Uit ons Parlement
Nieuwstijdingen
Rechtzaken
Parlementair Dagboek van Insider.
20 April.
Het was in deze eerste vergadering na het
Paaschreces geen opwekkend begin. Aan de
orde was de Indische begrooting, waaraan een
communistische interpellatie over de vervolging
van communiste nin Indië en het onderdrukken
van de vakbeweging aldaar was vastgeknoopt.
De heer de Visser scheen den sociaal-demo
craten deze interpellatie te hebben „afge
snoept", althans hun woordvoerder, de heer
Cramer, scheen het te verdrieten, dat deze in
terpellatie hem was ontfutseld. Daar een inter
pellatie niet aan tijd gebonden is, kon de heer
de Visser bijna drie uur praten, hoewel zijn
fractie maar één man telt, terwijl de heer Cra
mer, die een fractie van 24 leden vertegenwoor
digt, was gerantsoeneerd op anderhalf uur, om
dat hij maar een gewone begrootingsspreker
was. Het was duidelijk aan de redevoering van
den heer Cramer te bemerken, dat hij van het
hem dierbare onderwerp moeilijk scheiden kon
bijna zijn geheele begrootingsrede liep over de
behandeling van de al dan niet communistische
vakbeweging in Indië.
De heer Cramer was intusschen heel wat ge
matigder dan de afgezant van Rusland, die hef
tig fulmineerde tegen te streng optreden en
spionnage door de politie, aantasting van het
stakings- en vergaderrecht, e.d. Liever hadden
w.a uit den mond van den heer de Visser eens
vernomen, hoe het met dit alles in het door hem;
vertegenwoordigde Sovjet Rusland staat, bij
welks genade hij tot Kamerlid gekozen is.
Het was een opluchting, toen eindelijk Mi
nister Koningsberger aan het woord kwam. Al
dadelijk, omdat deze zich een uitstekend spre
ker toonde met een ondubbilzinnige woorden
keus. De Minister maakte korte metten met de
interpellatie: duidelijk deed hij uitkomen, dat
het Indische communisme in hem een even on-
verzettelijken wijand zal vinden als het in den
Gouverneur-Generaal Fock heeft gevonden. Mi
nister Koningsberger, die zich voorheen placht
te bewegen op het gebied der natuurkennis,
vergeleek het communisme met de malaria;
evenals deze moeraskoorts wordt zij veroor
zaakt door bepaalde muskieten, (de Russische
stokebranden die 'de kiemen der ziekte over
brengen). Daarom moet de bestrijding op de
izelfde wijze geschieden als bij de malaria:
preventief, door het uitroeien van de muggen-
haarden, en repressief, door het doodslaan van
de muggen met zwiepende palmbladnerven.
Maar de gezonde Indische beweging, ook
de vakvereeniging aldus de Minister, kan op
mijn krachtigen steun rekenen.
Het was een uitstekend debuut van den Mi
nister en er was geen woord..... Russisch bij.
Parlementair Dagboek van Insider.
21 April.
Het ging vandaag heel wat vlotte rdan gister,
toen twee sprekers den ganschen middag de
Kamer niet op de meest aangename wijze wis
ten bezig te houden.
De eerste spreker over de Indische Regee
ring was thans de heer van Vuuren, die niet
kon verbergen, dat het een hard gelag vóór de
Katholieken was, dat Minister Welter werd ver
vangen door Dr. Koningsberger, geen man van
rechts. Intusschen had de heer van Vuuren,
geen reden om dezen Minister zijn steun te ont
houden. Voorts bepleitte de heer van Vuuren
missievrijheid en kondigde opnieuw een initia
tief-voorstel aan om art. 123 van het Regee-
ringsreglement in dien zin te wijzigen. Heel veel
kans schijnt dit voorstel niet te maken; waar
schijnlijk gaan, evenals bij dien anderen lieve-
lingswensch der Katholieken, alleen de nog
trouwe anti-revolutionnairen mee. De christe
lijk-historische nhebben er nimmer van willen
lijk-historischen hebben er nimmer van willen
weten en hun woordvoerder gaf heden dan ook
geen hoop. Vrijheid van godsdienst, aldus de
heer van Boetzelaer van Dubbeldam, daar zijn
wij natuurlijk voor maarIn een vrij land, iniet
in een kolonialen Staat.
De heer van Vuren zet even de vrijzinnig
democraten in het zonnetje door de verwach
ting uit te spreken, dat deze althans zullen'
voorstemmen, omdat de heer Marchant tijdens
de Kabinetscrisis in zijn „regeeringsprogram"
schrapping van art. '123 had aangeboden, maar
hij weet wel beter; deze groep maakt er geen
geheim van, dat zij tegen zulke voorstellen zul
FEUILLETON
De Echo
Mijnheer Winkels, een der meest populaire man-
nan van Leeuwarden, had als fabrikant een aardig
sommetje weten te vergaren, hij' had zijn fabriek
overgedaan en was met vrouw en twee huwbare
dochters zich in zijn geboorteplaats komen ves
tigen ,een dorp in de provincie Gelderland, het
welk hij een goede dertig jaar gieleden, zondjer
een cent op zak, verlaten had.
Hij had een uitgestrekt landgoed gekocht en
bewoonde nu een villa, die hij naar de laatste
eisehen des tijds had laten inrichten. Hij ontving
vrienden en kennissen en had door zijn aangje-
namen omgang aller sympathie verworven.
Maar zijn geluk was niet volmaakt; het land
goed naast het zijne behoorde aan een rijk ge
worden bankier, baron Van Lugteren, en diens
park was door de natuur met een prachtige echo
begiftigd. Winkels hoorde er onophoudelijk van
spreken; hij gaf geen diners, ontving geen be
zoeken of telkens moesten'zijn gasten er een lof
rede over houden.
Heb je de echo van baron van Lugteren
gehoord
Uw park is heerlijk, maar wat is het jam
mer, dat er geen echo in is, zooals bij mijnbeer
van Lugteren. Dat kwelde den 'heer Winkels.
De baron was trotscher op zijn echo dan op
zijn rijkdom en sprak er met iedereen over; ook
de kranten maakten er melding van.
Dat ging zoo niet langer, dacht de fabrikant
en hij besloot zich een echo aan te schaffen, welke
som hij ook besteden moest. Hij ontbood een archi
stemmen zoolang de Katholieken niet met haar
willen samenwerken. Een politiek, die velen
afkeerwekkend vinden, maar waarmee nu een
maal rekening valt te houden.
De heer Joekes, de vrijzinnig-democratische
spreker, zweeg er intusscbe nwijselijk over en
scheen te beseffen, dat hij anders gevaar liep
zijn goedgebouwde rede te ontsieren. De heer
Joekes achtte den economischen toestand in
Indië gunstig; weliswaar schijnt voor de suiker
cultuur een ongunstige periode van lage prijzen
aan te breken, maar de rubbercultuur, die reeds
in het vorige jaar enorme winsten maakte, biedt
een schitterend perspectief. Een te groot con
trast daarmede achtte de heer Joekes den toe
stand der Inlandsche bevolking.
Lijnrecht tegenover den heer Joekes stond de
heer Scheurer, die het financieel beleid der
Regeering prees en nog steeds groote voor
zichtigheid geboden achtte.
In den laten namiddag kwam de heer van
Rijckevorsel aandringen op voorziening in dan
nood der Indische Marine. Zooals men weet,
heeft Minister van Royen deze zaak nog in
studie en werd daarom de begrooting met ruim
een millioen gulden verminder. Met meer dan
gewone belangstelling mag de beslissing der
Regeering in dezé tegemoet gezien worden.
Een brief van de Ruyter.
Ter gelegenheid van den 250-jarigen sterf
dag van admiraal De Ruyter heeft de heer T.
Vorstius te Wapenveld aan het Historisch
Scheepvaartmuseum ten geschenke gegeven
een eigenhandig geschreven brief van den
vlootvoogd, opgesteld ten reede van Cadix op
den 26sten Augustus 1657.
De brief is vooral daarom belangrijk, omdat
hij betrekking heeft op een voorval, dat in
dien tijd veel stof deed opwaaien. De admiraal
hadnl. inde Middellandsche Zee twee Fransche
vrijbuiters genomen en den grootste, de „Re-
gina", aan de Spanjaarden verkocht. Een en
ander hadden de Franschen ons zeer kwalijk
genomen; allerlei verwikkelingen en represaille
maatregelen van beide zijden waren er Let ge
volg van en bij aankomst te Cadix op 21 Augus
tus 1657 ontving De Ruyter een brief van
Hunne Hoogmogenden, inhoudende het bevel
om de „Regina" zoo mogelijk weder van de
Spanjaarden terug te krijgen en het schip
daarna in een Fransche haven af te leveren.
Ir, zijn brief, welke thans in het Museum in
eene vitrine is uitgelegd, deelt De Ruyter in
antwoord op deze order mede, bij den Spaan-
schen admiraal te Cadix de noodige stappen te
hebben gedaan om de „Regina" terug te krij
gen en daarin naar wensch te zijn geslaagd.
Hij zegt verder het schip zoo spoedig mogelijk
of naar Toulon of naar la Rochelle te zullen
enden, „naer dat weer en windt sail willen
dienen". De vlootvoogd gaat dan voort:
„lek wenste dat het all well in d' een ofte
andere haven van Vranckrijk lach, wandt het
is soo slecht alst well mach weesen, oock all
hetgeen datter opstaet". Met dit argument ver
dedigt hij zich dan verder over den verkoop;
in zijne instructie staat toch vermeld, dat „soo
wanneer de (genomen) scheepen onbequam
souden zijn om naer het Vaderlandt gesonden
te worden, men die alsdan aan de Meestbie
dende soude verkoopen, soodatmij dunck, Haer
Ed. Mog. geen reeden hebben om hierover
misnoeght te zijn
Het is een merkwaardig stuk, waarmede de
heer Vorstius de verzameling van het Museum
verrijkte, dat wèl de lezing waard is. Moge zijn
ègoede voorbeeld navolging vinden 1 (Hm.)
VOOR DEN KANTONRECHTER
Zitting van Vrijdag 23 April.
Een vette hond in het jachtveld.
Het liep vandaa druk in het snoepwinkeltje
van mejuffrouw Justitia. De schel stond geen
oogenblik.
Allereerst verscheen weer een tot heden ver
daagde strooper uit Limmen ,die met een ka
meraad door middel van hondjes de hazenjacht
in het weiland had beoefend. Hij praatte, nu
hij tegenover den jachtopziener Huft stond, er
niet meer over dat hij den hond had terugge
roepen. Het was nu weer 'n vette hond, die niet
springen kon. De kantonrechter wist nu wel,
tect uit Amsterdam en droeg dezen op hem,
koste wat koste, een ongeëvenaard© echo te le
veren.
Die architect bezocht het landgoed en besloot
haar te plaatsen op een hollen weg, die aan het
einde van het park gelegen was. Hij maakte eene
teekening. Liet een grot bouwen en omringde
deze met rots'werk, dat hij zich tegen niet ge- 1
ringe kosten uit Namen liet toezenden.
Toen alles voltooid was, ging men over tot
het onderzoeken van de grot, doch men kreeg i
geen eeho. De architect maakte nieuwe bereke
ningen, ging over tot het afbreken van hetgeen!
hij had opgetrokken en bracht de ratsen naar
eene andere plaats over, alles evenwel zonder
resultaat. '"i
"Winkels was woedend, zond den architect terug
en wilde zijn plan tot het uiterste doordrijven;
hij moest en zou een echo hebben.
Eindelijk had hij raad gevonden. Hij begaf zich
naar het dorp, zocht een wakker boertje en bracht
hem voor het park.
- Weet je wat een echo is vroeg hij hem.
Jawel, mijnheer.
Heb je er al eens een gehoord
Ja, die van baron van Lugteren!
Ik dacht het wel riep de fabrikant uit. Zou
je die kunnen nabootsen?
De jongen begon te lachen.
Neen, ik spreek ernstig, hernam de fabri-
kant. Ik geloof het wel, was het antwoord; da'
zal zoo moeilijk niet zijn.
Probeer het eens en herhaal de woorden, die
ik ga uitspreken: Elijft het weer goed?
Daar weet ik niets van, mijnheer, zei ons
boertje.
Je moet niet antwoorden, je 'hebt slechts
hoe laat het was en veroordeelde hem tot f25
boete of 10 dagen, terwijl zijn 'niet verschenen
kameraad er met f 15 boete of 8 dagen afkwam.
Een warm natuurliefhebber.
Een arbeider te Castricum was door den
jachtopziener B. de Winter op 17 September
in het nachtelijk spookuur met een carbidlan-
taarn aangetroffen in de duinen, alwaar hij,
volgens zijn beweren, als natuurliefhebber de
kleine konijntjes gadesloeg bij het licht van zijn
rijwiellantaarn. De jachtopziener geloofde hem
natuurlijk direct, maar maakte met zorg pro
ces-verbaal op, daar de mogelijkheid bleef be
staan, dat de kantonrechter het niet accep
teerde. Dit deed hij dan ook niet zooals bleek
uit de veroordeeling van den natuurvriend tot
f7 boete of 4 dagen, met verbeurdverklaring
van de carbid-lamp.
Een onhandelbaar boertje.
Een landbouwer uit Oudorp, die steeds in de
contramine is met het polderbestuur en gere
geld verzuimt zorg te dragen voor de sloten,
tot welk schoonhouden hij is verplicht, kreeg
thans een lesje in orde en regelmaat in den
vorm van 3 gulden boete of 3 'dagen.
Van kwaad tot erger.
Een hechtenis te Egmond binnen werd op
17 November gesnapt in bezit van eenige wild
strikken terwijl hij bovendien, zooals later
bleek, 'n valschen naam opgaf. De voorspelling
van den kantonrechter, dat deze grapjes hem
duur te staan zouden komen werd dan 09k be
waarheid, want hij werd in totaal veroordeeld
tot f21 boete of 10 dagen hechtenis.
Niet de rechte Jozef.
Misleid door ee ngelijkluidenden naam kwam
een landbouwer uit Schoorl zich present mel
den. Het bleek echter, 'dat men een kippen-
melker moest hebben uit Bergen, die over ver
boden grond had geloopen met booze stroopers
bedoelingen en nu veroordeeld werd tot 12 gul
den 'boete of 6 dagen.
'n Lekker Zondagsch boutje.
Twee ingezetenen van Bakkum, vermoedelijk
wel- broeders uit hetzelfde huis, werden op
12 Dec., 'snachts half twee in het jachtveld
aangetroffen, de een met een brandende rijwiel
lantaarn en de ander met een geweer. Zulke
uitstapjes komen gewoonlijk ter beoordeeling
van den kantonrechter. De heeren gaven mu
ook ridderlijk toe, dat het hem te doen was
geweest een boutje te bemachtigen voor den
Zondag. Zij hadden echter beter 'n feestmaal
tijd voor heel Bakkum kunnen bestellen, daar
zij heden ieder tot f 25 boete of 14 dagen wer
den veroordeeld en bovendien' tot f 40 boete of
20 dagen bij niet-inlevering van geweer en
lantaarn.
Een genoegen dat iniet wordt aangemoedigd.
Het genot van 'n haasje, 'n eendje of 'n ko
nijntje te verschalken wordt voor de stroopers
in Kennemerland niet verhoogd door de aan
wezigheid van brig, de Koekoek, die thans op
Limmen is gestationneerd. Dat is een gerouti
neerd politieman, met een behoorlijke dosis
kracht, die ze terdege in de gaten moeten
houden.
Hij had thans een strooper uit Castricum aan
den haak gepikt, die beweerde naar schapen te
zoeken, maar wiens kameraad 'n geweer in een
sloot verstopte, terwijl hij zelf vergeefsch pro
beerde een haas en een eendvogel, pas gescho
ten, weg te moffelen. Deze onschuldige zoeker
naar verloren schapen werd veroordeeld tot f6
boete of 3 dagen hechtenis.
Alweer 'n jachtliefhebber.
Een hartstochtelijk amateur jager te Bergen
was zoo pyramedaal stom een fasanten haan
neer te schieten op het erf van een jachtopzie
ner in dienst van mijnheer van Reetnen. De
vrouw van den jachtopziener, ook al goed ge
traind, constateerde dit feit en de dienaar van
St. Hubertus werd op de bon geplakt en heden
veroordeeld tot f 8 boete of 4 dagen en tot f 30
boete of 10 dagen bij niet inlevering van het
geweer waarmede die overtreding is gepleegd.
Terechtstaan per brief.
Een niet verschenen verdachte was verhin
derd te komen, doch had zijn vrouw met een
brief .gestuurd. Deze, dat wil zeggen, de brief,
niet de vrouw, maakte zoo'n indruk op den
ambtenaar dat hij voor 2 overtredingen betref
fende de verordening op de kanalen requireer-
de f 1 boete of 2 dagen en f 2 boete óf 3 'dagen.
Vonnis conform dezen eisch.
Een oude rat in den val.
Een 65-jaxig Egmond a. Zeeër, in zijn jeugd een
vermaard strooper, had in jaren niet van zich
den zin te herhalen.
Ah, nu begrijp ik u: Blijft het weer goed?
De fabrikant herhaalde deze eene oefening zoo
lang, tot de jongen eindelijk begrepen had, wat
men van hem verlangde.
Wanneer je de echo goed nabootst, zal ik
je dikwijls laten roepen en telkens een gulden
geven; ben je daarmee tevreden?
Mijnheer, zei het boertje, voor een gulden
doe ik, wat u wilt.
Na verloop van een maand wist de jongen op
onberispelijke wijze de echo na te bootsen. De heer
Winkels gevoelde zich hierover zóó voldaan, dat
hij zijn vrouw van de genomen proeven in kennis
stelde en haar tot het bijwonen eener repetitie
uitnoodigde. Mevrouw Winkels vond de handel
wijze origineel, doch moest eenige aarzeling on
derdrukken.
Denk er wel over na, zei ze, als je niiet
slaagt, maak je je belachelijk.
Je kunt er zelf over oordeelenmijn machine
lacht de echte onberispelijk na. De jongen had
intusschen als naar gewoonte achter de rots plaats
genomen.
Bonjour, echo! riep de fabrikant. De jon
gen herhaalde vier maal den zin, terwijl hij traps
gewijze den toon verzwakte.
Het is in een woord wonderlijk, riep me
vrouw Winkels uit; indien ik me niet hier be
vond ,zpu ik zweren, dat het een natuurlijke echo
was.
Ben je er nu van overtuigd? vroeg haaq
echtgenoot op zegevierenden toon.
Ik ben de echo, schreeuwde hij. Ik ben
de echo, klonk prompt vier malen.
De echo van mijnheer Winkels, hernam de
fabrikant. De echo van mijnheer Winkels,
laten hooren, doch werd op 26 December weep
eens betrapt, toen 'hij eenige wildstrikken wilde
uitzetten. Die oude heer beloofde nu radicale be
terschap, maar werd toch veroordeeld tot f15;
boete of 10 dagen.
Geen genade voor 'n asthma tisdhim bakker.
Een broodbakker te St. Pancras, gemeente Koe
dijk, moest verantwoording doen omdat hij op 6
Januari ten 5 ure een gezel in zijn bakkerij hal
laten werken, terwijl ook in de bakkerij geen ar-
beidslijst. aanwezig was. Die bakker erkende een
en ander, maar voegde er aan toe, dat geen knechi
maar een vriend hem had geholpen, omdat hij
dien morgen een asthma-aanval had. 'De arbeids
wet houdt; echter geen rekening met asthma of
vriendendiensten. Wie in de bakkerij werkt, i3
een gezel, af die kous. De arme benauwde bak-
ker werd dan ook veroordeeld tot 2 maal f 4
boete of 2 maal 2 dagen hechtenis.
De waterleiding-epidemie hjeeft ook BehoorI
aangetast.
Het is duidelijk merkbaar, Üat ook Schoor!
thans 'deelachtig is gemaakt aan de zegeningen
van het provinciaal waterleidingbedrijf.
Niet minder dan acht van die verwerpers der
genade van bacteriënvrij leidingwater stonden he
den terecht.
Nommer een was bereid tot overgave, maar
vond het prov. bedrijf niet genegen hem een 3/4
duinleiding te geven. Dit kon wel, maar dan
moest hij ook contracteeren voor de koeien en
voo* Die dorstigen had hij ander water genoeg.
Er werd met die omstandigheid rekening gehóu
den en de man veroordeeld tot het minimum 50
cents boete of 1 dag.
Verdachte nummer 2 wil zich aansluiten, maar
zij h.ebben de aansluiting geweigerd omdat hij
niet vooruit wil betalen. De ambtenaar meent
dat hier art. 40 wetb. v. strafrecht van toepas
sing is en vordert- ontslag van rechtsvervolging.
Uitspraak over 14 dagen.
Nummer 3 zegt dat hij al veel te veel water
heeft, 2 gulden boete of 1 dag.
De vierde heeft voldoend© water, als voren.
De 4e is afgeknipt, omdat hij 't contract niet
wil de teekenen, 14 dagen aangehouden.
De 5e heeft uitstel gevraagd tot Juli omdat
'hij Idan toch gaat verbouwen. Geen geldig excuus
Jf'2 of 1 dag. 1
Nummertje 7 wil 2 peroeelen in 1 aansluiten.
Dit staan ze hem1 niet toe, maar 'n ander hqeft
het wel gedaan gekregen. Weerom de ien niet en
de aar wel, klaagt hij met Jeremias.Hij krijgt
geen bescheid maar wel 2 maal f 2 boetie óf 2!
maal 1 dag.
De laatste Schoorlsche waterleidinglijder van
heden beweert dat men hiem niet heeft kunnen
aansluiten. De kantonrechter ziet dit niet in en
legt den hekkesluiter f 1.50 of 1 dag op.
Elen slordig afschrift.
Een transportarbeider uit St. Pancras stond
terecht ter zake dat hij op 12 April 1926 aldaar
om '8 uur 20 min. n.m. zonder licht zou hebben
gereden. De man overhandigde den kantonrechter
zijn oproeping, waarin staat dat hij de overtre.
ding had gepleegd. 12 December 1926! De amb
tenaar, niet ten onrechte beschaamd en veront
waardigd, omdat dergelijke stommiteiten het aan
zien van het openbaar 'ministerie schaden, ver
zocht den verdachte deze onjuist gecopieerde op
roeping terug te mogen ontvangen voor na.kr
onderzoek en requireerdie vrijspraak, waartnede
de kantonrechter zich vereenigde. De verdachte
gnuifde en bofte.
Niet kwaad maar loszinnig.
Een poelier uit Oostzaan met een vroolij'k ge
zicht had' zich te Alkmaar op 17 April schuldig
gemaakt aan openbare dronkenschap. Hij kreeg
'n flinke vermaning en werd tot f 4 boete of 2
dagen veroordeeld.
Een aardig melkkoetje.
De strooper uit Limmen met zijn vetten "hand,
die reeds veroordeeld was tot f25 boete, moest
nu nog eens terecht staan wegens strooperij op
3 Dec. Hij was toen met 2 vrienden, ieder gewa
pend met. een geweer op stap, natuurlijk -ook weer
vergezeld van zijn vetten hond, die niet springen
kon .Brigadier de Koekkoek kreeg bet drietal
in de gaten en wist de baas van den vetten hortd|
te begaan. Hij zat te broeden op 'n pas gemepte
haas. De twee anderen smeerden 'm door het ijs-
koude water van een kikkersloot en werden dooi
de Koekkoek niet herkend. Hij had ook geen lust
op 3 Dec. dat waterballet mee te maken. Maar le
schilder met zijn vetten hond betaalde nu het
gelag en werd tot f 40 boete of 2 dagen veroor
deeld.
Schriftelijk vonnis.
P .J. S. Winkelier te Koedijk. Het voorhanden
hebben van een ongeoorioofden c.M,. maat in een
locaal, dienende tot verkoop van waren, 2 maal
fl.— boete of 2 maai 1 dag hechtenis.
klonk door het luchtruim.
Uitstekend! riep Winkels luid. Uitste
kend, uitstekend, uitstekend, uitstekend....
Het is wonderlijk! -Wonderlijk, wonder
lijk, wonderlijk, won-der-lijk...
Het is nu genoeg, zei de fabrikant, je kunt
je schuilplaats verlaten en nogmaals legde hij
zijn acolyte een diep stilzwijgen op.
Donderaag, zei hij, heb ik gasten; je moet
alsdan vroegtijdig je plaats innemen en voor de
echo zorgen.
Ik zal zorgen op mijd post te zijn, mijnheer.
De gasten kwamen en natuurlijk was de eeho
van mijnheer van Luchteren weer gauw het om
derwerp van het gesprek. Toen nu de heer Win
kels meedeelde in zijn tuin een plaats ontdekt te
hebben, waar de echo het gesprokene niet drie
maal, zooals bij vau Lugteren, maar vier maal
herhaalde, was de verbazing groot en gretig
werd
de uitnoodigiug aanvaard voor de proef na het
diner. -
Wat zal mijnheer van Lugteren jaloerser
zzijn, merkten de dames op. Ik hoop het van
harte dacht de fabrikant bij- zich zeiven.
Na het diner vólgden allen naar buiten.
bevindt zich heel in de verte, zei hij' tot de g6"
noodigden, die hem niet schenen te willen g6*
looven. Eindelijk bleef de heer Wilkens stil staan,
waarna de dames en heeren een kring om he
vormden. Eh nu, dames en 'heeren, opgelet-
Echo, ben je "daar?
En de eeho antwoordde-Zeker, mijnhlae
ik zit hier al twee uur te wachten!
