Abdijsiroop
Genees Uw hoest
voordat het te laat is!l
W. Balk, wor
vergadering ge.
van aank nan
keurd.
door de Prov
and, helast met
ran Kanen land
(Voor dit rep.
;nd nummer).
Isch zaaizaad
Italië, onder
uwconsulen
tar het oog ge.
irten is 21/2 ons
hiermede proe-
Dordscharvvoude
De beste soor-
geven. Ook ia
nomen. De re-
kend. Het ligt
1 de beste snot
je veiling mag worden onthouden met het oog
,p de vrije concurrentie. Het is van oördeel
jat óok in de naaste toekomst de goe^ge..eur. .e
jootaarüappeten over de veiling moeien wor-
jen verkocht.
De heer S. de Boer L.G.C. zegt dat het mis-
cihen vreemd schijnt dat dit punt op de agen-
|a is geplaatst waar de Prov. Noorüh. de eerste
Pas die het verplicht veilen doorvoerde. De
^G.C. die met het keuren der aardappelen
enigszins ten achter kwam, meende aan naar
:euringscommissie te moeterj. verzoeken ook
Ie goedgekeurde aardappelen over de veiling
e doen verkoopen. Waar de comm. hier een
rewillig oor aan leende, werd een dag voor
iet veilen van dit product vastgesteld, met het
esultaat dat de veiling hiervan mislukte. En
|e mislukking moet gezocht worden bij de
ioordh. commissie die de aardappelen onthou-
[en aan de veilingen. De eeaue commissie ver
dopt de aardappelen uit de hand, terwijl de
mdere er een eigen handeltje op na houdt,
jok door onze commissie worden thans de
lardappelen uit de hand verkocht. Maar dat
nag geen verkoopsysteem genoemd worden.
In wanneer de aardappelen zijn gekeurd, zegt
je commissie ,,de aardappelen zijn nu van ons"
naar ze liggen geheel voor risico van de tuin
iers. En moeten we nu daardoor het beste van
iet beste onthouden aa nde actieve kooplui u.t
)oordhoHand? Wie den strijd in Friesland
eeft gevolgd, zal de kooplieden daar gelijk
noelen geven. Én wij moeten ons dan ook aan
iet principe van veilen vasthouden.
De heer Groen N.M.B. heeft met verwonde-
ing het voorstel op den beschrijvingsbrief ge
en temeer waar dit van de L.G.C. komt.
fen heeft daar absoluut nog geen ervaring
1 deze zaak. Men is er dit jaar pas mee be-
onnen. Reeds veel eerder is ook door ons een
roef met veilen genomen, die eveneens is mis-
ukt. Als secr. van de Noordh. keuringscom
missie kan ik dan ook beslistheid verklaren,
dat het verkoopen van dit product over de
eiling niet gaat. Ook weet ik niet -waarom
de handel recht op deze aardappelen zou heb-
en. En nog minder waar dit recht vandaan
efua.d wordt. De handel heeft niets gedaan
m het afzetgebied voor^ dit product te ver-
rooten. Dat moest de keuringscommissie zelf
doen. De verkoop over de veiling gaat dan ook
net. en wel in de eerste plaais omdat dez-
ardappel een andere bestemming heeft dat de
:onsumptie-aardappel.
Dan wijst spr. er op dat de Prov. Comm. een
weetal commissies heeft benoemd voor het
mderzoeken van de import van zaaizaad, met
iet oog op de hierin voo. komende zwendel, en
den goeden handel niet te ha gesproken, ook
net cf epootaardappels zijn staaltjes van
uioeierij bekend.
"En wat het koopen aangaat, ieder handelaar
can de pooters koopen, maar mij is er nooit
naar gevraagd geworden en dat kom'; ook, door
de handel hiervoor geen debiet bejft. De
praktijk heeft ons dan ook geleerd dat het ve r
koopen over.de veiling niet gaat. Nu moet men
niet denken dat de keuringscommissie tegen1
het bevorderen van het veilen van goedgekeur
de poters is. Maar wanneer de verplichting
lor veilen wordt geforceerd, dan zal de k u-
ringscommissie er zeker het bijltje bij neerleg
gen.
Dan wijst spr. op het feit dat de Prov. Comm.
uitgenoodigd zich te doen vertegenwoordi
gen in de keuringscommissie om met dien ver-
egenwoordiger deze aangelegenh- id zoo goed
Tenslotte vraagt hij aan de L.G.C. het woord
verplicht uit het voorstel te lichten, omdat het
dan weinig kwaad kan uitrichten. Mocht men,
hieraan geen gevolg geven, zoo zal de N.M.B.
zich verplicht zien tegen het voorstel te stem
men.
De heer Rietsema, Rijkstuinbouwconsulent
voert hierna het woord en zegt het met Groen
eens te zijn dat de handel er geen recht op
kan laten gelden.
Het groote voordeel van veilen acht spr.,
dat vraag en aanbod elkaar in een centraal punt
ontmoeten. Op de vraag welke artikelen er ge-
vcild kunnen worden, geeft hij antwoord door
te zeggen: die artikelen, waaryan men niet
hang behoeft te .zijn, dat ze vermengd zullen
worden met een gelijk maar minderwaardig
product.
Om goedgekeurde aardappelen van andere
te kunnen onderscheiden, zal men deze moe
ten veilen onder certificaat en plombe, maar
dan zal intensieve reclame gemaakt moeten
worden voor het waardemerk, om dit burger
recht te doen verkrijgen, zoo dat het algemeen
bekend wordt. Dan eerst zal vervalsching bij
na onmogelijk geworden zijn.
De heer Band N.M.B. zegt dat toen in het
begin de N.M.Bi. de pootaardappelen op de
veiling bracht, alle handelaren den rug toe
draaiden en anderen met een schamper gezicht
toezagen. Toen hebben wij zelf getracht een
afzetgebied te veroveren. De handel heeft er
tot nu toe geen debiet voor gevonden. En de
prijs die voor de pooters bedongen werd, kon
ook door de keuringscomm. gemaakt worden
Ook had de keuringsc. geen eigen handeltje,
maar fungeerde als tussclienjrrsoon tusschen
de producenten en de afnemers, die dezelfde
tuinders waren als de producenten. De keurings
comm. heeft als administreerend lichaam voor
de producenten gewerkt.
Dan zegt spr. dat men niet tegm verplicht
v'eilen is, maar voor sommige artikelen zal wa
fer in den wijn moeten worden, gedaan. In Fries
'and heeft men het geforceerd, maar ervaren,
de (handel onbevorderlijk is voor den keu
ringsdienst in het algemeen. En ook Tiier in
Noordh. is men daardoor gehandicapt.
Spr. verwacht dat in de toekomst de goedge
keurde pootaardappel een exportartikel zal
worden en roept de vergadering toe daarin
mee te werken.
Tenslotte zegt hij, dat wanneer de keurings
commissie meent dat de pootaardappel uok
over de veiling kan, zij zeker zal medewerken
om dit te bevorderen.
Verschi,lende sprekers voeren nog het woord
waarvan <ie een meent dat de verplichting wel,
de ander niet worden gesteld.
Het eind van de discussie is dat tenslotte
een voorstel van den heer- Klant (Warmunhui-
zen) wordt aangenomen, dat iin principe be
sloten wordt tot verplicht vei'en, maar de uit
voering van het bes.uL in andan wordt gesteld
van de Prov. Comm. in ovc.ieg met de Keu
ringscommissie in Noordhoiland.
Punt 9. Voorstel van de Veilingsvereeniging
„De Volharding" te Wognum.
Wordt door onze regeering, gedurende het tijd-
vak 15 October15 Mei, invoerrecht op witlof
van België geheven
Zoc ja., is deze dan voldoende voor een goede'
ontwikkeling van eigen productie. Zoo neen, is
het dan niet wenschelij'k stappen bij de Regee
ring te doen, om, zijl het slechts een lichte be
scherming ten opzichte va ndit prodlukt te ver
krijgen
Toelichting: Toen voor eenige jaren onze tuin
ders een begin maakten met hét kweeken van
witlof, waren de prijzen nog heel goed' te noe
men .De aanvoer was toen echter van zeer geringe
beteekenis en bovendien was het hier klaar, wan
neer België's aanvoer sterê verminderde. De laat
ste jaren is dit geneel andiers gefeest. De teelt
van dit product heeft zich hier meer en meer
uitgebreid, maar ook vervroegd, waardoor na een
Hoesten is een verschijnsel van den
strijd, dien het lichaam voert tegen
alles wat de ademhaling belemmert.
Zuiver Uw luchtwegen en kom
de natuur te hulp met de slijm-
oplossende en ontsteking genezende
groot gedeelte klaar is, wanneer België onze marlc
ten nog volstopt. Dit is van zoo'n groote beteene-
nis op den prijs, zoodat er van een toonenden prijs
geen sprake meer is. Het feit echter dat d.t pro-
dukt hier op verschillende plaatsen, wat kwaliteit
betreft, met succes kan worden gekweekt en de
neiging tot het kweeken en uitbreiding van dit
prodükt aanwezig is, meent ons bestuur dan ook,
dat,, wil men eenige vrucht zien in de ontwikke
ling dezer teelt, wil men de Binnenlandsohe be
hoefte .die werkelijk niét klein meer is, voorzien
doo rdie produktie van onze eigen kweekers, .het
eon aller noodzakelijkst belang- is, België, onze
eerste concurrent in deze, niet geheel en al maar
vrij- onze markten te laten volstoppen.
Prae-advies. Het bestuur is van oordeel, dat bet
niet cp den weg ligt dier organisatie, te bevorderen
dat invoerrechten zullen worden gfeheven van
enkele produkten, d'ie af en toe ons op eigen
markten beconcurreeren. Verder yerwijlst het be
stuur naar punt 11 der agenda, waarbij dit onder
werp nader behandeld wordt.
Het bestuur is van oordeel dat men niet voor
één product bescherming kan vragen. Gaat
men hieraan beginnen dain komt men op een
veel breeder terrein.
Hierop zal nader worden teruggekomen.
Punt 10. Onze Reclame-dienst, in te leiden door
den heer W. Balk.
De heer Balk begint met te zeggen overtuigd
te zijn dat reclame voor ons product noodza
kelijk is en dat die noodzakelijkheid bleek,
toen in de vergadering van de Prov. Comm.
besloten werd f 10.000 voor dit doel te reser
veeren Het scheen wel of de zucht tot' re
clame wakker we d geschud. Men beschouw
de de reclame als een noodzakelijke actie om
den afzet in binnen- en buitenland te verhoo-
gen. Maar niet alleen hi -r, ook andere afdee-,
lingen in het land achtten het mak-11 van re
clame noodig. Door het Centr. Bureau word
f25000 voor de reclame beschikbaar gesteld.
En men had de overtuiging gekregen, dat, wil
de men met succes reclame maken, dit niet af
zonderlijk moest geschieden, moar uit één cen
traal punt moest worden geleid. De reclame
werd dan ook door het C. B. krachtig aange
pakt en werd het voorstel gedaan, dat alle
veilingen een tiende procent van hun omzet
voor reclamedoeleinden zouden bijdragen.
Echter is men teleurgesteld in de actie hier
voor in den boezem def verschillende organisa
ties De tuinders kregen niet het gevoel dat
reclame noodzakelijk was. Men zei „wat heb
ben we aan reciame voor andere dan onze
producten. Maar wie de zaken nagaat, zal we
ten dat bij overvoering van de markt met een
zeker product, ook de andere, producten dee-
len in de drukking van de prijzen. Hieruit
.volgt dus, dat bij reclame voor een zeker pro
duct, indirect reclame wordt gemaakt ook voor
de andere producten.
Het gaat er hier om om den afzet te ver-
grooten. Ook in verband met de invoerrech-
etn is reclame de aangewezen weg om ons
van afzetgebied te verzekeren.
Zoo troffen mij dan ook sterk de toegezeg
de bedragen aan het C.Br. voor de reclame.
Er werd gestort door de gezamenlijke Ne-
derlandsche veilingen, met een omzet van 45
millioen gulden f 17300.—, terwijl toegezegd is
geworden f 14000.—, en deze toegezegde be
dragen kwamen hoofdzakelijk uit Zuidholl.
Thans is er gestort f29000 terwijl er is toe
gezegd ruim f 3000.—.
Door de prov. Noordholland wer.d met een
omzet van 13V2 millioen gulden gestort een
bedrag van f 6500 terwijl er f 300 werd toege-
zegt. Door Zuidholland werd met een omzet
van 21 millioen f 13000 gestort, terwijl onge
veer f3000 werd toegezegd.
Door drie of vier van de grootste veilingen
in Noordholland werd gestort f4000, en door
de overige dertig veilingen dus ongeveer een
öe Irag van f2000.—.
Natuurlijk waren er veilingen die niet konden
betalen, maar. er waren er ook onder die' het
wel konden, maar daar heerschte dus zeker
de gedachte „reclame is wel goed, maar de
reclame gaat niet voor ons product."
Dat is juist een verkeerde gedachte.
Ik sta op het standpunt, dat wanneer recla
me, noodzakelijk wordt gea ht, de reclame ook
tl wordt die op een geg- vdh oogenblik voor
een bepaald product gevoerd, dienstig is vooi
alle producten."
Dat zegt spr. dat de reclame niet alleen
wordt gevoerd door te wijzen op de voordeelen
en de voedingswaarde van een product, maar
ook wordt bij den uitvoer door het product zelf
reclame gemaakt, doordat door het U.C.B. een
merk van deugdelijkheid is ingevoerd.
Spr. acht het den plicht van ieder veilings-
bestuur reclame te mak.n voor de reclame
en zcih daarvoor offers te getroosten.
S..r. ein- igt met te zeggen, aangetoond te
hebben hoe het standpunt moet zijn, en hoopt
'at di. zijn ui.werking zal hebben op de Jaar
vergaderingen der veilingen.
I e voorz. brengt e'en secr taris e:n woord
van dank voor het kloeke woord en zegt dat
men in Noordholland beneden zijn stand gaat.
Spr .ro %nt de vergadering dan ook toe: h.h.
bestuurs.e'en uit ons gewest, bepleit in uw
eigen vergaderingen met warmte de reclame.
Punt 11. De Duitsche invoerrechten en invoer
rechten in het algemeen, te behandelen door den
WelFd. Heer Valstar, voorzitter van het Centraal
Bureau.
Nu de onderhandelingen met Duitschland-
zijri afgeloopen en resultaten zijn bereikt
zoc vangt spr. aan wil ik eens bezien wat er
bereikt is en wat de onderhandelingen ons
hebben geleerd.
Wat er bereikt is heeft men reeds gelezen
in de verschillende bladen.
Het handelsverdrag van 1851 tusschen
Duitschland en Nederland gesloten, gaf aan
Nederland de meestbegunstiging voor visch en
koloniale producten. In 1854 werd dit handels
verdrag uitgebreid en verkreeg Nederland de
voordeelen die België had verkregen, dus werd
ook voor andere producten de meestbegunsti
ging toegestaan.
Sinds October 1925 is hierin verandering
gekomen 'doordat België een nieuwe handels
overeenkomst met Duitschland had aangegaan
Hierdoor werden verschillende producten van
de meestbegunstiging uitgesloten, nadat vanaf
1 Jan. Nederland de eenzijdige meestbegunsti
ging had gehad.
De meestbegunstiging is voor Nederland van
groot voordeel, en die voordeelen heeft men
kunnen lezen in ..De Tuinderij" door de verla
ging van de tarieven in de handelsovereen
komst aan België en Italië toegestaan. Dat zijn
voordeelen die groote beteekenis hebben voor
industrie, landbouw en scheepvaart,
i Nu zou ik deze bijzondere voordeelen kun
nen aantoonein. Echter wil ik er op wijzen,
dat een groote tuinbouwcentra door de over
eenkomst van Duitschland met Italië groote
voordeelen heeft verkregen,
i Nu is er niet alleen een overeenkomst geslo-
1 ten voor meestbegunstiging, maar is er ook
onderhandeld over het douanetarief en de cre-
dietregeling.
De Duitsche kweeker is over het verloop
der onderhandelingen z er optimistisch ge
stemd. Wij niet. De Duitscher heeft getracht-
voor zijn product bescherming te krijgen cn
de'onderhandelingen met "Nederland hebben,
hem die bescherming gegeven. De „Deutsche
Alg'. Ztg." schreef over de ond rhandelingen
dat deze voor Duitschland gunstig zijn verloo-
pen.'Dat deze geen offers vragen, maar een
verlichting beteekenen voor verschillende krin
gen.
De autonome tareven werden door Duitsch
land zoo hoog gesteld, dat er veel af kon zon
der in conflict te komen. Er is van de tarie
ven afgegaan, zooveel als er voor Duitschland
aan kwaad geld aan zat. De Duitsche kwee
kers hebben de gewenschte bescherming ver-
kregen En dat was de tendenz vain de onder
hart de'ingen.
Wat er bceikt is gewoH-n is me"r n
Duitsch belang dan een Hollandsch belang.
Met de bloemkool zijn we in ongunstiger con
ditie gekomen dan Italië.
Duitschland moest echter met alle landen
onderhandelen, hetgeen ook nog gebeuren
moet met Frankrijk en Spanje. En nu is nog
de hoop daarop gevestgid, dat door het be
dingen van gunstige tarieven door die landen,
Nederland daarin zal deelen, door de meest
begunstiging aan ons lanid toegestaan.
De onderhandelingen, die in Berlijn zijg ge
voerd hebben ons echter veel geleerd.
De sobere resultaten die zijn bereikt, zijn
een gevolg van een gebrek aan wapenen om-
met Duitschland të onderhandelen.
Van deze gewichtige zaak is een politieke
zaak gemaakt en hebben de politieke partijen
alles voor ons bedorven.
Echter zal men in Nederland de bakens die
nen te verzetten, omdat de resultaten niet van
dien aard zijn dat we met een onbezorgd hart
de toekomst kunnen tegengaan.
De zomer- en herfstkool zijn te zwaar belast
geworden en zullen de tarieven deze teelt ten
zeerste drukken. Wij hebben geen zekerheid
dat we op hooge prijzen kunnen rekenen. Kon
den we dat wel, dan zouden we er, nu nog niet
zoo ongunstig voorstaan.
De industriegebieden in Duitschland verkee-
ren in moeilijke omstandigheden. De looraen
van de arbeiders zijn ongunstig. De arDeiders
zullen daar niet deze prijzen voor ons product
kunner. blijven betalen, met als gevo'g dat ons
afzetgebied zal inkrimpen.
De moeilijkheid voor de commissie bij de
onderhandelingen was, dat ze geen goed tegen-
object hadden. Nederland moet retorsiemaatre-
gelen hebben om met succes onderhandelingen
te kunnen voeren. Daarmee moet men echter
in geen geval den weg der protectie opgaan.
In deze zal men vooral de industrieele kringen
in de gaten moeten houden. Daar spreekt men
ook van retorsiemaatregelen, maar men bedoelt
nrotectie. En dien kant. moeten de tuinders in
geen geval uit.
De commissie miste «de wapenen om de on
derhandelingen met succes Je kunnen voeren.
Alléén door middel van de credietregeling heeft
men iets kunnen bereiken, maar er zou meer
bereikt zijn, indien men Duitschland iets had
kunnen aanbieden.
Een eerste taak rust dan zoo op ons, om te
trachten onze plaats op de wereldmarkt te be
houden. Wanneer vyij daartoe den weg zien.
versperd zullen de tuinders moeilijk het hoofd
boven water kunnen houden.
Reeds worden ook vanuit Engeland pogiinTen
gedaan onzen handel te bemoeilijken. Men d-ra
ke slechts aan het hooi- en stroobesluit. En
reeds hebben daar de organisaties getracht,
verschillende Hollandsche artikelen als ge
vaarlijk te doen kwalificeeren.
Qm onze plaats op de wereldmarkt te kunnen
behouden, daarvoorhebben wij een sterk wa
pen in den vorm van de reclame. Daardoor
is het mogelijk onzen afzet naar het buitenland
te bevorderen. En de moreele verplichting rust
dan ook op de tuinders hieraan mee te werken.
Nog andere wapens voor ons zijn de sortee
ring en verpakking. Zorgt men 'dat onze pro
ducten steeds in goede conditie en uitstekende
kwaliteit aan de markt komen, dan zal het den
tuinders daardoor mogelijk worden het hoofd
boven water te houden. Dat zijn wel de
krachtigste maatregelen om ons te verdedigen.
Retorsiemaatregelen, is een kwestie die zeer
geschikt po den langen baan kan worden ge
schoven, en daarom moeten wij in de eerste
plaats zorgen 'dat de producten in de aller
beste conditie op de markt komen om de con
currentie het hoofd te kunnen bieden.
De voorz. brengt den heer Valstar een woord
van dank voor deze uiteenzetting.
Dan verkrijgt de heer Bonthuis, lid van de
Nederl. delegatie die in Berlijn de onderhande
lingen heeft gevoerd, het woord.
Spr. begint met te zeggen, dat met hoe meer
wapenen men bij onderhandelingen komt, hoe
meer men zal kunnen bereiken. Had. ook de
Nederlandsche delegatie over meer wapenen
kunnen beschikken, hoe meer er was bereikt
geworden.
Toen Nederland begon met onderhandelen,
had Duitschland alleen nog meer een verdrag
afgesloten met België.
Nu heeft Duitschland met velschillende lan
den handelsverdragen. M~t 43 staten leeft het
op voet van meestbegunstiging. Geeft het dus
aan Nederland reductie op de tarieven, zoo
geeft Duitschland dat automatisch ook aan 42
andere staten.
Wij hebben op 'de onderhandelingera meer ge
vraagd dan we verkregen hebben. En is er
door de Duitschers gezegd dat deze tarieven
nog lager kunnen worden wanneer de andere
verdragen tot stand komen. Op grond hiervan,
kon Duitschland terecht geen grootere vér-
laging toestaan.
De sluitkool is belast geworden met 2 en 3
mark en was'het tarief voor den oorlog 2V2
mark. Toen dacht men dat de kooU dat niet
dragen, kon en toch is het gegaan. Duitsch
land had het tarief gebracht op 4 Mk.. Door
ons wérd verlaging bepleit tot 1 Mark en de
kool niet zwaarder te belasten. Maar wat we
verkregen hebben, is tot .stand gekomen na
veel moeite.
De bescherming van V.<sn Duitschen kool-
bouw, waar het om ging, is, en dat moet men
riet vergeten, voor Duitschland van groot be-
lang.
Met veel moei'e is verkregen dat op sommi
ge tijden voor de kool het tarief lager is dan
voor 'den oorlog.
Wat retorsiemaatregelen be'reft, het is een
moeilijk werk om 'die te verkrijgen. Het e nige
wat wij konden aanbieden was verlenging van
het crediet en verlaging van den rentevoet.
