NIEUWE
m
Donderdag Maart iv*6.
8te Jaargan
m
Buitenlandsch Overzicht
FEUILLETON
ISOLA
Plaatselijk Nieuws
DE „GEISHA"
Uit den Omtrek
NO 8b INTERO. TELEPHOON 52
LniiEDUkERlUOIKAn
Nadruk verboden.
Nood leert, bidden, nietwaar? Ein wanneer heel
Kuropa en de Fransche schatkist op een nieuw
Fransch ministerie zitten te wachten, lan kan
men zich daarover geen weken lang bedenken.
Briand, de aftredende minister-presidient, waar
die zich gemakkelijk had laten overreden om ook
nieuwe te worden, vVas er trouwens juist de
man naar om zoo'n ministerije in een paar da
len in elkaar te knutselen. Een paar radicalen
hier, een paar socialistische radicalen van ginds,
wat socialistische en andere republikeinen en het
ministerie zat in mekaar. Of nu wel goed de
juiste mannen op de juiste plaatsen kwamen, en
niet wellicht de minister van onderwijs minis
ter van financiën of oorlog had moeten zijn, daar
heeft hij zich niet al te moe over gemaakt. Er
moest in de kamer een meerderheid zijn, waarop
te steunen viel, en deze meerderheid moest door
de keuze van leden van de verschillende in aan
merking komende partijen tot ministers aaneenge
bonden warden. Dat was de hoofdzaak. Dan moes
ten de Fransche finantiën opgeknapt worden;
daarvoor had de nieuwe minister van finantiën,
Péret, te zorgen. En ten slotte, maar niet in de
laatste plaats moesten de zaken te Genève opge
knapt worden en daarvoor zou Briand zelf zorgen.
Die zaken te Genève toch betroffen niet in
de eerste plaats Emropeesche, maar Franschie be
langen. En dat treeft' het wel vooral zoo moeilijk
gemaakt ze in het reine te brengen, waar do
machinerie te Genève, die Volkenbond Neet, toch
eigenlijk op het herwerken van "Furopeesche be
langen ingericht was en er naïve volken en af-
gévaardigden waren, die aan die bestemming vast
hielden cn zelfs meenden, dat net aan de machine
enorm schaden zou, zij wellicht zelfs stuk zou
breken, wanneer andere dingen, dan waarop
ze was ingericht, te verwerken kreeg.
Dat waren degenen, die te Genève "de zaken
bedierven en tegen wie Chamberlain en ande
ren op heftige wijze uitvoeren, omdat ze bet
wilden hebben, zooals het hoorde te wezen en
niet, zooals Engeland en Frankrijk en Italië en
larije en Polen en Brazilië het hebben wilden.
Maar het hielp niet, dat uitvaren. Zweden
hield voet bij stuk, ook al dreigde (Spanje met
opzegging van net handelsverdrag.
Dn Duitschland bleef niet anders vragen dan
toelating tot den Volkenbond en tot een raaÜs-
zetel en wilde daarvoor geen enkele belofte doen
omtrent zijn handelingen en beslissingen, wan
neer het eenmaal lid was.
De heeren raakten er een beetje verlegen mee
Het was waar, dat de vergadering van Volken
bond en Volkenbondsraad waren bijeengeroepen,
enkel en alleen om over DuitschLand's toelating
to beslissen en dat, wanneer zij nu meteen toe
lating van Polen en Spanje en Brazilië ei3chten,
zij het waren, die roet in het eten wierpen. Het
was ook waar, dat Zweden volkomen reicht hal
zich tegen een verandering in den Volkenboni te
Verzetten, die een geheele wijziging in de verhou
ding tusschen Raad en Vergadering ten gevolge
moest hebben, wanneer het di eniet in het belang
van den Bond achtte en er, wanneer het die
groote heeren'werkelijk om de belangen van den
Bond en niet om versterking van eigen positie
in dien Bond te doen was, geen enkele redeni was
om nu op dit oogenblik de toekenning van raais-
zetels aan Spanje en Polen en Brazilië te willen
doordrijven tegen het verzet van andeilen in.
Maar waarom moest dit nu alles zo ojduid'elijk
en breed uitgemeten gezegd worden? Duitsch
land en Zweden hadden toch „ja" kunnen zeggen.
Fin daarmee was de zaak tot hun en aller tevre
denheid opgelost geweest. Nu ze dat niet deden,
toonden natuurlijk allereerst de drie candidéten
voor een raadszetel China, de vierde, was hen
minste zoo verstandig zich stil te houden zich
gebelgd.
Aanvankelijk scheen het, of zoowel Spanje als -
Brazilië het op het uiterste wilden laten aanko
men en zich niet alleen togen Doiitschland's toe
lating in den Raad verzetten, wanneer ze niet
Ojok zelf een vasten zetel kregen, maar zich ook,
zoo ze hun zin niet kregen, uLt den Bond terug
trekken.
M'aar de groote vrienden, Engeland en Fraaie
rijk en Italië, die het voor 'hen hadden opgeno
men, hebben blijkbaar den raad gegeven, zibh aan
vankelijk maar te schikken. En met des te hard
nekkiger ijver zijn die toen voor een vastten raads-
ze'tel voor Polen opgekomen, dat trouwens van
den aanvang af Frankrijk's favoriet geweest was.
Chamberlain, de Emgelsehe minister deed dit
vooral uit vriendschap voor Frankrijk, en han
delde daarmee ongetwijfeld togten don wil van
de groote meerderheid van z'ijn volk. Maar Frank
rijk had er verder strekkende bedoielingen mee. De
plannen omtrent een verdrag tusschen Italië en
Zuid-Slgvië, dat de correspondent van de Dimes
al gesloten noemde, maar dat in elk geval wel
in den smaak zal zijn; bewijzen wel, hoe de uit
drukking in de Temps omtrent de slagboomen
tegen het „Deutscbtum" in Midden-Europa geen
fraso geweest is.
Tusschen Zuid-i3Iavië en Italië gaat het ook
nog om andere dingen. Em de toestand op dien! Bal
kan en in de Adriatische Zee blijkt dan een ;lér
hoofdonderwerpen van het verdrag. Maar daar
naast is ook het gezamenlijk verzet tegen de aan
sluiting van Oostenrijk bij Duitschland een der
voornaamste oorzaken. Ein hij dat verbet zullen
zich niet alleen de kleine EintentJe Staten en
Polen, maar ook Frankrijk aansluiten, die zien
allen door den natuurlijken groei van Dui'.-rli-
land in hun huidige machtspositie bedreig! zou
den achten.
Maar houden dergelijke nieuwe bondgenoot
schappen tegen een bepaalden staat niet weer
een dergelijken toestand in als die in 1914 de
wereldoorlog veroorzaakte? Em is een dergelijke
XXVVII.
Kerkklokken luiden altijd in die stad van vele
kerken, en plechtig klonk het klokgelui -.oen
Isola zwak de trap naar de kamers, die kolonel
Disney gehuurd had, opliep. Zij liep zelfs nog
langzamer dan gewoonlijk en 'haar echtgenoot
kon haar "Zwoegende ademhaling hooren, toen zij
trede voor trede, en zich aan de leuning vast
houdende, naar boven ging. Hij had haar zijn
arm aangeboden, maar onder aam de trap had zij
hem bijna ruw teruggestooten.
Zij traden de met bloemen versierde zitkamer
binnen, waar het zonlicht door de Yliohte jaloe
zieën scheen. Het was daar zoo stil, dat zij' het
plassen van de fontein op het Piazza en het; zacht
ritselen van de lindeboomen in den tuin konden
hooren.
Man en Vrouw stonden tegenover elkander, hij
la groote ongerustheid, zij doodsbleek en met
glinsterende oogen.
,Nu is zij weg zij is nu mevrouw' Hulbert,
zij behoort 'hem toe, en ons niet meer," zei ie
Disney om maar iets te zeggen, terwijl hij zijn
vrouw met een zeker angstig voorgevoel hij
wist niet waarom gadesloeg. „Wij zullen haar
®j®t weinig misseQ. Spijt het je eigenlijk niet
dat zij getrouwd is, Isola
,»0f het mij spijt? Neen, het verheugt mij
het verheugt mij van ganscher harte Ik beb
daarop gewacht."
En 'eensklaps wierp zij zich aan zijn voeten,
eri lag daar geknield, met neidèrhangend hoofd!
el1 gevouwenhanden als een boetvaardigp
smaakt ah room
iMagdalena.
„Ik heb gewacht totdat zij getrouwd 'wa
ren zoodat je niet kon weigeren haar te' laten
trouwen met zijn broeder daar heb ik op: ge
wacht om je te zeggen, wat ik je terstond had
moeten zeggen toen jij uit Indië kwam. 'Mijn
eenige hoop op vergiffenis of vrede was het je
toen gezegd te hebben je toen misschien voor
altijd te moeten verlaten je nooit weer de
durven drukken mij nooit weer je vrouw te
durven noemen nooit de moeder van je kind
te worden. Sedert dien dag is mijn geheele leven
een leugen geweest; en alles wat ik geleden
heb al de foltering van mijn wroeging - - kan
geen boetedoening zijn om mijn schuld uit te
wissehen."
„Isola, qm Godswil, houd op!"
Weer overviel haar een hevig» hoestbui, en
sprakeloos zonk zij aan zijn voeten neder.
Hij hief haar in zijn armen op, droeg haar
naar desofa en sloeg de jaloezieën open om licht
en lucht binnen te laten, terwijl zij daar uitge
put lag en haar witte - lippen met een zakdoek,
waa rbloedvlekken op te zien waren, afveegde.
Hij beschouwde haar met een gevoel van mele-
lijden en schrik. Hij dadht dat zij ijlde, da! de
opgewondenheid van dien ochtend op een ijlende
koorts was uitgeloopen. Hij wilde om hulp schel
len en dadelijk haar dokter laten komen, maar
zij 'hield hem tegen, en legde haar vormagerdte
koude hand op zijn arm.
„Kom hier naast mij zitten, Martin laat mij
uitspreken ik moet je alles zeggen d®
volle waarheid."
Die woorden kwamen langzaam en hijgend over
haar lippen, en haar weinig, nog overgebleven
krachten bijeenzamelende ging zij met een zwakke
bevende stem. maar op den toon van een vast
politiek als nu vooral Frankrijk, Italië en de
kleine Entente voeren in overeenstemming met
de gedachte en de bedoelingén van dien Volken
bond?
De onderlinge strijd te Genève om versterking
van 'eigen positie tusschen de leden van den
Volkenbond gevoerd, heeft ons geen denkbeeld j
kunnen geven van de internationale samenvver- I
king. Met allerlei oompromissen heeft men dén
toestand trachten te redden. Het heette zelfs, dat
Zweden en België onmiddellijk afstand van hun
zetel wilden doen, om zoo zonder wijziging ijc-
len, dat in hun plaats gekozen kon worden, in
den Raad te krijgen. Maar dergelijke nieuwe -:tn-
ten-groepeeringen als zich in Midden-Europa vor
men, kunnen slechts den indruk versterken, die
Genève ons gaf.
De oude tegenstellingen leven nog even kracfi-
tig en het gaat nog als altijd om het enge eigen
belang. Ein zullen wé dan nooit de internationale
samenwferking en de nieuwe internationale sa-
menleving krijgen, waarop de Volkenbondsgo-
da,chte het uitzicht schéén te openen? Wie weet?
Nood leert bidden. De nood-van den wereldoorlog
heeft den Bond Van Genève geschapen, die slechts
een eerste aanloop bleek. Wellicht is nog fel
lere nood noodig, om de gedachte, die in ,1eze j
poging uitgedrukt lag, eindelijk te verwerke
lijken.
De operettevereeniging „Caecilia" te Ou'lkar-
spel, heeft van zich doen spreken op eene wijze,
die haar naam opnieuw zal doen klinken. Zon
dag- en Dinsdagavond heeft deze vereeniging
opgevoerd „De Geisha", eene schitterende ope
rette, vertolkende een Japanschie Theehuis Ge
schiedenis. Men moet er niet te licht over den
ken, wat er voor noodig is geweest om te be
reiken wat is verworven, n.l. een algemeen er
kend succes, wat de vertolking in haar geheel
betreft, daaronder begrepen dan zang, décor, spet
en cöstuums, maar niet te vergeten ook bege
leiding en directie, dat hebben allen gezien,
'die de uitvoeringen hebben bijgewoond.
Waarlijk, er hadden er meer kunnen en moe
ten zijn om de belangstelling evenredig te doen
zijn aan de prestaties der leden.
Zooals we reeds zeiden dan. De muzièk is ge
ïllustreerd met lustige melodieën, die op stree-
besluit, voort:
„Er is een tijd geweest dat ik meende het je
nooit te kunnen zeggen d,at ik in 't graf zou
gaan zonder mijn zonde bekend' te hebben, en
dat je nooit zou weten, welk een onwaardige
vrouw je hebt liefgehad. Toen heb ik op mijn
knieën voor God de gelofte afgelegd, dat ik je
iii mijn laatste levensuur alles zou zéggen
en de dood' is nu niet meer veraf, Martin. Ik
heb het te lang te lang reeds uitgestaldNu is
er nauwelijks meer boetedoening in mijn beken
tenis. Ik heb je liefde verbeurd ik heb je
bedrogen."
Hij zag haar met ontzetting aan, hun gezichten
waren dicht bij elkander, terwijl hij zich over
de sofa heenboog.
Neen; dat was geen ijlen; in haar woorden was
verschrikkelijke waarheid. De oogen, die tot hem
opzagen, glinsterden niet van koorts, maar van
het vast besluit om een door Schuld bezwaard
geweten te ontlasten.
„Je hebt mijn liefde verbeurd - je hebt mij
bedrogen!" herhaalde hij langzaam. „Wil je daar
mee zeggen, dat je me dien avond in Lonlfen
hebt voorgelogen dat je meineodig bent ge
weest, toen je God tot getuige riep dat ja rein en
trouw was
„Toen was ik je trouw, Martin. Ik ha! be
rouw over mijn zonde. Ik was toen je liefhebben
de, getrouwe vrouw, zonder een enkele andere
gedachte dan aan jou te hebben."
j „Liefhebbend, getrouw riep hij met smadolij-
ken toorn. „Je hebt mij bedrogen cn onteer!
i je hebt je naam tot een schimpwoord gemaakt
tot een spot en een smaad voor zoo'n man als
Van Sittard Crowther en voor hoe velen al
niet meer! Je hebt gelogen je hebt mij voor
gelogen door eiken blik, door elk woord, dat ja
lende wijze bij fluit en clarinet echode. Op die
dartele tonen worden de koornrs. gedragen, trip
pelen en dansen de Geisha's, flirt Fairfax met
Mimosa, die schertst en treurt in imponeerend
spel, klaagt Wunhi, de Chinees, fladdert Molly
in haar papegaaienlied, lokt Juliette met aan
minnige lieftalligheid.
[Wij hebben hartelijk genoten. De hoofdrollen
zaten in uitnemende handen. Wat is er mooi
gezongen door Mimosa, Juliette, Molly, Fair
fax en Gunningham. De voordracht en het losse
en guitige spel van Juliette en Molly waren schit
terend. Welk eerwaardige tooneelaankleeding en
kleurige costuums, waaraan blijkbaar bijzonde
re zorg was besteed. Over de vertolking 'Lei-
koren, duetten en kwartetten, mag een woord
van lof niet onuitgesproken blijven. Zoowel 't
een als 't ander was uitnemend verzorgd,
sommige tooneeltjes waren af.
De heer II. Zaal, die den heer Kéeman als
directeur verving, zat er kranig in. De heer Klee-
maii moest zich wegens gezondheidsredenen de
leiding laten ontzeggen en de heier Zaal kweet
zich uitnemend van zijn taak.
Wij sluiten ons geheel aan bij de woorden van
den heer Van Twuijver, die hoopte dat de direc
teur weer spoedig mocht herstellen. Voorts richt
te hij woorden v'an dank aan allen, die aan het
succes Van den avond hadden medlegewerkt.
Wij zouden het jammer vinden, wanneer dit
aardige Japansche spel hierbij was afgeloopen.
Naar verluidt, zou het ook -in Zuidscharwoude
kans hebben opgevoerd te worden. Aanbevelen
kunnen wij het wel.
W ARMENHUIZEN.
De politie dezer gemeente mocht er in slagen
de dieven op te sporen, die vorige week een! hoe
veelheid lood wisten te kapen van de school
alhier.
BIRKSHORN.
-Het huisgezin van den heer B. werd verblijdt
door het fortuintje van een prijsje met de Eöipl-
weisszeep een horloge.
- SIT. PANCRiAS.
Woensdagavond werd in het lokaal van den
heer Gerritsen een lichtbeeldenavond georgani
seerd door de afd. St. Pancras van Volksonder
wijs, hoofdzakelijk Voor kinderen der leden. In
grooten getale opgekomen, heb bea de kleinen ter
dege van de verschillende platen genoten, welke
door den heer Sinjewel op bevattelijke wijze
werden toegelicht. In de pauze werden de school
gaande kinderen onthaald op een reep- en kop
chocolade, hetwelk met uitbundig gejuich werd
begroet. Het bestuur van Volksonderwijs, welke
zidh dezen avond heel wat moeite getroostte,
kan zich zeker verheugen met de gedachte, vele
kinderhartjes verblijd te hebben. Het was een
waar genoegen de verheugde gezichten te aan
schouwen.
een deugdzame en getrouwe vrouw deed schij
nen. Mijn God, wélk een ellende!"
„Martin, heb medetijden?"
„Medelijden! Ja, met die laaggezonken vrou
wen, die voor geld veil zijn, heb ik ook! medelij
den. Moet ik medelijden met je 1 nebben, zooals ik
het met die heb met jou, die ik! aanbad die
ik zoo rein als de engelen waande? Ein al dien
tijd ben je vatsch geweest zoo v'alseh als de
ihel de speelbal van den eersten lichtmis,
die je voorkwam! Het was Lostwithiel! Crow
ther had gelijk. Hij zou het nauwelijks gewaagd
hebben zoo over je te spreken als hij gelaan
heeft, wanneer hij niet zeker van zijn zaak was
geweest. Lostwithiel was je minnaar."
„Martin, heb medelijden!" herhaalde zij, met
de handen voor het gelaat.
„Medelijden! Ik zeg je immers dat ik medelij
den met je heb medelijden met jou. die ik
placht te vereeren! Groote God! Wat is het grie
vend, achting voor een wezen, dat men lie.fhéeft
in medelijden te moeten veranderenIk heb je
gezegd, dat ik geen schande over je zal brengen,
Isola. Jo hebt geen hardheid van mij te vreezen.
Maa rje hebt'mijn hart gebroken, je hebt mijn
vertrouwen op alle menschen, man of vrouw,
den doodslag gegeven. Ik zou met mijn leven
voor je reinheid 'ingestaan hebben, ik had den
man, die je belasterde, wel kunnen dooden
en je hebt me een valschen eed gezworen -» je
hebt den hemel tot getuige geroepen van een
leugenellendig, misdadig schepsel, Mar
tin. Ik kon er niet aan denken je liefde te zullen
vérliezen. Als de dood mijn eenige boete was
geweest, dien had'ik kunnen verdragen, maar het
verlies van je liefde niet."
(Wordt vervolgd).
