NIEUWE UNGEOIIKER COURANT - (Tweede Blad]
Sport en Wedstrijden
FEUILLETON
ISOLA
Gemeenteraad Broek op Langendijk
t er in ife kt
ihem terug. J
rfrischt «n v
t Zij een b
Leeszaal, wa
n de Centra
en in 's-Hert
icn zijn hier
onderden vlu<
g uit Leeuw.
:heel heeft mi
hulp verleen
issaris der K
.M. een bezo
e stellen. Va
aaar zuidelijk
steeds gehei
morgen bij
uit Zwolle g
tabij Zalk doo
ft plaats geh
c en het wat
af, zoodat
Aan Lezers en Lezeressen der
Sportrubriek.
Door verschillende omstandigheden is otnze
Sportrubriek eenigen tijd achterwege gebleven,
doch dit is slechts van tijdelijken aard geweest.
Heden verschijnen we weer van ouds met on
ze bekende medewerkers, doch eenigszins in
gewijzigden vorm.
Zeer gaarne zien we verslagen van wed
strijden onzer elftallen tegemoet en zullen de
ze wederom geregeld plaatsen. Elk wedstrijd
verslag, van welk elftal ook, is welkom, doch
brieven aan Veteraan vain z'n vriendinnen en
vrienden worden ditmaal niet per courant doch
rechtstreeks aan Veteraan doorgezonden. We
willen hiermede meer plaatsruimte beschikbaar
houden voor andere lectuur. We hebben we
derom Veteraan als medewerker bereid ge
vonden, benevens den bekenden medewerker
i omgeving z Dwarskop. Voorts zal de Sportrevue zoo moge-
ijk wekelijks verschijnen en, indien de plaats
ruimte dit toelaat, wekelijks een gedicht. Voor
op- of aanmerkingen of vragen op Sportgebied
ibriek nog e verleenen we gaarne alle mogelijke medewer
en gaskranen hing. Brieven of stukken aan Veteraan voorzien
or dein stilsta van het opschrift „Persoonlijk" worden door-
litenwijken zo gezonden. Voorts hopen we voor onze rubriek
e politie rekt op de belangstelling zooals van ouds.
SPORTREDACTEUR.
Programma N. H. V. Bi. Zondag 10 Jan.
1 B. Uitgeest I—Q.S.C. 2 Kuiper.
Hollandia 3—V.A.F.C. 1 Kraaier.
Alcmaria 3—Alkmaar 1 10 u. Hoorn.
Rood Wit 1—Meervogels 2 Bruins.
I C. Zeevogels 1—Vrone 1 Beuchampet.
Heiloo 1-C.S.V. 1 Blij.
N.V.V. 1D.T.S. 1 "Hartland.
Holland 1—Oudorp 1
Spanbroek 1—Bergen 1
reeds gewaa
Zwolle—Amei
ike surveillan
1 helpen de n
licht 'snacl
straten wat
;n groot aan
waar een bei
►edreigd wen
en de gemeei
r werd gevret
ilwater gesta*
h—Overijselsc
ook haar die
lo moeten sti 3 C. Alkmaar 2—Rood Wit 2
.illende plaats
.arensche bro
en wilden C,
rechaussee
kelösche boei
een vecht-p
hèt doorstel
er op vrije v
1 wordt bij F
zijn te Leem
illen ingestot
werking te
or de ge boui
walkemde bot
ooals wij gent
;ten, die op
len veiligen
Die nog in
oed gevecht
iend dringen
een vluchthet
)g gebleven
u liep de hen
bij gebrek
D reumei bint
ing gereed la
;ndrong, kon
er welke gem
:n. Ronselaar
ien op de ge
ood van de
ploiteeren. G
imel zoo'n k<
irmede hij
brengen,
irug krijgen,
ot als Leeuw
estort, andere
aderend einde,
benedeneinde
iheelen daarin
izen ingestorl
wworden er
e Rave3teijn
toestand van
lier een doort
die spoordijk
Rijkswaters' ni>den,
roffen en een
linde deze ni
het geheele
ZAT(E(RID(AG 9 JANUARI 1926.
Hartog.
Volger,
van Son.
Zeegers.
Smit.
de Koning.
D.T.S. 2—Alcmaria 4
V.A.F.C. 2—Uitgeest 2
Vrone 2—Holland 2
D.T.S. 3Zeevogels 2 12 uur Kroon.
Schoorl 2Spanbroek 2 Korstanje.
Ydsp. N.V.V .—Alcmaria a. 1 uur 'Hartland.
'Hollandia b—Vrone a. 1 uur Polak.
WEER PRESENT.
Na een aardig winterslaapje
Ben ik wederom present.
Mag geen briefjes meer ontvangen,
Van mijn negentig procent.
'kBen er heusch niet treurig onder,
Want de briefjes krijg ik toch,
Zonder dat het iets zal geven,
Kaatje is mijn „Groot Moloch."
'kBen een poosje uit gaan rusten
Van de drukte onzer Sport,
'kHeb gezien dat in Oudkarspel
„Tien procent" geheven wordt.
Nu de Raad dit heeft besloten,
Is ons kwartje naar de maan,
Maar we „steunen" de gemeente
Door voor „dertig spie" te staan.
Hulde aan den loco-Vader,
Hulde Bakker en De Boer,
Steunpilaren van den Voetbal,
'tWas een geforceerde toer.
Stort met liefde elk een stuiver
„Van dat bezoek bij Gwendoline heb je ins
ooit verteld."
i,0 ja; ik weet zeker dat ik je in een van
lijn brieven er alles van verteld heb. Missohieo
eb je dien brief niet gekregen ik herinner me
t je er in geen enkelen van jouw brieven notitie
an hebt genomen. Martin, om Godswil zie mij
>o niet aan!"
Ik zie je aan, om te zien of je de vrouw bent,
ie ik heb liefgehad en vertrouwd, of zoo valsch
[s de hel," zeidie hij, haar met zijn sterks hand
ij den schouder grijpende en haar gelaat naar
st zijne toekeerende, zoodat haar verschrikte
>gen zijn vorschenden blik niet ontsnappen
,Wie heeft je dien onzin in het hoofd ge
raoht
„Je buurman de
van je goede mevrouw
isschen de 2 rowther heeft mij gezegd dat zijn zaakwaar-
;1 van het hnflener. den 31en December van het voorzatste
•ar van Padd'ington met je gereisd heeft. Hij is
et je in gesprek gekomen misschien herinner
1 je dat wel?" 1
vNeen," riep zij uit, met een smartelijke uit-
ukking op haar gelaat, „dat kan ik mij niet
rinneren
„Maar op dien dag kwam je van Londen. Her
ner je je dat?"
„Ja ,ja. Ik kwam dien dag van Gwendoline,
at heb ik je in mijn brief verteld." 5
In dien brief, dien ik nooit ontvangen heb
mij van dat beizoek verteld heeft, waarop
,n goen van je latere, brieven gezinspeeld hebt,
pt'was omstreeks dien tijd dat je in je corre3-
mdentie begon te verflauwen dat ie me
meer zoo alle bijzonderheden van je leven
Meelde, die in je vroegere brieven den afstand
^chen ons schenen te verkorten."
te dof stilzwijgen hoogde zij zijn verwij ringen
is het water
r over die fi'
,ts hebben,
nhade geleden
lurten. De p'
staan echter
atermassa
Voor Gemeente en T. 51"
Allemaal vierduiten haleen,
Anders gaan ze op de flesch.
VETERAAN'.
itgepompt
>lden.
i daarmede d'J
begonnen de
n, waarna P
GAAT IE
Wederom heb ik het genoegen per courant
u voor te mogen stellen Uw ouden bekende,
Veteraan. In verband met Zon- en Feestdagen,
slecht weer en afgekeurde terreinen was ik
tijdelijk tot rustend medewerker benoemd en
dachten de menschen al dat ie den bons had
gekregen. Doch dan heeft men zich vergist,
hier is-ie weer. Veel wedstrijden zijn er in
ons district inmiddels niet doorgegaan en zoo
doende heb ik weinig verzuimd. Bij me thuis
is alles nog bij het oude gebleven. Kaatje als
altijd, onze meid dito en ikzelf alsvoren plus
een jaar ouder. Onze clubs en elftallen heb ik
snids December niet meer zien spelen en er
ook niets van gelezen, behalve dan Vrone, die
op het goede pad schijnt te wandelen. Ik hoop
dus de volgende week op een stevig aantal wed
strijd verslagen. Briefjes ontvangen en publi-
ceeren van dames is mij verboden na vele we
ken „gekonkel" tusschen Kaatje en den Sport
redacteur. Doch m'n vriendinnen zullen me
niet vergeten en ik krijg geloof ik zoo nu en
dan wel eens een schrijven van hen. Te be
ginnen met a.s. Zaterdag beginnen we weer
met onze voorspellingen ein besprekingen, en
ik hoop binnen korten tijd de juiste kijk weer
te hebben gekregen op onze elftallen. Ais
steeds hoop ik op een flink aantal kampioens-
elftallen, „van boerenafkomst." Het is voor
mij een heugelijk feit als de dorpsjongens een
eeretitel kunnen veroveren. En daarom plaat
ste ik als opschrift boven dit stukje „Gaat
ieHet antwoord is overbekend. Welnu
jongelui, houdt je er aan. VETERAAN.
De raad dezer gemeente vergaderde Don
derdagmiddag 4 uur in voltallige zitting.
De voorz., de heer P. Slot A.Pz., burgemees
ter, opent de vergadering en gaat daarna voor
in gebed.
Hierna wordt door Z.E.A. de volgende rede
uitgesproken
Mijne Heeren,
Het is onder gansch bijzondere omstandig
heden, dat we aan het begin van dit jaar on
ze eerste vergadering houden.
In de eerste plaats mag ik zeker wel in alle
bescheidenheid naar voren brengen het ver
scheiden van mijn dierbaren en hooggeschatten
vader, onzen oud-Burgemeester, Uwen oud-
Voorzitter.
Wèl was zijn dagtaak voleindigd en mocht
hij sedert enkele jaren van een genoegelijken
levensavond genieten, wachtende op de komst
van Zijnen Heer die hem zou aflossen, maar
toch zijn we allen nog weer opgeschrikt toen
zijn einde zoo plotseling daar was. Nauw het
nieuwe jaar ingetreden, op 2 Januari j.l., werd
hij van ons genomen na eene ongesteldheid
van slechts enkele uren.
Van deze plaats, welke 30 jaren door mijn
vader werd ingenomen past mij en past 'ons
een woord van dankbare herinnering voor al
hetgeen door hem in het belang van onze ge
meente is verricht. Met het oog op de nauwe
bloedverwantschap zal ik als zijnen zoon hier
over thans niet meer uitweiden, maar wil ik
alleen overnemen de versregels welke hem in
schilderij aangeboden zijn bij het neerleggen
van zijn ambt door de Commissie voor de Licht
bedrijven:
aan, terwijl hij 'daar in zijn wanhopige liefde
aan zbdfolterende twijfelingen ten prooi etond.
Hij wendde zich met een hartbrekende zuch' vat
haar af. en ging langzaam de kamer uit, hij susi
zelf nauwelijks waarheen, alleen om zich buiten
de mogelijkheid te stellen haar harde, grievende
woorden te zeggen, die hem, in het verterend
vuur dat in zijn hart blaakte, op den tong zweef
den.
Eenige oogenblikken nadat hij haar verlaten
had, stond zij aarzelend, in ademlooze en ang
stige spanning; toen liep zij naar de deur, opende
die zacht en luisterde. Zij kon hem de bovenka
mer op en neer hooren loopen. Weer stood zij
stil en aarzelde, met stijf op elkaar gedrukte lin
pen. samen geklemde handen, en in smartelijk ge
peins gebogen hoofd. Toen ging zij haastig naar
de vtestibuic, greep haar hoed en jacquet van den
kleerenstandaard, maakte zich met bevenle vin
gers tot uitgaan gereed, alsof haar lot van spoed
afhing, en liep door de glazen deur den tuin 10
naar een fijhek, dat in, de laan uitkwam het
hek, waar de bakker en de slager op mooie echte
den een praatje met de dienstmeiden hie Ilea.
Het was een scherpe wind, en de zon ging
onder aan een donker bewolkten hemel een
lucht, die storm of regen voorspelde. Isola liep
den heuvel naar Tywardreath op, alsof zij op een
tocht van het grootste gewicht uitging, het dorp
door en zoo langs heuvel en dal naar Par, onder
gewone omstandigheden een lange en vermoeien
de wandeling voor een teere, jonge vrouw hoe
ook aan lange wandelingea gewoon. Maar Isola
liep voort met een koortsachtig, opgewonden vast
heid van besluit, die haar gieen afstand in aan
merking deed nemen, zonder rechts of links t©
zien, reehtgdoor op de seinlichten van het station
te Par af. Zij zag die lichten al grooter wormen,
hoe nader zij aan het einde van haar tocht kwam.
Zij zag de flauwer lichten van het dorp aan de
zandige kust. Zij hoorde het gesnor van een
trein in de verte en het geruisch van de zee. Feo
klok sloeg Z63 uur, terwijl zij, door ongeduld ige-
folterd, bij het overateken van den spoorweg op
Tn liefde tot zijn TTeer en tot zijn God ontgloeid,
Voi ijver voor zijn taak, in d'arbeid onvermoeid,
Steeds voor zijn naasten goed, voor iedereen
hulpvaardig,
Ook bij miskenning trouw, maar ook bij smaad
goedaardig.
Met hoogen gloed in 'thart, maar nederig van
geest,
Dies zijn zijn woord en daad tot zegen steeds
geweest.
De Almachtige God, die hem thans opriep,
schenke ook ons te deelen in dezelfde gunst
waarin mijn vader zich zoo ruimschoots mocht
verheugen en geve ons in afhankelijkheid van
Hem onzen taak verder te vervullen.
Een persoonlijk woord van oprechten dank
wil ik mede namens mijne familie hier nog
uitspreken voor de deelneming en' de waar
deering door U en de geheele gemeente ge
toond bij zijne begrafenis jl. Dinsdag.
Inzonderheid het hartelijke welmeenende
woord, door U bij monde van Wethouder Slot
aan de geopende groeve uitgesproken, heeft
ons in onze droefheid goed gedaan.
Nogmaals aan U en al de burgers onzer ge
meente daarvoor onzen hartelijkem dank.
Naast en achter deze woorden van weemoe
dige herinnering past ons ook een woord van
opgewekte blijdschap.
Onze Wethouder Glas toch is op deze eer
ste vergadering in 1926 weer in ons midden.
Na lange en bange ziekte, waarbij wij meerma
len het ergste vreesden, heeft God U Wethou
der thans weer in zoo verre hersteld en opge
richt, dat ge onze vergaderingen weer kunt
bijwonen.
Wij heeten U hartelijk welkom weer in ons
midden. Lang, zeer lang hebben wij U wel
moeten missen, maar we zijn dan nu ook des
te meer verheugd, dat ge weer bij ons zijt
om met ons de belangen onzer gemeente te
behartigen.
God geve U daartoe gezondheid en krach
ten.
In verband hiermede meen ik namens U al
len te spreken, wanneer ik den heer Oijevaar
hartelijk dank zeg voor de bereidwilligheid en
liefde, waarmede hij de belangen der gemeen
te, gedurende de ziekte van Wethouder Glas,
als tijdelijk Wethouder heeft gediend.
Nog meerdere feiten hebben we aan 'het
begin van deze vergadering te memoreeren,
die ons reden tot blijdschap geven.
In onze gemeente, zij het ©enigszins omfloerst
zijn toch deze week op schoolgebied twee ju
bileums gevierd.
Het eene was het gouden feest van de bij
zondere school, die het voorrecht genoot, dat
zij haar vijftig jarig bestaan mocht herdenken
en bijjdie gelegenheid met de vrienden en vrien
dinnen van het Christelijk onderwijs in een
drietal vergaderingen dit feit feestelijk her
dacht. Wij wenschen bestuur en onderwijzers
der. Christelijke school geluk met dit jubile
um: wij hopen verder dat ook na deze mijl
paal, de Christelijke school dieenstbaar zij en
blijve tot heil en zegen voor de opvoeding van
ons opkomend geslacht. De Heere stelle haar
tot een zegen voor onze gemeente.
Het tweede jubileum betreft mijnheer Zaal,
en staat in het teeken van het zilver.
De heer Zaal, hoofd der openbare school al
hier heeft deze week mogen gedenken het feit
dat hij 25 jaar in die betrekking als zoodanig
werkzaam is geweest. Een kwarteeuw heeft
hij zijn beste krachten besteed aan de opvoe
ding eter jeugd van dat deel onzer gemeente,
dat het openbaar onderwijs verkiest voor de
opvoeding züner kinderen. Ook hem bieden
wij onze gclukwenschen bij dezen, aan en be-
een goederentrein moest wachten, diie haar einde
li js lang toescheenen nu gevoelde zij voor 't
eerst- dat de wind koud was, en dat haar dun
jacquetje haar niet tegen zijn killen adem be
schermde. Eindelijk was de lijn vrij, en kon zij
oversteken en naar het postkantoor van heit dorp
gaan.
Wat zij daar te doen had, hield haar ongeveer
een kwartier bezig, en toen' zij in de dorpsstraat
terugkwam, vielen er zware regendruppels; maar
zij spoedde zich terug langs denzelfden weg waar
langs zij gekomen was, en stak den spoorweg
wee rover.D'e bui duurde niet lang, maar het was
de eenige niet, die zij op haar terugweg had, en
het jacquetje was doornat toen zij door het ?ij-
hek en de glazen tuindeur weer in huis 3loop en
naa rhaar kamer ging om zich van haar natte
kloeten te ontdoen, voordat iemand haar met
vragen of beklag ladtig kon vallen. Het was over
aehlen. In vreeze en beving kleedde zij zich voor
het diner, .meenende dat haar afwezigheid ver
wondering gewekt zou hebben en dat haar ge
vraagd zou worden waar zij geweest was. Het
was een onuitsprekelijke verlichting voor haar
teen zij in de huiskamer komende, Allegra daar
aan haar schildersezel vond zitten, bezig met
bij het lamplicht een teekening in sepia te maken.
„Wat komt Martin laat," zeide zij, >pziencfe
toen Isola binnenkwam, „en hij is gewoonlijk
een voorbeeld van stiptheid. Als hem maar niet
iets overkomen is! Waar heb jij je al dien tijd
sinds het luncheon schuil gehouden, Isola? Heb
je wat gelegen?"
„Ja een gedeelte van dien tijd," antwoordde
Isola aarzelend, ,,'tls heel laat."
„Tien minuten over half negen. De keukenmeid
is al voor een kwartier komen zeggeu dat het
eten bedierf. Luister? Daar hoor ik de deur
opengaan en Martin's stap. Goddank, er is hem
niets overkomen I" riep Allegra, opstaande om
haar broeder te gemoet te gaan.
Kolonel Disney's gelaat, toen hij in het lamp
licht stond, was niet zoo geruststellend als het
feit van zijn terugkomst. Het was wel iets, te
velen hem bij" zjjn vertieren arbeid aan in de
gunste Gods.
Ten slotte, mijne Heeren, wil ik op deza
eerste vergadering in dit jaar, waar een men
geling van vreugde en droefheid ons hart ver
vult en waar de wisselingen des levens ons
omringen, wil ik U wijzen op de vastigheid,
die we hebben in de vreeze Gods en ik hoop,
dat in het pas begonnen jaar in die vreeze
onze arbeid' in het belang onzer gemeente door
ons allen worde aanvaard ©n voortgezet.
Voor de ernstige ramp der watersnood wer
den wij, Gode zij dank, tot heden toe gespaard
Wat wij hierover lazen en aireede afgebeeld
zagen, heeft ons met schrik vervuld. Op tal
van plaatsen in ons land, ja in geheele stre
ken van ons Vaderland is de toestand ver
schrikkelijk. Gelukkig begint heet water thans
te dalen zoodat we mogen hopen, dat het
hoogtepunt van de ellende thans is bereikt.
Een beroep op de offervaardigheid onzer
ingezetenen zrfl zeker eerstdaags weer wor
den gedaan om in de allereerste nood te voor
zien.
Ik weet dat het niet tevergeefs zal zijn.
Zjj het ons een aangename taak, om met dat
gene wat ons is gegeven anderer nood en el
lende mede te helpen verzachten.
De secretaris, de heer Schelhaas, leest hier-
na de notulen, die iia lezing onveranderd wor-
dén goedgekeurd.
Tot behandeling van de ageinda overgaande
komt het allereerst ter tafel goedkeuring van
Ged. Staten op het besluit tot het aangaan van
een kasgeldleening groot flO.OOO
Proces verbaal van de op 16 Dec. gehouden
kas verificatie bij den gem.-ontv. waarbij in kas
was en moest zijn f 11998.09.
Goedkeuring van de Kroon op de verorde
ning' voor sluisgelden, waarbij des nacht dub-
bei tarief moet worden betaald.
Goedkeuring van Ged. Staten op de onder -
handsche verhuring van Papenhorn aan S.
Schoon en F. Bommer resp. voor f40 en f60.
Bericht van Ged. Staten dat het onderzoek
naar de gem.-begrooting nog niet is afgeloopen.
Goedkeuring van de Kroon op de school
geldverordening.
Voorz. zegt dat de goedkeuring mede is ver
leend op grond van het feit dat het stelsel
van verlaagd schoolgeld bij groot aantal kin
deren is gehandhaafd geworden.
De goedkeuring is voor 1 jaar van kracht.
Bericht van den Insp. der dy-. belastingen
dat het aandeel van de gemeente in. de kwade
posten over deze maand bedraagt f120.—.
Dankbetuiging van de Noordholl. vereen.
„Het Witte Kruis" voor de verleende subsidie.
Bericht van Alkmaar dat de vergoeding, in
gevolge de Nijverheidswet, over 1922 bedraagt
f429.90, voor de leerlingen uit Broek.
Ontvangen is een. exemplaar van de begroo
ting voor den keuringsdienst van waren.
Al deze stukken worden voor kennisgeving
aangenomen.
Goedgekeurd wordt de verhaals verordening
voor den pensioenimkoop van 2 ambtenaren der
gasfabriek.
Er zal één vierde op de betrokkenen worden)
verhaald.
De instructie voor de vroedvrouw is ran
Ged. Staten teruggekomen met de door den
geneeskundig hoofdinspecteur gemaakte op
merking dat in de instructie dient te worden
opgenomen dat bij ziekte van de vroedvrouw
12 maanden salaris wordt uitgekeerd. Dat de
vervanging voor haar rekening zal zijn, en de
minimum-vergoeding door de gemeente te be
talen f 100 zal zijn.
weten dat hij niet dood of vtersohrikkc1 ijk be
zeerd was het slaohtofefr van een van die
ongelukken, die een vrouw zich in haar onge
rustheid voorstelt als haar echtgenoot of een van
haar betrekkingen ongewoon laat thuis komt om
te dineeren; maar of hem niet iets onaangenaams
was wedervaren, was ©en andere vraag. Hij was
doodsbleek en zijn gelaat teekende een afgetrok
ken,, bedroefdte uitdrukking, die Allegra bijna
evenzeer verschrikte als zijn lang wegblijven.
„Ik hen zeker dat er iets gebeurt is," zeinte
zij, toen zij aan tafel plaats hadden genomen en
de tweede meid zich voor eenige minuten verwij
derd' had, na het eerste gerecht opgedischt, te
hebben.
„Och neen, niets bijzondfers; niets anders dan
dat ik iets gehoord1 heb, dat mij teen weinig er
gerde. Het spijt mij diat ik zoo laat voor het diner
thuis gekomen benmaar ik heb mij wat te la og
in de club opgehouden om de Londensche bladen
te lezen. Ik moet morgen naar Londen, Isola,
voor zaken en je moet met mij meegaan. Heb
je daar iets tegen
Op het woord Londen ontjiutste zij. en zij
zag hem aan alsof zij op zulk een voorstel van
zijn kant niet geheel en al onvoorbereid was.
„Natuurlijk niet. Ik ga liever met je mee, als
je werkelijk reden hebt om naar Londen te gaan."
„•Ta, die heb ik, en teen zeer gewichtige re ten
ook. Je hebt er immers niet tegen, Allegra. dat
we je voor een dag of drie verlaten vroeg Dia-
ney, zich tot zijn zuster wendtende. „Mevrouw
Bavnham zal je chaperone wel willen wezen
als je ergens heen wilt gaan. Dat is een taak
waarvan zij veel houdt."
„Ik zal haar niet lastig vallen. Ik zal thuk
blijven en al dien tijd,schilderen. Ik-heb nog
veel aan mijn schilderstukken te doen, voordat zij
voor de wintertentoonstelling klaar zijn en de
tijd van inzending is al verschrikkelijk kort op
handen. Je behoeft niet ongerust te wezen, Mar
tin,' hoe ik mijn tijd doorbreng. Wanneer je ook
thuiskomt zal je me in mijn schilderskamer op
gesloten vinden." (Wordt vtervolgd).