mo112.
Dinsdag1 22 September 1925.
84e Jaarr&'vg
Uit ons Parlement
IHTiRKTc TELef>ROnfl 81
NIEU WE
LANGEDIJKER COURANT.
De openingsstoet en de gouden koets.
De Koningin in de Ridderzaal-
De troonrede- Een amendement op
het adres van antwooird. Een nieu
we Tweede Kamer. Voorzitter en
,de heer Braat.
Het is de laatste jaren niet meer als vroeger
de huzaren in hun kleurige uniformen, een
iet van rijtuigen openden, waarmee onze Konin-
zich odner de tonen der muziek naar het Bin-
nhof begaf om er met de gebruikelijke troon-
[e de nieuwe zitting der Staten Generaal te ope-
De oorlog heeft vereenvoudiging gebracht,
de kleurigheid der huzaren is vervangen door
1 grijs veldtenue, en van den kleurigen stoet
i nog slechts twee gala-rijtuigen overgebleven
voor de opwekkende muziek zijn de luid schet-
ende fanfares van een paar trompetters in de
lats gekomen. Maar de stoet is niettemin kleu-
gebleven, niet het minst door de schittering
de gouden koets ter weerszijden door de kleu-
heid van lakeien, maar ook door de rijk uitge
ste rijknechts te paard en de kleurige koetsiers
voet, de acht paarden en schitterende militaire
iformen van leden der hofhouding. En rondom
:en stoet, zooals hij langzaam door 's-Graven-
ge's straten voorttrekt, is het gejuich gebleven
de saamgestroomde menigte, die zich heel
weg langs tot aan het Binnenhof ter weers-
ien verdringt. Maar het Binnenhof zelf is streng
ezet alleen toegankelijk voor enkele uitverkoi-
len. En op 'dit leege plein tusschm toren en
els der oude gebouwen komt dé kleurige stoet
zich al op het bordes naar de Ridderzaal vormt
bijzonder tot haar recht. Gevolgd door dezen
et en begeleid door de commissie van in- en
;eleide uit de beide Kamers treden Koningin
Prins de versierde zaal binnen, waar' het schit-
leurige gezelschap van Kamerleden en Minis-
in ambtsgewaad, gezanten en genoodigdm
wachten. En nadat het gevolg van adjudanten
hofdames en generaals zich om den stroon ge
aard had, heeft vanaf die troon de Koningin
dit jaar weer de gebruikelijke troonrede voor
zen.
Jit de irede is gebleken, dat de nieuwe regeering
de voetstappen harer voorgangster zal treden,
christelijke grondslagen van ons volksleven bliji-
richtsnoer voor wetgeving en bestuur. Ver-
voudiging zoo mogelijk inkrimping van den
itsdienst, verlaging der militaire uitgaven ligj-
in het voornemen. En wanneer de finantieelen
itand van het land zich gunstig blijft ontwik-
en, zal verlichting der aan de burgerij opgeld-
lasten en verzachting van getroffen maatregelen
nvogen kunnen worden. Het program van werk-
mheden blijkt niet overladen. Invoering der ziek-
ct, wettelijke regeling van het collectieve ar-
Iscontract, nieuwe regeling van schoolgeldhefl-
en dergelijke werden als wenschelijkheden ge-
noreerd.
k eerste vergadering der Kamers, wier nieu-
zitting met het voorlezen dezer rede geopend
toonden al dadelijk, dat de te verrichten ar-
niet altijd in volmaakte overeenstemming
ats heeft. In de Eerste Kamer, die de rede
altijd met een adres beantwoordt, stelde de
De Vos van Steenwijk voor in dit adres het
rd belangstelling door het woord instemming
vervangen, aldus duidelijk te maken, dat de
ten niet alleen met belangstelling, maar zelfs
instemming ervan hadden kennis genomen,
de christelijke grondslagen van ons volksle-
°ok in het vervolg het richtsnoer zouden zijn
wetgeving en bestuur- Maar dit bleek zoo
'g naar den geest der linkerzijde, dat deze in
geheel, den heer Rink uitgezonderd, de zaal
1€t, zoadat het aantal aanwezigen te klein bleek
eerst in een volgende vergadering het aman-
lent kon worden aangenomen. En in de Twee-
Kamer bleken katholieken en christelijto-his-
|chen allebei hun candidaat op den voorzitters-
te willen hebben, wat ten slotte slechts aan
*fsten gelukte, zoodat Jhr. Ruijs de Beerenn
'ck, de oud-minister dit jaar als voorzitter
fungeeren. De opmerking van den heer Albair-
e een bericht uit Het Volk memoreerde, vol-
netwelk de candidaten van den Plattelanders-
om op de lijst te komen f 25 tot f 100
sten storten en bovendien bij eventueels ver-
'ng f500 's-jaars moesten beloven, en die des-
bezwaar maakte tegen het afleggen van den
^"'ngseed door den heer Braat, bezorgden boi-
*n dezen afgevaardigde nog enkele ona anger
oogenblikken.
GOUDEN WITTE KRUIS
6'deheuvel kwam er en de door de afdeelingen.
ttden patiënten zouden den voorkeur hebben
°®r hal ven prijs worden opgenomen. Heide-
r is nu pas voor de tweede maal uitgebreid.
®heuvel beantwoord aan zijn doel. Is dat geen
J°°k waard? Moet dat niet met dankbaarheid*
611 herdacht in eene feestrede? Het antwoord
°P kan niet twijfelachtig zijn. Dankbaar ben
001 de reactie van het JVjtte Kruis op het
'succes met zijn herstellingsoord voor vrouwen;
Bosch en Heide toch werd later opgericht en
ook voor mannen en jongens schiep de Vereeni-
ging eene soortgelijk einrichting aan den zoom
van het schoone bosch van Mauve. En dat was
'ng niet genoeg; door een legaat van den heer 0.
K. F. van Walree kwam het Witte Kruis in
het bezit van de deftige villa „Vechtoever" hij
Maarsseveen, gelegen aan onze liefelij ken Vecht
stroom. Er werd een som gelds bijgevoegd, ten
einde het geheel te kunnen exploiteeren als rust
oord voor verpleegsters en bij plaatsruimte ook
voor andere werkende vrouwen. Dankbaar werd
deze schenking aanvaard en trotsch kunnen wij
'zijn op de drie herstellingsoorden van ons Wir.te
Kruis.
De Vereeniging was mede bedoeld te zijn eene
vereeniging tot weren van epidemiën. Heeft het
Witte Kruis daarnaar gestreefd en heeft zij in
deze richting iets bereikt? Het zou zijn „uilen
'dragen naar Athene" indien ik daar hier een ant
woord op zou willen geven; hier in Alkmaar,
waar de eerste ontsmettingsinrichting van deze
vereeniging is opgericht, waar van 1894 af reeds
cwas een centrum voor desinfectie. Ovenontsmet
ting met stoom, kisten voor verzending, forma-
line-apparaten en woningontsmetting zijn hier
ingeburgerd en ik denk dat millioenen pathogene
bacteriën hier het leven hebben moeten laten.
Later kwam de tweede inrichting tot stand 'te
Hilvereum en daarna haar filiaal te Haarlemmer
meer. Morgen zal aan de afgevaardigden de gele-
'genheid worden geboden de verbeterde editie van
idie eerste inrichting aan het werk te kannen
zien. Dames en Heeren, voor zoo verre u leze ont
smettingsinrichtingen niet anders kent dan uit
ido verslagen, statistieken enz. zoo als deze jaar
lijks worden gepubliceerd, gaat er dan henen en
overtuigd u van de doeltreffendheid en nauw-
'keeurigheid, waarmede daar wordt gewerut. En
bedenkt daarbij, dat het heel wat moeite heeft
gekost aan afdeelingsbesturen en midici om de
ontsmetting wat populair te maken. Eensdeels
^vertrouwde men het zaakje niet, anderdeels vond
men verbranden toch maar het secuurste en dan
-alles kwam niet altijd even schoon en zindelijk
terug. Men kend ehet verschil niet tusschen uit-
stoomen, mechanisch reinigen en ontsmetten.
Vuilvrij en bacteriën-vriji schijnen voor het pu
bliek synoniem en aan de inrichtingen moesten
wel wasChinrich'tingen worden verbonden, om
!aan deze eischen en begrippen der Hollandsclvc
zindelijkheid tegemoet te komen. Maar wij hebben
overwonnen;-gezondere begrippen over besmet
ting en ontsmetting zijn verspreid, verwerkt, en
begrepen en het publiek ging de desinfectie op
•prijs stellen. Het Witte Kruis hielp ook in deze
richting mede aan de hygiënische opvoeding van
yons v.olk. Hoe onze arfeid werd beoordeeld moge
blijken uit het volgende. Ongeveer 30 jaar gele
den woedde er in de plaats mijner inwoning
(een ©epidemie van diphtheritis. Vele goeieTen
een geheele bewaarschoolinventaris incluis, wer
den te Alkmaar ontsmet; onze stadspoëet zong in
izijh nieuwjaar-, heil- en zegen-weusch 1 Jan.
1897 den burgers verstrekt tegen contante beta
ling van 10 cents minimum, daarover het vol
gende:
„En elke overheid verbiede het ontsmetten
Wilt op den roepstem Gods en op zijn Almacht
i\letten
Want wie God niet erkent, maar steunt op
eigen kracht
Dien treft God's wraak gewis, want Hij alleen
heeft macht".
Dé mandfenmaker, Z. J. van Duinen zal zeker
niet hebben vermoed, dat deze zijn gevleugelde
woorden hier nog zouden worden geciteerd. Op
taij hebben zijl eenigen indruk gemaakt, als ge
vende weer den gedachtengang van een deel der
"Nederlandsche natie. Misschien zijn er nog en
kelen van dezulken, maar dat ras sterft uit en
het gezond verstand overwint. Ook de algemeene
erkenning van het nut onzer ontsmettingsinriehr
gingen is zeker wel een juichtoon waard. Ze zijn
uitmuntende instrumenten in den strijd tegen de
'hesmettelijke ziekten, al kan niet worden ont-
hend ,dat aan de doorloopende desinfectie van het
'ziekbed eveneens zeer groote waarde moet wor
den toegekend. Dit kan het publiek worden dui
delijk gemaakt op lezingen en cursussen, zooals
'die ook door afdeelingen van- Het Witfe Kruis
/met steun uit de algemeene kas kunnen worden
Voorbereid. In het orgaan „Het Groene Kruis en
,Het Witte Kruis" vindt men gewoonlijk tegen
den winter een lijst van sprekers met opgave van
de te behandelen onderwerpen. Dit aan de afdee
lingsbesturen ter overweging bij het opmakeu
•van hunne plannen voor de wintercampagne.
Behalve desinfectie deed het Witte Kruis nog
meer. Ik denk terug aan den tijd toen Roux en
Bekring hunne opzienbarende mededeelingen pu
bliceerden over de geneeskrachtige bloedwei, ge
nomen van tegen diphtheritis immuun gemaakte
paarden, het serum antidiph'theritioum. De me
dici begonnen geloof te hechten aan het nieuwe
middel ,maar het was lastig te verkrijgen en kost
baar, het moest nog worden gepopulariseerd. Het
Witte Kruis trok op zijne begrooting een post uit
voor serum en stelde dit gratis of tegen geringe
'yergoeding beschikbaar voor medici.
Het trof juist in dén tijd van de diphtheritis-
epidemie, waarover ik zoo juist sprak cn menig
flesChje serum, ongeveer 100, heb ik destijds mo
gen ontvangen van een onzer trouwe steunpila
ren, den apotheker Dr. Ankersmit. Getrouwelijk
heb ik dit alles gepubliceerd en in het Medisch
Weekblad' van Maart 1898. Het is wel eens aar
dig een en ander uit de doos te halen; mij bracht
'dit opnieuw in herinnering, dat onze vereeniging
een open oog had ook voor de dingen van den
dag, dat zij meeging met haren tijd, dikwijls
voorging en leiding gaf. Hoe het met dat serum
is gegaan, weet thans ieder; de behandeling er
medé is algemeen goed geworden en daardoor
iwerd menig jeugdig leven geredd. Meerdere pers
pectieven openden zich, ik memoreer hier het
probleem van de actieve onvatbaar ma king tegen
deze gevreesde besmettelijke keelziekte, in 1897
iliet eene friesche, tevens frissche geneesheer zijne
ambtsbroeders op een vergadering te Leeuwarden
zingen:
v „De diphthieritis, o hoe naar!
De keeltjes groeien dicht.
En als er niet gesneden wordt,
j Dan sterft het liev ewicht.
Vol micrococoen zit de keel,
Maar Roux hij werkt gedudh't
Hij vindt een prachtig serum uit
Kin jaagt ze op de vlucht.
Dus nu uit volle borst gezongen
Hiep, hiep, hoera, hiep, hiep, hoera!
De dokters hebben het overwonnen,
Hiep, hiep, hoera, hiep, hiep, hoera!
Heelemaal onderschrijf ik dit nu wel niet, maar
gaarne wil ik sourligneeren, dat het Witte Kruis
,tot het meer algemeen goed worden van deze
uitmuntendie behandelingsmethode, een nandje
mede hielp.
Op andere wijze werd geholpen als febris sy-
phoiden uitbrak en ook de malaria werd duchtig
bewerkt en menig anophele of malaria-mug werd
imet medewerking van het Witte Kruis onscha
delijk gemaakt en menig stukje muskietengaas
werd als voorbehoedmiddel na aansporing van
Witte-Kruis menschen geplaatst.
Het Witte Kruis gaat met zijn tijd mee; waar
.nieuwe perspectieven zich openden, werden nieu
we wegen ingeslagen; wijkverpleging, kraamver-
jdeging, zuigelingenbescherming, moedercursussen
.bakeropleiding en huisverzorging kwamen be-
langstelling vragen en vonden die. Steun kwam
v,an provincie en gemeenten en het pas verschenen
verslag van de Witte Kruis Commissie voor Zui-
;gelingenbesflherming en kraamverzorging getuit
van intern leven en van energieken arbeid. Over
al deze zaken, hoe belangrijk ook, wil ik kier niet
verder uitweiden, ieder belangstellende leest hier
over in de hedendaagsche publicatie van het
(Witte Kruis meer, dan ik u vertellen kan. Wij
weten dat ook deze arbeid zegenrijk is.
Dames en Heeren, met cijfers, statistieken en
'vele data ben ik u niet aan boord gekomen. Ik
heb u willen vertellen wat een gewoon medicus
practicus na ruime practijkservaring gezien en
gemerkt heeft van het Witte Kruis en wat hem
"do vrijmoedigheid gaf op te treden als feestrede-
naar. Mijn vader waslange jaren predikant en
zijn afscheidsrede had tot tekst, hetgeen Paulus
.aan Thimotheus schreef: „Ik heb het gelojf be- j
houden'". Na een bijna 40-jarige Witte Kruis ar-
beid kan de zoon ten opzichte van de jubileerende
i Vereeniging hetzelfde getuigen, want wat het
Witte Kruis betreft „ik heb het geloof behouden"
fliet geloof in het nuttige, in het noodige, in het
'mensohlievende en ik zou wel durven zeggen in
de goddelijke zegen van het Witte Kruis. Ein
Maarin sta ik wel niet alleen. Toen hét Witte
Kruis bijna 25 jaren arbeids achter den rug had,
.werden in andere provinciën soortgelijke vereeni-
gingen opgeripcht. Ds. Fleischer en Dr. Hama-
'ker hadden niet voor niemendal in Noordholland)
•de zegeningen van het Witte Kruis gezien. Ik ken
ze nog wel als afgevaardigden op onze algemeene
vergadering, deze beide voormannen van het
Groene Kruis. Het Witte Kruis mag er trotsch
op zijn, dat deze stoere werkers in de Groena-
Kruisbeweging door het Witte Kruis wakker zijn
geschud en zoo mobiel zijn geworden. Fier kun
nen wij er op zijln, dat Noordholland in dezen zoo
«veel navolging heeft gevonden. Het Groene Kruis
is geworden een nationale zaak; het Witte Kruis
is gebleven eene provinciale. De voorwaarden der
reeds besproken premieleening stippelden ae gren-
,zen van zijn arbeidsveld nauwkeurig uit. Het
Groene Kruis heeft uit den aard der zaak (het
'omvat 10 provinciën) veel meer afdeelingen en
•veel m)eer leden dan het Witte Kruis; het moet
ons uit den aard dezer verhouding wel overvleu
gelen en veel belangrijker sohijlnen in 4e oogen
van ons volk; dat kan niet anders; Ik vind da.t
zeer aangenaam en wij allen moeten dat zoo vin
den, want de bedoeling van beide vereenigingen
is dezelfde. Zij moeten gaan hand aan hand en
willen dat ook, getuige het met elkaar verbonden
zijn in de N.A.V. Het symbool zag ik 1 Septem
ber in Utrecht, waar op het podium de pin ats
der hoogwaardigheidsbekleeders aan het Witte
Kruis een waardige plaats gegeven was, tusschen
>'2 maal 5 Groene Kruizen. Bravo! Het Witte
Kruis moet juichen, wijl het haar jongere zuster i
£00 goed gaat en omgekeerd moet het evenzo0 zijn I
Maar toch wil ik den nadruk leggen op Ket
'nooit bestreden en ook niet te bestrijden feit, dat
1 het Witte Kruis in deze aangelegenheid in Neder
land pionierswerk heeft verricht. Dit, Dames en
Heeren, acht ik wel den meest schitterenden
briljant in den nu gouden kroon van het Witte
Kruis.
Ik wil eindigen, Mijnheer de Voorzitter, met
dezelfde woorden, die ik reeds in den beginne
heb gezegd: „Ik feliciteer het hoofdbestuur en
de leden van deze Vereeniging hartelijk met
dezen dag en spreek daarbij de hoop uit, dat de
N-H.V. Het Witte Kruis tot in lengte van dagen
moge groeien en bloeien, velen tot zegen, velen
tot heü! Ik heb gezegd.
Gemeenteraad Oudkarspel.
(Vervolg.)
De heer Paarlberg zou eens veranderin'g'
willen brengen in de bepaling, dat de gerneeme
niet meer dan 10 gulden per straatlantaarn be
taald. Z.i. is het tegenover het bedrijf billijk,
dat de kostende prijs betaald wordt. De ge
meente profiteert ten koste van de stroomver
bruikers. Spr. heeft dit ook destijds al eens
naar voren gebracht. 1
Voorz. merkt op, dat er toen op gewezen is,
dat de gemeente door het openbreken van de
straat nadeelen heeft.
De heer Paarlberg blijft er bij dat het tegen-,
over het bedrijf en de verbruikers billijk is, dat
de gemeente niet van het bedrijf profiteert.
Als er dan schade aan de straat is, dient het
j bedrijf dat voor haar rekening te nemen.. Spr.
maakt er een voorstel van.
I De neer Kroon. Worden de gaten door het
j bedrijf in orde gemaakt.
Voorzitter. Ja. x
De heer De Boer. Dus de gemeente heeft
alleen het ongerief,
i Voorz. Het is niet altijd te bepalen dat de
schade door het bedrijf veroorzaakt is.
j In stemming gebracht wordt het voorstel
I van den heer Paarlberg met 4—3 stemmen aan-
vgenomen, tegen stemden de heeren P. Kroon,
P. Kostelijk en Jb. Kroon. Het voorstel zal aan
de gascommissie worden gedaan.
De gezondheidscommissie vraagt geen bij'-,
drage evenals het vorig jaar, wat de heer Paarl
berg de opmerking doet maken, dat het wel
goed is om een zuinig beheer te voeren, doch'
de gezondheidscommissie het wel wat al te
zuinig aanlegt.
Zoo niet in onze gemeente valt het spr. meer
malen op, dat punten de bijzondere belang
stelling van de gezondheidscommissie noodig
hebben, doch de ongewenschte toestand toch
steeds bestaan blijft. Spr. zou gaarne zien,
dat de gezondheidscommissie zich meer ac
tief betoonde.
De heer Jb. Kroon zou de commissie geen
wenk willen geven als het niet onze gemeente
betreft.
De heer De Boer merkt op, dat hier wel ter
dege een plaats is die niet in orde is en wel
achter Paarlberg zelf.
De heer Paarlberg. U hebt gelijk.
Voorz. zegt dat dit van Raaksmaat is en
besloten is er een baggermachine te plaatsen.
De heer Bakker merkt op, dat de gezond
heidscommissie er is om iets te doen, doch
spr. gelooft niet dat ze iets doen. De volks
huisvesting behoort ook tot de taak van de
gezondheidscommissie, doch er wordt blijk
baar niets aan gedaan. Eerder ontvingen de
raadsleden nog een verslag thuis van het werk
der commissie, doch de laatste jaren niets. Dit
kan een zuinigheidsmaatregel zijn, doch ook
een bewijs dat er niets te vermelden is.
Volgens de Schager courant heeft de ge
zondheidscommissie meegedeeld, dat de wo
ningnood als geweken beschouwd kon worden.
Wat de Langendijk betreft zijn ze echter de
plank g'ad mis, doch mogelijk komen ze we)
langs de straat, doch niet daarachter. Toch
eischt dit onderwerp hun volle aandacht.
Bij de post f25 voor t.b.c.-bestrijding vraagt
de heer Paarlberg wat hier aan t.b.c.-bestrij
ding gedaan wordt.
Voorzitter. Niets. Weet u wat. f
Hierna komt aan de orde een verzoek van
den gem.-opzichter om zij salaris van f250 op
f400 te brengen.
Hij grond dit op het aantal genoteerde werk
uren in 1925 wat 617 is behalve het opzicht
o pde woningen en tde sluis. Dit wordt alzooi
een vergoeding van 401/2 cent per uur.
Ben W. stellen voor om het nog een jaar (af
te wachten, daar het dit jaar bijzonder druk)
geweest is en hij voor het eerste jaar het op
zicht gehad heeft.
De heer De Boer vraagt of van de vorige
opzichter wel eens de mededeeling ingekomen
is dat het salaris te laag was.
Voorzitter zegt dat dit destijds op f250 ge
bracht is en het eerder lager was. I
De neer Groen. Het extra werk is toch be
taald.
Voorz. Dat rekent hij pok niet mee.
