Plaatselijk .Nieuws
Sport en Wedstrijden.
Daofzitten bij wielrijders - 3tuklooaan - Schrijnen en Smelten der Nuïd - Zonne-
brand - 0®o-gelodfiera Branderige Veeten verzacht en geneest men met PUüOL.
ais .mededingster op en tracht de draad J-usschen
twee harten aaneen te knoopen. -
De beroemde natuurkundige, Lórd Keivin,
maakte met een dame, die zijn 2e vrouw zou wor
den, kennis op de Kanarische eilanden en wfeird
nauw met haar bevriend, daar zij groote belang
stelling voor zijn wetenschappelijke onderzoekin
gen aan den dag legde. Onder andere verklaarde
hij haar uitvoerig zijn nieuw signaal-systeem ter,
zee. Toen hij op de commandobrug van zijn jacht
staande afscheid nam van zijn leergierige leer
linge, keek hij haar glimlachend aan en vroeg:
„Gelooft u, dat u mijn systeem nu geheel en al
ybegrijpt? O zeker, antwoordde zijn vriendin.
Als dat zoo is, zei de geleerde, kijk dan mijn
schip na tot u het uit het oog verliest' en ik zal
u een óoodscha. pzenden.
De boodschap luiddeWilt u mijn vrouw
worden? 'tAntwoord kent iedereen.
Heiaas, 't verloop tusschen twef. minnende har
ten is niet altijd zoo vlot, bij de e^n zijp. er haken,
'bij de ander cogen, doch hij 't paartje in 't vol
gende waren èn haken èn oogen. 't-Geval speelt
'te Groningen. Het was wat men noemde een
„verboden verkeering,". Hijwas yan zeer geringe,
afkomst. Zijn vk.de? had 'ie jnoort gekend en-.de
moeder, die ternauwernood in haar onderhoud kon j
voorzien, had slechts met de grootstemoeite haar-
negen kinderen groot gebracht. Zij evenwel was
Va ndeftigen huize en had een zorgvuldige edu
catie genoten. Ze hadden elkaar slechts een en
kele maal ontmoet en hij die gelegenheid meer
indruk op elkaar gemaakt dan men wensehelijk
vond. Er werden korte metten gemaakt; zij werd
'eenvoudig in huis gehouden. Zijn pogingen, om
haar nog eens te ontmoeten of zelfs maar weer te:
zien, mislukten dientengevolge jammerlijk. Hier
mede was de zaak evenwel niet uit.' Want. van het
oogenblik af dat men haar thuis hield, probeer
de ze voortdurend het huis heimelijk te verlaten.
Goede woorden noch dreigementen hielpen; de
diefde, die bergen verzet, bleek sterker, dan alle
geweld. Ten einde raad besloot men haar toen in
haar kamer op te sluiten. Ze legde zich evenwel
niet gewillig bij haar gevangenschap neer en be
gun uit alle macht te schreeuwen en te ïlruilien.
Dag én nacht hoorde men het gejammer, zoodat
de buurt al heel gauw schande van het geval
■sprak en aangifte bij de politie dreigde te doen.
Erger werd het, toen de beminde der luid protes-
teerende gevangene dag en nacht voor het huis
begon te schilderen. De heer des huizes ergerde
zich dermate, dat hij op een gegeven oogenblik
een emmer vol water nam en die hoven het hoofd
van den standvastigen minnaar omkeerde. Het
effect was kolossaal, de minnaar nam cR^eenen...
We vreezen voor papa dat liefdersvuur niet
door water wordt gebluscht, evenmin als een
drinkebroer zijn dorst lescht door er een borrel
in te gooien. Daarom in beide gevallen het hoofd
koel houden en nóch de papa hiervoren afge-
•beeld, nóch de drinkebroer die we nu' ten too-
neele voeren, nam deze wijzé raad in acht.
Voor de Amsterdamsche politierechter stond hij
deze week terecht omdat hij een spiegelruit had
■stukgeslagen hij den kastelein, die hem een borrel
weigerde. „Dat kost n drie maanden gevangenis
straf", vonnisde de rechter. Eén der getuigen
,vond die straf exhorbitant en riep: „Tsjonge
De rechter, een gemoedelijk man, die deze on-
tsjonge".
verwachte critiek van den goeden kant opneemt,
vraagt den man lachend: „WLeet u wel hoeveel
keeren hij al veroordeeld is?" De getuige zegt:
neen, maar drie maanden is wel wat ziwaar, 'tis
look een man met 'n huishouden".
„Dan zal ik het u zeggen," antwoordt de rech
ter. „Acht maal is de man al veroordeeld, altijd
wegens mishandeling, wederspannigheid en dron-
FEUILLETON.
NORA.
Nogmaals klónk er een schetterend trompet
geschal, waarna een gesmoorde kreet van bewon
dering uit de dicht opeengedrongen menigte volg
de, want met een sprong was de schoone
rijderes midden in het circus, en als uit.brons ge
goten stond het paard op 't zelfde oogenblik daar
met zijn schoonen last, die eveneens uit brons ge-,
goten scheen, zóó onbewegelijk was haar gelaat-
Op de plaatsen die meerendeels door dé -jonge
lui uit het heerenpubliek waren ingenomen, ont
stond dadelijk een levendige beweging: onwille
keurig rees iedereen op,-om beter te kunnen zien,
en drong men ai meer en meer naar voren. Zulk
eene bekoorlijke gestalte, zulk eene edele houding,
zulke jeugdig frissche en schoone gelaatstrek
ken waren hier nog nooit bewonderd geworden.
Al hooger en hooger begon het vurige dier
thans te steigeren, zoodat het bijna onbegrijpe
lijk scheen, hoe de berijdster zich zoo kalm op
hare zitplaats kon blijven handhaven, en nu
viel de muziek in met de luchtige, opwekkende
tonen, die het schoolrijden steeds begeleiden. Sier
lijk vloog 't paard in 'trónd, en de eene evolutie
volgde op de andere, door eene zóó vaste en
zekere hand bestuurd, met zóó onnavolgbare gra
tie ten uitvoer gebracht, dat daverende en einde-
looze bravo's het onbeschrijflijk bevallige tooneel
accompagneerden. De kenners wisten geen woor
den genoeg te vinden om de verfijnde kunst dezer
rijderes te roemen!
De muziek werd intusschen hoe langer hoe
sneller en woester, het tempo prikkelender; het
paard, als aangevuurd door zijn succes, rebde-
hrieschend door de baan, zonder moeite over die
op zijn weg geplaatste hindernissen heenvliegend.
Onwillekeurig deelde ae opgewondenheid zich aan
de toeschouwers mede. Aller blikken volgden in
spanning den stontmoedigen rit. Alleen het oog
der rijderes bleef kalm, ,geen vonk van blij moe
digen trots of van bevredigde ijdelheid zag men
er uit stralen, geen spier van haar gela,at vertrok
De getuige zag na deze uiteenzetting vare ver
dere repliek af.
Verschil van meening, 't komt in de beste fa
milies voor en zij, die eenmaal geroepen worden-
om hun licht te laten schijnen voor de menschèn,
pok zij zijn in de drang en stormperiode niet
foetep dan wat men wel eens noemt: 'de zelfkant
der samenleving of het uitschot. Wjie in een
universiteitsstad woont heeft' o pdit punt erva
ringen. Tc Leiden gingen twee stud'enten met
messen tegen elkaar aan !t vechten. Politie kwam
er hij'. Toen werd het een formejele veldslag.
<Uit hun sccieteit wierpen de studenten stoelen
■en tafels naar politie en publiek, waarna het
■publiek deze voorwerpen door de ramen weer
naar binnen wierp. De politie trok de sabel en
eenige studenten kregen harde klappen. Maar ook
de politiemannen kregen er duchtig van langs.
Ten siotte slaagde de politie er in, de studenten
in d.e sociëteit terug te dringen. Een rechercheur
die een klap had opgeloopèn en daarom de socië
teit wilde binnendringen om den dader te aires-
teeren, werd door -de studenten naar binnen ge-
I trokken en duchtig onder handen genomen. Later
•!j zijn de commissaris van politie en de mishandelde
'rechercheur -de sociëteit binnengegaan, ten einde
den dacfer te zoeken. Deze was echter, niet te
vinden. t 1
NOORDlSCHARWOUBE.
P VERBURG f
In een der ziekeninrichtingen te Amsterdam is
in den ouderdom van 53 jaar overleden de Heer1
P. Verburg, alhier Heengegaan op een leeftijd,
waarop een mensch nog in de volle kracht van
zijn leven kan heeten. De tij ling kwam nog onver-;
wacht, wei wist men, dat zijn gezondheid te wen-
sch-en overliet, niet alle.en, dat na zijn laatste ziek
te de gevolgen eener operatie zich nog altijd met
zekere ongerustheid deden gelden, maar men dacht,
nog niet aan-het ergste, n.ldat zijn dood zog
spoedig reeds zou intreden. De Heer Verburg,;
is overleden, van de zijnen weggehaald, uit zijn
werkkring genomen, weggerukt uit een -leven, dat
zoo enorm veel van hem eischte. Ruim dertig ja
ren geleden vestigde hij zich in deze gemeente en
werd hij eigenaar van de consery.enfabriek, voor
heen gedreven door den Heer C. Brinkman. Aan.
die zaak heeft hij zijn leven gewijd. De eertijds,
kleine fabriek breidde zich gestaag hit, de vlucht,
die zij nam was enorm. Het een groeide uit bet-
ander, met onvermoeiden ijver, en weergeloos in
zicht, met een benijdenswaardige durf en een. on
tembare ondernemingsgeest bracht hij alles tot
stand, wat op' zijn gebied te bereiken viel. Wat
er aan verwant was en gecombineerd kon worden,
het werd ondernomen met energie, zoo ruim mo
gelijk opgezet. Op velerlei gebied maakte hij zich
nuttig, het werd een schakel van belangen waar
aan hij zich wijdde. Steeds méér uitgebreidwerd
zijn bezit, zijn invloed hield daarmede gelijken tred.
'Bij het persoonlijk! belang, diende hij daarbij tevens
de algemeene belangen, en wanneer de Heer
Verburg er niet geweest was, dan nog mag de
vraag gesteld worden, of men zoo spoedig onze
toevoerlijn zou hebben gekregen. Daar heeft hij
voor gewerkt, hard gewerkt, tot hij zeker was
van zijn zaak. De burgerij niet alleen, maar bon-:
derden daarbuiten, gemeenten en polders, kunnen
hem dank weten voor zijn leven en streven.
Thans rust hij van zijn arbeid. En dat is dan
ook waar.
Wij willen zijn nagedachtenis blijven eeren en
zullen hem niet vergeten. Hij ruste in vrede I
OUDKARSPEL.
■Onze vroegere plaatsgenoot, de heer A. Eecen
Cz., slaagde den I2den dezer voor het eindexamen
Zeevaartschool op Tessel als nummer één (diplo
ma B..) Hij' verwierf daardoor den eersten prijs
van de Vereeniging voor Zeevaartkundig Onder
wijs.
OUDKARSPEL.
Gisteravond hield de commissie tot regeling van
het schoolfeest een laatste vergadering. Uit de in
gekomen stukken vermelden wij een schrijven van
den heer A. Timmerman, waarin deze bedankt als
lid der commissie, zoodat deze thans bestaat uit
13 leden. Uit mededeelingen die daarna door ide
penningmeesteresse worden gedaan, blijkt o.a., dat
doov het loopen met dé lijst f490 .45 is ontvangen
tegen f446.35 in 1923, een vooruitgang dus van
f44.10. Een woord van dank ook aan de burgerij
van Oudkarspel' ^oor hare welwillendé' medewer
king, die uit déze cijfers ook nu weerr duidelijk is
gebleken. De onkosten van hét reisje naar Dén
Haag hebben f 229)40 beckagen.
Hierna werd beêprokeri W rijtoer, die zal' plaats
hebben a.s. Donderdag, zooals. men weet met auto
bussen van de firmaJ 'Kok, Tülnmhn' en Wilken,
welker groote betrouwbaarheid nog weer is geble
ken bij het reisje naar Den Haag. We kunnen om
trent die besprekingen het volgende mededeeLen:
8 uur (nieuwe tijd,) bij de school komen,, 8.30 uur
vertrek van Oudkarspel, 9.30 aankomst speeltuin
te 'Bergen (eerste halte), vertrek van Bergen om
11.30, aankomst te Egmond aan Zee 12.30, vertrek
van Egmond aan Zee ongeveer 4 uur, bezoek aan
den speeltuin te Heiloo en aan de hertenkamp te
Alkmaar. Aankomst te Öudkarspel om ongeveer
8 uur (nieuwe tijd.)
Daar het aantal zieken op school tot een mini
mum is teruggelöopen, kunnen we nog mededeelen,
dat aan het feest zullen deelnemen ongeveer 90
kinderen, waarvan 60 jongens en 30 meisjes.
OUDKARSPEL.
Twee gelukkige hengelaars die niet beften.
Zondagmorgen haddeD twee hengelaars in het!
Ambacht te Noordscharwoude een vangst van
ongeveer 190 baarzen. Toen zij' met hun vangst!
huiswaarts keerden werden zij aangehouden door:
den Rijksveldwachter, die er ongeveer 130 vap
in beslag nam als ondermaateche visch en die
130 baarsjes bracht in het huis voor ouden van
dagen te Oudkarspel, waar die baarsjes, wel klein
rpaap .fijp, lekker zullen hebben gesmaakt. Dé
hengelaars zullen voor dit cadeautje aan de oudjes
toch geen bekeuring kunnen ontloopen.
NOORDSCHARWOUDE.
'Donderdag 17 Juli a.s des avonds <half 'acht
(o.t.) zal door het Harmoniegezelschap „Excelsior"
onder leiding van haar bekwamen directeur, den
heer P. Pranger, wederom een buitenconcert op
de Muziektent worden gegeven.
Een aanbeveling om het concert bij te wonen
behoeft zeker niet te worden gegeven, doordron-;,
gen als men zal zijn van het goede, dat door dit
gezelschap het muziekminnend publiek wordt ge
boden. Het programma bevat een keur 'van mu
zieknummers, die aller aandacht zullen vragen.
Voor nadere bijzonderheden verwijzen wij naar
de in dit nummer voorkomende advertentie.
ZUIDSCHARWOUDE.
:Ons werd meegedeeld, dat de nieuw-benoemdie;
secretaris, de heer J. T. Kunnen, ie ambtenaar1
ter Secretarie te Schagen, den 21 sten Juli a.s. zal
worden geïnstalleerd.
ZUf DSCHARWOUDE.
Een aantal ouders met hun kinders maakten
Zondag een tochtje per motorboot van den heer
'Bl naar Schoorl. Dit tochtje, werd door, prachtig
weer begunstigd, zöodat èn oud èn jong buiten
gewoon hebben genoten. Zulk een uitstapje is niet
duur eu toch zeer gezellig.
Uit den Omtrek
OUDE NI EI) GRP.
D.. iM. en F. Wloutman is bevorderd van dj
2e naar de 3e klasse der R. H. (BV S. en N. jJ
•Kiooijman van de le naar de 2e klasse.
ST. PANGEAS1.
't Jaarl'ijKsche schoolfeest voor de leerlingen jJ
openbare school zal niet 22 doch 21 Juli gehoJ
den worden. 't. Zal bestaan uit een autotocht naarl
V'elsen en Wijk aan Zee, waar hij eenigszins guj.j
«tig weer, genoten- kan worden van speeltujJ
strand, zee en duinen en niet minder van dé tocht I
per auto, iets nieuws voor de kinderen.
OUDKAESPEL. I
ADI. T. S. on- J
D.T.S. 1 speelde Zondag haar 4e nederlaag.
■Wedstrijd en wel tegen Alcmaria-Victrix III uit
i Alkmaar (2e klasse N.H.V.B.). Onder leiding vaj
scheidsrechter Prins, welke de wedstrijd uitste
kend leidde, stellen heide elftallen zich om 2.30
jDp. Voor de rust saai spel, gewerkt wordt er niet,]
*fle voorhoede van D.T.S. was er hopeloos uitj
A-lc- neemt voor de rust de leiding. Een goej
schot van Eecen had geen succes. Na de rust heeft
D!. een gewijzigde opstelling. Er zat nu meet
gang in. Na 10 minuten maakt D.T.S. gelijkI
11. Een corner op het D.T.S.-doel, wordt on
houdbaar door de linksbinnen ingekopt. Bij een
Aanval van D.T.S. maakt Jb. Kos met een mooi
schot'22. Alcm. heeft nog pech, als ze ojl
enkeie meters afstand tegen de lat schieten. I
Zo okomt het einde met een gelijk spel.
Dinsdagavond krijgt D.T.S. 1, Alkmaar 1 op
bezoek (,1e klasse N.H.V.B.). Gezien het resultaat
van verleden Donderaag tegen de Alkmaar-comJ
.binatie 1 en 2 waarvan D.T.S. in een zeer span
nende wedstrijd met. 4—0 won, belooft het ook
nu voor de voetballiefhebbers weer een. mooienl
avond te worden.
ST. PANGEAS. t
Onder de uitstekende leiding van scheidsrech
ter Hartland speelde Vrone 1 Zondagmiddag een
voetbalwedstrijd tegen. Rood Wit 1, wat zij mef
30 heeft gewonnen. 1
Nieuwstijdingen
Berouw.
Te Haarlem is aangehouden P. J. v. BL vroeger
gewoond hebbende aldaar, die zich in 1918 schul
dig heeft gemaakt aan verduistering van f300.—
ten nadeele der gemeente Haarlem.
De zaak dateert van den tijd der distributie..
Toen was van B\ belast met de distributie van
schoeisel vanwege het steuncomité, waarvan hij
che.ff was bij de afdeéling schoenen. Als zoodanig
heeft hij f300 verduisterd. Toen dit bekend werd
heeft h -ijde vlucht genomen naar Frankrijk,"waar;
hij een goede betrekking kreeg. Zijn geweten liet
hem echter niet met rust en is hij uit Frankrijk
naar Haarlem teruggekeerd om zijn straf één;
maand te ondergaan. Met dat doel heeft hij zich
vrijwillig aangemeld.
Nadat hij zijn straf zal hebben uitgezeten zal hij
naar Frankrijk terugkeeren.
Een vitrioolwerper.
Dezer dagen zaten in een café aan den 'Buik-
sloterweg te Amsterdam een 60-jarig man en eert
35-jarige vrouw. Zij waren in een geanimeerd ge
sprek gewikkeld. De man wenschte blijkbaar met
de vrouw vriendschapsrelaties, aan te knoopen, maar
hij een levensbeeld te aanschouwen, zóó veelzijdig
wat het uitwendige betreft, zóó lieflijk en bevre
digend naar het inwendige, dat hij dikwijls met
genot en verrukking hij die gedachten bleef toe
ven. Hij was georganiseerd voor een intellectueel
streven en werken, voor éen ruimer arbeidsveld,
dan de enge horizont van zijn eigen belang en
zijne eigene omstandigheden hem had aan te bie
den. Ongezocht had zijne liefde voor Nora hem
nu ook daartoe den weg gebaand, en hem eiene
intellectueele vrijheid verschaft, waarin hij her
leefde. Voor het oogenblik werd al zijne tol
langstelling in beslag genomendoor zijne po
gingen om land en volk in het Oosten nader te
leeren kennen, en al de plaatsten te zien, die uit|
het oogpunt der wetenschap of van gewijde her
inneringen bezienswaardig zijn. Zoo besteedde hij
een groot gedeelte van zijn tijd met uitstapjes in
de omstreken, wat hem1 vaak Weken en dagjen lap®
afwezig deed blijven.
Na juist weer van zulk een uitstapje thuis
gekomen te zijn, ging hij zich bij zijn chef aan
melden, en stelde deze hem de intusschen voor
hem aangekomen brieven en andere stukken ter
hand. ,,'tls een heel pak!" zeide de oude heef
met- een vriendelijk glimlachje, terwijl hij hem
het couvert met het- door zijne moeder geschre
ven adres overhandigde. „Ja, ja! jongelui zijn
,nog blijde met de ontvangst van zulke dingen;
wij oude mensehen. zuchten er gewoonlijk bij voor-
haat eens over, want ochhet leven brengt sléchts
zoo zelden iets goeds... Doch ga nu maar heen,
en bestudeer de kroniek Van uwen huiselijke!
i haard!" - -
I i Koert verliet de kamer en ontmoette in
gang een zijner collega's, een jongen attaché va»
'het Eransche gezantschap, die hem tot aan zijne
woning vergezelde, daar hij hem juist een bezoek
had toegedacht. Met zijne gewone Eransche to
'i vendigheid liep hij zóó druk te babbelen, dat hij
L volstrekt niet bemerkte, in welk een spanning
zijn vriend Koert verkeerde. Het buitengewoon
dikke paket van huis hield voortdurend diéns
gedachten bezig; een opeenstapeling van zóóveel
geheimen maakt iemand beangst. r -
(S(ordt vervolgd). I
zich geen enkele blik vloog naar -den kant van de
diehte gelederen der toeschouwers: alleen voor
haar ros scheen zij te bestaan... Nu nog één reus-
achtigen sprong, hoog over de afsluitende bar
rière heen, en even plotseling als zij gjékomen
was, was zij verdwenen.
In een luiden, eenparigen storm van bijvalsbe
tuigingen gaf de spanning van het publiek zich'
lucht; er barstte -een applahs los, zooals'men het
sedert jaren hier niet gekend had. Bletooverd
waren allen door de schoone, raadselachtige ge
stalte, en niet zonder reden wreef Landolfo zich
vergenoegd in dé handen. Honderden stemmen
riepen herhaalde malen den naam der sohoolrijd-
ster uit, om haar te nopen zich nogmaals 'te ver-,
toonen, maar alleen haar vader verscheen.:
Zijne stem trilde, toen hij voor -de aan zijne doch
ter toegebrachte huldeblijken zijn dank .betuigde,
maar ook tevens moest mededeelien, dat zij door
haar eerste openbare optreden te zeer was ge
schokt om zich nogmaals aan 't publiek te kun
nen vertoonen.
De vorm van dit excuus was in zooverre zeer.
.gelukkig, dat het eene hernieuwde belangstelling-
deed -ontstaan, aangezien daarin een bevestiging -
opgesloten van al dè mystieke en romantische ge
ruchten, die Nora met een verhoogde bekoring
omgaven.
Dit eerste debuut had haar succes verzekfetd.
Maar terwijl haar naam op aller lippen zweefde,
(terwijl bij" den lustig schuimenden beker de 'jeu-
fnesse dorée haar als eene „pas opkomende ster"
huldigde, en aan die hulde menig lichtzinnig,
woord verhond, lag Nora zelve stil en bleek op
hare legerstede. De lichamelijke en geestelijke
inspanning eischte hare rechten: zij zelve gevoel-
I de zich doodmoe. Slechts ééne waarheid stondi
haar thans voor oogen, ééne zekerheid: dat het
'nu geschied was, dat deze avond zich onher-)
roepelijk en onuitwischbaar als een vlek op haar
leven had geworpen, dat zij daarmede en daar--
door gebannen was uit den kring, waartoe zij tot"
dusver uit intellectueel oogpunt behoord had. De
zenuwachtige rilling deed haar geheela lichaam
sidderen en beven, en de roodgeweende oogen wil-
den zich niet sluiten. r 1 i
Werktuigelijk nam zij den brief harer tro-uwe
vriendin ter hand, en las zij hare roerende troost
woorden. „Mijn kind," schreef de vrome vrouw,
„de Heer leidt u langs zonderlinge wegen. Eene
reine bedoeling heiligt veel, een groot offer ver
edelt alles, en dus -ook uw 'besluit, dat mij voor
het overige zoo onverklaarbaar is. Misschien' is
deze in onze oogen zoo. gevaarlijk schijnende weg
heilzamer voor n, -dan datgene, wat wij voor 'u
gehcopt hadden, wat ons zulk een veilige haven
toescheen. Kind van mijn hart! wat gij ook zijn
moogt, mij dierbaarder, nu dierbaarder dan ooit,
laaf de band der liefde nog nauwer ons om
sluiten- in mijne gedachten volg ik al uwe paden,
én ik bid God, dat .Hij', er u 'op mogen beschermen
■en zegenen!"
Ja, de vriendschap overschreed de grens, waar-
voor de liefde terugdeinsde! En toch las N-ora
dien éénen volzin telkens weer: „Een reine be-
doeling heiligt, een groot offer veredelt alles."
'Hare laatste gedachte, eer de slaap hare oogen
sloot, was: „Zal Koert er óók zoo over denken,
en mij niet verachten? O, hij zal zien: ik zal niet
zinken, niet zinken zelfs op deze paden!....
Ook daar zal mijne liefde voor hem mij staan
de houden!" j
Terwijl dit alles in de residentie voorviel, ver
toefde Koert zonder iets kwaads te vermoeden,
5n het vreemde land, en genoot hij wat het hém
<aanbood, met al de jeugdige veerkracht, die hein
eigen was. Hij had al de elasticiteit-van zijn
geest weer herkregen, sedert zijn hart tot rust
gekomen en hij omtrent zijn besluit in 't reine
was. Hij was jong genoeg om den proeftijd te
kunnen doorstaan, hij was er zich bewust van,
dat er noch in zijn eigene, noch in Nora's liefde
een omkeer of wankeling zou komen, wannéér
de korte anderhalf jaar verloop'en waren, zou zij'
de zijne worden. Om alle moeilijkheden in liet
vaderland te ontgaan, wilde hij dan nog eenige
jaren zijn buitenlandsehen post blijven beklee-
den, en daarna, zooveel rijker aan her inner ing(en)
en ervaringen, naar zijn vaderland terugkeeïfen,
om daar dan verder op Duitschen bodem werk-
'zaam te zijn. Zoo was alles eenvoudig en klaar,;
wat er eerst zoo verward had uitgezien, en kréég
