BiiifenSan.1
Conform het voorstel wordt besloten deze stuk-
j,CI1 voor kennisgeving aan te nemen.
Van de besturen der Bijz. nchpol te Stroet er.
te 'tRijpje werd een verzoekschrift ontvangen.
waftrin gevraagd wórdt een voorschot te willen
veriaenen.
f). en W. stellen voor, zoolang de rekening
niet. is goedgekeurd, voorschot te verleen ei op
denzelfden voet als in het afgeloopen jaar en.
voorloopig 1/4 gedeelte van dat bedrag te' ver
strekken. Aldus wordt besloten.
Boor den Raad van Mildelie is een schrijven
jicht aan God. Staten omtrent tie bekende ta
riefskwestie van het Prov. Waterleidingsbedrijf,
waarin door genoemden Raad gewezen wordt op
de onbillijkheid dezer tariefswijziging.
Paar B. en W. van meening zijn de prijs van-
f0J25 per kubieke M. niet verhoogd Ie zien, ste'
len B. en Wt den raad voor adhaesiefaan (dit adjrs
te betuigen, hetgeen door den raad met algem,
stemmen wordt goedgekeurd.
Op 4 Maart j.l. is het rapport verschenen van
de commissie van toezicht op het Lager Onder
wijs en tevens het verslag over 1925 harer werk
zaamheden.
In het rapport wordt aangedrongen tot noodza
kelijke vérbeteringen der schoolgebouwen in za
ke: le. de schoolbanken welke noodzakelijk ver
nieuwd moeten worden2e. de wanden der school
lokalen van dien aard zijn, dat een verbetering
ten zeerste geweuseht is en vraagt genoemde com
missie eenige versieringen aan te brengen, daar
dit ten voordeele zou zijn der kinderen om die
omgeving gezelliger te doen zijn.
3e. de ramen der lokalen zijn voorzien van; tui
melramen, doch wijst de commissie op de nood
zakelijkheid om openslaande ramen aan te bren
gen. Als aardige bijlage van bovenstaand rapport
vermelden wij het volgende:
De banken der scholen te St. Maarten (kom
ValkoomEenigenburg) zijn, zooals reeds in liet
verslag van 1923 werd vermeld, in treurigen
toestand. Ondanks het laagje verf dat van vroege
re betere dagen getuigt, dragen zij geenszins het
kenmerk, eens behoort te hebben tot het type
goede schoolbank.
Zij zijn wel oud, maar helaas niet antiek.
Het zijn geen rust-, maar vérmoeiensmiddelen.
Zij zijn onooglijk ondanks de vele oogen
alias kwasten,
Zij dwingen door rechtheid tot kromheid.
Zij zijn onherstelbaar onvers tel baar.
Voor kleinen te groot; voor grooten te klein.
Zij zijn stom van uit huize,
Maar piepen als muizen.
Door menige kwast
Den leerling tot last.
Jaren reeds hopend dat spoedig het uur
der verlossing moog slaan,
Waarop zij tot asch in het crematorium
(den kachel) vergaan..
De voorz. verklaart dat de toestand der ban
ken reeds eerder behandjeld is, doch uitgesteld!
is vanwege de hooge kosten, hieraan verbonden.
De inspecteur van het onderwijs heeft kort
geleden de scholen oer gemeenten bezocht en
drong aan op spoedige vernieuwing der banken,
hetgeen geleidelijk kon geschieden.
Wat de wandversiering betreft is voorzitter
van meening gezien de groote kosten voor nieu
we banken deze niet te kunnen aanbrengen.
Omtrent de openslaande ramen deelt dé voor
zitter mede, dat de scnool te Eenigenburg déze
niet hepft, doch de anuere wel, idaar déze aange
bracht zijn gelijktijdig met de verbouwingen.
Door liet college van B. en W. was besloten
den raad te verzoeken een onüierzoek in te stellen
naar de banken en tevens wat de kosten zullen
bedragen, waarna de raad hierop later kan terug
komen.
De 'heer Blok vraagt een proef te nemen door
de wanden van een der scholen oen andere kleur
te geven b.v. door gekleurde kalk en vindt spr.
groen één der best aan te brengen kleuren. Door
den raad wordt hierop niet ingegaan, daar- de
raad eenstemmig van meening is, dat de banken
allereerst vernieuwd moeten worden, daar dit het
meest noodzakelijk is.
Hierna wordt het voorstel van B. en W. aan
genomen.
Vervolgens komt ter tafel de van krachtverkla-
ring der strafverordeningen der gemeente, het
welk om de 5 jaar moet geschieden volgens die
bepaling der wet.
Bij de rondvraag wenscht geen der raadsleden
het woord en sluit de voorzitter de vergadering.
Binnenland
STATEN GENERAAL.
ST AATSBEG ROOTING 1926.
Hoofdstuk X (Arbeid, Handel en N.)
(Memorie van Antwoord.)
Overwerkvergunningen.
De minister acht den toestand onzer industrie
hog steeds zorgwekkend. Er Is reden, om te
hopen dat de moeilijkste tijd voorbij is, maar
er zijn nog zeer groöte moeilijkheden overge
bleven, die voor het behoud van werkgelegen
heid noodzakelijk doen blijven voorloopig nog
hh in het eene, dan in het andere, bedrijf een
Ageren werktijd toe te staan. "Dergelijke ver
gunningen zijn uiteraard van langen duur,
•loch niet in zoo'n mate, dat zij nog zouden
voortduren, wanneer het motief om een afwij
king toe te staan, had opgehouden te bestaan.
De minister kan niet vooraf zeggen, of het
aantal overwerkvergunningen zal toe- of af-
uomen.
Wel kan hij verklaren, dat hij niet langer
aa' laten overwerken dan in verband met de
buitengewone omstandigheden voor het in
stand houden der bedrijven en voor de,werk
gelegenheid noodig is.
B-akkersarbeid.
De minister overweegt een wijziging der Ar
beidswet ter tegeiüoetkoming aan de bezwaren,
welke deze wet voor de kleinere bakkerijen
met zi-h brengt. Strekking en inhoud hiervan
zullen e. riang bekend worden.
Arbeidsduur in land- en tuinbouw.
He', voorontwerp Lardbouwarbeidswet, gelijk
dit door den Hoogen Raacl van Arbeid is aan
bevolen, ademt niet den geest waarvoor som
mige leden in het Voorloopig Verslag liyn vrees
uilen. Desniettemin acht de minister aanvan
kelijk den tijd nog niet aangebroken voor zoo
danige wet. Hij voegt hieraan toe, dat hij een
wettelijke regeling van den arbeidsduur in den
land- en tuinbouw vooralsnog niet urgent acht.
Ziekteverzekering.
De mi nster acht een verplichte Verzekering
van arbeiders tegen geldelijke g.volgen van
ziekte gewenscht én hij kan zich aansluiten bij
het denkbeeld van zijn ambtsvoorganger om de
in 1913 tot stand gekomen Ziektewet tot in
voering te brengen, nadat echter te voren in die
wet eenige wijzigingen zullen zijn aangebracht,
voornamelijk met het oog op verruiming van
het veld van bewegingsvrijheid van de iin de
maatschappij opgekomen bijzondere ziekengeld
regelingen. Hoever in die richting zou kunnen
worden gegaan, maakt bij den minister nog een
punt van overweging uit.
DE VRUzIJeM. BOND.
In de feestelijk met groen en bloemen ver
sierde groote zaai van het Gebouw voor den
Werkenden Stand te Amsterdam, heeft de
Vrijz. Dem. Bond Zaterdag zijn 25-jarig be
staan gevierd. De zaal was gevuld met een
groot aantal afgevaardigden van afdeelingen
van den bond, welke bovendien door tal van
fraaie bloemstukken hun gelukwenschen- aan
het hoofdbestuur hadden vertolkt.
'Het hoofdbesluur deed omstreeks twee uur
zijn intrede, terwijl de vergadering het nieu
we bondslied ten gehoore bracht, waarvan de
woorden werden geschreven door dr. v. Raal-
te en dat getoonzet werd door Max Tak.
De jgaak Geelkerken
In de ,,Overtoomsche Kerkbode" schijft dr.
Geelkerken: ,,In het schorsingsbesluit der Sy
node van 12 Maart wordt o.a. beweerd, dat „al
le vermaningen der kerkelijke vergaderingen
vruchteloos gebleven zijn." Ik verklaar met na
druk, dat deze opmerking der Synode in fla-
granten strijd is met de waarheid. Er is tot mij
nimmer eenige „vermaning" gericht. Met na
me niet door de Synode; noch mondeling, noch
schriftelijk; noch tijdens mijn verblijf te As
sen: noch daarvóór, noch daarna."
Verder schijft dr. Geelkerken:
„De Synode van Assen heeft uitgesproken
„dat de boom der kennis des goeds en des
kwaads, de slang en haar spreken, en de boom
des levens, naar de klaarblijkelijke bedoeling
van het Schriftverhaal in eigenlijken! of let
terlijken zin zijn op te vatten en dus zintuige-
lijk waarneembare werkelijkheden waren."
„Naar de klaarblijkelijke bedoeling van het
Schriftverhaal." Het is wel buitengewoon jam-
imer, dat de Synode nagelaten heeft argumenten
aan de Heilige Schrift ontleend bij
te brengen, waaruit zou blij kén, klaar blij
ken, dat haar opvatting van "de genoemde bi-
zonderheden in Getn. 2 en 3 de „bedoeling van
het Schriftverhaal" weergeeft.
Had zij dit gedaan, dan zou'inderdaad een
weigering om zich aan haar uitspraak zonder
voorbehoud, te conformseren, gelijk staan met
een weigering om te bukken voor het gezag tier
Heilige Schrift en dus in strijd brengen met art.
4 en 5 onzer Geloofsbelijdenis.
Edoch, nu beweert de Synode alleen maar
dat haar opvattihg de klaarblijkelijke bedoeling
der Schrift is. Ze zegt alleen maar, dat deze
bedoeling yén haar evident is. Maar wat
geeft haar het recht, te vorderen, dat hetgeen
voor haar „klaarblijkelijk" is, ook voor een
ander boven alle bedenking verheven moet
zijn?
Voor mij „blijkt" nu. eenmaal1 niet zoo „klaar"
wat voor haar „klaarblijkelijk" is. En een"Ge
reformeerd Christen laat zich alleen uit de
Schrift overtuigen, niet door de machtspreuk
eener Synode; ik acht dit of dat „klaarblij
kelijk", evident en dus moet het ook voor u
evident, klaarblijkelijk zijn."
In een onderhoud, dat het „Hbld." gehad
heeft met prof. dr. HL H. Kuyper, hoogl. in
het Kerkrecht, verklaarde deze, dat, wat dr.
Geelkerken doceerde, niet is Calvinistisch, en
hij stond dan ook lijnrecht tegenover diens be
ginselen, daar deze leiden tot ontbinding van
het kerkverband en tot ontwrichting van het
samenleven der Geref. Kerken.
„En hoe moet naar uw oordeel worden ge
handeld als de kerkeraad zich achter zoo'n
predikant st^lt en hem, tegen de beslissing der
„meerdere" [vergadering in handhaaft?"
Prof. Kuyper antwoordde:
„Men wordt geheel vrijwillig lid der kerk,
wie uit wil treden, kan dat doen, én als de
leden van den kerkeraad zouden verklaren:
wij gaan met die besluiten niet accoord en ver
laten mitsdien het kerkverband, -staat de Sy
node daartegenover machteloos.
„Veertig jaar geleden deden de Doleeren-
den alzoo, zij traden uit: thans, met den Ker
keraad van Amsterdam Zuid is het anders, deze
neemt aan met groote meerderheid zich niet
aan het besluit der generale Synode je onder
werpen en wil toch in de gemeente blijven 1 Te
gen dezulken bevat Art. 80 van de Dordtsche
Kerkenordening een'imperatief voorschrifthet
bepaalt dat een ambtsdrager, weigerende zich
te onderwerpen aan "beslissingen, door „meer
dere" vergaderingen in eene érnstige zaak als
qen leertuchtgeschil genomen, zich schuldig
maakt aan rjjpenbare scheurmakerij, zoodat
dientengevolge deze kerkeraadsleden met de
censuur worden getroffen. Tijdens de 'Remon-
strantsche twisten zijn dan ook ni t alleen de
RemonStrantsche predikanten, doch ook de
kerkeraden afgezet die hunne zijde kozen.
„In deze is dus niets bijzonders uitgedacht,
de genomen Synodale beslissing klopt volko
men op het historisch kerkrecht. En van het
oogenblik af, dat de kerkeraad het schorsings
besluit niet nakwam, moest de maatregel wor
den getroffen, door de Synode genomen."
Het gebeurde aldus „De Stand." in
de gemeente B. De predikant maakte bezwaar
het woord van de Synode van den kansel af
te lezen en wilde een eigen verklaring voor
lezen. De kerkeraad echter verbood hem dit
laatste en zeide hem het woord van de Synode
voor te lezen. De predikant voldeed hieraan,
doch zoo vlug las hij, dat geen der gemeente
leden er iets van verstond. Nu heeft de kerke
raad den predikan: verzocht het woord van de
Synode nogmaals voor te lezen, doch dan dui
delijk.
Prof. dr. F. J. J. Buytendijk, tot voor kort
hoogleeraar aan de Vrije Universiteit (nu te
Groningen) zegt iin een artikel in de Tel.":
Het was aan mij en velen met mij bekeurd, dat
de leiding in de Gereformeerde Kerken sinds
lang berust bij een aantal personen, die dreig
den te gronde te richten wat in deze kerken
aan geestelijke waarden geborgen was.
Duidelijk begon het in de laatste decenniën
te worden, dat de levensvorm, door de „groote
ftiannen" in. de Geref. Kerken, geënt de Christe
lijke levensvorm, door de „theologische lei
ding" verdrongen werd. Dat zich in onze her
ken niet een reeks measchelijke zonden en
zwakheden openbaarde, maar een levensvorm,
die tegenover die Christelijken Staat,'een le
vensvorm, die, hoe ook overdekt door „vroom
gedoe", zijn waren aard heeft getoond in de
botsing tegen de edele figuur van dr. Geel
kerken-,
Wie thans zwijgt en niet protesteert tegen
de daad der Synode, moet ten volle beseffen,
dat hij daarmede niet verklaart, een bepaalden
uitleg van een bijbeltekst, of, zooals listig is
betoogd, de Schrift als Gods Woord te aan
vaarden, maar dat hij daarmede goedkeurt dat
de Gereformeerde Kerken een fundament ce
len levensvorm aannemen, die naar onze hei
ligste overtuiging niets anders is dan bederf.
Zondagmorgen sprak dr. Geelkerken Voor
een stampVolle Parkkerk te Amsterdam, naar
aanleiding van Luk. 23:34: „Vader vergeef het
hun.
De voorlezer, Dr. de Froe, deelde te voren
mede, dat in de Schinkelkerk het andere kerk
gebouw van Amsterdam Zuid de legerpredikant
ds. Petersen, in den dienst zou voorgaan en
des avonds in de Parkkerk. Tevens deed hij
voorlezing van het besluit var) den kerkeraad
om zich aan het Synodaal afzettingsbesluit van
dr. Geelkerken en de kerkeraadsleden niet te
conformeeren.
Onder het gehoor van dr. Geelkerken be
vond zich ook Prof. dr. P. A. Diepenhorst.
In den avonddienst in de Schinkelkerk werd
nog medegedeeld, dat de leden van Zuid door
onderteekening vain een hun deze week van
kerkeraadswege toe te zenden kaart kunnen
ie kennen geven, of zij zich wenschen te stel
len onder den kerkeraad, waarvan) dr. Geel
kerken voorzitter is.
Zooals nu wel algemeen bekend zal zijn is het
'•elfoische verdrag, dat het tractaat van 1839
vervangen moet, \,oor Nederland zeer bezwa
rend. Plet ligt toch in dc bedoeling van België
Nederland te dwingen, zware onkosten te
maken om de Schelde voortdurend en afdoen
de te verbeteren ten voordeele van Antwerpen.
Waardoor Rotterdam een zeer ernstige schade
zal worden toegebracht. Het ontworpen ka
naal Antwerpen—Moerdijk zal bovendien aan
Rotterdam feitelijk „het voordeel dat de na
tuur het schonk, door de betere Rijnverbin
ding met het achterland" afhandig maken.
Maar niet alleen Rotterdam, ook Amsterdam,
zal de gevolgen ervan ervaren, smdat het
slechts een zeer inferieure verbinding met den
Rijn bezit.
Wie met de levens- en bestaansvoorwaarden
van den Middenstand bekend is, zal moeten
toegeven, dat de becLciging van de welvaart
var. koopsteden als Rotterdam en Amsterdam-
voor de welvaart van dien Middenstand in hoo
ge mate funest moet zijn. Eensdeels, omdat
niet alleen de kapitaalkrachtige koopmans- en
industrie-centra in koopkracht zullen achter
uitgaan, maar ook omdat de zeer talrijke ar
beidersklasse; op lagër niveiu zal worden neer
gedrukt. Van arbeidérszijdé is trouwens reeds
bij de Tweede Kamer een adres ingediend om
op dien 'grond het verdrag te verwerpen.
De achteruitgang van Rotterdam, en even
tueel van Amsterdam, zou niet alleen den Mid
denstand in die steden treffen; zij zou nood
lottig zijn voor den Middenstand van het ge-
heelo land. Er is niet veel verbeeldingskracht
toe noodig om te begrijpen, dat die twee ste
den, met een inwonertal van 1.250.Ó00, op het
gelieele "land een geweldigen economischen in
vloed hebben en ter voldoening van al hun
behoeften, die met de welvaart stijgen, ook ve
lden daarbuiten werk en brood geven. Het is
noodzakelijk de aandacht der Regeering op
dit belangrijke punt te vestigen. Want de ver
mindering der weivaart van genoemde klassen
der samenleving móet eén achteruitgang voor
den middenstand tengevolge hébben, welke blij
vend zal zijn, omdat het overwicht, dat Ant
werpen zal krijgen, duurzaam zal zijn. Voor de
economische middenstandsorganisatie zou hier
góed werk te doen zijn.
Bij dit alles komt nog, dat de Schelde-verbe
tering en de kanalenaanleg groote en waar
schijnlijk steeds stijgende kosten zullen mede
brengen, die door den aldus reeds benadeel
den middenstand ook vóór een- groot 3eel zul
len moeten worden medegedragen.
De conclusie van deze uiteraard korte be
schouwing moet dus luiden, dat het voor den
Middenstand van het allergrootste belang is,
dat het verdrag zooals Lhet daar ligt, niet wordt
goedgekeurd.
STEENKOOL EN SCHEEPVAART.
De Steenkoolcommissie in Engeland heeft
geconfereerd met de Kamer van Scheepvaart
over de malaise in-de kolenindustrie. (19 mil-
lioen ton scheepsruimte was vertegenwoordigd.)
Als oorzaken werden aangevoerd: de hooge loo-
nen der mijnarbeiders; de te: straffe ïegeling der
werktijden voor de tremmers; de verminderde
arbeidsprestatie. Steenkool en scheepvaart heb
ben elkaar noodig. De steenkoolprijzen beïn
vloeden de staalprijzen voor de schepen em z'ijn
van beteekenis voor de bedrijfskosten der
scheepvaart. d)e uitvoer van steenkool, (te
recht „de ruggegraat van de Engelsche scheep
vaart" genoemd), is naar het volume de be
langrijkste export uit Groot-Brittanië. Verla
ging der productiekosten van de steenkool,
niet de handhaving van hooge loonen dooj
staatssubsidies, is voorwaarde voor herstel.
De Fraesche bladen maken melding van
eeu zeer ongewoon voorval dat ziefi Donderdag
in 'het bosch van Fontainebleau heeft afgespeeld.
Eén opzichter van het kasteel van Fontainebleau
reed op zijn motorfiets door het bosch toen plot
seling een groote koningsadelaar met groote woe
de op zijn hoofd neerschoot. De man droeg ge
lukkig een leeren muts, die zijn hoofd tegen de
geweldige klauwen van het dier beschermde, wat
intusschen niet belette dat dit hem aan zijn; han
den leelijke wonden toebracht. Gelukkig kwam er
een auto aan en met behulp van de personsen,
die er in zaten, gelukte het den opzichter van
het kasleel, zij het met veel moeite, den roofvo
gel te óellen. Het was een koning-sadielaar met
een vlucht van een meter dertien.
Hisis en Hof
Hel snoeien van rozen
Om dezen tijd ziet men menigeen trots met een
lange klimroos loopen, op de markt of bij den
bloemist gekocht. Voorzichtig wordt de roos uit-
geplant. tegen een prieel of boog opgeleid en
over een paar maanden verwacht de gelukkige
bezitter een reuzenscha't rijk te zullen zijn. Maar,
er komt niets van terecht. Pas gekóchte struik
rozen worden heel kort 'ingesneden en pas ge
kochte klimrozen snijdt men af tot 15 e.M. bo
ven den grond, al die mooie lange takken moeten
dan weg. Rozen, die een jaar of langer staan,
moeten eveneens sterk gesnoeid worden. Van
stamrozen worden nu alle zwakke scheuten weg
genomen en andere ingekort; altijd op buiten-
oogen, d. z. oogen, die naar de buitenzijde ge
keerd zitten, snoeien. Struikrozen snoeit mien tot
op 3 a 4 oogen'boven-de plek, waar een vorig1
jaar werd gesnoeid en klimrozen ontneemt men
alle oude scheuten, terwijl van de nieuwe scheu
ten, in het laatste jaar- gegroeid, alleen de zij
scheuten worden ingekort.
Honden dresseeiren.
Honden, die tegen eiken vreemde girommen en
blaffen, zijn geen sympathieke dieren, maar de-
züulke, die echte „allemansvrienden" zijn, tegen
ieder even lief, en bereid met, elkeen mee te
loopen, zulke honden missen karakter. Schoot
hondjes, geboren om vertroeteld te" worden, mo
gen zulke liefheid al niet misstaan, van een
flinken hond moet men eischen, dat hij trouw
is voor den meester of de meesteres en een ge
past wantrouwen tegenover anderen aan den dag
legt. Om dat te bereiken moet die meester of
meesteres de verzorging van het dier zelf zooveel
mogelijk ter hand nemen en als hij ot' zij daartoe
in de gelegenheid is, het dier persoonlijk steeds
zijn eten en drinken voorzetten. Men moet niet
goedvinden, dat alle in- en uitloopende vriendjen
en kennissen het beest aanhalen en lekkere beet/
jes toestoppen; men verzoekt, ze vriendelijk om
het karakter van den hond daarmee niet te (te-
derven. Is uw hond al bedorven of doet ge uw
kennissen liever niet zoo'n verzoek, maakt dan
den hond wantrouwend Tegenover vreemdfen.
Neemt een vriend in complot, iemand, die niiet
zoo bizonder bang is. Laat hem «den hond iets
voorhouden en hapt deze toe, dan moet men hét
lekkers niet geven, maar de vriend neemt den
hond bij de snuit,' drukt hem de lippen op de
tanden, waarop de hond zal gaan jankéïi en blij
is, al -s hij wordt losgelaten. Zdk een paar keer
herhaald en het beest zal van de vriendelij khleH
van anderen niet meer gediend zijn. Dé handeling
is wel een beetje pijnlijk, maar deert- het beesti
volstrekt niet en 't dier i3 er zelve mee gebaat.
Houdt iu alles regelj een hond went er makkelijk!
aan, maar ligt ge er de hand mee, dan kent hij
uw zwak ook spoedig en laat u praten. Verlangt
ge iets van den hond en deze blijkt in de voldoe
ning geen zin te hebben, dan moet ge niet rusten,
•al kost het u nog zooveel moeite, vóór het bdest
uw zin gedaan heeft; dat bespaart u voorlater
veel tijd en wrevel, want als'het beest zich een
maal aan uw 'wil onderworpen weet, dan hebt ge
weinig last.