NIEUWE UNGEOIIKER COURANT - (Tweede Blad] Sport en Wedstrijden FEUILLETON ISOLA Gemeenteraad Broek op Langendijk t er in ife kt ihem terug. J rfrischt «n v t Zij een b Leeszaal, wa n de Centra en in 's-Hert icn zijn hier onderden vlu< g uit Leeuw. :heel heeft mi hulp verleen issaris der K .M. een bezo e stellen. Va aaar zuidelijk steeds gehei morgen bij uit Zwolle g tabij Zalk doo ft plaats geh c en het wat af, zoodat Aan Lezers en Lezeressen der Sportrubriek. Door verschillende omstandigheden is otnze Sportrubriek eenigen tijd achterwege gebleven, doch dit is slechts van tijdelijken aard geweest. Heden verschijnen we weer van ouds met on ze bekende medewerkers, doch eenigszins in gewijzigden vorm. Zeer gaarne zien we verslagen van wed strijden onzer elftallen tegemoet en zullen de ze wederom geregeld plaatsen. Elk wedstrijd verslag, van welk elftal ook, is welkom, doch brieven aan Veteraan vain z'n vriendinnen en vrienden worden ditmaal niet per courant doch rechtstreeks aan Veteraan doorgezonden. We willen hiermede meer plaatsruimte beschikbaar houden voor andere lectuur. We hebben we derom Veteraan als medewerker bereid ge vonden, benevens den bekenden medewerker i omgeving z Dwarskop. Voorts zal de Sportrevue zoo moge- ijk wekelijks verschijnen en, indien de plaats ruimte dit toelaat, wekelijks een gedicht. Voor op- of aanmerkingen of vragen op Sportgebied ibriek nog e verleenen we gaarne alle mogelijke medewer en gaskranen hing. Brieven of stukken aan Veteraan voorzien or dein stilsta van het opschrift „Persoonlijk" worden door- litenwijken zo gezonden. Voorts hopen we voor onze rubriek e politie rekt op de belangstelling zooals van ouds. SPORTREDACTEUR. Programma N. H. V. Bi. Zondag 10 Jan. 1 B. Uitgeest I—Q.S.C. 2 Kuiper. Hollandia 3—V.A.F.C. 1 Kraaier. Alcmaria 3—Alkmaar 1 10 u. Hoorn. Rood Wit 1—Meervogels 2 Bruins. I C. Zeevogels 1—Vrone 1 Beuchampet. Heiloo 1-C.S.V. 1 Blij. N.V.V. 1D.T.S. 1 "Hartland. Holland 1—Oudorp 1 Spanbroek 1—Bergen 1 reeds gewaa Zwolle—Amei ike surveillan 1 helpen de n licht 'snacl straten wat ;n groot aan waar een bei ►edreigd wen en de gemeei r werd gevret ilwater gesta* h—Overijselsc ook haar die lo moeten sti 3 C. Alkmaar 2—Rood Wit 2 .illende plaats .arensche bro en wilden C, rechaussee kelösche boei een vecht-p hèt doorstel er op vrije v 1 wordt bij F zijn te Leem illen ingestot werking te or de ge boui walkemde bot ooals wij gent ;ten, die op len veiligen Die nog in oed gevecht iend dringen een vluchthet )g gebleven u liep de hen bij gebrek D reumei bint ing gereed la ;ndrong, kon er welke gem :n. Ronselaar ien op de ge ood van de ploiteeren. G imel zoo'n k< irmede hij brengen, irug krijgen, ot als Leeuw estort, andere aderend einde, benedeneinde iheelen daarin izen ingestorl wworden er e Rave3teijn toestand van lier een doort die spoordijk Rijkswaters' ni>den, roffen en een linde deze ni het geheele ZAT(E(RID(AG 9 JANUARI 1926. Hartog. Volger, van Son. Zeegers. Smit. de Koning. D.T.S. 2—Alcmaria 4 V.A.F.C. 2—Uitgeest 2 Vrone 2—Holland 2 D.T.S. 3Zeevogels 2 12 uur Kroon. Schoorl 2Spanbroek 2 Korstanje. Ydsp. N.V.V .—Alcmaria a. 1 uur 'Hartland. 'Hollandia b—Vrone a. 1 uur Polak. WEER PRESENT. Na een aardig winterslaapje Ben ik wederom present. Mag geen briefjes meer ontvangen, Van mijn negentig procent. 'kBen er heusch niet treurig onder, Want de briefjes krijg ik toch, Zonder dat het iets zal geven, Kaatje is mijn „Groot Moloch." 'kBen een poosje uit gaan rusten Van de drukte onzer Sport, 'kHeb gezien dat in Oudkarspel „Tien procent" geheven wordt. Nu de Raad dit heeft besloten, Is ons kwartje naar de maan, Maar we „steunen" de gemeente Door voor „dertig spie" te staan. Hulde aan den loco-Vader, Hulde Bakker en De Boer, Steunpilaren van den Voetbal, 'tWas een geforceerde toer. Stort met liefde elk een stuiver „Van dat bezoek bij Gwendoline heb je ins ooit verteld." i,0 ja; ik weet zeker dat ik je in een van lijn brieven er alles van verteld heb. Missohieo eb je dien brief niet gekregen ik herinner me t je er in geen enkelen van jouw brieven notitie an hebt genomen. Martin, om Godswil zie mij >o niet aan!" Ik zie je aan, om te zien of je de vrouw bent, ie ik heb liefgehad en vertrouwd, of zoo valsch [s de hel," zeidie hij, haar met zijn sterks hand ij den schouder grijpende en haar gelaat naar st zijne toekeerende, zoodat haar verschrikte >gen zijn vorschenden blik niet ontsnappen ,Wie heeft je dien onzin in het hoofd ge raoht „Je buurman de van je goede mevrouw isschen de 2 rowther heeft mij gezegd dat zijn zaakwaar- ;1 van het hnflener. den 31en December van het voorzatste •ar van Padd'ington met je gereisd heeft. Hij is et je in gesprek gekomen misschien herinner 1 je dat wel?" 1 vNeen," riep zij uit, met een smartelijke uit- ukking op haar gelaat, „dat kan ik mij niet rinneren „Maar op dien dag kwam je van Londen. Her ner je je dat?" „Ja ,ja. Ik kwam dien dag van Gwendoline, at heb ik je in mijn brief verteld." 5 In dien brief, dien ik nooit ontvangen heb mij van dat beizoek verteld heeft, waarop ,n goen van je latere, brieven gezinspeeld hebt, pt'was omstreeks dien tijd dat je in je corre3- mdentie begon te verflauwen dat ie me meer zoo alle bijzonderheden van je leven Meelde, die in je vroegere brieven den afstand ^chen ons schenen te verkorten." te dof stilzwijgen hoogde zij zijn verwij ringen is het water r over die fi' ,ts hebben, nhade geleden lurten. De p' staan echter atermassa Voor Gemeente en T. 51" Allemaal vierduiten haleen, Anders gaan ze op de flesch. VETERAAN'. itgepompt >lden. i daarmede d'J begonnen de n, waarna P GAAT IE Wederom heb ik het genoegen per courant u voor te mogen stellen Uw ouden bekende, Veteraan. In verband met Zon- en Feestdagen, slecht weer en afgekeurde terreinen was ik tijdelijk tot rustend medewerker benoemd en dachten de menschen al dat ie den bons had gekregen. Doch dan heeft men zich vergist, hier is-ie weer. Veel wedstrijden zijn er in ons district inmiddels niet doorgegaan en zoo doende heb ik weinig verzuimd. Bij me thuis is alles nog bij het oude gebleven. Kaatje als altijd, onze meid dito en ikzelf alsvoren plus een jaar ouder. Onze clubs en elftallen heb ik snids December niet meer zien spelen en er ook niets van gelezen, behalve dan Vrone, die op het goede pad schijnt te wandelen. Ik hoop dus de volgende week op een stevig aantal wed strijd verslagen. Briefjes ontvangen en publi- ceeren van dames is mij verboden na vele we ken „gekonkel" tusschen Kaatje en den Sport redacteur. Doch m'n vriendinnen zullen me niet vergeten en ik krijg geloof ik zoo nu en dan wel eens een schrijven van hen. Te be ginnen met a.s. Zaterdag beginnen we weer met onze voorspellingen ein besprekingen, en ik hoop binnen korten tijd de juiste kijk weer te hebben gekregen op onze elftallen. Ais steeds hoop ik op een flink aantal kampioens- elftallen, „van boerenafkomst." Het is voor mij een heugelijk feit als de dorpsjongens een eeretitel kunnen veroveren. En daarom plaat ste ik als opschrift boven dit stukje „Gaat ieHet antwoord is overbekend. Welnu jongelui, houdt je er aan. VETERAAN. De raad dezer gemeente vergaderde Don derdagmiddag 4 uur in voltallige zitting. De voorz., de heer P. Slot A.Pz., burgemees ter, opent de vergadering en gaat daarna voor in gebed. Hierna wordt door Z.E.A. de volgende rede uitgesproken Mijne Heeren, Het is onder gansch bijzondere omstandig heden, dat we aan het begin van dit jaar on ze eerste vergadering houden. In de eerste plaats mag ik zeker wel in alle bescheidenheid naar voren brengen het ver scheiden van mijn dierbaren en hooggeschatten vader, onzen oud-Burgemeester, Uwen oud- Voorzitter. Wèl was zijn dagtaak voleindigd en mocht hij sedert enkele jaren van een genoegelijken levensavond genieten, wachtende op de komst van Zijnen Heer die hem zou aflossen, maar toch zijn we allen nog weer opgeschrikt toen zijn einde zoo plotseling daar was. Nauw het nieuwe jaar ingetreden, op 2 Januari j.l., werd hij van ons genomen na eene ongesteldheid van slechts enkele uren. Van deze plaats, welke 30 jaren door mijn vader werd ingenomen past mij en past 'ons een woord van dankbare herinnering voor al hetgeen door hem in het belang van onze ge meente is verricht. Met het oog op de nauwe bloedverwantschap zal ik als zijnen zoon hier over thans niet meer uitweiden, maar wil ik alleen overnemen de versregels welke hem in schilderij aangeboden zijn bij het neerleggen van zijn ambt door de Commissie voor de Licht bedrijven: aan, terwijl hij 'daar in zijn wanhopige liefde aan zbdfolterende twijfelingen ten prooi etond. Hij wendde zich met een hartbrekende zuch' vat haar af. en ging langzaam de kamer uit, hij susi zelf nauwelijks waarheen, alleen om zich buiten de mogelijkheid te stellen haar harde, grievende woorden te zeggen, die hem, in het verterend vuur dat in zijn hart blaakte, op den tong zweef den. Eenige oogenblikken nadat hij haar verlaten had, stond zij aarzelend, in ademlooze en ang stige spanning; toen liep zij naar de deur, opende die zacht en luisterde. Zij kon hem de bovenka mer op en neer hooren loopen. Weer stood zij stil en aarzelde, met stijf op elkaar gedrukte lin pen. samen geklemde handen, en in smartelijk ge peins gebogen hoofd. Toen ging zij haastig naar de vtestibuic, greep haar hoed en jacquet van den kleerenstandaard, maakte zich met bevenle vin gers tot uitgaan gereed, alsof haar lot van spoed afhing, en liep door de glazen deur den tuin 10 naar een fijhek, dat in, de laan uitkwam het hek, waar de bakker en de slager op mooie echte den een praatje met de dienstmeiden hie Ilea. Het was een scherpe wind, en de zon ging onder aan een donker bewolkten hemel een lucht, die storm of regen voorspelde. Isola liep den heuvel naar Tywardreath op, alsof zij op een tocht van het grootste gewicht uitging, het dorp door en zoo langs heuvel en dal naar Par, onder gewone omstandigheden een lange en vermoeien de wandeling voor een teere, jonge vrouw hoe ook aan lange wandelingea gewoon. Maar Isola liep voort met een koortsachtig, opgewonden vast heid van besluit, die haar gieen afstand in aan merking deed nemen, zonder rechts of links t© zien, reehtgdoor op de seinlichten van het station te Par af. Zij zag die lichten al grooter wormen, hoe nader zij aan het einde van haar tocht kwam. Zij zag de flauwer lichten van het dorp aan de zandige kust. Zij hoorde het gesnor van een trein in de verte en het geruisch van de zee. Feo klok sloeg Z63 uur, terwijl zij, door ongeduld ige- folterd, bij het overateken van den spoorweg op Tn liefde tot zijn TTeer en tot zijn God ontgloeid, Voi ijver voor zijn taak, in d'arbeid onvermoeid, Steeds voor zijn naasten goed, voor iedereen hulpvaardig, Ook bij miskenning trouw, maar ook bij smaad goedaardig. Met hoogen gloed in 'thart, maar nederig van geest, Dies zijn zijn woord en daad tot zegen steeds geweest. De Almachtige God, die hem thans opriep, schenke ook ons te deelen in dezelfde gunst waarin mijn vader zich zoo ruimschoots mocht verheugen en geve ons in afhankelijkheid van Hem onzen taak verder te vervullen. Een persoonlijk woord van oprechten dank wil ik mede namens mijne familie hier nog uitspreken voor de deelneming en' de waar deering door U en de geheele gemeente ge toond bij zijne begrafenis jl. Dinsdag. Inzonderheid het hartelijke welmeenende woord, door U bij monde van Wethouder Slot aan de geopende groeve uitgesproken, heeft ons in onze droefheid goed gedaan. Nogmaals aan U en al de burgers onzer ge meente daarvoor onzen hartelijkem dank. Naast en achter deze woorden van weemoe dige herinnering past ons ook een woord van opgewekte blijdschap. Onze Wethouder Glas toch is op deze eer ste vergadering in 1926 weer in ons midden. Na lange en bange ziekte, waarbij wij meerma len het ergste vreesden, heeft God U Wethou der thans weer in zoo verre hersteld en opge richt, dat ge onze vergaderingen weer kunt bijwonen. Wij heeten U hartelijk welkom weer in ons midden. Lang, zeer lang hebben wij U wel moeten missen, maar we zijn dan nu ook des te meer verheugd, dat ge weer bij ons zijt om met ons de belangen onzer gemeente te behartigen. God geve U daartoe gezondheid en krach ten. In verband hiermede meen ik namens U al len te spreken, wanneer ik den heer Oijevaar hartelijk dank zeg voor de bereidwilligheid en liefde, waarmede hij de belangen der gemeen te, gedurende de ziekte van Wethouder Glas, als tijdelijk Wethouder heeft gediend. Nog meerdere feiten hebben we aan 'het begin van deze vergadering te memoreeren, die ons reden tot blijdschap geven. In onze gemeente, zij het ©enigszins omfloerst zijn toch deze week op schoolgebied twee ju bileums gevierd. Het eene was het gouden feest van de bij zondere school, die het voorrecht genoot, dat zij haar vijftig jarig bestaan mocht herdenken en bijjdie gelegenheid met de vrienden en vrien dinnen van het Christelijk onderwijs in een drietal vergaderingen dit feit feestelijk her dacht. Wij wenschen bestuur en onderwijzers der. Christelijke school geluk met dit jubile um: wij hopen verder dat ook na deze mijl paal, de Christelijke school dieenstbaar zij en blijve tot heil en zegen voor de opvoeding van ons opkomend geslacht. De Heere stelle haar tot een zegen voor onze gemeente. Het tweede jubileum betreft mijnheer Zaal, en staat in het teeken van het zilver. De heer Zaal, hoofd der openbare school al hier heeft deze week mogen gedenken het feit dat hij 25 jaar in die betrekking als zoodanig werkzaam is geweest. Een kwarteeuw heeft hij zijn beste krachten besteed aan de opvoe ding eter jeugd van dat deel onzer gemeente, dat het openbaar onderwijs verkiest voor de opvoeding züner kinderen. Ook hem bieden wij onze gclukwenschen bij dezen, aan en be- een goederentrein moest wachten, diie haar einde li js lang toescheenen nu gevoelde zij voor 't eerst- dat de wind koud was, en dat haar dun jacquetje haar niet tegen zijn killen adem be schermde. Eindelijk was de lijn vrij, en kon zij oversteken en naar het postkantoor van heit dorp gaan. Wat zij daar te doen had, hield haar ongeveer een kwartier bezig, en toen' zij in de dorpsstraat terugkwam, vielen er zware regendruppels; maar zij spoedde zich terug langs denzelfden weg waar langs zij gekomen was, en stak den spoorweg wee rover.D'e bui duurde niet lang, maar het was de eenige niet, die zij op haar terugweg had, en het jacquetje was doornat toen zij door het ?ij- hek en de glazen tuindeur weer in huis 3loop en naa rhaar kamer ging om zich van haar natte kloeten te ontdoen, voordat iemand haar met vragen of beklag ladtig kon vallen. Het was over aehlen. In vreeze en beving kleedde zij zich voor het diner, .meenende dat haar afwezigheid ver wondering gewekt zou hebben en dat haar ge vraagd zou worden waar zij geweest was. Het was een onuitsprekelijke verlichting voor haar teen zij in de huiskamer komende, Allegra daar aan haar schildersezel vond zitten, bezig met bij het lamplicht een teekening in sepia te maken. „Wat komt Martin laat," zeide zij, >pziencfe toen Isola binnenkwam, „en hij is gewoonlijk een voorbeeld van stiptheid. Als hem maar niet iets overkomen is! Waar heb jij je al dien tijd sinds het luncheon schuil gehouden, Isola? Heb je wat gelegen?" „Ja een gedeelte van dien tijd," antwoordde Isola aarzelend, ,,'tls heel laat." „Tien minuten over half negen. De keukenmeid is al voor een kwartier komen zeggeu dat het eten bedierf. Luister? Daar hoor ik de deur opengaan en Martin's stap. Goddank, er is hem niets overkomen I" riep Allegra, opstaande om haar broeder te gemoet te gaan. Kolonel Disney's gelaat, toen hij in het lamp licht stond, was niet zoo geruststellend als het feit van zijn terugkomst. Het was wel iets, te velen hem bij" zjjn vertieren arbeid aan in de gunste Gods. Ten slotte, mijne Heeren, wil ik op deza eerste vergadering in dit jaar, waar een men geling van vreugde en droefheid ons hart ver vult en waar de wisselingen des levens ons omringen, wil ik U wijzen op de vastigheid, die we hebben in de vreeze Gods en ik hoop, dat in het pas begonnen jaar in die vreeze onze arbeid' in het belang onzer gemeente door ons allen worde aanvaard ©n voortgezet. Voor de ernstige ramp der watersnood wer den wij, Gode zij dank, tot heden toe gespaard Wat wij hierover lazen en aireede afgebeeld zagen, heeft ons met schrik vervuld. Op tal van plaatsen in ons land, ja in geheele stre ken van ons Vaderland is de toestand ver schrikkelijk. Gelukkig begint heet water thans te dalen zoodat we mogen hopen, dat het hoogtepunt van de ellende thans is bereikt. Een beroep op de offervaardigheid onzer ingezetenen zrfl zeker eerstdaags weer wor den gedaan om in de allereerste nood te voor zien. Ik weet dat het niet tevergeefs zal zijn. Zjj het ons een aangename taak, om met dat gene wat ons is gegeven anderer nood en el lende mede te helpen verzachten. De secretaris, de heer Schelhaas, leest hier- na de notulen, die iia lezing onveranderd wor- dén goedgekeurd. Tot behandeling van de ageinda overgaande komt het allereerst ter tafel goedkeuring van Ged. Staten op het besluit tot het aangaan van een kasgeldleening groot flO.OOO Proces verbaal van de op 16 Dec. gehouden kas verificatie bij den gem.-ontv. waarbij in kas was en moest zijn f 11998.09. Goedkeuring van de Kroon op de verorde ning' voor sluisgelden, waarbij des nacht dub- bei tarief moet worden betaald. Goedkeuring van Ged. Staten op de onder - handsche verhuring van Papenhorn aan S. Schoon en F. Bommer resp. voor f40 en f60. Bericht van Ged. Staten dat het onderzoek naar de gem.-begrooting nog niet is afgeloopen. Goedkeuring van de Kroon op de school geldverordening. Voorz. zegt dat de goedkeuring mede is ver leend op grond van het feit dat het stelsel van verlaagd schoolgeld bij groot aantal kin deren is gehandhaafd geworden. De goedkeuring is voor 1 jaar van kracht. Bericht van den Insp. der dy-. belastingen dat het aandeel van de gemeente in. de kwade posten over deze maand bedraagt f120.—. Dankbetuiging van de Noordholl. vereen. „Het Witte Kruis" voor de verleende subsidie. Bericht van Alkmaar dat de vergoeding, in gevolge de Nijverheidswet, over 1922 bedraagt f429.90, voor de leerlingen uit Broek. Ontvangen is een. exemplaar van de begroo ting voor den keuringsdienst van waren. Al deze stukken worden voor kennisgeving aangenomen. Goedgekeurd wordt de verhaals verordening voor den pensioenimkoop van 2 ambtenaren der gasfabriek. Er zal één vierde op de betrokkenen worden) verhaald. De instructie voor de vroedvrouw is ran Ged. Staten teruggekomen met de door den geneeskundig hoofdinspecteur gemaakte op merking dat in de instructie dient te worden opgenomen dat bij ziekte van de vroedvrouw 12 maanden salaris wordt uitgekeerd. Dat de vervanging voor haar rekening zal zijn, en de minimum-vergoeding door de gemeente te be talen f 100 zal zijn. weten dat hij niet dood of vtersohrikkc1 ijk be zeerd was het slaohtofefr van een van die ongelukken, die een vrouw zich in haar onge rustheid voorstelt als haar echtgenoot of een van haar betrekkingen ongewoon laat thuis komt om te dineeren; maar of hem niet iets onaangenaams was wedervaren, was ©en andere vraag. Hij was doodsbleek en zijn gelaat teekende een afgetrok ken,, bedroefdte uitdrukking, die Allegra bijna evenzeer verschrikte als zijn lang wegblijven. „Ik hen zeker dat er iets gebeurt is," zeinte zij, toen zij aan tafel plaats hadden genomen en de tweede meid zich voor eenige minuten verwij derd' had, na het eerste gerecht opgedischt, te hebben. „Och neen, niets bijzondfers; niets anders dan dat ik iets gehoord1 heb, dat mij teen weinig er gerde. Het spijt mij diat ik zoo laat voor het diner thuis gekomen benmaar ik heb mij wat te la og in de club opgehouden om de Londensche bladen te lezen. Ik moet morgen naar Londen, Isola, voor zaken en je moet met mij meegaan. Heb je daar iets tegen Op het woord Londen ontjiutste zij. en zij zag hem aan alsof zij op zulk een voorstel van zijn kant niet geheel en al onvoorbereid was. „Natuurlijk niet. Ik ga liever met je mee, als je werkelijk reden hebt om naar Londen te gaan." „•Ta, die heb ik, en teen zeer gewichtige re ten ook. Je hebt er immers niet tegen, Allegra. dat we je voor een dag of drie verlaten vroeg Dia- ney, zich tot zijn zuster wendtende. „Mevrouw Bavnham zal je chaperone wel willen wezen als je ergens heen wilt gaan. Dat is een taak waarvan zij veel houdt." „Ik zal haar niet lastig vallen. Ik zal thuk blijven en al dien tijd,schilderen. Ik-heb nog veel aan mijn schilderstukken te doen, voordat zij voor de wintertentoonstelling klaar zijn en de tijd van inzending is al verschrikkelijk kort op handen. Je behoeft niet ongerust te wezen, Mar tin,' hoe ik mijn tijd doorbreng. Wanneer je ook thuiskomt zal je me in mijn schilderskamer op gesloten vinden." (Wordt vtervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1926 | | pagina 3