Donderdag il Maart iö26 8te Jaargang BuïtênKandsch Over^bht FEUILLETON ISOLA Rechtzaken NO 30 INTERC. TELEPHOON 52 NIEUWE 11 4 UNGEIUkll COURANT Nadruk verboden. i Het leven brengt soms zonderlinge verrassin gen en uitkomsten, ongedachte wendingen en niet- vermoede veranderingen, die het levensbeeld plot seling grondig wijzigen en ons eensklaps voor een geheel nieuwen toestand plaatsen. Dat maakt het plannen maken vaak zoo moeilijk, maar ook zoo vruchteloos. We trekken na veel nadenken en met moeite een lijn vóór de toekomst. E,n on verwachte gebeurtenissen kruisen den lijn en bre ken hem aan stukken. We tobben ons af over een uitkomst, een oplossing, we zien geen uitweg uit moeilijkheden en bezwaren. En als door een reuzenhand worden door onverwachte gebeurte nissen, alle bezwaren plotseling weggenomen zoo dat we de oplossing als iets van zelf sprekends voor ons süen liggen. Wat hebben we ons allemaal niet moe gemaakt- over de uitbreiding van den Volkenbondsraad, nu Iuitschland er zijn intrede, zou doen. Polen be*- ■,;eerdie een raadszetel en Spanje en Brasilie en ?elf.s China, door de adgemeene begeerighieid aan gestoken, maakte aanspraak. En achter Polen eu ijtanje en Brazilië doemide Framkrijk's machtige eip ura qoo ;suttii iep qara toa@inga(jsuaSaq. jap SuidjaposroA na» ua^aaperp Avnaiu 'puog uap ui pfu^e naSipjaq uaa jRAa® pp ni uara ifiAueq 'atppoA rapaz Joojjr uapaoS uaa ura qaiz uaui pp uap ^oorS aj pouaSpnxoq TiaqasuRjg uap ura uaposuoAi op roAOuaSap piappuauiop^aoraaSap e(Tnej -raquiRpQ uo 'rapazuo aj qaaj Suipnoq s/putqaSug 'uaünais uagnz ai jazroA qip uapRjs auiajp ura jr-j Sui.iapRSraiA ap ui uo uappaziaA uappnz aj uouuRpd elpbsuRig ap uaSaq. pRRg uap ut qoxz uapaAvg paapq jr tig -uaqjopaq auRpaS puRpipospinQ; hrr ap do ua oureaog ura uaSvrpaaA ap do pnarqui uaa poo rBRui 'SuipraAiuauiRS apRuoipRuraquir oóa TURRpopp ppp ura nazuaoS ap uauuiq uaSuippo-psuaSop apRnoppRU ua opoiqipod -ap ura uaSuurp puoiSrooA uap do aapraqs Sou uao ua- puoquappo^ uap ura psaaS uap ura Suiuuapspui uaa 'SuipapRSraAdpuoq -uapp°A ap ura pqaRui ap ura SuipgRAvzjaA uo- Suippahqppn apfipaüjap uao ut Srz 'qopz aqpaziaA p[0.iaA\ rap Supuaora arequado op XRRjf -do run Fransch-Duitsehe tegenstelling meende te mqe- ten vreezen. v Maar zie, daar kregen in de Fransche Kamer enkele leden het in hun hoofd, de belasting op de betalingen uit het finantiëele ontwerp, dat al zoo lang in behandieling is, los te maken. $De meer derheid der Kamer stemde voor hun 'voorstel. De regeering nam ontslag. Ejn mefeen schenen alle moeilijkheden, waarvoor men zich te Genève en elders het' hoofd gebroken had, plotseling als weggeblazen en was de kwestie van Tie uitbrei ding van den Volkenbondsraad tegelijk met Duitschland's toetreding tot dien Bond en dien Raad als van zelf opgelost. Want, nietwaar? het is nauwelijks denkbaar, dat een Fransche regeering die reeds haar ontslag Allegra was niet onverbiddelijk. Daar, in de ruïnen van de Keizerlijke baden, waar ëlhelley zijn wonderdroom van den Prometheus droomde, bepleitte kapitein Hulbert zijn zaak. Kon lief de het pleiten van zulk een teederen minnaar weerstaan? Kon het kunstgevoel de verlokkingen van Venetië weerstaan Titiaan en Tintoretto, de kathedraal van St. Markus en het pale id van de Doges, de geboorteplaats van Desdemona en van Shy lock, de woonplaats van Byron en van Browning Zij stemde toe in Borne te trouwen. Ein ter wijl zij in die ongestoorde eenzaamheid zaten, vlijde zij zich tegen hem aan, èn met zijn hand in de haré, zag zij tot hem op, zeggende: „Fin dan behoor je mij geheel en al toe, John. Dan spreek ik over je als mijn man. „Mijn man zal dit of dat doen. |Mijn 'man ist uitgegaan, maar bij zal wel spoedig thuis komen." Thuis' Mija man! Wat klinkt dat vreemd!" »Nu klinkt het vreemd en verwonderlijk, lijve. Voordat onze wittebroodsweken om zijn, is het een soete en welbekende klank geworden." In een gelukkigen droom liepen zij naar het Biazza de Spagna terug, even onbewust van dén bistorischen grond, dien zij betraden, alsif zij 111 de lucht zweefden. Dien avond "was het aan tafel een vrooi ijk gazelschap. Pater Bodwell dineerde bij hen, en verhe.ugde er zich op, dat hij die gelukkige ge heven zou trouwen en nam al de beschikkingen van de plechtigheid op ziöh: in den zak heeft, het te Genève nog op haren en snaren zal willen zetten en haar wenschen omtrent het toekennen van. vaste raadszetels aan Polen en Spanje doordrijven. Ein trekken ze zien terug, dan zullen noen Polen noch Spanje hals starrig voet bij stuk houden/Daarmee is de kwes tie niet opgelost. Maar wanneer in de eerstvol gende vergaderingen, waarin tot Duitschiands toelating besloten zal worden, niet ook tevens de andere sollicitanten toegang tot den Bond krij gen, is althans voorkomen, dat de toelating van nieuwe leden geheel als een tegenwicht tegenover Duitschland's toelating zal gezien worden eu zal tevens Duitschland het recht -krijgen zich zelf over de toekenning van nieuwe raadszetels in een volgende raadsvergadering uit te spreken. Maar bovendien: tijd gewonnen is veel gewonnen. De heeeren kunnen zich nu nog eens over "het geval beraden en zich er van bewust maken, dat uitbreiding van het vaste aantal raadszete's de macht van de Bondsvergadering opnieuw in krimpt en het zoeken van meerderheden in den Bond ten behoeve van eenig land 'de politieke tegenstellingen opnieuw duidelijker naar voren haalt en dat beide gevolgen in lijnrechte tegen spraak zijn met de bedoeling van den Bond, die internationale samenwerking wil op voet van gelijkheid. j De Parijsche „Temps" heeft geschreven „Te gen de uitbreiding van de Duitsche macht in' Midden-Europa wordt thans een slagboom ge steld, die zoo streng zal worden, dat alle pogin gen van het „Deutschtum" hem niet zullen kun nen verwrikken. Nu hebben de Franse he he eren met hun pogingen tegen het „Deutschtum" mo gelijk alle recht. Maar zij moeten bedenken, dat daarvoor de Volkenbond niet dient. De Franschen hebben trouwens den eersten tijil wel aan wat anders te ten ken dan aan verziet! tegen de Duitschers en uitbreiding van de eiqten macht. Die omverwerping van het ministeri..e-Briand| heeft al dadelijk ten gevolge gehad, lat dq franc opnieuw enkele punten daalde. En ze zullen zich daarom toch eindelijk bewust moeten worden van het gevaar der crisis, die Frankrijk bedreigt. Het heet, dat Briand en Nintsjitsj, de Zuid-Sla vische minister van buitenlandjsche zaken over vernieuwing van het verdrag tusschen Frankrijk en Zuid-iSlavië hebben onderhandeld, door wel ke vernieuwing net den vorm zou krijgen van het Fransch-Poolsch en het Fransch-Tsjechiseh verdrag. Tegelijkertijd onderhandelt de Boemteen- sche gezant te Parijs over een militair verbond! met Frankrijk', gaat Benesj, de Tsjechisch-iSilowa- kisehe minister van buitenlandsche zaken op be zoek te "VVeenen om met Oostenrijk de banden toe te halén. Het zijn ongetwijfeld allen maatre gelen tegen het „Deutschtum" -en ter verster king van Frankrijk's machtspositie. Maar het schijnt toch wel, of Frankrijk in de allereerste plaats versterking van iets anders noodig heeft „Het zal een zeer stil huwelijk zijn," zeide de kolonel, toen de drie mannen onder het rov ken van een sigaar bij elkaar zaten in'een veran- i da, die op den kleinen tuin Van oranjeboonen I en oleanders uitzag, terwijl de avondschemering 1 begonnen was en de halve maan aan don nog flauw door den gloed der ondergaande zon ge- i kleurden hemel scheen. „Isola zou tegen geen drukte of opgewondenheid kunnen. Gelukkig heb- I ben wij in Bome geen familie of Vrienden. Nie- mand kan gegriefd wezien, omdat hij niet genoo- I digd is." „En van mijn kant is er niemand aniors dan j Lostwithiei, die ©enige aanspraak heeft om er bij tegenwoordig te zijn," zeide Hulbert. „Ik heb geen last van familie. Alle bloedverwanten die ik heb, zijn veraf; en daar mogen zij blijven. Mijn waarde Disney, wat mij betreft, kan onq huwelijk niet te stil zijn. 't te alleen de bruid, die ik verlang, geen drukte, geen' bloemen, geen bruiloft en bruidsmeisjes. Laten wij om half elf trouwen, en uit de kerk naar het spoorweg station rijden in tijds voor den trein van twaalf uur. Ik heb afgezien van mijn droom om' A'terra langs dp kusten van Zuid-Italië naar de Adriati- sehe Zee te brengen. We zullen eerst naar Flo rence gaan, eenige dagen in de kunstgalerijen doorbrengen, en vaifdaar naar Venetië gaan. waar wij de Vendetta zullen laten komen, die daar bij het arsenaal voor anker zal liggen, gereed on; ons dadelijk weg te brengen als wij van de stad en van oudé herinneringen genoeg hebben." Pater Bodwell verliet hen en ging naar de huiskamer, waar Isola en haar schoonzuster bij het lamplicht zaten Isola's handen, met een haakwerkje onledig, terwijl Allegra, over do ta fel gebogen, met een potlood herinneringen van de baden, de graftombe en de ossen schetste. De priester sloeg dien avond Isola met bijzon- smaakt als room en goed zou doen, nu eens een tijdlang niet, aan, versterking van eigen reeds zoo overmachtige militaire en politieke en politieke machtspositie maar aan regeling van zijn finantiëele aangelc- genneden te denken. Het zal ongetwijfeld wel weer een nieuw ministerie krijgen met of zon der Briand, dien men graag voor buitenlandsclie zaken schijnt te willen behouden. Misschien is het er al, wanneer deze regels gedrukt worden, Maar zijn taak om tusschen de wenschen van hot, kartel van radicalen en socialisten en de oppo sitie in een finantiëele regeling te ontwerpen, die Frankrijk uit het moeras helpt, lijkt niet gemakkelijk. En toch is die regeling een eerste eisch voor Frankrijk's toekomst. De nieuwe Fransche minister-crisis heeft E,u-' ropa en den Volkenbond onverwachts uit d? na righeid geholpen. Maar Frankrijk is er allerminst bij gebaat. En het lijkt al heel onwaarschijnlijk, dat het ook op een plotselinge uitkomst zal mogen rekenen. VOOB, BjEN POLITIEBFt CHTEB, Zitting van Maandag 9 Maart. Zucht naar hafifaanljes. Een nog tamelijk kinderlijk uitziend jong- mensch met een even kinderlijk stemmetje, zich aandienend ate arbeider op een melkfabriek stond v terecht wegens diefstal van sigaretten uit den in de goederenloods van de spoorwegmaatschappij geborgen pak. Hét papier was opengescheurd en 'het begeerde genotmiddel uit "het pak ontvreemd. De verdachte jongeling "beweerd in strijd met zijn verklaring voor de politie afgelegd, dat hij de sigaretten zelf niet had gestolen, maar had| gekregen van een jongeren vriend, die den diefstal had gepleegd. De erkentenis, die hij voor 'den met het. onderzoek belasten rijksveldwachter .ÏSTi afgelegd, was hem eigenlijk door Rezen in den mond gegeven. J Nadat met gesloten deuren ook gezegd vriendje had terechtgestaan, besliste de politierechter, dat de zaak naar den rechtercommissaris in straf zaken werd verwezen. BJjk en geen geld. Een gepensioneerd O. I. militair, die reeds eeni ge dagen de gastvrijheid had ingeroepen van die Heldersche politie, werd ten slotte ingepikt we gens landlooperij en 3tond heden terecht omdat hij zonder middelen van bestaan had rondgezworven. dere belangstelling gade. Hij zag een merkbaife verandering in de uitdrukking van haar gelaat een verandering, die zelfs te bespeuren was in haar stem en haar manieren een opgeruimd heid, die een verlicht hart of godsdienstige opge wektheid kon beteekenen. „Zou zij het hem gezegd hebben?" dacht hij. ?„Zou zij moed gegrepen hebben om haar zonde aan dien getrouwen, liefhebbenden echtgenoot te belijden en is de last van haar hart af?" Neen, hij kon niet gelooven, dat zij den sluier van net treurig geheim van haar verleden voor hem had opgelicht. Martin Disney's onbewolkt voorhoofd was dien avond niet dat van een man, die pas vernomen had dat de vrouw, die hij lief had, hem had verraden. Vergiffenis kon cr zijn vrede tusschen man en vrouw na zulk een ontdekking, maar niet zulk een kalmte als hij dien avond in Martin Disney's toon en manieren yjegens zijn vrouw zag. Zulk een donderslag moest een verpletterende uitwerking gehad heb ben op den man, die er door getroffen was. Neen, haar geheim was nog in haar onboetvaardig hart besloten. Berouw had zij ja. Zij had den beker van wroeging in al zijn bitterheid gedronken; maar het ware berouw, het berouw Van den; Chris, ten, dat zich betoont in zelfvernedering en be lijdenis -Can zonde, kende zij niet. En toch solinen zij blijmoediger ie zijn. Er was een uitdrukking v\m bijna vrome berusting in dat bleek en kalm gelaat en in de al te glinsterende oogen, "Fr was iets gebeurd een zedelijke verandering, die haar tot een nieuw wezen maakte. Pater EodWell schoof zijn stoel dichter bij' den baren, en beschouwde haar .ernstig, metzijn gulhartigen glimlach. Hij was een man van een nog jeugdig voorkomen, een man op wien de jaren van ïangdurigen arbeid in de donkerste plaatsen der aarde geen ver3*ijtenden invloed hadt j De man is metselaar en beweerde nu wel weer aan 't werk te kunnen komen. Hij kan zijn pensioen f 5 per week niet vangen, omdat inen hem zijn papieren heeft ontstolen en hij zich niet kan iJentificeeren. Diat was een belabberd 1 geval, maar 'de officier meende, dat "de poiitie te Arnhem, waar de landlooper feitelijk thuis hoort, hem wel kon heipen aan een idoiiLteits- 1 kaart. De politierechter heeft de verdere behandeling bepaald op volgende week. Verba volant, scripts manent. Woorden vervliegen, maar geschriften blijven, De waarheid van deze spreuk ondervond ook oen Heldersche winkelier in muziek insfruinfen- ten, toen hij- in disharmonie geraakte met een <i;f igen sergeant addbjcA. d o e.n gramaphrm had gekocht en niet genegen was om de.fü.85 die hij volgens den leverancier nog te betalen had, weigerde, te voldoen. Mijnheer weigerde de aangeboden kwitantie en liet zich niet vleiend uit over oplichters enz. en toen hem opnieuw die lïwian tie werd gepre senteerd, was hij zelfs zoo vrij d't document te verscheuren. De gramaphoonha.ndelaar werd nu ook boos en schreef den adelborst een brief, die heel pittig was gesteld, maar helaas termen opleverde, dat hij wegens beleediging kon worden vervolgd. Voor dit feit stond hij dan oo1: terecht, maar de heeren magistraten zagen hel goed in, dat de beleedigde partij hier ook niet vrij uit ging en weird de verdachte veroordeeld 1 slechts f3 boete of 1 dag^1 hechtenis en had de geachte verdediger mr. Polack uit Helder een even aan gename als gemakkelijke taak. Uit een an([|;r vaatje getapt. Een te Helder woonachtig en bij Alkmaarsch' Justitie niet onbekend jongmensch, m. ".si zich 'heden verantwoorden wegens vernieling in het huis zijner ouders op tweeden Kerstdag en mis handeling van een paar nog zeer jeugdige dienst boden, die zich blijkbaar zeer aangetrokken ge voelden naar het milieu in het huis van de ouders van verdachte. Bovenbedoeld jongmensch wa-' op gemelden datum in een stadium van vernielzuch tige en kwaadaardige dronkenschap. Hij vernielde in het huis van zijn oudeis eenige kasten en sloeg een glasruit in. Bovendien mis handelde hij een 18-jarige bezoekster en gaf hij den volgenden dag een ander jong meisje, diat zijn ouders een bezoek bracht, door haar te slaan en tegen de beenen te echoppien. Het was eigqntlijk een rare geschiedenis, 'n mysterie, waarin het maar heter is, zich niet te verdiepen. De schade aan het perceel toegebraent va; betaald en alle klachten waren ingetrokkenHoe wel de verdachte nu niet zoo'n heilig b_ ntjè was en de officier er dus niet aan dadht m geno.r te geven aan de verzoekschriften uct intrekking, wilde hij er toen rekening mede houden en zicR den gehad. Hij had te veel liefde voor zijn werk gehad om er den drukkender; last v,Tn te gevoe- fien. Hij had altijd geholpen om leed te verlich ten, nooit om 'het Te verzwaren. Hij stelde diep belang in fsola, en had al haar veranderingen- van gemoedsstemming seuêrt hun gesprek in de scha duw van dien ouden Bomeinschen muur gadege slagen. Hij had den indruk bespeurd, dien de geschiedenis en de traditiën der Kerk op haar maakten, en hij zag in haar karakter een natuur lijke neiging tot vroomheid,.juist die ontvanke lijke geaardheid, die een vrouw tot een leven van zelfverloochening en heldhaftig streven, maakt. Hij had haar eenige van die boeken ge leend, waarmee zij het meest op had en die hij zelf las, en met haar over godsdienst gesproken, voorzichtig om' niet te veel of met te sterken nadruk te zeggen, en met geen enkel woord op de ontdekking van haar vroegere schuld zinspe lende. Hij wilde haar tot het volste vertrouwen op hem winnen, haar leeren in haar hulpeloosheid: op hem te steunen, totdat het oogenblik kwam dat zij zich door hem 'tot haar echtgenoot liet leiden in de zelfverloochening van een boetvaar dige zondares. Terwijl hij haar in het lamplicht gadesloeg, ontmoetten haa roogen de zijnen met een vrijer blik, dan hij er in lang in gezien- had. Zij zag er werkelijk blijmoedig uit, en zulk een blijmoedige uitdrukking op een gelaat, waarop de dood zijn stempel heeft gedjrukt, heeft altijd iets dat aan een leven aan gene zijde des grafs doet donken. „D-at huwelijk in 't. vooruitzicht heeft u bijzon der opgebeurd, mevrouw Disney," zeide hij. „Op den trouwdag zullen wij u in goede gezondheidi zien." „Ik gevoel mij beter omdat ik zoo blij ben," antwoordde Isola naïef, haar hand in die van Allegra leggende. ("Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1926 | | pagina 1