NIEUWE
Dinsdag 24 Augustus 1926
36 e Jaargang.
Rechtzaken
FEUILLETON
Van één stam
Uit den Omtrek.
Plaatselijk Nieuws
NO. 100 INTERC.TELEPHOOM 52
LANGERIJKER COURANT
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK,
Zitting van Vrijdag 20 Augustus.
Plat gemangeld.
Een ingezetene van Uitgeest was nalatig
gebleven zich aan te sluiten bij de prov. water
leiding. Hij had ontheffing gevraagd, doch
het bleek .dat deze niet was verleend. Méér
was er niet noodig om veroordeeld te worden
en de nalatige huiseigenaar werd dan ook'
2 x f5.boete of 2 x 3 dagen hechtenis op
gelegd.
De wet maar leer en lezetn.
Een tuinbouwer te Koedijk had zich be
zondigd aan de politieverordening des dorps
door bagger te werpen op een openbaar voet
pad dat over of langs het door heim gehuurde
land liep. te laten werpen door dezelfs knecht,
met name de heer Dirk Snip.
De man beriep zich op de onbekendheid
met de verordening, doch het spreekwoord:
onwetend zondigt niet, wordt door de Kanton-
toegepast en derhalve zag de tuinder zich
tot f 3.boete of 2 dagen veroordeeld.
Ook knock out geslagen.
Alweer verscheen ëen ingezetene van Uit
geest, ditmaal eens vpor de variatie een kaas-
koopman, voor de rechter, omdat hij geen
notitie had genomen van het verzoek der prov.
waterleiding zijn perceel te laten aansluiten.
De wensch was hier een bevel, zooals den'
kaashandelaar bleek uit de straf f2.of 2
dagen die hem werd opgelegd.
Hij was voor den bakker.
Een Alkmaarsche kantoorbediende moest 'he
den rekening en verantwoording afleggen voor
het ernstige feit, dat hij een handwagen on
beheerd had achtergelaten in den nacht van
3 Mei in de Touwslagerssteeg, waar een druk
nachtverkeer schijnt te zijn. De verdachte
meende geen schuld te hebben te dezer zaké.
Bedoelde handkar was het eigendom van zijn
vader, die ham destijds had verzocht de kar
op te bergen. Hij was de opdracht vergeten
en meende nu, dat hij ten dien aanzien geen
wettelijke verplichting had. Na eenige deli
beratie tusschen ambtenaren en Kantonrech
ter kon de verdachte zijn haan victorie hoo-
ren kraaien. Hij werd vrijgesproken.
Daar had hij geen boodschap.
De chauffeur van een vrachtauto was zoo
vrijpostig geweest om het Verdnonkenoord met
zijn ronkend en benzineerend monster te gaan
berijden; wat in Alkmaar natuurlijk streng ver
boden is. Hij meende, omdat hij vergunning
had de Zaadmarkt te berijden, dat hem zulks
ook op het Verdronkenoord was toegestaan.
Maar hij sloeg de plank leelijk mis en werd
18).
En had je daar ook veel resources?
Resourses. Huib wierp zijn hoofd lachend
achterover. Vermakelijkheden op de blokka
de. Water en lucht en lucht en water en allq
menschen aan. boord kregelig van verveling.,
Dan werd daar misschien veel gespeeld?
- Och ja, zei Huib, schouderophalend, hij
scheen zich er niet gaarne in te verdiepen»,
mijn eenig' verzetje was nu én dan een klein'
verlof, dat ik te Kota Radja doorbracht bij
mijn oudste.
En dat zelfs was niet eens een grootj
amusement. U weet niet, hoe vervelend dip
achttien maanden'voor den jongen waren, zei-
de Wolfgang, die maar niet het inquisiteursge'-1
zichUvan den voogd begreep.
Nu ja, een eentonige tijd, maar daar is
toch afleiding aan boord spelen bijvoorbeeld.
Op Huib's gezicht kwam nu toch een trek
van onrust, maar niet voor zichzelf. Waarom
noemde zijn oom telkens dien hartstocht......
die hij zoo grondig haatte en' die de eeinige
schaduw wierp op zijn leven.
Niet hij echter, maar Wolfgang antwoordde
voor hem, en alleen Huib hoorde het heescha
in diens stem toen hij zeideIk heb Huib zel
den. zien spelen, ielni ook zijne kameraden kla
gen er over, dat hij zoo, weinig gezellig is op
dat punt.
Enfin, zeide Huib, met een haastige be
weging van het hoofd, als zette hij dat oinder'-.
derwerp ver weg, die tijd was de vervelendste
Van mijn Indisch verblijf, maar hij had eenj
goede zijde hij ging snel voorbij. Daarna}
kwam er een gelukkige tijd; toen we samen!
te Soerabaya waren.
En toen heb jullie elkander daar zeker gé-
heel teruggevonden en veel geluk samen ges-
had, nietwaar? vroeg Lize hartelijk.
- Zeker, zeide Wolfgang, en daar was een
warme diepe klank in' zijn stem: Maar ik.
vrees dat aan mijne zijde de grootste voor-
doelen waren.
Och kom, wat een voorstelling; alsof ik
vr ook niet veel bij won. Maar wij doen1
M m ir M i V &"U'
tot f3.— of 3 dagen veroordeeld.
Het moet je maar tegen loopen.
Een wegens verduistering van stofzuiger
voorw. veroordeeld koopmannetje had op 't
zeestrand te Bergen 'aan 'Zee met cigar etten
en chocolade gevent en daar hij geen vergun
ning had werd procesverbaal tegen nein op
gemaakt. De man merkt op dat het hem zoo
moeilijk was, op eerlijke wijze voor zijn huis
gezin het onderhoud te verdienen, maar daar
wordt niet naar gevraagd. De wet moet wor
den nageleefd en derhalve zat de neigociant
er in voor 3 gulden of 3 dagen".
Na 7 jaar staatsgevaarlijk?
Een te Castricum wonend landbouwer stond
terecht omdat een hooiklamp op zijn erf bin
nen de 10 Meter van een ander perceel dan
het zijn stond. De hooiklamp stand daar on
gemoeid reeds 7 jaar, maar nu had zeker een
vriendelijke buurman daar aanstoot in ge
vonden en nu was ons boertje de sigaar. Hij
verblijdde de kantonrechter met de medeidee-
ling dat de burgemeester hem nu had toege
staan de klamp dit jaar niet te verplaatsen, omj-
dat te controleeren werd deze belangrijke pro
cedure tot a.s. week aangehouden.
Murf geklopt.
Een ingezetene van Schoorl, die zich tot
dusver hardnekkig had verzet tegen verplichte
aansluiting bij de waterleiding en dientenge- i
Hierna lezing en goedkeuring der notulen.
Uit de rekening block een ontvangst van
f 151.90, uitgaaf f 138.70, dus voordeelig saldo
groot f 13.20.
De altrenende bestuursleden de heeren P. Scha-
ger, J. de Vries en (M. Lauw, werden weder her
kozen en deze aanvaardden wederom hun functie.
Verder werd medegedeeld dat de vereen, dit
jaar de zweefmolen van den heer Dirks had af
gehuurd voor den prijs van f30, met vrij licht
en standplaats, terwijl de molen vanaf St. Maar
tensbrug gehaald en gebracht zal worden op kos-
'ten der vereeniging.
Na veel bespreking en bespiegeling werd hier
na het programma der feestelijkheden opgemaakt
welke zullen bestaan op Maandag September
voor:
Jongens van 6^-9 jaar dubbele zes uit een vol
spel dominé zoeken en de geheële baan op muilen
te loopen.
Meisjes van 69 jaar draad in een naald sta
ken en een. roosje op ,een jas naaien.
Jongens van 9 —13 jaar kegels op kruiwagen
en hindernisbaan rijden.
Meisjes van 9—13 jaar korfbalspel.
D'insdag 7 September
Dames van 1418 stoelendans.
Jongens van 1418 jaar hemdenraee op eigen
fiets.
Dames van 18 jaar en ouder voetbalspel door
die mededeelde dat zijn zoon had opgehouden
oppositie te yoeren, terwijl de burgemeester
schriftelijk had medegedeeld dat in de wo
ning van de beklaagde een aanvang was ge
maakt met het leggen van de leiding. De
-persoon in kwestie kwam er nu af met f2.—
of 2 dagen.
Sluiting.
volge al meermalen was gelanceerd moest ook boogjos,
nu weer terecht staan. Hij was echter ongesteld Heeren vau 18 jaar en ouder zakloopen met
en in zijn plaats verscheen zijn' ouden vader, j bal op een bordje.
Voorts zal verzocht worden om op deze dagen
j een vliegdemoustratie te geven, terwijl levens
verzacht zal women de vlag op den .kerktoren
j to doen uitsteken, dit ter orienteering voor de
vliegeniers. De vereeniging, welke thans haar 5-
jarig bestaan vierde, werd bij deze gelegenheid
uit haar naamloos bestaan opgeheven en gedoopt
niet aen naam: vereeniging voor veredeling van
Volksvermaak, .of in 't kort V.V.V.V.V.
Op de lijst welke hierna ter teekening werd
aangeboden, werd staanide de vergadering tot een
bedrag van f 31.50 geteekend.
Hierna sluiting door den voorz. onder dank
zegging.
SINT PANCRAS.
Vermelden we 'dit voorjaar de eerste toepas
sing van een verwarmingsinstallatie voor het
kwee ken, van koolplanten, wat ons aanleiding
gaf hierin een ommekeer te zien in den tuin
bouw, de gunstige resultaten van deze toepas
sing hebben thans meerderen doen besluiten een
dergelijke installatie aan te schaffen. Daarnaast
heeft echter de financieele uitkomst der vroege
koolbouw de tinders geleerd, dat, buitengewone
omstandigheden daargelaten, als bijv. langdurige
droogte in de ons omringende landen, deze teelt
heden in deze de oorzaak van afwezigheid zijn. niet meer loonena genoemd kan worden. Bij ve-
ST. MAARTEN
Ten huize van den heer Zwakman alhier ver
gaderde hel bestuur met belangstellenden ter be
spreking der op de a.s. kermis alhier te houden
volksfeesten.
De voorz. de heer G. Bijpost opende met een
welkom deze bijeenkomst en sprak zijn genoeg
doening uit over de belangstelling welke, volgens
voorz ..blijs geeft dat de vereen, op den goeden
weg is en door haar festiviteiten de kermispret
vereaelt. Gaarne had hij gezien dat het hoofd
der gemeente ook door aanwezigheid blijk van
belangstelling had gegeven, doch de mogelijkheid
bestaat, zei voorz., dat de huiselijke omstandig-
len ontwaart men aan ook het streven deze bouw
m te krimpen en-door andere teelten te vervangen.
Zoo zagen .we o.a. bij iemand de bakken, bestemd
voor het kweeeken der planten, beplant met aard
beien, welke straks 'onder glas komen te staan.
Dte grootste stap iu deze richting wordt echter
wel genaan door de Gebr. Kooy, welke zijn over
gegaan tol: aen bouw van een of meer warenhui
zen tot een gezamenlijke grootte van pl.m. 1800
ramen. Met een ooor den heer Twisk te bouwen
warenhuis, zullen deze dus Lehooren tot de 'eer
sten hier op het dorp. Hopelijk zal deze meerdere
intensiviteit - van het bedrijf leiden tot opbloei
van den tuinbouw in deze streek en tevens tot
vermindering der werkeloosheid hier ter plaatse.
VALKKOOG.
Zondagavond vond alhier een Godsdienstoefe
ning plaats, welke ,in afwijking bij de gewone
Godsdienstoefeningen, werd opgeluisterd door het
zingen van een 5-tal liederen door het onlangs
alhier opgerichte kerkkoortje.
Ik meen te mogen schrijven dat dit een goede
gedachte en daad is geweest van hen Hie tot de
oprichting hebben besloten en meegewerkt.
De Ned. Duitsch Herv. kerk in ons Noorder
kwartier kan in t algemeen niet bogen op veel
bezoek eu zoo men naar passende middelen zoekt
om het kerkbezoek te bevodreren, doet men een
dienstig en nattig werk.
Het was dan ook aan het bezoek te zien dat
niet enkel preek werd'gehouden daar, gezien He
andere, voorgaande diensten, velen zich ter kerke
hadden begeven.
De zang voldeed reeds vrij goed, en zoo ons.
koortje niet, gelijk de meeste vereenigingen a'an
bedanken van leden begint te lijden, kan zij, ge
zien het gepresteerde, op een goede toekomst staat
maken.
OUDE NIED0RP.
Door twee veehouders te Zijdewind is aangifte
gedaan, dat onder hun vee mond en klauwzeer
voorkomt
niets dan den geheelen avond over /ms zelfi
spreken, en ik ben zoo nieuwsgierig Hilde's
zang eens te hooran.
Hilde maakte een verschrikte bewging. O
neen, neen, riep zij werkelijk beangst, terwijl'
het blosje tot in haar hals kroop.
Wat is dat nu hernam haar jotngste neef
ben je voor ons verlegen en moet jij voor ëen
groot gezelschap zingen.
Dat zal ik nooit doen hoogstens voor een
of ander liefdadig doel.
Alsof er dan geen menschen komen, kort
zichtig kind. Kom, je moet je juist oefenanl
in klein gezelschap. Zie, met een knieval smeekj
je om een iied; is dat niet voldoende, dan wil
ik gaarne trachten je te vermurwen met een.
kus
Vlug als een hinde sproing ze nu op: O neen,,
neen, riep ze weer en sloeg met-haar geparfuj-
meerden zakdoek om zich heen; dan nog liever
zingen
Nog altijd het oude middel om iets van haar
gedaan te krijgen, zeide Huib lachend, terwijl
Hilde Lize verzocht haar te accompagneeren
op den vleugel.
Wat wil je hooren. Huib?
Erlkönig. Dat zong je ook' den laatsten avond
voor ik wegging. Het zal me toeklinken aD
een welkom thuis, hoe melancholiek het ook!
is.
Ik roep de clementie in van het publiek,
zeide Hilde met een fijnen blos die zulk een
bekoorlijkheid gaf aan hare verlegenheid. Het
is in deze kamer met die dikke meubelstoffen
zoo moeilijk zingen en het lied is al zwaar
genoeg voor miin stem.
Lize sloeg waarschuwend eenige accooirden
aan. en Hilde zoing haar lied, Wolfgang hoor
de tot zijn verwondering, want hij had een
hooge stem verwacht, een alt. Gedempt aar-,
zeiend klonk haar stem. in den aanvang, maar
toen zy door haar lied zich zelf vergat, vulden,
rijk en vol, de kristalheldere klanken de ge
heel e kamer.
En geheel hare persoonlijkheid kwam om der.
de macht der muziek in harmonie met hare
zuivere stem. Zij stond naast de piano, haar
gezicht gekeerd naar haar klein auditorium,
maar hare oogen staarden over allen heen, in
een fantastische wereld. Wolfgang kon de zijne
niet meer van haar afwenden. Klaar, rein, dien
NOORDgCHARWOUB®.
Weer succes behaald.
Zondag heeft het R. _K. Fanfarecorps „Genot
Door Kunst" onder leiding van Hen, heer H. A.
Maas, op het festival te Purmerend, waarbij een
Maxschwedstrijd werd gehouden een Eersten prijs
behaald.
Dit is een.ischitterende prestatie van hét corps,
daar er voor een marschwedstrijd verschillende
eischen gesteld worden.
'sA von:ts werd door genoemde vereeniging een
concert gegeven op het terrein van het festival,
hetwelk uitmuntend is geslaagd.
BROEK OP LANGENDiIJK.
Danaidaat J. Drent -van Hooge veen heeft het
donkerblauw waren hare wijd geopende oogen beroep naar ue Chr. Ger. Kerk alhier aangenomen.
en met magische aantrekkingskracht trokken j 5
zij als Erlkönig's dochter zijn ziel naar zich meisje bewoog zich, 'het fijne blosje kwam
toe. Hoe kon 'hij haar een "oogenblik minder op haar gezichtje terug en ze knipte met de
-j- 1 I oogen sterker dan gewoonlijk, verlegen als ze
werd ónder Huib's warme lofspraak.
Heerlijk, Hilde. Waarlijk, je bent zeer voor
uitgegaan in die vier jaar. Maar Hilde, hoe
onzinnig zulk een talent verborgen te hpuden.
Je moet je geven, je talent eischt het .vajn je.
Wolfgang hield den adem in. Deze reine
teedere maagdelijkheid, aan honderd banale
oogen in een concertzaal tentoongesteld. Waar
had de jongen zijn zinnen. Het zou een bloem
in het slijk werpen.
Hij herademde, toen Hilde, lieftallig het
hoofd schuddende, antwoordde: Ik zou niet
kunnen, Huib; ik zou flauwvallen, sterven van
angst, voor ik één toon geuit had;
Ik begrijp je niet, zei Huib, elk - rijp ta
lent moet zich immers openbaren.
Neem het mijn gul broertje niet kwalijk,
nichtje, dat hij zoo bij je aandringt, ze^Wolf-
gang en zijn ernst trof het meisje. Hij is im
mers gewond altijd te-geven van wat hij heeft.
Hij is als de harde schitterende diamant, wiens
glans onvergankelijk blijft. Hij weet niets van
het veel teerder samenstel van de parel, die
langzaam sterft terwijl het zich als sieraad
geeft.
Het meisje keek, voor het eerst dien avond,
oplettend naar hem. Hare wimpers fladder
den. niet meer, maar met half dichtgeknepen
oogleden nam ze hem op. Hij gevoeld^ zich
onbehagelijk gestemd onder den blik diermeis-
jesoogen en had berouw haar aandacht op
zich gevestigd te hebben. Want nu zou zijn
hem natuurlijk dezelfde vraag doen, die hem
zoo hinderdemaar hem nog nooit zoo ha
telijk zou geklonken hebben als juist van nare
lippeniS
Zij zeide hem! echter geen woord, zij koos
zich alleen maar, als onwillekeurig, een stoel,
naast hem en begon, altijd schroomvallig, met
dat weeke glimlachje en het angstvallige blos
je op haar gelaat, een gesprek.
Zij had nog nooit gehoord, dat parels ver
gankelijk waren e|n Wolfgang moest haar al
wat hij wist vertellen
(Wprdt vervolgd).
mooi gevonden hebben dan Lize
Als een riimbus vah heilige lichtende stralen
scheen hare onschuld en jonkvrouwelijke
kuischheid haar te omzweven.
Zooals de geur van een bloem een onzicht
bare wezenlijke bekoring is, zoo was dit Hilde,
haar reinheid. En Wolfgang begon hare bij
ziendheid te zegendr, die haar blind deed zijn,
voor al het leelijke op haar levensweg, dat,
zij nu achteloos voorbijging.
Hoe eigenaardig blauw waren die groofe
oogen. Zij deden hem denken aan een inge
sloten bergmeertje, dat hij eens ontdekte in
het Hoogland van Sumatera. Hij had den ge
heelen dag met zijn gids een moeilijken tocht
moeten maken door het gebergte, alvorens 't
te bereiken. Dat meertje werd zelden bezocht,,
zoo gevaarlijk en ontoegankelijk lag het tus
schen steile rotsen. Een reden te meer voor
Wolfgang om het te zoeken met de hulp van
het oude kamponghoofd, dat alleen den weg
kende. Eindelijk staande op een rotsblok, va
rentakken vaneen schuivend, zag hij het ronde
meertje diepbeneden zich. Rimpelloos, violet
blauw, ondoorgrondelijk diep, lag het tusschen
de hooge rotsen als een geheimzinnig raadsel
Wij inboorlingen, noemen dit meer het Oog
van den Berg, zeide de inlander.
En werkelijk, in dat klare ingesloten berg
water blikkend, dacht Wolfgang aan een jgroot
koel maagdenoog, een effen diepte, waarvan
de oppervlakte nog nooit gerimpeld was door
den storm der hartstochten.
Thans, in Hilde's oogen starend, dacht hij
aan het verborgen diepe meertje in zijn bed
van hemelhooge rotsen, en de vurige wensch
kwam in hem op, dat nooit iets de reine oogen
mocht verduisteren en hij moest zijn verlangen
bedwingen haar toe te roepen, nu de wim(-
pers als een gordijn vajn zijden franje weer
voor hare oogen te laten vallen, zooals zich
eens de groene varenbladen weer hadden ge
schoven tusschen hem' en het bergmeer
Hilde eindigde met haar lied. Nog even
bleef ze doodstil staan, toen barstte Huib in
een stormachtig applaus los, dat de betoovering
van Hilde en.... van Wolfgang verbrak. Het
