de regen- 'steeds ^o&rstroomen' Op .de reisgtenoofen, die respectievelijk naar een -gezfflige huiskamer en een warme stal verlangden. Het was stil -op d!en straatweg; Onder'aan "den kant van den'weg' zaten twee mannen;- die - men gewoonlijk beti telt met den veelomvattenden naam van „dijk- loopers". Deze zagen den .veehouder miet z'n. koe tevreden voortwandelen en volgden zachtjes liet tweetal, begeerige b likken - werpend naar de iprachtkoe, De gedachten van den eigenaar wer den zoo in beslag genomen door heerlijke visi oenen omtrent volle emmers melk, mooie.winsten etc., dat hij begrijpelijker wijze van de nieuwe reisgenooten niet het minste vermoedden had. Voor-: zichtig maakte één der .vagebonden den balster los, en deed die om zijn eigen hals, terwijl zijn maat de koe vast pakte en er zich voorzichtig mee uit de voeten maakte. Rustig vervolgde de bofcr zijn weg en de tweebepnigie koe wandelde toede, met zijn handen op den rug... Eindelijk uit zijn sfeer van voldaanheid opge schrikt, door ongewone rukesj aan het touw, keek de boer om... eu schrok... wreef zich.in de oogen.,, en schrok nog erger... Hij had een man aan een touw... Hoe was dat mogelijk... Uit pure verbou wereerdheid krabde hij zich eens achter het oor, zette z'n druipende pete schuinj links... betaste even de zonderlinge koe en liet zn petje naar rechts overhellen... Nog kon hij geen woorden vinde nom zijn verwondering te uiten en de ,,koe vond het dan ook raadzaam zelf maar eens een woordje te gaan spreken. „Zie mijnheer," begon deze, „ik hen een ongelukkige man, vader Van zeven... (daar had hij zich bijna vergist, met da gebruikelijk ezeven kinderen van al de andter? mannen) een eerwaardig huisvader geweest, doch doordat ik een lastige vrouw had, een heel lastig mensch, heb ik mij eens op een keer zóó driftig gemaakt, dat ik haar .sloeg en tot straf... moest ik een jaar lang rondloopen als ko,e.... flhans is het juist de laatste dag en ben ik weer in mijn gewone gedaante teruggekeerd. Ik smeek u, heb medelijden1 met mij!" De boer werd zichtbaar ontroerd en maakte bev lènd de hai«- riem van den man zijn nek los. Aan de echtheid van het verhaal twijfelde hij' geen oogenblik, want hij had als getrouwd man ook verschillende ervaringen. Besluiteloos keek hij nog een oogen- blikje den man aan, drukte hem dan dé hand en zeidie: „Ga in vrede; ik hoop, dat het leven tusschen jou en je vrouw zich beteren mag!" Dan draaide de veehouder zich snel om en- vervolgde nog'diéper'in gedachten' verzonken dan straks zijn weg, terwijl die halster op zijn rug UtALLgüiU'C.... 'Toen ons hoertje Vrijdag daarop volgende, naar .idie markt ging om een betere koe te koopen, bemerkte hij hier tot z'n verwondering... het ge kochte koebeest! Voorzichtig liep hij op het dier toe e.n schudde bedenkelijk het hoofd. Dan, plots door: een groot- medelijden vervuld, greep hij1 het groote zachte koe-oor en fluisterde hierin: „Zoo arme jongen, heb jij dadelijk al weer ruzie met je vrouw ge had!" Dien dag kocht hij een and-ere koe enwerd wakker. i Plaatselijk Nieuws Gevonden voorwerpen, r lange gele jas. i dameshorloge met gouden rand. i dameshorloge met armband. v kinderschort. Verloren voorwerpen, i bril met étui. b Inlichtingen bij v.d. Meulen, gemeiente-veldwach ter. Oudkarspel. ZU1DSCHAR1WOUDE. Alhier hield de afdeeling Heerhugowaard en Om-, streken, van den Bond van Ned. Onderwijzers een FEUILLETON. OM HAAR GELD. Ronald had zich haastig verkleed. Reeds voor 'den afgesproken tijd was hij: in de vestibule. Bui ten reed het rijtuig voor, dat helt jonge paar naar het station zou brengen. Als de portier den jon gen echtgenoot zag, kwam hij nederig naar hem toe en berichtte hem, dat mevrouw de Barones reeds vooruit was „gegaan. Ze had thuis nog iets vergeten en wilde dit zelf even halen. Wan neer de Baron zoo goed zou willen zijn het wach tende rijtuig te nemen, de Barones wachtte in de villa Limbach. Ronald zag den portier verwonderd aan. He! [was toch een eigenaardig idee van Liza alleen weg te rijden. Waarom heeft mijn vrouw niet op mij ge: wacht? vroeg hij werktuiglijk. Ik wilde iemand naar boven zenden om Jtden Baron te laten mededeelen, maar irle- vxouw de Barones meende, dat de Baron nog niet gereed was, en wanneer zij langer wachtte, zou het te laat worden voor den trein. Daarom is zij in een huurrijtuig maar vooruit gereden. Ronald knikte hem dankend toe en steeg in het voor hem bestemde rijtuig, nadat hij' den koetsier bevolen had naar villa Limbach te rija-en. Die portier zag het rijtuig na en keek toen op zijn horloge hoe laat het was. Wanneer zij zich niet haasten zullen zij' nog te laat voor den trein komen, dacht hij be zorgd. i i J Ronald zat ontstemd in het rijltuig en ergerde' zich over Liza's houding. Inplaats van eenvoudig een bode naar huis te zenden, die. het pakje naar het station had kunnen brengen, ging zij zelf heen en liet 'taan hem over haar te Vólgen. Na tuurlijk kwam men te -laat - voor den trein. Dat vrouwen toch nooit' op tijd klaar kunnen zijn! Hij ging nog even den tijd Die kwain neni veel te kort voor met het oog op den langen weg naar het huis van den Konsul. Zenuwachtig beet hij zich op de lippen ten fronste zijn voorhoofd. Belachelijke positie! D^ar reed hij nu gehoor- rergadering. Nf aopéning en'lezing- der nüfuten ■werden de ingekomen- stukken behandeld. Ver- schillende daarvanhaddenbétr ekkiiig op t.d» hoofdbestuursverki-ezing,waarvoor „door de afdóe- lingen .Purmer.end,Amsterdam, enDén Haag pen felle campagne wordtgevoerd,ten, .einde de beier De Vries, redacteur.' van. de 'Vólkssphool verko zen te krijgen in. plaats van. den ljeet Oss-endorp. De vergadering betreurde, dez.en .gang van zaken, die niet zoo. had moeten zijn, als dè.beer Ossen- dorp, zoo redeneerde 'één deel der aanwezigen, zoo wijs. was .geweest zich terug, te trekken,'jdaar hij den pensioengerechtigden, leeftijd had bereikt en -er in zijn kwaliteit van raadslid te Amsterdam, en lid van de Eerste Kamer nog voldoende ge legenheid was,, nuttig ..werk vöor den B.v.N.0. te verrichten. Anderen warien van. meenirigj j.dat, waar reeds zoolang als voorzitter had gefun geerd/.-hijhu nog wel eén paar jaar kon aanblij ven, vooral, daar hij een staat van dienst lieeft, die [wéinigén kunnen overleggen. Rij de stem ming bleken 4 .stèmjpèn. op deri heer,.De Vriés -en 2 op den'heer Osserrdorp te zijn uitgebracht.7Van, den. heer Haai, onderwijzer tie. Hoorn, was' èen schrijven ingekomen, waarin hij meedeelde,-dat door hem geschiedenisboekjes waren geschreven, waarin tegen chauvinisme w-erd ópgekomien en een gezond internationalisme werd aangekweekt. Dit in verband, met het voorstel van de afdeeling voor de alg. verg., om het hoofdbestuur te verzoeken! tot het uitgeven van geschiedenisboekjes indien zin over te gaan. De vergadering was éehtet van meening, dat niet in alle doelen werd voldaan aan wat de afdeeling met haar voorstelbeoogde. In verband met dezelfde zaak was een exemplaar ontvangen van „De Ouderraad" orgaan van: den c-entralen ouderraad te Amsterdam, waarin in stemming werd betuigd met het bedoelde voor stel der afd. Heerhugowaard en 'Qmstr. en waar aan de redactie nog toevoegt: „wanneer onze in lichtingen juist zijn, dan bestaat er veel kans, dat van de zijde van het gemeentebestuur 'van een onzer grootste leidende steden, een nieuw hand boek voor het geven van het.geschiedenisonderwijs zal worden voorbereid. Indien deze handleiding inderdaad spoedig verschijnen zal, gebeurt iets, dat in de kringen van de onderwijzers en de ou ders, groote waardeering zal ten deel vallen. Het beste zou echter wezen wanneer Wij voor de ge schiedenis een algemieene rijkshandleiding zouden krijgen. Want de vrees is niet denkbeeldig, dat af zonderlijk door gemeentebesturen ontworpen' hand boeken er wel eens zonderling zóu-den kunnen uitzien." Met deze zienswijze,.;öm een rijks- handleiding: te krijgen, kan de vergaderinggeen, onverdeelde sympathie hebben, maar bleef het beter achten, dat een onéerwijzersvereieniging als de Bond deze zaak aanpakte. Tot afgevaardigde naar de alg. verg. werd ge kozen mej. A. J- Wouda te Noordscharrwouda, als plaatsvervangerde heer Du Burck, oud-on derwijzer te Zuidschaxwoudé. Bij de voorstellen van het hoofdbestuur inzake; u.l.o. was de vergadering- van meening, dat het beter was, om, nu het zevende leerjaar niet moet worden, gevolgd, de toelating tot het u.l.o. na hiat 6e leerjaar mogelijk te maken, dit in tegenstel ling met het hoofdbestuur, dat dit na het' 7de leerjaar eerst wil doen geschieden. Ten aanzien van de salarissen sloot men zich aan bij het voor stel, om de marge der u.l.o.-onderwijziars fizoo. té doen bedragen voor het bie.zit van -een acte 1,0. en f400 voor het. bezit van een akt;e. m.o-., metdien verstande dat bezitters, van die .akte, werkzaam)bij het g.l.o. ook deze vergoedingen zul len ontvangen. - Nog'w-erd goedgevonden pogingenin bet, werk te stellen om de 4 Langedijker gemeenten, .op genomen te krijgen in de 21e klasse van het be zoldigingsbesluit, omdat men meende, dat de le vensstandaard hier niet lager is dan in gemeenten, die reeds in de2e klassie zijn opgenomen. Inte gendeel achtte men dien levensstandaard in ver schillende opzichten hooger. De daarvoor in aan merking komende rijksambtenaren len semi-rijks- ambtenaren zullen daartoe tot eien vergadering worden opgeroepen. BROEK OP LANGEND!JK. Zondag 23 November 's nam. 2.30 uur hoopt Ds. J. J-ukema van Rinsumageest. zijn intreerede te -l'Hbuêen in- -de -N'e.d: -Herv; Kerk alhier-, -na des J mcjfgéhs bevestigd^te zijn.doör Ds. W. Scha» Ier van Losser. BROEK OP LANGEND! JR. Het tweetal, ter beroeping- van een predikant bij de Christ. Geref. Gemeente,-bestaat uit de heeren-: Ds. C. van der Ven te Lissé en Ds. H, Velema te Noordeloos. BROEK OP LANGEND!JK- Gevonden voorwerpen. 1 zilveren armband. 1 ingepakte nieuwe-pet. Inlichtingen geeft de politie. MIJNHARBT's Slaal-Tab letten 'Maag-Tabletten Zenuw-Tabletten Laxeer-Tabletten Hoofcfpifn-Tabletten Bij Apoth. en Drogisten. 90 ct. 75 ct. 75 ct. 60 ct. 60 ct. - UIT OEN OMTREK SINT PANCRASi Naar wij vernemen heeft dié beer K. Le'k zich! bereid verklaard de raads.vacature, ontstaan door het vertrek van W. Gutter, te bezetten. SINT PANCRAS. Het, binnenhalen der winterkool is hier 200 goed als ten einde. Enkele partijtjes, welke geen plaats in de schuren kond-én vinden en eerstdaags ge veild. moeten worden, staan nog té velde. Bijna geen jaar was er zoovéél kool in de schuren als thans e.n voor hen die het vak van koolafbladen verstaan, zal dezen winter dan ook wel geen werk loosheid te vreezén zijn. SINT PANCRAS. Het. .bestuur van de afd. Siint Pancras van den Bond voor Staatspéiisioneering, dat in opdracht had nog enkele dingen met het gezelschap „The Pretty .Follies" te behandelen, is geslaagd het yhangende punt tot een goed einde te brengen. En. afgaande op de gunstige Reoordeelingen die het reeds in enkele plaatsen ontving, gelooven we, dat het op den komenden feestavond dan ook wel niet aan belangstelling zal ontbreken. zaam achter zijn echtgenoote aan, die waarschijn lijk wegens een onbeduidende kleinigheid dezen, dwazen tocht noodzakelijk maakte. Eindelijk hield het rijtuig voor de voorname villa in de Karl-Tauchnitzstraat stil. Ronald sprong er haastig uit en-schelde aan. Een dienaar deed hem open. Hij trad biiinen., Zeg aait mijn vrouw, dat ik 'hier wacht. Zij moet zich haasten, zeide hij gejaagd. Mevrouw de. Barones is reeds weer heenge gaan, naa-r het station. Zij vreesde, dat zij anders, te laat zou komen. Dezen brief moest ik den heep Baron overhandigen. -Ronald kon zijn ergernis niet onderdrukken: Welk een onzin van haar! Inplaats van hier hu te wachten, rijdt zij weder zonder mij weg. Geërgerd! nam hij den dienaar het kleine cou vert uit de hand. Het is-.goed, Breng onze groeten over, --- zeide hij, waarop.,hij: zich haastig verwijderde, in het rijtuig- stapte en den koetsier beval zoo snel mogelijk naar het Beiersche station te pijden. Nadat de wagen was weggereden opende hij het couvert,- Hij haalde -er een visitekaartje uit. Bij liet matte schijnsel van de lantaarns, £at in liet rijtuig viel, ontcijferde hij de weinige, woor den en staarde met ontzetting daarop neer. Wat daar geschreven-.stond-trof hem zoo onv.. j-v/suu zoo onvoorbereid, dat hij in het .zelfde eogen_ blik zich zelf niét kende. Nog eenmaal las hij de met potlood, geschreven regels: Ik geef je je vrijheid weer! Zie, dat je -elk opzien vermijden kan, in jou belang. Zoodra ik -een onderdak heb gevonden zend ik bericht. Tracht tante en oom geruslt 'te stellen. -- Liza. i 1 f Wat was' er gebeurd!? Wat moesten deze woorden, beteekeneh?. -- Hét zag er naar uit, alsof Liza hem ontvlucht was. Waarom „Ik geef je je vrijheid weer!" Die woorden hadden zich in zijn hoofd geboord.- Een /druk kend,; beklemmend/ voorgevoel steeg op in zijn borst. Hij trachtte mét alle macht dit- van zièh af te. zetten. Groote zweetdroppels parelden op zijif. voor hoofd. Werktuigelijk veegde hij! zijn voorhoofd af. Weer. las hij - hét kaartje,' maardé. wóórden bleven onveranderlijk hem aangrijnzen. „Ik 1 geêf je je vrijheid weer!" ffiap dat' niet h!ët Rechtzaken. VOOR EiEN POLITIERECHTER. Mid'da-gzitting van 17 November. Had! hij zijn glaasje laten staan, ;Hjj belioefdle de kast. niet in te gaan. Een jongmensch dat tot 4 maanden voo-rw. was veroordeeld wegens mishandeling, was ook als; bijzondere voorwaarde geheelonthouding, op gelegd. Hij lapte de bijzóndere voorwaarde aan zijn laars en zal nu de wrange'vruchten plukken van' zijn - gebrek aan zelfbeheersching, daar de voorw. straf op hem zal worden ten uitvoer ge-. 1-egd. W'fii'dt gram, maar zondig niet. Een ingezetene uit EgmondJ-Binhen was on tevreden op den man die een nieuw huis voor hein had gebouwd! omdat de woning naar zijn meening, niet aan de. gestelde eischien voldeed. O.p 5 Octoher, ter gelegenheid van de dorpsker mis' kwam in een café zijn wrok tot uitbarsting en gaf hij den bouwkundige een zoo geweldigen "vuistslag in het gelaat, dat de man neertuimelde en het bloed.hem uit z'n gezicht isprong. De driftige huiseigenaar werd heden wegens mishan deling veroordeeld, tot 10 gulden boete of TO dagen en kreeg tevensde waarschuwing mee .aiiar huis o>m in 't vervolg z'n handen thuis. te. houden. i Geen geldt maar ouwe schoenen. Een oud stuntelig mannetje was op 20 October te Schagen ingerekend, omdat hij in 't openbaar liep te bedelen. De oude stakker, die zich nog heel correct wist uit te drukken, sitond heden terecht en beweerde geen geld,, maar alleen ''n antwoord op den hartstochtelijken in wanhoop geuiten kreet: ware ik inch vrij, vrij:!".— Mallwitz alleen had -dit gehoord. Neen, neen. Het moest een misverstand zijn, dat zich weldra zou ophelderenLiza zou in het station op hem wachten en hem alles duidelijk maken. Hij! kwam langzaam, tot bezinning en stak het kaartje, bij zich. i Hoe langzaam de wagen toch reed! Hij kwam bijna niet van zijn plaats. Kwam er :dan geen einde aan de AlbertstraatHa; daar-reed. hij de kerk; voorbij, waar hij1 heden met-xLiza .voor 'het altaar had gestaan..tot de "dóód u scheidt." Hij. meende de heldere stem van 'den prediker nog te hooren: „Tot de; dood u scheidt. En thans ging hij reed^ alleen Goddank, daar zag hij dan eindelijk de ver lichte stationsklok. Nu was hij er weldra op werd hij van dien drnkkenden last bevrijd. Wanneer zij nu aanstonds voor hem stond, di;e! kleine, schuchtere vrouw, haar groote, zachte oogen op hem gericht, hem vol liefde en vertrouwen tegen- blikkende, hoe zijn hart zou opjubelen. Maar wanneer hij haar niet aantrof? Ontzetting greep hem aan. Wat dan, wanneer zij niet aan het station was, wanneer- de woor den, die het visitekaartje bevatte, geen leugen maar de waarheid inhielden? Het rijtuig hield stil. Met. één sprong was hij er.uit en ijlde naar het perron. Aan den uitgang kwam hem de bediende tegen, die de bagage afgegeven had.- Hij hield hem reeds de spoorkaar tje-s tegen. De trein.is helaas, zoo even vertrokken, mijn heer de Baron. 1 En mijne vrouw dan? vroeg hijl gejaagd. -Die hotelbediende zag. hem verbaasd aan. Mevrouw de Barones is nog niet hier. Dit. trof. hem als een dolksteek in het hart.. Met groote moeite bedwong hij zich. Laat mij toch uitsppékeh, zei hiji met na- .druk. -.. Mijn vrouw is naar het hotel terugge gaan. Wij zagen, Mat .wijheden den trein toch; niet meer bereikten en zullen morgfen vroeg - op reis gaan. Geef de kaartjes maar hier en- breng mijn handkoffer naar hét bagagebureau. Dan kan je gaan. Ik -wil nog naax den vroegtrein infor- paax oude sehoenenj-t-é- hebben •géWaagd." De schen vonden hét eéhtér èemakkëïijk'er,--Kêbi ë'en' aalmoes te geven, die hijnatuurlijk niét' met- een verontwaardigd gebaar van afwijzing, -vari de" ahnd wees. Beklaagde, bereids 11 maal -voor be delarij en landlooperij1 veroordeeld/ wérd- hedêit: 8 dagen hechtenis-'opgelegd. Een belangrijke, kwastle. dfe Een tweetal buren uit -Bergen, die 'Tó'eds ge; ruimen tijd met elkaar overhoop- liggend-óm ah lerlei futiliteiten, 'n muurtje;- 'n' lekké-gOot, 'n ||r paar klimopstruiken en 'n liguster haagje,- stqn- den thans opnieuw voor den politierechter met®*- hun onbeduidende grieven. Onlangs was déze zaalV: al in behandeling geweest, maar uitgesteld tot een nader onderzoek. Die beklaagde een" metse.7 laar, zou eenige klimopplanten van zijn buur man hebben vernield; De- politierechter hëöft nog] een laatste poging gedaan om deze hoofden in hora één zak te krijgen. De metselaar is veroordeeló tot 1 dag gevangenisstraf voorwaardelijk, terwijl, de buurman f 2 vergoede nmoet voor dé vétnieldt klmiopstruiken. Bpurman is geneigd dè" klimop weg te nemen en een lekke goot te rèpareerén, als de metselaar dan de muur- maar opkalefatert. Over de haag konden ze 't nog niet eens worden; maar de politierechter heeft nog hoop, dat idelMgi verstandskies eerstdaags geheel'bij hen zal door: breken. Ook géén ideale verhouding;. Die jeugdige -burgervader van Opperdoes-schijnti niet populair te zijn bij11 sommige zijher gemeente- naren. Een hunner, een landbouwer, stond althans heden terecht wegens beleiediging van dén bur gemeester, die hij op 24 September, oihilat hij door den veldwachter van een gemeeiitehèk was! afgejaagd, in 't openbaar 'n smeerlap en 'n vont tere: die geen cent' waard was, -had'genoemd.- -Voortsj.|^eli had hij geadviseerd, burgemeester, het doTp uit te trappen. Dit alles had hij gezegd in tegenwoor-j digheid van den veldwachter, die natuurlijk niet, verzuimde procesverbaal -op"te niaken. 'f Beklaagde, voorzien van een prima Verdediger; di e3 getuigen a décharge had laten dagvaarden, beweerde de beleédigihglen niette hebben gniti Hij had alleen, gezegd, dat de burgemeester oorzaak was dat zij van het hek afmoesten enkoc"" voor zoo'n vent móésten zij elk per jaar 4. gulden» betalen. De gehóórd ë.getuigen a dechahge icr-g""' klaarden ook iets- dergelijks, maar de veldwachterP bleef bij' zijn procesverbaal. Ten slotte eischtel het O.M. f 25 boete of 25 dagen, terwijl-de vex-l dediger op een lichtere straf 'aandrong. aan Zooals echter dé zaak nu stónd, met dergelijiigf^ tegenstrijdige verklaringen, achtte de politierecbH.1 ter zich niet bevoegd, om in deze zaak een von- mÓa nis 'te vellen en verwees hij derhalvle'de zaiij^!3 naar de meervoudige rechtbank. mee! Die was er wel achter... of niet. Een jeugdig, met een minimum van uiterlijlje. -i^ schoonheid bedeeld arbeider te,.Wijd-enes,r sehjinlWg; er zich op te hebben-geprepareerd,Óp./minder®;j eerlijke wijze aan den kost te komen. Hediér-® stond hij althans terecht op 'n valschelij.k opg? maakt en gëteekendmandaat, dén geinêénteoh! vanger voor f 145.83 te hebben opgelicht. Dot dit valsehe mandaat was hij schijnbaar 'lang! wezen voor eén ander persoon achterstallig -sa] lapis, in ontvangst te nenien cn de,goeie oude ge meenteontvanger, liep er leèlijk in. Oo-k'de g*7 meent-e, want die heeft de uithotaling 'jtjoig óenlsg; moeten" doen .aan' 'den reelittiiebbende. De finlifW/ boerenjongen stond heden voor deze trunk k jjhis recht en het sclyjnt dat h'ijr nog, meer dergeliibjj|||.j gijntjes op- z'n kerfstok; heeft. [*a. Men wil het echter nog eens met, hem, kanzijjTOrii en dus werd hij veroordeeld tot 4 maanden voorwaardelijk, met 3 proefjaren en de bijzonder? jgj voorwaarde dat hij aan de gemeente, /WïJ<fenée^: z veroorzaakte schade vergoedt. /D;e dienaar groette eerbiedig en ging heen. Die baron schijnt niet meer geheel -nuchter Het is hij de bruiloft zeker nogal vroolijk t' gegaan, dacht hij,, niet' vermoedende,? hoe heel anders -de toedracht der zaak was. Ronald zag als verlamd een oogenblik den I. diende na. Ban verborg--, hij zich insttuctmatffl achter een der zuilen, zoolang, tot hij zekerheijj had, dat dé bediende, uit het gezicht -was. 4|_ Wat moest er thans gebeuren? rijks Nog eenmaal haalde hij; het. briefje van Lirdton voor den dag en las het met.--de grootste aaibiiin dacht door. Waar -mocht ze zijn heengegaan, uit wat had haar dan toch tot dezen stap kÏÏ-ët wogen 1 hok Hij vreesde maar al te zeer het antwoord ;en d de tweede vraag te kunnen geven. Dan klemi'v^gf hij zich weder vast aan een nieuwe hoop. MssM - schien kwam zij toch nog naar het station, oord elk geval wilde hij nog een oogenblik wae! ten. Maar zij kwam niet. Wachten was dus tevergeefs/ hij hield fej|, trouwens ook niét langer uit.. Het was-toch 00;bare nog mogelijk, dat zijl zich naar het hotel ha jarig begeven, of misschien was daar bericht van. haa® 1 gekomen. tp; l Hij verliet hét station en nam een huurrijltui/fevai om zich naar het hotel te laten brengen. Ond/dtge weg -overlegde hij, wat hij dóen zou. „Zie e!B_ opzien te vermijden," had Liza geschreven. en meer werdhet hém duidelijk, dat Liza b(Wröc verlaten had, gevlucht voor hem. - „OMter zien vermijden" -Het pakte hem. opnieuw aabëbb Ja, in elk geval móest elk opzien vermeden wcMêft i den, niemand van de bruiloftsgasten mocht vebem némen, zelfs vermoeden, dat Liza zich zoii/Daai hem verwijdérd had. Alle zelfbeheersching v: hij noodig om- zijn gedachten hij elkander 1' houden. Een zenuwachtige, onrust had zich vj! hem meester gemaakt. Ten slotte nam hij zi'| .voor zich over te geven- aan- de komende geReufe Het rijtuig /liét hij stil houden nog. voor hét' hotel liad bereikt en ging verder- te vM Als hij dé véstibnl-e 'binnentrad kwam' hem portier onthutst tegemoet. - De Baron heeft den trein - veirzuimd j vroeg hij min of méér ontsteld. -• v-érhz - R:onald wist nu, dat Liza niet Was tertlb^vva gekeerd, anders had de pórtier hét gewéten. het - -ó -1 fffiiordt vervolgd^, gevel

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1924 | | pagina 2