Het teven in d© Hoofdstad.
Ruwe Huid
Schrale Lippetr
Buitenland
Vars alles en nog wat
•Hét iö een eigenaardig verschijnsel, ïkr beschouw
het als een toeval en vind geen onderling ver
hand, dit samentreffen van opleving en duurte.
Aan de eene kant zien wij allerlei artikelen die
ze absoluut niet kunnen missen, levensmidGeelen
en kleedingstukken aanmerkelijk in prijs slijgen.
In de meeste gevallen op ongemotiveerde wijze,
't Graat er mee'als met den accijlns, wordt de in
koopsprijs van\drank per deciliter vier cent hoo-
ger slaat de handel ze voor dén consument met
14 cent op.
In het midden van dezen zomer waren de
Vooruitzichten, om landbouwproducten in den uit-
gebreidsten zin van het woord buitengewoon gun-
«tig ,D'e maanden Augustus en September hebben
die verwachtingen echter zeer teleurgesteld.
ÏM aar van een buitengewoon slechtewereldoogst
(op allerlei gebied )is gelukkig geen sprake. Het
)is dan ook de speculatie en het te-ver gedreven
egoïsme dat de heilige duurte veroorzaakt. Daar
bij is geen een vrij: van schuld. De Amsterdam
mer, is al gauw geneigd, de schuld uitsluitend
op den boer te werpen. Een boer klaagt altijd,
een; boer spreekt altijd over zijn verlies en nooit
over zijih winst, een boer beschouwt als jaar
winst alleen datgene dat bijl aan teind van t
jaar schoon naar de bank kan brengen, rekent
dus niet mee het. bedrag dat hij voor levensonder
houd voor zich en zijn gezin heeft noodig gehad
en evenmin zijin afschrijvingen op hypotheken
enz. Ik geef toe dat de Amsterdammer niet heé-
lemaa longelijk heeft, maar voeg er onmiddellijk
aan toe, dat het in zeer veel gevallen onbillijk
is den boer alleen de schuld te geven van de
duurte. De kleine (en in nog veel erger mate
de groote) verkooper in 't klein'gaat zeker ook
niet vrij uit. Denken wij 'maar eens aan t bran
dende melkvraagstuk.Die boer ontvangt 11 cent
per liter, en wij moeten den slijter 20 ets. be
talen, zoodat deze 9 cent verdient, de slijter die
weigerde de melk met nog één bent te verhoogen
(die cent zon voor den boer zijjn en niet voor
;hem) op grond dat de tijden te selcht zijn. Hij
bedoelde natuurlijk dat de consumptie dan zou
dalen en hij dus minder zou verdienen! Maakt
hij vrijwel netto winst, de boer maakt, zooals
iemand uit landbouwkringen mijl verzekerde, een
winstmarge van hoogstens 5 cents per Liter. Een
bedrag dat natuurlijk nog te hoog is! In 't algte-
meen voel ik zeer weinig om gemeentelijke mono
polies, ook in zake levensmiddelen. Die vrije han
del, de concurrentie vuren aan tot energie - en
zijn den verbruiker een zegen. Maar als, zooals
nn in 'tmelkbedrijf het geval is, groot- -en klein
handelaars zich zoodanig vereenigd hebben dat
er toch een monopolie is ontstaan, dat de consu
ment zoodanig gesneden wordt dat hijons een
'artikel dat 6 cents kost-waar de heeft, 20 cent
moet betalen dan zouden wijl er bijna toe kunnen
komen elk epoging om aan dit monopolie te ont
snappen, to ete juichen, zelfs al kwam ze van
de Miranda. Trouwen® ook de R. K. wethouder
{Wierdel® heeft de her-indiening van het melk-
socialisatie-plan mogelijk gemaakt. Laten Wij! ech
ter hopen dat het bijl -een bedreiging,, die zijn
uitwerking niet heeft gemist, zal blijlvën. Het is
te betreuren dat de middenstand zoo vaak ver
geet dat zij een- deel vormt van de burgerij', en
steeds het onderste uit de kan wil hebben. Het
zuivere monopolie-systeem: „desnoods kleine om
zet maar groote winstmarge" wordt door hem
maar al te vaak in toepassing gebracht. Men
vergeet dat de wereld veel gelukkiger was toen
de spreuk: „kleine winst groote omzet" alge
meen wérd gehuldigd en dat hijl toch ook tot
diewereld behoort. Ondanks de duurte merkt
■men toch op allerlei gebied opleving. Er komt
blijkbaar weer geld onder de mens'chen, anders
zou men er niet over denken het sluitingsuur
der café's Zaterdagsavonds weer op twee uur
te brengen en tot één. uur 's nachts muziekverlof
te geven. Deze week zag ik in den Plantage
Schouwburg het meesterwerk: „Slachtoffers der
Samenleving", 't Was prachtig bezet en ik heb
me weer eens geërgerd aan het enthousiasmie
waarmee de „stemverheffingen in deze van klink
klare nonsens en valsche sentimentaliteit aan el-
kaa rhangende parodie op een waarachtig tooneel-
epel beeld van het leven werden toegejuicht
Menschen, krijgen jullie dan nooit hersens? Leer
je nooit een aap van een mensch te onderscheiden?
Die meeste bladen hebben als ik mijl niet vergis,
dit wangedrocht doodgezwegen, maar ik herinner
me de gedane vraag: „Mogen we zwijgen?" en
m'n antwoord is: „Neen!" r
Er is dezer dageif iemand gearresteerd' die o.a.
getracht had een jongentje van 15 jaar 20000 gul-
FEUILLETON.
NORA.
Weinig tijds later kwam in een Zuid-Duitsch
bergstadje, op den terugweg nit Italië, een jong
echtpaar aan. De móéder bepaalde al hare op
merkzaamheid tot hare pas weinige maanden oude
spruit, die in Florence's zachte klimaat geboren,
hie reen overgangstijd: moest doormaken, om aan
teijh ruwere Duitsche vaderland gewoon te worden
i Haar echtgenoot scheen zieh min of meer te
vervelen, bij1 de uitsluitende zorg, die zijne vrouw
aan het kind wijdde, een zorg die blijkbaar
geen plaats voor andere gedachten in haar hoofd
liet. Óndanks al zijne vadervreugde, nam hij dan
ook, zoodra bijl kon, de gelegenheid waar om haar
aan zichzelve over te laten, en begaf hijl zich naar
buiten, op het terras, vanwaar in het licht van
den zomeravond de bergen er als in rozengloed
gehuld uitzagen. Al spoedig bleef zijlne opmerk
zaamheid gevestigd op een tweeden bezoeker van
het terras, die op eenigen afstand van hem had
plaats genomen en mét den rug naar hem ge-;
keerd zat. Zeker iets in de gestalte en de" bon
ding van den vreemdeling kwam 'hem zoo bekend
«voor, d:at hij reeds naar hem toe ging; maar een
oogenblik bleef hijl weer twijfelend staan. „Zijt
gij het, of zijt gij het niet?" riep hij eindelijk,
na kort beraad op hem toetredend. „Dahnow I...
(Waarlijk, gij kunt thans incognito reizen, zóó
veel taille hebt gijl gekregen! Hoe verheugt het
mij, u weer te zien !"- i
den af té neüfen 'diêGbze;vöoï^zijlirpaif$éiiï-'móést
incasseeren. Het is werkelijk hoogst onverant
woordelijk dat zulke groote bedragen aah kinde
ren worden toevertrouwd die er of heel arge
loos mee omspringen of de waarde terdege begrij
pen en licht in dé verleiding er door kómen.
Ongerekend nog de kans dat ze in een valstrik
yrorden gedokt. Mijl is -een geval hekend van een
15-jarige „kantoorbediende" die om een bepaal
de reden plotseling zijn .betrekking wilde verlaten
Toen hij ook een dikke 20 mille had onty^pgen,
hield hijl zijn maandsalaris er af (1/10 pet. onge
veer), liet de zak met de (luiten en een briefje
er bij' open en bloot naar zijn kantoor brengen
door een „kruier". Die was in zijjn oog het' sum
mum van eerlijkheid. Het viel mijl daarom op,
toen ik dezer dagen twee Amsterdamsche krui
ers; terecht zag staan, die zich op de schande
lijkste wijz ehadden aangesteld door rustige voor
bijgangers te molesteeren en te mishandelen. De
eisch was den ook niet mistegen den een, die
al een paar maal wegens oneerijjkhéildi was ge
straft, 5 maanden, en tegen den ander 4 maanden-V
Die verkeers'belemmering zou hun dus zwaar wor
den aangerekend.
Die fietsgeweldenaars hebben; daarentegen nog
altijd'vrij spel. Voor trams kan men zich gemak
kelijk hoeden, voor auto's gaat het in de meeste
gevallen ook nog wel, doch voor fietsers, die
voor geen druk kruispunt stoppen is 'geen mensch
veilig. En 't ergste is nog wel dat men als voet
ganger soms plotseling voor een fiets moet ilit-
wijlken, men kans loopt onder een auto of 'tram
te raken, terwijl de bestuurder daarvan geen
schuld treft. Hierover een volgende keer meer.
UIT DEN OMTREK
HEERHUGOWAARD'.
Door het gemeentebestuur werd aan de o.l.
•school nó. 2 de gelegenheid opengesteld voor liet
ontvangen van vervolgonderwijs. Hiervoor hebben
zich) aangemeld 29 leerlingen: 17 jongens e;n 12
meisjes. i
HEERiHiUGO WAARD.
ag men tot nog toe 'aan het noordelijk deel
van den Middenweg slechts op een paar plaatsen
des avonds een paar lantaarns branden, weldra,
wordt het heele noordelijk deel van straatverlich
ting voorzien. Reeds verrijzen de lichtpalen, zoo
dat het zich laat aanzien, dat de volgende maand
noord-Hugowaard verlicht zal zijn.
SiT. PANGRAS:.
'Tot zetters voor de grondbelasting zijln be
noemd de hèeren P. Groen en J. Van Kampen.
Nieuwstijdingen
Die vliegtocht NeilterlandIndië.
'Het weekblad„Het Leven" heeft aan het cow
mité vliegtocht AmsterdamBaeitavia aangebo
den een R olls-Royce-motor ter waarde van 12.000
voor de F. VII, onder voorwaarde o.'m. dat de.
reis binnen een maand zal worden voortgezet.
Het persbureau Vaz Dias te Amsterdam heeft
aan personen, die geacht kunnen worden tot een
oordeel daaromtrent bevoegd te zijln," gevraagd
of het mogelijk is, dat aan de gestelde voorwaar
den zal kunnen worden voldaan. Men verzekerde
het bureau, dat, als het toestel bijl het' transport
goed overkomt, er ongetwijfeld groote kans be-1
staat, dat de reis binnen kortoren tijld dan een
maand zal kunnen worden voortgezet. Indien ech
ter, wat gevreesd wordt, de vleugel gedemonteerd
moet woiilen, duurt het herstel minstens eenige
weken langer en dan zal het veel moeite kosten
binnen den gestelden termijjn gereed te' ziju.
Geld uit Iiidïë.
De voorzitter van het Indische vliegcomité ver
klaarde in een interview met „Aneta", dat nu
juist alles moet gedaan worden, om de voortzet
ting van den toch mogelijk te maken. Hij noemde
het verblijdend, dat het Medansche comité heden
in denzelfden geest seinde. Het 'moment is aange
broken, dat Indië's burgerij blijk moet geven van
belangstelling door financieele bijldragen. Tot nu
toe bracht Indië in totaal slechts f5000 op.
'Morgen vergadert het comité ter beraadslaging
over de snelste inzameling van :de benoodigdé
gelden, cjrca f 25.000.
Het Indische „Nieuws van den Dag-" opende een
De meest gevoelige liuidj laat zich' volstrekt Pijnloos Scheren, door de baardoppervlakte vóór ftnzit
I liet, inzeep en éérst in te wrijven mét, een, weinig PUROL. w «er.
inschrijving en ging voor met f500, waaraan het'
persbureau „Aneta" f 500 toevoegt. 1
Het schandelijk verzuim.
De onderwijzeres te Delft, die bet meisje had
opgesloten in eene kast en 'later vergeten,-veront
schuldigde zich min of meer 'met het feit, dat
zij, die eerst heel kort bij het onderwijs is, voor
eene klasse van 40 leerlingen staat. Dat is inder
daad een zeer groot aantal, merkt het „Hdbl."
op, en de verantwoordelijkheid van de taak der
onderwijzeres is dan ook ongetwijfeld heel zwaar,
maar verklaart dat het feit, da,t men een kind
in een kast stopt en het daar vergeelt
Het feit op zich zelf doet reeds zéérzonder
ling aan, dat een paedagoge zich in onzen tijld
bedient van dit strafmiddel en dat dan zoo weinig
ernstig vindt, dat haar dat door het hoofd kan
gaan. Het is een voorrecht voor de onderwijzeres
dat het kind, naar hét althans1 voorloopig schijnt,'
geen ernstige gevolgen ondervond van den angst,
dien het te doorstaan had. De schrik der onder
wijzeres toen 'zij zich haar schandelijk verzuim
herinnerde, is voor haar stellig een gevoelige straf
.die zijl trouwens ton volle had verdiend, als, de
feiten juist zijln weergegeven. 1
Moge het gebeurde er althans toe leiden, dat
nu met deze straf voor goed worde gebroken.
Het had zeer wel kunnen zijln, dat de zenuwen
van het jónge slachtoffer voor goed waren bedor
ven, en de ongerustheid der ouders van het kind
is. evenzeer een factor, waarmede menbijl. de be-
oordeeling rekening moet houden.
Welke waarborgen zijln er dat zooiets niet weer
geschiedt? i j
Een, bankbiljetten-strooier.
'Een politieagent, die surveilleerde door de Sch'e-
iveningsche Bosch jes, vond op den Verheullweg
nabij' de „Bataaf" een bankbiljet van f 10.
Een paar meters verder trof weer zulk een
waar dé vol papiertje zijb oog, én, zoo als het ieder-,
een gaat, die een vondst doet op straat, dé agent
speurde verder of er nog niet meer te vinden viel,
en hijl had geluk, want iemand, wiens' zakken
blijkbaar waren overvuld met bankpapier, had
mildielijk zijn overtollige papieervracht op den
weg gestrooid, zonder wellicht de bedoeling te
hebben gehad, om, als wijllen Klein Duimpje, op
dleze manier den terugwegl t ekunnen weervinden,
deze manier den terugweg té kunnen weervinden.
Hoe het ook zijl, de agent kon blij'ven rapen, tot
dat hij' ongeveer 100 gulden bijeen had, en spoed
de zich toen met zijln vondst naar het bureau aan
het Gevers Deynootplein.
Daar was het nauwelijks gedeponeerd, of er
kwam een loopjongen van het restaurant „Saur"
mediedeeling doen, dat hijl, fietsend op den Ver
heullweg, een bedrag van f 100 had verloren in
verschillende bankbiljetten, welke tijldens het rij
den nit zijln zak waren gegleden. Dat de jongen
uitermate .gelukkig was, toen hem hier aanstonds
de biljetten konden worden overhandigd, valt te
begrijlpen.
Voor hem is het intusschem een les geweest
voortaan heter op 'zijln geld te passen, daar het
niet altijd eerlijke vinders zn, die het, verlorer.fe
aantreffen. 1 i
Dé malversatiën to Hilversum.
'Aan het einde der raadszitting van gisteravond)
déelde de voorzitter mede, dat het college van
B. en W., .gelet op de ambtelijke rapporten, zich
genoodzaakt heeft gezien, den hoofdopzichter bij
de gemeentereiniging te schorsen.
Dit besluit- moet in verband staan met de mal
versatiën, gepleegd bij dezen tak van dienst, op
grond waarvdh de'vorig 'eweek twee ambtenaren
werden ontslagen.
Op de papierfabriek van Ge firma van'Gel
der en Zonen te Renkum heeft een ernstig onge
luk plaats gehad. Op de fabriek waren eenige ar
beiders zware pakken papier aan het laden. Door
onoplettendheid van een der arbeiders schijint een
der pakken van een takel te zijn losgeraakt, met
het noodlottig gevolg, dat .een pak papier van
200 KG. zwaarte op den arbeider v. d. P., wo
nend ete Renkum, terecht kwam. Ernstig ver
minkt werd hij naar het ziekenhuis te Arnh'em
overgebracht, waar hij Dinsdag is overleden. De
ongelukkige laat een vróuw en een kind achter.
Een ander arbeider ook op .genoemde fabriek
werkzaam, kwam door onachtzaamheid met zijin
"jas in aanraking met een groot vliegwiel, met
„Aha, zijt gij het, Degenthal riep de Meelden
burger baron, terwijl hij zich langzaam naar hem
omkeerde, maar met een stem, die nu juist geien
bijzondere blijdschap verried.
„Ja, ik zelf op dé thuisreis, na een afwezig
heid van drie jaren toet vrouw en kind,"
voegdte hijl er bij, met bijzonderen nadruk op het
laatste woord. „Een beeld van een jongen, dat
kan ik u zeggen! Maar wat scheelt er aan,
beste vriend? Wat ziet gij er slecht, uit!" ging
hij voort, pijnlijk verrast door Ge weemoedige
uitdrukking van Dahnow's gelaat.
1 „Misschien zi ei ker uit als iemand die zoo pas
voor den derden keer een blauwtje gelooipen
heeft," zeide Dahnow met onverholen bitterheid',
terwijl hij- een brief, dien hij al pratende in de
hand had gehouden, in zijln zak stak.
„Een blauwtje?! Diahnow? Gijl! zoo'n pracht
zoo'n juweel van een man? De schatrijke Dah
now, die aan iederen vinger wel tien meisjes kan
krijlgen? Onmogelijk!... En bij wie?-"
„Bij1 Nbra Karsten!" zeide Diahnow, den vriend
zijner jeugd onmeedoogend dien naam in het ge
zicht slingerend en hem daarbij vijandelijk aan
ziende. Het was een ongelukkige ontmoeting:
Gen man, om wien men versmaad is geworden,
blijkbaar vergenoegd en tevreden voor zich te i
ien. „Bij Nora!" herhaalde hij. „Hij, wiëri del
parel behoorde, liet haar in het stof liggen....
en déor geene andere hand schijint zij! zich te
willen laten oprapen."
„Bijl Nora Karsten?!" stamelde Degenthal, ont
steld terugdeinzend. „Zijl, die met dien:Lan-
dolfo..;"-" i 1 j
„Gemakkelijk te gelooven voor wie het geloo-
ven wildé!" riep Dahnow, waarna hijl hem
zonder iets meer te zeggen, den rug toekeerde.
Maar Degenthal greep hem met een kramp
achtige beweging hijl den schouder. „Wat was er
te gelooven? Wat bedoelt gijl? ;Wat was niet
waar?" 1
„De grofste, doorzichtigste leugen van de we
reld: dat het meisje met dien schoft gemeerfe
zaak zou gemaakt hebben! Zulk een engelachtig
wezen, en die ellendige hond!" stoof Dahnow
!op. „Wie zoo iets kon gelooven, heeft het gaarne
willen gelooven! Als gij) het dan nog niet weet,
zal ik het u zeggen: hare stiefmoeder was het,
die er- met den vreemden sinjeur van door ging,-
man en kind in den steek latend, zooals bijl zulk
loszinnig volk gebruikelijk is. Óm het zich ge
makkelijker te maken en op Nora wraak te he
men, liet het charmante paar het bericht hunner
verdwijning op naam van het arme meisje ver
spreiden, en dat is toen heel dapper ge-'
loofd geworden!"
„Onmogelijk 1" kreundé Dégenthal met een
doffe, door ontroering gesmoorde stem. „Onmo
gelijk! Met mijne eigen oogen..."
„Hebt ge misschien gelezén wat ik óók gele
zen hel>," spra kDahnow spottend. „Maar ik
die nooil van nabij met haar heb omgegaan; die
geen moeite gedaan heb om mijl een plaats
haar hart te veroveren, die niet met phrasen
gegoocheld heb, dat zij' mij alles1 waard was, dat
ik haar wilde redden, haar wilde beschermen,
iwlelnu, ik ik heb het niet geloofdIn mijine
schatting stond zij zóó hoog, dat mij dp laag-
het gevolg, dat hij enkele toalen mede wérd I
rondgedraaid. Gelukkig scheurde de jas, door de
zwaarte van het lichaam, waardoor hijl los kwam
en. een eind verder werd weggeslingerd. Hij; heeft
het er. met een gebroken arm afgebracht. De
klompen, die de arbeider aan bad, zijln. tijdens
het ontzettende vlugge ronddraaien van het vlieg
wiel tegen een muur aan splinters geslagen.
fei ha
jonn
leisel
Iiidi
Een gering geboorteoverschot in Frankrijk.
Blijkens een doorhet Fransche ministerie van;
arbeid gepubliceerde statistiek bedraagt het ge
boorteoverschot over het tweede kwartaal van '24.
slechts 27694. In het tweede kwartaal van het
vorig jaar bedroeg het nog 37555 een verminderingi
dus van niet minder dan 10.000.
Aardbeving geregistreerd. 1
HHet seïsmografisch observatorium te Pots
dam deelt mede, dat de toestellen Donderdagavond;;
om 9.50 uur een krachtige aardbeving op 3500;
h 4000 km. afstand hebben geregistreerd.
Voor een zelfstandig Vlaanderen.
K Te Gent is het eerste nummer uitgekomen van
een nieuw Vlaamsch blad, getiteld „De klarei
daad." (Naar Vondel's versregel „Geen woorden
gelden hier, de klare daad moet spreken".J Wat
het doel van het blad is, blijkt uit de aan den titel
toegevoegde toelichting„Program- en inlichtings
orgaan voor de Jong-Vlaamsche gedachte voor een
zelfstandigen staat Vlaanderen." En voor zoover
dit nog niet duidelijk genoeg mocht zijn, laten \va
hier de volgende aanhaling uit het inleidend hoofd-:
artikel volgen: i
„W-ij willen los van België. Wij willen den zelf-;
standigen scaat Vlaanderen."
„Wij zijn Groot-Nederlanders, doch wij achten
het vormen van één staatsverband met Noord-Ne
derland vooralsnog wenschelijk noch mogelijk. Wet.
'licht, en dat hopen wij, komt de daartoe noodigd
inniger toenadering van het geslacht na ons."
Hevige storm.
Een hevige storm heeft op- de kusten van Enge
land, Frankrijk en boven het Engels'che Kanaal,
gewoed. Er zijn vele menschenlevens te betreu
ren. Groote schade is aangericht in Frankrijk.
Velé visschersbooten zijn verloren. De redding-,
boot' is uit Totlandbaai vertrokken om de schepen
die in gevaar verkeeren te helpen. Hevige slag
regens vielen in Engeland. Groote gedeelten van
hét land zijn veranderd in meren. Cornwall is
overstroomd. De bevolking moest de bedden ver
laten. Talrijke dieren zijn gedood, schoorsteeneqK'et
zijn afgewaaid. Duizende boomen zijn ontworteld,p dai
Langs de Fransche kust" zijn verschillende vis-j
scehxsschepen vergaan. De schade is belangrijk.
De storm heeft zoowat overal in België groote
schade aangericht en ongelukken veroorzaakt;!
Honderden boomen zijn ontworteld, daken weg-®t/ b
geslagen, het telegraaf- en telefoonverkeer ondier-,eéd ai
broken. Te Evere, bij Brussel, is een nieuw, nog ha:i vc
onbewoond huis omgewaaid. Te Buisingen is eento
vrouw gedood onder een neerstortenden telefoon-!
paal. Te Heusden bij Gent, werd een voerman!
verpletterd onder een ontwortelden populier; ts
Pamel kwam een boom op vier kinderen terecht,
waarvan twee werden gedood; te Ostende bleef diel
paketboot „Stad Antwerpen" in het zand steken
nadat zij tegen de pier was geworpen; te Kortrijk
zijn drie meisjes doodelijk gekwetst onder een wieg-
geslingerd dak; te Chatelineau is een meisje ster
vend van onder een omgewaaiden muur gehaald;'
('Nadruk verboden!)
Er beklaagde zich eens een meneer aldus|
de H. P. dat hij nooit „zichzelf" was geweest,
•do joSou uftz uba uooz op pfqje f114 som pui5f sjy!
den voorgrond tredende moeder, als jonkman de
zoon van zijn zeer op den voorgrond tredenden
vader, als echtgenoot de man van zijn voortreffe-J
lij'ke vrouw. En daarbij bleef het niet, want hijl
kreeg een heel knappen zoon, die zijn vader vobjEn al
komen in' de schaduw stelde. Toen was hij dus deEpen
vader van zijn zoon. „O", zeiden de menschen aanF"
wie hij werd voorgesteld, „dan is u de vader vanB
dien knappen Jansen?" Inderdaad, hij was nooitfiÜaari
„zichzelf" en hij had redenen om zich te beklagen!
Hij wacht nu gelaten het oogenblik af, waarop
hem voor het eerst zal worden medegedeeld,
hij- de grootvader van zijn kleinkinderen is.
In deze klaagliederen zit een groote kern van!
waarheid, we zijn, de een meer, de ander minder,!
allen sleurmenschen, en het is een bekend ge-£en w
zegde, dat de tegenwoordige generatie staat op dsp"
schouders van het voorgeslacht. Er is bij al het!
komen en gaan ook nu weinig nieuws onder de!
zon. We zeggen met opzet weinig, omdat er tocli!
wat is wat, als de juistheid ervan blijkt, het eei
gebeurtenis van wereldbelang kan worden.
Een jong werktuigkundige nu geen Ameri
kaan, maar een Duitscher beweert het probleem"01 c
te hebben opgelost om auto's, motorbooten enz. iifpfn k
beweging te kunnen brengen en houden zonder olii^ re*
hartige leugen terstond duidelijk werd, en il
mijl moeite gaf om den isamenhang op het spoor i
komen. Een enkele navraag waö voldoende 01
alles op te helderen... En gijl? Heb ik u indertijd
niet gewaarschuwd'," ging Dahnow met steed
toenemenden toorn voort, „toen gijl, zonder nad
raad of rede te willen luisteren, er voortdurend
op uit waart haar te veroveren Heb ik u
tijds niet voorspeld1, dat dé roes van den harts
tocht vervliegen zou voor den ernst der werfe
lijikheid? Toen was het oogenblik daar om t«
overwegen en u terug te trekken. Maar dé maft
die na rijlp eoverweging zulk eien stap waagt -
en gij hadlt gelijk: bij God! zij was het waard'
die verschanst zich dan niet achter holle uit;
vluchten... Weet gijl, waar éu hoe ik haar vond'!
Aan de sponde van haren doodzieken, bewuste'
loozen vader, met niemand in 'hare nabijheid dan
het verlaten kind, haaf goeden naam bezoedeld
om uwentwil, hare positie totaal vernietigd
niemand die haar hielp, niemand die haar
stond. Ik heb getracht haar te helpen. Ik -hei
gedaan, wat een man doen kan voor de vrouv'l
die hijl al® zijn hoogste ideaal beschouwt,
maar geene enkele gedachte héb ik van haft'
kunnen winnen, en mét geene enkele gedachte
zij u ontrouw geworden I Ik heb gezien, hoe
liefde voor u allen levenslust aan haar hart o»t
nam, hoewel zij sterk en moedig bleef, zooals 2$
ook in alle andere dingen was'. Ik veraeli
den man, die zóó het levensgeluk eener vrou/
verwoesten kan 1" En Degenthal's hand, die nog
op zijta. schouder rustte, driftig van zich afsehufe
dlend, ging hijl het huis in, j
op
1
iD
D
:ker
dop
l.Is d
illen
Wel
ikje;
