Dinsdag 19 Januari 1929 85e Jaargang Rechtzaken FEUILLETON Leest „De Stad Amsterdam BELANGRIJK BERICHT. BI! oiiizo on Ei zeer slel ill aliatellii, ziln ui 11. al fle eratls-ani lalaalea ei) aai aas üEMl'aÜ KranntD (Hf rtJ iraii Billis IBIDBIiBD, IH EEHHSIBEEHBEH BBHB, (at In hal m van ure laand beheel Eins lil „na stad islorlam" zal morden «t Oil maart® zal ta Ml, SU FöMi, tellen en een EGHl (EU morden, znrtal Iedereen er iel lelanisllH ea «alerte ilensflierreil naar zal a'liati. u M zal ai aha FRBfll ElUSin zlli, doih leeens DE BESIE BIB heaatlen: dus me! reihf ElEB Kl BUIS. U heeft das eaar 12 'A cent per week niet slechts een der measl Me en alseele Euladei, doih dn een Bralia-Bielilen-DerzehErlns ei het Mste en boeiendste hlaarllrt, dat lot n tse is eersiheeee. Plaatselijk Nieuws IJSSPORT Op de banen van „Volharding" HQ 8 1NTERC. TELEPHOOM 52 NIEUWE? LAMJKER CO IR An VOOR REIN POLITIERECHTER, Men is de ztekt© neg niet mee,sier. veer stond een boertje voor den politierechter ■klaagde, omdat hij de kwaliteit van de melk Verminderd door toevoeging van water. Het leen 38-jarig veehouder uit Eigmond-binnen il ziin schade en schande moest ondervinden, r met den Alkmaarschen keuringsdienst niet te p-ekscneren. De beklaagde erkende dan ook lii op 26 November nogal flink de emmers nagespoeld, hoewel hij daarmede toevallig Zondags te voren voor het eerst mee was inen. Geconstateerd werd in het van verval- o- verdachte melkmonster 8 deelen water 00 deelen melk, dus ruimschoots voldoen uo ,em dé das om te doen. De officier eischte bo kf 100 boete of 100 dagen, doch de politm- Q wil eerst nog eens 'n onderzoek doen Jen naar de financieel© draagkracht van be- bde en dan naar omstandigheden handelen. Letting der zaak dus op 1 Februari e.k. Die zit er in vw>r 350 pier. kor eenige weken stond een bejaard landbou- L Uit Hlet Zand, gem. Zijpe terecht omdat heb aan melkvervalsching had schuldig ge- L De officier eischte toen 1 maand gevange- 'f maar de politierechter die liever duim- L ziet liet een onderzoek instellen, terwijl 5ak heden werd voortgezet «^klaagde ver geld tot niiet minder dan f350 boete of 30 fn hechtenis. In zeer ernstige waarschuwing voor veehou- |om zich niet met melkknoeieri] m te laten, en ziet de gevolgen! 1 Het laatste wéord nog niet gesproken. In '29-jarig koopman uit Anna Paulowna, sier- het zondaarsbankje op grond dat hij op [uari een aangespannen paard, dat ziöh on- lg toonde, te Helder zoodanig met het aikke van de zweep zou-hebben geslagen, dat deze Uring meer het karakter droeg van dieren aandeling. In deze zaak waren drie getuigen lo-vaard, waarvan een had goedgevonden met Im-sohijnen. De tweede had er naar het -.cheen, leel weinig van gezien en de derde legde stoi- U een verklaring af die absoluut niet klopte I hetgeen hij aan de politierechter had me.de- ield. Wie echter denkt dat de politierechter ■Joris Goedbloed is, met wien men naar har kt de kachel kan aanmaken, is de plank glad. Waar dus de beklaagde de mishandeling ont kende en de getuigen schijnbaar een houdtog aan namen die in het belang was van den verdachte, nam de politierechter met deze onvoldoende be handeling der zaak geen genoegen en heeft be slist dat deze op 8 Februari zal worden voortge zet en alle drie getuigen zullen worden gehoord. Een lastpost voor het dorp- De heer Mr. v. Loockeren Campagne te Heiloo is de gelukkige bezitter van een grooto geeLe hond, welk veelbelovend exemplaar van het genus canis familiaris de aardigheid had, veelvuldig n slippertje te willen maken en alsdan het geheel© dorp in beroering bracht door zijn merg en been doordringend geblaf, gejank en gehuil. De ee.mge die dit misbaar makend mormel zegende, was dé plaatselijke drogist, wegens den enorm vermeer derden omzet in broom-kali en Mijnhardt's zenuw - tabletten. Een handelsreiziger uit de Buurt, die voort durend onthaald werd op zoo'n serenade, kon het tenslotte niet meer uithouden. Hij vroeg den. zegen van zijn huisgenooten, nam 3 asperientjes in greep een kamerbaks en loste daarmede een tweetal.scho en in de richting van het blaffende .bulkende, blerrende wangedrocht, zulks met een even schitterend als ongedacht succes. Want het geraasmakend mirakel werd met meer gel'ik dan wijsheid geraakt door een hagelkorrel iu het nor, en was zoo ontdaan, over de weinige appreciaties van zijn zenuwvernielende geluidsprestatife, lat hij onmiddellijk met de staart tusschen de pooten de vlucht nam. De reiziger was aanvankelijk bijzonder voldaan over de voortreffelijke uitwerking van zijn wan hoopsdaad, maar toen er echter op aangifte van den eigenaar procesverbaal tegen hem werd- opge maakt, zakte die voldoening beneden het vries punt. Heden stond de geplaagde man voor zijn daad van eigen gerechtigheid en werd hij, in aam merking genomen de verzachtende omstandighe. den,, tot f 20 boete of 20 dagen hechtenis veroor deeld. Hij was standvastig, maar vervelend. Een 24-jarig landarbeider te Zuidsoharwouae met een baard als van de nbazuinengel van den waagtoren, bevond zich op 13 Dec. te Noordschar- woude in een dusdanig stadium van jandoedel ver zadiging, dat de caféhouder Deutekom hem niet iri zijn inrichting wensohte toe te laten. Tot driemaal toe probeerde deze stichtelijke Zondags- 99 UW blad voor Noord-Holland. „DE STAD AM STERDAM" moge in geen enkel gexin ontbreker. Het eerste gratis Maandblad verschijnt 21 JANUARI a.s. I G<eft IJ op aan onzen AGENT voor den LANGENDDK en SINT PANCRAS: N. CARNA5 - Butterlaan - OUD2CARSPEL ISOLA ivat is er met haar? Zooeven was zij hier, hij uit. „Is er iets met haar gebeurd?" k geloof niet dat zij zo osterk is als zij wel moest. Je hebt dat misschien niet opgemerkt, vrouw heeft voor zoo iets scherper oogen een man en zij en ik plachten samen te •leien en te roeien dus kan ik het versenu [verleden jaar wel zien. In de laatste maand wee schijnt zij in haar gezondheid achteruit aan te zijn, sedert zij zoo wonderdadig van r ziekte hersteld is. Wees niet bezorgd', Mar zeide zij, op zijn ongerusten blik antwoir- le. ,,Ik houd me verzekerd dat het niets prs is, of met wat zorg is het wel te gelezen, heb haar verzocht om doctor Baynhptm te sn zenden, maar dat wil zij niet." Eij ziet haar immers driemaal in de weck tat hier in en uit, alsof hij van de familie is. TMaar hij ziet haar niet als dokter. Hij bomt roads of tusschen licht en donker haastig ■i inloopen om zijn vrouw te halen. Dan is vermoeid, en we spreken allen met hem en is levendig en spraakzaam. Zoo terloops hij de verandering in haar niet opmerken. Lis er dan een verandiering Ja, daar hen ik zeker van. Al zie ik haar ook f dagen, heb ik die verandering toch bespeurd. [Baynham moet van middag nog met haar eken." ,Goed, Martinen als ik jou was, zou ik d|cn eter uit Plymouth ook weer raadplegen, lijn droom van ongestoord geluk, waarin hij gerust had voortgeleefd, was vervlogen. ilienzelfden namiddag kwam doctor Baynham, ontvangst van een briefje van Martin Disney, bleef ©enigen tijd met Isola in de bibliotheek, i het onderzoek mot den stethoscoop dat ine instrument, dat ons in angstige spanning ttgt wanneer wij het in de hand1 van den doc- zicn bleek dat er met Isola s longen ot ft niets kwaads was. Er was geien organisch gebrek, maar cLe patient was in een zeer zwakken toestand. „Ge zijt zeer werkelijk verslapt, zeide doctor Baynham, haar oplettead beschouwende, terwijl zij in het winter zonlicht voor hem stond. „Ik weet niet wat gij gedaan hebt om u sediert ver leden zomer in zoo'n zwakken toestand1 te bren gen na al de moeite, die ik mij gegeven heb om u te versterken. Ik vrees dat gij u te bezorgd) maakt over dien jongen die een Hercules be looft, te worden. Ik zal u een opwekkend mid.iei zenden; en gij moet veel meer zorg voor azelt dragen, dan gij in den laatsten tijd gedaan schijnt te hebben." n F-n ou schreef hij haar een dieet voor, alsot uvj, zooals het Isola toescheen, haar den geheelen dag wilde laten eten en drinken: versche eieren, melk, oude portwijn, bouillon weer van alles wat zij in de dagen van haar langdurige ziekte in Mei en Juni verfoeid had!. Doctor Baynham had, nadat hij Isola verlaten, had. een ernstig gesprek met den kolonel, en zij spraken af dat zij den volgjenden dag naar Ply mouth zou gaan om de groot© autoriteit te spre- ken. Je geeft je veel te veel moeite voor mij, Mar tin," zeide zij. „Er scheelt mij werkelijk niets. Ik bein alleen maar wat zwak en soms Vermoeid'. Haar echtgenoot beschouwde haar met een droe- vigen blik. Zwak en vermoeid! Ja; er waren teekenen van kwijning in haar bewegingen, in de doorschijnende bleekheid van haar gelaat. Er moest iets gedaan worden om dat zichtbaar ver val te stuiten. Hij ondervroeg zijn vrouw, hij ondervroeg zijn eigen geheugen, wanneer die vera'ndiering begon nen was, en bij dien ernstigen terugblik scheen het hem toe, dat zij lusteloozer was gewordiea van den tijd af toen kapitein Hulbert te Fowey was gekomen. Tot dien tijd toe was zij vrij opge ruimd geweest, had belangstelling in het leven getoond en was bereid geweest aan al Allegra s vermaken of bezigheden deel te nemen; maar sedert het begin van het zeiltochtje met het jacht was zij veranderd. Van al hun-plannetjes en tochtjes zocht zij zich af te ma.ken. Zij was bij twee of drie gelegenheden, toen zij er toe over reed was geworden, met blijkbaren tegenzin aan vierder, binnen te komen, doch telkens werd hij, evenals de Spanjaarden in 1573, met succes afge slagen. De laatste maal was het de nog flinke vrouw des huizes die hem eigenhandig verwij ler- de, doch haar ijver voor de eer van de zaak be loond zag door een bloedneus, haar door den weerspmnnigen jongeling zeer onridderlijk toege bracht. Maar ook voor hei» sloeg het uur der ge rechtigheid, want heden werd het jonge mensch tot f 20 boete of 20 dagen veroordeeld. Verkctardl begrepen zakenijver. j Eten vrachtman te Grootebroek kreeg verschil van inzicht met een slager over het bezorgen van j pakjes, die hem niet door den slager waren toe- I vertrouwd. De man wond zich zóó op, dat hij overging tot handtastelijkheden en den slager in de keel kneep. Nu zal de slager 'n kneepje wel eens aardig vinden, maar dan niet zoo hard on niet van 'n driftigen vrachtrijder. Hij deed dus aangifte ter zake mishandeling en de al te heftige zakenman werd heden veroordeeld tot het tarief van den dag (vrijblijvend) f 20 boete of 20 dagen. boord van het jacht geweest, en ai den tijd aat zij zich daar bevond was zij stil en neerslachtig geweest. In de laatste veertien diagen had zij, als kapitein Hulbert haar aandrong om op die Mount het luncheon te gebruiken of thee te drinken, volhardend geweigerd. Zij had haar echtgenoot Verzocht Allegra mee te nemen en er haar van te verschoonen. S, „Den heuvel op te loopen zo umij vermoeien, zeide zij. „.Waarom zou je loopen, lieve? Ik zal je ei natuurlijk heen rijden." „Tk wil werkelijk liever niet gaan. Ik kan met zoo lang van mijn kind af; en 't is niet noodtg dat ik meega. Alle ra is de persoon, om wie het te doen is. Dat moest je begrijpen, Martin. -Je ziet toch wel hoe kapitein Hulbert haar bewon dert." „Dus moet ik voor draak spelen, terwijl jij thuis je kind zit te vergoden. Dat is wel wat hard voor mij." Zoo iets was drie- of viermaal gebeurd sedert de zeeman zijn verblijf op de Mount hield, en kolonel Disney had er niet veel beteekenis aan gehec-ht; maar nu hij zich begon te kwellen door er in 't oneindigte over te denken, wat toon wel de oorzaak van haar kwijnende gezondheid kon zijn, hield hij het er voor, dat het gezelschap van kapitein Hulbert haar niet beviel. Misschien stonde de beleedigende toespelingen van Crow- ther op lord Lostwithiel er wel ©enigszins me,te in verband om dien naam onaangenaam te ma hen; maar dat zou toch een overspannen gevoelig, heid zijn, omdat haar onschuld haar onverschil lig voor lage bedekte aantijgingen had moeten maken. xvn. Doctor Baynham vergezlelde zijn patient ei. haar echtgenoot naar Plymouth, waar die hum dokter van Trelasko een langdurig en ctns-'g «resprek mtet het grooto medisch licht had. Het resultaat van dat consult werd kolonel Disney medegedeeld in een uitspraak, die, hoe voorzich tig ook ingekleed, hem den angst om net hart deed slaan. Het kwam hierop neer: „Wij vinden den toestand van uw vtouw ernstig genoeg om ongerustheid te wekken, hoewel er vooralsnog HET KAMPIOENSCHAP VAN LEW LAJNGENDIJK COR KOS - KAMPIOEN. Na een teleurstelling, ondervonden door het invallen van de dooi, na den eersten winter, waarbij ahe voorbereidende werkzaamheden waren verricht en de IJsclub „Volharding' op het punt stond haar banen te openen, met recht in het water vielen, is het eenige dagen terug opnieuw beginnen te winteren, met als gevolg dat het groote watervlak van het Waardje spoe dig een harde ijslaag vormde. geen teekenen van een organisch gebrek zijn. Als haar toestand van lichamelijke zwakte ea geestelijke gedruktheid voortduurt, vreezen wij voo r ering of misschien chronisch zenuwlijden. Onde rdeze omstandigheden raden wij u sterk 'verandering van tooneel en een nog zachter win- terklimaat dan het westen van Engeland voor haa raan. Als zij in Schotland of ïorkshire woonde, zouden wij haar naar Fowey zenden; maar zooals het nu is, zouden wij óf een zeereis aanraden, óf voor het overige van den winter een verblijf te Pau, Biarritz, of de Riviera. De hedendiaagsche geneeskundigen zijn er grif mee om patiënten naar de uiterste e.nden dor aarde te zenden; en hoewel Martin Disney mei leedwezen aan het huis en-dien stal dacht, uie hij had laten verbouwen en verfraaien, den tuin, waar elke struik hem lief was, was hij toen blij.le dat de -specialiteit hem niet naar de oevers van de Amazonenrivier of naar een afgelegen dal in Rasjemir zond. Pau was niet ver de Uivipra was het plat getreden pad van het bescnaaH Eiuropa, de groote weg naar Napels en het Oosten Hij dacht aan de gelukkige wittebroodsweken, toen hij en zijn jonge vrouw daar door dien tuin van oranje- en citroenboomen, tusscnen de ber gen en de zee gereisd hadden', toen er geen andere schaduw op hun leven lag dan die van aanstaande scheiding, waarover zij zoo vol hoop gesproken haddien, trachtende te gelooven dat e»a jaar of twee n.et zoo heel lang zou schijnen, en met,.hun gedachten vooruitloopende in die ge lukkige toekomst, wanneer zij niet meer van elkander gescheiden zouden worden. En dit dit smartelijk tegenwoordige was de toekomst die zij zich als een tijd van onver mengd geluk haddien voorgesteld! Wat had de toekomst dien hoop vollen echtgenoot, ére op de roepstem van plicht heenging om met de teeder- ste verwachtingen na volbracht werk terug te komen, aangebracht? Wat anders dan anderhalf jaar van een huwelijksleven door teleurstelling overschaduwd, door folterende twijfelingen ver donkerd En nu kwam de vrees voor een langer scheiding dan na het einde van zijn laatste reis door Italië. I (Wordt vervolg i).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1926 | | pagina 1