BiiifenSan.1 Conform het voorstel wordt besloten deze stuk- j,CI1 voor kennisgeving aan te nemen. Van de besturen der Bijz. nchpol te Stroet er. te 'tRijpje werd een verzoekschrift ontvangen. waftrin gevraagd wórdt een voorschot te willen veriaenen. f). en W. stellen voor, zoolang de rekening niet. is goedgekeurd, voorschot te verleen ei op denzelfden voet als in het afgeloopen jaar en. voorloopig 1/4 gedeelte van dat bedrag te' ver strekken. Aldus wordt besloten. Boor den Raad van Mildelie is een schrijven jicht aan God. Staten omtrent tie bekende ta riefskwestie van het Prov. Waterleidingsbedrijf, waarin door genoemden Raad gewezen wordt op de onbillijkheid dezer tariefswijziging. Paar B. en W. van meening zijn de prijs van- f0J25 per kubieke M. niet verhoogd Ie zien, ste' len B. en Wt den raad voor adhaesiefaan (dit adjrs te betuigen, hetgeen door den raad met algem, stemmen wordt goedgekeurd. Op 4 Maart j.l. is het rapport verschenen van de commissie van toezicht op het Lager Onder wijs en tevens het verslag over 1925 harer werk zaamheden. In het rapport wordt aangedrongen tot noodza kelijke vérbeteringen der schoolgebouwen in za ke: le. de schoolbanken welke noodzakelijk ver nieuwd moeten worden2e. de wanden der school lokalen van dien aard zijn, dat een verbetering ten zeerste geweuseht is en vraagt genoemde com missie eenige versieringen aan te brengen, daar dit ten voordeele zou zijn der kinderen om die omgeving gezelliger te doen zijn. 3e. de ramen der lokalen zijn voorzien van; tui melramen, doch wijst de commissie op de nood zakelijkheid om openslaande ramen aan te bren gen. Als aardige bijlage van bovenstaand rapport vermelden wij het volgende: De banken der scholen te St. Maarten (kom ValkoomEenigenburg) zijn, zooals reeds in liet verslag van 1923 werd vermeld, in treurigen toestand. Ondanks het laagje verf dat van vroege re betere dagen getuigt, dragen zij geenszins het kenmerk, eens behoort te hebben tot het type goede schoolbank. Zij zijn wel oud, maar helaas niet antiek. Het zijn geen rust-, maar vérmoeiensmiddelen. Zij zijn onooglijk ondanks de vele oogen alias kwasten, Zij dwingen door rechtheid tot kromheid. Zij zijn onherstelbaar onvers tel baar. Voor kleinen te groot; voor grooten te klein. Zij zijn stom van uit huize, Maar piepen als muizen. Door menige kwast Den leerling tot last. Jaren reeds hopend dat spoedig het uur der verlossing moog slaan, Waarop zij tot asch in het crematorium (den kachel) vergaan.. De voorz. verklaart dat de toestand der ban ken reeds eerder behandjeld is, doch uitgesteld! is vanwege de hooge kosten, hieraan verbonden. De inspecteur van het onderwijs heeft kort geleden de scholen oer gemeenten bezocht en drong aan op spoedige vernieuwing der banken, hetgeen geleidelijk kon geschieden. Wat de wandversiering betreft is voorzitter van meening gezien de groote kosten voor nieu we banken deze niet te kunnen aanbrengen. Omtrent de openslaande ramen deelt dé voor zitter mede, dat de scnool te Eenigenburg déze niet hepft, doch de anuere wel, idaar déze aange bracht zijn gelijktijdig met de verbouwingen. Door liet college van B. en W. was besloten den raad te verzoeken een onüierzoek in te stellen naar de banken en tevens wat de kosten zullen bedragen, waarna de raad hierop later kan terug komen. De 'heer Blok vraagt een proef te nemen door de wanden van een der scholen oen andere kleur te geven b.v. door gekleurde kalk en vindt spr. groen één der best aan te brengen kleuren. Door den raad wordt hierop niet ingegaan, daar- de raad eenstemmig van meening is, dat de banken allereerst vernieuwd moeten worden, daar dit het meest noodzakelijk is. Hierna wordt het voorstel van B. en W. aan genomen. Vervolgens komt ter tafel de van krachtverkla- ring der strafverordeningen der gemeente, het welk om de 5 jaar moet geschieden volgens die bepaling der wet. Bij de rondvraag wenscht geen der raadsleden het woord en sluit de voorzitter de vergadering. Binnenland STATEN GENERAAL. ST AATSBEG ROOTING 1926. Hoofdstuk X (Arbeid, Handel en N.) (Memorie van Antwoord.) Overwerkvergunningen. De minister acht den toestand onzer industrie hog steeds zorgwekkend. Er Is reden, om te hopen dat de moeilijkste tijd voorbij is, maar er zijn nog zeer groöte moeilijkheden overge bleven, die voor het behoud van werkgelegen heid noodzakelijk doen blijven voorloopig nog hh in het eene, dan in het andere, bedrijf een Ageren werktijd toe te staan. "Dergelijke ver gunningen zijn uiteraard van langen duur, •loch niet in zoo'n mate, dat zij nog zouden voortduren, wanneer het motief om een afwij king toe te staan, had opgehouden te bestaan. De minister kan niet vooraf zeggen, of het aantal overwerkvergunningen zal toe- of af- uomen. Wel kan hij verklaren, dat hij niet langer aa' laten overwerken dan in verband met de buitengewone omstandigheden voor het in stand houden der bedrijven en voor de,werk gelegenheid noodig is. B-akkersarbeid. De minister overweegt een wijziging der Ar beidswet ter tegeiüoetkoming aan de bezwaren, welke deze wet voor de kleinere bakkerijen met zi-h brengt. Strekking en inhoud hiervan zullen e. riang bekend worden. Arbeidsduur in land- en tuinbouw. He', voorontwerp Lardbouwarbeidswet, gelijk dit door den Hoogen Raacl van Arbeid is aan bevolen, ademt niet den geest waarvoor som mige leden in het Voorloopig Verslag liyn vrees uilen. Desniettemin acht de minister aanvan kelijk den tijd nog niet aangebroken voor zoo danige wet. Hij voegt hieraan toe, dat hij een wettelijke regeling van den arbeidsduur in den land- en tuinbouw vooralsnog niet urgent acht. Ziekteverzekering. De mi nster acht een verplichte Verzekering van arbeiders tegen geldelijke g.volgen van ziekte gewenscht én hij kan zich aansluiten bij het denkbeeld van zijn ambtsvoorganger om de in 1913 tot stand gekomen Ziektewet tot in voering te brengen, nadat echter te voren in die wet eenige wijzigingen zullen zijn aangebracht, voornamelijk met het oog op verruiming van het veld van bewegingsvrijheid van de iin de maatschappij opgekomen bijzondere ziekengeld regelingen. Hoever in die richting zou kunnen worden gegaan, maakt bij den minister nog een punt van overweging uit. DE VRUzIJeM. BOND. In de feestelijk met groen en bloemen ver sierde groote zaai van het Gebouw voor den Werkenden Stand te Amsterdam, heeft de Vrijz. Dem. Bond Zaterdag zijn 25-jarig be staan gevierd. De zaal was gevuld met een groot aantal afgevaardigden van afdeelingen van den bond, welke bovendien door tal van fraaie bloemstukken hun gelukwenschen- aan het hoofdbestuur hadden vertolkt. 'Het hoofdbesluur deed omstreeks twee uur zijn intrede, terwijl de vergadering het nieu we bondslied ten gehoore bracht, waarvan de woorden werden geschreven door dr. v. Raal- te en dat getoonzet werd door Max Tak. De jgaak Geelkerken In de ,,Overtoomsche Kerkbode" schijft dr. Geelkerken: ,,In het schorsingsbesluit der Sy node van 12 Maart wordt o.a. beweerd, dat „al le vermaningen der kerkelijke vergaderingen vruchteloos gebleven zijn." Ik verklaar met na druk, dat deze opmerking der Synode in fla- granten strijd is met de waarheid. Er is tot mij nimmer eenige „vermaning" gericht. Met na me niet door de Synode; noch mondeling, noch schriftelijk; noch tijdens mijn verblijf te As sen: noch daarvóór, noch daarna." Verder schijft dr. Geelkerken: „De Synode van Assen heeft uitgesproken „dat de boom der kennis des goeds en des kwaads, de slang en haar spreken, en de boom des levens, naar de klaarblijkelijke bedoeling van het Schriftverhaal in eigenlijken! of let terlijken zin zijn op te vatten en dus zintuige- lijk waarneembare werkelijkheden waren." „Naar de klaarblijkelijke bedoeling van het Schriftverhaal." Het is wel buitengewoon jam- imer, dat de Synode nagelaten heeft argumenten aan de Heilige Schrift ontleend bij te brengen, waaruit zou blij kén, klaar blij ken, dat haar opvatting van "de genoemde bi- zonderheden in Getn. 2 en 3 de „bedoeling van het Schriftverhaal" weergeeft. Had zij dit gedaan, dan zou'inderdaad een weigering om zich aan haar uitspraak zonder voorbehoud, te conformseren, gelijk staan met een weigering om te bukken voor het gezag tier Heilige Schrift en dus in strijd brengen met art. 4 en 5 onzer Geloofsbelijdenis. Edoch, nu beweert de Synode alleen maar dat haar opvattihg de klaarblijkelijke bedoeling der Schrift is. Ze zegt alleen maar, dat deze bedoeling yén haar evident is. Maar wat geeft haar het recht, te vorderen, dat hetgeen voor haar „klaarblijkelijk" is, ook voor een ander boven alle bedenking verheven moet zijn? Voor mij „blijkt" nu. eenmaal1 niet zoo „klaar" wat voor haar „klaarblijkelijk" is. En een"Ge reformeerd Christen laat zich alleen uit de Schrift overtuigen, niet door de machtspreuk eener Synode; ik acht dit of dat „klaarblij kelijk", evident en dus moet het ook voor u evident, klaarblijkelijk zijn." In een onderhoud, dat het „Hbld." gehad heeft met prof. dr. HL H. Kuyper, hoogl. in het Kerkrecht, verklaarde deze, dat, wat dr. Geelkerken doceerde, niet is Calvinistisch, en hij stond dan ook lijnrecht tegenover diens be ginselen, daar deze leiden tot ontbinding van het kerkverband en tot ontwrichting van het samenleven der Geref. Kerken. „En hoe moet naar uw oordeel worden ge handeld als de kerkeraad zich achter zoo'n predikant st^lt en hem, tegen de beslissing der „meerdere" [vergadering in handhaaft?" Prof. Kuyper antwoordde: „Men wordt geheel vrijwillig lid der kerk, wie uit wil treden, kan dat doen, én als de leden van den kerkeraad zouden verklaren: wij gaan met die besluiten niet accoord en ver laten mitsdien het kerkverband, -staat de Sy node daartegenover machteloos. „Veertig jaar geleden deden de Doleeren- den alzoo, zij traden uit: thans, met den Ker keraad van Amsterdam Zuid is het anders, deze neemt aan met groote meerderheid zich niet aan het besluit der generale Synode je onder werpen en wil toch in de gemeente blijven 1 Te gen dezulken bevat Art. 80 van de Dordtsche Kerkenordening een'imperatief voorschrifthet bepaalt dat een ambtsdrager, weigerende zich te onderwerpen aan "beslissingen, door „meer dere" vergaderingen in eene érnstige zaak als qen leertuchtgeschil genomen, zich schuldig maakt aan rjjpenbare scheurmakerij, zoodat dientengevolge deze kerkeraadsleden met de censuur worden getroffen. Tijdens de 'Remon- strantsche twisten zijn dan ook ni t alleen de RemonStrantsche predikanten, doch ook de kerkeraden afgezet die hunne zijde kozen. „In deze is dus niets bijzonders uitgedacht, de genomen Synodale beslissing klopt volko men op het historisch kerkrecht. En van het oogenblik af, dat de kerkeraad het schorsings besluit niet nakwam, moest de maatregel wor den getroffen, door de Synode genomen." Het gebeurde aldus „De Stand." in de gemeente B. De predikant maakte bezwaar het woord van de Synode van den kansel af te lezen en wilde een eigen verklaring voor lezen. De kerkeraad echter verbood hem dit laatste en zeide hem het woord van de Synode voor te lezen. De predikant voldeed hieraan, doch zoo vlug las hij, dat geen der gemeente leden er iets van verstond. Nu heeft de kerke raad den predikan: verzocht het woord van de Synode nogmaals voor te lezen, doch dan dui delijk. Prof. dr. F. J. J. Buytendijk, tot voor kort hoogleeraar aan de Vrije Universiteit (nu te Groningen) zegt iin een artikel in de Tel.": Het was aan mij en velen met mij bekeurd, dat de leiding in de Gereformeerde Kerken sinds lang berust bij een aantal personen, die dreig den te gronde te richten wat in deze kerken aan geestelijke waarden geborgen was. Duidelijk begon het in de laatste decenniën te worden, dat de levensvorm, door de „groote ftiannen" in. de Geref. Kerken, geënt de Christe lijke levensvorm, door de „theologische lei ding" verdrongen werd. Dat zich in onze her ken niet een reeks measchelijke zonden en zwakheden openbaarde, maar een levensvorm, die tegenover die Christelijken Staat,'een le vensvorm, die, hoe ook overdekt door „vroom gedoe", zijn waren aard heeft getoond in de botsing tegen de edele figuur van dr. Geel kerken-, Wie thans zwijgt en niet protesteert tegen de daad der Synode, moet ten volle beseffen, dat hij daarmede niet verklaart, een bepaalden uitleg van een bijbeltekst, of, zooals listig is betoogd, de Schrift als Gods Woord te aan vaarden, maar dat hij daarmede goedkeurt dat de Gereformeerde Kerken een fundament ce len levensvorm aannemen, die naar onze hei ligste overtuiging niets anders is dan bederf. Zondagmorgen sprak dr. Geelkerken Voor een stampVolle Parkkerk te Amsterdam, naar aanleiding van Luk. 23:34: „Vader vergeef het hun. De voorlezer, Dr. de Froe, deelde te voren mede, dat in de Schinkelkerk het andere kerk gebouw van Amsterdam Zuid de legerpredikant ds. Petersen, in den dienst zou voorgaan en des avonds in de Parkkerk. Tevens deed hij voorlezing van het besluit var) den kerkeraad om zich aan het Synodaal afzettingsbesluit van dr. Geelkerken en de kerkeraadsleden niet te conformeeren. Onder het gehoor van dr. Geelkerken be vond zich ook Prof. dr. P. A. Diepenhorst. In den avonddienst in de Schinkelkerk werd nog medegedeeld, dat de leden van Zuid door onderteekening vain een hun deze week van kerkeraadswege toe te zenden kaart kunnen ie kennen geven, of zij zich wenschen te stel len onder den kerkeraad, waarvan) dr. Geel kerken voorzitter is. Zooals nu wel algemeen bekend zal zijn is het '•elfoische verdrag, dat het tractaat van 1839 vervangen moet, \,oor Nederland zeer bezwa rend. Plet ligt toch in dc bedoeling van België Nederland te dwingen, zware onkosten te maken om de Schelde voortdurend en afdoen de te verbeteren ten voordeele van Antwerpen. Waardoor Rotterdam een zeer ernstige schade zal worden toegebracht. Het ontworpen ka naal Antwerpen—Moerdijk zal bovendien aan Rotterdam feitelijk „het voordeel dat de na tuur het schonk, door de betere Rijnverbin ding met het achterland" afhandig maken. Maar niet alleen Rotterdam, ook Amsterdam, zal de gevolgen ervan ervaren, smdat het slechts een zeer inferieure verbinding met den Rijn bezit. Wie met de levens- en bestaansvoorwaarden van den Middenstand bekend is, zal moeten toegeven, dat de becLciging van de welvaart var. koopsteden als Rotterdam en Amsterdam- voor de welvaart van dien Middenstand in hoo ge mate funest moet zijn. Eensdeels, omdat niet alleen de kapitaalkrachtige koopmans- en industrie-centra in koopkracht zullen achter uitgaan, maar ook omdat de zeer talrijke ar beidersklasse; op lagër niveiu zal worden neer gedrukt. Van arbeidérszijdé is trouwens reeds bij de Tweede Kamer een adres ingediend om op dien 'grond het verdrag te verwerpen. De achteruitgang van Rotterdam, en even tueel van Amsterdam, zou niet alleen den Mid denstand in die steden treffen; zij zou nood lottig zijn voor den Middenstand van het ge- heelo land. Er is niet veel verbeeldingskracht toe noodig om te begrijpen, dat die twee ste den, met een inwonertal van 1.250.Ó00, op het gelieele "land een geweldigen economischen in vloed hebben en ter voldoening van al hun behoeften, die met de welvaart stijgen, ook ve lden daarbuiten werk en brood geven. Het is noodzakelijk de aandacht der Regeering op dit belangrijke punt te vestigen. Want de ver mindering der weivaart van genoemde klassen der samenleving móet eén achteruitgang voor den middenstand tengevolge hébben, welke blij vend zal zijn, omdat het overwicht, dat Ant werpen zal krijgen, duurzaam zal zijn. Voor de economische middenstandsorganisatie zou hier góed werk te doen zijn. Bij dit alles komt nog, dat de Schelde-verbe tering en de kanalenaanleg groote en waar schijnlijk steeds stijgende kosten zullen mede brengen, die door den aldus reeds benadeel den middenstand ook vóór een- groot 3eel zul len moeten worden medegedragen. De conclusie van deze uiteraard korte be schouwing moet dus luiden, dat het voor den Middenstand van het allergrootste belang is, dat het verdrag zooals Lhet daar ligt, niet wordt goedgekeurd. STEENKOOL EN SCHEEPVAART. De Steenkoolcommissie in Engeland heeft geconfereerd met de Kamer van Scheepvaart over de malaise in-de kolenindustrie. (19 mil- lioen ton scheepsruimte was vertegenwoordigd.) Als oorzaken werden aangevoerd: de hooge loo- nen der mijnarbeiders; de te: straffe ïegeling der werktijden voor de tremmers; de verminderde arbeidsprestatie. Steenkool en scheepvaart heb ben elkaar noodig. De steenkoolprijzen beïn vloeden de staalprijzen voor de schepen em z'ijn van beteekenis voor de bedrijfskosten der scheepvaart. d)e uitvoer van steenkool, (te recht „de ruggegraat van de Engelsche scheep vaart" genoemd), is naar het volume de be langrijkste export uit Groot-Brittanië. Verla ging der productiekosten van de steenkool, niet de handhaving van hooge loonen dooj staatssubsidies, is voorwaarde voor herstel. De Fraesche bladen maken melding van eeu zeer ongewoon voorval dat ziefi Donderdag in 'het bosch van Fontainebleau heeft afgespeeld. Eén opzichter van het kasteel van Fontainebleau reed op zijn motorfiets door het bosch toen plot seling een groote koningsadelaar met groote woe de op zijn hoofd neerschoot. De man droeg ge lukkig een leeren muts, die zijn hoofd tegen de geweldige klauwen van het dier beschermde, wat intusschen niet belette dat dit hem aan zijn; han den leelijke wonden toebracht. Gelukkig kwam er een auto aan en met behulp van de personsen, die er in zaten, gelukte het den opzichter van het kasleel, zij het met veel moeite, den roofvo gel te óellen. Het was een koning-sadielaar met een vlucht van een meter dertien. Hisis en Hof Hel snoeien van rozen Om dezen tijd ziet men menigeen trots met een lange klimroos loopen, op de markt of bij den bloemist gekocht. Voorzichtig wordt de roos uit- geplant. tegen een prieel of boog opgeleid en over een paar maanden verwacht de gelukkige bezitter een reuzenscha't rijk te zullen zijn. Maar, er komt niets van terecht. Pas gekóchte struik rozen worden heel kort 'ingesneden en pas ge kochte klimrozen snijdt men af tot 15 e.M. bo ven den grond, al die mooie lange takken moeten dan weg. Rozen, die een jaar of langer staan, moeten eveneens sterk gesnoeid worden. Van stamrozen worden nu alle zwakke scheuten weg genomen en andere ingekort; altijd op buiten- oogen, d. z. oogen, die naar de buitenzijde ge keerd zitten, snoeien. Struikrozen snoeit mien tot op 3 a 4 oogen'boven-de plek, waar een vorig1 jaar werd gesnoeid en klimrozen ontneemt men alle oude scheuten, terwijl van de nieuwe scheu ten, in het laatste jaar- gegroeid, alleen de zij scheuten worden ingekort. Honden dresseeiren. Honden, die tegen eiken vreemde girommen en blaffen, zijn geen sympathieke dieren, maar de- züulke, die echte „allemansvrienden" zijn, tegen ieder even lief, en bereid met, elkeen mee te loopen, zulke honden missen karakter. Schoot hondjes, geboren om vertroeteld te" worden, mo gen zulke liefheid al niet misstaan, van een flinken hond moet men eischen, dat hij trouw is voor den meester of de meesteres en een ge past wantrouwen tegenover anderen aan den dag legt. Om dat te bereiken moet die meester of meesteres de verzorging van het dier zelf zooveel mogelijk ter hand nemen en als hij ot' zij daartoe in de gelegenheid is, het dier persoonlijk steeds zijn eten en drinken voorzetten. Men moet niet goedvinden, dat alle in- en uitloopende vriendjen en kennissen het beest aanhalen en lekkere beet/ jes toestoppen; men verzoekt, ze vriendelijk om het karakter van den hond daarmee niet te (te- derven. Is uw hond al bedorven of doet ge uw kennissen liever niet zoo'n verzoek, maakt dan den hond wantrouwend Tegenover vreemdfen. Neemt een vriend in complot, iemand, die niiet zoo bizonder bang is. Laat hem «den hond iets voorhouden en hapt deze toe, dan moet men hét lekkers niet geven, maar de vriend neemt den hond bij de snuit,' drukt hem de lippen op de tanden, waarop de hond zal gaan jankéïi en blij is, al -s hij wordt losgelaten. Zdk een paar keer herhaald en het beest zal van de vriendelij khleH van anderen niet meer gediend zijn. Dé handeling is wel een beetje pijnlijk, maar deert- het beesti volstrekt niet en 't dier i3 er zelve mee gebaat. Houdt iu alles regelj een hond went er makkelijk! aan, maar ligt ge er de hand mee, dan kent hij uw zwak ook spoedig en laat u praten. Verlangt ge iets van den hond en deze blijkt in de voldoe ning geen zin te hebben, dan moet ge niet rusten, •al kost het u nog zooveel moeite, vóór het bdest uw zin gedaan heeft; dat bespaart u voorlater veel tijd en wrevel, want als'het beest zich een maal aan uw 'wil onderworpen weet, dan hebt ge weinig last.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1926 | | pagina 3