Uit den Omtrek
STEMMIIIGSBEELD DIT GROEKTEKLAHD
- OUDE NIEDORP.
De caféhouders in deze gemeente die in
aanmerking komen voor dans vergunning, zijn:
vanweg dein heer Burgemeester dezer gemeen
te aangezegd hun danslocaliteiten in overeen
stemming te brengen met de gestelde eischen
voor lichttoevoer en luchtvervprsching. I
- ST. PANCRAS -f
Maandagavond vergaderde de Tuinbouw ver-
eeniging „De Tuinbouw" ten lokate van den
heer Gerritsen, onder leiding van den heer
Kloosterboer. Deze wijdt in zijn opening en
kele woorden aan den slechten toestand in
het bedrijf, de wensch uitende op betere tij- -
den in het komende wijinterseizoen.
De natulen worden goedgekeurd:
Volgt voorlezing van een schrijven van de
Generale Commissie van de Zuiderzee-steun-
wpt.
Van een aanbieding van een „Boerenjaar
boek" door een firmji uit Rotterdam werd geen
gebruik gemaakt.
De instructie van de keurmeester der L.
G. Centrale werd aan een korte beschouwing
onderworpen.
Over de maanden Juni en Juli was door „De
Tuinbouw" resp. geveild voor f 108.000.— en
f 103.542.
Medegedeeld werd dat de L. G. C. maat
regelen overweegt, om leden, welke een fooitje
geven te beboeten met f25.—.
In het veilinggebouw zullen 80 verwarmings-
platen worden aangebracht, totaal kosten f 900
met een stroomverbruik van pl.m. f2.50 per
dag.
Van het Uitvoer Controlebureau was schrij
ven ontvangen dat de losse wortelen verhan
deld zullen worden met een minumum ge-
wciht van 1 ons (vroeger Va ons)
Thans komt aan de orde het fooienstslsel
aan de laadplaats, welke bespreking door den
voorzitter geacht werd een algemeen1 belang
te zijn. Een korte uiteenzetting werd daarop
door deze gegeven, waarop allereerst werd
gevraagd ,door wie de controle uitgevoerd
moet worden.
v. d. Woude meent, dat het niet op den
'weg ligt der afdeeling en meent dat de L.G.C.
op den ingeslagen weg behoort voort te gaan.
II. Gerritsen noemt zich tegenstander van
'het fooienstelsel, maar acht de L.G.C. niet bij
machte het euvel te keeren.
J. Wagenaar meent, dat waar een wil is,
is ook een weg, en zo ueen premie willen zet
ten voor het aanbrengen van de persoon, die
een fooitje geeft.
De Vries zou toenadering tot de transport
arbeiders willen zoeken. Door het solidair
staan .gedurende een zestal weken, kan ge
zegd worden worden, dat men daar een goede
organisatie heeft. Echter heeft men door het
fooienstelsel, door spr. een bederf voor de
maatschappij genoemd, de sympathie der tuin
ders verspeeld en hierdoor de staking verloren.
Hierop merkt Jb. Wagenaar aan, dat we bij
ons zelf moeten beginnen, daar de bouwers
toch eerst geven, willen de transporters het
kunnen aannemen.
Hoogland ziet geen! heil in een premie,
daar de bouwer en de transportarbeider, ge
zien de strafmaatregelen welke toegepast zul
len worden, zich met elkander solidair zullen
toonen en het gepleegde feit zullen ontken
nen en dan veel sterker staan dan de aan
brenger, welke malpr, leen schijn van het ge
val heeft gezien. Spreker meent, dat, wanneer
een bouwer vrij uitgaat, maar alleen diens
naam bekend raakt, deze er gauwer toe zal
ovvergaan het feit te erkennen en er in 't
verolg voor te waken.
Jb. Wagenaar herinnert aan den tijd toen
A. Vobel door zijn medeleden in den steek
werd gelaten en vertrouwt niet op 'het woord
van de leden. Spreker zag gaarne krasse maat
regelen.
Door meerderen wordt hierover nog gedis-
cusseerd, waartusscihen men needs verschil
lende wegen 'hoorde opnoemen, waarlangs on
gestraft, omdat geen controle mogelijk is, kan
worden doorgegaan met fooitjes geven. Met
op drie na algemeene stemmen werd beslo
ten als voorloopige maatregel tot de A. V.
der L.G.C. leden, welke betrapt worden op
fooitjes geven te schrappen als lid van „De
Tuinbouw".
Na de uitslag der stemming wordt nog een
vraag gesteld, welker beantwoording gelijk
staat met erkenning van de onmogelijkheid der
controle.
Voor de reis naar het Westland, dit voorjaar
gehouden, wordt een subsidie toegekend, ge
lijk aan de halve reiskosten', waarop P. Mad-
derom van die reis nog een kort overzicht geeft,
in verband met een opmerking van een der
leden.
Bij de rondvraag bepleit Jb. Kloosterboer
de wensdhelijkbeid van' een Motorcursus en
vraagt voor het Bestuur machtiging in die rich
ting werkzaam te wezen. Hoewel enkelen wij
zen op de eenzijdigheid van een dergelijken
cursus, blijkt de vergadering toch nogal sym
pathiek te staan tegenover het voorstel. Een
mooi bewijs van solidariteit wordt gegeven
door het vo.teeren van een uitkeering aan een
ld,i welke door ziekte verhinderd is zijn be
drijf te besturen.
Bij genoegzame opgave zal gezamenlijk glafe
worden aangekocht.
Hierna sluiting.
Dezer dagen gaf een bevriend koopman
mij de Alkmaarsche Courant, met de opmer
king, „dat koolberichtje moet je noodig le
zen". Genoemd blad nu citeert uit het groo-
te liberale orgaan „De Nieuwe Rotterdam
sche Courant het volgende: 1
KOOL.
Men schrijft aan de N. R. Crt.:
Als gevolg van de door Duitschland gehe
ven invoerrechten, die bij de laatste tarief
wijziging onze vroege koolsoorten zoo zwaar
hebben getroffen, zal in deze tuinbouw
streek de teelt vail deze koolsoorten gele,
witte en roode wel worden stopgezet. Wie
de lijst der door Duitschland belaste groen
ten nagaat, komt tot de erkenning, dat het
artikel kool al zeer zwaar door invoerrech
ten wordt getroffen, veel zwaarder dan ver
schillende andere groenten als: komkom
mers, spruiten, tomaten, bloemkool, sla,.
Gemiddeld zal het invoerrecht niet meer
dan 'het tiende gedeelte bedragen van de
op de veilingen gemaakte prijzen. Voor de
genoemde soorten vroege kool is dat echter
abnormaal hoog, f180.— per 10.000 K G. Te
genwoordig brengt deze kool geen f100.—
per 10.000 K.G. op, zoodat het invoerrecht
zeer zwaar op deze groente drukt, zoo zwaar,
dat de tuinbouworganisaties het er una
niem over eens zijn, dat het met de vroege
koolteelt, die voor de uitgestrekte tuin
bouwstreek van zoo groote betieekenis was,
gedaan is. Voor deze kool is Langendijk1
in hoofdzaak op Duitschland aangewezen
en aangezien in dat land en ook in andere
landen dit jaar een ruime oogst aan groen
ten is geteelt, oefenen de invoerrechten in 't
bijzonder op de Langendijker kool hun fu-
nesten invloed uit.
i
Opmerkelijk geval, j.l. Dinsdag schreven
we ook iets over Duitsc'be tarieven op .sprui
ten, tomaten, bloemkool, sla, in vergelijking
met 't recht verschuldigd op kool. Wij schre
ven zulks j.l. Dinsdag en 'de Alkmaarsche!
Courant kwam met dit berichtje j.l. Vrijdag.
't Ligt er wel een beetje dik op dat de»
ons oaoekende berichtgever aan het blad uit
onze groote Maasstad een beetje met ons
„Stemmingsbeeld-kalfje" aan 't ploegen is ge
weest. De Alkmaarsche Courant kan 't in
voorkomende gevallen wel wat korter bij huis
zoeken, maar we geven toe, 't staat wat „ge-
kleeder" als je boven zoo'n berichtje zet:
van de N. R. Crt.
Stel je voor, dat er boven stond, van een
plaatselijk blad. 't Had er zoo iets van, als
liep men in een boerenkiel in de Langestraat.
Daat gaat toch niet.
Overigens hebben we er niets op tegen, dat
het epistel van de vorige week zoo ruim mo
gelijk verspreid wordt. Maar we zouden toch
liever zien, dat men 't dan in zijn geheel op
nam. niet aan 't omwerken ging en er een oud^
liberale staart aanhechtte. Want nu volgt nog
wat anders. We redeneeren als volgt:
Onze kool is veel te zwaar belast, 't is een:
massa-artikel, waarvan de waarde per 1Ó0
K.G. betrekkelijk (in vergelijking met de pro
ducten uit 'het Westland) gering is. In pro
centen van de waarde drukten we de gewel
dige verschillen uit.
Onze conclusie hier ligt de oorzaak van(
de prijsdaling van de vroege kool, straks kan,
geen vroege kool mteer verbouwd worden, daar
is men het blijkbaar mee eens. 1
Maar men kan er met geen mogelijkheid toe
komen, om gezien de oorzaak 't tarief ook!
daar genezing te zoeken, n.l. om met alle,
geoorloofde middelen onze nationale produc
tie tegen tegen kunstmatige druk elders uitge
oefend te beschermen.
Stel u eens voor, dat zoo iets in de N. R. Crt.
verscheen. Men zou bij wijze van spreken eer
der water zien branden. De correspondent is
dan ook volkomen! in de lijn van zijn blad'
gebleven, waar hij vervolgt:
Nieuwe banen zullen dus moeten worden
ingeslagen. Dit wordt intusschen reeds ge
daan. Met de glascultuur is reeds begonnen
in Broek, terwijl in St. Pancras, waar de
vroege koolteelt van groote beteekenis is,
door sommige van deze teelt geen voorbe
reidingen meer worden getroffen, doch ande
re cultures worden aangesneden, o.a. aard
beien, geteelt onder glas. De zoogenaamde
warenhuizen beginnen hier te verrijzen en
wel van flinke oppervlakte n.l. 1800 ramen.
Ook in andere gemeenten in deze tuinbouw
streek worden maatregelen besproken en
voorbereid tot het inslaan van nieuwe we
gen. Daar de glascultuur en verwarmings
installaties grootere bedrijfskapitalen vorde
ren dan de tegenwoordige cultuur, zal er
nog heel wat moeten gebeuren eer een al-
geheele ommekeer is geschapen.
Nu het getij verloopt, moeten opk hier
de bakens worden1 verziet.
1 1
Nu is er zeker iets gopds in de staart van dit!
bericht. Ook wij zouden het hartelijk toejui
chen, als naast de betrekkelijk extensieve kool-
cultuur nieuwe producten werden geteeld. De
bestaanszekerheid der bouwers zou er niet
weinig door verhoogd worden, en 't was op de
vergadering van den 'Noorder Marktbond de
zen winter dat de secretaris van de Prov.
Commissie uit de Veilingen in Noord-Hol
land deze gedachte met klem naar voren
bracht. En waar we sog enkele jaren,
met het nu geldige tarief zitten op
gescheept, is het niet dan natuurlijk, dat
men op andere cultures zint. Waar in 't be
richt de nadruk wordt gelegd op de groote
kapitaal-behoefte bij de nieuwe cultures, daar
mag ook wel gewezen op 't fleit, dat 't uiterst
moeilijk zal vallen, voor die behoefte voorzie
ning te vinden.
Een cultuuromzetting zal eerst mogelijk zijn,
na een overgang, die jaren duurt. Een der
eerste gevolgen van den druk op de vroege
kool zal met groote waarschijnlijkheid zijn,
een uitbreiding van den verbouw van\bewaar-
kool. Wie ons koolland in zijn lengte en
breedte doorkruist zal heiel wat nieuwe of in
aanbouw zijnde koolschuren zien. Men pro
beert het eerst met de inheemsche cultures,
alvorens tot de veel kapitaal vereischende
vreemde over te gaan.
Reeds den vorigen1 winter waren de tuin
bouw voormannen vol zorg, toen het enorme
kwantum stapelkool door de telling bekend
werd. 't Is redelijk gegaan, in den afgeloopen
winter, dank zij het gelukkig toeval, dat Ame
rika onze Deensche, witte kool kocht. i
Maar wie kan op dezen wispelturigen af-
nemeer staat maken?
Hoe men 't keert of wendt, we hebben te
worstelen met de feiten als daar Ajneen
tuinbouwcultuur, met kleine bedrijven, die in
druk verkeeren, door kunstmatige belemmering
van den afzet onzer producten. Een omzetting
der bedrijven is eerst mogelijk na verloop van
jaren. En nu is dit wel 'het meest pijnlijke, als
die omzetting door verbouwen van andere ge
wassen eenmaal zijn beslag zal hebben ver
kregen, dan staan we weer voor 't zelfde ge
val als nu. We hebben geen enkele reden, om;
te veronderstellen, dat het anders zal gaan.
Integendeel, veel grooter wordt dan nog 't
gevaar, wijl de ingestoken1 kapitalen dan veel
grooter zijn. Voelt men het dan niet als een
dreigend onheil aan, als dan zich dezelfde ge
schiedenis, als thans met de kool, zal herhalen
en vroege aardbeien, tomaten, komkommers
en salade zeer zwaar zullen worden belast?
't Is daarom, dat we gaarne zouden zien,
dat de oogen van alle richtingen in ons lanid
open gingen voor de groote gevaren, die onze
Nederlandsche productie bedreigen.
Met een laat maar waaien, de natuur
redt zichzelf, zoo ook het economische leven
loopen we vast.
Met protectie heeft dit alles niets uit te
staan, integendeel, het tuinbouwbelang vraagt
voor alles, vrije goederenruil. Om dit te be
reiken vragen we afweer maatregelen tegen
die landen, die de vrije invoer van onze pror
ducten belemmeren.
Nemen Nieuwe Rotterdamsche en' Alk
maarsche Courant nu eens N deze staart over?
P.S. 't Blijkt dat ook andere bladen met
't drukfouten duiveltje te kampen hebben. In
de Alkm. Crt. lezen we nagaath, in plaats
van teelt, staat etelt.
Buurmans leed troost, maar 't is een schrale.
De vorige week, met vacantie in Rotter
dam verzeild geraakt, werd aan dien ingang
van het Doelen-comnlex onze aandacht ge
trokken door een Tokkende reclame voor eene:
tentoonstelling waaraan verbonden een Luna
park. Het was een jubileumtentoonstelling,
voor de twintigste maal in het afgeloopen jaari
georganiseerd.
Een goed journatist steekt zijn licht over
al op en dus bezochten we ook deze tentoon-.'
stelling. De entrée was 'billijk: 15 centjes,
niet eens de moeite loonende om een perskaartf
te vertoon en. Al dadelijk werden we aange
houden door een poeselig lief juffertje, dat.
óns een program offreerde, waarbij de „baten
ten goede kwamen aan 't arme zwakke kind".
De verkoopster keek daarbij zoo braaf-on-
schuldig, dat we gaarne ons offer aan 't arme
zwakke kind brachten. Twee stappen verder
staat een meiske met oogen, glanzend als
dauw-druppelen, die ons voor 'de gratis-uit
zending van zwakke Rotterdammelingetjes 'n
lotje in een tombola aanbood. Ons hart werd,
week, en.... we offerden. Nog voor we in de,
tentoonstellingszaal belandden, haddien we voor
hetzelfde goede doel wat zijn er toch 'n:
knappe meisjes in Rotterdam nog .een lot
in ons zak.
Toen de tentoonstelling. Daar stond iemand
mèt vulpenhouders, voorzien van 14-karaats
gouden pen, voor 75 centen en ''n man met
schuimkloppers, die we ook al dikwijls op de
markt gezien hadden, voorts wat sigaretten-
tentjes en een paar andere stands, die niet,
veel om het lijf hadden. Er waren slechts en
kele boezoekjers, doch toen we uit een open!
raam naar beneden keken, ontwaarden we, in
den tuin een deinende menscbemimassa, die,
zich tusschen allerlei kermisspullen bewoog,
de meesten nuchter gelukkig, ébmmigen brood
dronken en enkelen „gewoon" dronken.
Toen zijn we ook maar gauw naar beneden,
gegaan, want die jubileumstentoonstelling bleek
voor den twintigsten keer in het twintigste'
jaar, zuivere camouflage te zijn, die de ker-
mislading moest dekken.
Beneden konden we ons slechts wringende1,
bewegen langs het Rad van Avontuur, de tent
van de waarzegster, de hut van het kalf met
twee koppen en drie staarten, de luchtschom-
mels, den kop v.an Jut, draaimolen, hoepla-ten
ten. vischtenten, zweefmolen, enz. enz. en ten
slotte belandden we ook aan de tombolatentK
waarvoor we onze „lotjes" van de lieve juffejrs;
gekocht hadden, welke tent door een of an
dere kermisgast geëxploiteerd bleek. Het wa
ren al kermisgasten, die er stonden, maar een
gedrukte kaart, die er overal hing, wees uit,
dat wat men er ook deed, of men er zweefde
of draaide, hoepla-de p'f aan het rad avontuur
de, schimmelde of vischte, dat alles er ging
waarvoor de hedendaagschei kermisreizigers
zich blijkbaar tent zeerste interesseeren.
Die herleefde Rotterdamsche kermis staat
niet op zcihzelve. Het „Dorus-Rijkersfonds"
onder de auspiciën, van den hiqer Henri teg
Hal stelt de menschen op vele plaatsen in del
gelegenheid van de kermisgeneugten te profi-
teeren tegen het civiele offer van 7V2 cent voor
het H elden-der -'Zeei-fonds
En geen ramp kan in binnen- of buitenland
plaats grijpen, of déze wordt een welkome
aanleiding tot het organiseeren van liefdadig
heidsbals, voorstellingen en andere pretmake-
Bij al zulke gelegenheden slaan de menschen
een hoop geld stuk en suggereeren zich dan
de gedachte, dat ze aan „liefdadigheid" doen.
Maai- de entrée's zijn bij al zulke gelegenheden!
gewoonlijk zeer bescheiden en worden nog
verminderd met de organisatiekosten. Die groo-,
fe uitgaven, die er gedaan worden, daarvan
komt de winst slechts ten goede aan de ex-,
ploitanten der vermakelijkheden en de ver-
koopers van consumpties, die de laten we
't aannemen „onbewuste" liefdadigheids
parasieten zijn.
De „creme 'de la creme" ,riit de gemeente,
burgemeester notaris enz. vormt gewoonlijk
het eere-comité en helpt op die wijze ook
al weer uit gewoonte en onbewust de ladingl
te dekken. In het eere-comité van de boven
geschetste „tentoonstelling" zat b.v. ook dq
burgemeester en een| notaris; de laatste als
ten bate.... van 't arme zwakke kind, waarvoor
vertegenwoordiger van de „Vere'eniging tot
Veredeling van Volksvermaken".
De ouderwetsche kermissen zijn zoowat over
al afgeschaft; men vond ze niet meer in over
eenstemming met den ge'est van onzen tijd,
onredelijk enz. Maar tegen het offer van 7U>
cent aan de liefdadigheid, wordt het kermis-
gedoe een edele daad van zelfopoffering.
Hadde men dan de kermissen maar niet
afgeschaft, ze waren dan gebleven, wat ze'
in wezen jdjn: een dol, maar geliefd volks
pretje; nu hébben ze een wrange bijsmaak.
De werkelijke liefdadigheid komen zulke
kermissen, bals en voorstellingen niet ten goe
de. Door al het geld wat er verteerd wordt,
krijgt men wel den indruk veel aan liefdadig
heid te doen, maar in werkelijkheid schiet et
maar weinig voor het goede doel over, ter
wijl de groote verteringen een beletsel zijn om:
op directe wijze inderdaad iets ter leniging
van nooddruften bij te dragen.
Vroeger toen de liefdadigheid nog niet zoo
massaal georganiseerd was, werd er misschien
veel méér geofferd, ging er minder geld aan
organisatie verloren. Toen wist de linkerhand;
niet wat de rechter deed, maar nu gaat het
geven met veel vertoon gepaard, terwijl dé
uitkomsten gering zijn.
De liefdadigheid komt door de huidige ex
ploitatie in mi-serediet en de gegeven voorbeel-,
den wekken reerend op de onmaatschappe-
lijken, zooals dezer dagen een voor de
rechtbank zich te verantwoorden zal hebben
omdat hij bewust de nood in de Drentsche
Venen ten eigen behoefte uitbuitte, wat on
bewust door vele anderen gedaan wordt.
Buitenland
MUbYSOLINIE.
In Italië mag nu niets meer. Mussolini heeft
nagenoeg alles verboden of aan reglementen ge
bonden, zooals dit vroeger in Pruisen te geschie
den plicht. De lijst vara verboden dingen wordt
steeds langer. De ltaliaarasche vrouw zal eerlang
nie tmeer de kleeren harer keuze mogen dragen
maar in een uniform gewaad worden gestoken;
haar m^n kan in de dagbladen slechts het nieuws
lezen, hetwelk den dagbladen niet verboden is te
publioeeren. Het echtpaar mag zijn vacantie niet
ia het buitenland doorbrengen, daar elke lire, die
over de grens wordt uitgegeven, voor Italië ver
loren is.
Italiaansche orgeldraaiers, de vreugde van ve
len in de West-Europeesche steden, mogen hun
land niet meer uit; den waarzeggers en kaart
legsters is elk verder arbeiden ontzegd. (Het eeni-
ge misschien wat zij niet hadden voorzien).
Mussolini moet ziéh wel sterk gevoelen om een
dergelijk verbod uit te vaabdigen in het land der
jettatori, waar het bijgeloof zoo sterk ontwikkeld
is .Dit heeft de Duee, die zich' zoo gaarne me1
Napoleon vergelijkt, dus niet met den Grooten
Keizer gemeen. Dleze geloofde vast in de wijsheid
der helderzienden, en aan den vooravond van den
18en Brumaire nog, toog hij naar madlle Lenor-
mand, de vermaarde „cartomanciennte", om xhaar
advies te vragen.
Katholiek Gymnastiékcoitcours
Tengevolge van incidenten, waartoe de Ka
tholieke bijeenkomsten te Mantua en Mar ce
rate aanleiding 'hebben glegieven, gelastte de
paus de staking van het internationaal katho
liek gymnastiek concours. De regeering ge
lastte een streng ondierzoiek, ten einde de ver
antwoordelijkheid voor het geb|eurde te kun
nen vaststellen.
