Plaatselijk Nieuws
Wat de Kruidenier moet
weten van Warenwet en
K en r in <rsd i en st en
Nieuwstijdingen
De getreiterde slagersknecht.
Een 21-jarige flink uit die kluiten
slagersknecht te Zwaag was naar zijn meening
gruwelijk geplaagd door den tuinder Jaap F.
Deze had op een mondorgel uitdagende deuntjes
geedreind, hem bedreigd en getreiterd, zoodat de
slager in een overspannen toestand geraakte en
eerst weer tot bezinning kwam, toen hij zijn
nachtmerrie den volgenden dag, op 30 September
eens duentig nad aigerost. Maar nu kwam hij
weer in conflict met de strafwetten des land?
een werd nem heden die opluchting van zijo
overkeropt gemoed bereaend op f 25 boete of
25 dagen hecn.eaia.
xUoeuci>
Als uw Kinderen ziel
hebben, gebruik dan onmiddellijk
j 30-60-90 ct. FüiiOL
- ZUIDSCHARVvOUDE.
Den leen Novemoer a.s. zal het 25 jaar ge-
leaen zijn, dat de heer C. Schoen ais ambte
naar in dienst oer gemeente trad. Eerst was
hy nachtwacht, laier weid hij aangesteld als
kacheiaanmaKer voor de school,terwijl intus-
schen het ambt van nachtwacht verviel, doch
weer later werd hem bovendien opgedragen
de tonnen van de privaten der school te lee-
gen, wei geen mooi, maar toch een /„er nood
zakelijk werk. Wie dezen ambtenaar kent in
de nauwgezette uitoefening van de hem opge
dragen taak mag verzekerd zijn, dat net hem
op dien dag niet aan belangstelling en. waar
deering zal ontbreken.
- NOGRDSCHARWOUDE.
Reeds langen tijd heerschte er op het ter
rein aan den noordkant van de R.K. Kerk een
groote bedrijvigheid voor het bouwen van de
nieuwe, uit 4 lokalen bestaande R.K. School.
Dat deze werkzaamheden met spoed en suc
ces zijn volbracht bleek hedenmorgen, toen
door den Z.Eerw. Heer Pastoor de eerste steen
onder zeer veel belangstelling werd gelegd.
- OUDKARSPEL.
In ons nr. van Zaterdag werd door het Nuts:
departement een advertentie geplaatst, waarin
werd aangekondigd dat voor den avond voor
het optreden van den heer Mr. A. W. Kamp,
(Dinsdag 24 November) kaarten konden wor
den gekocht.
Wij willen de aandacht van belangstellen
den er nog eens op vestigen, dat dit een mooie
hoogst-genotvolle avond zal worden, waar de
heer Kamp de kunst verstaat zijn toehoorders
te boeien.
De entrée is zoo laag gesteld om een ieder
in de gelegenheid te steilen van dezen avond
te kunnen profiteeren. Voor 40 cent geniet
men veel.
Kaarten zijn te verkrijgen bij de heeren P.
Kroon Az., G. Prijs, Jb. Eecen en J. Keizer,
terwij] rfien zich tevens daarvan kan voorzien
by den heer C. Vis.
- BROEK OP LANGENDIJK.
Bij de Chr. Ger. Kerk alhier is tot tweetal
gesteld Ds. J. Jongeleen van Hilversum en
Ds. A. Gruppen van Vlissingen.
PfcA 1 OxV
iöULA,
19)
Zij gingen tezamen naar de eetkamer, die, met
haar boeken en bloemen, een levensgroot meisjes
kopje in waterverf boven den schoorsteenmantel
en Venetiaansehe spiegels hier en daar, een zoo
gezellig aanzien had, 'dat alle kenteekenen van
een gewone eetkamer verdwenen waren. _sola was
reMs vroeg in de weer geweest om de laatste
band aan de kamer te leggen, en de bloemen wa
ren dien ochtend geplukt, in al de frischheid van
den dauw eb den geur van den morgenstond. Het
zag er in de kamer zoo aardig uit, en isola zag
er nog zooveel aardiger uit dan de kamer, dat een
man al een erge sufferd geweest had moeten zijn,
aks hij zich over zijn e en bekommerd had. Martin
Disney was geen sufferd, en hij at zonder mor
ren een snede geroosterd brood, zoo zwart ger
brand als roet, en een steen hard gekookt ei, waar
na hij een lange wandeling met Isola ging doen.
Zij liepen den heuvel op, waar Lostwithiei's
oud kasteel, met zijn tuin en park, o de helling
landwaarts stond. Isola was daar niet geweest
*edert dien nooit te vergeten No v e m be r av on dl,
toen zij Lostwithiel in den regen ontmoet had.
Zij had die plek vermeden, hoewel zij daar geen
bijzondere reden voor had, want tr was dia ar
niemand dan jufrfouw Mayne en haar onderge
stichten. Lostwithiel was kort na liet jachtbal
met de Vendetta uitgezeild, en men had verder
niets van hem vernomen, dan dat hij, volgens ge
ruchte, op de oevers van de Amazonenrivier or- I
ehideeën zoekt.
Een geruime poos vertoefden Isola en haar i
echtgenoot op dien heuveltop, waar zijln oogen
zich vergastten aan de welbekende schoonheid van
die schilderachtige streek van rotsen en zee, die
kronkelend, en in haar bochten haai op baai
vermende, zich tot kaap Lizard uitstrekte ter
wijl tusschen dien heuvel en de zee een lachend
landschap van vruchtbare velden en grazige wei
den, bcsch en struiken en weelderig groeiende
zomerbloemen lag.
„Ik sta nooit op dezen heuvel zonder er trotseh
op te zijln dat ik in Cornwallis geboren hen,"
zeide Disney, „en toch is het eigenlijk dwaa3
zich trotseh te gevoelen 'op iets dat louter toeval
is. Mijn Bretonseh vrouwtje zou er even goed
trot»ch op kunnen wezen een landgenoote van
ïbiguestlin t* zijn."'
Onder dezen titel is een brochure verschenen
van de hand van den heer H.Leemfi'iiis, Secretaris
van den Ned. Grossiershond.
"Waarvoor deze wet in het leven is geroepen?
Wie deze brochure leest, wordt daaromtrent
volkomen op de hoogte gesteld. Toch gelooven
wij, dat men niet genoeg aandacht aan dit hoekje
zal schenken. Jammer, meenen wij, wanneer dit
waar zou zijin, want wij weten, dat deze brochure
in het bezit is gekomen van alle handelaars in
koloniale en kruidenierswaren. Ook ons werd deze
toegezonden, en wij vestigen gaarne er de aan
dacht op. Wij' nemen uit dat boekje het vol
gende over
Enkele practische wenken..
In het vorenstaande zijn de voornaamste bepa
lingen ,die voor den handel in kruidenierswaren
van belang kunnen zijln, gegeven. Ten besluite
mogen hier nog enkele opmerkingen worden ge
maakt over de wïjize, waarop men zich ten op1-
ziehte van deze bepalingen heeft te gedragen.
Moge er dan allereerst nog eens uitdrukkelijk
op worden giewezen, dat het in het belang van
alle partijien en in de eerste plaats in dat J»r
volksgezondheid is, wanneer bederf en afkeuring
zooveel mogelijk kunnen worden voorkomen, lan
het „ondeugdelijk van samenstelling" kan de han
del in vele gevallen niets veranderen, maar het
„in ondeugidelijken toestand vefrkeeren" is vaak
grootendeels de schuld van dien handel.
Twee factoren spelen daarbij een groote rol:
oordeelkundige bewaring en zindelijke behande
ling. Aan beide ontbreekt vaak, vooral in klei
nere kruidenierszaken nog veel. Het is de taak
van anderen, op dit gebied voorlichting te geven.
Hier zij alleen even op het belang van deze fac
toren gewezen.
Ieder weet, dat voedingsmiddelen in het alge
meen zoo koel mogelijk bewaard dienen te wordien,
maar het mag ernstig betwijfeld worden, of deze
eenvoudige regel voldoende in het oog wordt ge
houden. Gemis aan geschikte opslagruimte moet
hier dan vaak als excuus gelden.
Inderdaad is dit vergrijlp dan ook eerier te ver
ontschuldigen en daarbij veel minder gemakkelijk
te verhelpen, dan het tweede: minder zindlelij'ke
behandeling. Ook dit is niet slechts in het belang
van den klant, maar vooral ook is dat van den
winkelier, omdat onzindelijkheid in sterke mate
bederf in de hand werkt. Warneer uit een bak
de min of meer bedorven resten vdn een vorigen
inhoud niet goed zijn verwijderd, zal de volgende
vulling veel spoediger eveneens bedorven zij'n.
Ook dit is den meesten wel bekend, maar ooi
hier sehijht de afstand tussehien weten en doen
nOg vaak groot te zijln.
Kan dus een goede behandeling van de waren
reeds zeer gunstig werken op het aantal toveh-
tredingen, afkeuring en bederf zullen nooit ge
heel zijln tie voorkomen. Voor deze gevallen zal
het goed zijn die volgende aanwijzingen in het
oog te houden:
1. Wees die ambteSaren van den Keuringsdienst
steeds zooveel mogelijk behulpzaam hij de uitoefa- wèest, maar door .financieele omstandigheden
nmg van hun taak. Is uw houding welwillend,, i drongen, is zij buffetjuffrouw geworden,
zoo zal men tegenover u ook met welwillendheid 1 De'politie is er van overtuigd, dat zij hier
optreden. Gebrek aan medewerking zal bij de
ambtenaren onmiddellijk wantrouwen kweeken.
2. Maak geen bezwaar tegen het onbruikbaar
maken van waren, wetende, dat deze ondeugde
lijk zijn. Daardoor kan misschien een strafvervol
ging worden voorkomen. Eiisch, dat biji onhruik!-
te. doen heeft met een roofmoord, want op d,
veerslagene zijn gevonden pakjes diamanten,
horloge en f 75 aan geld.
Een mes, dat naar verluidt, de diamanthand
laar in zijln bezit had, is niet terecht ge komt
De politie is van meening, dat de Duite;
baarmakmg de waarde voor andere doeleinden be- j vrouw wel weet wat er gebeurd is in het kwarti
houden blijift, wanneer dat mogelijk is. I tusschen het verlaten en het weer binnen kon
o. Het veiligste is echter niet alleen geen on- van het slachtoffer in de „Royah-Bar".
deugdelijke waren te verkoopen, maar deze ook „De we;en der Zes Steden",
j niet in huis te hebben. Vernietig daarom bei or Op uitnoodiging der vereeniging „Watersch
ji ven goederen, vóórdat dit moet geschieden onder belangen en Verkeerswegen in West-Friedaa
dwang van den Keuringsdienst. sprak de heer D. Kooiman, lid van Gedeputeer'
4. Sta echter niets ter vernietiging af, zonder Staten te Hoorn, over de wegen der zes stede
dat de ondeugdelijkheid u afdoende is gebleken De druk bezochte vergadering werd gepresid*,
en in geen geval zonder dat de mogelijkheid tot I door burgemeester Vijln van Twisk. Onder
het leveren van het tegenbewijè behouden blijft, aanwezigen merkten we verschillende voorat
Eiwh dus steeds, dat men een verzegeld monster staande personen op uit de land- en tuinbouw?
in uw bezit laat. j ganisaties, polderbesturen en burgemeesters
5. btel in dergelijke gevallen steeds onmiddol- I Noord'-Holland, het bestuur d'er K. v. K.
lijk uw leverancier op de hoogte, opdat deze zich I Wesb-Friesland en eenige Statenleden,
direct met den Keuringsdienst in verbinding kan I Sur. zeide, dat er vele en velerlei bezwaren bi
„Als ik ergens anders geboren was, zou ik
misschien niet zoo gereedelijk verliefd geworden
zijn op een militair," antwoordde Isola. Ik ben
opgevi-ed in het denkbeeld dat een ridder en een
krijgsman één en hetzelfde ideaal waren, en zoo
werd ik geboeid door den eersten militair, die
no+iti evan mij' nam."
„Was je werkelijk geboeid, en was je werkelijk
verliefd?'" riep Disney uit, hoogst verheugd over
dit gezegde van zijln vrouw. „Verliefd op een
oud gediende van vijf en veertig jaar -v of dacht
je maar dat je wiel een beetje van mij hield,
alleen om uit Dinan weg te komen?"
„Ik had je werkelijk werkelijk lief,'" ant
woordde zij zacht, met door tranen benevelde
oogen tot hem opziende, terwijl hij haar in zijn
Vreugde dichter naar zich toe trok. „Dinan, of
mijn leven daar verveelde mij niet, en mijn hart
merd tot je aangetrokken, omdat je goed en edel
I was ,en wel van mij schéén te houden.'"
j „Dat scheen niet maar zoo, Isola, dat was zoo!
Ik was dadelijk tot over mijn ooren verliefd. Drie
I weken lang ben ik op je verliefd geweest het
leek wel drie eeuwen eer ik den moed had
eer aan te denken je ten huwelijk te vragen. En
als Hazelrig mijl niet bij je vader geholpen hal,
geloof ik niet, dal ik ooit het ijs gebroken zou
hehlen. Maar toen betoonde hijf de kolonel
zich zoo gulhartig en gewillig en uit eeu hui
selijk gezichtspunt werd de weg mij zoo effen
gemaakt en toen ik dat vriendelijke blikje
in je. oogen en je beschroomd glimlachje zag
ja, nu glimlach je ook zoo greep ik moed en
bestormde de citadel. Weet je 't nog wel, Isola?
I het was dien avond, toen ik je vroeg of je mijd
vrouw zou willeu worden, zoo'n mooie sterren
lucht; ik had bijl je ouders gegeten, en jij en
Gwendoline, en Hazelrig en ik kwamen op met
terras om naar de sterren, en dé rivier, en de
flikkerende lichten van de booten, die langs de
kade voeren, en de diligence, die over de brug in
liet dal ver onder ons reed, te zien. Weet je nog
wel hoe ik je van de andere twee aflokte, en hoe
wij onder die wijngaardbladien in het prieel ston
den, en ik woorden wist te vindien de flauwt
?te, domste woorden, vrees ik om je te zeggen
dat mijln heele levensgeluk er van afhing jou tot
mijn vrouw te hebben?"
„Ik herinner 't mijl nog alsof het gisteravond
pas gebeurd is," antwoordde zij ernstig. „Maar,
o, hoe lang geleden schijnt het!"
„Waarom zucht je terwijl je dat zegt
„O, men zucht altijd over het verleden. Kan
men anders dan met weemoed er aan denken dat
het voorbij is zooveel van ons leven envan
stellen. Eén vlugge afwikkeling kan, vooral bij
artikelen aan spoedig bederf onderhevig, veel on-
nocdig verlies voorkomen.
6. Wendt u met klachten of om inlichtingen
steeds persoonlijk tot den directeur in uw keu-
ringsgehied-
Wij zouden gevoegelijk hiermede kunnen ein
digen, wanneer de reclame van de welbekende
Firma Keg, uit Zaandam, onze aandacht niet
had getroffen. De geheele omslag is door deze
reclame in beslag genomen. Onze welbekende zee
man drinkt zijn kopje thee, van oordeel, dat Keg's
thee de beste is. Hijl laat daarvoor zijn oorlam
staan, waarvan de bedoeling zeker is, dat men
daardoor beter „koers zal houden". De firma
bereikt hiermede een tweeledig doel. Deze recla(-
me toch is in het boekje, dat zooveel nuttige
wenken voor den kruidenier bevat, volkomen op
haar plaats. Om koers te kunnen houden dient
ge den inhoud te kennen en voorts, koers zult
ge ongetwijfeld houden, wanneer ge uw artikelen
van de Firma Keg koopt. Dan komt ge nimmer
in conflict met den keuringsdienst. Door deze
reclame heeft de Firma zelf koere gezet in de
goéde richting.
De geheimzinnige steekpartij' te Amsterdam.
Nader wordt vernomen, dat er nog geen licht
is gekomen in het drama waarvan het begin en
het Mot zich hebben afgespeeld in de „Royal-
Bar" aan 4e Halvemaansteeg te Amsterdam. Wat
er met den 321-jarigen handelaar in diamanten is
gebeurd van het oogenblik af, dat hijl met de
Duitsche juffrouw M. K. de bar vefliet, tot hij
eer weer .binnenkwam, is nog niet tot klaarheid
gebracht. De Duitsche, die zich nog in arrest
bevindt, weet het niet althans wil het niet zeg
gen. Herhaaldelijk is zij door commissaris Harre-
Kornee aan een verhoor onderworpen, en telkens
harst zij in tranen los, maar verklaren doet zij
nietes. Deze 30jarige Duitsche is een gescheiden
vrouw. Zij is vroeger piano-onderwijzeres ge-
onszelven voor altijld voorbij
„Maar als de toekomst zoo schoon is, a!s het
tegenwoordige zoo gelukkig is, moet er niet ge
zucht worden. Dat is ondankbaarheid jegens den
oever van alle goeds."
Gever van alle goeds."
Zij gaf hierop geen antwoord, en eenige oogen1-
blikken bewaarden zij het stilzwijgen, zij, op
een hoogtetje, met heidekruid en wilde bloemen
begroeid, gezeten: hij', op het korte, zachte gras j vaar voor jou den dood misschien. Nooit
aan haar voeten uitgestrekt. Het heidekruid had ik je zoo gezien je oogen staarden wild, je
enngekomén waren bij Gedeputeerden over de
billijkheid van de voorgestelde heffing van
gebouwen en landerijen, wat de belastbare
brengst betreft.
Het standpunt van spr. is, dat het het bes
zou zij'n de heffing niet in te voeren. Sprelj
verklaarde dat er een zeer sterke strooming
onder de Provinciale Statenleden, die evenals
de onrechtvaardigheid van bedoelde heffing
zien. Gebleken is dat ten duidelijkste in het
deelingsverslag.
Elen proces om een naam.
De wet staat, ten opzichte van de naamgevii
van kinderen, niet toe, dat zij worden genocr
met namen, die het karakter van een famüienaa
hebben, en op grond daarvan wordt doorgaans
den Burgerl. Stand bezwaar gemaakt tegen
insohrijVing van namen op ing.. s, son en zoo
Dat bezwaar schijnt evenwel niet op juis
gronden te steunen, en de gelukkige vaders
er prijs op stellen om de oude traditie te m
haven ,en die den vaderlijken naam met den .oudt
tusschennaam willen zien herleefd, kunnen m
recht een beroep doen op de justitiomeele besli
singen, zegt het „L.N.bld."
Zooals nu weer is gebleken uit een beslissin
van het Hof te Leeuwarden van den 21 Oot.
Deze beslissing betrof het volgende geval:
Den 30 Oct. 1917 werd er te Sleen (Dt.) g
borfti uit het huwelijk van den heer Alle v.
Sluis en Siepke Kuipers een zoon, die de oude
w-ens'chten te zien genoemd: Auke Alles. I
tusschennaam Alles kwam reeds sedert lange
ren in de familie v. d. Sluis voor, maar ter seor<
tarie van Sleen weigerde men den naam zoo in
schrijven. En de rechtbank te Assen bevestig
deze weigering, op grond dat de naam „Alles
niet het karakter heeft van een voornaam, dol
ook als geslachtsnaam voorkomt.
In zijin beroepschrift voor 't Hof, alhier, b
toogde de vader, dat oudtijlds bij het veelvuM
gebrui kvan vadeers naam als tusschennaam, dei van het
tu9?ohennamen»'toch niet in de plaats kwamen vs
de geslachtsnamen, gelijk blijkt uit 't 'feit, Ja
vele bekende historische figuren naast den v;
dersnaam ook nog een geslachtsnaam voerden
te kussen.
„Vertel me je droom eens," zeide zij1, na
stilzwijgen, met haar voorhoofd nog op zijn hai &en met
den leunende, zoodat haar gelaat verborgen wa
Was het iets heel akeligs?"
„Het was alles verward een woeste chaos
een nachtmerrie van vreemde geluiden en gewaa
wordingen, storm, brand, aardbeving ik w«BSevraaê'
niet wat maar het beteekende doodelijk
------ M in ve
die Doi
nog niet ziju purperen kleur, maar het goudkleu- j laats trekken waren verwrongen en strak en don Fryda
Tl .o- nrip.m lrrni/1 An Trrilrlr* k 1 r-,„l j.x i i r* i ..j sf-plH
I je te redden ik beproefde het, maar was 01 ?eleid
j machtig. Die witte gedaante was altijd voor m voor bi
rie priemkruid en ontelbare wilde bloemen waren al die verwarring, dat geweld en die onophoudi 'teld
om hen heen, terwijl zij zich in den zonneschijn lijke beweging heen, beproefde ik je te volden oi
koesterden. I -- •*- ■>--
„Lieve, geloof je aan droomen vroeg Disney
opeens.
„Soms niet veel droomen 'kunnen ver
schrikkelijk wezen," antwoordde zij, met een ont
stelden blik.
„Ik geloof er geen zier aan," zeide hij', zich in
ver weg maar toch nu en dan zichtbaar in -
duisternis van een wereld, waar alles vormloo
en verward was. Maar het ergste van alles
dat er telkens een zwarte muur tusschen je ont *uto -vei
vliedende gedaante en het steenen pad1, waarop i 3ehoeft<
Zijn
de genu
een zittende houding oprichtende, en haar met liep, oprees een muur van reusachtige hoog!
toenemend en ernst toesprekende, „nu ik je hier 1 en dikte een muur, waar ik mij tegenaan wier! d
veilig in mijh bereik heb zoo,'" haar hand vat- I en razend van woede en wanhoop, beproefde i daarvan
tende en die in beide de zijlne drukkende; „maar stee.nen van elkaar te rukken dat het bloed i usten z
in Birma heb ik iets van je gedroomd, dat mij stroomen uit mijln opengereten vingers liep. He A"aardoc
bijna een maand lang in koortsachtige ongerustr
heid heeft gehouden. Ik had willen telegrafeeren,
om te vragen of alles goed met je was, maar ik
zei hij me ziedf dat, als er iet» meft je gebeurd was
Tabitha het mij wel dadelijk zou telegrafeeren.
Dat heb ik haar doen beloven, voordat ik mar
Indië vertrok. Het was hij'na heit laatste wat ik
haar op 't hart heb gedrukt. Ein als ik bedenk,
dat zij je een half jaar geleden verlaten heeft en
dat je daarna iets had kunnfen overkomen, en
dat, er niemand, niemand was
Maar je ziet dat mij' niets kwaads gebeurd!
gebeurd is. Er was geen slecht nieuws te berich
ten. Bovendien, als ik ziek was geweest of in
een of andere moeilijkheid was geraakt, had ik
mevrouw Bayuham. Die is als een moeder voor
mij geweest. Het spijt me zoo dat het je verdriet
doet. dat Tabitha -miji verlaten heeft."
„Het doet me dubbel verdriet, lieve, omdlat je
me er onwetend van hebt gelaten."
„Wees men boos op me, Martin, nu wejpas weer
bij elkaar zijn," zei-de zij zachtmoedig.
„Boos, neen. Ik ben niet boos. Ik weet niet hoe
ik boos op je zo ukunnen zijtn; maar dat het mij
bedroeft, ja, dat is waar. Evenwel, wat voorbijl
fe, is voorbijl. Ik zal je mijn leven lang nooit
weer aan dé zorg van vreemden overlaten."
Haar eenig antwoord was haar hoofd neder te
buigen, om de handen, die de hare vasthielden, I
was een droom, die een heelen nacht scheen t tat per;
duren; en toch moet hiji als andere droomen ge 'chaad?
weest zijin «ogenblikkelijk want het sloe
drie uur voordat ik in slaap viel, en toen ik mi
repetitie horloge liet slaan, was het nog ma)
kwartier over drieën."
„Een droom zonder beteekenis," zeide zij',
een doffen toon, zonder op te zien. „Ik gel» en een
niet*dat hij je ongerust had behoeven te maken-
„Ah, jou klinkt hij onbeteekenendmaar voo
mij was hij vol beteekenis. Het was zoo duidelijk
zoo wezenlijk, dat je gevaar dreigde. Het kou* tenieent
angstzweet stond mijl op het gelaat toen ik wak vas, is
ker werd, en het duurde eenige minuten voordal tecritise
ik in zooverre van den schrik was hekomen -h' Bij ac
ik wist waar ik was, en begreep dat wat i "c zich
gezien had maar een droom was. Die verschrikte
lijke muur scheen nog altijd voor mij te zijn,
ik had nog het gevoel dat je aan de andere zijd
daarvan was, in altijd toenemend gevaar.'
„Het was zeker een akelige droom; maar J' V'J, Pro
>ns ged
tea doe
ziet wel dat hij geen beteekenis had."
„Fr waren zulke wonderlijke dingen mee ver
m-engd donder en weerlicht, een bulderende lerdersa
wind en geruisoh van water; en te midden ^gmonc
bet onweder rees die zwarte siteenen muur op, dij
alles afsloot."
(T.oure
Ruyte]
weerd
den na
geen er
te gev
rechte
van vc
Het
net in
van 01
ders, o
geven
dat
Sluis t
wood a
voorna
dien v<
Op dez
slissing
de naai
tot: „A
f
Naai
zou de
Boreuk
van mi
zo uziji:
grootin
ment v
goeding
het pej
aanvoel
benevel
of ver!
door h<
door v<
artikek
Bij i
departe
terstaai
zaken
brenger
naai St
bericht
In ee
dam kv
■weldra
van hu:
den ble
seling
vast te
had op<
naar he
bekomei
constate
noemde
verband
den.
- E«
Theatre
ken don
De fi
meenté
1
niet vei
De h<
ooord ei
jWhtenu
Tuschim
te verte
Ten ge
i< gro
ook mei
L
Zi
iet te
E
Dezer
Roobol
lekten,
ikant.
In eer
net den
Op dii
ieiid zijr
In de
toeh
este w
waar
