Dl WEDSTffliiDfl! Ml 01 Uil.
bogen, het is een heel ding zoo'n ntensch'na
tien jaar ter ug Le zien Ik ben er schoon kapot
van, want het is* toch maar je moeder. Het
raensch was zoo blij. Z.e kon me bijna niet laten
gaan. Maar ik moest weer gauw weg. Ik ben
er nog vol van. Ja, zoo zuchtte hij en zijn stem
werd bijna onhoorbaar, 't is toch een mooie dag
geweest. Ik heb mijn moeder gezien.
Van een andere moeder, met een ander soort
bezorgdheid vervult, maakte onze correspondent
te Bolsward gewag.. Haar zoontje reed fiets, maar
die fiets vertoonde geen bislastingmerk. „Laa,t zien'
commandeerde op zekeren dag de man der wet
in den vorm van een politieman.. Dat was gemak
kelijk gezegd maar bezwaarlijk op te volgen, want
het plaatje, bang als moeder was voor verlies, zat
vastgenaaid aan het hemd. Een secureplaats al
was het niet de rechte.
De bedroefde erfgenamen die dezér dagen te
Goirle oen familielid ter laatste rustplaats gelegd
hadden, hebben ook al niet de rechte plaats ge
zocht om een geschil op te lossen.. Nauwelijks
was de overledene in het kille graf neergelaten,
of de familieleden begonnen onderling te twisten.
Het ging natuurlijk over de nalatenschap, over de
„centjes" van de ontslapene. Onder bet huiswaarts
keeren op weg naar het' sterfhuis, werd het dis
puut zoo hoog, dat twee heeren hunne messen
trokken. Zij maakten hierbij veel kabaal, namen
zoo'n dreigende houding aan, dat een juffrouw een
van de vele toeschouwers het op haar zenuwen
kreeg en door de omstanders naar haar woning-
moest; worden gebracht. Hie ren daar rolde eer
kachelpijp over de keien die het met een para-
pluie te kwaad had gehad. Zoo ging het verder
vechtend en tierend door ©enige straten,
i' Das Geld,
Regiert der Welt,
zegt een Duitsch spreekwoord. Wie als provinciaal
in onze groote steden den voet op verboden paden
zet, kan er verzekerd van zijn platzak, d.w.z. van
een koude kermis, thuis te komen. Dje - roofholen
worden zooveel mogelijk bewaakt en als ,een bui
tenman zoo'n perceel van voetangels en klemmen
ingaat, dan geeft de post een politieagent een
signaal, en het htüs is omsingeld. Zoo gebeurde het
een dezer dagen, toen leen nachtvlinder een prooi
naai! binnen loodste. Even later volgde een vriend-
Kort daarop kwam de laatste weer buiten, maar
ziende dat het niet zuiver was, trachtte hij een kous
weg te werpen, welke bij onderzoek f 620 bleek te
bevatten Hij werd toen gearresteerd en later de
juffrouw; ,die zich met den buitenman naar bin
nen had begeven.
)We besluiten onze revue met het Kamper-won-
dermenschje. Dezer dagen slaagde voor het exa
men middelbaar Wiskunde (akte KVJ E.R. van
Kampen. Deze knaap is even 16 jaar oud, meldt
de „Std." Het vorige jaar slaagde hij voor de akte
KI en nu voor KV. Merkwaardig is dit al op zich
zelf, maar heel bijzonder is wel de wij zie, waarop,
dit geschied is. Deze wiskunstenaar toch is leer-,
ling der 5e klasse der Chr. H.B.S:. in Den Haag.
Behalve^ zijn gewone schoolwerk heeft hij in zijn
vrijen tijd gewerkt voor Wiskunde, met dit resul
taat. Uitsluitend door eigen studie is het hem ge
lukt dit toe h zware examen af te leggen, waarmee
de hij de volledige bevoegdheid heeft verworven om
als Leeraar aan een 5-jarige H.B.S- op te treden.
Eigenaardig is, dat hij voor het eindexamen geen
vrijstelling van Wiskunde kan verkrijgen, 't Is ook
wellicht niet eerder voorgekomen, dat een exami
nandus dezelfde onderwijsbevoegdheid bezat als zijn
examinator.
Overzicht 19 'October.
ïïëdlenmorgen met de eerste post behalve och
'tendbladen enz. drie brieven. Een van Directie
Concordia, Bioscoop, één van de L. V. V. Hol
land, welke is bestempeld met V.O.V.. Volgens
mijn gedachten is de laatste afkomstig van den
Baad van Arbeid, Vrijwillige Ouderdoms Verze
kering. Ik meen echter deze brieven in dit Over
zicht te kunnen bespreken, merkte ik later. Ik
begin dus met de eerste.
De Directie Concordia Bioscoop begint met aan
hef: Zeer Geleerde Heer, gaat verder door, hare
verwondering te uiten over mijne voorspellingen
'om daarna aan mij bekend te maken dat het in
het voornemen ligt om de. „groote" wedstrijd
Holland-D:.T.S. op Zondag a.s. door een film
operateur op. te laten nemen voor Concordia. Zé
gelooven hiermed eeen groot succes te zullen
behalen, maar willen als extra attractie hieraan
FEUILLETON.
N O R A.
„Ik werd omstreeks dien tijd op een dienstreis
uitgezonden, die mij eenige maanden achter'elkaar
afwezig deed blijven. Toen ik terugkwam, was de
schrikkelijke ziekte in hevigheid afgenomen; doch'
daarentegen vernam ik tot mijn leedwezen, dat
de overmatige inspanning ten laatste toeh een
nadeeligen invloed op de gezondheid der eerwaar
dige vrouw uitgeoefend hadden, zoodat zij sedert
eenigen tijd lijdend was. Kort daarna ontving ik
bericht, dat zij mij wenschte te spreken, en ging
ik Haar dan ook terstond bezoeken. Zij ontving
mij met hare gewone vriendelijkheid; maar ik
ontstelde, toen ik de verandering zag, welke in
dien korten tijd hij haar had plaats gegrepen!
„Zij zat buiten in den kloostertuin, gesteund
door kussens, met eene dienende zuster naast zich.
„Zie eens, hoe het mij gaat, en hoe ik mij moet
alten verplegen!' 'sprak zij. „Maar als .geestelij-
lijken bijstand liet ik pater Degenthal niet roe
pen, daartoe is hij mij; nog niet eerwaardig ge
noeg,'^ vervolgde zij op dien schertsenden toon,
dien zij altijd zoo gemakkelijk wist aan te slaan.
„Maar om een dienst wilde ik u verzoeken,
al zult ge mij misschien ook een weinig inconse
quent vinden. Zoudt gij nu toch wel een opdracht
van mij aan mijnheer uwen vadër op u willen ne
men? Vele, véle jaren geleden hebben wij elkan
der gekend, als kinderen zijn wij door een zon
derling toeval met elkaar in kennis gekomen, en
zoowel bij als uwe grootmoeder hebben aan mijne
oudera en mij bijzonder veel goedheid bewezen. In
later tijd is er een misverstand tusschen ore ge
rezen, misschien niet geheel doqr onze eigten
verbinden een opnamevan den tot nog' toè on
bekenden: Veteraan.
Zooiets zo nde belangstelling nog doen toe
nemen schrijven ze en ze vragen dan ook zeer
beleefd toestemming om mij dan ook op té mo-
gen nemen, al zal mijn' gelaat dan ook met een
masker bedekt mogen zijn. Ze verwachten dan
half Langendijk in Concordia.
Dit is hoofdzakelijk den inhoud. Nu dat voor
stel van hun is zoo kwaad niet. Hoeveel publiek
zoiu zoo'n plaatselijke derby wel niet trekken
op het witte doek afgebeeld.
B.v. men ziet Blok van „Holland" een re:
nemen, den bal hij zich en ziet dan het keihard;
schot waarna de bal achter Swager den D-.T.S.
keeper het net verscheurt, men ziet. daarna he!
juichen der menigte rond het veld nadit sehitite
rende doelpunt. Ja, ik kan mij levendig voor
stellen dat de Directie hiervan veel succes ver
wacht, doch ze moeten glad zijn als ze Veteraar,
achter z'n schrijftafel gezeten met zoo'n mal ding
voor z'n gezicht, ik zeg ze moeten glad zijn als
ze mij iedereen ten spot op zoo'n beddelaken krij
gen.
En dan niet. te vergeten, Kaatje!!! Wat zou
die te keer gaan als die in de Bioscoop zat en
ze zag Veteraan vanaf het linnen naar haar grin
niken. Neen! neen!! Holland-Di.T..S. op de rol
prent, goed maar Veteraan heeft z'n leven al
genoeg gerold, die heeft geen idee om nu ook
nog op een prentje te rollen. Ik 'heb de Directie
iu dien geest teruggeseind en besloten met een
/dankbetuiging van Kaatje die alleen den 'titel
'„Zeer Gel. Heer" het meeste Beviel. De rest
was larie, zei ze en ik was het waarachtig voor
'teerst sedert anderhalf jaar met haar eens.
Die tweede brief van de L.V.V. „Holland".
Namens het Bestuur enz. enz. 'deelt men mij
mede dat „Holland" met 1—0 den „gobber" van
'Heiloo kreeg. Men verzoekt mij met den mèjeSten
■eerbied voortaan geen winst meer te voorspel
len voor „Holland" daar de „fut" er bij de
jongens dan zoo uit gaat. Ze willen liever heb
ben dat ik nederlagen voorspel, dan spelen ze veel
beter.
Na nog eenige opmerkingen eindigt deze brief
met een onleesbare handteekening. 't Lijkt wel
'of er „Vader" onder staat. Wel aardig als een
club een Vader der Vereeniging heeft. Diaar zul
len ze vast geen slechte vader aan hebben geloof
ik. Hij neemt het tenminste flink voor z'n jón-
'gens op. t
Enfin, nu zien we het dus. Toen ik nederlagen
voorspelde, wonnen ze geregeld en de eerste keer
winst, begint met een nederlaag. Zou je nu toeh
de haren ndiet uit je hoofd trékken als je ze
maar had? Nu ik beloof de heeren dat ik mij
déze brief zal herinneren bij mijn volgende voor
spellingen. Ik was trouwens vergeten dat ik door
'nederlagen te voorspellen, de stuwende kracht
van „Holland" was. Maar ik hoop dan toch ook
op steun hunnerzijds. Werken kerels.
,„Denk om Veteraan".
De derde brief is niet van de Vrijwillige Land
storm ik bedoel Ouderdoms Verzekering doch
wordt ontleed als Veteranische Oudkarspelschje
Voietbalvereeniging. Wel wel, daar hebben 1 ze
D1.TG, naar mij vernoemd.
Ik lees hierin dat Di.TjS. wederom volgens
mijn voorschriften heeft gespeeld, doch mijn aan
melding als werkend lid gelieve ik na te laten
daa. rhet Bestuur gemeend heeft mij voor te stel
len als Adviseur van D.T.S., zulks in verhand
met het keurig uitkomen mijner voorspellingen.
Dan wordt mij verzocht of ik mij met .deze
zienswijze kan vereënigen, waarna volgt: „Üw
gehoorzame dienaren" met eenige krassen als
handteekening, maar de rest loopt in een punt uit.
Ik moet werkelijk zeggen de laatste tijden be
leef ik plezier van dat D'.TjS. Dat Oudkarspel
schijnt een zeer sportieve bevolking te bezitten
Ik wou dat het mijn woonplaats was. Bij ons
kunnen ze nog niet eens een sportterrein voor'
elkaar boksen. Enfin ik vind het wel aardig dal
ze mij adviseur willen maken maar zal toch voor
de eer bedanken. Ik blijf stipt mijne neutraliteit
handhaven. Ik zeg maar: Als ze eerst die pijl
maar repareeren gaat dat gelijk spelen wel over.
schuld, maar de gelegenheid om het op te hel
deren, heeft ons steeds ontbroken. Toeh zou ik
niet gaarne van deze wereld willen scheiden zon
der het uit den weg te hebben geruimd. Uwe on
voorziene tegenwoordigheid hier is voor mij als
een vingerwijzing des hemels geweest. De Heer
bestiert alles door en naar Zijne goedheid! Wees
zoo vriendelijk, mijnheer uwen vader dezen brief
toe te zenden," besloot zij, mij het ingesloten pak
ketje ter hand stellend; „hij zal wel weten, wie
het hem zendt, en wanneer hij alles vernomen
heeft ,zal hij misschien anders oordeelen dan
vroeger."
„Hare stem had een eigenaardig weemoedigien
klank, toen zij dit zeide, en allerlei aangrijpende
herinneringen schenen haar daarbij te overweldi
gen, want zij zweeg, aels in gepeins verdiept,
zij zweeg zelfs zóó lang, alsof zij mijne tegen
woordigheid vergeten had. Maar plotseling sloeg
zij hare oogen weder op, met die onbeschrijflijke
uitdrukking, die haar steeds eigen was. „Nu ziet
gij eens", ging zij voort, „hoe eene oude klooster-:,
vrouw nog aan het aardsche gehecht is, en er zich
zelfs in hare laatste levensdagen1 nog mede- bezig
houdt. Gij, op uwen jeugdigen leeftijd, zult. dit
voorzeker wel zonderling vinden. Die ouderdom is
dan voor ons een zóó veraf gelegen land, een zóó
vreemde toestand, dat de menschen ons dan to
taal herschapen voorkomen.. Maar de mensch
blijft mensch tot aan zijn laatsten ademtocht in
zijne gevoelens en gedachten. Wij worden dit eerst
gewaar, wanneer wij oud zijn; wanneer de jaren,
die achter ons liggen, ons zoo kort toeschijnen,
en het in de jeugd doorleefde ons nog duidelijk
voor oogen staat, hoewel er een rrusiischenleeftijd
Overheen is gegaan."
Zij zeide dit alles langzaam, weemoedig en pein
zend; doch al hare woorden oefenden eene eigen
aardige bekoring uit, waaronx ik ze u dain ook zoo
Dioen ze 'dat niet dan worden' er straks wedstrij
den verloren. Let öp ais. Zondag mannetjes. Als
ik „Holland" een nederlaag voorspel, zijn jullie
■kansen niet zoo best als van Heiloo. j.l. Zondag.
In m'n volgend kletspraatje hoop ik tot Hol
landD.T.S. nog eens een gecombineerd woordje
te spreken.
VETERAAN.
Aan Veteraan!:
Veteraan, Veteraan, wat ben je toch ;een helder
ziende kerel. Neem mie niet kwalijk dat ik. „je"
schiijf, want we beschouwen je als een goede
vriend. Zoo zijn we dan naar het D.T.S:.-veld ge
gaan. Zondagmiddag, om de adspiranten en het
eerste te zien spelen N uik verzeker u dat er ge
trapt is, o fwas u er ook? Nu dat schrijft u wel
he? De baby's hebben in een pittigsn vluggen wed-
trijd met 21 het loodje moeten leggen, dus ver
loren volgens Veteraan, maar volgens ons hadden
ze .best 22 verdient. Het is eien leuk gezicht die
kleine boy's te zien spelen. Veteraan, maakt u
het publiek ook eens attent op onze kleine jon
gens, het is toch onze opkomst? Er was anders
Zóndag ook al aardig wat publiek. Toen kregen
We het eerste 'tegen „Zeevogels". Nu er is gevlo
gen. Van het 'eene naar het andere doel,, om ten
slotte gelijk 1rte eindigen, weer volgens Vete
raan. 's Jonge wat was dat een vinnige strijd. Het
was soms wat al te ruw Zeevogels kreeg een pe
nalty, die natuurlijk in een doelpunt werd omgezet
en 'dus zonder veel moeite die leiding. Dat stond
D.T.S. echter heelemaal niet aan, en maakt dan
ook al heel spoedig gelijk. Het was een gebulder
langs de lijn. Het winnende puntje bleief echter uit
want: allebei de achterhoeden waren niet te passee-
ren. Ze,moesten tevreden zijn. Het zal anders voor
D.T.S' .dobberen wezen op Zeevogels-terrein. Wat
denkt Veteraan ervan?
EENIGE DAMES..
D.T.S. 1 —Zeevogels I. 1—1.
Een talrijk publiek was getuige van dezen Span-
nenden en zeèr vlug gespieeld en -wedstrijd. Vooral
voor de rust werd er in een zeer snel tempo ge-,
s-eeld. Doordat de beide verdedigingen echter in
vorm waren, werdén ér zoo weinig mogelijk doel
punten gemaakt. De voorhoede van „Zeievogels"
leek ons gevaarlijker dan die van Di.T.S:. De D.T.'S.
voorhoede zat lang niet genoeg op den bal. Wian-
neer b.v. de bal even buiten hun bereik kwam,
bleven alle spelers .meestal staan en gaven zoo
doende de achterhoede van de tegenpartij alle ge
legenheid om de bal weg te werken. De fout dat
er teveel links gespeeld werd, zal wel hierin zitten-
dat er bijna geen één linksche speler in het elftal
speelt Het samenspel gaat goed vooruit. In het
begirt zijn de Zeevogels iets in de meerderheid.;
Een mooi schot van D..T.S. haalt de keeper keu
rig uit den bovenhoek vandaan. Een gevaarlijk
moment is het ,als de Zeevogels hard tegen de
lat aanschieten, de bal springt terug, doch het
schot faalt weer en gaat net over de lat.
Uit een penalty nemen de Zeevogels de leiding.
1o. Even later mist de linksback van de
„Zeevogels" en de D.T.Si.-voorhoede profiteert van
den kans. 11. Na de rust staat het speelpeil niet
zoo hoog meer. Geen der partijen weet meer tie
scoren. Even voor het einde kreeg de D.T.S. rechts
binnen nog een prachtkans, doch de bal wordt
naastgescboten.
D.T.S'.-.CORRESPONDENT.
S.O.V.V. ID.T.S. II. 1-3.
Alweer moesten we Veteraan ongelijk geven.
Hij' voorspelde minstens 4 of 5 goals in het D.T.S.
net. Dat had misschien wel zoo geweest als we
onze ijskoude Moskes niet gehad hadden. D.T.S.
verliest den toss en S-.O.V,V. trapt af. Men is di-,
reet bij het D.T.S.rdoel doch de aanval loopt uit.
Dan, komt D.T.S,. los. Na een kwartier geeft onze
Dempsie uit een mooie voorzet D'.T.S,. de leiding
Doch lang mochten wij het genoegen niet smaken
S.O'.V.V .begint op te zetten en maakte driie
mooie tegengoals en won den wedstrijd verdien-,
stelijk. JACKIE.
D.T.S. a.—Vrone a. 1—2.
Tot onze groote spijt hebben we Zondag ver
loren; dus weer oudergewoonte onzien Veteraan
gebooizaamd. U is een bolleboos in'het voorspel
len, maar u denkt van toch niet al te veel neder
lagen hé? want onderaan willen we niet. Nu over
den wedstrijd het volgende. D.T.S;. heeft de aftrap
en we beginnen alle 22 zoo vol vuur te spelen,
dat het minstens een intemationare wedstrijd gelijkt
Hfcnni weet Vrone de leiding te geven. Ook D..T.S.
zit goed op de bal, maar de Vrone-keeper weet
zijn doel schoon te houden, met de rust nog 1o.,
Na de rust krijgt Vrone al spoedig een corner,
die door een prachtige kopbal 2o maakte. Het
nauwkeurig mogelijk weergeef.
„Aan uwe moeder," ging zij voort, „zou ik óók
■een groet wenschen te zenden:, den groet ©ener
vriendin uit hare kostschooljaren. Ik weet - reeds
lang, dat uwe moeder gelukkig is geworden. Zij
heeft eens een daad van aandoenlijk trouwe vriend
schap jegens mij volbracht, die ik nimmer weer
vergeten heb, en waarvoor God haar wellicht ge
zegend heeft door middel van het geluk, dat zij
nu heeft gevonden." Zij hield op. „Maar ik ben óók
gelukkig geworden, gelukkig met al mijn hart,
zeg dat óók aan uwen vader," vervolgde zij toen
weer. „Het leven, dat de Heer mij gaf, was schoon,
■en ik heb het. liefgehad tot het einde toe. Het was
was schoon wat Hij mij in mijne jeugd gaf, en
voorzeker het beste, dat Hij het zoo bestierde;
want daardoor hebben wij allen onze bestemming
beter vervuld, dan wanneer het naar ónze wenschen
ware gegaan. Geen leed liet de Heer zonder troost,
geen donkeren tijd zonder een vriendelijk belde-
rne Straal. Schoon was het ook, dat Hij er mijn
hart toe leidde om voortaan Hem alleen te willen
dienen en een ruimen werkkring te zoeken, om
voor velen te mogen zijn; ja, schoon was het,
dat Hi) der - zwervelinge een tehuis gaf in Zijne
•tenten, wellicht zou elk ander aardsch tehuis
haar 'te eng zijn geworden. Schoon is het ook
nog, dat Hij mij heden u ten afscheid zond,"
sprak zij, mijn hand in de hare nemend. „Het
doet mij genoegen, u gezien tie hebben. Verblijd
u' er over, jonge man, dat God u zoo vroeg tot uw
verheven taak opriep. Ja, ik heb meer zielen ge
kend, die hunne taak terstond ten volle begrepen
en opvatten; wij, onrustiger aardsche harten, betre
den eerst andere paden."
„Maar het einde is des te grootscher en heerlij
ker, hoe meer strijd, hoe grooter eer!!" zeide ik
onwillekeurig.
C «Vindt ge dat?" vroeg zij met een vriendelijken
glimlach. „Dat zou een troost zijn voor vele om
wegen: maar ge hebt gelijk; elke bestiering des
Heeren, heeft haar doel. Dpch viertel mij eens het
was wel abuis hè' Jan, anders was je reus. Maar
D.T S. laat het er niet bij zitten, en maakte Harry,
uit een mooien aanval het eenigste tegenpunt.
Even later meent Groen D..T S. gelijk te geven,
naar die kopte net over de lat. De bal ging
verder van doel tot doel, maar allebei de partijen
ion-den het net niet meer vinden. Ik geloof toch
lat gelijk spel beter geweest was. Maar enfin, een
-olgende keer beter. Zondag hebben we hoogst
waarschijnlijk rust. Dus is Veteraan vrij
ADSPIRANT. (geen aanvoerder.)-
Holland I—Hieiloo 1. 0—1.
Holland I speelde Zondag j.l. te Heiloo .tegen
V.V.H. I. Den geh-eelen wedstrijd is Holland even
;de; meerdere, maar hoe ze ook werkten, ze kon-,
den de backs niet passeeren en ook de keeper
was heel gelukkig want hij schopte alLes weg,
wat toch heel gevaarlijk is, want missen is niet
uitgesloten. De rust ging in met gelijken stand.
Na de rust maakte de spil hands in het beruchte
gebied en kreeg V.V.H. aen penalty te nemlen.,
Deze werd genomen, maar wordt prachtig ge
stopt, doch de bal raakt uit de macht van den
keeper, de speler schiet voor de tweedie maal
en V.V.H. heeft de leiding. Met dezen stand kwam
het einde eii Holland ging met de eerste nederlaag
huiswaarts. t
Zondag a.s Holland ID'.T.S'. I. Mijn voorspel
ling is winst voor Di.T S,. I of gelijk spel, omdat
Holland voordeel heelt van eigen- terrein,
„HOLLAND"-CORRESPÖNDENT.
Holland II—Hieiloo II. 1—1.
Holland trapt met den wind in den rug aL
Heiloo neemt echter de bal diriect over en een
aanvar op het doel volgt. De keeper redt echter
schitterend. De druk op het Holland-doel wordt
steeds zwaarder, doch de achterhoede is in reus-
achtigen, vorm en werkt steeds' weg. Dan werkt
Holland II zich los en ondernemen eenige aan
vallen op het Heiloodoel waarvan een twisetal cor
ners het resultaat zijn. Deze, goed genomen, le
veren echter niets op. Eenmaal krijgt de Hollaiic*
m lidvoor een prachtkans, doch weet met den bal
geen raad en verknoeit de kans. Die aanvallen van
Heiloo zijn echter talrijker -dan die van Holland',
doch weten ook het net niet te vinden. Rust komt'
zooals is begonnen. Na de rust zet Holland flink
op en zijn de bordjes verhangen. Mooie aanval
len volgen, doch ook mooie kansen worden gemist,
Bij' -een van deze aanvallen krijgt de midvoor den
bal toegespeeld, passeert de achterhoede en rent
alleen op hét doel af en schiet al vallende op het
doel, en het is 1— 0. Dan komt echter Heiloo ge-,
ducht opzetten en moet de verdediging van Hol
land alle zeilen bijzetten om erger te voorkomen
Menige corner wordt door Heiloo genomen doch
allen worden weggewerkt. Als de rechtshalf zijn
man loslaat volgt een voorzet van links beland de
bal bij een vrijstaande speler en het is 1—1. Dap
nog eenige wederzijdsche aanvallen en het is tijd
Scheidsrechter Korstanje leidde uitstekend. Ver
melding verdient nog dat dé Holland-keeper een,
oenalty uithield. Het elftal heeft zich goed gehou
den. Allen zonder uitzondering hebben hard ge
werkt. v D-. H.
Vrone II-SJO.V.V. II. 7-1. i
Weinigen zullen gedacht hebben dat het voor
het Tweede zulk ëen klinkende overwinning zou
worden. En alleszins verdiend. Zelfs waren er van'
meening dat S-.O.V.V. 2 wel met de puntjes huis
waarts zou gaan. Maar zöoals reeds aangehaald,
uit-egendecl. Onder l-eiding van scheidsrechter Mol
die goed voldeed, wordt van beide kanten direct;
goed aangepakt en al spoedig valt een overwicht
van Vrone te constateeren. Na ©enigen tijd spelen
weet de speler C. G. dit oyer wicht in .een puntje
uit te drukken en Vrone leidt 1o en even daar
na herhaalt hij dit. Dit wordt de Spanbroekers, die
tot nog toe steeds ongeslagen waren, zeker te erg;
althans zij beginnen te twijfelen of tweede wel met
gerechtigde spelers uitkomt. Doch de heeren kon
den gerust zijn. Dat was flink in orde. Even voor
rust volgt uit een mooie voorzet van D. K. en
.veer door C. G. ingezet, het derde punt. Zoo komt
rustEn men zêe
Bij de thee:
a. 0. v. v.
(r:"'. 2.'
Valt niet mee.
1 Na de rust vrijwel een herhaling van hetzelfde-
spel. Vrone is steeds in meerderheid; en dit blijkt
een viertal goals worden nog bijgemaakt. Thans is
het echter v.d. WaJ, die, overdrachtelijk gebruikt,
alle praatjes heeft. Zou ie voor advocaat studeeren,
Toch had S.O.V.V. nog een gelukje. Uit een toiege
kende penalty wist ze nog de e:er te redden', en
eincl- komt met 71 overwinning voor de onzen.
Even zij nog vermeld de vriendschappelijke wed
strijd tusschen de twee Eersten van Vrone en Ou~
dorp, met als uitslag een 32 overwinning voor
Vrone. „VRONE"-VERSLAGGEVER.
een en ander van uw werkzaamheden; ik ben de
werkeloosheid zoo moede, dat ik gaarne van eens
anedrs arbeid hoor, indien gij althans nog wat tijd
voor mij beschikbaar hebt,"
f „Ik voldeed aan haar verzoek, en verhaalde
haar de bijzonderheden van mijn laatste reis, van
onze welgeslaagde pogingen en van hetgeen er
nog1 tot stand te brengen viel. Zij luisterde met de
grootst mogelijke belangstelling toe; haar helder
oordeel kwam bij alles duidelijk uit, 'en al hare-
woorden kenmerkten zich door een intsllectueeLe
frischheid en opgewektheid, waaraan men telkens
zien kon, koe zij met hart en ziel in haren werk-<
kring opging en voor de verwezenlijking der vi°r-
hevenste denkbeelden leefde. Ik dacht daarbij on-,
willekeurig aan hare opmerking, dat voor haren
geest een tehuis werkelijk allicht te eng had kun
nen worden.
„Ik zal dat alles niet meer zien", sprak zij)
in antwoord op de ontwikkeling van eenige mijner
plannen voor de naaste toekomst. „Men wil mij
met alle geweld nog naar ons eigenlijks moederhuis-
zenden, met het oog op mijne gezondheid. Ik zal
er mij wel aan moeten onderwerpen, ofschoon het
een groote opoffering voor mij zijn zal, mijn werk
hier in den steek te laten; maar, zooals ik zeide,
ik zal nergens een vaste, blijvende plaats vinden,
ik moet tot mijnen laatsten levensdag tot de
zwervers behoóren. Toch zou ik gaarne hier ge
rust hebben, waar meer bepaald het vaderland!
.ipijner moeder was.'
„Ik herinnerde mij bij die woorden, dat zij hier
algemeen voor een Amerikaanscbs doorging, hoe
wel ik dit, wegens haar bekendheid met u, moeilijk
gelooven, of althans begrijpen kan. Zij schijnt vele
en velerlei paden betreden te hebben vant geerc
enkele Europeesche taal bleek haar vreemd te
zijn, en alle landen daar ha,d zij door eigen aan-;
schouwing leeren kennen.
