IM*r'Laiiiisep counnt (Me Blad)
DONDERDAG 30 OCTOBER 1924.
„De Tuinfoouw" te St Pancras
Die tuinhouwvereeniging kwam Dinsdagavond,
'in een spoedvergadering bijeen onder leiding van
nheer C. Kloosterboer.
Na voorlezing der notulen, welke onveranderd
erdeir goedgekeurd, kreeg de beer T. Groen het
ïecht een voorstel naar voren te brengen, in hoofd
zaak geïnspireerd door het feit dat 'de leerlingen
van de tuinbouwcursus ©en exursie naar het
iWestland hadden gemaakt, hetwelk van uit de
bas der tuinhouwvereeniging was betaald. Ge
noemde heer had het voorstel dat tb'an® ook de
jgeheele tuinbouw maar eens een reisje op kosten
der kas zou maken. j j j
'Het kon echter geen instemming verkrijgen
en werd met .58 tegen, 7 blanco en 14 voor ver
worpen.
Behandeld werd hierna een ingekomen schrij
ven van eén dékenfabrikant die onder de moti-
iVeering dat hij ibij andere vereenigingen nogal
succes had vöor gezamenlijke aankoop, meende
dat ook bij déze vereeniging allicht wel ambitie
zou bestaan. Dit bleek echter niet het geval en
(bijgevolg werd het schrijven dan ook voor kennis
geving aangenomen.
De voorz. herinnert er de leden aan dat alsnog
gelegenheid bestaat zich op .te geven voor de
(gezamenlijke aankoo pvan glas en broeiramen.
Op een vraag van den heer v. d. Wonde of er
al bijbesteld is, antwoordt de voorzitster Van wel,
'met de opmerking dat al zijn ier soms maar drie,
het bestuur dan in overlég met die leden zal
treden en er .zich dan evengoed voor wil spannen!
Hierna komt in behandeling het kardinale punt
van den avond: bespreking ove reen verzoek van
'de vereeniging'Koophandel, behelzende sorteering
van bloemkool.
Voorz. Thans mijne heeren is aan de orde het
punt van bloemkoolsorteering. Van het dagelijks:
'bestuur van de L.G.C. hebben wij een brief ont
vangen, waarin er op aangedrongen wordt dat
•de leden zoo spc/edig mogelijk uitspraak doen,
dit op verzoek van, de kooplieden. Uit de toe
lichting blijkt datrvde voorgestelde sorteering in
hoofdzaak over de' reuzen gaat, welke dit jaar
slecht zijn. Natuurlijk komt dit op andere jaren
'ook voor. Tot heden zijn we gewoon onze bloem
kool in twee soorten te sorteeren, eersite soort of
beste, tweede soort of 'middelbare. We zijn nu
ook weer zoo begonnen en wij maakten aanvan
kelijk ook goede prijzen, doch spoedig kwam er
een klacht over de kwaliteit en verdwenen de
kooplui van onze markt omdat men verplicht
bij andere hun bestellingen, omdat hier de
bloemkool te ongesorteerd was, en zij ze niet
meer konden verkoopen. Het gevolg is geweest,
dlat zij niet meer konden concurreeren op de
ju arkten en dat overeenkomstig hiernaar de prij
zen hier benedén-""-andere markten bleven waar
wel gesorteerd wordt. En dit doet afbreuk aan
onze markt. Tot dusver was overal bekend dat
aan de Langedijker veiling prima bloemkool werd
■aangevoerd en is er dus alles voor dat ze goedj
wordt gesorteerd opdat aan alle eischen wordt
voldaan en we elke concurrentie kunnen weer
staan. De bedoeling is dat ze vanaf a.s. Maandag-
in drie soorten worden aangeboden, in le 2e en 3e
soort. Die le soort moet aan alle eischen voldoen,
en dit is noodzakelijk, willen we de koopman
weer o ponze mrkt terugkrijgen. Dit geeft wel
wat meer moeite en wij kunnen niet direct hopen
dat wij direct méér geld zullen krijgen, doch
't. zalin de toekomst toch wel vruchtdragend
,zijn, en zijn nut afwerpen. Ons is als bestuur ver
zocht of w ij de zaak ernstig iz,ouden willen ver
dedigen en spoedig het genomen besluit wilden
In het rijk der liefde
GIS lot). i
Maar Linda dan, had hij verward gestameld,
ook zij was een kunstenares, ook zij ging op in
haar kunst, Maar natuurlijk, zij moest dat opge
ven. Of natuurlijk is dat eigenlijk niet. Och, daar
heb ik nooit over nagedacht... maar ik geloof
Linda had geen tijd om haar studies voort te
zetten. Er was bij ons zooveel, te doen. En ik
heb daar geen Verstand van. De kinderen ver
langen zooveel en ik sta daar zoo hulpeloos te
genover. Maar dat heb ik eigenlijk nooit zoo
gemerkt maar nu, sinds Linda ziek is, weet ik
niet meer hoe te handelen. Alles gaat verkeerd.
Kun jij me niet helpen F
Anne wachtt emet haar antwoord. Neen nu
niet toegeven, redeneerde ze, haar kunst hoog
houden, dat zou Henri later wéten te waardee-
ren. Ze glimlachte lief.
Maar, Henri, van mij verlang je toch niet,
dat ik' voor scl\oone kleeren voor de kinderen
zorg F
Zij lachte helder haar tooneellach.
Maar nu, in dit uur, brak zich voor 'teerst
ij Henri Lucas de waarheid baan, dat zijn Linda
torenhoog boven deze vrouw,stond.
Ik geloo fniet, dat je gelijk hebt, zei hij
'heesch, maar dan ineens in schuldbewustzijn,
wierp hij ook 't laatste vernisje onwaarheid van
zich af en hard zei hij
iWat ben jij en wat is mijn vrouw? Jij bent
n egoïste, die de kunst als dekmantel gebruikt.
Maar 'tis een belachelijk plunje 'tis de vlag
oipeen modderschuit van onwaarheid. Jou ook
zelfs maar te vergelijken met Linda is een belee-
diging voor haar.
En jij Henri, wat ben jij? vroeg Anne ter
gend langzaam.
Ik zal je zeggen, zei hij, wat ik geweest
hen. Een lafaard, en een ellendeling, die nijet
berichten. Thans aan de'leden hierover uitspraak
te doen.
De heer G. Glas- Dat is het begin en aanko
mende voorjaar wordt het nog erger, en stel
daarom voor het te laten zooals het is. De koop
man krijgt weer meer gelegenheid tot fitten. Wat
de een best noemt, vindt een ander weer slecht
■en als we die sorteering uitbreiden Wordt dat
er niet beter op.
De heer T. Bakker. En dan krijg je drie keer'
de keurmeester!
Die heer De Vries, (bestuurslid). Laat ik daar
even op antwoorden dat ik het geheele jaar
bloemkool heb gebouwd. En ik had goede en
'slechte en heb thans nog kleintjes. 'kHeb van
•de zomer heele best egehad en dan schoot ik
een lichte zelf uit omdat ik voelde niet dat geld,
te maken als ik ze er wel bij deed. En ik ging
zelf mijn gang om tweede soort te maken. En 'k
zag er meer zoo doen en meer waren er die ge
voelden dat er gesorteerd moest warden. Als je
•thans aan de veiling komt, en je ziet er middel
bare, zie je er soms een heele partij slechte uit-
gooien .Ik heb een brief van C. Wagenaar gezien
waarin stond dat hij niet meer in Broek op Lan-
gedijk mag koopen. 1 j
De heer W- Keizer. Maar Wagenaar doet het
wel! f f
D|e heer P. Madderom bestuurslid: Geachte
vergadering! Ik wist niet vanavond toen Bos
kamp omriep wat of er eigenlijk behandeld zou
worden. Ik sprak toch nog voor de vergadering
'den heer P. Gootjes, waarvan ik dan vernam wat
of er behandeld moest worden. Hij zei nog: 'je
moet dat goed verdedigen, want het is een be
langrijk punt. En dit ben ik met hem eens. Het
geeft wel meer drukte, en hoe gemakkfelijker 'hoe
jbeter, doch als er met sorteering verdiend kan
worden, ben ik er, voor. Want ten. slotte gaat
bet toch om „dat". En wanneer er voordeel aan
verbonden is, zou ik zeggen dan nemen we een-
mannetje meer, dit krijgen we dan gemakkelijk
terug betaald. In de Streek krijgt men meer
voor zijn. bloemkool als hier omdat ze beter gesor-
teerd is, en daarom ben ik van meening dat er
'voor ons alles voor is. En nu is het geen dwingen
van den koopman. Wanneer wij ons voordeel wil
len doen moeten we in drieën sorteeren en dan
zoo goed mogelijk.
Die heer W. Keizer. Je spreekt van ©en man
netje meer, maa rheb je dié dan maar zoo direct
Die heer Jb. Ruis vraagt of men in de Streek
al in drie soorten veilt, waarop de voorzitter
antwoord van wel. H ijgebruikt een .grappig voor
beeld waaro mlcte vergadering moet lachen om
eventueele nadeelen te veronderstellen, doch ver
klaart ten slotte niet tegen te zullen stemmen.
Die heer J. Kloosterboer, (best.). Dan heb je
.de marktberichten niet goed gelezen. Verder weet
ik wel dat de koopman alles moet laden wat voor
komt omdat het niet gesorteerd wordt', en de
groot© kwantums koopen zij hier niet.
De beer G. Glas. D'at komt omdat het er niet is.
De heer Kloosterboer. Zoo is het lang niet.
Voorz. Laten w ijde zaak nu 'zakelijk behande
len, het is een punt van belang.
Die heer Jb. Ruis. Ik geloof dat we dan voor
onze middelbare meer, doch voor de beste, min
der zullen krijgen.
Die heer J. Kloosterboer. Maar Ruis, als de
■■kooplui niet willen koopen gooien wij onze eigen
glazen in.
Die heer T. Bakker. Ik denk dat de kooplui zelf
■de handel bederven. Als je. een slechte schuit
had gingen de slechte onder en de beste bovien op.
De heer A. Schuur. Ik vind het een 'heel moei
lijk punt. Ik meen dat het op de laatst gehouden
vergadering ook naar voren is gebracht en toen
is verworpen. Ik voel ook wel voor hetgeen Madf
derom zegt, doch ben bang, evenals Glas dat
het verder gaat. En dan met reuzen zou het mis
schien nog gaan, die kan je 's middags hakken,
maar bij de andere soorten, als je 's morgens
begreep, dat hij een edelsteen bezat en daarom
verstrooiing zocht bij wat kunstmatig geslepen
glas. Mijn egoisme was grooter nog dan van jo;u,
want wat Linda mij aanbood was eenvoudig en
waar, en daarom weigerde ik het te aanvaarden...
Zoo was hij tot de erkentenis gekomen ojp den
dag, dat er voor het leven van zijn vrouw geen
'hoop meer bestond. Hij wierp zijn penseel in den
hoek hij kon niet werken. Hij' kreeg de idee
de schilderijen, vroeger door zijn vrouw gemaakt
nog een® te zien. Hij had ze achter een gordijn
opgeborgen op zijn atelier. Hij- bezag ze een
voor een, en langen tijd verging voor hij- 't laatste
bezichtigde. Er ontsnapte hem een onderdrukte
kreet van verrassing. Dat schilderij had hij' nooit
gezien .De onderteekening was van zijn vrouw
maar van veel lateren datum. Het kon hoogstens
zes maanden geleden voltooid zijn.
Het was een zelfportret van zijn vrouw, dat
zag hij onmiddellijk, doch zóó had hij die vrouw
nooit gekend. Het was een afgetobd gelaat, dat
eindelijk, eindelijk tot rust gekomen was. Nog
drukte de geheele houding een gepijnigdfe moe
heid uit. Maar hoe langer hij keek hoe meer kwam
rust in het portret tolt uiting, 'fMoest ean rus
zijn, die nog meer vermoeide, waar de doorstane
ellende, te groot geweest was. Dat had hij die
vrouw aangedaan, met onbewuste, doch niet weg
te redeneeren wreedheid, Hij, de fijngevoel ige
artist! Tranen drongen hem in de oogen voor
vreemden was hij alles geweest, en niets voor
zijn vrouw. Vreemden had hij' gegeven, vap zijn
vrouw had hij slechts geëischt.
Een schok ging door hem heen. Daar beneden
klonken de eerste akkoorden van .een lied
én die daar zong, dat was zijn vrouw. Hij snelde
de trap af en was in 'n oogwenk naast haar.
Zij zag hem aan en hij waagdie het niet ha-ar
van de piano weg te nemen. Die arts1 zou hem
voor waanzinnig verklaren, maar hij kon niet. Hij
luisterde naar haar lied, hij kende het, maar pooit
5 vroeg hakt; is het haastwerk. En Vooral met
de nieuwe tijd. En dan nog weer een soort meer
er bij, dan wordt het nog erger. En ook de schei
ding is biet zoo gemakkelijk om uit te maken.
De lecerf kan de toets nog wel doorstaan, en
wat de andere betreft, zij regelen dit zelf ook al.
De meeste last heb je bij de schippers, dus voor
't binnenland en bijgevolg gaat veel van de argu
menten verloren. Verder willen ze bij de schip
pers bloemkool met veel want, iets wat bij de
export niet hindierd. Daar gaat het om de bloem.
Dus wat dan eerste is, is niet gemakkelijk uit
te maken. Zooals gezegd voor de reuzen zou het
wel gaan, doch voor d eandere beslist niet. Ik
vind wij moeten ons zoo min mogelijk last op de
schouders leggen.
De heer Westmeier. Het zou goed gaan als wij
•de koopman konden controleeren dat hij ook in
,dTio soorten laad. Als je eerste soort verkoopt
moet ze ook voor eerste weg. Als dat niet door
gevoerd kan worden gaat het niet goed.
Voorz. Heeren, wat er in dit schrijven staat,
is beslist waar. Dat punt is al meer in het markt-
bestuur behandeld en had voor mij ook groote
bezwaren, vooral met het oog op de kleine bou
wers.
Als die met 120150 bloemkoolen ter mark!
komen krijgen ze verschillende soorten in hun
schuitje. Voor groote partijen is het niet zoo be
zwaarlijk. Daarom ook gaat het in de Streek.
En toch zo uSi'et jammer zijn als de koopman
van onze markt verdrongen werd.
De heer C. Nol. Verleden jaar moest ik paar om
paar, en dit kan ik getuigen bij wie.
Voorz. Wij behandelen algemeen© zaken, dat
zijn uitzonderingen.
Die heer Nol. Och wat, het is altijd zoo!
De heer Bus. U weet zelf ook wel dat bij een
zware soms een lichte gaat, om de krat vol te
maken voorzitter!
De heer Madderom (best.) Het argument van
Nol van paar om paar mag natuurlijk niet voor
komen. Dat moet er bij gezegd' worden. W,ant
anders bederven zij het weer.
De heer W. Keizer. D,an doen ze het nieJ
Piet! (Gelach).
De heer De Vries (best.) Als- ik het goed be
grijp staat er niet in de brief van lichte of zware,
maar van kwaliteit. En dat zij daar op letter
geef ik ze gelijk in. Die menschen in Duitsoh-
land moeten Ze duur betalen, thans met de rente
mark en dan verlangen ze goede waar.
Voorz. Wanneer allen er voor zijn treedt hel
a.s. Maandag in werking. Als je reuzen slech:
zijn, vergemakkelijkt het wel doordat je dar
voor tweede soort kan veilen.
De heer Westmeier.Het is gewenscht dat ei
een bepaling komt. Gaat dat dan zoo maar. Spr
verwijst naar het Westland waar menJb.v. drui
ven heeft, daar zal men absoluut geen soorte:
dioor elkaar doen, ook al omdat de tuinders e.
achter zitten, daar het de markt 'bederft.
Voorz. Wat zou u persoonlijk doen Westmeie;
als de koopman ze nu eens Vel mengde?
De heer Westmeier. Persoonlijk natuurlijk niet
"Maar zoo gaat hét niet goed.
Voorz. Nu kunnen we die voorwaarde stellen
En dan eischen dat de koopman eerste soor
laad indien hij ze koopt.
De heer D. Gerritsen. Wij kunnen dat toch
nooit controleeren. Dan leggen ze de bloemkool
op de kant.
Voorz. Afijn als de sorteering er door komt,
zullen wij dit eischen.
Met bijna algemeen© stemmen verklaarden de
leden zich hiervoor.
In de rondvraag brengt de heer 'P:. Leien naar
voren dat er zooveel last van de hengelaars
wordt ondervonden en zou willen dat- hiértegei
maatregelen werden genomen. Besloten wordt da
er in een paar couranten advertenties geplaatsl
zullen worden die het verbieden op het lanc
te komen. De heer Leien voegt hier nog aan toe
was 'dé beteekenis er van zoo tot hem doorgedron
gen als in dit uur.
Nun merk ich erst, wie rniid ieh bin,
Da ich zur Ruh mich lege;
Das Wand'ern hielt mich munter hin
Auf unwirtbarum Wege,
Die Füsze fragten nicht nach Rast
Es war zu kalt zuin stehen:
'dat als mea geen schuitjes uitleent heit al groo=.
tebdeels bezworen wordt.
De heer Kloosterboer (best.) brengt ter sprake
dat er tegenwoordig zooveel kool gestolen wordt.
Men zal dit onder de aandacht van den rijksveld
wachter brengen, terwijl een premie wordt uitge
loofd aan hem die tot ontdekking leidt.
Hierna sluiting. i i
Hij huiverde. Zóó was 't geweest, jaren lang,
en dat had hij niet bemerkt. Ademloos hoorde
hij toe: •-
j i
Der Rücken fühlte keine Last
Dier .Sturm half fort mich wehen.
'Hij boog het hoofd. Nog ontkende de vrouw
hoe zwaar de last gevallen was, die hij voor
haar, jaren en jaren, had opgestapeld. Maar nu
tenslotte kwam haar erkentenis:
Auch du, mein Herz, in Kampf und Sturm
So. wild und so verwegen
'Eühlst in der Still erst deinen Wurm
iMit heiszem Stich sich regen.
Het lied was uit. Heel flauw klonken de laat
iste akkoorden na. Dlan snikte hij; 'het uit. Hi
legde zijn hoofd in haar schoot, en weer, als vroe
ger, van dien allereersten tijd, gleden 'haar han
den zoo zacht, door zijn haren en, evenals, toen,
lag een verrukte glimlach op haar gelaat.
Henri, zei ze, geloof jij niet dat liefde zelf:
sterker is dan de dood Ik heb er lang over na
gedacht .De dokter heeft gezegd) dat als er iét
was, wat mij beter kon maken, dat 'tdan mijn
eigen wil moest zijn. Ik ben laf geweest Henri
ik wilde niet meer. Ik kon niet meer. 'tWa:
zoo zwaar te dragen. AL dien. tijd heb ik naar
jou gehunkerd, naar, jou, mijn man, en slechts
Gemeenteraad Oudorp
De raad vergaderd© Dinsdagmiddag in voltal
lige zitting onder leiding van den EdlelAchtb.
reer Burgem. Bos.
Notulen worden onveranderd goedgekeurd.
Ingekomen van de gezondheidscommissie het
verslag .over 1923. Voor kennisgeving aangeno-
~3n.
Bij gehouden kasopname bij1 den gemeenteont
vanger sloten di.ens boeken in ontvangst en uit
gaaf op het eindcijfer f6854.18.
Ingekomen een dankbetuiging van de vrijw.
brandweer van Alkmaar voor de ontvangen f 100,
vaarbij de voorz. memoreert dat het alleszins
erdiend is.
Een schrijven van JTamis omhelzende reclame
nhoolgeld, stellen B. en W. voor in geheitfie
zitting te behandelen, hetwelk wordt goedge
vonden. j
De begrooting van het Burgerl. Armbest. sluit
in ontvangst en uitgaaf op f2410, waarin f2300
genieentesubsidie.
De begrootingvan het Electr. Bedlrijf sluit
in ontvangst en uitgaaf op het cijfer f9300.
Aan de orde komt. de gemeentebegrooting
dienst '25. De voorzitter denkt dalt hier wel niet
veel over te zeggen valt daar ex reeds over
gesproken is. De andere heeren blijken van het
zelfde gevoelen en wordt hij goedgekeurd in ent
vangst en uitgaaf groot f35824.22% en buiten-
gewoon f2500. r
In de rondvraag deelt de voorz. mede dat na
ie topmaken der agenda door hem van de admi-
listratie van het P.E.N. een schrijven is ontvan
gen, waarin men de wensch te kennen geeft het
ndertijd ontvangen voorschot voor de gezamelijke
ransformator thans terug te willen bétalen. Dit
lS geweest voor grond. Door het gemeentebestuur
vas dit gestort in de kap van het P.E.N. B. en W.
dellen voor hier een stukje staatsleéning voor
e koopen omdat men dit niet in kas mag houden,
fit wordt goedgevonden.
Voorz. Verder stellen B. en W. voor déze'herfst
andverhuring te houden op 27 November a.s. om
•én uur. v
De beer Kunst. Welk land is dat?
Voorz. Land achter de school. Diat zijn van
:.ie kleine bouwakkertjes. Verder Mientjewel en
j de strijkmolens en bij de plaats van Admiraal.
De heer Bruin. Heeft u het stukje bij Kuil boer
pgenoemd? j
De heer Schardam. Wat heeft de gemeente
en bunder of drie? En is 'het voor drie jaar?
Die' heer Kunst. Zijn daar achter de school nog
ëpalingëh bij. Gaarne zag ik er "ook bijgevoégd,
at er niet op Zóndag gewerkt mag worden.
Voorz. We kunnen de bepalingen maken zoo
vve willen, doch zo uhet verder bij het gewone
aten. Ik heb met de heer Bleeker gesproken
iver Mientjewel. Ik heb hier een uitzondering
remaakt. Eigenlijk mag hier maar met een paard
»p gewerkt worden, doch als het druk is, och
lan moet men het zoo nauw niet nemen. We van-
ge nvoor de Mientjewel een hoog© huur en lilet
s mij niet gebleken dat dit land' slechter is ge
vonden dat een enkele maal met twee paarden
•r op gewerkt is. Ik zeg dit omdat als het den
leden mocht opvallen, ze weten dat wij dit we
en. We moeten geen krappere condities maken!
Je huur tijd is voor 4 jaar.
De heer A. de Boer zou graag zien dat de
vegen eens verbetert worden. Zij verlceeren in
reurigen toestand. Vooral de onderweg:.
Voorz. De wegen zijn thans overal slecht.
en enkele maal poseerdje je voor mij; als de
irtist. I 'I l j
Had dat toch uitgesproken, zei hij.
Neen, Henri, dat ging niet. Ik moest wach-
•en al viel 'tnog zoo zwaar. Maar ik wist dat
je komen zoudt. Eens moest mijn liefde triom
feren.,.
Hij moest haar opvangen, een duizeling beving
raar. Hij nam haar op in zijn armen en bracht
haar naar haar kamer.
Een gelukkige glimlach speelde om haar lippen.
Hij legde haar op de divan en bleef uren
wachten, terwijl hij; al dien tijd haar handen in
de zijne gekneld hield.
Eindelijk slaakte zij' een diepen zuct. Met haar
oog-en, waaruit het geluk straalde, Zag zij naar
hem op.
Henri, fluisterde ze, ik héb zoo heerlijk ge
droomd. Ik word beter, Henri, geloof me, ik
■weet 't! Liefde, Henri, kan alles! Weet je wat
ik droomde.
Ik zag ons beiden weer als vroeger, maar toch
waren we ouder. We liepen samen een trap op,
al hooger en nog was er geen einde aan te zien.
We stegen ik bleef achter, ik kon niet meer.
Jij liep door en daardoor zag je niet hoe huipe-
eloos ik daar stond. Tot zoover "was 'teen nare
droom, maar nu komt 'theerlijke. Jij1 keek om!
En ineens wist jé 't. Met drie, vier treden tegelijk
kwam je terug, tot mij. Je igaaft me een arm
al mijn moeheid was heen. We stegen weer' sa
men tot ongekende hoogte, tolt daar waai'
geen moeheid meer is.
Henri, liefste, ik ben weer zoo gelukkig, want
alles zal weer worden, juist als vroeger, toen
jij mijn man waart, en ik jouw vrouw... Henri,
kom schrei niet, lach nu we zijn binnengekomen
in het rijk der Liefde, daar, waar geen moeheid
zijn zal... i j j
