n I
T.
Bra
iakh
Uit den Omtrek.
- SINT PANCRAS.
Donderdaagvond vergaderde de R.K. Tuinbouvv-
verteniging ten huize van den heer Beers, onder
voorzitterschap van den heer KI. Oud. Na ope-
rung, goedkeuring notulen, wordt medegedeeld dat
op 14 Februari j.l. onder de leden aanwezig was:
88000 kilogram gele, 30000 kilogram deensche wit
te en 15000 kilogram roode kool, benevens 1500
kilogram uien. 1
Bij de behandeling van den beschrijvingsbrief
der L.G.C. gaf men den afgevaardigden ten aan
zien van het blanco crediet, vrij mandaat. Het
voorstel van de tuinbouw vereeniging „De West"
van Koedijk voor aanleg van den weg Koedijk—St.
Pane ras, was men tegen, benevens het punt van
dezelfde vereeniging om de brug-en steiger te
laten vervallen. Ten aanzien van het voorstel tot
verdere overkapping wend den afgevaardigden vrij
mandaat verleend. Verder ging men met de prae-
adviezen van het Destuur der L.G.C. mede.
Als afgevaardigden wierden benoemd de heeren
KI. Oud, S. Bijpost, G. de Goede en Jb. Dekker.
Als reserve de heer J. Meijering._
Van de gelegenheid tot opgeven van benoodigd
aantal koolkragen maken en Kelen gebruik, en
worden reeds 05000 kragen opgegeven, terwijl een
week daartoe bij het bestuur nog geLegenheid be
staat. Evenzoo voor kooimanden. Verder besluit
men de .levering der koolkragen bij inschrijving,
te doen geschieden.
Rondvraag.
Een voorstel van den heer Jb. -Smit den leden
een presentiegeld voor het bezoeken der vergade
ring in uitzicht te stellen, wordt na eenige bespre
king in handen van het bestuur gesteld, dat, in
dien mogelijk, met het gevoelen der Lenen rekening
zal houden.
De heer F. Hes bepleit dat de afgevaardigden
ter LGC.-verganering de aandacht zullen vestigen
op het feit dat aankondigingen van het marktwe
zen steeds alleen in de „Nieuwe Langedijker Crt."
en de „Alkmaarsche Crt." gepubliceerd worden.
Hij zou gaarne zien dat dit ook in het „Noordhol-
landsch Dagblad" gescliiedde, daar er vele R.K.
in zijn vertegenwoordigd.
Na woord van dank voor de opkomst, wordt de
vergadering met Christelijken groet gesloten.
- SINT PANCRAS.
Gisteravond vergaderde de tüinbouwvereeniging
„De Tuinbouw" ten lokale van den heer Gerritsen
onder presidium van den heer C. Kloosterboer.
Aanwezig 90 leden.
In zijn openingswoord doet voorz. uitkomen, dat
hij niet zonder eenige opgewektneid deze vergade
ring opent. Dit brengt zeer zeker de weersge
steldheid mede, die voor de tuinders van zoo'n in-
vlooed is voor den prijs, die dan voor de producten
gemaakt wordt. En al is het wat laat, beter laat
dan nooit. Ook stemt het tot blijdschap dat de
regeering eindelijk heeft ingezien dat het econo
misch belang boven dat van het genot moet gaan
en het voorstel, wat thans is aangenomen, beeft
gedaan tot wederinvoering van den z.g. ouden
tijd. De stedeling moet indien hij 's-avonds zijn.
uurtje genot wil hebben, want daar is het toch om
te doen, maar uit eigen beweging eerder opstaan.
Verder deelt voorz. mede dat door deze afdeeling
is omgezet f74251.07. Tevens dat de gelegenheid
er is om nog van de nieuwe soort aardappelen op.
te geven. Enkele Leden maken hiervan gebruik. Op
een vraag van den heer Di. Gerritsen of de aard
appelen niet uit een besmet gebied komen, ant
woordt voorz. dat het goedgekeurde aardappelen
zijn en dit bijgevolg niet zoo zal zijn. v
Op een aanbieding van tuinbouwkalenders be
stellen enkele Leden. Ook geven zich enkelen op
voor het lidmaatschap van den proeftuin.
De heeren Corn. Slijker en Tj. Koelemeij Sr.
brengen advies uit over hun bevindingen ben aan
zien van de rekening van den penningmeester,
en adviseeren tot goedkeuring; conform besloten.
Bij punt 7a van den beschrijvingsbrief voor de
algemeene vergadering critiseert de heer D. Ger
ritsen het feit dat de R.K. een hinderende clausule
in hun statuten hebben ten aanzien van anders-
FEUILLETON.
OM HAAR GELD-
XLVI.
Onomwonden werd de houding van het jonge
paar aan critiek onderworpen. Er ontbrandde een
forinetele strijd omtrent den goeden naam van
freule Limbach. Het klaverblad voedde dit vuur
van den laster met ongeëvenaarde hatelijkheden
en zette het besite beentje voor.
Midden in het vuur der gesprekken trad plot
seling en geheel onverwacht Ronald Hechingen
binnen. Als door een tooverslag waren de ge
sprekken verstomd en zweeg de lastertong. Ro
nald zag de verlegen en verwonderde gezichten.
Zijn gelaat nam een eenigszins ironische uit
drukking aan; een fijn lachje van 6til en inwendig
genoegen speelde om zijn lippen. Hij vermoedde,
dat hij en Liza het onderwerp waren geweest
van het zoo plotseling verstomde lasterpraatje.
Rustig zette hij zich aan tafel, waar een be-
diende zijn plaats had aangewezen. Hij wilde
deememen aan het diner, daar hij nu geen nieuwe
kennissen meer vreesde.
Hij boog naar beide zijden en noemde zijn
naam. Toen hij plaats nam, zag hij, schuin tegen
over zich, Naundorf zitten.
Uw dienaar, kameraad! riep deze met
een eenigszins gemaakt lachje.
Ronald begroette hem lachend; men zag geen
spoor van verlegenheid op zijn gelaat.
U heeft een heldendaad verricht, kame
raad, sarde Naundorf weder.
Allen luisterden. Ronald draaide lachend aan
zijn knevel.
Niet de moeite waard.
U is vermoedelijk met uwe vrouw hier, niét
-waar? vroeg Naundorf boosaardig.
Ronald zag vrij en in stilte zich vermakende
om zich heen. In den overmoed van zijn geluk
nam hij zich voor de nieuwsgierigheid zijner om
geving nog meer op de spits te drijven.
Hij richtte zich op en zeide luid:
Jawel, ik ben met mijne vrouw hier.
Ademlooze stilte. Naundorf zette een onbe
schrijfelijk verwonderd gezicht. Dit antwoord had
hij niet verwacht. Eindelijk had hij zich weer
hersteld.
Uwe vrouw is hier?
Grenzelooze verbazing lag in die vraag opge
sloten. Ronald had hem met lachend gelaat aan
gezien.
j— Beslist, ik éeide het reeds.
denkenden. Spr. kan daarom niet meegaan niet.
een en ander en is van meening dat dit weer een
punt van wtijving zal zijn op de algemeene verga
dering. Ook de heer A. Hoogland is van meening
dat dit niet is als het behoorde te zijn. Want het
verzet gaat niet enkel tegen die paar woorden.
De kath. hebben hiermede hiet principieete in de
organisatie gebracht en dat zagen wij liever niet-
We zouden een artikel in de statuten op kunnen
nemen dat dat verbiedt.
De heer D. Gerritsen deelt mede dat men te
Koedijk ook tegen deze zaak zal ageeren. Dezelfde
opponent antwoordt op een vraag of de verga
dering, indien Koedijk met een dergelijk voorstel
zou komen, het zou steunen, dat men een amen
dement kan indienen.
i Bij punt 7c verklaart de heer A. Hoogland te
gen het voorgestelde be zijn. Wie moeten eerder
de termijn vervroegen dan later maken. Want als
het mooie weer begint te komien is er kans dat
men een mooien dag verzuimt. Want hoe later
de secretarissen hun bescheiden in kunnen leve
ren, hoe later wordt doorgaans de algemeene ver
gadering uitgeschreven. Het is een compensatie
aan de lakschen.
Ten aanzien van 7e besluit men zich uit te
spreken voor een verleening van een twintigste
procent. Een blanco crediet vindt men algemeen
te vergaand. I
Punt 8c is men algemeen tegen, de andere pun
ten van den beschrijvingsbrief keurt men allen
goed.
De heer A. Schuur vraagt of de schulden zijn
afgelost van het betaalkantoor en de overkapping-
waarop voorz. antwoordt van wek
Di e heer KI. Molenaar vraagt naar aanleiding
van het jaarverslag of het timmer- en metselwerk
is gedaan tegen daggeld of uurloon of aangenomen
De voorz. antwoordt dat men deze' kwestie ter.
algemeene vergadering kan brengen, iets waar
tegen de heer A. Hoogland zich kant, daar men
zoo geen. einde krijgt.
De heer J. de Vries vindt de post voor repara
tiekosten te hoog. Hij wil wanneer de post de f 500
overschrijdt, aanbesteding, daar momenteel be
voorrechting mogelijk'is en als gevolg daarvan de
post te hoog kan zijn. Iets wat hijw thans veron
dersteld. Dan hebben de menschien uit de buiten
gemeenten ook kans wat te verdienen. Enkelen
voeren hierover nog het woord, waarop voorz. zegt
dat de heer de Vries vragen kan stellen ter alge
meene vergadering.
Op een vraag van den heer A. Schuur hae het-
staat ten aanzien van de likwidatie van de NUMi.
tegenover de L.G.C., antwoordt voorz. dat men
nog één tiende procent tegoed is.
De heer. H. Gerritsen acht Eet niet goed, dat-
het bestuur der L.G.C. het prae-advies onder de
voorstellen der verschillende vereenigingen zet.
Voor het oogenblik is daar wel niet meer aan te
veranderen, doch hij wenschte dit anders, daar
zoo'n prae-advies altijd storend op de meening
der leden werkt.
Voorz. antwoordt, dat men het zoo niet moet
opvatten, daar het niet zoozeer een meening vaiï
het bestuur is, doch meer een raadgeving. Bo-.
vendien kan men toch z'n eigen misening verde
digen.
Die heer Gerritsen is er niet tegen dat het he-.-
stuur zijn houding bepaalt, doch laat men het
er niet ander plaatsen.
De heer A. Hoogland acht het een algemeen
gebruik, doch dat neemt niet weg dat het onder
schrift van het bestuur zijn invloed heeft. En spr.
acht den heer De Boer als leider heel goed, toch
zal hij als er een voorstel is, dat niet met die
ideëeri van het bestuur strookt, direct de meening
erover uitspreken, iets wat hij bij die voorstellen
die zijn goedkeuring wegdragen, niet doet. En
lit is geen algemeen gebruik. Spr. vindt hierin
ian ook de houding van den heer De Boer niet
goed.
Als afgevaardgiden ter algemeene vergadering
worden, behalve het bestuur en de heer A. Schuur
als voorsteller, nog benoemd de- boeren Tj. Koele
meij, C. Nol Sr., C. Duif Jiz., Jn. v.d. Wal, Jn.
Kloosterboer Dz., C. Nol Jr., A. de Wit, C.
Tromp, P. Olie, J. Duif, J. Bakker, C. Beek, S.
Balder, C. de Wit, J. Kloosterboer Jz., C. Wie-
Ja, ik, dan mag ik u toch het verzoek
doen mij aan uwe vrouw voor te stellen.
Mijn vrouw voelde zich niet geheel in orde en
eet op haar kamer. Maar heden avond bij het
souper zal ik mij veroorloven, haar met u kennis
te laten maken.
Het bleef opvallend stil aan tafel. Eenige da
mes en heeren, die in zijn nabijheid zaten, spra
ken nog met een enkel vriendelijk woord over
zijn dappere daad. Hij verzocht echter zoo beslist
niet meer daarvan te spreken, dat men hem vertier
met rust liet. Allen waren echter uitermate
nieuwsgierig, hoe het bij het souper zou afloopen.
Men legde eene buitengewone belangstelling aan
den dag voor Baronesse Hechingen en men was
nieuwsgierig, hoe haar houding zoiu zijn tegen
over Liza Limbach.
Naundorf overdacht in stilte, dat wellicht nog
niet alle hoop vervlogen was om de hand van
freule Limbach te verwerven. Misschien, dat dé
zaak zich nog gunstiger zou oplossen, dan aan
vankelijk gedacht mocht worden.
Maar zijn hoop werd hém in den loop van
den namiddag weder ontnomen. Eerst vernam
het klaverblad langs verschillende omwegen, dat
Baron Hechingen alleen gekomen was en dat
noch de bedienden, noch de Gezusters Tenda iets
gehoord of gezien hadden van een Baronesse He
chingen, en ten tweede had het kamermeisje
aan freule von Uechteritz verteld, dat Baron
Hechingen freule Limbach op haar kamer een
bezoek had gebracht.
De verontwaardiging en de verbazing steeg
ten top.
Liza had zich zoo vlug als mogelijk was ver
kleed. Met een gelukkigen glimlach op het ge
laat koos zij een zeer smaakvol, wit kleed, waar
van haar tante had gezegd, dat het haar goect
stond. Met bijzondere zorg kapte zij heur haar
en blikte daarna met alle aandacht in den spiegel.
Geluk maakt mooi, dacht zij met vol
doening, toen zij zich weder omkeerde. Toen
dronk zij de heete thee, die het kamermeisje haar
had gebracht en liet haar wat te eten brengen.
Toen zij hiermede gereed was, strekte zij zich
behaaglijk op een ruststoel uit en sloot de 00gen
in zalige overpeinzing.
Niet lang daarna trad Ronald binnen. Hij bleef
bij de deur staan en zag haar aan. Zij bewoog
zich niet van haar plaats, maar een donker rood
kleurde haar gelaat.
t Waar is mijn vrouw? vroeg hij zacht,
terwijl hij als betooverd zijn blik op haar richtte.
Daar stond zij op en vloog in zijn armen. Hij
drukte haar stevig tegen zich aan.
Ling, L. v.d. Werff en C. Ivangh.
Van de gelegenheid tot bestellen van koolman
den maken velen gebruik, eveneens voor koolkra
gen. Van de koolkragen worden boven bet reeds
bestelde, ter vergadering nog 86000 opgegeven.
Gedurende een week bestaat hiertoe nog gelegen--
heid.
Hierna volgt na enkele vragen van meer onder
geschikt belang, met dank voor de goede opkomst,
sluiting.
- OUDE NIEDORP.
De gelegenheid voor kosteloozie vaccinatie wordt
voor deze gemeente gegeven: a. voor Oude Niiedorp
op Zaterdag 21 Maart a.s. n.m( 4 uur in de school
b. Voor Zijdewind en 't Veld op Woensdag 18
Maart a.s. n.m. 4 uur in de school te 't Veld.
OUDE NIEDORP.
Doot ingezetenen uit deze gemeente is voor
het Centraal Ziekenhuis te Alkmaar totaal getee-
kend f385.25.
Als uw Kinidjer^n
zich bezeerd hebben, gebruik dan onmiddellijk
PUROL. Prijs per doos 30 cent.
W 1NKELSLUITING
OF VRIJ WINKELBEDRIJF.
(Overgenomen uit het Nederlandsch Wieekblad
voor den handel in Kruidenierswaren.,)
De Amsterdamsche winkelstand beleeft emotie
volle tijden. De eene gebeurtenis is niet van de
baan of een andere staat weer voor de deur.
De strijd, die hij hieeft te voeren tegen de ma
laise «1 die zich afteekient in schier elke groe
peering on zier maatschappelijke samenleving, is
van algemeen-en aard; daarnaast dient hij bij voort-
during op zijn hoede te zijn, om zich te beyieuigen
tegen aanslagen van overheidswege op zijn zeli-
standig bestaan en tenslotte heeft hij te kampen
met den aanval van een uiterst kleine minderheid-
onzer Amsterdamsche winkeliers, die het gemunt
heeft op de met zooveel moeite verkregen winkel-
sluitingsverordening.
Ik wil in dit artikeltje eens uiteen zetten het on-«
mogelijke en doellooze van den strijd, die de ver
eeniging van „Amsterdamsche winkeliers" (voor
standers van het vrije winkelbedrijf) heeft aange
bonden om te trachten, opnieuw den toestand in
het leven te roepen, die tot zoovele misstanden aan-s
leiding gaf.
Toen ongeveer een tiental jaren geleden in win
kelierskringen vele vruchtelooze pogingen aange
wend werden om aan de slaaf sch-e werktijden, die
in onze bedrijven gebruikelijk waren, te ontkomen,
kwam eindelijk de verlossende verordening op de
winkelsluiting. Zeer zeker waren er in die dagen
vele tegenstanders, die in de avonduren een be
langrijk deel van hun debiet vonden, doch de ver-
standigen onder hen brachten al heel spoedig de
oud-Hollandsche spreuk in toepassing: „Als het
getij verloopt, verzet men de bakens", d.w.z., daar,
waar het noodig was, reorganiseerden zij hun zaak
dusdanig, dat het verloren terrein van den avond-
verkoop werd goedgemaakt door een beteren om
zet gedurende de uren, waarop de winkels voor
het publiek geopend mochten zijn.
En ook het publiek, zij het schoorvoetend, pastie
zich tenslotte aan den nieuwen toestand aan.
Echter en daar komt het juist op aan wa
ren er en zijn er nu nog verschillendie zaken, die
hoegenaamd geen bestaan opleverden, werden er
nieuwe winkels opgericht, die zich nog een debiet
moesten veroveren, en juist onder deze categorieën
zaken werd de clandestine avondverkoop, (de latere
beruchte verkoop over 't „hekje") ter hand geno
men, om langs oneerlijken weg een voorsprong-
te krijgen op hunne medewinkeliers. De eer
lijken onder hen, dus zij, die geen wetsovertreders
wilden zijn, werden door deze deloyale concurren
tie niet alleen benadeeld, maar in vele gevallen,
tot ondergang gedoemd.
Het Gemeentebestuur zag tenslotte het fatale
Mijn geluk, mijn bekoorlijke, lieve vrouw!
Zij zag met vochtige oogen naar hem op.
Ben ik je niet te eenvoudig en wel knap
genoeg? vroeg zij plagend.
Hij zag haar ernstig aan.
1 Beduidde dat weder niet eenig wantrouwen
Neen, neen, maar ik gaf al mijn rijkdom
fwanneer ik daarvoor schoonheid kon verkrijgen.
Jou kleine ijdeltuit. Wie wil je dan nog
meer bekoren
J°u-
Mij ben je, zooals je ben, het mooist, lief
ste. Is je dat niet voldoende?
Zij knikte met een gelukkigen lach op de
Jippen. Ja, ja!
Hij trok haar bij zich op den divan.
Weet je, dat men ons thans hier in huis
Vonnist-?
Zij zag hem vragend aan.
Wat willen die menschen van ons.
Hij lachte en kuste haar daarbij op de gloei
ende wangen.
Wij moeten hun eerst om vergunning vragen
of wij gelukkig mogen zijn. Dioch thans moet
je eerst gaan rusten. Intusschen verzend ik een
telegram naar tante Anna; zij moet het eerst
weten, dat wij vereenigd zijn. Ga nu gauw op
de divan liggen, dan zal ik een warme deken
over je heen leggen. Je heb koude handen.
Moet ik het doen? En wanneer ik nu eens
niet wil? vroeg zij schelmsch.
Die plagerij stond haar verrukkelijk, in de
eerste plaats naar het inzicht van Ronald. Zoo
kende hij haar nog niet, zoo had hij haar nog
nooit gezien.
Hij hield haar bij de schouders vast.
Dan zal ik andere middelen aanwenden.
Je heb je in mijn macht geworpen, liefste, en
ik verlang strenge gehoorzaamheid van mijne
vrouw.
Hij stond op en haalde een deken, die hij zeer
zorgzaam over haar heen legde, terwijl zij was
gaan liggen.
Zoo, mijn lieve vrouw. Nu het telegram
aan tante.
'Hij zette zich dicht naast haar neder en haal
de een notitieboekje te voorschijn. Liza zag hem
lachend aan. Hoe innig gelukkig gevoelde zij
zich thans. Haar hart kon al dat geluk niet be
vatten. Zij gaf een lange en diepe zucht.
Hij zag naar haar om.
Iedere zucht wordt bestraft, zeide hij
feeder.
Hoe heb je je telegram ingekleed?
Hij las hét haar voor;
Li
van dezen toestand in, vaardigde een verbod uil
voor den verkoop over 't „hekje" maar..... tegelij
kertijd werd eea voorstel aanhangig gemaakt, onj
de Winkelsluitingverordening dusdanig te wijzi
gen, dat er tot een beperkt aantal, vergunningen
zouden kunnen worden uitgereikt aan die winke-
liers, die konden bewijzen, dat ze van den avond-
verkoop moesten bestaan.
Om te beginnen werd hiermede reeds de kapi
tale fout begaan, dat er verondersteld werd, dat,
niettegenstaande de winkelsluitingsvierordening
reeds zoovele jaren gefunctioneerd had, er thans
nog zaken konden bestaan, die op den avondver.
koop waren aangewezen. Er werd van het stand
punt uitgegaan, dat deze winkeliers gedupeerd wei
den door de winkelsluitingsverordening, terwijl het
toch in werkelijkneid precies andersom is.
De overgroofce meerderheid van deze categorie
winkeliers heeft geen schadie gehad van de veror
dening, maar heeft integendeel geprofiteerd van
het sluitingsverbod, om als alle andere collega's
gesloten waren, hun slag te slaan. 't Wjas dus
wel begrijpelijk, dat toen bovenbedoelde wijziging
in den Gemeenteraad werd aangenomen en reeds
heel spoedig rijkelijk en onoordeelkundig met ver
gunningen werd omgesprongen, een storm van ver.
ontwaardiging oplaaide uit alle mogelijke winkeliers
kringen en speciaal uit die van het levensmiddelen-
berdijf.
Met -man en macht werd er geprotesteerd er
geadresseerd. Als lid van de rapporteurscommis-
sie, dit: ongeveer alle Amsterdamsche winkeliers-
en Middenstandsorganisaties vertegenwoordigde
kreeg ik een intressanten kijk op die dolzinnige
tooestanden, die een oogenblik Amsterdam hebben
beheerscht.
't Was dan ook gelukkig maar van korten duur,
Het uitgebrachte rapport was zoo overtuigend, da:
de Gemeenteraad zijn fout erkende, de uitzonde-
ringsbepalingen terugnam en daarmede tienduizen
den winkeliers aan zich verplichtte. I
En nir de actie van de vereeniging van Am
sterdamsche winkeliers. Wat is zij? Een organisatie»,^ 1.
van een paar honderd winkeliers, waarvan h?
overgroote deel voorheen behoorde tot de catego
rie der z.g. „hekjesverkoopers."
Wat is hun doel? Zij kunnen zich niet vereeni
gen met het begrip: Gelijkheid voor alLe winkc
liers; zij wenschen avondverkoop, opdat zij he
publiek, dat nergens anders terecht kan, tot ziel
kunnen trekken. Zij wenschen geen rekeningp
te houden met het feit, dat als hun gelegenheu
wordt gegeven tot avond eerkoop, hun avonddebie
ontstaat, ten koste van in hun omgeving wonendi
collega's.
Principieel zijn zij voorstanders van een wette
lijk geregelde winkelsluiting. Natuurlijk, want al
er geen winkelsluitingsverordiening bestond, kon
den alle zaken nk 8 uur verkoopen en zou hui
avondomzét tot een uiterst minimum worden te
ruggebracht, waardoor evenzeer hun biestaansmo
gelijkheid zou worden teniet gedaan. Thans roe
ren zij de groote trom en trachten met alle moge
lijke middelen de aandacht op zich te vestigen.
Ik heb respect voor de hardnekkigheid, waai
mede deze organisatie elke gelegenheid aangrijp
om overheid en publiek voor hun zaak te winne
maar hun volhardend streven moet te allen tijd
srtanden op de nuchtere werkelijkheid,
De praktijk heeft ten duidelijkste aangetoond
dat het toestaan van uitzonderingen niet ander
kan leiden dan tot chaotische toestanden.
Dus, of we hebben een winkelsluitingsverordenin]
die in al hare gestrengheid wordt toegepast, of w
hebben er geene.
Tand
Wilbe
nlijb sj
ooi:
V rij
H
ent 2
de i
igei
OUD-
)00 it
nt per
IAC F
le 158,
am-Adi
In het eerste geval zullen ook de leden van di jelen,
„Vereeniging van Amsterdamsche Winkeliets
hunne zaken na 8 uur hebben te sluiten, in he
tweede geval krijgt ieder weer vrijheid 's-avond
naar hartelust te verkoopen.
Maar dan zullen deze enkele honderden avorv
verkoopers door de concurrentie geen zijde spil
nen bij h\m„ vrije winkelbedrijf" en evenmin
staat blijken zich staande te houden, terwijl
tienduizenden winkeliers, die zcih moeizaam
behoorlijken arbeidstijd hadden bevochten, d
een kleine groep zich genoodzaakt zouden z
tot slaafsche toestanden terug te keieren. H. G. V
(L iza is mijn. Ik ben overgelukkig.
Liza lachte.
Heb je misschien aan den inhoud wat aa
te merken vroeg hij, zich beleedigd houdend
Ja, er ontbreekt nog iets aan.
Wat dan?
Je moet er nog bijzetten: „Liza ook!"
Hij kuste haar innig.
Liza *>k? Ik zal het doen, anders
looft tante hét wellicht niet.
Hij ging heen om een bediende naar het ti
graaf kantoor te zenden. Toen hij weder tem
kwam zeide hij vroolijk:
Zeg, Liza, thans mag je wel blij zii|
dat je mijn vrouw ben.
Waarom?
Omdat anders morgen geen mensch hit
een woord tot je zou spreken. Van avond
ik je werkelijk als mijn vrouw voor.
Liza zuchtte.
Wat zullen dé menschen daar dan
van zeggen?
Dat je mijn vtouw ben?
Neen, dat ik mij onder mijn meisjesrui
in het vreemdelingenregister heb laten insch.i
ven.
Zie je wel, waarom heb je mij verloj
chent? Nu moet je daarvoor boeten.
Zij zag hem met een paar vroolijke en guitia
oogen aan.
Ik zal het gelaten 'dragen.
Hoe schoon je ben, mijn lieve Liza, f'u
terde hij haar toe.
Och kom, liefde maakt blind, pl^
de zij.
Neen, liefde maakt ziende. Je ben th
een geheel andere voor mij, als die schuchW
bedeesde en schuwe Liza, die ik mijn
noemde.
Ja, ik was een onknap, alledaagsch meis!
en kan het je nu niet kwalijk nemen, dat
niets van mij weten wilde.
Maar dat ik zeer, zeer veel wil weten
mijn bekoorlijke vrouw, met haar van geluk stl
lende oogen, die haar man zijn hoofd op
brengen, dat zal je me nu zeker ook niet eioi
duiden. J
Zij sloeg -de armen om zijn hals met een »ni"l
heid, die hem in verrukking bracht.
Ach, Ronald, hoe kan een menscheoh
zooveel geluk bezitten.
Lieve, lieve vrouw! zeide hij, terwij1 j
een lange kus op haar mond drukte.
(Slot volgt.)
ptici<
B.
«gii
