N £BU WE (No. 88 IITiRBr rELCfNBnn si Dinsdag 28 Juli 1925 84a /targa-g LWfiEDIJkER C'Olil t\T. Plaatselijk Nieuws STEMMINGSBEELD OP DE BROEKER VEILING In de afgeloopen week was 't interessant eens to letten zoo tegen de veiling begon, op de be zoekers. r Gewoonlijk even voor acht uur (nieuwe tijd) is het druk in onze city. In haast komen de koop lui. sommigen in flinken pas, de meesten in vlug tempo op de fiets. De heeren, die gewoonlijk ,/tkoor" bevolken, in kalmen rustigen tred, zon der eenigen schijn van haast. Deze laatsten zor gen voor eenig décor, behandelen ter veiling 't nieuws van den dag. Zij behooren tot onzen vei lingsinventaris. Maar bij een temperatuur als in de afgeloopen week is 't anders. Zweetend, puffend, blazend, zonder boord, zag je de kooplui komen met loo- men tred, of langzaam zich voortbewegend op 't rijwiel. Sprak je iemand aan, 't eerste wat) hij zei was: dat hij 't warm vond. Zelfs op 't tempo, waarop de diverse schuiten den markt meester passeeren, heeft de warmte invloed. Zoor Jrustig, langzaam, ging 't alles van de hand. Wij krijgen nog al eens bezoek, ook uit 't bui tenland. Daar komt 'n schuit met aardappelen aan, de zakken goed open van de bovenste laag. Een üuitscher kijkt met aandacht toe en bij 't zien van die aardappelen, roept deze ondanks de 35 graden van den thermometer, in bewondering yiit: Groszartig, das sind noch einmal K,artoffel n, wie Kinderköpfe Nu, 't waren louter „bonken", en de gcmüt liehe Duitseher meende, dat waar zulke aard- appelen groeiden, „der Bodem einfach aueh grosz- ,artig" moest zijn. De man vergiste zich. Zoo zijn onze aardappe- n niet, uit die partij was alles wad eenig3zins i poters geleek, verwijderd. Ein wat daarvoor niet kan dienen, wordt voor de consumptie ge- veild. Zaagt ge ooit zoo'n keurcolleotie piepers als thans Met den handel in goedgekeurde polets FEUILLETON GEWROKEN. XXXEX, De beide jonge paren hadden met elkander af gesproken, dat de heeren eerst den volgenden dag in de gelegenheid zouden worden gesteld C >ul- Kann te ontmoeten. Zijne toestemming, zich met zijn dochters té mogen verlooven, zouden zij vragen, wanneer de beide zusters hem eerst een weinig hadden voorbereid. Coulmann nam zijn intrek in de villa „Zeo- ster". Zoodra hij zich 'had verkleed, maakte hij zijne opwachting bij mevrouw Paula Hardenbcrg. om haar te danken, dat zij zich op zoo een "hart elijke wijze over zijln beide kinderen had ont fermd. Zij ontving hem op de haar beminnelijke wijze on onderhield zich met hem over zijn reis. Coul mann ondervond thans nog in meerdere mate dan tevoren, dat Paula Handenberg een zeer charmante vrouw was, zeer wellevend en ver standig, en dat zich aan die eigenschappen een odfil karakter paarde en een innige goedhartig heid, Hij verheugde zich zeer, dat zijn doch tors het gezelschap van deze dame haddien mogen, ^nieten, met wie in zijn afwezigheid de band 'Van vriendschap nog sterker was toegehaald. Doe anderen daags zat Coulmann met de dames oo Eva aan het strand..Af en toe zag hij naar mjn beide dochters. Zij schenen hem stiller too aan gewoonlijk. Niet zoo ongedwongen. Hij schoof oit echter op rekening van zijn langdurige af we eheid en dacht er vendor niet over na. Mary zag in de verte Bernhard Trautmann zankomen. Zij werd rood en wisselde met Re- J^te een stillen wenk 'ien deze onmiddellijk "ogreep. Zij gaf haar vader een arm. Papa, u ontmoet hier ook nog een ouden ^kende, Bernhard Trautmann of liever thans oktér Bernhard Trautmann. Dat is heel aardig, kindertn. Maar zijn 'ceder, is die hier niet? Neen, papa, hij had het te druk. Jammer. Ja, ja, hij is een werkzaam menaeh, •jo zal zijn weg wel weten te vindien, zeidc J toet waardeering. Cp dit oogenblik verscheen Trautmann en werd Coulmann hartelijk begroet. Hij feiieiteer- hem nog met h,et behaalde succes en hoordie Xegl gsnoegea, dat Bernhard bereids een waarom 't verbloemd wil het 'niet. Tenminste I over de veiling niet. En waarom niet? Er zijn fouten gemaakt. Eer stens deugt de sorteering niet. Daar werd toch notahene voor eenigen tijd ter veiling aanga- I boden goedgekeurd pootgoed als veldgewas. Nu "was deze benaming niet heelemaal juist, want uit 't zoogenaamd veldgewas waren kriel en bonken uitgelezen. De partij bestond dus uit een iqengsel j drielingen en aardappelen oonsumptiemaat. I Nu vraag ik eiken handelaar, kunt ge zooiets 'verkoopen? En dan wordt die onbruikbare sor- leering, als ware het 't neusje van de zalm, tel kens weer opgehouden, j Onder 10 gld. per hondierd kilo wordt niets Afgegeven. Ter veiling wordt dan ook zoowat nidB verkocht. Nu zijn onze veilingen aangesloten aan het Uitvoer Controle Bureau. Hoe zich dat nu ver- eenigt, ongesorteerd pootgoed en H.C.B., dat mag Joost weten. Welke lezer kan hier logica vinden? Op de laatste vergadering van de L.C.C. is uitvoerig over dit chapitre gehandeld, met 't daar zeer juiste resultaat alles veilen. Wordt daar de hand aan gehouden? Na afloop van een mislukte pootgoedveiling vSprak een der voormannen, blijkbaar gemelijk gestemd, het uit: „hier wordt niets verkocht eu toch gaat 't goed. weg. Ik zou u de namen der koopers kunnen noemen." Nu is een van beiden waar. Of deze uiting is humbug, en dan te verklaren uit bovengenoemde gemelijke stemming, vanwe ge de mislukking. Of die bewering berust op feiten en dan wordt, het pootgoed uit de hand verkocht. Misschien weet een onzer lezers er meer van. v Overigens was de veilingsstemming voor groen ten in de afgeloopen week miserabel te noemen. Roode kool zakte in tot 21/2 a 3 gld., ook bloemkool daalde in prijs. BROEIK OF LANGENDIJK. Zaterdagavond ontstond er stagnatie in het schutten bij de sluis alhier, doordat een schuit .met ciröa 3 a 4000 Kg. aardappelen van den heer fj. Wagenaar in de kleine sluis gezonken was, vaste aanstelling had gekregen. Hij klopte den jongen man op den schouder eu zeide hartelijk: Ja, ja, mijn oude vriend Trautmann kan trotsch zijn op zijn beide zoons, op mijln woord. Hij vroeg zeer belangstellend naar Bernhardt ouders en betreurde 't, dat Ernst niet mede naar Z. was gekomen. Intusschen naderde ook George den strandstoel, Renate zag hem 't eerst en begroette hem met een liefdevollen blik. Zij voelde zich een wenig beklemd. Hoe zou haar vader tegenover George zijn, wanneer hij zijn naam hoorde? Eva liep George tegemoet en vertelde hem heel gewichtig, zooals kinderen kunnen doen, dat de papa van Renate eu Mary was aangekomen. 1 George werd van alle zijden vriendelijk begroet, i en Renate zeide met eenigszins onvaste stem: Lieve papa, u staat mij wel toe: Mijnheer j von Rodenfels, de zoon van den vroegeren eige naar van Rodenfels en Eva's broeder. Coulmann had eerst lachend de rijzige gestalte van den jongen man aangekeken, maar als hij zijn naam hoorde, vertoonde zijn gelaat plot seling een gewaarwording van schrik. Zijn oog^n namen een donkere, minder vriendelijke uitdruk king aan, zijn trekken verrieden inwendige ont roering ,hij was bleek geworden. Slechts met moeite beheerschte hij zich en hij maakte <^n korte buiging, plichtmatig, bijna onbeleefd. Nie mand, behalve George en Renate, hadden deze verandering bemerkt, wijl zij voor hem stonden en hem op die manier aan de blikken der anderen hadden onttrokken. Getroffen keken zij elkan der aan, en het was, alsof plotseling een-schaduw I werd geworpen op hun zonnig geluk. Coulmann stond met moeite op. Hij zag er uit, alsof hij jaren verouderd was. De naam van zijn j doodsvijand had alles weer levendig voor zijn I geest teruggeroepen, waarover hij voor lange ja- I ren had geleden.'Een lichte ongesteldheid voor- 1 wendende, verliet hij het gezelschap en schreedi naar omlaag naar villa „Zeester" toe. I Renate zag hem aangedaan na, dan zeiie zij gejaagd: Ik wil papa volgen, hij schijnt ernstig onwel te zijn. Staat u toe, dat ik u tot uw huis begeleid, juffrouw? vroeg George luid. Zij knikte met het hoofd en als hij aan haax zijde voortschreed, voegde hij er zacht aan *oe: Wat was dat, Renate? Je vader scheen mij al heel vreemd toe. Zjj zag hem aan met bleek gelaat, Ik we*et zoodat de doorgang verspert was. Het duurde geruimen tijd voordat de vaart weder vrij was, daar het niet 'gemakkelijk ging de schuit te lichten. Een en ander bracht een "menigte toeschouwers op de been, die naar het ophalingswerk, verricht door den heer J. de Wit, stonden te kijken. BROEK OP LANGENDIJK. A.s. Woensdag zullen de kinderen der Bijz. Schoo lalhier een feesttoöht maken naar Haar lem en Zandvoort in negen auto's. Het onderwijzend personeel en de schoolcom missie zullen mede gaan ter begeleiding. De fi- nantiën waren va ndien aard, dat men niet bij de ouders der schoolgaande kinderen behoefde aan te kloppen om eene bijdrage voor het feesl,- toehtje. BROEK OP LANGENDIJK. De schietoefeningep van de Bijz. Vrijw. Land storm alhier, zullen voor dit seizoen weder aan vangen. De eerste oefening vindt heden (Dins dagavond) plaats in het lokaal van den heer S. Borst alhier. BROEK OP LANGENDIJK. Naar aanleiding van een ingekomen schrijven, is alhier onder voorzitterschap van den Burge meester, een plaatselijk comité opgericht, dewelke met het Provinciaal Comité trachten zal gelden te verzamelen voor het aan te bieden huldeblijk aan H. M. de Koningin, ter gelegenheid van haar zilveren huwelijksjubileum 1926. De bedoeling is overeenkomstig den uitdrukkelijken wensch van Hare Majesteit dit huldeblijk sober te hou den, zonder daarbij groote bijdragen te vragen, en een ieder uit te noodiajen daaraan deel te nemen. De keuze voor het huldeblijk is gevallen op een schilderij van de koninklijke familie. Het Comité alhier, zal een uitnoodiging zeu- den aan een 18-tal jonge dames onzer piaats, 'of a\i genegen zijn, voor dit doel met ïntceken- .lijsien rond te gaan. De afdracht der geklen wordt gedaan aan het „Oranje Comité 1926" en moet plaats vinden voor 1 October a.s. ZUIDSCHARWOUDE. Voor het toelatingsexamen voor de Middelbaar Technische School te Haarlem slaagde' o.m. J. Renaud alhier. j ZUIDSCHARWOUDE. Het circus Roberti had in onze gemeente stand plaats gevonden op het terrein van den heer K. de Boer in de Koog, dat zich daartoe uitstekend leent. Gedurende een 4-tal avonden heeft het voor een vrij groot publiek zijn voorstellingen gegeven, die, wat betreft paardendressuur, accrobatische toeren als anderszins de volle bewondering der toe schouwers opwekten. De behendigheid en vlugheid, de durf en de overmoed, zouden we haast zeggen, waren de onmisbare eigenschappen der uitvoerders om de voorstellingen te doen slagen. OUDKARSPEL. Blijkens een in dit nr. voorkomende advertentie is het verboden van 29 Juli tot 26 Augustus met voertuigen zwaarder belast dan met 1000 K.G. per as, over de nieuwe sluisbrug te rijden, terwijl lich- tere voertuigen, langzaam zullen moeten passeeren. j NOORDSCHARWOUDE. Heden maken de kinderen van de R. K- School hun schoolfeestreisje. Niet minder dan n auto's waren hiervoor noodig. Jammer, dat het weer zoo bijzender ontstuimig is, en regenbuien af en toe den harden wind vergezellen. Er gaat zoo veel moois voor de kleinen verloren. UIT DEN OMTREK. het niet, liefste. Maar het is mij plotseliog als dreigde er een groot gevaar. In elk geval moet ik dadelijk met mijn vader spreken. Mijn vrees en ongerustheid kan ik niet langer verdragen. Zcodra ik weet, wat er hoven ons hoofd" hangt, zal ik je bericht zenden, j Renate mijn lieve Renate! Zij lachte naar hem. Wij tweeën hooren hij elkander, niets kan ons scheiden dan de dood, zeide zij met een vaste beslotenheid. Hij drukte haar hand. Niets dan de nood, mijn schat. Heb dank voor deze woorden. Nu ben ik volkomen gerust. Zij zagen elkander ernstig en liefdevol aan. 1 Ga thans terug, liefste. Tot wederzien, straks! Tot wederzien, mijn lieve, dierbare Renate! Deze ijlde zoo vlug als zij kon in huis. Coulmann zat in zijn kamer en gaf zich alle moeitezijn opwinding meester te worden, die George's naam bij hem veroorzaakt had. Hij ge loofde stellig met dit stuk verleden te hebben afgerekend, dat hem steeds als een spook had .vervolgd. Nu dook alles weder in zijn volle naaktheid voor hem op door de ontmoeting met den zoon van den gehaten man! Wat wilde deze heer in gezelschap van zijn "dochter? Waarom was hij haar genaderd? Hij dacht er niet aan, dat deze kennismaking h'-el toevallig was gekomen en door de kleine Eva eigenlijk in de hand was gewerkt. Voor hem Stond het onmiddellijk als onherroepelijk vast, dat Rodenfels zijn dochter had gezocht om zich te eeniger tijd door een huwelijk met haar we der van het landgoed meester te maken. Nooit nimmer zal ik daartoe mijne toe stemming geven, zeide hij halfluid voor zich heen. [Etn dan verzonk hij weder in kwellende en naargeestige gedachten. Eén ding stond bij hem (vast, hij wilde onmiddellijk met Renate en Mary afreizen, zij mochten en zouden Georgte niet tmeer ontmoeten. Hij was de zoon zijns vaders. Als deze, zou ook hij op de meest gewtet mlcoze wijze vrouwenharten weten te veroveren eu zich in allerlei liefdesavonturen wikkelea. En een zijner dochters zou dan wellicht de plaats van de bedrogen vrouw innemen, die op de ergste wijze zou worden veronachtzaamd, zooira Roden fels weder in zijn bezit was gekomen, door haar. I Neen, mijnheer von Rodenfels u heeft 1 misgerekead ik kwam nog juist op_ den rech- HEERHUGOWAARD. Ook bij het Muziekconcours te Wdjidenes gehou den, heeft ons Fanfarecorps „H.U.G.O." (Houdt U goed onderling), zich weer kranig gehouden. Met 147 punten behaalde het nl. den eersten, prijs in de derde afdeeling Fanfare, doch bovendien ken de de Jury het toe een medaille, geschonken door den Commissaris der Koningin in Noordholland, als hoogste eere-onderscheiding in de afdeeling Fanfare. -SINTMAARTEN. Voor rekening van den heer S. van Drunen al hier. zal aan de Stroet worden gebouwd een bur gerwoonhuis met een koolschuur welke 10 wagons kool zal kunnen bergen. Door dezen heer wordt gezorgd voor koolbergplaats, daar verleden jaar voor hem is gebouwd een dubbel woonhuis met koolschuur, welke 5 wagons kan bergen. De bedoe ling is, dat een of meerderen) deze bergplaatsen kunnen huren. SINT PANCRAS. Zaterdag geraakte het zoontje van den heer Boogeboom, achter de woning van een der buren spelende, te water. De vrouw des huizes die aan ten tijd aan, dacht hij, met een honondjeD, sarcastisehen blik in de oogen. Maar dan staarde hij toch weder verschrikt voor zich uit. Was het misschien reeds te laat? Was hij reeds te lang weggebleven, om dit onheil te verj- hinderen? Dreigden opnieuw onzegbaar leed en ellende? Hoe lang mocht deze jonge man reeds tijd hebben gehad zijn gif uit te strooien en een der beide meisjes in zijn netten te verstrik ken? Wie had hij tot zijn slachtoffer gekozen? Plotseling sprong hij op en zag met ontzetting voor zich uit. Met bevende handen trok hij zijn zakdoek uit den zak en streek zich over het met angstzweet bedekte voorhoofd. Een veriammen- I de, vreeselijke gedachte was bij hem opgekomen. Eén der beide meisjes was toch onbetwistbaar de zuster van dezen George von Rodenfels! Barmhartige God, behoed mijn kinderen voor deze rampLaat niet toe, dat de zoon mij een nog grooter ongeluk bereidt, als de va der! bad hij innig in zijn grooten zielsangst. Dan trachtte - hij zich met geweld te heheert- schen. Weg, met deze vreeselijke gedachten! Hij was van zijn zinnen beroofd door opwinding, hij beeldde zich allerlei schrikkelijke dingen m! Hoe dwaas was hij toch. Zoo licht lieten zijn kinderen zich niet verblinden, en stellig ken den zij George von Rodenfels nog slechts korten Tijd, anders hadden zij in haar brieven wel reeds «over hem geschreven. Kalm en rustig, Fritz Coulmann! Morgen reis je met de beide m/eisjes af een voorwendb sel is daarvoor wel te vinden. Dan heeft dat sluwe mensch, mijnheer von Rodenfels, het' na kijken. Haha zeer slim uitgedacht ge- I heel zijn vader waardig! In mijne afwezigheid' I sluipt hij hierheen en aast op zijn buit. Maar nog ben ik daar, om je te ontmaskeren, cerroa- ver. Neem je in acht, wanneer je nieuwe smaad en ongeluk over ons wilt brengen! Hij gleed weder peinzend en tobbend in zijn stoel terug. Vrees en onrust hadden hem afgemat en machteloos gemaakt. Zich tot kalmte dwin gend, overlegde hij, wat hem thans te doen! stond. Terwijl bange gedachten zijn geest ver lamden, werd er aan zijn deur geklopt. Papa, lieve papa, laat mij binnen! Renates stem! Hij stond met moeite op. Ze kerheid moest hij hebben onmiddellijk, direct. U i i ,\i~" fWordt yeatvolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1925 | | pagina 1