Voorrende Adspiraatondiag.
Alkmaar terrein Go Ahead KoodwitaAlcm. a
Hoorn: Hollandia aBergen a.
Pancras: Vrone aHollandia b.
Egmond: Zeevogels aAlcmar.a b.
lie Vereenigingen welke iets willen doen ten
bate van het Nederiandsch Olympisch Comité,
worden beleefd verzocht hiervan kennis te geven
aan den Sportredacteur, welke voor de noodige
propaganda zal zorg dragen.
Overzicht 10 Mgi.
JDie tocht naar den Haag en mijn verblijf al
daar is een succes geworden voor mij en m'n
vrouw. Want Hare Edelheid is mee geweest en
heeft, natuurlijk gedeeld in het succes van haar
man. Toen wij om ongeveer elf uur aan het
HJS.M. station arriveerden, werden wij verwel
komd door Staal den N.V.B.-seeretaris. Om half
léén lunchten wij in de „Witte1' en om vijf minu
ten voor twee zaten wij genoeglijk in de gere-
serveerde» tribune in gezelschap van een tal
rijke menigte. M'n voorspelling was aan beide
elftallen meegedeeld en het is vrijwel op m'n
zeggen neergekomen. H.B.3. of „d eKraaien" zoo
als de populaire bijnaam is, van dit in rouw-
costuum spelende elftal, won met sprekende cij
fers. De wedstrijd zelf werd vaak ontsierd door
'ruwe momenten en hieraan had N.A.C. de meeste
'schuld. De Bredamenschen konden hun achter
stand niet best „zetten" en scheidsrechter Mut
ters had de handen vol om de heeren ten minste
binnen de perken dér voetbaltheorie te houden.
M'n vrouw zat den gehoelen wedstrijd te „ge-
notterén" en daar die nog nooit een le klasse wed
strijd zag was dit natuurlijk verklaarbaar. Ik
heb haar langs omwegen aan het verstand ge
bracht, dat de manier van spelen echter niet
de „echte' 'was, wat mij de stekelige opmer
king bezorgde: „Jij weet altijd overal iets op te
vitten."
i Die bui dreef echter af en na den wedstrijd
gingen de Hagenaars op de schouders hunner
supporters naar het kleedlokaal.
We zijn toen onze opwachting gaan maken
bij het H.BjS.bestuur en werd mij een compli
ment gemaakt voor mijn voorspelling.
Na nog eenige korte toespraken zouden wij
vertrekken ,toen' de heer Staal mij de tijding
'bracht om onmiddellijk te verschijnen op het
kN.V.B. bureau in gezelschap van scheidsrechter
(Mutters.
Per auto zijn w etoen naar de Van der Spiegel
straat getoerd en op het Bondsbureau wachtte
/mij een verrassing.
Ik ben benoemd als secretaris der Commissie,
welke ons land zal vertegenwoordigen op net
over eenige weken te houden congres der Inter
nationale Olympiade, hetwelk wordt gehouden
te Praag.
I De heeren Kips, Hirschman en Mutters vor
men de Commissie.
„Neem je het aan, ouwe jongen", grinnikte
&ips.
„Van harte, m'n waarde voorzitter was m n.
antwoord en m'n dank uitte zich in een stevige
handdruk.
1 „Jij loopt nu altijd met je neus in 't vet, zei
m'n vrouw.
„Als ik verkouden ben zeker vrouw." Was
het wonder dat we bij ötaal uitmuntend heb
ben gedineerd?
l-t.Uii-LC.TON.
iJ GEWROKEN.
XVII.
Ach, spreekt u mij toch niet van dankbaar^
heid! Ik wil dat woord niet hooien. Eva toch
dankt mij met iederen ademtocht, omdat zij
yan mij houdt.
Ja, dat heb ik met blijdschap bemerk I.
„Moedertje" is alles bij haar. Voor den grootén
'broeder is bijna niets meer overgebleven.
Zij zag hem even ernstig aan.
Is u jaloersch?
I [Hij schudde lachend het hoofd.
Neen, stellig niet! Dat zou al heel dwaas
zijn! Wat kan ik eigenlijk voor het kind zijn?
U is voor haar veel meer.
Maar bij u spreekt de stem van het bloed
en die is de sterkste. Overigens vergist ge u,
wanneer u veronderstelt, dat Eva thans niet
zoo veei van u zou houden. Omdat zij eiken
dag bij mij is en ik steeds haar deelgenoote ben
bij alles wat haar belangstelling wekt, daarom
•wijdt zij zich schijnbaar meer aan mij, maar
toch hebben wij ons beiden zeer op uw komst
verheugd.
Werkelijkook u, mevrouw? Ik vreesde
©enigszins, dat u meer terwille van Eva mij
juw gastvrijheid 6chonk.
Een lachje vloog over haar gelaat, hetwelk
hem bewees welk eene bekoring van haar moest
zijn uitgegaan in haar gelukkige dagen.
Heb ik te weinig laten blijken, dat u mij
welkom is? En onze briefwisseling dan? Ik tpeen.
de, dat u reeds overtuigd moest zijn van'mijn
•oprechte vriendschap jegens u.
Hij boog zich over haar hand en drukte -er
een kus op.
Vergeef mij, u heeft gelijk, ik heb het
'mogen ervaren, dat u mij met de grootste wel
willendheid bejegent. Het maakt mij recht ge'
lukkig dit van u persoonlijk te mogen verne
men. Ik ben er trotsch op de vriendschap te
mogen ontvangen van zulk een edelmoedige vrouw
als u is. <1
Ach, tWris wilt ge mij vleien, mijn brave
zeeman, antwoordde zij lachend-
-— Neen, tegenover u zou elke vleitaal njiju
eerbied voor u ontwijden.
Nu, over wat anders gesproken. Morgen
is bet Kerstavond het feest van liefde. U wil
mjj zeker wel helpen aan het gereed maken van
Dfe laatste autodienat bracht ons samen weer
thuis en toen het Dinsdagmiddag was had ik
geiegenheid te merken, dat al onze medewer
kers stipt op tijd geweest waren en een keur
collectie sportverslagen mij wachtte op behan
deling.
Hen betuig ik allen mijn hartelijken dank en
hoop ia op dezen voorgang. 'tWas voor mij.een
„prachtgezicht" zóó volledig als onze rubriek
er, uitzag.
Ik begin dan met Schoorl welke het ditmaal
al zeer ongelukkig trof. Ikzelf ben geen dweper
met de vereeuigijig Alkmaar, hoewel het beschikt
over een uitmuntend bestuur. Onder de leiden
zijn echter vele personen, welke het met de spor
tiviteit niet zoo nauw nemen. Een feit is dat
ook verschillende hunner uitkwamen in de toer
club „Zwaluwen" welke in Oudkarspel speelde.
Houdt Schoorl dezen zomer ook nog nederlaagr
wedstrijden.
De Schoorl-adspiranten sloegen geen slecht fi
guur en zeker verdient het aanbeveling deze
jongens wederom met de competitie bij den Bond
in te lijven.
Omtrent Vrone moet mij een verontschuldiging
uit het hart aan het adres van den Vrone-corres-
pondent. De heer .Keizer was van meening dat
een correspondent voldoende was en onze Sport
redacteur had mij niet vroegtijdig hierover inge
licht. Zoodoende verschenen de Vroneverslagen
een paar weken niet, doch wel mijn Vrone-
vriendin. Daar ik echter het verklaard dat Zaza
(meer een algemeen „babbeltje" over Vrone be
handeld, evenals de D.T.ö.-dames, heeft onze re
dacteur den Vronescriha onmiddellijk „gemobili
seerd" en deze dus wederom in ons midden is.
Door een klein misverstand der hoofdredactie,
kon ik dus wel m'n verwondering uiten. We
gaan dus wederom door. Aleen het programma
hoop ik voortaan vroegtijdig benend te zien,
zulks indien mogelijk natuurlijk.
Vrone II kreeg aardig „voor den broek", maar
de Dijkers is een stevige club, waarmee zeker
niet valt te spotten. Als dit een deelnemer ge-
'weest was aan de nederlaagwedstrijden, was voor
hun de kans op de le prijs zeer groot-geweest.
Voor „Oudorp" jammer dat ze er direct al zijn
„uitgeknikkerd".
Wanneer krijgen we nu de nieuwe S.D'.W.
verslaggtever
„Zaza" zond een puik versiagje. Beste meid,
ik geloof echter wel, als het mooie weer aan
houdt, je ezelf nog wel eens meer zal ergeren
aan „ltófé" voetballers. Ze doen, wat ze doen,
maar er gaat toch maar niets boven een rasechte
competietiematch nietwaar. Voor serie en neder-
laagwedstrijden is bij de jongens niet altijd die
betangeieiling, welke een bondswedsirijd ken
merkt.
Je opmerking over jelui correspondent dien ik
te rehabiiiteeren, wat alreeds is geschied. Om
trent mijn Noorsche reis hoop ik het een en
ander te vertellen, doch als 't niet veel is, hoop
ik op clementie. Juli is toch immers m'n va-
cantiemaand. Papier en pen wil ik toch gaarne
dien tijd laten rusten. Hoewel ik wel niet heele-
maal zal ontbreken.
Holland kan ik complimenteeren met den uit
slag tegen Zilvermeeuwen, dat zeker wel met
een aantal spelers uit he4 eerste verscheen. De
opmerking van Hollander omtrent de training
de taflel voor de geschenken voor Eva en de
andere huisgenooten, niet waar?
Met veei genoegen, mevrouw, wanneer ik
u daaroij van dienst kan zijn. Op BodfSnfels
hielp ik mijn moeder ook steeds, wanneer ik met
veri.of thuis was.
Een schaduw vloog bij deze woorden over zijn
gelaat. Hij dacht aan zijn verloren tehuis. Steeds
had hij zelf den denneboom uitgezocht. In zijn
geest ziet hij nog zijn moeder naast zich staan
met het strakke gelaat, met den bitteren trek
om den mond. Met moede handen, zonder eenige
blijdschap, zonder hartelijkheid, zonder warmte
had zij de geschenken uitgereikt. Met welk een
innig eu smartelijk verlangen had hij in die da
gen gesmacht naar een teeder moederlijk woord,
(naar een bewijs van toegenegenheid en liefde.
Hij wist, dat zij had geleden onder de lichtzin
nigheid zijns vaders. Wat had hij zich dat aan
getrokken en hoe gaarne was hij haar met war
me kinderliefde tegemoet getreden! Maar koud
en liefdeloos, met bitterheid in het hart had:
hij zich teruggetrokken en om haar vastgesloten
mond had zich de verachtelijke trek nog die
per gegroefd. Hoe had ook zijn weekhartig
zusje onder deze liefdelooze houding moeten lij
"den, wanneer zij ouder was geworden! Was liet
niet een geluk voor haar, dat zij daarvoor be
swaard was gebleven, dat het noodlot haar heur
'ouders had ontnomen, om haar in de plaats van
hen deze liefdevolle en edeidenkende vrouw als
haar pleegmoeder te geven?
Paula Hardenberg zag den weemoedigen, smar-
telijken trek op zijn gelaat. In zijn brieven had
'hij haar onomwpnden en openhartig zijn vroeger
levfen medegedeeld. Zij vermoedde wat in hem
omging en wat hem drukte. Langzaam stond zij
'op en legde vertroostend haar hand op zijn arm.
Droevige herinneringen zijn bij u ontwaakt,
ik kan liet u aanzien.
Hij sloeg de oogen tot haar op en probeerde
vroolijk te kijken.
Ik dacht aan mijn vroeger tehuis.
Zij boog het hoofd. Ik wist het. Het nood
lot heeft ons beiden veel ontnomen. Wij willen
goede vrienden zijn en ons best doen elkander
over die droevige gedachten heen te zetten. Wan
neer morgen de kerstboom is ontstoken, zulléh
'wij ons beiden verheugen over de groote blijd
schap van het kind. Slechts niet te veel in het
'verledene blikken. Ik ik zou het niet lang
kan ik volkomen onderstreepen en hoop dat dit,
ook deze week gebeurd is. De Dijkers zullen
zich heusch niet onoetuigd lqten en Holland dient
met haar sterkste elftal te verschijnen, dan zie
'ik een kleine overwinning tegemoet, welke na
tuurlijk den len pnjs met zich medeorengt. Good
Luck boys!
D,T,8. verpletterde de „Zwaluwen" doch ik
geloof niet dat het publiek tevreden naar huis
ging. De combinatie was geloof ik wel te zwak
en voor herhaling diene men te waken. Kan
men geen sterkere of gelijkwaardige club bij el
kaar trommelen welnu men neme eens een dag
vrijaf. Eenige afleiding in velden, bosschen en
duinen is met zomerweer wel eens te verkiezen
boven wtedstrijdgezwoeg. Ik vraag mij af waar
of al die bloemen en kransen eigenlijk wel blij
ven. Ik veroorloof me de vrijheid dat de D.T.S.-
dames nu ook wel eens een bloemenhulde ver
dienen voor hun onvermoeide propaganda voor
DiI'.S. Men zorge eens voor een mcoie ruiker op
het redactiebureau. Voor doorzending wordt dan
onmiddellijk zorg gedragen.
De Holland-dames kan ;k, na hen voorgesteld
te hebben aan hunne dames-medewerksters vooral
op het hart drukken, om vooral geen geheele
wedstrijdverslagen te zenden, doch meer leuke
overzichten, aanmerkingen en clubnieuws. Hol
lander zorgt voor het wedstrijdverslag en de
dames voor overzichten. kunt gerust wel iets
langer brieven zenden. Hoe méér hoe liever. Tot
'de volglende week, dametjes. De secretaresse der
'damesclub is mij nog onbekend, doch de naam
heb ik genoteerd en zal ik wel eens kennismaken.
De D.TjS.-dames ontbraken als immer, ook niet
op het appèl. Hoewel het nu „goei weer wordt
om dune te klimme". Ik had vroeger om dezen
tijd altijd aanvechting om konijnen en diverse
diertjes in de vrije natuur op te zoeken. En nieit
te vergeten die onvergelijkelijke „toeters".
Kaatje laat vragen, wanneer of die Dames
erg weikom, doch ze komen niet."
nu toah eens op de thee komen. „Ze zijn heel
In afwachting dus.
Dat de Haariemsche Voetbalbond het met de
.adspiranten nogal „gemütlich" opneemt, bemerk
ten de jonge D.T.S.-ers.
Het is werkelijk te hopen, voor deze jongelui
dat er betere tijden mogen aanbreken voor hun
Flinke training, gepaard met het noodige zelf
vertrouwen, zullen met volharding een voorna
me factor blijken naar „hoogere' sieren". We zul
len dan iii de komende competitie wellicht be
tere dingen zien van deze jongens.
Ik ben hiermede aan het einde van mijn be
schouwing gekomen en kan overgaan tot
uti Hü L
NUCHTEftHEID'JEiS.
Het gaat met de supporters-vereenigingen te
genwoordig zeer naar wenseh. Veie personen den
ken er ernstig aan om binnen eenige maanden
hier eens ernstig over na te denken. Personen,
welk ezich tot het „denkend gedeelte" denken
te denken, denken dat iemand die veel nadenkt
tot voorzitter denkt te worden uitgedacht. Wie
denkt overwint.
De Holland-Dames gaven het beste antwoord
op de partijdigheid, beschuldiging van eenige be
stuursleden aan Veteraan. Het spreekwoord
„beidt uw tijd" is vanaf heden van toepassing
op genoemde leden.
aiinagcu.
Een diepe, hartstochtelijke smart lag in die
-.laatste woorden opgesloten, welke hem innig ont
roerden en hem ook verrieden, dat zij zich zelf
nog niet had kunnen overwinnen. Hoe zeer moest
zij haar man hebben lief gehad. Bestond die
'hooge, reine liefde dan werkelijk, tot zelfs na
den dood?
Paula was naar het vensterraam getreden en
staarde naar den besneeuwden tuin. Als een last
drukte haar die ontembare smart, die haar we
lder geheel had aangegrepen. Met moeite dwong
zij zich tot kalmte en keerde weder naar haar
'plaats terug. Haar gelaat zag bleek, haar oogen
waren omfloerst van tranen. Een zenuwachtig
lachje speelde om haar mond. Hij had innig
(medelijden met haar. Zij reikte hem de hand'.
Wij willen vrienden zijn, niet waar?l
Ik hoop u mijn diepe vereering en vriend
schap te kunnen bewijzen, hooggeëerde mevrouw,
zeide hij hartelijk, en zijn ernstige, rustige blik
rustte in de hare. Naast Eva is u mij het dier
baarst op deze wereld.
Een lachje, dat eenigen twijfel verried, kwam
op haar gelaat.
Werkelijk? Is er nog geen vrouw, die u
nader is, dan Eva en ik?
Een licht rood kleurde zijn voorhoofd, maxr
hij zag haar rustig in de oogen.
Neen die eene, die ik voor de verpersoon
lijking van mijn eigen ik zou kunnen houden, heb
ik nog niet ontmoet. Misschien vind ik die ook
nooit. Ik geloof, dat ik op dit punt trouwens
nog al veeleischend ben. 1
Welke eigenschappen zou „zij" dan moeten
bezitten? Ik mag u deze vraag toch stellen?
Hij knikte lachend en bevestigend met het
hoofd.
Voor u wil ik daar geen geheim van ma
ken. De vrouw, die ik zou kunnen lief hebben,
zoo, als ik mij die liefde denk, moet twee zeld
zame deugden bezitten, goedhartigheid' en ziele-
grootheid.
Paula steunde met haar arm op den schoor
steenmantel en keek hem min of meer onderzoe
kend aan.
D is zoo geheel anders, dan. andere mannen
van uw leeftijd. Ik wensch u van harte toe, dat
u zal vinden wat u zoekt, maar ik geloof, het
zal u niet zoo gauw gelukken. Wij1 vrouwen zijn
•over het algemeen oppervlakkig.
U toch in geen geval! E,n ik hoop, dat u
niet de eenige uitzondering maakt bij uw ge
slacht.
Daar zijn wij waarlijk weer bij mijne voor-
treffelijkheden aangeland. Ik ga nu maar spoedig
heen om te voorkomen nog meerdere deugden van
Schoorl wachtte j.l. Zondag tevergeefs op
„Opoe Pang". De eene helft van Opoe bagger
de in Uudkaxspel, terwijl de andere helft zat te
„smousjassen bij de motorrennen. Schoorienaar
had de „brom" in en vertikt het om „Opoe'
meer te vragen.
Holland wist zich in de finale te plaatsen te
(Oudorp. Zoo'n eerste prijs zo udie Hollanders
„anstaan". De Dijkers zullen zich echter niet
gewonnen geven. Resultaat: „Een spannende wed-
D'.T.iJ. bereidde haar supporters een zeer „du
bieuse" Zondagmiddag. Zinnen als „gien snars
an" en „kom gien meer" werden na afloop gre
tig gedemonstreerd. Vond men het dan niet leuk,
dat DiT.8. zoo „merakel best won".?,
Omdat „Janje Turmac" geen „segretten" stuur,
fde, moest Jansen vau armoe met „segaren" cp
de proppen komen. D.T.S. zal aan de firma „Tur
mac" nu een brandbom toezenden ter grondige
vernietiging der fabriek onder motte: „Belofte
maakt misselijk".
K.F.C. van Kalverdijk „speulde" in „Burger
vlotbreg" teugen Burgers E.N.R. 5 en wist met
een „lam" schot geen punt te fabrioeeren. Voor
deze match was vanwege het Gemeentebestuur
van „Ouwesluis" het doel van „Burregérbrèg'
dichtgemetseld met vuurvaste vloertegels. Uit
slag 0—0. Scheidsrechter zweefde iu eeu vlieg
tuig boven het veld en wist zich na afloop
„krampachtig" in veiligheid te brengen.
Aldus luidde een verslag in de Sportrubriek
der „Warmetuuter Sportbode voor Oud en Jong"
Hulde aan K, F. O. DWARSKOP.
Olympiade—Norland1.
;i
Al de Tweede Kamerleden
Krijgen daag'lijks op hun kop
En de krantenmenschen drijven
Nu den onzin toch ten top
Want het dure Rijksmiljoentje
Blijft nu lekker in de kast
Al die schrijverij is „humbug"
En een reuze poppenkast.
Pat ze hier nu willen spelen
Aan Olympia ter eer
Kan ik ze gelijk in geven
't Strekt ons land misschien tot eer
(Maar ais ze de schatkust plukken
I Een miilioen „belastingspie"
i Aan ons landje gaan onttrekken
'tZal niet gaan. Wel wis en drie
Laten we er zelf voor zorgen
l 'tls een „krats" die twintig ton
'tZit nog vol hier van O.W.ers
(Wellicht geeft er één een „bon",
-i JL - f
Brave Tweede Kamerleden
Hielden 't knoopje ep de „zak"
v Dus nog steeds een flinke daling
I Van ons zwaar „belastingpak".
De credieten aan de tuinders
Waren beter op z'n plaats
Daarom besie kameraden
Hoort gij hier van mij gieen praats
jWant wie uit zichzelf wil geven
Aan 't Olympisch (Jomité
D'ie is dad'lyijk dubbel welkom
Wie het niet wil doet niet mee.
i VEffiEBAAN.
mij te moeten aanhooren; voorts ben ik moe
en bovendien heb ik mij aangewend vroegtijdig
ter ruste te gaan. Ik wil u 'thans alleen laten.
Wanneer u nog zou willen uitgaan, het rijtuig
'staat te uwen dienste. U heeft slechts te bevelen.
Geeft u echter de voorkeur om thuis te blijven
en in uw eentje een glas wijn te drinken, dan
.Ean u mijn dienaar roqpen, die beter den weg
weet in den wijnkelder, dan ik. In elk geval moet
u volkomen uw eigen zin doen. Veel afleidm
kan ik u in mijn eenzaam geworden huis niet
gevCn, u moet het u zooveel mogelijk zelf aan
.genaam zien te maken. Ik wensch u nu goe
den nacht! Ik hfeb voor morgen vroeg aan Ev
een slede tocht beloofd naar Moritzburg. Wij re
kenen er op, dat u medegaat! Zij reikte hein
tot afscheid de hand toe, die hij aan zijn lippen
"bracht. Dan knikte zij hem nog eenmaal toe
en ging de kamer uit. j
George zag haar peinzend na. Welk een zeld
zame vrouw!
Het viel hem heelemaal niet zwaar allerlei
weLdadfen van haar aan te nemen. Zij wist le
geven zonder het iemand te laten voelen, oj
eene wijze, alsof zij de gaven ontving en de an
de geefster ware.
In gedachten verzonken trok hij zich in zijn
eigen kamer terug. Door zijn venster zag 1>>!
het park met zijn besneeuwde boomen voor
zich liggen. Het stadsrumoer drong niet tot dit
idyllisch plekje in het woud door. Precies zoo vr
het uitzicht geweest op het park Rodenfels.-
Bij die gedachte kromp zijn hart ineen
kon niet zonder weemoed aan zijn vroeger tehutf
terug denken.
Hij opende het venster eu zag naar buiten n
den stillen winternacht. Een huis des vredes w-
-deze woning, waarin zijn kleine zus reeds I
dernechten had weten te veroveren. Zij sliep
tig en vredig in haar bedje en was stellig ree
lang vergeten, welk een hard noodlot haar '1!1
bedreigd.
En de eigenaresse van dit huis? Had zij reek
de noodige rust gevonden, of worstelde zij "0
met haar groote smart in wild verlangen n*4
haar gestorven echtgenoot?
Zoo als deze vrouw haar gad© had lief ge»®*
zoo wenschte ook hij bemind te worden-
huwelijk, zooals zijn ouders hadden geleid,
hem ondragelijk zijn. Liever ging hij dan
en eenzaam door het leven.
(Wordt vervolgd)'
