NIEUWE LANGEDiJKER CGÜRANT (Tweede M
ZATERDAG 13 FEBRUARI.
Van alles en nog waf
De wijsgeer Schopenhauser moet eens be
weerd hebben, dat de man zijn verstandelijke
vermogens uiterst zelden voor zijn acht en
twintigste jaar bereikt, de vrouw daarentegen
heeft deze reeds op haar achttiendes jaar, maar
het is er dan ook een verstand naar, voegde
hij er meer wiarheidslievend dan vriendelijk
aan toe. Wij zullen ons een oordeel in dezen
niet aanmatigen. Vraagt men ons: zijn de vrou
wen dom of stuw, dan lachen we witjes en zeg
gen „ze zijn aardig." Natuurlijk is zoo'n ant
woord niet afdoend, maar dergelijke onderwer
pen zijn ook zoo niet op te lossen. Feit is, dat
bij beiderlei kunne uitzonderingen voorkomen
In de dorpjes Andel en Woudrichem wer
den maandenlang^onderscheidene vooraanstaan
de notabelen verrast met ongeteekende brie
ven. De inhoud was nu niet bepaald aange
naam voor de ontvangers en de schrijfster
de hand wees dat uit was een uit het land
van Maas en Waal, want plaatselijke toestan
den waren zeer juist beschreven. Dit vermoe
den bleek juist. Na veel geduld werd een we
duwe daar ter plaatse aangehouden en hoe
wel ze uit getoonde door haar gezonden brie
ven haar onschuld vol hield, heeft men de ano
nieme schrijfster ter beschikking der Justitie
gesteld.
Met open kaart spelen. Had dit de sinjeur
te Amsterdam gedaan, de loop naar 't politie
bureau ware hem gespaard gebleven. Als varié-
té-artist trad hij als vrouw verkleed des avonds
in zijn repehoire op en die vrouwenkleren wa
ren hem een tweede gewoonte geworden, hij
voelde zich behaaglijker in blouse en rok dan
in vest en smoking. Voor zoover die liefhebbe
rij op de planken tot uiting: kwam, soit, doch
toen hij op een avond zijn idee fixe op straat
bracht, toen liep de pseudo-dame er in. Zelfs
de onderkleeding die hij droeg was die welke
het zwakke geslacht gemeenlijk pleegt te dra
gen. Zijn oor en waren met groote hangers ge
tooid, om den hals droeg hij een dun gouden;
kettinkje en zijn handen vertoonden ringen
met groote steenen. Daarbij liep hij op schoe
nen met hooge hakken. Het gezicht was dank
zij schmink volkomen dat van een vrouw, ter
wijl, een pruik het hoofd bedekte. In het ho
telletje waar hij logeerde werden koffers met
vrouwenkleeren gevonden, Er was een cos-
tuum bij van een Volendamsch meisje met bij-
behoorende krullen. In dit costuum zou hij ia
een variété te Berlijn optréden. Hollandsche
liedjes zingen en prentbriefkaarten verkoopen.
Een groot aantal van die kaarten werd mede
n de koffers ontdekt. Wat zijn identiteit aan
gaat, bleek het een 40-jarig koopman te zijn,
wonende nabij Utrecht. Hij is getrouwd en va
ier van zes kinderen. Als koopman was hij
failliet gegaan, weshalve hij zijn carriere als
fcriété-artist trachtte te maken. Wat het dra
gen van de vrouwenkleeren op straat betreft,
lit moest, zoo zéide hij, als een ziekelijke ei
genschap worden opgevat, waaraan hij geen
veersatnd kon bieden.
Een zielsziek, alzoo, als de kuitenprikker
velke momenteel de residentie onveilig maakt,
levolg: een groote vraag naar kaplaarzen, de
ichaamsdeelen, tot dusver beschermd door een
lunne kous van kunstzijde, voortaan bedekt
net een vetleeren omhulsel. Maarook on-
ier deze leeren bekapping is een vrouwenbeen
log bekoorlijker dan dat van een brandweer-
)f sjouwerman. Kwaadsprekers beweren dat de
uitenprikker fabrikant van vetlaarzen is of
en bijna failliete schoenwinkelier die zo oz'n
ivtnwicht tracht te herstellen. Het kan ook
le wegbereider voor een nieuwe mode zijn.
en moest er als de inktwerper zijn
bvam na de vlechtenknipperij niet het bobbed-
wk volbracht had niet een nieuw toiletje
'jn? Och het toeval kan vaak zoo wonderwel
en beste keeren.
Dat het eveneens onaangename gevolgen kan
:ebben bleek te Zwolle. Qp een nachtelijke
nnde zag een rijksveldwachter onraad. Zijn
Peurzin kwam in actie en nu bleek dat twee
23b
FEUILLETON
ISOLA
Aar schrikken wij volstrekt niet van," zei de
So,„' 'lem toelachende. „Wij zijn blij u in onze
■ajrihpid te hebben. Ik vrees dat het hier voor
'egTa een vervelend leven is geweest."
«VervelendIn dit schoone land vervelend!"
a'P Allegra uit. Ik heb geen vervelend oogen-
gekénd, sedert ik hier gekomen ben; hoewel
latuurlijk, „met een schuchteren blik op haar
Wnaar, „wel eens aan afwezige vrienden heb
wacht,, en gewensoht heb dat zij bij mij wv
en «m met mij het natuurschoon van die bos
te en borgen te bewonderen."
Welnu, een van je vrienden is nu bij je; een,
|e gaarne gekomen zo uzijn, al was je in ge
iten ^geweest, waar de zon nooit schijnt, of
jaar zij de zandwoestijnen verschroeit."
Kapitein Hulbert bleef den geheelen avond bij
p en fnaakte plan om den volgenden dag een
ochtje naar Mentona te doen; maar Tsoia
f'rzocht weer, evenals te Trelasco niet van de
arfi] te zijn.
"l behoeft er geen leedwezen over te ge-
j, en- dat ge mij thuis hebt gelaten," zeide zij;
hier recht tevreden zijn in het boseh,
de min, mijn kind en mijn boeken."
1 mocht haar zin hebben, en de beschikkingen
het tochtje werden gemaakt. Men zou kort
parriculiere nachtwakers snoodelijk het hun ge
schonken vertrouwen misbruikten. Op een fa
brieksterrein, hetwelk onder hun controle stond
waren ze bezig zich een zak steenkolen toe te
eigenen, die behoorde tot den op het terrein
der fabriek opgeslagen voorraad. Steenkolen en
bewakers zijn onder justitioneel toezicht ge
steld.
Wie voor een taak aangewezen is moet er
voor staan. Van die gedachte 'bezield was de
jonge agent, zoo pas uit het polderland gear
riveerd, die te Amsterdam zijn roeping vervul
de. De agent liep nog een beetje geforceerd.
Boete stijf. Beetjje onwennig. Om' kort te gaan
hij maakte den indruk, zooeven de school
banken te hebben verlaten en zpo maar voor
de grap in een geleende uniform wat rond te
kuieren. Hij was de eene persoon en de dame
was zijn tegenspeelster. Zij had .altijd rechts
gehouden in de d rukke straat tot zij aan het
quasi-einde daarvan een plein wilde benaderen
en deswege overstak naar links. Hij draafde
op een k:ppenloopje de dame Achterna en sta
melde met een vraag in zijn stem:
Dame?! Dame?! U houdt links.
Wat hou ik? vroeg de dame, zoo ontdaan
alsof de agent iets zeer onwelvoegelijks had
gezegd.
U moet aan den overkant loopen betoog
de de wetsjongeling vuurrood.
Ik lïeb aan den overkant niets te ma
kent agent! verzekerde de dame minstens even
rood. Zij leken op een schuldig paar, en fla
grant délit van een kus door een toornig vader
gesnapt. Zij staarden elkander aan, of zij over
hun huwelijksdatum spraken. De dame begreep
niet. En de agent wilde tot iederem prijs zijn
plicht doen. En hij dreef de dame, of ze een
marktbiggetje was, zoetjes en voorzichtig naar
de overzij. Zij gingen van elkaar 'lijk Romeo
en Julia. Bevend van blijde ontroering nam de
agent zijn plaats weer in.
Afgezien of een agent het zegt, doch de
vrouw is gehoorzaamheid verschuldigd, aan
man, zegt de Nederlandsche en ook de bui-
tenlandsche wet. Die gehoorzaamheidsformule
is veel Eva's dochteren een steen des aanstoots
Past niet meer in het kader van onzen tijd, zeg
gen de feministen. In Frankrijk wil men nu
eveneens' een beweigng gaande maken, om die
gehoorzaamheidsformule, die ook in de Fran-
sche wet voorkomt, daar uit te lichten. Een
bekend schrijver zou het woord „gehoorzaam
heid door „liefde" willen zien vervangen.
Heel mooi, zegt een Parijsch advocaat, mar
het ontbreekt den wetgever aan middelen, on
zoowel het eene gevoel als het andere op t
leggen. Een vrouwelijke medewerker van 'ee;
blad heeft eens hier en daar gevraagd, wat d
Fransche vrouwen van die gehoorzaamheids
formule denken. Het liet de, meesten onver
schillig, omdatze zich er toch nooit iet
van aantrokken. Maar een burgervrouwtje von<
het toch maar beter, dat die bepaling in d?
wet blijft. Ziet u, het is zoo gemakkelijk vocf
eeri vrouw, als ze iets weigeren moet, om e
kunnen zeggen: „M'n man wil het niet hebber.
'tKan verkieeren, was de lijfspreuk van. Brede
roo, en 't is verkeerd, althans bij Tante P«.
Vroeger de accuratesse zelve, huldigt ze nu ht
devies- wat vandaag niet komt, komt morge.
Als Jan Maandag zijn brieven aan zijn moedr
eenvoudig adresseerde met: „Aan mijn Moeder 2
Biggekerke" en zijn moeder kon volstaan mei
„Aan mijn zoon Jan", bij Van der Molen op da
Dam en het haperde nooit in de bezorging. Al
hij het huisnilmmer niet meer of niet wist, maal
te hij op de briefkaart daarvan melding en wer
er bij het adres geschreven: „Postbode, ik ben hei
huisnummer vergeten, maar dat zoek jij wel voo
me uit. Als ik je tegen kom, krijg je een borre
van me." Oek dat faalde nooit. Als men thans he
huisnummer niet weet, denk dan niet, dat
post het even in het adresboek zal nakijken, dal
toe hniet ieder bui ten-wonende zoo da-iel ijk bij
de hand heeft. Men krijgt zijn zending als „on-
liekend" terug. Daarvoor is geen tijd! Onder net
motto: „bezuiniging" worden alle klachten aan
den kapstok gehangen klaagt een inzender in
le „Telegraaf". Vroeger vier, thans drie bestel
lingen in de steden. De3 middags tusschen twaalf
en twee als men een postdzegel aan de ka.nterer.
wil halen, een loket gesloten, vóór 't geopende
loket 20 a 30 menschen, geholpen door één be
diende, terwijl nog drie andere aanwezig zijn.
onder wie een directeur en een onder-directeur I 20. Ik meen voor deze afdeeling heien --ecg
Sri r-f' fh?OÏ f°e te laten' Jat llP e,en g«™akke]ijke taak te hebben. De sterkeren
j dergelijke drukte het tweede loket ge- i tegen de zwakkeren is niet zo omoeilijk te voor-
°Viïnl T?r spellen. Ik kan gevoeglijk- vermelden dat alle
Uor zlJ,n de w€^.n.,van den Heiligen Ba clubs, welke op eigen terrnn spelen zullen ver-
reaueratus ondoorgrondelijk. bezen, behalve N.V.V. welke van Oudorp wel
Dn wat^ te zeggen over het geval dat een „on- wint. Ik wil echter iet3 uitvoeriger zijn en aan-
vermogmde" een gratis rijwielplaatje voor f3.60
na veel moeite in zijn bezit kreeg. Zooals bekend,
wordt aan enkele categorieën personen een cr.ttis
rijwielplaatje verstrekt. Daarvoor moeten échter
verschillende formaliteiten vervuld worden «n
zoodoende is het dezer dagen gebeurd, dat iemand,
wonende op eenigen afstand van Haarlem, die een'
aanvraag om een gratis plaatje ingediend had,
tot driemaal toe naar Haarlem moest gaan ter
vervulling der formaliteiten. Daarmede verreisde
hij driemaal 60 cents, is fl.80, verzuimde zes
uren tegen 30 ets. per uur gerekend, wat niet.
veel is> maakl eveneens fl.80, tezamen dus
f 3.60, waarvoor hij, na bidden en smeeken, een
rijwielplaatje ter waarde van f3.— kresg!
De puntjes op de i zetten, niemand keurt dit
af, maar laat het dan ook góed gebeuren. Dezer
dagen drong loot door tot de allerhoogste auto
riteit van het Arnhemsche Belastingkantoor, dat
er in ons land zo oiets was fis een „streven naar
bezuiniging", waaraan ook hij verplicht was mede
te- doen. Dies riep hij een vergadiering bijeen van
wijzen hoe of ik me het verloop voorstel. De wed
strijd Vrone— Zeevogels zal wel belangstelling
trekken daar dit een belangrijke strijd belooft
te worden. Ik acht de hoewel eenigszins ver
zwakte meeuwen echter wel in staat te acntsa
Vrone een kleine nederlaag toe te brengen. In
het ongunstigste geval verwacht ik nog een go
lijk spel. En of Vrone nu D-.T.S, een handje zal
willen helpen is m.i. niet aan te nemen. E,n dus
stellen we vast dat Vrone met 1 a 2 punten:
verliest. Onder hevig protest van Kaatje zijn
deze regels geschreven. Deze heeft gezworen dat
indien Vrone wint, zij een flinke bijdrage zalf stor
ten in de clubkas. Ik heb haar zooeven verteld
dat Vrone g'ecti fooitjes aanneemt.
In Langendijk zijn de eerste elftallen op „tou
ring" Holland zal mij hoop ik nu eens! gelijk ge
ven als ik vertel dat in Castricum de CLS.V.
verliest. De Roskambruggers hebben nu de smaak
te pakken en als ze deze keer nip eens geen
„Haarlemmer lolletjes" vertoonen dan wordt in
Bakkum na een zware strijd de winnaarstitel
1 I L- 1 J v OI/IIJU vuo WiUiUtd-lóhll
ae enm in hoogte nabijkomende autoriteiten. Je I aan Holland toegekend). Hup, Blauw Witten!
deuren werden gesloten en de fieeren schaarden
izich om de tafel met saamgeknepen lippen en
naar beneden getrokken mondhoeken. De ernst
had zich overgeplant op de lagere ambtenaren,
die al den tijd dat de vergadering duurde,
ds gesloten deur slechts sluipend dorsten voorbij-
D.T.S. gaat naar Heilo oen aangezien Holland'
mr.i 5—1 won is D-.T.S. met 91 winnaar", aldus
een bekend en geacht D'.TjS.-supporter.Par do n
waarde beer, deze vlieger gaat niet op. In Hei-
loo is het niet zo 0gemakkelijk. Ik acht bij Je
lleetjes Jen wil om te winnen in sterke mate aan
gaan .Toen bet een uur had gedluurd fluister le wezig, en met hel oog op 'het akelige kleine
men: „er zouden er minstens vijf uit gaaa";. j kampioenskansje, zal dit moeten ook, doch t,t
nadat no geen uur was verstreken, meende men.
„het zouden er wel 10 zijn"? Eindelijk verscheen
de order. De ambtenaren schoten recht voor nu 11
lc-ssenaar met angstig gezicht De inspecteur ging
rond ieder de 'efficieele order toonend... Toen
hij liet lokaal verlaten had, schoten allen over
eind en in een onbedaarlijke lachbui. Nee maar,
zoo'n goeie mop hadden ze in lang niet gehoord.
„Daar het in dezen tijd van versobering noodig
is te bezuinigen, mag in 't vervolg slechts één
rol closetpapier in de 14 dagen warden gebruikt",
aldus de order, eii met het oog op: verstoppingen
5--1 zal D.T.3. het niet brengen. Een overwin
ning van eenige punten, hoogstens drie, is mij
al genoeg.
In Spanbroek zal Bergen „de eer der natie"
wel behoorlijk ophouden.
30. Tusschen S.choorl 1 en Alkmaar 2 zal het
spannen. Toch meen ik te moeten contasteeren
dat Alkmaar deze keer met een gelijk spel tevre
den mag zijn, al valt niet te ontkennen dat met
wat geluk Alkmaar evengoed kan winnen. Maar
voor de thuisclub verwacht ik geen winst.
V.A.F.C. 2 zal eveneens niet veel geluk hebben.
werd .iet gebruik van ander papier ook verboden. tegen GrootSchermer, terwijl Alemaria 4 op so-
Het bleef den ganschen morgen rumoerig in het liede wijze door de Uitgeestreserves wordt o-?.-
lokaal en als de personoelledten elkaar aanke- j nekt".
ken, gich'elden ze als zenuwachtige schoolmeisjes. In Oudkarspel een spannende strijd ter „ont-
krombeening" der laatste plaats. D.T.3. 2 nt-
Sssart fiüï WfidsfriïrfpH vangt Rood Wit 2. Ik meen zekér te weten dat
©S3 CTCHSiriJHen bij een fiiakc pubiiekc belangstelling en af en
2 t00 „daverend gejuich" voor D.T.S, 2 dit elftal
O 1TrVoof:Pell.ngen 14 Februari. wint van de Alkmaarsche Russen. Dit hoop ik
Bood W it krijgt wederom klop. dan ook te vernemen.
at zal Holland Zondag doen? 4C. Bergen 2 heeft er momenteel zin in en ik
plfjisprnw ©iffuSuejoq ua» qpaads g -g'j/a j vrees dat Schoorl 2 dit op een sfevige manier
re za) ondervinden. 40 is de.^ mins te uitslag wel-
v\ eaerom staat er een uitgebreid programma I ke ik verwacht.
voor. de deur ook voor ons huisgezin. Hal bet Zeevogels 2 ontvangt de Spanbroekreservcs en
Alemaria Bestuur me verleden jaar reeds uit ge- deze zullen zich wel weten te handhaven en
noodigd om D.E.C. eens te komen zien, a.s. Zon- niet winst huiswaarts keeren.
dag zal net er dan eens van komen. Toen werd Holland 2 is meen ik niet bij'machte om Vrone
e wedstrijd afgelast en had ik les m de „bed- 2 te weerstaan en na de rust zullen de prijzen
.imidkunst thans is „ikke weer frisch en naar spoedig bekend zijn. Dan vallen de doelpunten,
ik hoop het weer ook. Feitelijk gaan we een Van de adspiranten zie ik eindelijk m'n jonge
dagje „te gast" naar Pancras en onze oude buren
zullen na het eten vreemd opkijken want dc
„gasten" zijn om twee uur „te voetballen". Jk
Ik ga naar Alkmaar en Kaatje gaat haar favo
rieten aanmoedigen. Wat zullen de Vrone-sunpor-
ters genieten met zoo'n vrouwmensch langs de
lijn. Overal zich mee bemoeien en alles afkim-
D.TjS.-vrienden eens op het programma staan.
Het elftal wat er achter staat doet me echter al
herinneren aan 80 uitslagen en zullen we ter
aangename kennismaking alvast maar weer met
deze uederlaagbeginnen. Maar niet erger hoor
jongelui
De Vrooe-adspiranten zullen een verre reis on-
- 1 uiioi/uuuwi until VC1I6 JDCIS Uli-
reen van de tegenpartij. Vrone is a.s. Zondag 1 dérnemen naar Hoorn. Een prettig autoritje, een
over alle kanten troef: „Vrone wordt zeker kam- pond sprits en een overwinning zullen da kwcek'e-
pmen, Vrone laat zich niet meer slaan, Vrone lingen onder luid gezang wederom in en nabij de
wordt eerste klasser, Vrone...." Och lieve mensch Vronerrneer doen tèrugkeeren. Zoo moet het.
wat ben j'e af en t-oe afzichtelijk vervelend. De Alkmaar adspiranten krijgen klop van Alk-
Laat ik m n voorspellingen beginnenj maria b.
IB. In Hoorn ontvangt Hollandia 3 de nieuw- Hiermee is dus ons programma beëindigd. I:c
bakken le k lasser Uitgeest. Daa rde Hollandia
nen nog niet veel presteerden, zullen de Assum-
niers hie rwel winnen.
Q. 8. C. 2 zal na veel moeite winnen van
Alemaria 3, terwijl d« zooveelste plaatselijke ont
moeting tusschen Iiood W^t en V.A.F.C. eindigt
in ten kleine meerderheid der Wéstwegbewoners.
Meervogels 2 geef ik kans op een gelijk snel
tegen W.F.C. 3. 't Blauwe Zand wil nog al eens
een glijbaantje zijn voor enkele clubs.
vroege ontbijt vertrekken, en in een wei-
"Wzienen mand een luncheon meenemen. la
Iü Eet olijvenbosch en zag de witte zeilen
zich langzaam naar Bordighera bewegen. Het
was heerlijk weer, maar bijna zonder een winnje
aan de lucht; een dag om op het water te droo-
men veeleer dan am te zeilen. Het jacht scheen
nauwelijks vooruit te komen, terwijl Isola er
naa rkee kin haar hoekje bij den steenen muur.
tusschen varens en massen, bruin siandelkruid!
en blauwe viooltjes een hoekje, beschut door
eeuwenoude olijfboomen, welker knoestige stam
men hun wortels langs den grond1 uiispreidaen,
ruw en gespleten, maar met nog een eeuw leven
er in. Ver in het dal, voorbij het oude hek, rees
een groep' cipressen donker tegen het blauw der
zee op, en Isola wist dat juist op die helling
van de kust, waar de cipressen het hoogst groei
den, de gTaveïi van Engelsche ballingen waren.
Menige droom van geluk, menige verijdelde hoop,
menige teleurgestelde "eerzucht rustte onder die
donkere kruinen, binnen het geruisch Van de zee.
Dit was een van de vele dagen, welke de
jonge moeder in het bosch of in den tuin door
bracht, met haar kind tot gezelschap, terwijl
Allegra en de kolonel in de Vendetta oost- of
westwaarts zeilden. Haar dokter had gewild, dat
zij met hen mee zou gaan maar zij scheen eer.
bepaalden afkeer van de zee te hebben, en tij
drong er dus niet op aan.
„Niets wat zij met tegenzin doet, zou haar
goed doen," zeide hij tot kolonel Disney. „Daar
moet niet op aangedrongen worden. Luimen en
grillen zijn zulk een ziekte als de hare. eigen.'
Fc-n paar weken later ontdekte de dokter -.at
zijn patinët achteruit ging. In korten tijd was
zij aanmerkelijk zwakker geworden. Hij ried ver
andering van tooneel aan.
„In de eerste paar maanden was dit rustige
ben nieuwsgierig hoeveel kennissen ik lij Ale
maria zal aantreffen en met welken eindstandi
Alemaria heeft verloren. "VVant het laatste is al
reeds een vaststaand feit.
Ik wensch de spelers en supporters, van Harte
mooi weer toe om de zeer'eenvoudige reien dat-
ik dan ook kan frofiteeren. Als ik portier was
bij Vrone, kwam Kaatje niet op 't terrein. Als
die uit is, regent het beslist. Elnfin, ik ben er
van overtuigd dat het bij Alemaria droog blijft.
voor mij deze keer de hoofdzaak. VETERAAN
even bijzonder goed voor haar," zeide hij, „maar i
iu gaan wij niet meer vooruit. Gij moest een 1
jroolijker plaats beproeven waar wat m<y>r
even en beweging is."
Martin Disney was terstond bereid om dien
aad op te volgen. Hij beraadslaagde met Al'e-
ra, en op zekeren avond spraken zij, ip den
'eh tigs ten toon, over een verandering.
„De wereld zou geen plaats voor mij zijn zon
der mijn vrouw," zeide hij. „Ejn flus zon ie Rome
graag willen zien, Isola? Wat heeft je dat denk
beeld in 't hoofd gébracht?"
„O, het is een oude droom, zooals ik zooeven
zeide. En onlangs heb ik met Pater Rodwell
- - a- i gesproken, die Rome zoo goed kent, alsof hij
"a -&n W11 ,onze matten oprollen, Isola? Beo een Roméinsch burger was, en hij heeft mij nog
j verlangender gemaakt om er heen te gaan - al?
San Remo niet moede?"
Neen. Martin. Soms ben ik mijzelve moede --
aar die olijfbosschen en citroenboomenlaan n0oit.
ros maakt die stille schoonheid van deze plaats
j treurig, zonder dat ik weet waarom; maar dat
een soort van treurigheid, waaraan niemand
n ontsnappen." j
.Is er een plaats op de wereld binnen vrij
makkelijk bereik van déze, die je zouit wen-
icn te zien?" vroeg haar echtgenoot.
,Ja. er is één stad op de wereld, die ik altijd
langd heb te zien."
„E.n die is?"
.Rome! Ik zou eenmaal in mijn leven Rome
.arne willen zien, Martin, als het niet te lastig
je is.
lastig
J astig! Kan iets te lastig voor mij zijn, als
S jou genoegen doet? Je zult Rome zien -
il, éénmaal, maar telkens en telkens weer, in
loop van een lang en gelukkig leven, hoon
Ik ben dertig jaar oudier dan jij, maar ik
ren er op nog dertig jaar op deze planeet -be
l|n, voordat ik mijn kaars uitblaas en „goeaén'
lit" zeg."
od geve dat je tot in hoogen ouderdom
t leven, Martin. Een man zooals jij kan go-
ig op de wereld zijn."
jij er niet tegen hebt, Martin."
„Integendieel, het zal een genoegen voor mij
zijn. We gaan naar Rome, Isola, als je doklcr
het goedkeurt.. Het zal Allegra wel bevallen,
dat weet ik."
„Mij bevallen?" riep Allegra uit. „Ik zal er
in verrukking over wezen. Ik ken de catalogussen
van al de kunstgalerijen uit mijn hoofd'. Ik ge
loof, dat ik elk van de zeven 'heuvels zoo goed
ken, alsof ik er van mijn kindsheid aan op ge
wandeld had. Ik heb zooveel beschrijvingen, van
die-stad en haar omstreken gelezen, en de men
schen benijd, die dat alles gezien haü'le.n. Zij
hebben Rome gekend; zij hebben in Rófne' ge
woond."
De zaak werd gemakkelijk beschikt. .Kapitein
Hulbert was de eenige die de verandering spéél.
Hij was een maand te San Remo geweest en Hal-
eiken dag in Allegra's bijzijn kunnen doorbrengen.
Daar waren geen schilderijen - dan aliëeii in
die ééne galerij te Colla. Daar was niets wat
haar van haar minnaar afleidde. In Rome zouden
al de wondpren van de rijkste stad aan wonderen
zijn. D'aar zou de kunst nummer één en' de liefde
nummer twee zijn.
(Wordt vervolgd1/.
