N
IN
VOOR HOLLANDS NOORDERKWARTIER.
No. 1.
DINSDAG 5 JANUARI 1926.
Eerste Jaargang.
Bureau van Uitgave en Administratie
Adres van de Redactie:
ITIE,
In Mnoriu mi B.SjrtPznjp., Br. ge lanlill.
Voor onze Christelijke beginselen
V SOLI DEO GLORIA
Nog een Jubileum
CHRISTELIJK NIEUWSBLAD
dit blad verschijnt driemaal per week
DINSDAG, DONDERDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs f 1.50 p. 3 maanden bij vooruitbetaling,
Advertentiën 15 ct. p. regel. Bij contract laag tarief.
NOORDSCHARWOUDE A 108. Tel. 52.)
BROEK OP LANGENDIJK 398. (Tel. 42.)
- STUKKEN BETREFFENDE DE REDACTIE -
Adres: BROEK OP LANGENDIJK 398.
- ADVERTENTIËN AAN DE ADMINISTRATIE
VAN DIT BLAD: NOORDSCHARWOUDE A 108.
Dit nummer bestaat uit twee bladdn.
EERSTE BLAD.
5 avonden,
laar en
WEE-
'JES
KI AAR.
Ons eerste woord
Broek op Langertdijk, 5 Januari 1926.
Zoo verschijnt dan helen het perste nummer
an het „Christelijk Nieuwsblad voor Hollands
oorderkwartier".
Wij achten dit oen zaak van vepl gewicht,
ot, heden was de plaatselijkte pers in onze om-
«ving „neutraal".
Ook al wordt dit „neutraal", wat we gaarne
annemen, volkomen eerlijk bedoeld', bij hen, die
un leven begeeren te stellen onder de heerschap-
ij van Gods Woord, heeft dit „kleurloos" zeer
erecht geen goeden klank-
„Neutraal" kan en mag vóór ons niet bestaa n.
Gods Woord leert onstoch nadrukkelijk, iat
iet Koninkrijk der Hemelen ïs als een zuuraee-
em, niet 'verborgen naast, of op, oT ónder, maar
n het meel: het moet alles doortrekken.
Als 'sHeeren Geest ons leven niet doorademt,
s het niet in orde.
Enkele neutrale bladen hebben, zij 't 'van uit
e verte; hiervan 'iets gevoeld en er aan tegemoet
rillen komenze "hebbeen de poging gewaagd in
e rubriek „Voor den Zondag"' epn bijbeltekst te
«handelen; godsdienstige beschouwingen worsen
egeven, die hot christelijk gemoed vaak meer
ronden dan troosten. Van stichting of opboü-
ring in de ware beteekenis is in geen geval
prake.
Be lectuur, die in onze gezinnen komt, oefent
en machtigen invloed op ons uit. Ons denken
r, spreken wordt er v,eelzin3 door bepaild.
Bit geldt inzonderheid van onze jonge men-
ihen. Zij zijn nog geen groote menschen. ook
ren bijkans-groote-menschen, maar „groeiende"
enschen, niet alleen lichamelijk, maar ook pees-
lijk. Wie groeit, geestelijk groeit, verlangt voed-
1, geestelijk vc^edsel.
Be „neutrale" bladen verschaffen dit gaarne
aar voor onze zonen en dochters, die naar uw
iddend verwachten, op zullen groeien tot „men-
'hen Gods" deugt deze „spijze" niet.
Telkens weer treffen we in die bladen adver-
intie's en verslagen van sportwedstrijden op Zon-
tg„ van tooneel- en bioscoopvoorstellingen aan.
it alles is voor onze christelijke gezinnen con-
abande.
Sportwedstrijden, veelal gevolg van'de lichaam
ziel verdervende sportmaniel En dan op Zon-
g„ den dag des Heeren! De dienst des Heeren
zoo ondergeschikt aan den dienst van den sport-
d, die de harten van duizenden jongeren ver-
ert.
Tooneeluitvoeringen, die dikwijls schaamteloos
lege. immoreels verwerkelijken voor de oogen
bewonderaars!
Bioscoopvoorstellingen, waarin, aldus een
ransch blad, de hersens der menigte wor.ieh vol
stopt door een machine, die dwaasheid en leu-
n fijn maakt tot een mengsel, om daarmede
verdwaasde toeschouwers geestelijk te vergif-
igen.
En nu zijn onze "kinderen, als w'ij, in zonclv
itvangen en geboren; onze genegenheden gaan
■O vaak naar bet verbodens. Ein niet het minst
klagen we ons in ons volgend leven over „nse
oden der jonkheid", toen we nog „groeiende
enschen", nog niet „zelfstandig" waren.
Als onze dagelijksche bede: „en "leid ons niet
i verzoeking", in oprechtheid dies harten, op-
ijgt naar Boven, dan houden wij gaarne „de
ooze bekoring" Verre van ons gezin.
Wij willen ons zelf, onze gezinnen telkens toe-
pen: „Tot de Wet en tot de getuigenis!"
mmèrs, zoo" gevoelen wij, die uit de christelijke
pingelen willen leven, het toch: „Tot de Wet
tot de getuigenis!"
Niet alleen in kerk en school, maar ook, en we
ggen dit met allen nadiruk, in ons Gezin.
Ons Gezin i3 de celkern van den Staat, van
Maatschappij, van de Kerk en van dte School.
Als ons gezinsleven niet deugt, als ons denken
spreken niet overeenkomt-met de eischen van
s Wet, dan zal ook ons handelen, op welk le
nsterrein ook, niet zijn naar den vorm van
3ds Woord.
En, we wezen er zooeven op, ons denken en
reken wordt goeddeels bepaald door de lectuur,
e hi onze hui? hamer komt.
Lectuur, die voor een christelijk gezin niet
!Ugt, hopen we op geeneriei wijze, ook niet in
'vertentie of verslag, óóit aan te bieden. Daar-
er zal in de eerste plaats onze zorg gaan.
Het- doet ons genoegen de positieve verzekering
'B tal van vooraanstaande personen uit onze
geving te hebben, dat zij, niet het minst door
1 geven van copy, ons willen steunen in ie
'Sing, dit blad te maken tot een degelijk en
alleszins lezenswaard christelijk orgaan, dat aan
i ieder lid van ons gezin iets biedt.
j Elke week hopen we, door de zeer te waardeeren
j toegezegde medewerking van heeren predikanten,
eene meditatie le kunnen plaatsen over een
Schriftwoord; we wenschen verschillende sociale
en opvoedkundige vragen te behanddien bij hes
licht van Gods Woord.
Voorts zijn on3 medische en financiëele be
schouwingen toegezegd. En ook zullen we pogen,
van tijd tot tijd eene moderevue en practischo
wenken voor "t maken van dames- en kinderkle
ding te doen geven; zelfs een kinderrubriek zal
niet ontbreken.
Of wij 'ons nog op politiek gebied partij stel
len?
Alleen door trouwe, hartelijke, broederlijke sa
menwerking van anti-revolutionairen en christe-
lijk-historisdhen bestaat er hoop, dat ons blao,
bestaan kan. Ook in dit opzicht hebben wij hier
elkander zeer noodig.
Deze situatie maakt al, dat er politieke kwes
tie's zijn, die onbesproken zullen blijven De
Christelijke Persvereeniging, waarvan ons blad
uitgaat, meende wel te doen, de Redactie ten
deze vrijheid van handelen te geven: „kritieke"
vraagstukken zullen niet aan de orde worden
gesteld.
Het oordeel der Redactie is, dat ze, genoel
afgezien van de moeilijkheden, die haar konden
wachten bij 't bespreken van enkele pra«ti che
politieke vragen, toch niet voldoende voorlichting
daarover- zou kunnen geven: daarvoor is ze niet
genoeg geschoold en leeft ze te ver van de po
litieke centra. Het lieht, dat zij in menig geval
ontsteken kon, zou toch niet meer zijn dan een
walmende kaarsvlam.
Zoo nu en dan zullen we wel gelegenheid vin
den ook van politiek besef blijk te geven. Want
politiekschuw zijn we allerminst. Dit zou al
zeer overgeestelijk en dus ongeestelijk zijn.
Wij belijdende" Souvereiniteit Gods ook op
politiek gebied: Staten moeten worden opgebouwl
op de ordeningen, die Gods Woord geeft; in'de
maatschappelijke onderlinge verhoudingen be-
noort dat Woord richtsnoer "te zijn.
We roepen de hulp in van de vele .christelijke
organisaties"' om ons in ons pogen kracntig te
'steunen: cfoor het aanbieden van cöpy, naar flair
ooraee, oer plaatsing waard; ook door onze week
agenda zóó mede te vullen, dat zij een betrouw
bare gids worde voor aTle christelijke actie.
iEm niet het minst vragen wij u zeer dringen'dl
om uwe advertentie'sDie hebben we nooctig, be
slist noodig om te kunnen blijven bestaan.
En nu, het gaat niet om ons; onze stoffelijWe
belangen zijn er in 't minst niet mede gemoeid,
maar het gaat, wij hopen, dat gij 't gevoelt,, om
het uitdragen, verbreiden en versterken onzer
christelijke beginselen; het gaat ook nu weer
om Gods Woord', waarvoor onze vaderen leden
en streden.
Ein waar, in onze omgeving niet het minst, ge
poogd wordt dit Woord zijn invloed te ontnemen;
waar door woord en daad getoond wordt, dat men
de banden met God verbreken wil, daar zullen
wij Hem niet verdedigden, want Hij handhaaft
zich zelf, maar wel opkomen voor Zijne Souve
reiniteit over ons gezin.
Door woord en 'daad willen wij toonen, dat wij
Zijn eischen verstaan. Zijne inzettingen moeten
ons gezangen zijn.
Ter levendige illustratie van wat wij bedoelen,
wijzen wij op een voorbeeld, ontleend aan "de
Heilige 'Schrift.
De Efeziërs, eertijds heidenen, maar nu Tot
God en Zijnen Christus bekeerd1, namen in veler
tegenwoordigheid de ijdele heidensche geschriften
en verbrandden die.
En schoone vrucht, die God gaf: „Alzoo
wies het Woord des Heeren met macht, en nam de
overhand."
Onze kerk willen wij niet verruilen voor bios
coop, schouwburg- of danszaal.
Onze kinderen geven wij op de scholen ,,'tElvan-
geliezout, dat een d'ierbre jeugd van on- en bij-
gelooof behoudt."
In onze huizen begéeren wij lectuur, belicht
door de lamp van Gods Woord. Waar die ont
breekt, verkommert het hart in duisternis, al
brandt ook hoog de fakkel der wetenschap.
'tGaat alles om de geestelijke erve der vade
ren: 'theerlijk Woord van God.
Komt, laten wij eiken Verzoeker afwijzen met
het kloeke, fiere, mannelijke woord, door een
hart waarin de geloofsgehoorzaamheid woont en
de Geest des Heeren brandt: „Dat late de Heere
verre van mij zijn, dat ik u de ervfe der Vaderen
geven zoude!
De Redlactie:
A. TROOST
B. UTSMA.
Den 2den Januari '1926 ging de heer A.
Slot Pzn. "Sr., oud-burgemeester vSh Broek
op Langendijk tot de eeuwige tusde in.
Hij werd geboren 12 Juni 1840. en 'be-
treikte alzoo den ouderdom van o5 jaar
en ruim 6 maanden.
Nog geheel onverwacht „gingTiij heen"-
slechts enkele dagen na ""Kerstmis en juist
na de intrede "des nieuwen jaars.
Toen wij zijn overlijden vernam'en, gin
gen ónze gedachten na.ar Simteon in den
Tempel. „Nu laat Gij, Heere, Uw dienst
knecht henengaan,.." „Henengaan" uit de
kerkecrel der zonde. Gij, Heere, maakt mij
n.u los, los van de wereld', los van vrienden
en magen, los boven alles van d'e zonde.
Zoo is dan nu ook onze oud-burgemeester
„verlost".
Wat is hem een gemakkelijk ziek- en
sterfbed gespreid'.
Den dag vóór zijn overlijden bracht hij
nog een bezoek aan zijnd dochter'te Heilo,
in den laten avond werd hij onwel en den
volgenden namiddag oyerleted hij.
„Ik weet den dag mijns doods niet."
Gelukkig, dat wij 't weten, dat hij even
min als Izak, die de aangehaalde woorden
sprak, de gedachte van graf en eeuwigheid
verre van zich schoof en bet moge1 ijk einde
verwees naar een ver verschiet. Zijn oogen
wareh gericht op den Middelaar, van w.'en
Hij wist, dat Deze ook zijne zondeschuld
voldeed.
Wij weten, dat het hem, als ieder kind
des Heeren smartte, dat hij God niet ge
noeg diende met een volvaardig gem oei;
maar wij weten ook, dat het hem thans
"gegeven ïs me't een ongedeeld, vólkomen
hart eeuwig te prijzen üe trouwe gunst
zijns "Gods.
Zijne verdienste op maatschappelijk ge
bied memoreeren wij niet; dit geschiedt
wel elders in on3 blad.
Wij wijzen nog even op datgene wat hij
deed voor 'Kerk en School.
Voor de kerk! Jarenlang was hij lid van
den kerkeraad der aloude Christelijk Ga-
reformeerde Kerk: later behartigde hij de
belangen van de Gereformeerde" kerk'
Voor de school! „De eerste „helden des
geloofs" vielen: W. Balder Sr. en Slot
PzjSr., ze werden beiden aan den voor
avond van den grooten feestdag opgeroepen.
Hoe hadden ze er beiden op gehoopt den
Heere in 't midden des Tempels lof te
prijzen voor "Zijne groote goedertierenheid'
aan ons-dorp bewezen; en thans... zij
zijn beiden „heengegaan."
Als nu ons jubileum maar in het te°Jcen
staat, van „niet ons o Heere, niet ons, maar
Uwen Naam geef eere, om Uwe goedertie
renheid en waarheid wil" dan fcal «fit te
vens de beste, .meest passende gedachtenis
aan hen zijn
Eu wat gevoelde hij voor „onze" courant,
Aandoenlijke gedachte, dat in 't eerste num-
mer zijn „memoriam" verschijnen moet.
Maar „God blijft en, die den wil
Gods doet blijft".... Dit sterven is leven!
velerlei opzicht tegenover elkander staan,- kan
ons niet beletten den jjeaehten Jubilaris van
harte geluk te wenschen met zijn zilveren ambts-
feest.
En als burger èn als onderwijzer maakte hij'
zich veler achting waardig.
Van zijn kant gaf hij, als nobel tegenstander,
steeds blijk, van een pogen de Christelijke onder
wijzers te respecteeren en te waardeeren; terwijl
dezen van hunne zijde eene welwillende en tege
moetkomende houding wilden aannemen tegenover
hun openbaren collega.
Dit alles maakte, dat de verhouding tussohten
Openbaar en Bijzonder Onderwijs hier, voör zoo
ver ons bekend, voorbe'eldig was; althans formeel
geheel in orde.
Wij hopen dat warme belangstelling op dien
dag de harten van den Jubilaris en. zijn gezin
moge verkwikken en dat zijn arbeid hij voort
during door de ouders zijner leerlingen moge
worden gewaardeerd!
i.
Heden, op den dag dat ons eerste nummer
verschijnt, is het feest te Broek op Langendijk-
'tls vijftig jaar geleden dat de Christelijke
School aldaar geopend werd.
De voorstanders van Christelijk onderwijs mi),
ken zich op en verzamelen zich in de bedehui
zen, om den Heere te loven en te danken.
Vijftig jaar lang is de jeugd onderwezen in
de leering en vermaning des Heeren.
Wie zal durven schatten dit niet Ifc'e schatten
voorrecht
Onze hartelijke felicitatie 'aan schoolbestuur,
aan 't hoofd der séhool en 't personeel.
Aan het loflied ter eere van onzen God, pareu
we de bede: Uw werk, o Heere, in 't midden der
jaren, houd dat ia stand.
De heer J. ZAAL Czn., hoofd der Openbare
School te Broek op Langendijk, herdenkt heien
den dag, dat hij voor vijf en twintig jaar hier
als zoodanig in functie trad.
Dat wij, door verschillend levensbeginsel, in
We leven in een tijd van geestelijke verwil
dering.
We hebben 'tmeer dan eens hooren zeggen,
heel vaak misschien wel gelezen. Maar heeft
het feit «ns aangegrepen in 't diepst onzer ziel?
Heeft het ons innerlijk geschokt? Of was het
een woord dat een holle phrase voor ons was?
Een klank slechts, waarbij we voort bleven
dommelen in kalme rust?
Elke tuinman, elke landbouwer kent dat
woord verwilderen, 't Onkruid maar laten groei
en, totdat 't geheel er wild, er verwaarloosd
uitziet, totdat het goede zaad is verstikt, de
goede planten in ijlheid verschieten.
We kennen de «dele rozestruiken, die slechts
enkele dunne bloemen meer dragen, omdat ze
verwilderden, omdat het snoeimes niet op tijd
werd gehanteerd.
Waar niet volgens de regels der kunst de
wilde takken en loten werden uitgesneden,
waar het onkruid niet werd uitgetrokken, daar
ontaardde het edele, het schoone; wat een lust
was voor de oogen, wekte een indruk van
niet-schoon-zijn, van leelijkheid.
Ja, 't leven zelf, waar we het ook waarne
men, wekt onze bewondering, omdat we 't
niet kunnen doorgronden, 't Leven is uit God,
en al wat uit God is, hebben we te zien met
stillen eerbied. Maar dat leven is gebonden aart
wetten, aan regels, aan normen. En dat juist is
de doorwerking van de zonde, dat 't niet meer
gehoorzamen wil, onbewust of bewust, aan wat
de Goddelijke Maker ervoor vaststelde.
't Aardrijk brengt doornen en distelen voort.
't Doen moet beheerscht worden en zijn
dwingenden meester vinden.
En de mensch? Ja, niet het minst de mensch
wordt een losbandige, een geestelijk verwil
derde, indien hij zijn leven niet bindt aan de
van God gestelde wetten, indien hij niet kent
den strijd tegen den boozen hartstocht ea de
zondige lust.
Want dit is de groote nood van onzen tijd,
dat men toegeeft aan eigen zin en wil en den
wil Gods, die alleen heilig is en goed, verzaakt
en weferstaat. S. v. H.W.
Ook Adverteeren
We hebben nu een eigen Christelijk orgaan.
Het spreekt dat dit orgaan nu eeu deel van ons
leven gaat innemen. Evenals een pasgeboren zui
geling een voorname plaats krijgt in een gezin,
zoc moét het ook gaan mef onze geboren 'Chris
telijke oourant. 'Deze oourant is bok geboren.
'JTij is maar niet zoo op eens ufo de lucht komen
vaiTen. Neen veel tijd is daarvoor noodig geweest.
Reeds jaren geleden hebben de Christelijke men
schen gezegd: Neen, zoo'n neutrale courant,dat is
geen kost voor 'mijn gezin. Och, mocht nog eens
de tijd komen, dat hier in dit moderne Noord'-
Holland e<?n Christelijk plaatselijk blad ver
schijnt. Dat streven is nu werkelijkheid gewor
den. Wc mochten zegen zien op den gedanen ar
beid. En we zijn blij. Die blijdschap gaan we
toonen door onzen daadwerkelijken steun te ge
ven. We zijn allen géén schrijvers, journalisten
zijn we geen vah allen. Doch de medewerking kin
op allerlei manier plaats hebben. Ook door bet
plaatsen van advertentiën. Nu niet meer in neu
trale bladen gaan adverteeren, maar in ons eigen
orgaan. Vooral zijn daar familieberichten op htm
plaats. Wanneer we allen krachtig medewerken
Idan zal ons orgaan zich een blijvende plaats
veroveren. J L i J
I SUIKERB1ETE I
(naar Prof W*0|
RLANDSCHEN I"
wensoht.
hilisalpm
-
