PAYGLOP12 illt soirlHi iUII, Hink Burgetwoonhuis, Balans- Opruiming 2 JANUARI 1026. - NIEUW ENGELAND Reorganisatie-Uitverkoopl lil liifii Mi Als Uw Kinderen miPUROLÉ No rma e 1 Eerstelingen A. B. en C. Suze Kuijper Go. zich bezeerd hebber Stebruik dan dadelijk Van alles en nog waf Men spreekt van onze verlichte eeuw, doch vóórlichtende eeuw is beter. Tn Berlijn orga niseert de Bond van vrouwen gezellige avond jes. Op een der avonden was het onderwerp aan de orde: „Wat moet ik doen om gélukkig in het huwelijk te zijn?" Men kan begrijpen, dat geen plaats in de zaal onbezet was. Wie zou al is hij zelf ook nog zoo gelukkig getrouwd, op deze vraag geen nauwkeurig antwoord wil*- len hebben. Een dokter van naam hield de in leidende rede. Hij ging daarbij zeer geestig op de oervormen van de echtverbintenis terug, die hij scherpzinnig als „koopecht" en „roofecht" qualificeerde, om dan te onderzoeken, wat uit deze oervormen geworden is. Als een overblijf sel van de oude „roofecht" beschouwde hij de huwelijksreis: een „atavistisch symbool van de ontvoering." Het zou gewenscht zijn, meen de de vakman, het moderne huwelijk afge zien van de huwelijksreis^van de overblijf sels van dien primitieven oervorm te bevrijden. Naast de huwelijksadviesbureaux, vzooals die xop het oogenblik reeds in Berlijn, Weenep ep Frankfort a. Main bestaan en die, naar men zegt, goed functioneeren, zou moeten worden gestreefd naar de oprichting van „rijkshuwe- lijksbureaux." Ze zouden natuurlijk anders moeten worden ingericht dan de particuliere bemiddelingsinstellingen, waar een, bezoeker toegevoegd werd: „U zoekt een huwelijk uit liefde? Een trapje hooger asjeblieft." Later werden door het publiek schriftelijke vragen ingediend, en de formuleering daarvan zoowel als de verstandige antwoorden van den leider der vergadering zou men als een inte ressante bijdrage tot de sociale- en cultuur geschiedenis van onzen tijd gerust kunnen la ten drukken. Den diepsten indruk maakte een briefje, van den volgenden ihhoud: „Ofschoon ik in gelukkigen echt leef, verlang ik toch naar een ander huwelijk. Hoe is dat te verklaren?" Het met gespannen aandacht luisterende ge zelschap, dat met een critisch lachje sommige uiteenzettingen gevolgd had, werd plotseling stil en ernstig, toen dit briefje werd voorge lezen. Zoo is de speurende mensch altoos bezig, zoekende of hij het, zou mogen vinden. Dit doet ieder op eigen wijze, naar eigen inzicht m helaas vaak zoo hij persoonlijk het graag zou wenschen, ook al druischt dit in tegen onomstootelijke waarheden, en volgt men onbewust vaak de brengers van het nieuwe, met voorbijgaan van de oude paden waarlangs het best ebloeit. Gelijk bekend, werd dezen zomer te Ommen het congres gehouden van de orde v^n de Ster in het Oosten. Ook wij maakten ter dezer plaatse hiervan in 't kort melding. Meevrouw Annie Besant viert binnen kort haar tachtigsten verjaardag. Deze dame, de Grand Old Lady of India, zooals de Ameri kanen haar noemen, heeft'onlangs in een bood schap aan haar volgelingen aangekondigd, dat „de Ster van Bethlehem zeer spoedig opnieuw zal opgaan." De theosoof kapitein R. L. Jones maakt verder op gezag van mevrouw Besant bekend, dat de reïncarnatie van Christus in de eerstkomende maanden zal geschieden In den persoon van Krishnamurti, een jongen Hindoe, die te Oxford heeft gestudeerd en die op 12- jarigen leeftijd een theosofisch werk heeft ge schreven: „Aan de voeten van den Meester." Krishnamurti is ongeveer zes weken geleden: uit Amerika naar Indië scheep gegaan. Mevr. Besant en de heer Jones hebben maatregelen getroffen om hem een gevolg toe te wijzen va:n twaalf personen, die hem op een wereldreis uit Madras zullen vergezellen. De theosofen in Amerika zijn overtuigd, dat hij den weg be reid heeft voor de gebeurtenissen die door mevr. Besant zijn geprofeteerd. Och, ingebeelde wijzen, Wij blonden en wij grijzen, Wij weten beter min, heeft de dichter gezegd en met 't vorenstaande voor oogen zou men geneigd zijn de vraag: ..Wat is er van den nacht?" beantwoorden met: ,,'t blijft duister voor hen die 't woord van den Meester niet verstaan: de minste onder den, broederen te zijn, te blijven. Eigenwaarde, ze siert, tot op zekere hoogte den mensch, doch verwatenheid, laatdunkend heid zijn schadelijke uitwassen, welke den kop moeten worden ingedrukt. Een ambtenaar te Zeist werd dezer dagen gepast op z'n voorman gezet. Koud en verkleumd trad hij het postkantoor binnen en begaf zich naar het loket voor den postzegelverkoop. Het duurde even alvorens een daarachter zetelende ambtenaar zich' ver waardigde te vragen naar des bezoekers ver langens. Of juister, vragen deed hij niets. Hij keek alleen maar met zoo*ïets van: wat mot je? Bescheiaenlijk verzocht de bezoeker om 25 ze gels. En terwijl de ambtenaar het gevraagde aantal van,het vel ritste, deed de klant wanho pige pogingen, om met z'n verkleumde vingers z'n (eigen) portemonnaie te bemachtigen. Ein del ijk gelukte zulks en eerbiediglijk bood hij den ambtenaar een briefje aan. Vlak bij 'zich, tot op een armlengte van den kooper, ja verder nog telde de ambtenaar het terug Nte betalen geld neer: „Ach" zoo verzocht de kooper, „kunt u mij het genoegen doen dat geld even in mijn hand te geven, m'n vingers zijn nogal stijf." Met een blik van: Kerel ben je heelemaal besukkeld, antwoordde hij: „Je kunt die dui ten toch naar je toehalen." Getroffen door Zooveel béleefdheid en spon tane welwillendheid merkte de kooper rustig op: beleefdheid en welwillendheid is maar al les mijnheer. Daarmede heb ik niets te maken, hernam de ambtenaar, terwijl hij met een ruk opstond en verdween. De klant poogde inmid dels het wisselgeld in z'n beurs te bergen en; was juist* gereed toen de verkooper weerkeerde en de opmerking plaatste, dat men niet scheen te weten, waar men staan moest. Neem, hernam de niet-ambtenaar, aan die zijde vain1 het loket schijnt men dat blijkbaar niet te weten. Een ander lokettafereeltje speelde in ee'ra dorpje al dicht bij de Belgische grens. Daar noemt men een postzegel ee „köppeke." Een oud moedertje met een boerinnenmuts op, staat tusschen verscheidene menschen, die zich verdringen voor het loket van een druk postkantoor. Eindelijk, na lang wachten en ter wijl achter haar nog velen aandringen, komt h,aar beurt. De postambtenaar: En gij, moeder? Ja, en gij, moeder, kun-de wel. Kèk 's goed! Nu, wat is er? Ken-de me niet meer? Kom, kom er is hier haast. Nou, mak mar zooveul drukte niet, want gij zijt 't. Ja, ik ken oé nog wel mét öewen vlasbaard, of heit-t is liegen! Dè kun-ete nie. Hedde ge me de köpke van ein duppie nie ver kocht over een veertien daag? Maar Ja, juust maar daar wor ik nie beter aaf. Ik heb 't köpke op innen brief geplekt naar ons Hanna, die te Tilburg dient. Kom, kom, ik heb geen tijd de volgende. Nee, waarechtig nie. Ik zal zeggen, woar 't pp staot, en ze meugen 't gelèk heure, gerust 7— maor dk zal oe geen voordeel» doen. En als de postambtenaar, zijn geduld verlie zend, een jongen, die naast het moedertje staat wil helpen, draait ze zich driftig om en roept teg^n al de menschen achter zich: 'tis 'n mooie Nou, mar ik kom hier nie weer. Ik gao op 'n ander. Gellie m<pet 'tzelf weten mar den brief near Hanna met zijn köpke er op is nog niet tereent. En de heet nou 'n praots. Nee, 'tis 'n schaand. Dè zeg ik oe schaand is 't. Zij' wil nog meer zeggen en naar *'t loket toe. dringen want ze geeft den vlasbaard de schuld dat de brief aan Hanna nog niet terecht is. Maar al 't volkje aan 't loket begint zoo te lachen, dat ze woedend wordt en de stem haar in de keel stokt. Rood van kwaadaardig heid en dreigend met de groote groene para- pluie, verlaat zij het po.stkantoor, dat haar gunst niet weer 'krijgt. Ondank is 's werelds loon. Blijft bij een on- heusche bejegening maar eens blijmoedig. Eem dame te Baarn, die te Utrecht aan het winke len was geweest, had daarbij haar paarlen col lier ter waarde van f 12.000 verloren. Zij belde den winkel op, maar de winkeljuffrouw wist van niets. De dame die niet bemerkte, dat zij een verkeerden winkel had opgebeld, kreeg achterdocht tegen de juffrouw en waarschuw de de politie. Deze begaf zich naar den win kel war het collier in het kantoor van den patroon gereed lag. De juffrouw A het a Tiet ve. r^.v vm de dame gevonden onmiddellijk bij haar patroon gedeponeerd. De politie bracht het kostbare collier aan de eigenaresse terug, die de recherche prees voor hare acti viteit en toen verdween. De juffrouw wacht nog steeds op een bedankje. Ledigheid is des duivels oorkussen. Op pae- dagogisch gebied ligt er nog heel wat braak vooral op het platteland kent de brooddron kenheid van de spes patria vaak geen grenzen. Bij een begrafenisplechtigheid te Heveadorp (Geld.) hebben eenige opgeschoten jongens zich niet ontzien de lijkdragers met sneeuw ballen te gooien, terwijl een 20-jarige jongen op een harmonica speelde. Dit is een ontstellend schandelijke gebeurtenis; zelfs bij heidenen wordt nog een doode geëerd. Toegestemd moet worden dat een hoogge- hoede of steekdragende lijkbezorger wel eens een caricatuur kan zijn en een''dankbaar abject voor een grap van kwajongens, doch hier gold hei een oegrafenisstoet, die voor een sterfhuis iii het kleine dorp „Heveadorp" zich opstelde en waar iedereen wist, dat het jonge, betreurde doode betrof, die zou begraven worden. Mogen we de berichtgever van „Het Volk" gelooven, dan is de Amsterdamsche oudmilitair wel met militaire, maar niet met eer begraven. De ridder van het kruis voor moéd, beleid en trouw,' had het in den avond van z'n leven zooals trouwens alle oud-gedienden, die van 'n schamel pensioentje iri dezen tijd hebben moe ten rondkomen, ver van breed gehad of om het in nuchtere woorden te zeggen: in groote armoede verkeerd. Dit was bekend en een 100 tal strijdmakkers zouden aan de groeve nu eens openlijk de staf breken over deze schan delijke bejegening. Maar de autoriteiten Kadd bemerkt dat er iets broeide en toen de lijkk in de rouwkoets ging, sloot een detacheme bereden politie iedere vreemde inmenging b ten. De oud-gedienden met grijze koppen mo ten achter de paarden mee marcheeren. Op kerkhof werden ze niet toegelaten en het va del bleef omfloersd. Maar toen de oude str makker ten grave was gedaald en de offici die de „plechtigheid" leidde, den overlede als een voorbeeld van plichtsbetrachting h geroemd en zijn deugden als good soldaat vt heerlijkt, toen het vuurpeloton de gebruikelij schoten over het graf had gelost en de gew pende macht inrukte, toen traden de kamer den naar voren en laakten in droeve woord de behandeling van hooger hand en gooiden ridders hun ordeteekens op den grond en no« den het een schande dat van den Indisch goudstroom niets voor hen beschoren was, kent onzen nood, aldus1 een spreker, do neemt slechts maatregelen om te beletten wij daarvan getuigen aan het graf van een, er onder bezweken is. Daarvoor behandelt ons, oud-marinemannen als paria's, zelf ridders van de jammerlijk droeve figuur. Een der familieleden bedankte de makk< en voegde er aan toe, dat de eer, die zij d overledene bewezen, meer gewaardeerd we dan de officieele van hen, die vertrokken v ren. Geen wonder. Deze kwamen uit naam v de regeering, wier marine-minister den over dene toen deze zich op een audiëntie bittei klaagde over zijn armoedige omstandighedf toevoegde, dat hij dan maar op de hei mo< gaan wonen, daar was 't goedkooper. Bedel niet om rang of eer; Buig niet slaafs in 'tstof u neer; Wie zijn plaats onteert, vergeet, Vindt een voet, die hem vertreedt. Maar bedenk: op recht noch wet, Mag door u de voet gezet. Neen, 't is waar, de weg naar 't geluk lor niet over rozen. Scherpe steenen, doorni struiken, ze zijn< wel eens de Alfa en o menigmaal de Omega van het huwelijksalp bet. Daar heb je, om iets'te noemen, het ge te IJmuiden. Een hij en een zij waren het langen leste eens geworden den sprong in he duister te wagen. Verloving en ondertrouw ren normaal gepasseerd en geannonceerd, ning was gehuurd en gemeubileerd. Trouwdag is gekomen, bruigom is uit l Deie e< Dit num KT I - ALLEF en I Opr zijr. trouwpak, maarIaat op zich wach Ambtenaren van secretarie kijken uit, w de menschen blijven. Ze kunnen niet alc wachten. Bellen op. Bruigom nog niet ge men. Wethouder is schikkelijk. Wil over uur nog gelegenheid geven. Maar het trouw komt niet opdagen, bruigom evenmin. o Zoo verliep de middag van 17 Dec. j.l ^dócTgénlcK 's Avonds zou inzegening in' de kerk pla hebben. Dan is het werk gedaan, belangs lenden en nieuwsgierigen hebben tijd, de pl tigheid bij te wonen. Het verdwijnen van bruidegom is nog niet ruchtbaar geworden kerk loopt tamelijk vol. Dominé vindt het j mer om zoo'n mooie kerk met volk teleur steld heen te zenden. Hij zocht in het boek psalmen en houdt een preek voor een gehi dat zich verwondert over den eigenaardi huwelijkstekst en nog meer, over het feit, geen jong paar zich in het doophek bevii Nu en dan komen nog laatkomers, zei zich, rekken halzen, waar toch bruigom bruidje zitten. Zien niets. Dan gaat een fli ters.tem: „De bruidegom is weg. Ze zijn getrouwd." Den 17 Januari hopen onze geliefde Ouders G. Slooves en G. W. Slooves-Schuit hunne 121/2-jarige Echtver- eeniging te herdenken. Hun dankbare Kinderen, HENK. CORRIE. HENNIE. Oudkarspel, Jan. 1926. Receptie van 1012 uur. VERGROOTINGEN naar elk portret, ook naar onduidelijke of verbleekte Foto's in zuivere uitvoering Woensdags den geheelen dag 's Zondags van 9 12 uur Fotograaf, Noordscharwoude. Prima EIGENHEIMERS, SCHOOLMEESTERS en verder EERSTELINGEN. Ie I en TE KOOP GEVRAAGD: BRUINE BOOHEN. Alles goedgekeurd in klasse A, door de Holl. Mij. v. Landbouw. K. H. VAN I EI K, Hoeve Prinsenstee, Dep Priel. Tuinbe drijf te koop uitm Fruittuin. ongv. 95 aren, bepl. met vl, z. Pr. v Eng. Gd R. Yd. la Tzp. Oct. Jut. hr.d nier. Pruimen. E. w. Jan. verder Roode, Rol, en Kr.bes en aardbei Door mooie ligging zeer geschikt voor Kascomplex Te bevragen bij Jb. DUDINK Jz., Rannert, W.-'lokker. Origineele Plantaardappelen. De VERKOOPCOMMISSIE van den FRIESCHEN KEURINGSDIENST heeii nog enkele Tevens nog een kleine hssveslheid IDIAAL en oi Bestelling thans. Levering onder plompe en met certificaat, direct of vroege voorjaar, i per correspondentie. Adres: J. S. VAN TUINEN, Berlikum (Fr.) Telefoon 18. Is een gr water op rongen. I s was ge» idenden v Vie werd r het vree ten getrof s met ont water 00 oogenbli reeselijk i ef, dat doe eening mc de mens hunner I aan alk e, ook als eel moet r herinner natuur eh een symt e centrak materieeli hulp is j Nederlam r giften in tie te sten Gravenh: bladen in tctisch bei (eigen teelt). J. DE GEUS, Street, gem. Sint Maarten. liefst Noordscharwoude. Br. onder no. 22, Bureau v. d Blad. De kracht terug; de levenslust terug! Zóó voelt gij u, na een trouw en geregeld gebruik der Sanguinose Honderden in ons vaderland en daarbuiten hadden reeds lang de hoop opgegeven om zich nooit weer volmaakt wel te gevoelen en meenden dat er geen redding meer voor hen was, totdat zij kennis maakten met de Sanguinose en nn zijn zoo krachtig als ooit, en overvloeiende van levenslust. De pijnen zijn geweken, de bleeke kleur is weg, de zwakheid over wonnen, de eetlust terug; de slaap diep en versterkend geworden. Het gansche zenuwgestel is versterkt, het leven is nu een lust en een blijdschap. Wilt ge u ook zoo voelen Dan, grijp naar ,.het" middel dat u een zeker succes beloofd Gebruik een geregeld eiken morgen en eiken avond één eetlepel Sanguinose Want na slechts eenigen tijd die kuur gevolgd te hebben, begint gij u al heel anders te gevoelen Uw spieren, uw zenuwen, uw bloed wordt vernieuwder komt weer stoom in de machine", de pijnen wijken, uwe jeugd keert teruggij wordt geheel verjond en versterkt, kortom, het gansche leven krijgt een ander aanzien. SANGUINOSE kost per flesch f2.—, 6 fl. fll.—12 fl. f21.—. WACHT U VOOR NAMAAK. Bij alle Apothekers en goede Drogisten. VAN DAM Co. De Riemerstraat 2 c-4. Den Haag. DE begon SPOTPRIJZEN ALLES MOET WEG. Ziet de Etalages van ALKMAARSCH MODE MAGAZIJN Langestraat 4. DRAISIhAvanVMKEMBURG'S:* LEVERTR LEEUWARDEN en zende postwissel ■Nationaal traat 18, den naam 5 de Red >tnen geld In Uw eigen belang moet gij dit adres in Uw geheugen prenten, omdat daar gevestigd is het Heerenkleedingmagazijn ONZE GROOTE is in vollen gang. Ziet de prijzen in de annonce van 31 Dec. j.l> HAAST U voor het te laat is* tegen ongeloofelijke prijken. Heerenkleedingmagazijn NIEUW ENGELAND PAYGLOP 12 ALKMAAR'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1926 | | pagina 8