ini
■STËi
Hof
Friese
05 p.
a
arm
fag
dsEerei
Humor in Beeld.
ONMOGELIJK!
Zakenman: (die een kou heeft gevat): Waar
om schrijft u niet precies, wat ik u dicteer?"
Typiste (brutaal): „Omdat het onmogelijk is.
Mijn machine heeft toch geen kou gevat!"
SCHRALE TROOST!
Boer: „Zeg, heb je geen verdwaalde kip op
den weg gezien?"
Zwerver: „Ja, ik ben wel een eenzame kip
tegengekomen, maar als ik had kunnen zien, dat-
ie verdwaald was, zou ik 'm hebben laten leven."
VERKEERD BEGREPEN
Schilder (bescheiden): „Ja, dat is een am
klein stukje kladwerk."
Vriend (den omvang taxeerend): „Noem je da
een klein kladwerk; ik zou zeggen, dat het ee
gróót was."
i.
Nikkertje en Dikkertje in Sprookjesland
Toen Nikkertje en Dikkertje hun weg door Sprookjesland vervolgden,
zagen zij in de verte de torens van een stad. Dikkertje werd nu zoo on
geduldig, dat hij Nikkertje uitdaagde tot een hardloop. Nikkertje had er
eigenlijk niet veel zin in, doch hij vond het toch maar beter, om Dikkertje
zijn zin te geven, anders was er toch geen goed garen meer met hem te
spinnen.
Zij begonnen te loopen en te loopen, totdat ze zoowat één kilometer achter
den rug hadden, want toen bleven ze staan. Zij waren in de buitenwijken
van de stad aangekomen en zagen in den tuin van een allerliefst klein
huisje een klein me.sje staan, dat er minder allerliefst uitzag. Zij heette
Marietje.
Nikkertje en Dikkertje keken over den tuinmuur en vroegen haar: „Wat
heb je allemaal in je tuin „Zilveren bellen en mosselschelpen," antwoord
de zij, ,,en een heele rij kleine meisjes."
„Oh, je bedoelt zeker poppen?" vroeg Nikkertje. „Ja," mompelde Ma-
rietje kort.
Marietje scheen niet in - een goed humeur te zijn, daarom besloten de twee
vriendjes niet langer te bi ijven, want anders zou ze zeker boos worden.
I j (]Kiordt vervolgd).
3-4 uur b
Ritsevo<
;gt op ns
gen tegen
'oek
op
Vraagt
'pt Uw be
'gcteekend'
i kwaliteit
agst moge]
meest ge
Port per
Sam os
yerwijn zat
e Spaanse)
6«ijn per
nsche Supt
^ngebrok
U li oog
11 Muizen
Knoet
Sukade 10
Ai
ffect na
De aai
oe aard
;ht 72, caf,
ier*eq |Q
i:*» Demi
ÜE(
töt en iï
■slijsten, b
I op de P
rooi' een b
er Seereta
rtarie van
iet gebied
;erste I
Ier Rij*
„nbpvelen
De Spaansche Rijschool te Weenen.
storm, droogte en andere rampen van het platte
land. Maar daartegenover hebben zij de rampen
van de stad, het gevaar, de ongezonde lucht;
de woningnood en... niet te vergeten, de muzikale
buren. Dat is inderdaad een ramp, hetgeen u zich
gemakkelijk voer kunt stellen indien u probeert
i te droomen, dat u in een groote stad woont op
i de vierde verdieping van een grool huis. Benedien
I u leert kleine Piet piano-spelena, b, c, d, e, f, g,
I a,.a, g, f, e, 4, c, b, a,Boven u Steltj
buurman zijn radio in... Londen.... Savoy-Ho-
telDansa vondJazz-BandVadencia
Brrrr, je zou bijna een moderne dans plegen.
Vóór u, zet buurvrouw een nieuwe plaat op cle
gramofoon. Als je niet beter w!st, zou je zeggen:
tffs een ouïTe plaat," want het ding krast aïsoï
er een varken geslacht wordt. Hoort u wat ze
spelen? Luister: „Tante, tante... je'rokken zijn
te kort!" Oh, het is niet om aan te hooren. En
achter, ia de eenigst overgebleven kamer, 'waar
géén muziek-instrumenten zijn... daar zit u, ten
einde raad en overgeleverd aan die grootste ver-
bijstering. Neemt een goede raad aan van men-
I schen, die het weten: slik aspirine en ga naar bed.
Mocht u daar niet van houden, doe dian zooals die
meneer in Rotterdam. De bovenburen leerden
viool spelen en de benedenbuur werd er zoo diol
van, dat hij een schuiftrompet ging koopen. Dien
zelfden dag staakten de bovenburen hun viool
spel, en een heele week bleef het stil, zoodit de
dolle benedenbuur tenslotte dacht: „Ik heb ov'e
wonnen, ik behoef niet meer te blazen, ik ka
mijn schuiftrompet wel opbergen." En juist ha
hij de schuiftrompet aan een straatkoopman mei
gegeven, toen de bovenburen thuis kwamen va
eeiu week vaeantie en het lieve leventje w#
begon!
Een pijnlijke genezing.
In Amerika heeft men „klassen" voor autonu
bilisten gevormd, waarin zoowel dames als heere
opgenomen moeten worden. Deze klassen be:
ken onder leiding van een politie-autoriteit
een rechter, de ziekenhuizen, waar de slachi
offers van auto-ongelukken opgenomen zijn. Di
onderricht heeft goed effect, want het schril
de meeste menschen af te zien hoe een mei
mensch er uit ziet na aangereden en verminkt
zijn. In Parijs doet men hetzelfde; onderwijzei
nomen hun klassen mee en toonen hun kindere
|-Eolkndsc!
invang 2 i
Middagkt
Avondkai
Dagkaarl
a Gei
gelicht ftj
Ned. 1
het Con
an Difkshorr
Aanvang
25 ct.
het 'lijden van alcoholisten. De les'is pijnlijk mi
nuttig Zou dit ook voor ons land niet iels zijn
Wij gelooven van wel, maar dan moet de IciJi
geen automobilisten of kinderen meenemen, maa
overheidspersonèn en spoorwegdirecties om ze
slachtoffers Van Hollands onbewaakte overweg» Khnische
te laten zien! I AÜ
Niet altijd geestig - toch om te lachen
Zoo zijn cr nicer.
Het meisje sprak heel graag geleerfc
van „sir" en ,,yes" en „no";
ln 't Hollaudsch daarentegen schrijft
Zij „loopen" met één ,,o"!
Vaderlandsch© Grs"hiedeniskcnnjs
Ik ken een jongen, die patent
Elk jaartal uit z'a knikker kent;
Maar... wat „gebeurd" is in dien tijd,
Dat- is hij voor een goed deel kwijt.
Mevrouw: „Kijk eens, Marie, deze hoed mag
jij hebben, waut mijn man vindt, dat hij mij
niet staat."
Marie: „Oh, ik dank u wel, mevrouw, maar
mqa jongen vond, dat hij mij ook niet stond."
Mannen eten in restaurants om twee redenen.
Zij hetben óf een vrouw, die kan koken en het
niet doet, óf zij hebben een vrouw, die niet kan
koken en het wel doen.
;amer va:
j voor H
gevestigi
18*,
Verscheidenheid.
De landen van beschaafd Europa „verheugen"
zieh de laatste jaren in het bezit van zooge
naamde Statistiek-bureaux. Deze kantoren pro-
beeren zich verdienstelijk te maken door het sa
menstellen van s.atistieken, waarop de menschen
ongeveer al^es kunnen zien. Zoo is het bijvoorbeeld
oen heel kieia kunstje om te weten te "komen
hoeveel pond Nieuwe Hollandsche haring er dit
jaar in Amsterdam verorberd wordt. Men kijke
slechts op de statistieken en men weet het. Zoo
kan men tot in het oneindige doorgaan en zij, die
het doen "beweren dat er niets zoo gezellig is als
het op kaarten nagaan van de hoeveelheden, welke
anderen naar binnen werken! Dit „droog-eten"
moet een koloss al snelwerkende vermagerings
kuur zijn. Verstandige mensehen beweren voorts,
dat deze statistieeken en de bureaux, waaf zij
gemaakt worden, zeer nuttig zijn. Minder begaaf
den van geest zeggen echter, dat zij liever het
geld, dat voor zulke instellingen noodig is. zou
den aanwenden voor ^belastingverlaging, onder-
\v ijs-ver be tering en tuberculose-bestf?jding, maar
die dat zeggen zijn blijkbaar "heel erg dom.
Muzikale buren.
Onze landgeuooten, die in de groote re steden
wonen, voorden niet getroffen door watersnood.
De harde werker in Rome.
Hier geven wij een zeldzame foto van den tegenwoordigen Paus, Pius XI, van wien
men te Rome gaarne beweerd dat hij een werker zonder weerga is. Des morgens staat
hij niet zelden reeds tusschen drie uur en half vier op, teneinde zijn bureauwerk voor
negen uur te kunnen afdoen, aangezien daarna zooveel personen en zaken hem in
beslag nemen, dat er geen paar minuten van den dag meer overschieten. Het vorig©
jaar liep het aantal bezoeken voor belangrijke zaken in de duizend en moest hij
menigmaal des nachts door werken om zijn werkzaamheden meester te blijven.
Een sympathieke wedstrijd.
Amerika is ons en andere landen voorgegaan
bij het inslellen van een zeer bijzonderen wed
strijd, .welke van nu af elk jaar gehouden zal
worden. Men heeft n.l. een prijs uitgeloofd voor
den boer of boerenarbeider, die het mooiste koren
verbouwde op vier verschillende akkers. De deel
name voor dezen eersten wedstrijd was zeer groot.
Honderden boeren en een kleine duizend arbei
ders hebben zich op hun velden kranig geweerd.
De prijs werd echter uitgereikt aan den zeven
tien-jarigen William Boland, die op acht ver
schillende akkers koren verbouwd had en in elk
jduUict hét mooiste resultaat verkreeg.
