schermerhorn. Vader Haas zit flink in de duiten en kon dus zijn platte lortemenee niet als afweer kanon gebruiken. Om ajn positie en zijn geld moest hij de strengste »oetpredikatie slikken. Vervolgens kwam de veehouderszoon A. K. uit Ursem met 'n dergelijk akkevietje en daarna n jong agrariër uit Obdam. Nadat deze penitent zijn zonden had beleden, verscheen Piet O., uit Irsem. 'Hij verwierf de twijfelachtige eer, dat. iet record van heden op zijn naam kon worden geplaatst, daar hij 13 deelen water op 100 deelen melk had bij geklutst. Al deze heeren werden veroordeeld ieder tot maand gev. Wil men trachten gratie te vragen m de straf omgezet te krijgen in een geldboete, dan zal de politierechter die hen liever strafte in hun beurs dan in hun vrijheid, zijn onmisbare medewerking niet weigeren. Die zijn tong niet kan bedwingen, laat men 'n ander liedje zingen. Hendr. Casparus S., een ingezetene te Helder, e van het rechte pad eens huisvaders met circa I kinderen was afgedwaald, heeft in den nacht van 27 op 28 April 'n standje geschopt van de fam. v. VI. en de vrouw des huizes onthaald op raakt. Hij raasde en tierde luidruchtiglijk en van politie, Beukers, van oordeel zijnde, dat zijn daagde rustige burgers uit tot vechten. De agent tusschenkomst noodzakelijk was, arresteerde den opschepper, doch ondervond van het kleine ventje een ongedachte tegenstand. Zelfs zoo krachtig, dat Beukers hem niet overmannen kon en zijn arrestant moest laten ontsnappen. Later werd hij weer gevonden, doch toen werd het meer tac tisch geacht hem naar huis te doen brengen. De recalcitant werd veroordeeld tot f20 boete of 20 dagen. Plukharende dames. Te Hoorn kregen twee buurjuffrouwen een al lerhevigste ruzie en een hunner mej. T., 'n tem peramentvolle Limburgsche, kon zich onmogelijk buurvrouw met de kracht en de vlugheid van een tot een woordelijk debat bepalen, maar vloog haar jong tijgerkatje in de haren. Het resultaat van dit offensief was thans ter terechtzitting aan wezig in den vorm van een dot haar, keurig verpakt in een bloemenzaad zakje, toevallig met het etiket: Venus haar. De krijgshaftige juffr. die ook thans ter dege haar tong roerde, nu ha.ar handen tot rust waren gedoemd, werd door den voorkomenden politierechter veroordeeld tot f10 boete of 10 dagen. Zijn bloed werd karnemelk. De slager Jacob M. te Wieringerwaard had 'n 17-jarig knechtje, dat op 10 'Mei den driftigen Op a troon zoo treiterde, dat zijn bloed karnemelk Ote en hij den knaa p'n flinke buil in het hoofd sloeg. De knecht, ook niet misselijk, draaide den baas op de bokkebank, alwaar hij heden tot f 15 boete of 15 dagen werd veroordeeld. Dat was ook geen goeie tabak. Een Egmondzeeër, met name Joh. K., scheen overwegend bezwaar te hebben, toen hijdoor de rijksveldwachters Bergsma en Minée werd inge rekend wegens dronkenschap. Althans hij ging zoo geweldig te keer, dat hij heden wegens wte- derspannigheid, werd veroordeeld tot f40 boete of 40 dagen. Het is een domme map, die zich niet redden kan. Klaas M., 'n goocheme Pettenaar, wiens kloet of vaarboom was geknapt, redde zich uit de ver legenheid, door 'n dergelijk instrument te kapen van den vletschipper L. M. uit Alkmaar. Maar 'twas 'n duur redmiddel, daar hij heden veroor deeld werd tot f 40 boete of 40 dagen in het huis met de pilowsohe commensaals. ;W]el te rusten. Van alies en nog wat Nadruk verboden. ,,'t Zijn zware tijden meneer", zei een balieklui ver die in in een hoek van 90 graden over de brugleuning hing, zijn versnapering van links naar rechts schoof en fijne sproeistraaltjes in sier lijke bochten in het water deed neerspatten. Ja, 'tzijn zware tijden beaamden we en we dachten aan de man met de ton die de wereld wil om rollen en aan de steltloopers, die uit Amsterdam vertrokken en op hooge beenen naar Parijs wan delden. Waarmee we maar zeggen willen dat het ■een boer niet wijs te maken is hoe een soldaat aan de kost komt. De hongergeschiedenis te Baarn waarvan de werkelijkheid een droeve afloop had, omdat aan dergelijke logeergasten gewoonlijk heel weinig plichtplegingen worden verspild, heeft zich in de residentie herhaald, echter met dit ver schil dat de hoofdfigurant er genoegen mee nam, omdat hij door niet-eten al doende aan den kost denkt te komen. Veertien dagen lang heeft Wally, /aldus heet de honger-artist zonder eten in 'n glazen kooi doorgebracht en 't is hem goed be komen. Een baard als een struikroover, maar voor 't overige de gezondheid zelve, 't Eerste waar hij 'naar verlangde was een biefstuk? Mis, een bad! Ons dunkt als je in 14 dagen geen nat of droog over je lippen hebt gehad, verlang je meer naar wat hartigs dan naar een bad en de kapper, al waren de laatste ook nog zoo noodig. 't Tour nee in ons land wordt voortgezet, f 2.50 de entree. Met rustpoozen van 14 dagen om weer op zijn verhaal te komen, zal hij Holland afwerken. In de Residentie heeft hij er, volgens zijn eigten ver klaring, geen zij bij gesponnen. De recette ging weg aan onkosten en reclame. Maar aangezien hij voor kost en inwoning gedurende de afgeloo- pen 14 dagen niets behoefde te betalen, is Al™ schadepost niet zoo groot geweest. Binnenkort zal Wially te Leiden in het Acade misch Ziekenhuis, naar h ijvertelde, voor weten schappelijke doeleinden een hongerkuur onder- gaan. 'iuu. v. vi. en ae vrouw ue» uuih» uuiumw vf 1 Enfin, ieder zn meug, deen houdt van de moe eenige scheldwoorden, die hier geen plaats kunnen fier, de ander van de d'ocfoter, zooheeft elk mensch vinden. Ook had S. aan die dame nog 'n ver zijn sfeer waar hijzich t beste in thuis voelt, van vleienden brief geschreven, welk epistel zich Een schipper b.v. t is bekend, die vmdt op zee, thans bevond in de handen des politierechters. z'n element, en omdat hij nog al eens nat van Deze was niet bepaald enthousiast over de ge- buiten is, ziet hij de goeden niet te na gespro- dragingen van beklaagde, bracht hem zulks op 'ken - er geen bezwaar in, tvan binnen ook gepaste wijze onder het oog en veroordeelde hem eens af en toe te zijn. Zoo ook twee schippers, totflIXte of15 dagen die te Harlingen gemeerd lagen Ze gingen samfen Zoo'n weerspanneling is een lastig ding. uit en kwamen samen thuis. Bij die thuiskomst Een stadgenoot van de vorige beklaagde Th. v. galmden ze hun vroolijkheid luide uit. Maar de was onder den invloed van sterken drank ge- vroolijke stemming was niet van langen duur, althans niet bij één hunner. Toen deze de loop plank wilde ap...kruipen, stak als een furie zijn vrouw het hoofd uit het vooronder en verbood hem aan boord te komen. Ondertusschen was de man opde knieën halverwege de loopplank opge kropen; doch de vrouw, blijkbaar van oordeel, dat hij nog niet nat genoeg was, deed de plank kantelen, waardoor haar echtgenoot in de gracht terecht kwam. Het geval bracht veel menschen op de been. Onder algemeene hilariteit deèd de verbannene, na op den wal te zijn geklauterd, andermaal een poging. Tot viermaal toe belegerde ■hij de loopplank, tot viermaal toe deed zijn echt vriendin de plank meedoogenloos kantelen. De vrouw had hem den toegang tot z'n schip ver boden, en deze bleef verboden. De man moieist zijn roes, dien hij op den wal had opgedaan, eerst ook maar op den wal laten uitwerken. Een dergelijk „paardenmiddel" paste een min naar' te Montfoort toe. De man had helaas, zooals meer mannen, een ruim liefhebbend hart, ,-zóó zelfs dat hij buiten zijn verloofde, ook een ander vriendinnetje wel eens met een bezoek ver eerde. Zoo'n slippertje te maken te Amsterdam is gevaarlijk maar in een stadje als genoemd, krankzinnig. De „echte" kwam er al gauw ach ter datze niet alleen in de gunst was en zoo 'geviel het dat ze, toen de minnaar weer op 't verboden liefdespad was, eveneens op visite kwam en den geliefde diens ontrouw verweet. Gevolg een heftige scène, die overging in handtastelijk heden en eindigde in een waterballet. Op haar hulpgeroep schoten eenige buren toe, die er in slaagden haar te redden. De sloot was zeer diep. De politie heeft een nader onderzoek ingjesteld. Een betere afloop, in den goeden zin, meldt men uit Appingedam. Men kent Hillebrand's „Keesje, het diakenhuismannetje", die er zoo op gesteld was een nette begrafenis te krijgen. De geschiedenis staat niet alleen. Daar was het een'e oude vrouw, die, wonende in een hok, vele jaren van haar armoedig leven een dergelijk verlangen koesterde en er zich vele ontberingen voor ge troostte. Ze werd door het armbestuur onder steund, maar toen ze stierf, kreeg ze een 2(e klasse- begrafenis, terwijl het gebruikelijk is, dat geali- menteerden per 3e klasse ter laatste rustplaats worden gebracht. In haar laatste levensdagen had ze den armbestuurder doen verzoéken, even bij haar te willen komen. Ze deelde hem med'e, dat ze graag een nette begrafenis en geen armengraf wilde hebben. Ze had daarvoor lange jaren gepot en die spaarpot was te vinden in een trommel achter haar kleeren in een kast. De spaarpot was werkelijk aanwezig, een bedrag van niet minder dan f 500 kwam te voorschijn. Blijkbaar was de oude vrouw met dubbeltjes begonnen deze lagen onder in den trommel - daarop kwartjes, aan elkaar klevende. Daarop 375 guldens en eeni ge rijksdaalders. Voldoende dus om een nette be grafenis te bekostigen. Die ze kreeg. Haar eenige levenswensch. En nu een vraag lezer? Wat zou de levens wensch zijn van den ex-banneling van Wieringen, den Duitschen Kroonprins? Spaar uw antwoord, want als u het volgende gelezen hebt, is uw con clusie getrokken! Veertien Juni 1924, bijna 10 jaren na dien len Augustus 1914, bijna zes jaren na dien 9en November 1918. In Potsdam wordt een monument onthuld ter nagedachtenis van de 3000 in den oorlog gesneuvelde officieren en man schappen van het le garderegiment. Achtduizend en allen lieten het leven voor het vaderland, voor den Keizer. Zij verdienen een monument, ook in het republikeinsche Duitschland. Hun laatste be velhebber, graaf Eulenburg, houdt een rede, dan volgt een tocht achter de zwart-wit-roode vlag gen de vlaggen van het keizerrijk - door de versierde straten. Weer wapperen de vanen, weer schettert de muziek, weer bliksemen de sabels, weer flonkert het goud der uniformen, het is alles precies eender als vroeger, uit den tijd van den paradepas, van „Augen rechts". Precies eender, want ook nu davert het bevel langs de rijen, ook nu strekken zich de lichamen, gaan de beenen hoog op en wenden de hoofden zich rechts ep. zoo defileert op 14 Juni 1924 in het republikein sche Duitschland de oude garde van Wilhelm II voor zijn zoon, kroonprins Wilhelm, die in gene raalsuniform omringd door bijna alle Hohen- zollerns en een staf van officieren in uniform daar staat en salueerd als in de dagen van weleer. Hoch dem Kaiser! Hoch, hoch, hoch!" „Paradepas, Augen rechts!" Dreunend daveren kanonnen voorbij, dof klinkt de zware stap van de eindelooze rijen Pickelhau- ben, in een stofwolk jaagt de cavalerie met ge trokken sabels langs den Kriegsherr, overal ge schitter van goud, overal blinkerende sabels en schetterende muziek, Deutschland über Alles, hoch dem Kaiser! Gunnen wij den Duitscher zijn goudschittering en sabelgekletter evenals onze kinderen hunne ge kleurde ballonnetjes, die zo ospeelsch huppelend aan 't touwtje op en neer deinen. Maar lastig zijn ze vooral in handen van een groote. Met een blos van genoegen had hij zoo juist de twee balonnen uit de handen van het aardig ver koopstertje ontvangen. Hij bloosde natuurlijk bij de gedachte aan de vreugde welke 'de kleinen zouden hebben bij zijn thuiskomst. Maar...geen onverdeeld genot op aard, de heer met de twtee baicnnetjes zou het ervaren. Jolig dansten de ronde bollen boven zijn hoofd en volgden de min ste beweging van zijn rechterhand. Het recht zetten van het lorgnet, het uit' den mond nemen van de sigaar, het snuiten van den neus, alles \tverd geaccentueerd door de gouden en zilverten bollen. Dat gehuppel boven zijn hoofd begon den heer te irriteer en en hij kortte het touw tot hij de ballonnetjes vrijwel in de hand had. Nu wist hij echter niet hoe de rechterhand te houden. Ge strekt langs 't lichaam was lastig, gebogen voor de borst stond al te dwaas vanwege het pakket links. Dus kregen de luchtbollen hun betrek kelijke vrijheid terug. Met een schok schoten zij weer omhoog, doch terwijl de gouden bal statig 'drijven bleef, 'toen 't touwtje gevierd was, zette de zilveren zegevierend haar tocht voort, zon der zich in 't minst te storen aan het dwaasver- baasde gezicht van den heer. Zenuwachtig palm de deze het touw van de gouden kabelballon weer in en om zich een houding te geven begon hij zijn sigaar opnieuw aan te steken, die onder al. deze avonturen was uitgegaan. Het aansteken van een sigaar vormt in zoo'n geval eeh welkome af leiding, het geeft rust voor de zenuwen, het vergt even de volle aandacht en het geeft gelegenheid het gelaat achter de handen te verbergen. Dit alles gaat op, zoolang men geen ballonnetje ip de hand heeft, maar met zoo'n ding ligt de zaak heel anders, dat ondervond de heer, want nauwe lijks had hij een vlammetje ontstoken en bracht dit naar de uitgedoofde sigaar of een geweldige knal weerklonk en aan het eind van het ballon- touw hingen eenige slappe flarden van wat zoo- even een gouden ballon was. Toen ging de 'heer huiswaarts, een treurige, maar wijzer man. Een harde steen, die wet het ijzer, En harde klappen maken wijzer. Uit den Omtrek. VALKKOOG. Op de gehouden algem. verg. van den „Bond van Ziekenvereenigingen" te Alkmaar is de voorz. onzer afd. de heer v. d. Velde tot distriotsvoor- zitter benoemd en tevens tot Hoofdbestuurslid. ST. MAARTEN, Bij het probeeren der brandspuit alhier ge raakte Zaterdagavond het 8-jarig zoontje van den heer A. v. d. S. onder een aldaar passeerendte auto. Door het voorwiel werd het ventje op den grond geworpen met gevolg dat hij er onder ge raakte. Wonder boven wonder kwam het ventje er ongedeerd onder vandaan en had dit ongeval hem enkel een kleine ontvelling aan de wang be zorgd. 1 ST. PANORAS. Hedenmorgén vertoefde de Commissaris der Ko ningin in onze Gemeente. Van de gelegenheid een onderhoud met hem te hebben werd geen giebruik gemaakt. Even werd nog het onlangs gerestau reerde kerkhof in oogenschouw genomen waar over hij evenals over de Gemeente zijn tevreden- 'heid betuigde. Vlagvertoon der burgerij werd niet opgemerkt. OUDE NIEBlORP. Als volontair ter secretarie dezer gemeente is geplaatst de heer C. H. de Balbian Verster, thans vol. ter secr. te Losser. Tramongelnk. Op den N. Z. Voorburgwal te Amsterdam ter hoogte van de Kolk is een juffrouw, die op een motorwagen van lijn 13 wilde springen, onder de tram geraakt met het gevolg, dat haar een 1 been werd 'afgereden. Verdronken. Te Sappemeer is het 3-jarig zoontje van den heer WPatje in een kolk bij' het houtstek Maat huis verdronken. Dioodelijke val. In het hospitaal te Heerlen is een landbouwer uit Merkelbach overleden, tengevolge van een val bij het kersenplukken. I Bij het baden verdronken. I Te Kessel (L.) is de onderwijzer Joosten bij het baden in de Maas in een kolk terecht ge komen en verdronken. Ofschoon men direct de redding volbracht, waren de levensgeesten reeds In het achtermandje van de fiets. Bij 'een fietstochtje kwam het vijf maanden oud kind dat in een achtermand zat van d'en i heer Eggere te Buggenum (L.) zoodanig te val len, dat de kleine dadelijk aan de gevolgen over leed. 1' Autobus omgeslagen. Te Nijmegen is een autobus omgeslagen. Op het kruispunt aan den Oranjesingel kwam hij in bot sing met een luxe-auto. De acht personen uit den autobus werden licht gewond en konden na dok* tershulp weer vertrekken. 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1924 | | pagina 1