PAYGLOPI
J
alle sDDrlen Idolzhhi, flink Burgerwoonhuis,
Opruiming
2 JANUARI IK
- NIEUW ENGELAND
Reorganisatie- Uilverkoo
Nog een partij UMrjisi, Regenjassen, Is»
Hums, Mnsiiln, Mer
Kinderen
■iPUROLÈ
Als Uw
SuzeKuijper&Co.
Eerstelingen A. B. en C. besi
zich bezeerd hebber
gebruik dan dadelijk
Van alles en neg wat
Men spreekt van onze verlichte eeuw, doch
vóórlichtende eeuw is beter. In Berlijn orga
niseert de Bond van vrouwen gezellige avond
jes. Op een der avonden was het onderwerp aam
de orde: „Wat moet ik doen om gélukkig in
het huwelijk te zijn?" Men kan begrijpen, dat
geen plaats in de zaal onbezet was. Wie zou
al is hij zelf ook nog zoo gelukkig getrouwd,
op deze vraag geen nauwkeurig antwoord wil
len hebben. Een dokter van naam hield de in
leidende rede. Hij ging daarbij zeer geestig op
de oervormen van de echtverbintenis terug, die
hij scherpzinnig als „koopecht" en „roofecht"
qualificeerde, om dan te onderzoeken, wat uit
deze oervormen geworden is. Als een overblijf
sel van de oude „roofecht" beschouwde hij
de huwelijksreis: een „atavistisch symbool van
de ontvoering." Het zou gewenscht zijn, meen
de de vakman, het moderne huwelijk afge
zien van de huwelijksreis van de overblijf
sels van dien primitieven oervorm te bevrijden.
Naast de huwelijksadviesbureaux, vzooals die
xop het oogenblik reeds in Berlijn, Weenetn em
Frankfort a. Main bestaan en die, maar men
zegt, goed functioneeren, zou moeten wordeim
gestreefd naar de oprichting van „rijkshuwe-
lijksbureaux." Ze zouden natuurlijk anders
moeten worden ingericht dan de particuliere
bemiddelingsinstellingen, waar een bezoeker
toegevoegd werd: „U zoekt een huwelijk uit
liefde? Een trapje hooger asjeblieft."
Later werden door het publiek schriftelijke
vragen ingediend, en de formuleering daarvan
zoowel als de verstandige antwoorden van den
leider der vergadering zou men als een inte
ressante bijdrage tot de sociale- en cultuur
geschiedenis van onzen tijd gerust kunnen la
ten drukken. Den diepsten indruk maakte een
briefje, van den volgenden inhoud: „Ofschoon
ik in gelukkigen echt leef, verlang ik toch naar
een ander huwelijk. Hoe is dat te verklaren?"
'Het met gespannen aandacht luisterende ge
zelschap, dat met een critisch lachje sommige
uiteenzettingen gevolgd had, werd plotseling
stil en ernstig, toen dit briefje werd voorge
lezen.
Zoo is de speurende mensch altoos bezig,
zoekende of hij heti zou mogen vinden. Dit
doet ieder op eigen wijze, naar eigen inzicht
•n helaas vaak zoo hij persoonlijk het
graag zou wenschen, ook al druischt dit in
tegen onomstootelijke wahrheden, en volgt mem
onbewust vaak de brengers van het nieuwe,
met voorbijgaan van de oude paden waarlangs
het best ebloeit. Gelijk bekend, werd dezen
zomer te Ommen het congres gehouden van
de orde van de Ster in het Oosten. Ook wij
maakten ter dezer plaatse hiervan in 't kort
melding. Meevrouw Annie Besant viert binnen
kort haar tachtigsten verjaardag. Deze dame,
de Grand Old Lady of India, zooals de Ameri
kanen haar noemen, heeft onlangs in een bood
schap aan haar volgelingen aangekondigd, dat
„de Ster van Bethlehem zeer spoedig opnieuw
zal opgaan." De theosoof kapitein R. L. Jones
maakt verder op gezag van mevrouw Besant
bekend, dat de reïncarnatie van Christus in de
eerstkomende maanden zal geschieden In den
persoon van Krishnamurti, een jongen Hindoe,
die te Oxford heeft gestudeerd en die op 12-
jarjgen leeftijd een theosofisch werk heeft ge
schreven: „Aan de voeten van den Meester."
Krishnamurti is ongeveer zes weken geleden:
uit Amerika naar Indië scheep gegaan. Mevr.
Besant en de heer Jones hebben maatregelen
getroffen om hem een gevolg toe te wijzen van
twaalf personen, die hem op een wereldreis
uit Madras zullen vergezellen. De theosofen
in Amerika zijn overtuigd, dat hij den weg be
reid heeft voor de gebeurtenissen die door
mevr. Besant zijn geprofeteerd.
Och, ingebeelde wijzen,
Wij blonden en wij grijzen,
Wij weten beter min,
heeft de dichter gezegd en met 't vorenstaande
voor oogen zou men geneigd zijn de vraag:
..Wat is er van den nacht?" beantwoorden
met: ,;'t blijft duister voor hen die 't woord van
den Meester niet verstaan: de minste onder den
broederen te zijn, te blijven.
Eigenwaarde, ze siert, tot op zekere hoogte
den mensch, doch verwatenheid, laatdunkend
heid zijn schadelijke uitwassen, welke den kop
moeten worden ingedrukt. Een ambtenaar te
Zeist werd dezer dagen gepast op z'n voorman
gezet.
Koud en verkleumd trad hij het postkantoor
binnen en begaf zich naar het loket voor den
postzegelverkoop. Het duurde even alvorens
een daarachter zetelende ambtenaar zich ver
waardigde te vragen naar des bezoekers ver
langens. Of juister, vragen deed hij niets. Hij
keek alleen maar met zoo*ïets vanwat mot je?
Bescheidenlijk verzocht de bezoeker om 25 ze
gels. En terwijl de ambtenaar het gevraagde
aantal van het vel ritste, deed de klant wanho
pige pogingen, om met z'n verkleumde vingers
z'n (eigen) portemonnaie te bemachtigen. Ein
delijk gelukte zulks en eerbiediglijk bood hij
den ambtenaar een briefje aan. Vlak bij zich,
tot op een armlengte van den kooper, ja verder
nog. telde de ambtenaar het terug te betalen
geld neer.
„Ach" zoo verzocht de kooper, „kunt u mij
het genoegen doen dat geld even in mijn hand
l te geven, m'n vingers zijn nogal stijf."
i Met een blik van: Kerel ben je heelemaal
besukkeld, antwoordde hij: „Je kunt die dui
ten toch naar je toehalen."
Getroffen door zooveel beleefdheid en spon
I tane welwillendheid merkte de kooper rustig
I op: beleefdheid en welwillendheid is maar al
les mijnheer. Daarmede heb ik niets te maken,
hernam de ambtenaar, terwijl hij met een ruk
opstond en verdween. De klant poogde inmid-
dels het wisselgeld in z'n beurs te bergen en
was juist gereed toen de verkooper weerkeerde
en de opmerking plaatste, dat men niet scheen
te weten, waar men staan moest. Neen, hernam
de niet-ambtenaar, aan die zijde van het loket
schijnt men dat blijkbaar niet te weten.
Een ander lokettafgreeltje speelde in een
dorpje al dicht bij de Belgische grens. Daar
noemt men een postzegel ee „köppeke."
Een oud moedertje met een boerinnenmuts
op, staat tusschen verscheidene menschen, die
zich verdringen voor het loket van een druk
postkantoor. Eindelijk, na lang wachten en ter
wijl achter haar nog velen aandringen, komt
haar beurt.
De postambtenaar: En gij, moeder?
Ja, en gij, moeder, kun-de wel. Kèk 's goed!
Nu, wat is er?
Ken-de me niet meer?
Kom, kom er is hier haast.
Nou, mak mar zooveul drukte niet, want
gij zijt 't. Ja, ik ken oe nog wel met oewen
vlasbaard, of heit-t is liegen! Dè kun-«te nie.
Hedde ge me de köpke van ein duppie nie ver
kocht over een veertien daag?
Maar.;
Ja, juust maar daar wor ik nie beter aaf.
Ik heb 't köpke op innen brief geplekt naar
ons Hanna, die te Tilburg dient.
Kom, kom, ik heb geen tijd de volgende.
Nee, waarechtig nie. Ik zal zeggen, woar 't
op staot, en ze meugen 't gelèk heure, gerust
maor dit zal oe geen voordeel doen.
En als de postambtenaar, zijn geduld verlie
zend, een jongen, die naast het moedertje staat
wil helpen, draait ze zich driftig om en roept
tegen al de menschen achter zich: 'tis 'n mooie
Nou, mar ik kom hier nie weer. Ik gao op 'n
ander. Gellie moet 'tzelf weten mar den
brief near Hanna met zijn köpke er op is nog
niet tereent. En de heet nou 'n praots. Nee,
'tis 'n schaand. Dè zeg ik oe schaand is 't.
Zij wil nog meer zeggen en naar *'t loket toe.
dringen want ze geeft den vlasbaard de schuld
dat de brief aan Hanna nog niet terecht is.
Maar al 't volkje aan 't loket begint zoo te
lachen, dat ze woedend wordt en de stem
haar in de keel stokt. Rood van kwaadaardig
heid en dreigend met de groote groene para-
pluie, verlaat zij het postkantoor, dat haar
gunst niet weer krijgt.
Ondank is 's werelds loon. Blijft bij een on-
heusche bejegening maar eens blijmoedig. Een
dame te Baarn, die te Utrecht aan het winke
len was geweest, had daarbij haar paarlen col
lier ter waarde van f12.000 verloren. Zij belde
den winkel op, maar de winkeljuffrouw wist
van niets. De dame die niet bemerkte, dat zij
een verkeerden winkel had opgebeld, kreeg
achterdocht tegen de juffrouw en waarschuw
de de politie. Deze begaf zich naar den win
kel waar het collier in het kantoor van den
patroon gereed lag. De juffrouw fhef het a het
v u. .rei. van de dame gevonden un onmiddellijk
bij haar patroon gedeponeerd. De politie
bracht het kostbare collier aan de eigenaresse
terug, die de recherche prees voor hare acti
viteit en toen verdween. De juffrouw wacht nog
steeds op een bedankje.
Ledigheid is des duivels oorkussen. Op pae-
dagogisch gebied ligt er nog heel wat braak
vooral op het platteland kent de brooddron
kenheid van de spes patria vaak geen grenzen.
Bij een begrafenisplechtigheid te Heveadorp
(Geld.) hebben eenige opgeschoten jongens
zich niet ontzien de lijkdragers met sneeuw
ballen te gooien, terwijl een 20-jarige jongen op
een harmonica speelde. Dit is een ontstellend
schandelijke gebeurtenis; zelfs bij heidenen
wordt nog een doode geëerd.
Toegestemd moet worden dat een hoogge-
hoede of steekdragende lijkbezorger wel eens
een caricatuur kan zijn en een dankbaar object
voor een grap van kwajongens, doch hier gold
het een oegrafenisstoet, die voor een sterfhuis
in het kleine dorp „Heveadorp" zich opstelde
en waar iedereen wist, dat het jonge, betreurde
aoode betrof, die zou begraven worden.
Mogen we de berichtgever van „Het Volk"
gelooven, dan is de Amsteidamsche oudmilitair
wel met militaire, maar niet met eer begraven.
De ridder van het kruis voor moed, beleid en
trouw, had het in den avond van z'n leven
zooals trouwens alle oud-gedienden, die van 'n
schatnel pensioentje in dezen tijd hebben moe
ten rondkomen, ver van breed gehad of om
het in nuchtere woorden te zeggen: in groote
ai-moede verkeerd. Dit was bekend en een 100
tal strijdmakkers zouden aan de groeve nu
eens openlijk de staf breken over deze schan-
2.
r
ve I
iti
I
delijke bejegening. Haar 'de autoriteiten
berqerkt dat er iets broeide en toen de
tn de rouwkoèts ging, sloot een detac
bereden politie iedere vreemde inmeng:
ten. De oud-gedienden met grijze koppei
ten achter de paarden mee marcheeren
kerkhof werden ze niet toegelaten en h
del bleef omfloersd. Maar toen de oud
makker ten grave was gedaald en de
die de „plechtigheid" leidde, den ove
als een voorbeeld van plichtsbetrachti
geroemd en zijn deugden als goed soldi
heerlijkt, toen het vuurpeloton de gebi
schoten over het graf had gelost en de
pende macht inrukte, toen traden de i
den naar voren en laakten in droeve
ae behandeling van hooger hand en goo
ridders hun ordeteekens op den grond
den het een schande dat van den In
goudstroom niets voor hen beschoren
kent onzen nood, aldus een: spreker,
neemt slechts maatregelen om te belei
wij daarvan getuigen aan het graf van
er onder bezweken is. Daarvoor behan
ons, ou d-marinemannen als paria's
ridders van de jammerlijk droeve figui
Een der familieleden bedankte de n
en voegde er aan toe, dat de eer, die
overledene bewezen, meer gewaardeer ren we al
dan dè officieele van hen, die vertrokl
ren.
Geen wonder. Deze kwamen uit nai
ie regeering, wier marine-minister den
iene toen deze zich op een audiëntie bi uurlij k kon
klaagde over zijn armoedige omstandi doende,
loevoegde, dat hij dan maar op de he ;en we onz
gaan wonen, daar was 't goedkooper.
Bedel niet om rang of eer;
Buig niet stóafs in 'tstof u neer;
Wie zijn plaats onteert, vergeet,
Vindt een voet, die hem vertreedt.
Maar bedenk: op recht noch we Len dag ui
blad ve
dinsdag
tentiën 15
Een vr
te zorgen
l en alles -
e in aan nu
ksfaorn kom
de plaatser
ons alles
'oorvalt, m(
e oourant
blad in on:
zijn vol go
fende blijk
os gewordei
Jongelings
zendt
de ohrist
nineid tot
melden hee
dt het ons 1
rubriok
moet voll
onze C
Mag door u de voet gezet.
Neen, 't is.waar, de weg naar 't geli
niet ovèr rozen. Scherpe steenen,
sxruiken, ze zijn wel eens de Alfa en
menigmaal de Omega van het huwelijk ve
oer. Daar,heb je, om iets te noemen, hi
te IJmuiden. Een hij en een zij waren
angen leste eens geworden den sprong
duister te wagen. Verloving en ondertro
ren normaal gepasseerd en geaninoncef
ning was gehuurd en gemeubileerd.
Trouwdag is gekomen, bruigom is
'ijn trouwpak*, maarlaat op zich v
Ambtenaren vansecretarie kijken u
le menschen blijven. Ze kunnen niet
wachten. Bellen op. Bruigom nog nie een oude 1
men. Wethouder is schikkelijk. Wil o [eere en zij
uur nog gelegenheid geven. Maar hét tr ouwen van
komt niet opdagen, bruigom evenmin. >n de vors
Zoo verliep de middag van 17 Dei rzaamheid 1
'sAvonds zou inzegening in de kerk zijn er altij
hebben. Dan is het werk gedaan, bela unken van
lenden en nieuwsgierigen hebben tijd, d tun denken
tigheid bij te wonen. Het verdwijnen v Zoo bescho
bruidegom is nog niet ruchtbaar gewori 1.
kerk loopt tamelijk vol. Dominé vindt h tr het diep
mer om zoo'n mooie kerk met volk tq
steld heen te zenden. Hij zocht in het
psalmen en houdt een preek voor eenj
dat zich verwondert over den eigena;
huwelijkstekst en nog meer, over het
geen jong paar zich in het doophek
Nu en dan komen nog laatkomers
zich, rekken halzen, waar toch bruid
bruidje zitten. Zien niets. Dan gaat eèj
terstem: „De bruidegom is weg. Ze
getrouwd."
jg Den 17 Januari hopen onze
ffl geliefde Ouders
G. Slooves
83 en 03
m G. W. Slooves-Schuit m
jij hunne 12 i/s-jarige Echtver-
j*j eeniging te herdenken.
j~ Hun dankbare Kinderen,
83 HENK.
m CORKIE.
83 HENNIE.
g Oudkarspel, Jan. 1926.
nn Receptie van 1012 uur.
VERGROOTINGEN
naar elk portret,
ook naar onduidelijke of verbleekte
Foto's in zuivere uitvoering.
s Woensdags den geheelen dag.
's Zondags van 9 - 12.uur
Fotograaf,
Noordscharwoude.
TE KOOF GEVRAAGD:
Prima EIGENHEIMERS, EERSTELINGEN en
SCHOOLMEESTERS en verder ie klas
BRUINE BOOIiEN.
Alles goedgekeurd in klasse A, door
de Holl. Mij. v. Landbouw.
K. H. VAN BEEK, Hoeve Prinsenstee,
Den Briel.
Tuinbeirijf te koop
uitm. Fruittuin. ongv. 95 aren, bepl.
met vl, z, Pr. v Eng. Gfj. R. Yd. la Tzp.
Oct. Jut. Kr.d nier. Pruimen. E. w. Jan.
verder Roode, Rol, en Kr. bes en aardbei
Door mooie ligging zeer geschikt voor i
Kascomplex
Te bevragen bij Jb. DUDINK Jz.,
Rangert, W.-Rlokker.
(eigen teelt).
J. DE GEUS, Stroet,
Maarten.
liefst Noordscharwoude.
Br. onder no. 22, Bureau v. d Blad.
De kracht terug;
de levenslust terug!
Zóó voelt gij u, na een trouw en geregeld gebruik der Sanguinose
Honderden in ons vaderland en daarbuiten hadden reeds lang de
hoop opgegeven om zich nooit weer volmaakt wel te gevoelen en
meenden dat er geen redding meer voor hen was, totdat zij kennis
maakten met
de Sanguinose
en nn zijn zoo krachtig als ooit, en overvloeiende van levenslust.
De pjjnen zijn geweken, de bleeke kleur is weg, de zwakheid over
wonnen, de eetlust terug; de slaap diep en versterkend geworden.
Het gansche zenuwgestel is versterkt, het leven is nu een lust en
een blijdschap.
Wilt ge u ook zoo joelen Dan, grijp naar het" middel dat
u een zeker succes beloofd 1 Gebruik een geregeld eiken morgen
en eiken avond één eetlepel Sanguinose 1
Want na slechts eenigen tijd die kuur gevolgd te hebben, begint
gij u al heel anders te gevoelen 1 Uw spieren, uw zenuwen, uw bloed
wordt vernieuwder komt weer stoom in de machine", de pijnen
wijken, uwe jeugd keert teruggij wordt geheel verjond en versterkt,
kortom, het gansche leven krijgt een ander aanzipn.
SANGUINOSE kost per flesch f 2.—, 6 fl. fll.—12 fl. f21.—.
WACHT U VOOR NAMAAK.
Rjj alle Apothekers en goede Drogisten.
VAN DAM Co.
De Riemerstraat 2 c-4. Den Haag.
DE
begon
SPOTPRIJZEN
ALLES MOET WEG.
Ziet de Etalages van
ALKMAARSCH MODE MAGAZIJN
Langestraat 4.
Orëgineele PlaittaaFflappelen.|
De VERKOOPCOMMISSIE van den FRIESCHEN KEUHINGSDIEHST heefh
Tevens nog een kleine hoeveelheid IDIAAL en DIRTIER of GELDERSCHE|
Bestelling thans.
Levering onder plompe en met certificaat, direct of vroege voorja
per correspondentie.
Adres: J. S. VAN TUINEN, Berlikum (Fr.) Telefoon 18.
DRAISMA-van-VALKENBUR
■j^EuwARpen
In Uw eigen belang moet gij dit adres in I
geheugen prenten, omdat daar gevestigd
het Heerenkleedingmagazijn
ONZE GROOTE
is in vollen gang.
Ziet de prijzen in de annonce van 31 Dec. j
HAAST U voor het te laat
tegen ongeloofelijke prijzen.
Heerenkleedingmagazijn NIEUW ENGELAÜ
PAYGLOP 12 ALKfflAA'
De Bur{
meermale
adiaeht op
weten va
van d©
dan in z:
in weten w<
een College
wel dat e
'nte is, ook
fs dat er
T de belas
ie
tan dat alle
Üjkt ons
een artiki
len iets me
ateelijke ovi
«df zullen
die in g.
rtringChr
Sun me, gea
"*8t, hoev
