Sport en Wedstrijden
Moderne ft echt bank «Hitsen
- De moord op den Ovr-rtoom.
Na een week lang alle verhooren. in deze zaak
te hebben gevolgd, gevoel ik voor een moeilijke
taak te staan, een taaie die veel overleg oLJifc opdat
mijn arbeid waarde kan hebben. Immer - de be
langstelling was overprikkeld toen de zaak voor de
eerste maal werd behandeld. Een cordon van veld
wachters beschermde de toegangsdeuren van de
rechtszaal om den toegang te beletten aan ieder
die zich niet behoorlijk als „pers", advocaat of „ge-
noodigde met toestemming van den president kon
legimiteeren. Doch ondanks deze strenge contróle
kwamen er vele plaatsen te kort; vele advocaten
en andere belangstellenden hebben uren lang ge
staan. Er was dan ook geen sprake van dat ik
mijn gewone, mij indertijd in onderling overleg
aangewezen plaatsje in de advocatenbank kon in
nemen, doch ik ging er, wat de accoustiek, cue tn
deze zaal zeer slecht is, niet op achteruit, toen mij
werd toegestaan plaats te nemen in de achterste
rij beklaagdenbank. Doch sinds een dag wordt
deze bank uitsluitend voor rechter gereserveerd,
zoodat ik nu nog de keus heb, of achter aan de
parterre-geplaatste perstafelt.es achter de be
klaagdenbank of die der advocaten, waar men niets
ziet en zoo goed als niets hoort to Ide gereserveerde
parterreplaatsen in het front van de zaal. Allerlei
bekende personen op tooneet en ander gebied vol
gen eenige dagen achter elaaar de verhooren. Dan
ziet men ze op eens met meer, doch hun plaatsen
worden onmiddellijk door andere bekende Pers°-
nen ingenomen. Üok dames ontbreken niet. wat
de publieke tribune aangaat, uren voor de deur
opengaat, moet er dooi de politie reeds orde wor
den gehouden in de wacntende rij. De dagbladen
geven kolommen lange verslagen, die de
dagen door het publiek werden verslonden. Of ze
nu nog zoo algemeen, zoo minitieus en met zooveel
belangstelling worden gelezen, betwijfel ik. Het pu
bliek wordt ongeduldig, zegt: 't komt nu allemaal
op 't zelfde neer, ze schieten niet op. Het publiek 1
heeft gelijk Toen het gordijn viel na de eerste acte
van het gioote sensaciedrama dat ooit op het Ne-
derlandsch Rechts-tooneel is afgespeeld, wisten ze
evenveel of liever even weinig als bij het beam.
Het volle licht neeft nog niet^ geschenen, zelfs
nog geen schemerlichtje. En er is dan ook geen
sprake van dat ik u een aaneengeschakeld verhaal
kan aanbieden, aat als ik het doch deed, er mis
schien vlak naast zou zijn. Ziedaar een der moei
lijkheden, waarop ik in den aanvang van mijn
scnets zinspeelde. En de tweede is dat ik door de
oververzadiging der belangstelling door de dag
bladpers aan verslaggeverij in beknppten vorm niet
kan denken en mij dus moet bepalen, tot algemee-
ne beschouwingen, het weergeven van indrukken,
trekken van conclusies en het daartusschen in .as-
sclien van mededeehngen en bijzonderheden die
men elders niet heeft kunnen vinden. Ik moet dus
uitgaan van de stelling, dat mijn lezers met de
omstandigheden van het drama van den Overtoom
bekend zijn. Wat natuurlijk ook maar zeer betrek
kelijk is. Zij kunnen weten dat tien jaar geleden
ten O.W.er Busch genaamd, spoorloos verdween,
dat men van die verdwijning in die da ,en nu niet
zoo bijster veel notitie nam, dat in m t begin van
dit jaar bij de politie anonyme brieven werden
ontvangen, dat het lijk van den vermoorden Busch
op een bepaalde plaats in een garage aan den Over
toom was begraven en dat een zekere v. Muylwijk te
Farmer, de vroegere eigenaar van het perceel,
de moordenaar zou zijn. Dat, nadat het eerste
deel van de beschuldiging juist bleek te zijn, van
Muylwijk, na in hechtenis genomen te zijn, ten
slottebeweerde bij een twist in een aanval
van drift Busch te hebben gedood, zonde hulp
hulp van wapenen of andere middelen, alleen door
de kracht van zijn vuisten en na dit voorval den
verslagene ook zijn portefeuille en kostbaarheden,
ontnam, omdat hij het zonde vond, dat die mede
werden verstopt. Verder weten we dat -een zekere
de Kort met het geheim bekend was en in den
loop der jaren het van Mylwij-k-koetje behoorlijk
heeft gemelkt. Dit is alles wat vaststaat, de rest
gissingen. Ook toen alle getuigen k charge (70)
waren gehoord, was men nog*even ver. Mr. Levy
deelde mij mede, dat hij van het overgroote deel van
de door hem opgegeven getuigen k décharge heelt
afgezien. Van de 50 personen, die hij nog dacht
vragen te stellen, heeft hij niet meer dan een 7-tal
gedagvaard. Enkele daar can (doktoren) zijn nog
gehoord den Zaterdag naoat Dinsdag het verhoor
was aangevangen. Bijzonder trof het mij dat mr.
Levy afgezien had van den getuige en huizen-ex
ploitant Schopman. Bedoelde Schopman heeft aan
een zekeren Vink f 1000 beloofd en
taald als het gelukte v. Muylwijk in de gevangenis
te brengen. Die Schopman. heeft indertijd ook met
van Muylwijk gevochten. T'usschen vroegere vrien
den bestaat nu groote omsenigheid. En het zou
mij dus niet verwonderen als de officier in de zwak
ke hoop nog een lichtstraaltje te ontdekken zijner
zijds dien Schopman nog liet dagvaarten.
De president stak het niet onder stoelen of
banken dat bij *hem ernstige twijfel bestaat of de
door v. M. afgelegde bekentenis wel conform de
waarheid is. Hij overweegt de mogelijkheid of
ook reeds bé- de mooie maar wat Hoogdravende zinnen, maair
ook: vol taalfouten, dat in het Handelsblad en De
Telegraaf wordt opgenomen. Welk beroepsschrijver
krijgt zoo'n Poffertje. Een beklaagde die een vol
ledig dossier bij zich heeft het uit zijn hoofd kent
en zijn advocaat zoo nu en dan een handje helpt.
SST. PANORAS.
Zondagmiddag speelde Vrone 1 met één inval
ler tegen S.D.W. 1. De leiding berustte bijl Van
S-on, welke zijn taak nogal gemoedelijk opvat.
Busch dien bewusten Octob^voad *«5^*» h£f t vo*» vo«Wfe s£l*n.
het huis is gelokt door I Na korten tijld gelijk opgaand spel weet Vrone
het vooroDsrezet doel hem te berooven, terwij UJ j al spoedlg wat oyerwicht uit te oefenen, en wordt
tot rust meestal op S.DUWu(-helft gespeeld. Een
paar gevaarlijke uitvallen van S.D'.W. blijven on
benut, terwijl Vrone in de eerste periode 3 maal
het vooropgezet doel u
ook nog de mogelijkheid aanneemt, dat Busch
bewusteloos doch levend in de kist is gestopt.
Natuurlijk zijn dat alles slechts veronderstellingen
weten doen we nog niets. En dit is juist het sen-
sationeele in deze zaak, dat we elk oogenblik var-
wachten dat ex iets gebeuren zal, dat onder de
hcogloopende ruzie tusschen bekl. en een der ge
tuigen of tusschen de laatsten onderling er een
woord vallen zal, waaraan de Justitie houvast heeft
ja waaruit misschien een directe arrestatie
weet te doefpunten, meestal na mooi open spel
Na hervatting pakt S.D:.W. goed aan, aange
moedigd door een flink aantal supporters. Uit
een penalty ontstaat voor S.D.Ween tegenpunt.
Thans verandert Vrone van speltaotesek en wordt
reeds van achter af
"„heel ander v-oerd, waardoor S.D.W. steeds alle tijd krijgt zich
kunnen voortvloeien en de zaak een geheel ander hereteUen en zic,h van den bal meester te ma-
aspect kreeg. Maar zoo iets is tot nog toe niet
gebeurd en zal misschien ook niet gebeuren.' Maar
misschien ook wel. You never cann tell. Ik herhaal
dus: een sensatiezaak k la Sherlock Holmes, zooals
wij in Nederland niet gekend hebben. Intus^chen
het slot hunkeren, op een mogelijke teleurstelling
moet i-k den hartstochtelijk-nieuwsgierigen die naar
voorbereiden, er is groote kans dat de zaak terug
gewezen zal worden naar de instructie. Een onbe
paald uitstel dus.
Maar aangenomen dat dit niet gebeurt, dat de
zaak volgens den gewonen ritus wordt afgespeeld,
welke straf zal v. M. dan krijgen? Deze vraag
is mij al zooveel maal gesteld, dat ik meen velen
te verplichten ze uitvoerig te beantwoorden.
Het spreekt van zelf dat bij dit antwoord uit
sluitend rekening wordt gehouden met den huidi-
gen stand van het geding. Bij wijziging der situatie
vervalt natuurlijk de conclusie,
D-f meeningen der juristen loopen nogal uiteen.
Een advocaat heb ik ernst hooren beweren dat
van M. zal moeten worden vrijgesproken. Immers
bekl. bekent wel Busch te hebben gedood en be
graven, maar geen enkele aanwijzing versterkt da-
ze bekentenis. Hij kon wel eens heel iets anders
hebben gedaan. Ergo zou het wettig bewijs niet
geleverd zijn. Doch andere juristen beschouwen dit
als theorie, de rechtbank zal in verband met dit
in verband met dat wel tot een andere conclu-
ken en zoodoende de verdediging nogal wat veel
wer kgeeft. Tevens wordt door Vrone te weinig
op links gespeeld. Door beide partijen wordt nog
eenmaal gescoord, en komt het einde met 42 in
het voordeel van Vrone.
De adspiranten speelden op het „Alemaria"
veld tegen de b.-adspiranten van die elub en verlo
ren daar met 41.
Dl T. St 1—Heil» 1.
D- T. S. 1 boekte Zondag een flinke overwin
ning. In een mooieu, spannenden wedstrija ver
sloeg D.T.8. Heilo met 40.
Te ruim 2 uur fluit Hartland de elftallen in
het veld. Heiloo trapt af en luide aangemoedigd
door hun talrijk medegenomen supporter--, onuer-
nemen zij -de eerste aanvallen. Voor het doel geko
men spelen de zenuwen hua echter blijkbaar paf
ten, althans, bij beter schieten hadden zij allicht
succes gehad. Langzamernand nemen de Deetjes
het spel in handen, en behoudens enkele aam-
va llen der tegenpartij, zijn zij tot de rust in ac
meerderheid. De Heiio-keeper is echter sehitte
rend en talrijke schoten stopt hij prachtig. Eerst
een paar minuten voor de rust weet onze reehts,-
bi'incn met een mooi schot zijn club de lei ling
te geven. Rust 10. Na.de thee is D.TdS. weer tn
de meerderheid. Uit een corner maakt de linkss
buiten met een mooien kopbal het tweede punt.
Even later herhaalt dezelfde speler wederom dat
sie komen. Maar welke? Muylwijk wordt beschul- en maakt nummer 3. üok Heilo zit niet
digd (ik zal dit nu maar in voor elk begrijpelijke brengen eenige gevaarlijke aanvallen op
woorden zeggen): on, doel maar bebben geen succes. Uit een mooi
ie. van roofmoord met voorbedachten rade. flan ««reven bal fabriceert onze linksbuiten met
2e. of van doodslag gevolgd door diefstal een >oed schot het vierde doelpunt, waarmede
3e. of van zware mishandeling met doodehj- emde feomt
ken afloop gevolgd, enz,
den afgteloopen zomer de wals „IT ny a que
toi", welk refrein in de tuinen van South Ken
sington bij- tusschenpoozen in koor door het or
kest gezongen werd.
„II n'y a que toi", fluisterde Lostwithiel, met
zijta lippen dicht bij het zachte haar boven het
blanke voorhoofd. „Geen slechte naam voor een
•wals, als iemand walst met de eenige, in wier
bijzijn hij zich gelukkig gevoeld."
Buiten in de koele nachtlucht was een groepje,
dat zich op zijn eenvoudige wijze even goed ver
maakte, als het gezelschap in de balzaal. Een der
matglazen vensters was van boven voor de venti
latie opengezet, en van die opening had men
gebruik gemaakt. Een groote, stevige keuken
tafel was voor het ven.,ter geplaatst, en op die
geïmproviseerde stellage stonden Tabitha, Su
san, en de vrouw van den stalknecht ae
laatste welwillend toegelaten en blijkbaar niet
tot het gezelschap behoorende naar het bal
te zien. Het venster wa, onder een breede houten
veranda, die boven de hoofden der toeschouwers
afbelde, zoodat zij in de schaduw stonden -jn
uil de badzaal niet opgemerkt werden.
Su°an was in verrukking.
- „Ik heb nog nooit een bal gezien, zeide zij:
,0, wat is dat mooi! Kon ik ook maar meedant
een! Zie eens hoe die dikke, oude tante al3 een
tol ronddraait. Heb ik ooit van mijtn loven 1 Wat
4e. van mishandeling met doodelij-ken afloop
en diefstal.
Naar het mij voorkomt is tot nog tos het vierde
ten laste gelegde bewezenvan voorbedachten rade
van het plan om dooden, van het gebruik van
wapenen is niets gebleken. Aangenomen dat de
Rechtbank geen rekening hield met het feit dat
de misdaad al tien jaar geleden werd gepleegd
(waarmee anders wel rekening wordt gehouden),
dan zou men hem? 7 h 8 jaar kunnen geven.
Doch zooals i-k zei, is mogelijk alles maar een
voorspel. Er zijn twee combinaties getuigen, de O.-
W.ërs en M.'s vroegere werklieden, die zich in
de bijzondere belangstelling verheugen. Intussch-sn
past ons omzichtigheid, vooral bij het schrijven.
Ik wil dezen eersten schets gewijd aan deze sen
satiezaak niet eindigen, zonder te memore-eren de
prachtvolle en gevoelvolle woorden gesproken door
ds. 1-e Roy, den gevangenis-predikant. Toen hij ge
tuigde kon men een speld hooren vallen, hing de
heele zaal aan zijn lippen. En toen hij zeide „Ik
geloof in de waarheid van zijn bekentenis en de
waarachtigheid van zijn berouw", was menigeen
even ontroerd.
Maar van Muylwijk zelf bedierf de stemming, die
even ten gunste van hem was, weer door eenige
bladzijden uit zijn dagboek' (waarop ik later hoop
terug te komen) voor te lezen. Een curieus memsch
die Muylwijk. Nu voelt hij zich een man van be-
teekenis, die een fout heeft begaan door omstan
digheden en er voor boeten wil. Als dit ten minste
ook geen comedie is. Een beklaagde, die niet al
leen een dagboek geschreven heeft met verschillen
de keeper, daarover alle lof en wij geloovén wel
dat indien Holland II zooveel mogelijk met de
zelfde spelers in 't veld komt, dat zij nog wel
mqerdéfe wedstrijden in deze oompetitie zullen
winnen. Hieeft u nog genoten in Amsterdam,
Veteraan, wat fijin hé, dat Nederland gewonnen
lieieft. 4—2 is een reuzenoverw inning en het was
mooi weer, wat zal u knus gezeten hebben met
Kaatje, zat u overdekte tribune. iWjij' hadden ons
voorgenomen om ons voor Zondag te splitsen en
2 van ons zouden naar 't D:.T.S-.'-terrein gaan, om
zoodoende de indrukken van het Di.T.Syterreia
en wedstrijd ook eens neer te schrijven, maar ue
dames zijin niet gegaan, wat wel jammer is, want
Alma schreef over de wedstrijd HollandD.T.o.,
dat het bij ons nogal ruw ging en dat het pu
bliek riep, trap ze -de beenen kapot, zou zoo iets
nu nooit op 'tD'.T.S.-terrein gezegd worden. Als
wij zoo iets gehoord liaddën, hadden wij het toch
niet geschreven hoor, want wij vinden derge»-
lijke -dingen beter niet te schrijven, het bever»-
dert de verstandhouding niet tussohen de sup
porters. Wij hoopen dat Alma dat iu 't vervolg
feterst ook bedenkt voor ze schrijft en dat u
kort^ samenspel doorga s Veteraan, daar ook nog eens een goed wooruje
voor ons doet. Wij hebben nog goed nieuws voor
u, we hebbeu eeu nieuwe verslaggever, die zoo
veel mogelijk zorgen zal voor een verslagje.
DE, HOLLAND' DAMES-
Vrone 1Ouidorp 1.
Aan Veteraan 1
Begunstigd door prachtig herfstweer, had de
wedstrijd plaats Vrone 1Oudorp 1. Het was
de eerste keer ,dat dezelfde elftallen tegm el
kaar moesten kampen, voor de oompetitie, aan»
gezten Vrone 1 altijd 1 of 2 klassen hocgcr stond
er werd soms wel eens een vriendschappelijke!?,
wedstrijd gespeeld, maar nu ging het om de pun
ten .Vrone wist het pleit te winnen en Oudorp
met leege handen naar huis te sturen. Jongens
het begint niet best, ais dat zoo door gaat komen
jelui weer bovenaan maar van onderen beginnen.
Over den wedstrijd het volgende. Als er begonnen
wordt heeft Oudorp tegen zon en zijn de eerste
aanvallen voor Oudorp, maar dan komt Vrone los
en na mooi gecombineerd spel weet de linky
binnen onhoudbaar te scoren, nadat Oudorp de
boei verknoeide voor het Vronedoel heeft Vrone
het tweede puntje in het net. Het duurte niet
lang of nummer drie was ook iu de touwen ver
dwenen, zoodat met de rust de stand reeds 3
was. Na de rust kou men merken -dat de zon
Oudorp parten had gespeeld, want Oudorp is
nu meer in den aanval, de drang op het Vronedoel
was dan ook een tijdje geweldig. Doelpunten
kon dan ook niet uitblijven, zouden wij zeggen,
maar neen, fortuna was niet met Oudorp, tot
uit een strafschop de stand op 4—1 kwam.
ROÜDi STOEPEN.
Onze auto-directeuren
Hadden weer een goed idéé
Eik café heeft nu een lampje,
.Wit met rood verguld op sneê
Wil je voortaan met de „bus" weg
In het duister van den nacht
Drukt de hospes op een „knoppie"
Tot je auto buiten wacht.
zweet ze!" en nog eenige andere dergelijke aan
merkingen volgden, die in fijlnheid van taal wel
iets te wensohen overlieten.
Dat ongekunstelde juffertje bewonderde in
hooge mate jeugd en schoonheid en de keurige
toiletten en flonkerende diamanten: maar zij was
hard in haar oordeel over de dansendb dames,
wier bekoorlijkheden aan het tanen waren of wieT
kleeding niet met smaak gekozen was.
„Als ik niet alles even netjes kon hebben,
zeide Susan, „zou ik niet naar zoo'n bal willen
gaan. Zie dat slungelachtige meisje in het geel
eens. Heb je ooit zoo'n vogelverschrikker ge
zien? Als ik er zóó uitzag, zou ik liever thuis
blijven. Ik zou begrijpen, dat het mij beter paste/
Tabitha maakte zulke aanmerkingen niet. Zij
was bijzonder stil en ernstig, terwijl zij van haar
observatiepost op de keukentafel in de volle
kamer keek. Zij had slechts oogen voor die eene
slanke gedaante in glanzig wit satijn, met die
vederachtige chrysanthemums, die nu hun frisch-
heid al een weinig verloren hadden; of misschien
be er gezegd ,voor twee gedaanten, want ae eene
volgde de andere als de schadluw het lichaam.
Zij zag hen te zamen walsen, terwijl het souper
in vollen gang en de zaal betrekkelijk, leeg was.
Zij zag het bevallig hoofd zich naar zijn schouder
neigen, de tengere leest door zijta kraehtigen arm
vast omvat; en het scheen haar toe, dat de wals
•en uitvinding van den Aartsvijand was. Zij dacht
Volgende week D.T.S. 1—N. Niedorp 1- Opge
past Deetjes, N. Niedorp is een wisselvallige
ploeg en oppassen .is de boodschap.^^^
Aan Veteraan.
Het zal u wel verwondert hebben dat wij de
vorige week geen briefje hadden, nu ons zelve
eigenlijk ook, tioe dat' zco kwam, ten eerste wat
ren wij een beetje terneergeslagen en dan onze
hoeren wilden persé Zondag na de wedstrijd nog
uit en Maandag waren wij' niet in een stemming
om te schrijven. Wij hadden gehoopt Holland 1
eiens te zien winnen tegen Vrone 1, maar Het
kwam zoo heel anders uit, ze verloren zooals u
al weet met 4—1. Wij willen maar hopen dit de
jongens het op één of andere manier trachten te
veranderen, want het gehalte van de spelenden
is tegenwoordig vrij goed, doch het lijkt ons
toe, dat er meer samenwerking gezocht moet wor
den inde voorhoede, of anders een wijziging in
de opstelling en dan maar goed aanpakken hoor
jongens, volgende week naar Zeevogels, dat worst
weer een zware wedstrijd.
Nu Veteraan, uw voorspelling van Zondag voor
Holland II is lekker niet uitgekomen hé? Wij
wilden wel dat u elke keer zoo mis keek, ten;
minste als u verlies voorspelt. Het tweede speel
de tegen V.A.F.O. 4 en won met 7—2. Ze speel
den werkelijk goed, vooral de linksbuiten en dito
binnen hebben af en toe blijk gegeven van elkaar
goed biegrijipen, ook hadden wij vandaag voor
het eerst na zijn- ziekte H. Bekker weer in t
veld en deze bleek nog dezelfde stoere werker
van voorheen, een goede spil voor het tweede, en
ei- over, zooals men er zeventig jaar geleden over
dacht, toen Byron zijn 'dichterlijke veroordeeling
van den nieuwen dans schreef. Zij1 zag, hoe oie
twee zich langzaam naar een aangrenzende kamer
bewogen, waar amphitheaters van bloemen en
een paar sofa's en lage armstoelen een retraite
uitmaakten, die half boudoir, half oranjerie was.
Zij zag ben daar zij aan zij heen en weer loopen
én op een zoo vertr ouwe lijken toon met elkaar
preken, dat zijn hoofd zich telkens laag_over
het hare boog; en toen zag zij hen vlak bij den
ingang naast elkander zitten op een hoek, waar
zij hun gezichten en houdingen, kon opmerken, -
nog in hetzelfde vertrouwelijke gesprek, zij met
neergeslagen oogen, en hij met zijn elleboog op
zijn knie voorover leunende en tot haar opziende
terwijl hij sprak.
,/tIs slecht van hem/' zeide Tabitha ojj zich-
zelve, toen zij dat zag. „Hij moest bedenken hoe
jong zij nog is, en hoeveel kwaad hij doet. tls
schandelijk van hem, en dat weet hij; anderen
moeten het evengoed zien als ik het zie en
zij zullen over haar praten en een klad op haqr
goeden naam werpen. O, als ik haar maar weg
kon krijgen, voordat men 't begint op te merken."
Zij bon haar jonge meesteres duidelijk in het
lamplicht zien. Isola was zeer bleek en haar
gelaat toekende ongerustheid; het was niet het
gelaat van een jonge vrouw, die zich vermaakt
met ooquetteeren, die met vuur speelt zonder I
Loop je 'e avonds met je meisje
Langs de Langedijker straat
En ze vraagt: „ik wil wat drinken"
'(Weet je waar je binnen gaat!
In een comfortabel kroegje,
(Vlak naast onze autoknop,
Als je zachtjes dan wat aandrukt
Gaat het roode lampje op.
De chauffeurs hebben „de damp in"
Met die stopoontactenlamp,
leder koffiehuis nu stoppen
Van het wachten krijgt men kramp-
Eerst m'n borreltje naar binnen"
„Wil je er ook gauw één Louw
„Ik mot nag segare hewwe",
„Hoeveul kroig je van me vrouw
Onze straatjeugd in haar nopjes
Nu een toeter aangekocht
En -des avonds in het donker
Vlug een herberg opgezocht.
Dan een oorverdoovend blazen
Als er soms een lampje brandt,
Alle „klanten" vliegen buiten
En de hospes krijgt het land.
Ik vind al die roode lichtjes
Een genot om ze te zien, - 1
Want nu hebben we reeds „haltes"
Van de autobusmaobien
Kasteleins staan 's avonds buiten,
Roode pet en witte bef,
„Nummer negen kan vertrekken",
Zegt de nieuwe „haltechef'
VETERAAN.
het minste voornemen om zioh de vingers te
branden. Van dien aard was er veel in de bal
zaal van li-et Talbob-hotel; maar dit was zoo
iets niet. Hier was gevaar bijl Hier was kwaad
bij. Dat bleek gelaat, -die neergeslagen oogen, die
diet durfden opzien, die trillende beweging vao
den sneeuwwitten waaier van etruisveeren
dal alles was een teeken van gevaar.
„Als ik haar aanstonds veilig naar huis kan
krijgen, zal ik haar oogen er voor openen," dacht
Tabitha. „Ik zal met haar spreken, alsof ik haar
moeder was. God weet, dat ik er zoo bedroefd
over zou zijta, als haar moeder maar kon wezen,
als haar kwaad wedervoer."
Als baar kwaad wedervoer! Welk kwaad was
er voor haar te vreezen, terwijl zij daar zat, met
Lostwithiel naast haar, die zich voorover boog
om haar in de nedergeslagen oogen te zien Welk
ander kwaad kon haar wedervaren dan dat, waar
door haar zielevrede voor altijd verstoord, haar
goede naam verloren zo uzijta Als er gevaar was,
dan was het een verschrikkelijk gevaar en Ta
bitha huivende, als zijl aan dat gevaar dacht.
(Wordt vervolgd).