1
i
De Watersnood
VeH
FEUILLETON
ISOLA
Rechfyaken
a. HEF
Sport en Wedstrijden
PENH
klas Bilja
F
Gelegenheid tót aangifte voor eene hoogere
klasse van uitkeering werd gedaan door ae asso
ciatie van transportarbeiders voor hunne leden,
die lid waren van „Steunt Elkander".
Bij de rondvraag bracht de secretaris een be
stuursvoorstel naar voren, om aan een lid, dat
precies uitgetrokken was voor het inwerking
treden van het nieuwe reglement, nog 10 weken
lang eene uitkeering te doen van f 2.oO per week.
De man hoeft het hard noodig. Onder teekenen
van goedkeuring uit de vergadering, weri aldus
besloten.
De rondvraag niets van belang meer opleve
rend sloot de voorzitter met welgekozen woor
den van dank de vergadering.
ZUIiiiSCHARWOUDlcJ.
Donderdagavond werd in het lokaal van de
Wed. Beers een liehtbeeldenavond gehouden van
wege de Langedajkers Winkeliers en de R. K.
Middenstands vereen, „de Hanze". Aanwezig, wa
ren een 40-tal personen.
De voorz. der L. W. V de heer S. Timmer
man, opende met een woord van welkom en uit
zijn spijt over de geringe opkomst.
Hierna kreeg nr. Aiönr van Amsterdam het
woord, die bij de projectie over „mdiscne Cul
tures" een en ander vertolkte.
8pr. zeide dat in Indië zooveel geproduceerd
wordt wat dageiijksch gebruikt worat, wat vooral
te danken is aan de energie der Hollanders.
Vervolgens werd allereerst op het doek gepro
jecteerd, hoe de rijstbouw geschiedt met de daar
aan verbonden werkzaamiieden. Op Java wordt
speciaal de rijst verbouwd. Indië is een rijk lani,
wat een cultures!
De thee, koffie, specerijen en vele andere din
gen,, weike dagelijkscli door ons gebruikt wor.ieri,
komen uit Indië.
De cultures, welke door de Hollanders zoo
enorm verbeterd zijn, werden de^en avond op
het doek duidelijk vertoond. Daarbij kwam tót
uiting de ijver de rinlandiers, welke n>et hun
geringe eiscüen van arbeidsvoorwaarden tegemoet
komen.
Door tijdsbeperking moest spr. zich nog al be
korten, wa twel jammer was.
Dr. Möhr heeft de verschillende beelden op
aangename wijze vertolkt, zeker tot aller ge-
Spr. wekte ten slotte de aanwezigen en in
het bijzonder de jongelui op tot belangstelling
voor Indië. Voor energiek ejongelui is daar zeker
tóekomst.
De voorzitter sloot hierna met een woord van
dank dieze leerrijke bijeenkomst
Minister Bongaerts over den Watersnood1.
In bet „Hdbl." lezen wij hieromtrent het vol
gende:
Had dit alles kunnen worden voorkomen? Zou,
indien onze waterkeeringen overal en volkomen in
orde waren geweest, deze ramp ons land gespaard
zijn gebleven Sinds de watermassa's in de groote
rivieren, die ons erf bespoelen, brokstukken van
dijken als speelgoed op zij hebben geschoven,
en daverfend over beemd, dorp en akker zijn ge
rold, is deze vraag herhaaldelijk gesieid en zeifs
reeds eenige malen door meer of minder bevoeg
den beantwoord.
Wij geven hier de opinie van den man, die staar
aan het hoofd van het Departement, waaronder
ook ressorieeren de polderbesturen en hoogheem
raadschappen, aan wie de onmiddellijke zorg der
bewaking is toevertroumd van dijken, sluizen,
schoeiingen en dammen.
Minister Bongaerts dan zeide:
,„In de eerste plaats moet men zich bij het
beoordéelen van de omstandigheden er wel ter.lege
rekenschap van gleven, dat wij dien laats ten tijd
een buitengewoon natte periode doormaken, die
in heel Centraal Europa calamiteiten heeft ver-
„Wat ik gedaan zou hebben, lieve? Niets wat
schande over jou had kunnen brengen. Niets wat
den angel van wroeging nad kunnen verscherpen.
Ik zou mijn zoon meegenomen hebben mijn
zooon had niet onder de schaduw van de schande
eener moeder kunnen blijven. Hij en ik zouden
uit je leven verdwenen zijn. Je zoudt niets meer
van ons geuoord hebuen. Ex zou voor je gezorgd
zijn, om je voor verder kwaad te behoeden --
om je tegen je eigen zwakheid te beschermen.
In zooverre zou ik als je echtgenoot mijn piiihi
tot den iaatsten dag van mijn leven gedaan
hebben; maar jij en ik zouden elkaar nooit meer
aangezien
oorzaakt, zooals sinds menschenhieugenis niet zijn
voorgekomen. De groote watersnood van de laat
ste eeuw wa3 die van 1825. Van de ellende, die
het water thans over Centraal Europa bracht,
hebben ook wij ons deel gekregen. En de drie
oorzaken die in Nederland tot een dergelijke
ramp kunnen leiden, hebben dit keer, helaas, sa
mengewerkt.
„Daar waren in de eerste plaats de geweldige
regens in de stroomgebieden van de Maas en de
Sambre; ook van den Moezel, de Main en al de
andere zijrivieren, die zich in den Rijn 3+artón.
,„Daar was de sterke, aanlandige jvini, die
bijna op stormsterkte stónd en die wel twee
keer zoo lang aanhield, als in den regel aan de
Noordzeekust wordt waargenomen.
,.Daar was ook het smelten van de sneeuw, in
Zwitserland zelf3 tot 1600 meter hoogte. De ge
weldig ewatermassa's, die daardoor los kwamen,
hebben de rivieren bijzonder bezwaard. Ook in het
stroomgebied van de Maas hebben klaarblijkelijk
nog sneeuwmassa's opgehoogd gelegen. Dat sa
mensmelten van regen en sneeuw is een calami
teit op zich zelf geworden, die in ons land tot
de schromelijkste .gevolgen moest leiden
.„Tot goed begrip van wat gebeurd is, aldus
de Minister, „dienen wij na te gaan, wat de eigen
lijke functies zijn van onze groote riviëren. De
Maas is een regenrivier. Zij voert het water af
uit het uitgestrekte stroomgebied in Noord-Frank
rijk. België en Nederland, en bereikt, in verbaun
met den regenval haar hoogsten stand in het
najaar en in het vroege voorjaar. De Waal, de
hoofdtak van den Rijn, is ook een regenrivier,
vanwege de zijrivieren als Moezel, Main en Nec-
kar, die in Centraal Europa ontspringen, maait
bovendien is de Waal ook een sneeuwrivier, om
dat de Rijn ontspringt op de Zwit ersche hoogge
bergten en dus niet alleen in voor- en najaar sre-
deel elijk overvloedig wordt gevoed door reeen-
val„ maar bovendien door het smeltende sneeuw
en ijs, dat in Juni loskomt. De Maas is hoog in.
het voorjaar, laag in Juni; het laagst in Sep
tember: zij stijgt dan weer in het najaar- De
Rijn wijst eveneens die perioden aan, doch bo
vendien heeft hij de was uit Zwitserland in uea
voorzomer, die vaak onmiddellijk aan ae regen-
periode aansluit.
,„Het is bekend, dat de Maas vroeger bij Loe-
vestein in die Merwede viel, evenals de Waal.
Bij Heerewaarden hadden de rivieren bovendien
contact en, onbedijkt, kon de Waal zijn water
op de Maas gooien. Bij hoog water en bij ijsgang,
als de scholven op elkander schoven, moest Bra
bant verdrinken. In '61 is zelfs de Bommeler-
waard ondergeloopen. Het was in dat jaar, uat
Koning Willem Hl zich zoo populair maakte door
de wijze, wharop hij van zijn belangstelling deed
blijken.
Eeuwen lang hadden bij eiken hoogwaterstand
de landen van Gorkum en Werkendam het te
ontgelden, ook het land van Alblasserdam en de
vijf Heerenlanden en vooral de landen van Heus-
den en Altena; bij elke zeer-hoogwaterperiocta
waren er rampen.
„Toen heeft Waterstaat gezegd, dat het werk,
digne des Romains moest worden uitgevoerd, in
de eerste plaats door scheiding van regen- en
ijsrivier, zoodat de Maas haar water kon afvoe
ren. Als dat niet zoo was geweest, zou nu die
calamiteit niet te overzien zijn."
Aan het voltooien van Rergsche Maas en Nieu
we Merwiede is het, volgens den minister, te
danken, dat thans Nederland niet voor de helft
onder water staat; dat men kan zeggen, Jat
Nederland zoo goed als klaar is met de bescher
ming van de lage landlen tegen overstrooming.
VOOR BEN KANTONRECHTER.
Bie transport rb«i<I|er amateur juii t en kar
perhen ie t.ar opnieuw in geLreke.
Een transportarbeider te Broek op Langendiljk,
tevens gelegenheidsjurist en hartstochtelijk kar
perhengelaar, reeds eenige malen wegens over
treding der jacht- en visscherijwet veroorieeld,
was heden opnieuw als beklaagde godagvaarcf,
ditmaal wegens het vissehen in het pachtwater
van- dén heer W. Vlug. Dé rijksveldwachters De
Jeu en Geluk hadden tegen hem procesverbaal
opgemaakt. Beklaagde was ditmaal niet vrsche
nen .Had er zeker z'n bekomst v"an. Behalve den
verbalisant Geluk werd ook hog als getuige ge
hoord den landbouwer Stam. De rijksveldwachter
had de polderkaart nagezien en daaruit de we- I
tensehap geplukt dat ook aan heft kopend van
Stams akker en die van anderen,' polderwater
was en geen particulier eigendom, zooalsvele
bouwers denken. Waar beklaagde derhalve op
dat kopeind had gevisoht, was hij in overtreaing
en werd hij mitsdien veroordeeld tot f25 tv et'-
of 10 dagen en de in beslag genomen hengel ver
beurd verklaard1.
Be onmisbare baklrjer was weer-present.
Een broodbakker te Alkmaar, die pas oen zaak
aldaar had overgenomen, maakte al heel gauw
keanis met de genoegens van de arbeidswet. Hij
had zijn knecht Klaas Bal een uur te lang aan 'i
werk gehouden en.werd nu veroordeeld tot f3
boete of 2 dagen.
Een badgast aan 't konijnens'roopieii.
De zucht naar 't verbodene en de lokkende
emoties van het ongeoorloofde hadden op 13 Aug.
de Egmond aan Zee ook een badgast verleid om
deel te nemen aan een wildjstrooptochtje in de
Eigmond- binnen duinen. Als leermeesters en gid
sen had hij twee Eigmonder jongens meegenomen.
Natuurlijk werd dit avontuurlijke tr,o gesnapt
en heden moesten ze terecht staan wegens een
overtreding van de jachtwet. Alleen een 17-jarig
joggie, zich zelf verwaand als „vi3schersma<i"
betitelend, was verschenen en beweerde dat zij
niet toewieongden, maar slechts ien ongd1 bij
zich hadden gehad. De badgast amateur konij-
nendelver werd' tot f 12 boete of 6 lagen ver
oordeeld. Een der Egmonders, een bekend etroo
per,, tot f20- boe e o TL0 dagen en de hierboven
genoemde „visschersman" tot f8 boete of 1 we»k
tuchtschool.
Eien nijdige hand! en een vriendlelijke Berger boer
De waakhond van een 73-jarig landbouwer uit
de dorpsstraat te Bergen heelt het bijzonder voor
zien op fiets- en motorrijders. Een leeraar uil
Amsterdam die op 21 Augustus zijn familie per
motorrijwiel had bezocht, kwam tot zijn schade
in conflict met het onverdraagzame gedrocht,
dat zijn sportkous en sportjasje verscheurde en
oorzaak was dat een spie van het motorrijwiel
brak.
De leeraar, die al eens door een gelijksoortige
oorzaak van zijn motorrijwiel was gesmakt en
toen een hersenschudding had bekomen en een
armspier gescheurd, deed bij den eigenaar zijn
beklag, doch ontving van diezen een dnsianig
ongepast onthaal, dat hij besloot aangifte tedoen.
Derhalve stond heden de .eigenaar terecht. Hij
gedroeg zich op de zitting ook allesbehalve diplo
matisch en wekte in zoodanige mate de antipa
thie van den kantonrechter dat deze, met ge
bruikmaking van de nieuwe bepaling in het wet
boek van strafrecht artikel 23bis, tot f60 boete
of 20 dagen hechtenis. Welke boete, eveneens
volgens de nieuwe bepaling in het wetboek in
vorderbaar zijn bij executie.
Be au obusbaas in oppositie.
Een autobusondernemer te Sehoorl, niet. ge
sticht over de door den burgemeester opgemaakte
dienstregeling, die naar zijn meening een con
current voordeel verschafte, formeerdie op eigen
houtje een nieuwe dienstregeling, die hem beter
aanstond. Maar het dorp3gezag te Sehoorl nam
daar geen genoegen mee en heden Werd ie eigen
gereide autobusondernemer twee'maal achtereen
volgens veroordeeld, telkens tot f 5 boete of 5
dagen .Het bleek dat de man zich intusschen
heeft onderworpen.
Kinderachtig verwie r.
Een automobilist uit Bergen had in den avond
zijn motorrijtuig ergens te Alkmaar onbeheerd;
Kolonel Disney en zijn vrouw bleven twee da
gen in Londen; misschien om aan hun plotselin
ge en eenigszins 'onverklaarbare reis een kleur te
geven; maar Isola wees alle uitnoodigingen vau
haa rzuster voor luncheon, ritjes, diner oli een
namiddag-concert af. Zij had allerlei voorwen.i-
kelk tot verontschuldiging, en Gwendoline moest
zich vergenoegen met één bezoek bij het t hee-
drinken, toen man en vrouw te zamen kwamen
op den avond vóór hun terugreis naar Cornwa!.
„Het was al te erg van je, dat je gisterochtend)
niet gekomen bent, zooals je beloofd hadit," zei
de Gwendoline tot haar zuster. „Ik ben om jou
tot na het luncheon thuis gebleven; en de lagen
zijri in dezen tijd van het jaar zoo kor*. Ik heb
niets meer aan <het winkel bezoeken kunnen doen."
Mëvrouw Hazelrigg was een van die vriuvten,
die niet leven als zij niets te koopen hebben. Zij
was zoo goed voorzien van alles wat een vrouw
slechts kan begeeren, dat zij zich behoeften moest
scheppen .Zij moest de advertenties lezen om in
verzoeking te komen iets nieuws te willen hebben.
Als het maar iets nieuws was, dat was voor naar
reden genoeg om er belust op te zijn en het te
koopen.
,„Je bent niet eens mijn gezelschapskamer bij
daglicht komen zien," ging zij klagend voort.
Je kunt er bij de tinten van lamplicht onmogelijk
oVer oordoelen. Elke stoel is van een andere kleur.
Jk vind dat je me schandelijk behandeld hebt. Ik
heb ie meer "Celegrammen gezonden, dan ik kan
tellen. En ik had zooveel met je te praten. H-to
je in den laatstee tijd wat uit Dinan genoor-I?"
„Niet sedert Augustus, 'toen moeder ges-'re-
ven heeft tot antwoord op de uitnoodiging aan
haar en vader om een maand bij ons te komen
logeeren. Ik begreep wel dat het hopeloos was,
toen ik haar schreef."
.„Totaal hopeloos! Niets zal haar kunnen be
wegen om. de zee over te steken. Zij schrijft er
over alsof het de Atlantische Oceaan was. En
Lucy Folkenstone schrijft mij dat zij dikker
wordt."
„Moeder bedoel je?"
„Ja, natuurlijk. Het heeft geen nood dat Lucy
ooit iets anders wordt dan vel en been. Moeder
is dikker en vadziger dan oqit, zegt Luey. 'tls
werkelijk verschrikkelijk! Hoe zal dat nog afloo-
pen?" liet Gwendoline er op volgen, naar haar
eigene eenigszins gezette gestalte ziende, alsof
zij voorzag dat het een erfelijke kwaal zou zijn.
„Ik zal aanstaanden zomèr met Isola en den
kleine naar Dinan gaan," zeide Disney. „Of wij
de oudelui al vragen het Kanaal over te steken,
baat toe hniet, ofschoon ik wel geloof dat zij
allebei hun kleinzoon eens zouden willen zien."
„Moeder heeft in haar Iaatsten brief aan mij
met grooten ophef over hem geschreven," her
nam Gwendoline. Zij was in verrukking over
de phötografie, die je haar gezonden hebt, maar
zij gaat niet buiten haar bekrompen sfeer; haar
l breiwerk, haar roman, haar wandelingetje op het
terras, haar lange beraadslagingen met Manette
over de kléinste huiselijke omstandigheden of
de matrassen vandaag of morgen niet uitgehaald
zullen worden, of de wasch een week vroeger of
later zal gaan, en zoo al meer. Wat een akelig
bestaan?" riep Gwendoline uit alsof haar leven
aan een verheven doel gewijd was.
XVI.
Kalm en min of meer eentonig vloeide het le
ven cp Angler's Nest voort, en niets scheen den
huiselijken vrede van Martin Disney weer te kun
nen verstoren. Vansittart Crowther deed geen
verdere poging om zich over den nachtelijken aan
val op zijn hekken Ie wreken, en hij vorderde ook
geen verontschuldiging voor de scheldwoorden,
die hem in het heiligdom van zijn bibliotheek
toegevoegd waren. Dat verdroeg hij, en zelfs
verdere beleediiging in den vorm van den volgen
den brief van kolonel Disney.
Mijnheer,
„Daar het u behaagd heeft een zekere oudle
wij venbelangstelling in mijn huiselijke zaken *e
toonen, vermeen ik uw nieuwsgierigheid in zoo
verre te kunnen bevredigen dloor u te berichten;
dat„ toen uw zaakwaarnemer op dienzelfden trein
met mijn vrouw reisd|e, zij van een bezoek bij haar
getrouwde zuster terugkwam, welk bezoek vol
komen met mijn goedkeuring was. Het spijt mij
alleen maar, dat ik haar zondier geleide heb
moeten laten reizen, waardoor zij blootgesteld!
was aan de onbescheidenheid van den eenen ploert
en de lasterlijke aantijgingen van een anderen.
„,Ik heb de eer te zijn,'enz.
Martin Disney
Crowther achtte dien brief niet meer waard
dan een verachtelijk stilzwijgen. Wat was er
te zeggen tegen een man zóó onder dien invloed
van een begoocheling, zóó verblind door over
dreven liefdie, dat de rede alle macht over hem
achtergelaten.Hij wa9 nog niet ïerug toen h
uur van lichten op was aangebroken en een age
van politie constateerde zulks en maakte pj
cesverbaal op. Tevens was de verbalisant zoo
leefd het. verzuim van den bestuurder te herat
len en de lampen te ontsteken. De automobili
heden terechtstaande, maakte hierop een tamel
flauwe aanmerking en vroeg den kantonreot
wie den agent vergunning had verleend in zj
auto te komen en het licht'op te siteken. De k
tonrechter liet deze opmerking voor hetgeen
waard was en veroordeelde den overtreder
f 3 boete of 3 dagen.
Alweer 'n gjetokkige bakker in Bergen. i
Een te Bergen wonend en ploeterend bakt >^n -
had in het drukke badseizoen 'n opgewarrm Ves„
broodje verkocht of doen verkoopen, terwijl h
TOarmo Vit/wIip«nm\ Vm diA WAt, hABflAld. CftlJ
ÏÏ.F.C,—Si
pel (1—1)
Gooi, wel!
radatiecand
met 5—1
Jlauw Wit n
Voor afde'
ieder laag te
erhuisd, ten
iet aandurfd
V.V. sloeg
iet a lgemee
-erste klasse
Van de 2e
warme broodjesuur, bij de wet bepaald, teer
daags komt er nog wettelijke dienstregeling vi
de burgers die aangeeft, wanneer zij ie W.
mogen bezoeken) nog niet was aangebroken. D«
)bakker is een recidivist, dus een verstokte boj
)wieht en de ambtenaar vorderde f 8 boete
4 dagen. Maar gelukkig is de kantonrechter w
milder gestemd voor deze broodbakkende broo
vechters en veroordeelde hem tot slechts f 2 bo«
of 1 dag hechtenis.
B'ie nam 't al te lieht op.
Een zwaar gebrekkig en bovendien nog wer!
loos man van 39 jaar te St. Pancras was op
September wederrechtelijk weggebleven, toen
nl3 getuige was opgeroepen in een lo terij brie fj®e!T
strafzaak. Hij stond nu terecht ter zake ovt*16
treding van artikel 444 welb. van strafrecht
verontschuldigde zich dut hij dien dag door
plotseling opkomende ongesteldheid, die hem eekozi
zijn verblijf in het ziekenhuis meermalen ovt g-. J
valt, niet had kunnen verschijnen. s
De kantonrechter wees hem er echter op, i
hij ook later niets van zich had laten hooren
dit verzuim de oorzaak was, dat hij strafrechte
lijk werd vervolgd. Onder inachtneming van ve
zachtende omstandigheden werd de beklagens
waardige beklaagde veroordeeld tot f3 boete
3 dagen.
Tranen met tuiten.
Een zeer aantrekkelijk uitziende jonge dam
van 19 zomers uit Ursem barstte in aandoenlij
snikken uit, toen zij als beklaagde voor den ka
tonrechter trad, hoewel niemand haar nog if'
had toegevoegd. De kantonrechter troostte
kalmeerde het schreiende deernke, dat zich sleek
aan een kleine rijwielovertreding, rijden zonk
lioht, had schuldig gemaakt en veroordeelde h
berouwvolle' zondaresje tot slechts f2 boete
2 dagen.
Ja, zoo'n traantje, op 'n donsig meisjeswan
gebracht,
Heeft dikwijls de3 rechters harde hart
verzacht.
Een kampioen sik!leraar.
Pen nog jeugdig trawlervisscher uit Egmoi
aan Zee, op treurige wijze aan den drank vei
slaafd en reeds meermalen tot opzending
een rijkswerkinrichting veroordeeld, moest
thans weer ter zake openbare dronkenschap
recht staan.
Hij was niet verschonen, maar de rijksvel
wachter Bergsma getuigde van deze jonge ken
dat het een bekende dronkaard is, onverbeterlij
Hij komt gewoonlijk dronken aan boord van zi
trawler. Men maakt het hem echter nu tameli
benauwd en hij is uitgeweken naar het buite
land én verleent nu zijn zeemansdiensten op
an een ei
onverbéterlijUvoorraden,
Dav
Hec
groote vaart. Hij werd veroordeeld tot 3 dage M|gc 9
hechtenis en 9 maanden opzending. Een har te lij
- - iVij kunder
welkom staat hem dus bij zijn wederkomst
het dierbare vaderland te wachten.
'In-dé competitieuitslagen van dein' Ned
Voetbalbond van j.l. Zon,dag vielen, wedero
vele verrassingen te noteeren.
ioenschap
zich aan
urmersteijn
chijnlijk val
Ier en H.R
Van onze
naria 2 een
neer 2, tervs
an D.E.C.
Voor het
uilen na g
ende spele
enwoordig
enkant.
Thans is
In ChicaÉ
lan 5 were
De Konin
,-oor het ko
itie-indeelin
iu bestaan
Meden Z
verloren had?
,„Ik heb duidelijk genoeg gesproken zo
duidelijk als ik maar durfde," zeide Crowtha
„Hij mag zoo'n hooge borst zetten en zoovs
zwetsen als hij wil, toch gteloof ik, dat hij zit
nooit weer recht gelukkig zal gevoelen."
Desniettemin was Martin Disney gelukkig'
uitermate gélukkig in de liefde van zijn jonj
vrouw en de lachjes van zijn kind. Hij twijfel
niet langer aan Isola's hartelijke gene gen hei-
Die bleek hem uit alles wat zij deed'; uit elke
harer blikken; haar oogen schenen te raden w
hem genoegen zou doen waarmede zij h
wenschen kon voorkomen. Mevrouw Baynhai
weidde over uit over het huiselijk geluk van
Disnev's, wie'zij meer dan ooit hartelijk gezin
was, nu zij gevoélde in zekeren zin tot de fa"1
lie te behooren, sedert zij tot peet van den oer:
geborene benoemd was geheel iets anders ai
peet van een zesde of zevende schakel in
familieketen te zijn, als de ouders alle gedach
aan keus moeten laten varen en alleen maar vt
gen: „Wie kunnen wij nu verzoeken peet
zijn?"
Kapitein Hulbert zeilde in November met a
jacht naar andere wateren, maar kwam in De
terug, toen hij de Vendetta in winterkwart'
legde en zijn verblijf op de Mount hield, waar j
van zijn broeders stoeterij gebruik maakte,
gedund was tot twee oudje jachtpaarden en e
paar koetspaarden, die ook hun besten tijd l
had hadden. En zoo Verliepen de kortende da?6
tot Kersttijd, en vergenoegdheid heersehte 0
Anglers Nest. Alles was er geluk, zonder
enkel wolkje, tot op zekeren ochtend, toen Ad
gra en haar broeder te zamen alleen in de l'V
theek waren -waar zij soms aan haar klé"8
tafel-ezel schilderde, terwijl hij las en 1
haa rpalet nederlegde, naar hem toe kwam en
een trillende stem zeide:
„Martin, ik moet je eens over Isola spreke"'
Vi
of
