NIEUWE
Donderdag 10 Juni 1926
36e Jaargang
De Overheid en de Ambtenaren.
Centraal Europa.
Rechtzaken
Wat er om ons heen gebeurde
NO 68 IHTERC. TELEPHOON 52
LAHGEDUKER COURANT
BINNENLAND,
Tussehen de ambtenaren en de overheid wil
het op vele punten piaar niet vlotten. Het is
ook moeilijk, noch de eene noch de andere partij
weeet het elkaar naar den zin te maken, en hoe
in dezen toestand ooit nog eens afdoende Veran
dering en vérbetering kan komen is een vraag
stuk, dat voorloopig nog wel niet zal opgelost
worden.
Hooren wij den meesten tijd van de grieven der
regeering en gemeentebesturen, niet vergeten mo
gen wij, dat onder de werknemers ook werke
lijke redenen tot ontevredenheid zijn. Nemen wij
in de allereerste plaats het voortdurende „over
plaatsen" waar de meeste ambtenaren onder te
lijden hebben.
Vele personen in Rijksdienst, vooral ook de ge
huwden, worden een paar maal in hun leven
dikwijls om de twee of drie jaar plotseling in
kennis gesteld met het bericht dat zij naar een
andere stad zijn overgeplaatst. De menschen zijn
dan in een bepaalde omgeving'gewend, hebben
zich ingericht, misschien nog niet lang geleden
en moeten nu in den tijd van soms enkele dagen
opbreken en naar elders vertrekken. Natuurlijk-
hebben zij te kampen met allerlei moeilijkheden,
zooals daar zijn het zoeken van een nieuw huis,
het aanschaffen vau nieuwe stukken in het huis
houden, daar de andere niet passen of om. andere
reden niet te gebruiken zijn, die donderen naar
andere scholen, groote kinderen die al in be
trekking zijn of meegaan en bun 'betrekking
kwijt of niet meegaan en derhalve op eigen
beenen.
Dat aeze grief een zeer érnstige is, zal ieder
een beseffen en dat de régeering daar al nie,t
minstens vijftig jaar geleden iets op verzonnen
heeft is onbegrijpelijk. De moeilijkheid Waarmede
de regeering te kampen heeft is echter ook zeer
groot, daar de overheid bij het ve$teelen der
functies toch in de eerste plaats moet toezien
aat overat 'genoeg personeel aanwezig is. Nu is
het een feit, dat er in verscheidene dorpen èn
Azeer kleine gemeenten dikwijls geen gegadigden
naar rijksbetrekkingen te vinden zijn. In dat
geval meet het Riijk dus ambtenaren uit andere
gemeenten daarheen zenden. Deze echter, die in
hunne betrekking natuurlijk carrière willen ma
ken en daarvoor werken, maar op hunne kleine
standplaats gee ngelegenheid vinden, hebben het
recht vroeger of later weer naar een andere ge
meente en liefst in een betere functie te
worden overgeplaatst. Zoo is al jaren lang een
voortdurend omruilen en opschuiven aan den
gang, dat echter helaas slechts voor een gedeelte
tie rambtenaren,voordeel medebrengt en voor"het
grootste gedeelte ongerief.
Het overplaatsen in dezelfde functie of rang is
Het onaangenaamste van alles en dit komt helaas
het meeste voor, maar daar is tenslotte niets aan
te doen. Wat de ambtenaren echter vragen 'is,
dat de overheid wat meer aan de belangen der
betrokkenen zal denken in gevallen van over
plaatsing en b.v. als regel invoert dat het perso-
neeel een maand te voren wordt ingelicht; dat
ar door 'het R,ijk zelf in Ide nieuwe standplaats
voor een gceae woning wordt gezorgd, enz. enz.
Natuurlijk houdt men rekening met uitzonderin
gen die ook zeer gemakkelijk kunnen voorkomen
bij ziekten en plotselinge sterfgevallen, maar over
het algemeen zou aan dezen wensch toch wel
tegemoet gekomen kunnen worden en derhalve
verwachten wij dan ook, dat de heeren bestuur
ders naar een bevredigende oplossing zoeken
zullen. f
BUITENLAND.
Waar het geheim van dein werkelijkem vrede,
hgt, weet blijkbaar nog niemand zeker, maai]
zekere „kringen" in Centraal Europa beginnen;
toch aardig dicht bij te komen. Wie n.l. zijn
aandacht eens heeft laten gaan over wat zich
deze week in Luxemburg heeft afgespeeld, zal
toet anders kunnen zeggen, dat daar 'inder-,
daad de .eerste ernstige poging is gedaan om]
tot een eerlijke en oprechte verbroedering te
komen. r
Een vergadering van Duitsche en Fransche
todustrieelan en Handelaren op neutraal grond
gebied.
Hen samenkomst, welke heel veel voor de
toekomst foelood, omdat er voor het eerst eens
toet gesproken behoefde te worden over „eisch-
f1" en verplichtingen. Deze samenkomst was
totogst noodig en dat de kopstukken van het
taken wereld je zich zoo spoedig voor bet groote
Werk hebben gezet, mag zeker wel van hun
êoeden wil getuigraa. Wie de toenadering be
merkt heeft en hoe alles in elkaar zit, weten
Wij niet want de vergaderingen zijn z.g.
geheim maar in ieder geval mogen we deze
gebeurtenis met warmte begroeten.
Pat de samenkomst tot op den laatsten dag
geheim gehouden ,s' valt gemakkelijk te ver
klaren. Men wilde van beide zijden de;
Politiek er buiten houden. Inderdaad een bui
tgewoon verstandig besluit.
gepraat over de schulden, de grensregelingen,
de betalingen, enz., enz., niets met het streven)
naar vrede gemeen hebben, integendeel, men
is overtuigd, dat dergelijke conferentiens al
leen maar dienen kunnen om weer in een
nieuwen strijd te geraken. De Luxemburgsche
vergadering besprak slechts één ding, n.l. hoe
de industrieën van beide landen elkaar over en)
weer m het leven kunlnien houden. Zooals de
toestand nu is gaan de Duitsche ondernemin-
nf nS f ïnee,r' T, Hetslantaaru bij in, terwijl Piet nog door 'een lijk wordt om enkele zilverlingen aan een of
kanten bShïn 1° Fransche fajtri- 4r hondea van de jachtopzieners een stuk uit ander rustig burger de hersenpan ingeslagen; van
kamen. hebbe^ beFePien> dat het emdelooze. rijn pantalon werd gebeten. Het was in alle op- de week weer dat ellendige geval inSpekhóJer
zichten cnn heide, waar oen 30-jarige vrouw, moeder van drie
kindertjes, werd neergeslagen om èen „buit" van
twee gulden.
En in 'Megen, waar men hetzelfde zondier
doodetijke gevolgen 'gélukkig probeerde tegen
over een jonge vrouw, die des nachte een liefde
dienst verrichtte door te waken bij een hoogbe
jaarde zieke 'buurvrouw.
De voortdurende herhaling van zulke overval
len (Culemborg, Waubach, Druten, Garderen,
Overschie, Megen, Bpekholzerheide, om ér maar
eenige te noemen, die ons te binnen söhieten) be
wijst, dat de clemente straffen, in zulke geval
len gewoonlijk uitgesproken, niet in staat zijn om
het gemeenste geboefte, dat in onze maatschappij
rondspookt, in toom te houden.
Twee Duitschers, die in Nieuwenhagen, des
nachts een woning binnendrongen en daar de hel
dendaad begingen om de alleenwonende wedluwe
R. met een hamer te trachten 'de hersens in te
slaan, teneinde den diefstal van een beetje geld
en wat sigaren mogelijk te maken, werden deze
week tot 3 jaar veroordeeld, omdat de arme vrouw
niet aan haar wonden bezweken was. Anders had
den ze er minstens 4 gekregen
Neen, zulk tuig moest steviger aangepakt wor
den.
zichten een onvoordeelige jachtpartij, daar zij
later door den kantonrechter ieder 'tot niet min
der dan f 40 boete of 20 dagen hechtenis werden
veroordeeld. In "de 'hoop een meer gemakkelijke
straf ti krijgea, waren de lichtbakjagers in hoo-
ger beroeep gekomen. Piet klaagde ook over zijn
stokkende broek en zou daarvoor gaarne vergoe
ding ontvangen.
De president adviseerde hem zich tot den bur-
gemeester van Castricum te wenden.
gem evengoed als de Fransche tem gronde, wat Goed idéé! misschien heeft de burgemeester
is er dus duidelijker dat mem een plan van sa- j nog wel 'n halfsleetsch sjansbroekie voor Piet.
menwerking opzet. Die appellanten beriepen zich voorts op hun
De resultaten van deze eerste samenkomst armoede in die dagen. Ze hadden alleen maar 'n
zijn zeer bevredigend; men was het omtrent houtje willen schieten voor het Zondagsch diner,
de hoofdzaken spoedig eens wat begrijpe- Die officier voelde niets voor deze verontschul-
lijk is want voor beide partijen staan dezelfde digingen en vorderde bevestiging van bet vonnis.
belangen op het spel. Tenslotte ging men over
leggen of het mogelijk zou zijn op geregelde
tijden telkens weer samen te komen; een voor
stel dat aan alle kanten groote instemming
vond en dan ook wel spoedig verwezenlijkt zal
worden. Het tijdstip voor de volgende vergade- gesloten deuren terecht.
Zand er aver.
Een 68-jariga veedrijver te De Rijp, Piet 8i,
die zich had misdragen ten opzichte van een
meisje, beneden den 16-jarigen leeftijd, stond ter
zake 'misdrijf art. 247 wetb. van strafrecht met
rmg is nog niet vastgesteld, maar men verwacht
dac deze zerer spoedig zal plaats vinden.
Alhoewel men nu de politici buiten de zaak
gehouden heeft, is het toch wel duidelijk, dat
deze bijeenkomsten vér-strekkende gevolgen
hun'nen hebben. Als de fabrieken in Rijnland
en Westfalein gaan samenwerken met die uit
Noord-Frankrijk, elkaar zullen steunen zooveel
als mogelijk is, zelfs de wereldmarkt door be-
langen-gemeenschappen voor beide groepen
open stellen, kan het niet uitblijven of spoedig
zullen handelsverdragen, havenbepalingen en
andere regeermgsverdragerf volgen. Daarmede
bereidt 'men da|n den weg naar den werkelijke^
vrede tussehen de volken, die thans nog in
vijandschap leven
De industrie is op het oogenblik verlamd.
Noch in Duitschland, noch in Frankrijk rookeni
de schoorsteenen als weleJr. Steeds grootere
stukken van de Europeesche markt komen in
handen van de Amerikanen; het is dus begrijpe
lijk, dat de fabrikanten 'uit geheel Centraal.
Europa .de handen in elkaar slaan en niet lan
ger willen wachten op de steeds weer teleur
stellende resultaten der regeeringsconferenties.
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK.
Zitting van 8 Juni.
Een citroentje zonder suiker.
In de eerste zaak compareerde een 55-jarig Hel-
dersch winkelier, Jacob K., als gelukkig bezitter
van een 5 P.K.'c citroentje tweezitter, als ver
dachte. B|e goede man zou op 28 Februari op den
verkeersweg de Noordervaart tussehen Sehermer-
horn en Alkmaar een op 'n rijwiel zich voortbe
wegend persoon hebben aangereden, 'omdat hij1
niet voldoende bij het passeeren, (de fietser reed
voor de auto uit), naar links had uitgeweken.
Het was nogal aangekomen ook, De fietser, een
boerenarbeider, werd versufd aan den weg gevon
den, opgenomen in een naburige woning en later
op last van Dr. Heringa naar het stedelijk zieken
huis te Alkmaar vervoerd. Daar werd hij1 tot en
met 21 Maart wegens een opgeloopen schouder
wond behandeld door Dr. van 'Dam.
Thans was hij weer volkomen genezen, wat den
betrokken winkelier zeker niet onaangenaam zal
geweeest zijn.
Hoewel laatstgemelde geen schuld vermeeado
te hebben, dacht de officier er niet zoo gunstig
over, zooais bleek uit zijn vordering f 150 boete
of 75 dagen hechtenis.
Hitte hobbelt zijn paardje al heen ©n al weer.
Dragen gewoonlijk de motorrijtuigen de schuld
van de verkeersongevallen, ditmaal was een paard
de oorzaak van een carambole, waarvan de brand- 1
stofhanaelaar Jan Knijh van Blokker het Slacht- 1
offer werd. Hij reed lustig op den morgen van j
3 April per rijwiel van Zwaag naar Hoorn, doch
op het Keern, juist toen hij- een vrachtwagen die 1
voor hem reed, linksch passeerde, kwam een dres-
seerkar aanhobbelen en drong zich tussehen Kn'ijn
en de vrachtkar in. Knijn kreeg een duw van de
paardekop tegen zijd bóddy. Hij sloeg niet fiets
en al tegen de vlakte, raakte van zijd kastje en
moest oaar zijn woning worden vervoerd met 1
'n paar flinke hoofdwonden, die eerst 17 April
als genezen konden worden beschouwd. Jan dien- 1
de nu nog 'n civiele vordering in van 90 gulden, l
voor geneeskundige behandeling, tijd verzuim en
rijwielschade, maar was niet in staat deze schade
schriftelijk aan te toonen.
Tegen dén verwaarloozer van «die regels van
den weg, die het maar beter had gevonden thuis
te blijven, werd gevorderd f75 boete óf 75 dagen.
In alle zakeu uitspraak over 14 dagen.
Wat er om ons heen gebeurde.
BINNEN LA NDi.
Sommige-mensehen bindende lectuur van plaat
selijke, provinciale of andere bezadigde bladen
niet zoo interessant, omdat groote gebeurtenis
sen daarin niet zoo uitvoerig en zoo pikant be
sproken worden, als b.v. in organen der grrroote
pers; de Courant en D|e Telegraaf.
Om eens een voorbeeld, te noemen: er zijn op
Zaterdag j.l. in dé Rotterdamsche haven finan
cieels schandalen aan het licht gekomen, die -de
economische funaamenten onzer Maasstad totaal
ondergraven hebben en machtige financieele
burchten met ondergang bedreigen. Geweldig,
niet? En welk blad bracht de eerste sensationeel©
bijzonderheden? Natuurlijk: De Courant! En welk
orgaan buitte de sensatie nog vérder uit?-Die.
Telegraaf, monheer! oplage enz.
Ziet het blad van Maandag j.l. In de rechter
bovenhoek is steeds in korte zinnetjes het gewich
tigste uit de gebeurtenissen van den dag te samen
gebracht en daar leest ge: Fraude ontdekt bij de
loonuitbetaling aan arbeiders der Rotterdamsche
Havènreserve pag. 5.
"Dan slaat ge natuurlijk aanstonds pag. 5 op,,
en daar valt u een geweldigen „l^op" op „Fraude
ontdekt bij de loonbetailing". Even haalt ge adem
en dan leest men een tweeden „kop", nu in groote
cursiefletters „Geknoei bij de Rotterdamsche Ha
venreserve". Ge slikt even uw adem door en ont
leedt'dan het derde „hoofd": „Een oneerlijk wal-
baas betrapt". Na er eindelijk nog kennis van ge
nomen te hebben, dat 'de journalistieke bijdrage
„Van onzen correspondent" is, begint het eigen
lijke verhaal, veel te lang om hier over te nemen,
maar waarin o.a. voorkomt, dat geknoei met uit
betalingen ontdekt is, idoordat een Walbaas van
arbeiders geleende gelden „vermeerderd met eén
aanzienlijke rente" terugbetaalde door taken, wél
ke niet waren verricht, in dei boekjes af te stem
pelen. We lezen Cr dan nog:
Reeds eenigen tijd was het opgevallen, dat
„A. Bi. voor zijn doen veel te groot leefde. Hij
„had een motorfiets en maakte groote verterin
gen. De firma Burger kan nog niet opgeven,
,vhoe j>root het bedrag der schade is. Maar daar
„de verdachte sinds Augustus 1925 er geregeld
„mee doorging, moet het zeer aanzienlijk zijn.
„Naar alle waarschijnlijkheid is A. Si. niet
„!de eenige, die zich op deze wijze bevoordeelde
,:,eu meent men te doen te hebben met een han-
„delwijze, die in de haven is ingeburgerd.
„Het is niet onmogelijk, dat na tie ontdekking
„van deze fraude een "begin is gemaakt met de
„opsporing van een geheel warnet van knoeie
rijen in de Rotterdamsche haven.
En weet ge wat de zaak nu geweest is?
Be „N.R.Crt." vertelt 'het in een heel nuchter
berichtje1
j,De tijdschrijver A. v. ld. Si. uit de Samuel
„Muilerstraat had van drie losse arbeiders der
„havenreserve kleine 'bedragen "geld geleend en
„heeft die terugbetaald door 'bet afstempelen
„in de boekjes dier arbeiders van taken, wélke
„zij niet verricht 'hadden. De 'firma D. Burger
„is daardoor benadeeld voor een bedrag tus-
„schen de '40 en 60 gulden."
De manieren van sommige buitenlandsche bou
levard-bladen zijn nog maar sinds eenige jaren
ons lana 'binnengedrongen. We achten zulke spe
culatie op tie sensatielust der lezers uit den booze,
want door dit geweldig opblazen van oubetee-
kenende gebeurtenissen treft men niet alleen in
al te erge mate de bedrijvers der crimineel© da-
Bakkum. gem. Castricuim, hadden in dehM2den den, maar men wekt ook naar binnen pn buiten
Dieecmbernacht hun warme ma'fkist verlaten om een indruk, alsof ons landje slechte met misda-
met behulp van een rijiwiellantaarn wat wild ciige benden bevolkt-is.
te bemachtigen. Ze werden echter zelf door de l rJ
jachtopzieners gejaagd en schote ner hun geweer De werkelijkheid is al erg genoeg. Herhaalde-
Te hoog
De gebroeders Willem en Piet H., schippers te
De heer Jhr. Groeninx van Zoeten is een bekend
xNederlandsch journalist, tenminste... sinds het
oogenblik, dat hij zijn collega van de „N.R-.C."
Dir. van Blankenstein, bij diens vertrek naér Chi
na, een vuistslag had toegediend. Vóór dien tijd
had niemand van hem gehoord. De man was
ine/ens- populair, het „geval" werd druk bespro
ken en voor een groot blad mocht hij nu de
Djebel-Druzep, de Syrische opstandelingen gaan
bezoeken. We hebben zijn verhaten gelezeu en
onze sterkste herinnering er van is, dat de jonk
heer daar een tocht in "een rammelende Ford heeft
gemaakt, welke eigenschap ook: bij de Fords in
Holland te ontdekken valt, zoodat die ervaring
allerminst zoo'n verre reis rechtvaardigt. En
fin, de man is nu eenmaal populair, zoodat hij
geen kwaad meer kan doen.
Die Haagsche politierechter vorderde van de
week f100 van hem voor dien vuistslag, 'hetgeen
ons een civiel prijsje toeschijnt, als men daarvoor
beroemd kan worden. Wé zoeken nu ook uaar
een geschikt object....
BUITENLAND:.
Met den Volkenbond gaat het nog niet naar
wensch; de rusie om de raadszetels is nog lang
niet beëindigd. Het verluidt nu zelfs, dat Bra
zilië zich uit den Volkenbond zal terugtrekken,
omdat de regeering haar zin niet kan krijgen en
hetzelfde plan schijnt in Spanje gekoesterd te
worden; Primo de Rivera, de Spaansche dictator,
heeft er zich tegenover eeu Engelseh journalist
over uitgelaten. Hij meent, dat Spanje „reöht"
heeft op een vaste zetel, omdat het tot „de"
groote mogendheden behoort, althans de grootste
der in den oorlog neutraal gebleven staten is.
Mocht dat reöht niet erkend worden, zoo ver-
kkJaarae hij, dan achtte hij het niet onjuist als
Spanje zich uit den Statenbond zoti terugtrekken,
daar hij in diens roeping toch, geen groot vertrou
wen heeft.
Men ziet hier dus een vaste Raatiszetel, dus
een leidende positie in den Volkenbond opge-
eischt door een regeering, die zelf niet in macht
of het. nut der organisatie geloSft. Welke kracht
moet van zulk'e leiders uitgaan!
Die oorlogs-dreiging tussehen Engeland en 'Tur
kije, ter zake het geschil om Mosoel, heeft opge
houden. Turkije eischte Mosoel op als een deel
van haar gebied; Engeland verdedigde de belan
gen van Irak (hm!); booze tongen beweerden, dat
het èn Turkije èu Engeland slechts om tie voor-
deeelen te doen was, die de rijike petroleumbron-
nen in het Mosoel-gebied opleverden. De heeren
zijn het met elkaar eens geworden: Mosoel blijft
aa nlrak, over welk nieuw rijk Engeland de „be
scherming" op zich genomen heeft en Turkije is
tevreden gesteld met 10 pet. van de petroleum-
inkomsten. Diaaruit zou meu kunnen concludeeren,
dat de booze tongen, 't niet zoo ver mis hadden en
dat Turnen èu FngelscJjen 't daarover roerend'
met elkaar eens zijn, dat geld niet stinkt, öok al
komt het uit de petroleum.
Turkije moest bovendien wel een beetje inbin
den tegenover Engeland, want Griekenland' is
bezig zich te herstellen en Italië zoekt expansie;
vanuit beide rijken worden begeerige blikken op
Klein-Azië, geworpen en door 'de Grieken ook
wel op Konstantinopel. En zelfs Kemal-«Pasja
kan zich nu eenmaal niet alle vijanden tegelijk
van het lijf houden.
f
Er is een nieuwe statenbond op komst. 'Frank
rijk, Italië en België willen gezamenlijk trachten
den ondergang van franc en lire te verhoeden. De
overwonnen landen Duitschland en Oostenrijk,,
hebben al weer lang een gezonde financieele ba-<
sis, maar me't het betaalmiddel van sommige
„overwinnaars" wil het nog lang niet.
