Herdenking
Mobilisatie 1914.
Met plechtig klokgelui uit tal van torens is Don-;
derdagmiddag te 's-Gravenhage de viering der Mo-,
bilisatieherdenking 1914 ingezet.
'Des avonds was de orgelbespeling in de 'Groot©
of St: Jaeöbskerk door den heer J. A. de Zwaan,
speciaal aan deze viering gewijd. De dames mevr.
Elise Schoonenbeek—De Kat (zang) en Emma
Pijnappel—Opetz (viool) werkten bij deze bespe
ling mede, die besloten werd met het spelen ien
zingen van het „Wilhelmus."
In de onmiddellijke nabijheid van het Monument,
voor Land- en Zeemacht was een radio-apparaat,
opgesteld, dat in verbinding met een aantal luid
sprekers er voor zorg droeg, dat de redevoeringen,)
die zouden worden gehouden, op flinken afstand
verstaanbaar waren. De politie had bij het monu
ment een open ruimte afgezet, welke gereserveerd
was voor genoodigden en leden van het Nationaal
Comité Herdenking Mobilisatie-1914 met hun da
mes.' Onder de aanwezige -autoriteiten Werden op
gemerkt minister Westerveld, de vice-president
van den Raad van State, de heer Van Leeuwen, de
Commissaris der Koningin in de provincie Zuid-
Holland, baron Sweerts de Landas Wyborgh, de
schout-bij-nacht Surie, verschillende opper- en
hoofdofficieren, corpscommandanten en inspecteurs
der wapens.
Te kwart voor acht zette de Kon. Mil. Kapel
het „Wien Neerlands Bloed" in.
Nadat de kapel nog het oude „Wilhelmus" en
het koraal „Dankt, dankt nu allen God", had Uit
gevoerd, betrad te vijf minuten voor acht de mi
nister-president jhr. mr. Ch. Ruys de Beeren-
brouck, vergezeld van generaal van Terwisga, voor
zitter van het comité, het terrein. Vlak voor het
monument was een met de nationale kleuren ver
sierd podium aangebracht, waarheen de beide hee-
ren zich begaven.. Generaal Van Terwisga was de
eerste, die voor de microfoon plaats nam, en in
een wijden kring goed verstaanbaar, de navolgende
rede uitsprak.
Landgenooten.
Heden voor 10 jaar was uwe stemming gansch
anders dan nu. v
Toen angst en onzekerheid.
Thans dankbaarheid dat de destijds gevreesde
gevaren aan ons zijn voorbijgegaan.
Er zijn er, helaas, in Nederland nog die niet be
grepen hebben de beteekenis van deze herdenking,
welke niet van militaire doch van burgerzijde is
naar voren gekomen. Zij hebben niet overzien dat
zooveel te herdenken valt in deze dagen; zooveel
dat het schitterend verloop der mobielmaking heeft
beïnvloed en mogelijk gemaakt en dat thans met
dank moge worden herdacht. Naast de onberis
pelijke voorbereiding van militaire zijde denke men
aan den arbeid van burgemeesters en hunne bu
reaux, aan den zwaren dienst van het spoorweg-,
telegraaf- en telefoonpersoneel in die eerste dagen,
aan de bemoeiingen van het Nederlandsche Roode
Kruis en zooveel anderen; ook aan de velen, die zich
hebben ingespannen om het lot der gemobiliseer-
den te verzachten.
Het Nationaal Comité hoopt dat degenen, die
niet „voelden" voor deze, door hen onbegrepen her
denking, tot beter inzicht zullen komen. Dat zij
zich toch nog zullen beijveren mede te werken aan
het versterken van den nationaliteitszin en de een
dracht van het Nederlandsche volk, zijnde die de
pijlers welke het gebouw van onze onafhankelijk-
Het Nationaal Comité vertrouwt dat bij het
heid en vrijheid moeten schragen,
terugzien op hetgeen 10 jaar geleden ons volk door
de omstandigheden van het wereldgebeuren moest
worden opgelegd en bij het terugzien op de wijze
hoe ons kleine volk zich in dien woeligen tijd hoog
oprichtte, zich flink en waardig toonde dat nu
ieders hart opnieuw warm, neen heftig kloppe van
liefde voor ons dierbaar Vaderland dat wij ongerept
willen bewaren voor hen die na ons komen.
Het Nationaal Comité is ervan overtuigd, dat
ondanks de voor zoovelen moeilijke tijdsomstandig
heden het edel gevoel van de hulpvaardige Ne
derlanders, hetwelk zich zoo dikwijls in en na de
oorlogsjaren heeft getoond, ooik nu weer zal spreken
nu het geldt te helpen zoovele medeburgers diq ten
gevolge van den langen en zwaren dienst en van
hun verblijf onder de wapenen nog altijd lijden.
Moge deze herdneking ons sterken in eenheid en
trouwhartige samenwerking tusschen Vorstin, Re
geering en Volk.
Moge zij ons nationaal gevoel stevigen en moge
zij aan de velen die nog lijden onder de gevolgen
der mobilisatie ten zegen zijn. f
Zoo zij het.
Generaal Van Terwisga gaf daarna het woord aan,
den Minister-president, Z. Exc. jhr. mr. Ruys de
'Bieerenbrouck, die de volgende toespraak hield:
De dag van heden roept bij ieder Nederlander
de herinnering op aan den ien Augustus 1914. Alle
FEUILLETON.
NORA.
Bij haar echter was na die vreeselijke otter-
spanning langzamerhand een reactie gevolgd.
Evenmin als de ziel zich steeds op het toppunt
des geluks kan handhaven, kan zij op het tep-
punt der smart blijven vertoeven. Zoodra zij voor
een onherroepelijk feit staat, begint er zich zekere
innerlijke kalmte voor te doen, en vooral dan,
Wanneer dit feit ons een onrustig en bedrijvig
leven oplegt, dat eene voortdurende lichamelijke
inspanning eischt. Lichamelijke inspanning is het
eenvoudigste geneesmiddel voor een moreele smart
Nora's werkkring had, op zichzelf beschouwd,
'niets weerzinwekkends of terugstootendszij had
de ingenomenheid met haar kunstvak van haren
vader geërfd, en zij vond, zooals bij ieder werke
lijk talent het geval is, een genot in de bfcoefe-
ning en ontwikkeling van dat talent. Aan het
publiek was zij daarbij langzamerhand gewoon
geraakt: het maakte geen verderen indruk op
haar, dan alleen dezen, dat zij waarschijnlijk
iets gemist zou hebben, wanneer de applaudisste-
menten en juichkreten eens uitgebleven waren,
waarmede al hare kunstverrichtingen steeds be
geleid werden en die zij als iets volkomen natuur
lijks, als vanzelfsprekend beschouwde. r
ons omringende mogendheden waren tegen elkan-
der rin het krijt getreden. Oils' land behoorde tot
de weinige die niet reeds het eerste treffen gold.
Wie zou voorspellen of het „hodie tibi eras mihi"
ook aan ons bewaarheid zou worden? Wanneer bij.
uw naasten buur leerden reeds de Romeinen
de wand begint te branden, is het oogenblik geko-,
men om het nemen van voorzorgsmaatregelen niet
langer te verdagen. De Regeering heeft dat ook
beseft. Geen dag te vroeg, geen dag ta' laat, kwam
het besluit om allen die tot het leger behoorden,
buitengewoon onder de wapenen te roepen. De al-
gemeene mobilisatie, welke in landen die van oor
logszuchtige neigingen verdacht worden, den,oor- j
log beteekent, was ten onzent slechts het gebaar
der wettige zelfverdediging. Nederland toonde hier
mee, dat het zijne neutraliteit niet slechts met! hetf
woord wilde verdedigen, maar dat het bereid was
ook daden te verrichten.
Daden? Eene kleine Gideons-bende zou over-
machtige heerscharen bestrijden? Vleide men zich
wellicht met den ijdelen waan dat wij, gelijk het
oude Israël, Gods uitverkoren Volk waren? Niets
van dit alles. Wij waren, gelijk de toenmalige voor- 1
zitter van het Kabinet het éven eenvoudig als tref
fend uitdrukte, bereid ons zelfstandig volksbestaan
met de wapenen in de hand tegen iederen, indringer
te verdedigen. Niets meer, niets .minder.
Ver achter ons liggen de tijden, dat ieder man 1
slechts op zijne oorlogsbruikbaarheid werd getoest
dat heldenmoed de eenige mannelijke deugd werd
geheeten. Wij achten het schooner voor het Vader- 1
land te leven dan te sterven. Maar wie voor zijn j
land wil leven, moet ook bereid zijn ervoor te ster- j
ven. De menschheid is nu eenmaal nog niet gena-
derd tot het hooge ideaal, dat recht boven macht?
gaat.
Zoo iets ons deze droeve waarheid kan inscher-t
pen, dan is het wel de dag dien wij heden herden
ken. Ieder volk, dat ten oorlog trok, was van zijn
goed recht innig overtuigd. Maar in stede van een
onpartijdige uitspraak uit te lokken, in stede vaq
te trachten zich over de gerezen zwarigheden te
verstaan, vertrouwde ieder slechts op de kracht
zijner wapenen. Vóór men recht wist wat er ge
beurde, stond gansch Europa in vuur en vlam.
Een volk, dat, te midden van deze ontzettende
wereldgebeurtenissen, de armen lijdzaam zou heb
ben gekruist, dat in stille berusting zijn lot had
afgewacht, ware in den bajerd ondergegaan. Van
alle zijden, tot op onze grenzen, woedde de krijg
Ons grondgebied, onze havens waren voor de oor
logvoerende Mogendheden een voorwerp begeerlijk
als weinigen. Geen enkele gedachte bij onze naas
te buren had burgerrecht, dan de onverzettelijke
wil, om ten koste van alles, het pleit gewapender-i
hand in zijn voordeel te beslechten. Hoe zou men
daar geoordeeld hebben over een volk, dat, uit
welke verheven motieven ook, zich van wapen-
toerusting onthield? Zou men het niet beschouwd
hebben als een land, dat geen zelfstandig volksbe
staan meer waard, hoe eer hoe liever aan het
groote doel moest worden geofferd?
Over de afwerende kracht, van onze weermacht
uitgaande, pleegt verschillend te worden geoor
deeld. Maar de geschiedenis leert toch, door alle
tijden heen, hoe de onderdrukking van een volk,,
dat zich manmoedig verdedigt, zelfs de overmacht
voor een uiterst zware taak stelt. Geen vonder,
dat de leiders in den grooten oorlog de aantasting
van Nederland allerminst hebben beschouwd als
een weinig belangrijke krijgsoperatie, als een daad
die een handvol* .volk binnen enkele dagen kan vol
brengenIntegendeel de koene houding van de dui
zenden jonge mannen, die met geestdrift aan de
roepstem van het Vaderland gehoor gaven, die' ge
durende de lange jaren van den oorlog, vastberaden
hun post hebben vervuld, kan niet hebben nage
laten den indruk te vestigen, dat Nederland niet
minder dan zijn buren, bereid was zich elk offer
te getroosten.
Het zou van grenzëlooze lichtzinnigheid getui
gen, indien men meende, dat het einde van den oor
log ook voor goed het tijdperk van geweldl had af
gesloten. Een enkele blik over de grenzen leert
helaas gansch anders. Wij zijn nog ver en ver ver
wijderd van „het stellen van de moreele macht van
het recht in de plaats van de materieele macht der
wapenen," gelijk een beroemd geworden poging tot
vredestiebting zich uitdrukt. Maar juist daarom
kunnen wij onmogelijk bij de pakken neerzitten.
Hoezeer wij ook zouden wenschen dat het oogen
blik aangebroken was om den laatsten soldaat af
te 'danken, wij moeten ons rekenschap geven van
de nuchtere werkelijkheid. Ieder oogenblik kan
Nederland, kunnen de overzeesche gewesten zich
weder bevinden in het midden van een wereldbrand
Strategisch is de ligging, zoo van moeder- als doch-
terland, nu eenmaal de meest gevaarlijke, die zich
wellicht laat denken. Wij vermogen ons aan de
harde noodzaak der zelfverdediging niet te onttrek
ken. Deden wij dit, wel verre dat onze zonen het
wapendragen bespaard zou blijven, zouden zij het
gevaar loopen in dienst van den overheescher een
treurig lot tegemoet te gaan. Zij zouden, in plaats
van aan hunne haardsteden, in den vreemde voor
Haar vader had hare gevoelens zooveel moge-
lijk trachten te ontzien. Hij hield haar evenals
vroeger geheel buiten aanraking met de overige
leden van den troep: ziji trad nooit anders dan
aan zijne zijde op, nam nooit aan gecombineerde
of theatrale voorstellingen deel, en bepaalde zich
streng tot het eenvoudige schoonrijden en hiet'
'bij voorkomende gelegenheden debuteeren meteen
of ander der beroemdste paarden.
Wel had zij toen dien eersten avond gedacht,
dat zij het nooit zou uithouden; -wel had zij er
zich destijds verzekerd van gehouden, dat zij
zou moeten bezwijken onder dit dubbele leed der
vernedering en der verloren liefde, maar het
sterven gaat zoo spoedig en zoo gemakkelijk niet!
Er was staal in haar bloed1, staal- in haren geest,
en onwillekeurig hief haar hoofd zich weer om
hoog onder het besef der grootte van het offfer,
dat zij gebracht had, onder het bevredigend ge
voel der zelfwaardeering, dat steeds met elk on
zer onbaatzuchtige handelingen gepaard gaat. En
zich nu op de hoogte van deze zelfwaardeering
en van zijne waardeering te handhaven, dat was
het onuitgesproken levensdoel, dat zij1 zich ge
kozen had.
Het was geweest alsof zijl een steek door het
hart had gekregen, toen haar brief ongeopend in
haar bezit was teruggekomen; maar dat was
nog gebeurd in een tijd, toen haar hart bijna
gevoelloos was geworden onder de vele pijnen
die het geleden had. Zij kon in het retour-adtjea1
het krijgsbedrijf geoefend worden om op verre
slagvelden, in dienst van een vijandig volk, den
dood te vinden.
Eén terugtred, niet veel langer dan een eeuw;
in onze geschiedenis is slechts noodig om dez-e
voorspelling door de feiten gestaafd te zien. Daar
om valt het onmogelijk het oor te leenen aan hen,
die reeds thans aansporen de rusting uit te trek
ken, zelfs al komt de drang van eene zijde, wier
verleden een gansch anderen aard zou doen ver
moeden. Als gij den vrede wenscht, bereidt u ten
oorlog, moge een oud woord zijn, veranderd is het.
niet. 1
Laat ons God vurig bidden den wereldvrede te
scheknen. De dag, waarop alle volkeren gelijktij
dig en wederkeerig, dat is dus internationaal, tot
een andere gedragslijn inzake de bewapening be
sluiten, zal een gezegende zijn als weinige. Maar
al zijn niet, gelijk eens een al te( zwartgallig staats
man verklaarde, alle menschen gemelijk en boos
aardig, de menschelijke natuur is nu eenmaal zwak
en zwakte leidt allicht tot machtsmisbruik. Zoo
lang dan ook onze naaste buren zich de machts
middelen blijven verschaffen om hun wil met den
sterken arm door te drijven, zijn wij aan Ons roem
ruchtig Vorstenhuis, aan ons Vaderland, aan onze
kinderen verplicht hun, zoo noodig, een „tot hier
toe en niet verder" toe te roepen.
Laten wij op een dag als deze de innige hoop uit
spreken, dat God ons de verschrikkingen van een
nieuwen oorlog ipoge besparen, maar dat, zoo ons
een ander lot beschoren wordt, het dan levend ge
slacht zich moge gedragen als de mannen van 1914
Onmiddellijk na het uitspreken van deze rede
zette de Kon. Militaire Kapel wederom het „Wil
helmus in." Hiermede was de plechtigheid geëin
digd.
Ook uit vele andere plaatsen komen berichten
dat daar de herdenking mobilisatie 1914, eenvou
dig en mét klokluiden is herdacht.
Herinnering-en uit
Mobilisatiedagen.
Naar aanleiding van de herdenking meenen wij
de volgende telegrammen nog eens te mogen pu-
bliceeren van de eerste dagen van Augustus 1914.
Het volgende bulletin werd op 1 Aug. uitge
geven:
Parijs. Meeluitvoer verboden. Troepenbewe-i
gingen te Metz waargenomen.
PARIJS. Jaurès, de Fransche afgevaardigde der
Soc.-Dem. in de Fransche Senaat, doodgeschoten
door een patriot, omdat hij tegen de wet op den
drie-jarigen dienstplicht stemde.
BiRUSSEL. Groote leger be wegingen zijn waar
genomen van Duitsche en Fransche zijde aan de
Luxemburgsche grens.
De spanning tusschen Duitschland en Frankrijk
is zeer groot.
yolgens een telegram aan de „Matin" heeft de
Duitsche regeering aan Frankrijk gevraagd vóór 12
uur bericht te zenden of het neutraal zal blijven,
Duitschland vroeg aan Rusland vóór 12 uur be
richt de mobilisatie te staken.
Te Londen is via Petersburg geseind, dat Italië
Duitschland niet zal helpen wanneer het de gebeur-'
tenissen met opzet bespoedigt, omdat dit een be
letsel zou zijn in vrede tusschenbeide te komen.,
Duitschland's houding was zeer gereserveerd.
PETERSBURG. De vervlogen hoop op een
oplossing van het dreigende conflict is weer min
of meer teruggekeerd door de vriendschappelijkei
telegrammen, hedennacht tusschen Rusland en
Duitschland gewisseld.
DOET1NCHEM. Onze regeering heeft op de
Geldersche stootmtram beslag gelegd tot vervoer
van troepen en levensmiddelen.
Engelsche kruisers liggen tusschen Ostende en
Vlissingen op 10 Mijl afstand van de kust.
Generaal Snijders is belast met het opperbevel
over het Leger.
Wat er van te denken, wij zijn nog even ver.
maar dan toch korter bij de oplossing.
Nederland mobiliseert, België mobiliseert, in
Berlijn is de staat van beleg afgekondigd, Rusland,
staat gewapend, Frankrijk houdt zich gereed, maar
Rusland is niet gereed, heeft bij een oorlog, binnen-
landsche onlusten te vreezen. Frankrijk is gedemo-(
raliseerd. Duitschland en Oostenrijk zijn klaar.
Zou Rusland tenslotte niet terugschrikken voor
een oorlog?
Algemeene mobilisatie.
Het oproepingsbesluit is gisteren te halftwee
door Hare Majesteit geteekend: „Alle miliciens en-
landweermannen met spoed opkomen." (1 Aug.!)
Art. 186 der Grondwet.
Men seint ons uit Den Haag; 1
De Koningin heeft beslist dat er oorlogsgevaar
bestaat in den zin van art. 186 der Grondwet.
Onder de Plaatselijke Berichten vinden wij het
volgende:
hiet eens zijne hand herkennen, zóó bevend en
onkenbaar was het geschreven, en zóó bediekt
bovendien met postzegels en poststempels, mis
schien, en haar hart liet haar dien troost, was
de brief hem niet eens in handen gfekomenZij
bewaarde den brief echter zooals hij was, in het
stille vertrouwen dat zij hem dien misschien nog
wel eens in handen kon doen komen, opdat hij
dan t och nog de smart zou kunnen begrijpen,
die alleen in staat was om haar in zijne oogen te
rechtvaardigen. En gerechtvaardigd zou zij óók
■worden door haar leven. Ernstig en stil hield zij'
zich op een afstand van het bonte gewoel, zonder
aan het minste of geringste vermaak voor meisjes
van haren leeftijd ooit deel' te nemfen. Overal
waar zij zich vertoonde, zag! zij zich door de
huldeblijken van jeugdige en minder jeugdigte
heeren achtervolgd; zij had vereerders uit allerlei
rangen en standen, en honderden malen gaf hare
stiefmoeder haar de verzekering, dat zij slechts
een. weinigje voorkomender behoefde te zijn, om
tien graven aan hare voeten te zien, in plaats
van dien ©énen trouweloozen.
Maar Nora schudde dan slechts zwijgend het
hoofd; nooit ontving zij een dezer aanbidders,
nooit vloog er een vriendelijke of aanmoedigende
blik der amazone naar den kring harer toeschou
wers. Onder de vertegenwoordigers der jeunesse
doróe wist men elkaar te vertellen, dat zij de haar
toegeworpen kransen en bouquetten nooit of nim
mer aanraakte. Met boosaardige blikken en geba-
D'e mobilisatie van ons leger verwekte een groot,
stagnatie. Hier zoowel als elders was het een drub
van belang. Wij gingen hedenmorgen even naar
station, waar een trein van 21 wagons met milita
ren vertrok.
Geen vracht- -of ijlgoederen, levend vee,
enz. mag worden vervoerd. De handel staat gehee
stil en is voor deze streek-een schadelijke teru?
slag.
Ongeveer 100 manschappen aan den Langendiji
zijn onder de wapenen geroepen.
Een ander bericht:
't Ziet er voor deze streek met het oog op
oorlog niet rooskleurig uit. Gister is de verzendim
van de laadplaats te Broek stop gezet, veel Wer|
per motor verzonden, maar meer bleef ongelost
liggen. Hedenmorgen was de aanvoer kool Wa.
minder en de prijzen waren laag; wortelen golfc
van f0.20 tot fi.io; bloemkool van fo.50 tot f.
enz.
Duitschland eerbiedigt onze neutraliteit.
|Meii meldt ons uit Den Haag:
Het is zeker, dat Duitschland aan Nederland
geen ultimatum heeft gesteld. Het zal integenda-|
de neutraliteit van Nederland eerbiedigen.
Een circulaire werd gezonden aan de burgemees
ters waarin de verschillende maximumprijzen voi
levensmiddelen waren vastgelegd.
■Suiker 55 cent, brood op 18 tot 22, zout op
cent per kilo, de boterolie op 69 cent de flesch ej
rijst op 25 cent het kilo.
Wat de heer Troelstra in deze gewichtige da;
in de Tweede Kamer zei:
De oproeping der troepen beoogt niet oorlog
te lokken, doch Nederland voor oorlog te vrijwa-
ren. Ieder zal dit moeten billijken, ja toejuichen.
Het leger wordt gebruikt waarvoor de Grondwet
het gebruikt.
Ook een volksleger zou zeker naar de grenzeij
gaan. Wij staan aan de zijde der regeering. Spr,
vraagt slechts niet verder te gaan, dan de strikte
noodzakelijkheid gebied. Of geheele mobiliseering
noodig was, kan alleen door de regeering worde:
beoordeeld. Voorts vraagt spr. dat zoo goed moge.
lijk worde gezorgd voor gezinnen, die van hun
kostwinner zijn beroofd. Het nationale overheerscht
in dit historisch oogenblik de geschillen. (Applaus
De strijd tegen het militairisme wordt door het
cialisme gevoerd langs breede lijnen; thans is i
het oogenblik daar, te beoordeelen hoe ver
standpunt wordt bevestigd.
Als de oorlog voorbij is zal er gelegenheid zijn
de zaak nader te bespreken. Indien één regeering
in Europa onschuldig is aan deze vreeselijke mis
daad, is dit zeker de regeering van ons land. De
partijgenooten zullen hun plicht doen als Nederland
ders. (Applaus.) Indien socialistische liederen wow
den gezongen, geve dit geen aanleiding tot ergernis;
Officieel wordt bericht dat Duitschland zich se
dert 3 Augustus met Frankrijk in oorlog bevindt
Brussel. 4 Aug. De „Vingtième Siècle" be
richt dat Duitschland aan België den oorlog heeft
verklaard.
De Nederlandsche Minister van Financiën besloop
tot uitgifte van 25 millioen gulden nieuw papiergeld
van één gulden, vijf gulden en f2.50, gegarandeerd
door den Staat.
Londen 5 Aug. Engeland heeft aan Duitsch
land den oorlog verklaard.
Onder Plaatselijk Nieuws:
Er wordt ernstig bij de gasverbruikers op aan
gedrongen vooral zuinig te zijn met het gasverbruik
daar de kolenaanvoer heeft opgehouden.
Gemeenteraad Nd.-Scharwoude
ir- a d dezer gemeente vergaderde Donderdag
avond, met afwezig de heer Jes, onder voorzitter
schap van den burgemeester, Jhr. A. L.
Sp eng Ier.
Secretaris, de heer K. G1. Reinders.
De notulen worden na opening gelezen, en oni
der dank onveranderd goedgekeurd.
De mededeeling, die ik u zal doen zoo zegt
voorz. is zeker wel de belangrijkste van de
geheele agenda. Namens B. en W. kan ik er onze
verheugenis over uitspreken, dat bij het gehouden
U.L.O.-examen 8 leerlingen van onze U.L.O. zijn
opgegaan waarvan er 7 zijn geslaagd. Dit is zeker
een feit dat tot tevredenheid en dankbaarheid stemt
Maar zeker in de allereerste plaats tegenover de
leerkrachten, die al het mogelijke hebben gedaan
de kinderen tot dit examen voor te bereiden en da
noodige kennis bij te brengen. Tegenover den heer
Janssonius, als verantwoordelijk hoofd, en den heer.
Gorter. Een woord van lof mag zeker worden ge
bracht aan deze beide leeraren voor hetgeen zij
zich hebben getroost, voor de moeite die zij ziek
ren werden zij meestal opgezameld door die clowns,
die er dikwijls een lustig bombardement tegb
het publiek mede bewerkstelligd/en, of tot
■groote ergernis der gevers, maar tot even groot
vermaak der toeschouwers er zichzelven mede
tooiden. En welk een bloemenregjen, wélk een
onzinnige verkwisting was er aan deze preutsche
schoone al niet reeds ten koste gelegd! Enkek
meer ondernemende vereerders hadden zich op
laatst verstout, hunne bouquetten rechtstreeks aan
haar hotel te laten afgeven, maar al de over
redingskracht harer stiefmoeder was noodig ge'
weest om haar te beletten, deze dingen onmid
dellijk terug te zenden. Alleen de overweging,'
dat het haar succes en dientengevolge haren vader
zou benadeelen, indien zij zich hare bewonderaars
tot vijanden maakte, had haar genoopt, de zaak
verder te laten rusten. Maar de welriekende ca-;
deaux verwelkten meestal, zonder dat zij ooit een
der altijd daarin verborgen liefdesverklaringen
gelezen had.
Ook aan de kleine soupexs en partijtjes, welks
hier en daar bij verschillende gelegenheden door
de genotlievende jongelui uit de hoogere standen
gegeven werden, zoogenaamd ter ©ere van den
vader, maar eigenlijk alleen om de trotsche doch
ter eens te verlokken, zich aan hare afzonderin
te onttrekken, nam zij nooit deel. Eenige korf
«ogenblikken in de manege, nu en dan eens op de
wandelplaatsen of in den schouwburg, maar altijd'
slechte aan de zijde van haren vader* dat fwuen
