Benauwd
Abdijsiroop
nieuwe leMiter cm (ïMe'Biad)
Gemeenteraad Marspet.
Akker's
ZATERDAG dl JANUARI 191,1.
Donderdagmiddag 2 uur ver|gad|erde de raad
dezer gemeente voltallig.
Voorzitter de Edelachtbare heer Burgers, Bur
gemeester. 'Secretaris de heer Dam.
De voorzitter opent met een woord van wel
kom deze eerste vergadering in dit jaar met
,'den wensch voor de leden en hunne gezinnen
en voor de ingezetenen in het bijzonder 1925 een
gunstig en voordeelig jaar mag zijn en Gods
zegen op allen arbeid mag rusten.
De notulen worden gelezen en onveranderd vast
gesteld. I
De lie>er De Vries vroeg naar aanleiding van
de notulen hoe het staat met het P.E.N. inzake
de verlichting van Dirkshom.
Aan den voorz. is officieel niets bekend, maar
officieus heeft spreker vernomen dat de zaak
bi] het P.E.N. aanhangig is
Van de verloskundige mej. Meijer was een ver
zoek ingekomen om eervol ontslag als zoodanig
met ingang van 1 Mei as.
Dit ontslag werd op de mieeet eervolle wijze
veriaend.
Bij de kasopname op 17 Dec. was overeenkom-
tig de boeken in kas f4265.80i/2, met inbegrip
van liet saldobiljet van den Postehèque- en Giro-
dienst^
Van Dr. Groenhart is bericht ingiekomen, dat
hij «zijn benoeming tot schoolarts heeft aange
nomen.
Van de emigratiteorganisatie was een verzoek
ingekomen om een subsidie van f 25, daar door de
'regeering een deel der subsidie ingetrokken is.
B. en W. waren overtuigd dat door deze orga
nisatie veel goeds gedaan kan worden, maar stel
den toch afwijzende beschikking voor omdat deze
streek geen behoefte aan emigratie heeft en het
een afschuiving is van de regeering op de ge
meenten. [Tot heden heeft zich geen enkele «ver
kelooze aangemeld, wat er wel op wijst dat er
'geen werkeloozen zijn.
Het voorstel werd aangenomen.
Op 18 Dec. was overeenkomstig de boeken bij
het Pen in kas f275.15.
De voorzitter- d'eelt mee dat de uitbreiding
van het electrisch net te Waarland heeft plaats
gehad en f1475 gekost heeft. De raming was
f 1600.
ln verband met eën opmerking van den heer
Groen, deelt de voorzitter mee dat in de gecom
bineerde vergadering voor den keuringsdienst
goedgevonden is een noodslachtplaats voor Kerke-
buurt, doch dit voor Waarland finantiëel min
der gbed mogelijk en ook niet zoo noodzakelijk
werd gevonden.
Als leden in de Comm. tot Wering van School
verzuim werden herkozen de heeren Immes, G.
FEUILLETON.
OM HAAR GELD.
XXXI.
Liza staarde hem een oogenblik na, de handen
tegen het onrustig kloppende hart gedrukt. Dan
snelde zij naar het raam om hem, zonder gezien
to worden, na te kijken. Het rijtuig zette zich
reeds in beweging. Zij1 zag, hoe hij nog eenmaal
het hoofd omdraaide en naar het raam zag, waar
zij stond. i
Zij trilde over haar geheele lichaam. - Nu
was hij heen gegaan.
Op dit oogenblik kwam mevrouw von Rahns
dorf weder binnen. Liza vloog op haar toe en
omhelsde haar, in krampachtig snikken uitbar
stende.
Zoo, zoo, mijn Lies je, hleeft het afscheid
je toch zooveel leed gedaan? Moet ik Ronald
terug laten roepen? Nog is het niet te laat.
Neen neen Het is beter zoo. Ik zal
dit te boven komen, het moet.
1Goed, kindlief, probeer het. Je moet het
zelf met je eens zien te worden. Al het andere
is beter, dan moedeloos voort te tobben. Tegelijk
willen wij weder de heilzame medicijnen toe
passen. Birknertje wacht op de etiketten voor
de aardbeienflesschen. Jij wil die "wel even schrij
ven, niet waar?
Liza drukte een stevige kus op de wang harer
tante.
U zal toch'pleizier van mij beleven, tantetje.
Ik zal direct beginnen de etiketten te schrijven.
Juffrouw Birkner stond met een zeer verstoord
gelaat in' de koele, groote provisiekamer en zette
de inmaakflesschen met de aardbeien naast elkan
der op de tafel. Mevrouw von Rahnsdorf trad
1Nu, Birknertje, hen je klaar met het in
maken?
1Zooals u ziet, mevrouw. Alleen de etiket
ten ontbreken nog. 'i
Die krijg je spoedig. Onze "jonge vrouw 'is
reeds bezig deze te schrijven.
iHm ja, nu, het is goed. En de Baron
heeft zij zeker weer alleen laten vertrekken
Wil je haar dan zoo gaarne van Rahnsdorf
weg hebben?
Nu, dat is mijne bedoeling niet. U weet
heel goed, dat de jonge vrouw mij1 zeer aan
het harte ligt. Maar liever wil ik haar met een
lachend gezicht van Rahnsdorf zien vertrekken,
dan dat-zij hier blijft en haar oogjen vol tranen
'heeft.
Ja, Birknertje, zij wil niet weg. Zij kan
nu eenmaal niet van jou, oude brombeer, scheiden.
1Hoe is het moglelijk, dat u daarover nog
/grappen kan maken, mievrouwHet is een rare
geschiedenis, die ik niet begrijp. Man en vrouw
Boekei, 3 troop er, Hulst, Groen, Bekker, v. d.
Laan, Ristemaker en J. Spaans.
Ged. Staten stelden enkele wijzigingen van-'
administratie ven aard in de begrooting voor 1925
voor. Waartoe besloten wordt.
Vastgesteld werd de verordening tot wijziging
der politieverordening, wat betrekking heeft ep
het werk van den schoolarts.
Ingekomen was een verzoek van het fanfare
korps om de beschikbaarstelling van een prijs
voor het dit jaar in deze gemeente te houden
concours.
B. en W. stelden voor om een lauwertak beschik
haar te tellen ter waarde van hoogtens f50.
5 De kosten zullen vermoedelijk f 30 a f 35
zijn. Het college is overtuigd dat de gemeente
trots op dit uitstekende corps kan zijn. Zij be
haalden den laatsien tijd verschillende prijzen
en ©ereprijzen en steeds staan ze klaar om een
feestje op te luisteren.
De heer De Vries juichte het voorstel van B.
en W. ten zeerste toe, juist omdat ze als jubi-
leerende vereeniging het concours hier krijgen.
De heer Francis gelooft zeker dat de houding
van B. en W. en van den raad door het corps
op prijs gesteld "zal worden.
Met algemeene stemmen werd het voorstel van
B. en W. aangenomen.
Ingekomen was een verzoek van den bond van
dilletanten tooneelvereenigingen in Noordholland
om voor een in dit jaar te houden wedstrijd,
een prijs beschikbaar te stellen.
E rwerd op gewezen, dat aan den wedstrijdj
10 vereenigingen zullen deelnemen waaronder
ook Nieuw Leven.
B. en W. steldten voor om hierop afwijzend
'te beschikken omdat het hier niet een uitslui
tend plaatselijke vereeniging geldt.
De heer Francis merkte eveneens op dat de
omstandigheden hier tegenover het vorig besluit
een geheel andere zijn. f
Ook de heer De Vries was van oordeel dat de
omstandighe.den hier geheel anders zijn.
Besloten werd afwijzend te beschikken.
Goedgevonden werd een kasgeldleening van ten
hoogste f20.000.
De heer Francis vroeg of een zoodanige leening
nog bij de boerenleenbank geplaatst kan worden,
'welke vraag door den voorzitter bevestigend werd
beantwoord.
Bij de rondvraag vroeg de heer Groen of het
geen tijd wordt de boomen bij de school te ver
wijderen, waartoe destijds besloten is.
De voorzitter merkte op dat het opkappen zeer
veel verbeterd is, waardoor het Z.E. beter voor
kom teen afwachtende houding aan te nemen.
De heer Groen was hier niet tegen, doch ge
loofde niet dat er veel leven meer in die boomen
is. Andere heeren waren van oordeel dat de groei
er nog wel inzit.
Goedgevonden werd nog niet tot rooien over
te gaan.
Hierna werd de vergadering door den voorz.
gesloten.
behooren bij elkander, anders heeft zoo'n heele
trouwerij geen zin.
Gelijk heb je, oude, trouwe ziel. Maar wacht
nog maar een poosje. Binnen het jaar ziet het
er hier anders uit, willen we bopen. De jonge
vrouw gaat niet meer van Rahnsdorf weg; maar
haar man komt hier, zoo God het wil. Dan zul
len wij ons zelf beginnen te verplegen, oude.
Dan zijn de jongelui hier baas. Of heb je er
wellicht wat op tegen?
De juffrouw zag haar meesteres zijdelings aan.
Niet in het geringste. Integendeel, wanneer
'er weder een man in huis is, dan weet men
pas, waarvoor men al die heerlijke vruchten in
maakt.
Maar tot dusver hebbten zij toch ook nog
hun weg gevonden.
1Ja, zeker, de zieken in het dorp eten onze
heerlijke inmaakvruchten op. Maar wat is dat
voor een boeremaag? Diie menschen proeven het
fijne er toch niet van. Voor hen is pruimenvla
beter dan de heerlijke aardbeien; en onze heer
lijke perziken weten zij van gestoofde peren niet
te onderscheiden.
Mevrouw von Rahnsdorf lachte.
Dat onderscheid zullen zij wellicht toch
wel merken. Maak je nu niet boos. Weet je, wat
je doe, stuur een paar flesschen van de aard
beien naar de zieke onderwijzerevrouw. Die zal zij
zeker naar waarde weten te schatten.
Daar heb ik reeds drie flesschen voor uit
gehouden. En den ouden Martin heb ik een üesch
siroop gezonden, dan kan hij daarvan limonade
maken.
Zie je wtel, jou oude brompot! Eerst moet
je mopperen, en ten slotte hen je er nog eerder
bij dan ik, di eboenemagen val te stoppen.
Nu ja, wanneer er iemand ziek is, ver
ontschuldigde de juffrouw zich.
Haar meesteres knikte haar lachend toe en
ging heen.
Toen Ronald weder in zijn garnizoenplaats was
aangekomen en den trein verliet, zag hij Mallwitz
op het perron staan. Hij hield iets in zijdepapier
gewikkeld in de hand, blijkbaar een bloem
ruiker. Ronald trad vlug op hem toe en begroette
hem hartelijk. 1
Dat vind ik aardig van je Kurt, dat je me
afhaal.
Em je kom weder alleen, mijn oude vriend
Nu, ik zeg je, op vermoedens ga ik niet meer af.
Daar geef ik voortaan niets meer om. Dezen
keer had ik toch zoo stellig verwacht, dat je je
vtouw zou hebben mede gebracht. Zie maar
eens, een ruiker van rozen had ik reeds bij
voorbaat voor haar mede gienomen.
Hij toonde" hem met innig leedwezen de bloe
men.
Beste kerel, dat is nu weder zeer voorbarig
van je gewteret. Hoe kan je je nu zoo maar op
Buitenland
EEN' WINTER ZONDER SNEEUW.
In een brief uit Helsingfors aan het „Berl. Tag."
schrijft Paul Scheffer, dat terwijl de sneieuw in
normal etijden in Januari twee meter hoog moet
liggen, daar thans geen spoor van sneeuw te vin
den is. In plaats van 20 graden onder nul, is er in
oHelsingfors een voorjaarstemperatuur. Maar Fin-
oland leeft van den winter ,het la eft van de natuur-
olijkste aller rails: de sneeuw. En nog slechts
betrekkelijk korten tijd is de Lente verwijderd.
Vijf en tachtig procent van den geheelen export
xbetreft het ruwe en bewerkte hout. De tiendui
zenden woudarbeiders hebben geen werk. De zaag
molens merken reeds de krapheid van het ma
teriaal. Voorloopig wil men er nog niet aan, dat
men de houtproductie van het geheele seizoen
in waarheid van een geheel jaar, door de weers
gesteldheid zou moeten missen. Want, wanneer
thans het hout, dat in 1924 is geveld, niet wegge
sleept kan worden, dan zal er in den volgenden
zomer vee] minder kunnen worden gekapt of mis
schien heelemaal niet.
Het wegblijven der sneeuw doet zich overal ge
voelen. Sinds jaren is er een weliswaar kleine,
maar toch toenemende werkelposheid.
De havenstad Abo, die bijna steeds vrij van ijs
is, heeft thans niet de gewone transporten. Nu
Ngaat bijn aalles naar Helsingfors.
Een abnormale warmtegolf gaat over het Noor
den van Europa, die ook Zweden en Noorwegen
treft en diep in Rusland doordringt en daar niet
alleen de houtindustrie bemoeilijkt, maar ook het
zaaien van het winter koren, tot bij Zarizin aan
den W-olga, tot diep in de Oekrajine, omdat het
zaad thans niet door sneeuw tegen de strenge
vorst is beschermd.
In het zuiden is het daarentegen abnormaal
koud. In de Krim vriest het, zefs Trans-Kauklasus
de warme Kaukasus met zijn tabak en mandarijnen,
wordt door zware sneeuwstormen geteisterd.
Britsche vlootgeheimen naar Amerika.
In de „New York World" vindien wij een be
richt uit Londen, volgens htetwelk het Britsche
blad „The Naval and Military Record" scherpe
'critiek oefent op den inlichtingendienst va^}. het
Amerikaansche ministerie van marine, die gehei
me bijzonderheden zo uhebben gepubliceerd over
de twee nieuwe Britsche slagschepen, de „Nel
sou" en de „Rodney". Geheimen, die tot dusver
aan het Britsche publiek waren onthouden!
Deze geheime informatie betrof de methode
om door bepaalde schottien der Slagschepen te
sluiten en de ruimten daartusschen met water
te vullen, de schepen zoodanig te doen overhellen,
dat. de kanonnen aan de tegenovergestelde zijdie
grootere elevatie zouden verkrijgen dan in zuiver
horizontalen stand der schepen mogelijk zou we
zen. Volgens de „Naval and Military Record"
zou de Amerikaansche officier, die deze informa
tie naar Washington rapporteerde, zijn ingelicht
door een zijner geëmployeerden, die er in geslaagd
zo uzijn om tijdens de manouevres aan boord van
een Britsch oorlogsschip te komen, waar deze me
thode klaarblijkelijk werd beproefd. „Zulk een
openhartige erkenning van het gebruik van spi-
'goed geluk af zooveel uitgaven getroosten, ter
wijl je geldbuidel zoo sehaarsch is voorzien?
Oho, geld speelt in het vervolg geen rol
meer bij mij.
Wat zeg je, dat klinkt al heel fabel
achtig!
Hm, ja, het is ook bijna een sprookje.
Er zijn in jou afwezigheid dan ook groote dingen
gebeurd. En voordat jij mij viertel van je ver
geefsche reis, zal ik je mijn wedervarten mede-
deelen, andere zou ik nog van ongeduld uit mijn
vel springen. Jij zal die eerste zijn, aan wio.n
ik het zeg. Denk eens aan, mijn oom Brachwita,
bij wien mijn moeder inwoont, is gestorven! Het
Majoraat komt nu aan een zijlinie, en mijn moe
der en ik zouden nu op het droge gezeten hebben,
wanneer mijn oom niet zulk een prachtkerel go
weest was. Je weet, hoe dikwijls ik op hem heb
gescholden en 'hem met de meest geliefkoosde
benamingen heb betiteld, omdat hij mij zoo'n
karige toelage gaf. De oude heer heeft het zeker
willen uitsparen om het, mij later te kunnen
nalaten. Stel je voor, zooals je mij thans
hier voor je zie, ben ik de erfgenaam van twee
maal honderd duizend Mark, in soliedte pa
pieren belegd onmiddellijk na de begrafenis
van den ouden heer tot mijne beschikking ge
steld. Heden nacht ontving ik het telegram van
zijn overlijden. Ik was in angst en zorg over
onze toekomst; twee uur geleden kwam er
een brief, als expresse bestelling verzonden, van
mijne moeder, waarin zij mij mededeeling deed
van het testament. Tweemaal honderdduizend
MaTk! En mijne moeder is het verblijf op Brach-
witz verzekerd tot het einde van haar leven, met
een behoorlijke jaarrente. God zij dank, dat
ik nu althans van de financieiele zorgen ben
verlost. Ik was mij zelf niet van blijdschap.
Ronald had met innige vreugde toegeluisterd
eu drukte Mallwitz die hand, alsof hij zijn been
deren wilde kraken.
Zoo heb ik mij in langen tijd niet verheugd,
als dit bericht mij doet. (Beste kerel, hoe ik
het je gun! Dien goeden, ouden oom willen
wij de laatste eer bewijzen. Wij (gaan op zijn
begrafenis.
Ja. Maar nu moet jij mij eens vertellen,
wat je op Rahnsdorf heb uitgevoerd. Eerder heb
ik geen rust. Niet alleen wat jou betreft, maar
ook voor lietgelen ik je nog verder moet vertellen.
De beide heeren waren intusschen van het sta
tion over de brug der rivier de stad ingeloopen!
Zij 1 iepen langzaam de slecht geplaveide en
schaarech verlichte straat door, die leidde naar
het marktplein, waar de officieren sociëteit stond.
Mallwitz zag met een zucht op. de mooie bloe
men neer.
Wat moeten wij thans met die „voorbarige"
bloemen beginnen?
iDf^ar zullen wij van avond nog moeielijk
eene bestemming voor weten.
onnea gaat een beetje ver," zegt Ket Brirtcbe blad,
dat blijkbaar niet gelooft in „open diplomacy".
De kwestie is niet zonder belang voor Amerika]
te meer nu Engeland heeft geprotesteerd tegen
de opvatting der regeering te Washington, dat
Amerika het recht zou hebben om de geschatts-
elevatie op zijn oorlogsschepen te vergrooten, zon
der in conflict te komen met de Waahingtonache
vlootverdragen. Door middelen als boven omschie
ven zou Engeland langs een omweg grootere
elevatie bewerkstelligen, zonder de letter der ver
dragen te schenden. Het was ook in verband hier
mede, dat het congreslid Britten welbekend
om zijn heethoofdige motie tegen Japan on
langs in het Representantenhuis vroeg (de be
rucht ewoorden herhalend van admiraal Sima),
of Engeland opnieuw bezig was „to pull the wool
over our eyes". I f
Een lichtsehip gezonken. f
Het Ierache lichtschip „Conigberg" is onder de
kust van Wexford gezonken. Zes der opvarenden
werden vermist.
tot stikkens toi
Voorkom die folterende benauwd
heden die Uw gestel ondermijnent
Geen vergiften of verdoovings-
middelen maar geneeskrachtige,
borstzuiverende kruiden zijn de
oorzaak van de krachtdadige en
onschadelijke werking van
bij Asthma, Bronchitis en Hoest
De groote flacons
Jammer voor die mooie rozen; in het geheele
stadje zijn ze niet mooier te vinden. Wacht,
ik geloof, dat ik een adres er voor weet.
Hij trok zijn vriend mede naar een meer spaar
zaam verlicht stadsgedeelte, door een straat, die
leidde naar een met den grootschen naam van
„stadspark" betiteld plantsoen. Daar bevond zich
een gedenkteeken voor de gevallenen in den
Fransch-Duitschen oorlog. Mallwitz verwijderde
het papieren omhulsel van de rozen en legde
de bloemen aan den voet van den gedenksteen
neer.
Mogen deze rozen gewijd zijn aan de nage
dachtenis van u, dappere kameraden; zij komen
van een, die zich verheugt nog tot de levenden
te behooren en nog ademen kan, God ter
eere, zeide hij half luid.
Daarop schoof hij den arm onder dien van
Ronald door en ging met hem verder.
En vertel me nu, hoe het in. Rahnsdorf is
gegaan, Ronald.
Deze deelde tot in de kleinste bijzonderheden
alles mede, wat er in dien tijd over zijn lot
was beslist, waarbij hij natuurlijk niet vergat te
zeggen, dat hij spoedig zijn ontslag uit den dienst
welde nemen.
Ernstig hoorde Mallwitz hem aan. Toen Ro
nald was geëindigd, vroeg hij mjet een zucht:
Wat. zeg je ten slotte van dit alles, Kurt?
Dat deze mevrouw von Rahnsdorf een kra
nige- oude dame is. Die moeten wij in „Die
Traube" een eeredronk wijden. En je vrouw? --
Ja, kameraad, kwalijk nemen, kan je het
haar niet, dat zij «enigszins wantrouwend is go-
worden en niet aan je liefde gelooft. Maar ik
meen, dat het je nog niet tot vertwijfeling be
hoeft te brengen. De hoofdzaak is, dat jij haar
en zij jou lief heeft. Het zal alles wel in orde
komen. Overigens is het goed, dat je het stof
van ons garnizoen spoedig van je kleeren zal
kunnen schudden. Met welke nieuwsgierige vra
gen men mij weder heeft lastig 'gevallen, daar
heb je nu eenvoudig geen begrip van.
O ja, ik heb zelf zoo mienig bewijs vaa
„hartelijke en welgemeende deelneming" onder
vonden, die men ons bewijst in deze voor „men"
nog duistere aangielegenheid. Het is te hopen,
dat niet een onzer kameraden heden avond meer
in „Die Traube" is.
Zijn wensch zou echter niet in vervulling ko
men. Eenige officieren zaten met den officier
van Gezondheid en den Burgemeester nog aan
de stamtafel en noodigden de vriend(en uit bij
hen te komen zitten. Ongaarne voldeden zij aau
het verzoek.
Toen zij den mantel hadden afgedaan, zeidie
Mallwitz zacht:
Geen woord over mijn erfenis; ik ben niet
in de stemming om mij te laten huldigen.
(Wees gerust, antwoordde Ronald.
(Wordt vervolgd), j
