Dinsdag 23 Maart 1926
Qbe Jaargan
Ulf den Omtrek
FEUILLETON
ISOLA
Sport-en Werfsfrijiiesi
BuMand
Nieuwstijdingen
NO. 35 INTERC. TELEPHOON 52
- I NIEUWE^
mi.t;iiiJhi;ii coiibait
- STROEIT.
Zondag hielcl de gymnastiekvereniging W. 1.
K. een openbare uitvoering in lokaal „Halfweg"
alhier.
Onder leiding van haar directeur den heer
Keesman, werden de verschillende nummers aan
rek en brug zoowel als de vrije en orde-oiefenm-
gen keurig uitgevoerd en getuigde dat de naam
W. I- K., Willen is Kunnen, hoog werd gehóuden.
Een aantal voordrachten door damesleden voor
't voetlicht gebracht, genoten de volle aandacht
van het talrijk publiek.
De leden kunnen weer met gerustheid op 'dezen
avond terugzien, daar zij als een alleszins goed
geslaagde beschouwd kan worden. Kien gezellig
bal sloot den avond.
- ST. PANCRAS.
Dezer dagen is de vereen. „Samenwerking'',
hoofdzakelijk bestaande uit kleine bouwers en
indertijd opgericht met het doel elkaar bij ziekte
behulpzaam te zijn door voor zoo'n lid om de
beurt te werk te gaan, ontbonden. Door verschil
lende omstandigheden was het ledental dermate
geslonken, dat de vervulling van de plichten te
bezwaarlijk werd. Wel was nog getracht door een
tasschenvoorstel van den voorzitter, om 3 da
gen per week te werk te gaan, ontbinding «e
voorkomen, maar tekort voorstanders hiervan was
oorzaak dat tot het laatste werd besloten.
bT. MAARTEN.
- De verpachting van grasgewas van den West-
friesehen Zeedijk, heden ten lokale van den heer
Zwekman gehouden, bracht op f1769.met 1
park als opgehouden. In 1925 bracht het in' totaal
op f 1603.
De verpachting grasgewas der wegen van de
Banne op polder St. Maarten, gelijktijdig gehou
den, bracht in totaal op f265.50. In 1925' was dit
f275. -
- SINT PANCRAS.
„OP HOOP VAN ZEGEN
Wanneer men dezen titel leest, denkt men
tegelijkertijd aan den auteur, den grooten schrij
ver, Herman Heijermans, van wiens hand dit
welbekende to-oneelspel afkomstig is;
Maar daarbij zou ook direct de vraag kun
nen worden gesteld: ,,wie kent het niet?"
Reeds door verschillende tooneelvereenigin-
gen is het stuk uitgebeeld, de een mooi, de
ander minder mooi, maar steeds opnieuw
werd men getroffen door de diepe strekking
van dit stuk, belichaamd in een paar woorden:
„de visch-wordt duur betaald."
Welnu, ook „Kunst naar Kracht" vain Sint
Pancras heeft de zware taak op zich genomen
<jit spel van de zee den 2den Paaschdag voor
het voetlicht te brengen in het lokaal van den
heer Gerritsen.
We zouden een ieder willen aanraden zich
De deur werd geopend en. het vriendelijk ge
zicht van pater Rodwell zag de kamer in.
„Ik heb de jonggehuwden uitgeleide gedaan
op hun weg naar Florence", zeide hij, „en kóm
vragen hoe het met- mevrouw Disney is, na haar
vermoeienden ochtend."
„Ik ben gelukkiger dan ik lang geweest ben,"
antwoordde Isola, hem de hand toestekende. ,,Ik
wacht, mijn uiteinde met kalmte arf."
Hij wist wat zij bedoelde en dat de zondares'
'haar zonde beleden had.
„Ga een wandelingetje met mij doen, D'isrtey,"
»ide hij, „en laat uw vrouw een poos haar rust
houden. Ik vrees, dat zij haar hartelijke verpleeg
ster zal missen."
Disney zag afgetrokken op, als een slapende,
die wakker gemaakt wordt, en keek op zijn hor
ige. „Ik geloof dat ik een geschikte plaats
vervangster voor haar heb," zeide hij, en schelde.
„Is die vrouw uit Eingeland aangekomen
vroeg hij de dienstbode.
„•Ia, mijnheer. Zij is hier al een kwartier.
„Verzoek haar dadelijk binnen te komen."
„G, Martin, je hebt tooh, hoop ik, niet om
ziekenverpleegster gezonden riep Isola. op
gewonden. „Zoo erg ben ik waarlijk niet. Ik zou
geen vreemde bij mij kunnen dulden."
„Maar het is geen vreemde, Isola."
Terwijl hij sprak, werd er bescheiden aan de
.deur geklopt.
„Binnen," zeide hij, en een welbekende ge
daante, in een grijs merinos kleed en met een
"ette witte muts op, trad bedaard de kamer in
kwam bij de sofa, waar Isola op lag.
van kaarten te voorzien, teneinde van dit
zoo mooi geteekend stuk, te genieten.
Bi. T. IS. II—Uitgeest II.
'tls om wanhopig te worden. Daar voorspelt
hij me weer dat Di.T.S. verliezen gaat. Natuur
lijk weten allen wie ik met dien „hij" hedóeL'
Veteraan 11 is d egoede uitslag. Beide partijen
kunn-cp "met dit gelijke spel tevreden zijn. Zoo
wel D. als U. hebben gemasseld. Ook is 't ons
meegevallen, dat we in Uitgeest gekomen zijn,
want toen we dachten ,/lit is de goede weg,"
kwamen wc tot de ontdekking, dat we bij een -
bóer op 't erf belandden. Die keek dan ooit' wat
raar, toen hij zoo'n stelletje lefschiopperige jon
gelui aan zag komen. Eindelijk waren wij er
dan toch. Als scheidsrechter Snijders, die uil ste
kend voldaan heeft, de elftallen in 't veld melo-
diëert, zien we dat D. 1 invaller 'heeft en dat U
versterkt uitkwam. We spelen voor de wind.
Dadelijk is U. in de meerderheid, wat zij echter;
niet in doelpunten weet om te zetten, daar de
achterhoede weer safe is. Na de rust komen we
overdonderend opzetten en 't is 'de rechtsbinnen?
die van een mooie kans gebruik maakt. Zou
den we 't winnen? Edoch, 't mocht niet. Vijf
minuteh voor tijd wist U. gelijk te maken.
Einkele oogenblikken daarna einde van dezen
spannenden, mooien wedstrijd. Volgende week
gaat Rood Wit er aan. Help maar kijken.
KNULTJEi.
Qudjorp—Bergen 3
Onder de bekwame leiding van 6cheidsreehit|er
Meerman had de ontmoeting plaats Oudorp
Bergen. Als wordt begonnen speelt Oudorp met
de wind in den rug, en een invaller.. Voor rust!
weet Bergen eenmaal ons doel te doorboren, de'
rust gaat dan ook in met 10. Na rust weet
Bergen nog tweemaal te doelpunten. S-Di.W. 'hóeft
toch de eer nog weten te reddón, want de uit
slag is 31 in het voordeel van Bergen. Gezien
dezen uitslag en dan de bovenste teglen de ondier
ste, en daar nóg bij dat na de rust Cor Oud niets
meer kon uitvoeren wegens verstuiking van zijn
voet, is deze uitslag mij ook ter-lege meegevallen.
Jongens, met van 'de zomer een trainer te ne
men, en een beetje goeden wil geloof ik dat jelui
het volgend jaar een 'beter figuur zult maken.;'
Nou nog eenmaal een uitwedstrijd en dan is de
competitie voor dit seizoen achter den rug:
OUDORPER.
ST. PANCRAS.
Zondagmiddag trok het eerste elftal van Vro
ne na veel gehaspel tenslotte onvolledig op Span
broek aan om S.O.V.V. haar laatsten wedstrijd
in deze competitie te spelen. Ejvengoed als in
deh eersten wedstrijd, welke oostwaarts werd ge
speeld, moest Vrone ook thans het onderspit del
ven. Zij kwamen met een 30 nederlaag thuis.
„Tabitha!" riep zij uit.
„Zeg niet dat 'het u spijt oen oud gezicht weer
te zien, mevrouw Disney. Ik heb mijnheer Mar
tin gezegd, dat als gij ooit ziek mocht worden,
en oppassing noodig 'hadt, ik' "bij u zou komen om
u te verplegen al waart gij aan het andjere
einde van de wereld en mijnheer Martin heeft
mij geschreven dat gij in uW ziekte Ie zorg en
ervaring van een oude dienstbode noodig hadt.
Ik heb mij onderweg nergens opgehouden dan
aan de buffetten, en ik moet zeggen dat Rome
overal ver van daan is, en dat het land, waar
ik doorgereisd ben niet in vergelijking komt bij
CCornwallis."
Zoo sprak zij in één adem voort, terwijl zij
bij de sofa ging zitten. Misschien sprak zij zoo
druk onPden schok te verbergen, dien zij 'gevoel
de, toen zij bet vermagerd, wasachtig bleek ge
laat van haar jonge meesteres zag, die zij in de
ure van schande verlaten had. Zij had haar ver
laten, omdat zij geen omgang wilde hebben mei
een vrouw, die haar braven en haar zoo-hartelijk
liefhebbenden echtgenoot zulk een grievende be
leediging had aangedaan. De trouwe dienstoivle
had afscheid van haar genomen met woorden, die
Isola door het hart sneden.
„Het spijt mij voor u, mevrouw D'isnov,had
zij gezegd. „Gij zijt jong en bevallig, en gij zijt
zeer te beklagen en God we|et dat ik u heb
liefgehad, alsof ge mijn eigen vleesoh en bloed
waart. Maar ik wil niet onder één dak blijven
met een vrouw, die schande over zichzelf ge
bracht en den beste der mannen onteerd heeft.
Isola had niets ontkend, ook niets bekend, en
Tabitha laten heengaan. Eln nu ontmoetten zij
elkaar voor 't eerst weder na die bedroevende
scheiding, en tranen van medelijden stonden de
Odienstbode in de oogen, en haar lippen spraken
slechts de zachtste woorden. Welk een macht
Beter bracht 't tweede elftal 't er af. Dieze
wonnen namelijk met 1—0 van Sc hoor 1 II al
daar. Men vertelde nog een eigenaardige beslis
sing van den scheidsrechter. Een penalty, welke
.door Vrone in een doelpunt werd omgezet, metest
worden overgenomen, daar een Schoorl-speler bin
nen de lijn stond. De tweede keer werd de bal
gestopt. Echter behield men toch de overwinning.
Bij het Japansche parlement is een wets
ontwerp ingediend, waarbij Amerikaansche en
Eiuropeesche dansen, als zijnde immoreel, worden
verboden.
'De droogte in Noord-Australië, die nu lan
ger dan twee jaar heeft geduurd, is eindelijk
verbroken, door den zwaarsten regenval dien men
sedert vele jaren heeft meegemaakt, aldus meldt
de „Times". Als de droogte nog langer had' aan
gehouden, zouden vele oer veehouders geruïneerd'
zijn geweest. Het was zoover gekomen, dat het
vee bijna niet langer in het leven kon worden
gehouden. Tot nu toe is de sterfte onder die
schapen evenwel niet groot geweest.
De veekoniog van Noord-Australië Sir Sydney
Kidman, raamt echter zijn verlies aan vee op
circa 40.000 stuks.
De iaatste dag van den officieelen winter
(Zaterdag) heeft zich in Eingeland en aan de
kust van het Kanaal geducht doen gevoelen. Te
Londen viel om S uur .een fikschen sneeuwbui
en bijna overal wóei een ijzigkoude Oostenwind.
In Schotland heeft het op verschillende plaat
sen in de dalen gevroren, en men verwacht, dat
de koude nog eenige dagen zal aanhouden.
Zaterdag na afloop van de middagvoorstel
ling, is er in de bioscoop te Liverpool een pak-
ke tinei Amerikaansche spoorwegaandeelen on
der ee nfauteuil gevonden, onder nagenoeg dezelf
de omstandigheden als veertien dagen geleden te
Cheltenham. Alleen waren het 'ditmaal prefe
rente Rock-Island-aandeelen, ter waarde van» 4liE!
duizend gulden. De politie heeft nu dó mjédIn
werking van Scotland Yard verzocht. Die burge
meester van Cheltenham is nog in het bezit) van
de f 100.000 Amerikaansche Staatsleeningen,
waarvoor zich ook nog niemand heeft aangemeld.
De rechtbank te Cieef heeft den koopman
H. M- uit Hilversum, die in 1924 en '25 vijf
auto's uit Nederland naar Pruisen zonder vergun
ning heeft ingevoerd, met behulp van de koop-
moet er in den dood zijn, als den stervende, zoo
veel vergeven wordt!
Martin Disney ging met den priester uit,
maar aan den hoek van het Piazza bleef hij
eensklaps staan.
„Die hoestbui van Isola heeft mij meer van
streek gebracht dan haar," zeide hij. ,,Ik ben
voor niemand een geschikt gezelschap, dus zal
ik maar alleen ergens gaan omdwalen, en u
later aan tafel ontmoeten, als ik in een betere
stemming ben."
,,A riverderci," zeid ede priester, zijn hand
v|attende. Ik wensch u .geluk met de verbinte
nis, die vandaag gesloten is. Dat zal een geluk
kig huwelijk zijn, of ik heb volstrekt geen men-
schenkennis."
„Ik weet het niet," antwoordde Disney, op
neerslachtigen toon. „De vrouw is trouw als
staal de man stamt van een slecht ras af.j
Gij weet wat de Schrift van den boom en de
vrucht zegt."
„Eer is nooit een ras geweest, dat geheel slecht
was," zeide de priester. „Deugden kunnen zoo
wel als ondeugden" van verre voorzaten op 'het
nakroost overgaan. Gij hebt mij, meen ik, ge
zegd dat kapitein Hulbert's moeder ,oeh bravie
vrouw was."
„Dat was zij. Zij was; een Vriendin van mijn
moeder."
„Dan moest gij een beter dunk van haar zoon
hebben. Als ik ooil in mijn leven een door en
doorebraaf man heb ontmoet, geloof ik dat bet
op dien dag was, toen ik met 'kapitein Hulbcrt
kennis maaikte."
„God geve dat ge gelijk hebt," zeide Disney
met een zucht. „Ik ben geen goed beoordeelaar
van karakters."
Daarop keerde hij zich om, en liep langs den!
heuvel den weg op naar den tuin van de Villa
j lieden B. M. en K. R,. beiden uit! Hagen veroor-
deeld tot een boete van 128.136 mark en vijf
weken gevangenisstraf. Aan beide médieplichti.-
gen werd 53,136 en 45.280 mark boete öpge-
i legd. Drie der auto's werden verbeurd verklaard'.
Den brutale Ireindiefstal.
Een heer, die zich Vrijdag per trein van Am
sterdam naar zijn woonplaats, een "klein dorpje
in Zeeland begaf, is het slachtoffer geworden
van een brutalen treindiefstal.
Op het station te Amsterdam maakte hij ken
nis met een persoon, met wien iiij samen reisde
tot Den Haag. Voordat de trein Amsterdam ver
liet, voegde zich nog een tweede persoon bij1 hen.
Voorbij Leiden maakte een der beide personen
met geinoemden heer een praatje en probeer.de
hem een horloge te verkoopen.
Deze had wel ooren naar het voorstel en "be
sloot ar op in te gaan.
Hij haalde een portefeuille voor den dag eii
zocht tusschen een stapel bankpapier naar wat
klein geld.
Inmiddels was de trein te Den Haag aangeko
men. Een der beide personen c tap te uit, de an
der hield genoemden heer, die het bankpapier
nog steeds in de hand had, nog even aan de praat
en rukte, toen de trein weer in beweging* kwam,
het bankpapier, ter waarde van bijna f300, uit
de handen van hét verblufte boertje en sprong
ermee uit de coupé. In een oogwenk was hij
verdwenen.
Eierst te Delft had de bestolene gelegenheid
van het voorgevallene melding te maken en keer
de naar Den Haag om aangifte Van den' 'diefstal
te doen. I
La&tige arreïiatie te Amsterdam.
Eén sigarenwinkelier, wonende in de omgeving
van Haarlemmerplein, oefent nog een ander vak
uit, is in zijn vrijen tijd... acrobaat.
Bij zijn kunstemakerstoeren is hij blijkbaar
gegaan... „over dé schreef", althans, zooals de
politieverordening het opvat. Hij is deswege ge
verbaliseerd, '1 werd-een zaakje voor den politie
rechter, die den delinquent tot eenige dagen hech
tenis veroordeelde.
Na eenigen tijd werd hij aan de hem! opgeleg
de boetedoening herinnerd en uitgenoódigd tot
een tijdelijk verblijf in het-gebouw met. dief goede
sluiting aan de "Weteringschans. Hij gebaarde
van: „Oók me zorg, en mompelde: „Of zij daar
dachten dat hij niets anders te- doen had dan
om zoo'n bagatel te gaan zitten.
Hij liet de zaak op haar beloop, de gerechte
lijke administratie echter niet, want daar is de
boekhouding-nog altijd goed.
Toen de man hedenochtend een brief wildé
posten en daartoe ziju woning verliet, werd hij
Borghese, waar hij in den' vroegen namiddag
schaduw en eenzaamheid vond. Die rijtuigen der
beau monde van Rome reden nog niet het hek
binnen. De ripreslanen, de eeuwenoude steeneiken,
de groene grasperken, waar fonteinen sprongen,
waren slechts bevolkt door marmeren beelden
van boschgod en dryade, helden en goden. Martin
Disney liep een van die lommerrijke lanen in; en
terwijl de zon met bijna tropisChen glans op
de opene ruimte in het verschiet scheen, was hij
daar in die donkere schaduwen als met uacKte-
llijke duisternis omgeven een duisternis in
overeenstemming met den nog donkerder-nacht in
zijn wanhopig hart.
Groote God, wat had hij haar liefgehad! Wat
had hij tegen haar opgazien, zelfs de toerhëiJ
van haar voorkomen als de uitdrukking van een
kinderlijke reinheid vereerd! Em terwijl hij voor
haar bad, en van haar droomde, en naar haar ver
langde, en aan haar dacht als oen toonbeeld van
vrouwelijke kuischheid, zeker van haar onschuld,
terwijl hij haar zoo had liefgehad en haar had
vertrouwd, had zij zich in de armen van een
lichtmis geworpen. Dat had zij gedaan, en toen
had zij hem met de flauwe glimlach van ge
huichelde blijdschap bij zijn terugkomst verwei-
komdzij had hem den beker der schande ia ten
drinken hem misschien tot een smaad en een
spot gemaakt voor het geheele kerspel zoowel
als voor den man, die op kwaad had durven zin
spelen; en tooh had hij haar vergeven, omdat al
leen door zijn vergiffenis haar uiteinde kalm
kon zijn. Het Evangelie leerde immers dat ven
heilig 'en albarmhartig God den berouwhebben
den zondaar vergeeft. Hoe kon hij haar dan zijn
vergiffenis onthouden
(Wordt vervolgd).',
