s- NTEU WE nmi N, lisima Sing ©ui ei prfzen ins, be- i waren hand *usl hij Donderdag 2 October 1®24. 33 a Ja -xga g Officieel zaal gebraclf leze moed gehouden lediger heeft dden. Wiel jsverschil oud ig heeft niet tenslotte ger en de ield.: veroordeel Tolgende bijzj vernomen kwamen de aan. Een wils meegaan breeuwde: :n onzer is een bekendt van dè a in relatie ilk door he® werden. Terden naar doodgescho :icier van der terech/ zich goed" elfde vader iie hem mede evenals de zich in he vonden. De x het lijkei wagens met vamen. De smaatregelen, te weten, da rkhof werdei eden van de zij wendden tot het Cenl erzoek de li vijden grond i zij mededeel lijken bega woord gekre („Hdbl." uik van 911. 6 TOB EB 25 cent. r vrijen toeg de zaal van .en van de tuur, [z., Voorzitl Wz., Secreti liSOlB, sjes feiny 5. sdkoope Watten- i, Kar- [jeeden zen ÜO» 115, tmrmmm, VF&mwmmmm i LANGEDIJKER VERVOLGONDERWIJS^ Burgemeester en Wethouders van Zuidscharwou- de maken bekend, dat voor hen, die het gewoon of buitengewoon lager onderwijs hebben genoten en niet meer onder de verplichting vallen dit on derwijs te volgen, de gelegenheid bestaat tot het genieten van VERVOLGONDERWIJS!. Dit vervolgonderwijs wordt gegeven:- voor de Jongens, iederen Maandag, Dinsdag en Donderdag, gedurende de maanden OctoberMaart :s namiddags van 6I/2 tot 9 uren., j Het strekt zich uit over de volgende vakken: LLezen, Nederiandsche Taal, Rekenen, Vaderland- scche Geschiedenis, Aardrijkskunde en Kennis der Natuur. Voor de meisjes op genoemde dagen, gedurende' deze maanden, des namiddags van 6 tot 81/2 uren. Het strekt zich uit over de genoemde vakken, benevens Handwerken. Voor het genieten van dit vervolgonderwijs zal n schoolgeld worden geheven naar evenredigheid van het inkomen, terwijl beneden een inkomen van f 1000.geen schoolgeld verschuldigd is. Ouders of verzorgers, die hun kinderen het ver volgonderwijs wenschen te laten volgen, worden verzocht daarvan vóór 15 October 1924 aangifte te doen bij het Hoofd der Oi. L. Sichool alhier, Zuidscharwoude, 1 October 1924, j De Burgemeester: VAN1 SPENGLERI. De Secretaris1 J. KUNNEN. DE UITKIJK. (Nadruk verboden.,): Het valt zoo ontzettend moeilijk eigen schuld te erkennen. En daarom zoeken we de oorzaak van al het onaangename, van onze zorgen en onze droeheid, van onze fouten en de rampen, die ons en anderen treffen, zoo voortdurend buiten ons. Ongetwijfeld hebben ook de omstandigheden schuld Wanneer de gebeurtenissen anders verliepen, zou wlelicht ook onze persoonlijkheid anders daarte gen uitkomen. Maar dat ze zoo verloop en en. niet janders, dat is voor een deel want voor een an der deel gebeurt er natuurlijk veel waarop wij niet influenceeren toch onze eigen schuld. Maar we weten dat veelal niet. En zoo we het weten, willen we het nog maar zelden erkennen. We beseffen te weinig, dat het leven, ons en aller le- ven, groQtendëels van binnen uit bepaald worden. En daarom zoeken we het herstel, het wegnemen van de fout in de verandering der uiterlijke omstan digheden en de verandering van den vorm. Dat doen feitelijk ook de mogendheden, groote en kleine, die thans te Genève bezig zijni maatrege len te nemen ter voorkoming van den oorlog. Verplichte arbitrage wordt vastgesteld, sancties worden bepaald tegen den snooden aanvaller, die (het in dè toekomst wagen mocht den vrede der menschheid te verstoren Het lijkt allemaal heel mooi En het is ook wel mooi. Mits men maar bedenke, dat het het mooiste en het belangrijk ste niet is Zoo nu en dan blijkt dat de een of andere staat het wel wat anders zou willen hebben dan bepaald is Dan dreigt soms plotselinge mislukking van het werk Dat is, wanneer oude kwesties om den hoek van de vergaderzaal komen kijken en de heeren opnieuw het wantrouwen doen voelen, dat toch heimelijk in aller gemoed nog leeft j Engeland is bang, dat zijn vloot onder het com mando van de Volkenbondsraad zal komen. Kleine staten protesteeren tegen het verplicht stellen van ■deelneming aan militaire sancties. En Japan herinnert zich zijn kwestie met Ame rika over de Japansche immigratie en wil, dat, het Internationaal Hof beslist, alhoewel dat punt van geschil behoort tot de binnenlandsche wetgeving van een der partijen, niettemin de Volkenbondsraad moet voortgaan met zijn pogingen de partijen te verzoenen. 1 HHet heeft allemaal dezelfde oorzaak. En het is deze oorzaak, die moet worden weggenomen, wil het werk van Genève succes hebben. Maar dat wegnemen ligt niet in de macht van de 'Volken- bondsvergadering; het ligt' ook niet eens in den macht der afzonderlijke staten en volken. Ego ïsme, haat en wantrouwen zijn gewoonlijk onze ei gen wil te sterk. En wanneer we ons zelf willen vrij maken, kan dat alleen voetje voor voetje gaan. Zoo zal het ook de volken gaan. De. geestelijke ontwapening kan niet gecommandeerd worden. Maar alleen, wanneer zij tot stand gebracht is, kan het werk van Genève zijn volle beteekenis. krijgen. Nu is het nog zoover niet. En waarom Het is niet onze schuld. Wanneer het pessimis-' me ons de vreugde vergalt over de successen, die de vredesgedachte te - Genève schijnt te behalen. De feiten spreken te duidelijk. Maarschalk Foch heeft gezegd, dat in den Vol kenbond nog twee dingen ontbreken, namelijk, dat de naties, die bij de handhaving van den vrede in Europa en de behandeling van de Europeesche aangelegenheden het meestie belang hebben, eén beslissende stem in den Volkenbondsraad hebben, ■en dat materieele middelen ter beschikking van den Volkenbond worden gesteld, om zijne beslis singen te laten eerbiedigen. Men ziet wel het addertje, dat hier in het gras ■schuilt. De naties, die bij de handhaving van den vrede en de behandeling van de Europeièscbe aan gelegenheden het meests belang hebben, dat zijn dp groote mogendheden en in Foch's oog onnatuur lijk de groote Entente-staten, bijzonderlijk Frank rijk en Engeland. En aan deze staten zou hij dan V///////////////^ bij algemeene ontwapening door middel van den Volkenbondsraad waarin zij immers de beslissende steïn moesten hebben een leger en vloot en lucht macht ter beschikking willen stellen, teneinde dis wereld naar hun inzichten en belangen te regeieren. Maarschalk Foch is daarbij waarschijnlijk wel te goeder trouw. Hij meent in gemoede, dat d|a wereld er het best aan toe zou zijn, wanneer zo zcih onder Fransche of FranschEngelsche heer- scahppij stelt. Maar hoe staat deze opvatting te genover de vredes- en ontwapeningsgedachts? Is dat het doel, dat te Genève wordt nagestreefd? Dan doen de kleine staten in de eerste plaats het verstandigst zoo spoedig mogelijk hun vertegen woordigers vandaar terug te roepen. Maar het is de oorlogsgedachte, die zich in deze woorden van den Franschén generalissimus uitspreekt. Foch ziet de volken niet als een eenheid, maar zijn, gelest leeft nog in de tegenstellingen, die in disn^oorlog tot uitdrukking kwamen. En hij wil de Overmacht, die de groote Entente-staten zich door en in den oorlog veroverden, bestendigen Dat is niet, omdat Foch een generaal, maar omdat hij een Fransch- man is Herriot, de minister-president zegt het' wat anders Maar wanneer hijaan de Vorwarts, het Duitsch sociaal-democratische blad, verklaart, dat de FranschDuitsche toenadering niet te verwe zenlijken is, zoolang de Fransche democratie niet als maar een republikeinsche meerderheid in Duitschland vindt en dat Duitschland meer ver trouwen moet stellen in de goede bedoelingen van Frankrijk, dat rechtvaardigheid wil betrachten zon der zwakte, dan is dat waarschijnlijk'goed gemeend maar, het gevoel van Frankrijk"'s overheerschende machtspositie komt er duidelijk in tot uitdruk king. En het is juist eén dergelijke machtspositie, die moet worden opgegeven. Natuurlijk zullen nooit alle volken gelijken in vloed in de volkerensamenleving kunnen oefenen. Naarmate ze grooter en sterker, begaafder en ener gieker zijn, zullen ze voor de wereld meer betee kenis hebben. Maar juist daarom is Frankrijk's tegenwoordige positie onnatuurlijk en kan niet gehandhaafd blij ven dan door overmacht van wapenen. Want de toestand, die wij zoeken en die alleen bestendigd kan blijven en döor den blij venden vrede verzekerd is de natuurlijke, evenwichtige toestand. Daarom, had ook Zabowsley, de vertegenwoordiger der Sovjet-regeèring, gelijk, toen hij de herziening dei- verdragen ©en der voorwaarden voor ontwapening en algemeene vrede noerïide. Maar hst is juist deze herziening, die de Entente-staten in geen geval willen. De wensch, door Roemenië in de eerste com missie tot uiting gebracht, dat de arbitrage-ver plichtingen geen betrekking zouden kunnen heb ben op een geschil, voortkomend uit den wensch tot wijziging van bestaande verdragen, spreekt dat nog eens duidelijk uit. De Entente-staten hebben door de vredesverdragen een bijzonder bevoor rechte positie gekregen, die zij natuurlijk niet sven- scljen op te geven. De Amerikaan Johnson heeft wel gezegd, dat de heele Volkenbond nergens an ders toe diénde dan om die positie te verzekeren. Het is zeker wat kras uitgedrukt. M.aar niette min is duidelijk, dat de bepaling in het Volken- bandsbedrag, volgens welke de bestaande toestand moet gehandhaafd blijven en alle toetredende sta ten dien moeten erkennen, den Bond in het ver zekeren van den blijvenden vrede niet moet be moeilijken en dat alleen wanneer de geestelijke ontwapening het schrappen dezer bepaling mo gelijk zal maken, het Geneefsche werk voor den vrede een duurzaam succes kan hebben. Prov, Bond vart Zieken fondsen in Noord-Holland. Gistermiddag kwamen de aangesloten afdee- lingen van bovengenoemden Bond in het Café van den heer Switzer bijeen, om teprotesteeren tegen het ontwerp-Ziektewet van minister Aal berse. Vertegenwoordigd -waren een 20-tal fondsen. De voorz. de heer Zeeman Van. Stompetoren heet de aanwezigen hartelijk welkom, en acht i't voorrecht dit zoovelen te kunnen doen,omdat de drang bestaat te strijden voor 't voortbestaan onzer zelfstandigheid. Dp de agenda staat geen •ander punt vermeld en is het ook niet de be doeling de vergadering voor een ander doel te bestemmen .De vergadering is voor geen ander djoel belegd dan een unanieme actie te voeren tegen, het voor-ontwerp. Hartelijk welkom dé voorz. van het N.V.Z de heer Gaastra-. Welkom' 'de Pers ,die de besprekingen van hedenmiddag weer wereldkundig zal maken. Deze vergadering is een uitvloeisel van de vergadering in Arnhem, waar dé vraag besproken werd wat of er ge- idaan moest worden, omdat de groote massa het. 'niet eens is met de Ziektewet. Beslotenwerd 'overal in den lande vergaderingen te beleggen óen een motie aan te nemen van gelijke strekking, om op die wijze een goedkoop© actie te voeren tegen het voorontwerp. Met dè medèdeeling dat ^hedenavond -dezelfde v©rgaeW-in-gv-4iw4aöted.«- zal worden gehouden, wordt de vergadering ge opend en verkrijgt de heer Gaastra het woord. Spreker begint met te zeggen, dat 'them ge noegen doet voor zoovelen te kunnen spreken mot 'toog op den te voeren strijd en heeft dan -op het oog of de Ziektewet in handen van de b'e- Vlanghebbenden zal komen, of in overheidsorga nisatie oftewel bedrijfsorganisatie. Tevens zal ik (nagaan de historie wat de kassen hebben gedaan in het algemeen belang. D'en tijd van opkomst, 'de invloed' op de wetgevende macht en hoe het .(voortbestaan te verzekeren, i Die oprichting van de kassen is geschied in de dagen van veel werkloosheid, en een gevolg van fde groote saamhoorigheid. De werkgevers hadden nog niet het sociale gevoel en zoo kwamen dé 'onderlinge kassen er die deden en hebben ge- ;daan wat in het belang was van hun leden. De ■resultaten zijn van groote uitgebreidheid en nu gaat het van de regeering niet a.an, dat wij ver der geen reden van bestaan hebben. Er is een stuk sociaal werk verricht van groot belang, ten nu nog wil ik gaarne hulde brengen aam die mannen ,die hieraan hebben medegewerkt. In 1901, toen de ongevallenwet werd inge- 1 diende gaf deze aanleiding tot grooten strijd, en was het- Dr. Kuijper die den strijld aanbond als voorstander van het particulier initiatief, met' f'het gevolg dat het vrije volksleven gehuldigd j werd .En mochten wij verwachtendat ook hier i \het particulier initiatief tjt het doel zou leiden, i In 1910 werd het ontwerp-Ziektewet-Talma in- I .gediend en aangenomen, maar tot op heden wacht i'dit ontwerp opi dit oogenblik nog op uitvoering. En daarvoor zijn verschillende oorzaken. In dit ontwerp werd ook hét particulier initia tief niet toegelaten. Het waren toen Min. Aalberse en Dir. da Visser, toen kamerleden, die het initiatief, namen en ingevoerd1 kregen, dat de ziekenkassen veel van de uitvoering dezer wet voor haar rekening zou- (dén krijgen. Toen de uitvoering van deze wet opnieuw ter sprake kwam, ,zijn de besturen van den Noord- en Zuid-Hollandsehen Bond naar minister Aalberse 'gegaan of hij zekerheid kon geven dat de wet door de ziekenkassen zou worden uitgevoerd. Dè minister antwoordde hieraan niets te kun nen dóén omdat de organisaties te gering in aan tal waren. Wa-abée rer een groote organisatie was zo n't door hem kunnen worden overwogen. In 1919, toen eenige heeren van 't N.V.Z. op audiëntie gingen naar Min. Aalberse, kreeg hij een ander inzicht,toen hem medegedeeld werd, dat een jaarloon van f30 a f40 millioen verze ikerd was; en het noodig Was aan dezeif Bond den taak van uitvoering te geven. Schriftelijk is toen door den minister onomwonden verklaart, dat hij een goede kans zou geven aap. de vrijje ziekenkassen. Na de donkere dagen van 1918 werd de Hooge Raad van Arbeid ingesteld, die te beslissen heeft over ingediende' wetsvoorstellen. Die Hooge Raad van Arbeid werd benoemd uit Werkgevers en (Werknemers en daaruit de Commissie van .11, 'die belast werd met de uitvoering van de jSociale Misschien is het u hekend dat zich in die Commissie 2 heterogene elementen ontmoetten: oud-minister Posthuma, en de Secretaris van het N.V.V. die heer Kupers Toen was er sprake van de hoog-conjunctuur, teen ook de 8-urendag zoo geforceerd werd inge voerd. De bedrijven gingen toen goed. Waren de werkgevers bereid toe te geven aan de wenschen der werknemers. Toen kwam tot stand het ont werp een uitkeering van 80 pot. van het loon ge durende 26 weken. W ij achtten dit plan niet uitvoerbaar, en heb ben ons er ten zeerste tegen gekant. Het hettee- kende een oplossing v-oor de groote industrie en zou het platteland er bekaaid 'mee zijn afgekomen. Daarna kwam er een ander plan en wel van den Chef van Arbeid. Dit plan hield hetzelfde stelsel in, maar met het doel om de Sociale ver zekering te vereenvoudigen. Het hoofddoel was -om de particuliere kassen uit te sluiten. Toen dit jaar de minister zijn plan indiende, zou het zijn een plan ter vereenvoudiging van de Sociale Verzekering. Maar het was niet het inge diende plan van minister Talma zooals het ge- wij zierd was aangenomen. Was 't,geheel anders dah het eerst was. In de wet werd door den minister uitgesproken dat de 'ziekenkassen niet toelaatbaar werden ge acht, omdat hij ziet in onze organisatie een zwakke - organisatie. De algemeene indruk was een organisatie van te weinig 'beteekenis. Welis- waa rin federaties vereenigd, maar te zwak in krachten. De minister kan wel gelijk hebben, dat men 'in los verband zwakker is, maar de bedrijfsor ganisaties waarin de minister de mensehen wil verzekeren, zijn geheel iets nieuws, waar men geheel nieuw voorstaat. Wat zijn bedrijfsorganisaties Het beteekent 'selectie. Wanneer iemand in een fabriek gaat werken, moet hij eerst gekeurd worden, en is hij' zwak of niet goed, dan kan hij niet in die orga nisatie worden opgenomen. 'Deze hedrijfsorgahi- •gesttcht door- werkgevers en: .werknemers, heeft dus tot gevolg dat de zwakkere menschen zullen worden uitgesloten. 'Bij ons is 'fe,t anders. (Wanneer iemand kan aan- 'tconen dat hij door ziekte loon derft, dan krijgt hij zijn geld uitgekeerd. Die Haagsche Ziekenkas is geheel geschoeid 'op de leest van d-e wet-Talma. Daar gaat men tot een uitkeering van 100 pet. loon, tegen een contributie van 2.1/2 cent per verzekerde gulden. Een uitkeering wordt gegeven van 26 weken vol loon, 26 weken half loon en 52 weken 1/4 van 'tloon. Daar zit wel aan vast een .contributie van 5 cent per week vor een steunfonds, maar dan heeft men ook de zekerheid dat men in tijden van nood wordt geholpen. Had de mi nister in Den Haag een onderzoek ingesteld, wat hij niet gedaan heeft, dan zo jihiji ge-zien hebben dat daar een verzekerd jaarloon was' van 4 mil- lir-en gulden. Door de plannen van den minister gaau wij ,een grooten stap achteruit. Em zal zijn plan .daarop neer bomen, dat de bedrijfevereenigingen de risico overdragen aan de Werkgevers-Risico (bank. Een gelijke instelling als die van dé. Ra den van Arbeid. Daardoor wordt vernietigd wat in ons volk leeft. Wordt het vrije karakter van onze zieken kassen weggenomen. En moet men daartegenover de bedrijfsverzekering nog leeren bennen. Ik kan [mij nog- niet voorstellen dat dit een hechte orga- nisa ie zal zijn. De ziekenkassen hij het N. V. Z. aangesloten, hebben totaal 80.000 leden. Bij ons wordt in de plaatselijke kassen geen onderscheid gemaakt tusr i'sC'hen werknemers en werkgevers. En dat alles Wordt zoo vernietigd, als een gevolg van dé be drijfsorganisaties. En het beteekent een verslech tering voor de verzekerden. Wat zullen de rechten zijn van de--verzekerden bij invoering der bedrijfsorganisaties. Diat zij èert! maand nadat zij uit hun dienstbetrekking zijin •ontslagen, gedurende welke maand de patroon de contributie moet betalen, geen recht meer op .uitkeering zullen hebben. Ook dit is bij ons anders. Bij! ons. is het een kwestie of men contributie betaalt en dan ge niet men uitkeering, In de dagen der groote werkeloosheid ook in Dien Haeag, werd gevraagd hoe zij nu hun con tributie moesteu betalen. Toen is er een proef genomen en werd er voorgesteld; dat wanneer 'men kon aantoo-nen, dat er geen contributie be taald kon worden, 4 weken uitstel kon worden 'verleend1, en dit steeds dan Weer met 4 wëkfen te verlengen. De kas telt 3300 leden en "zij die van dezen maatregel gebruik maakten, waren het minst ziek, en werd er geen misbruik van gemaakt om ziekengeld te bekomen. Thans doet de collectieve verzekering bij den minister opgeld', omdat zoö'als hij zegt, dit goed koop er is. Hij is teruggekomen op zijn besluit om ieder individueel in te. schrijven'om een te groote administratie te. voorkomen. Hij heeft nu genomen •al® voorbeeld de ongevalenlwet, die bij ongeval in industrie alleen uitkeering verleend. Maar de minister zal er met zijn collectieve plan niet komen. Bij ons z'jjh er gemidjdeld 20

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1924 | | pagina 1