OPENING. No. 106 IHTERC.TELEPHOOÜ si Dinsdag 7 September 1926 86e Jaargang WOENSDAG 8 SEPTEMBER a.s. zullen de nieuwe magazijnen Langestraat 68 - Nieuwesloot 67 Vanaf DONDERDAG 9 SEPTEMBER is de verkoop 'uitsluitend in het nieuwe perceel. STEMMINGSBEELD UIT GROEHTEHLAHD BBnieuweüISI LMDIJKE» COCJBAlT des namiddags ten 3.30 uur geopend worden, en zullen deze dan voor belangstellenden 'te bezichtigen zijn n.b. in verband met bo- y Manufacturenhandel van venstaande 2ullen onze ma gazijnen M A A N DAG 6, I CDPIII IT uh DINSDAG 7 en WOENS- HUM V.ll. DAG 3 SEPTEMBER a.s. Ifl C| |EDC voor den verkoop ™B LfclJtllÖ, GESLOTEN zijn. Alkmaar 't Beeld ter markt is weinig of niets vter- andjerd tegen den vorigen week. Nu eens was kool wat meer gevraagd, liep de prijs voor mooi klein goed een beetje op, inzonderheid! voor roode kool. Ja, als we zien, dat 't aller- moositie goed van 2V2 tot 3 pond met een! kleur als Westlaredsche kasdruiven f3 op brengt, dan meen en we dat het allerbeste goed; gaat. Wie zijn tegenwöordig met een klein beetje tevreden. En de groote kool? i Gelukkig zit er nog humor onder 't volk.» Dfize week markte een bouwer groote roode; kool, 't goed bracht 'n krats op, 40 ets. per; 100 K.G. Eien koopman-schipper maakte de opmer-; king: „goed dat de majn geen dochters heeft I met page'kopjes". „Hoe zoo", vroeg een ander, die de com binatie roode kool en pagekopjes blijkbaar wat vreemd vond. 1 ,,Nou", antwoordde de schipper, „da's nog j al duidelijk, een pagekopje kost aan onderhoud 1 de opbrengst van 200 K.G. roode kbol." I 't Ging met groote roode kool bitter slecht 1 in de afgeloopen week. I De L. G'. C. heeft, blijkens het door hjet» bestuur ingezonden stukje in ons blad, even als het bestuur van den N. M. B. met kracht tegen het fooienstelsel positie gekozen. Een! niet malsche boete zal worden opgelegd, niet; minder dan f25— aan hem, die zich aan 't kwaad schuldig maakt, en dan zal de aaam( van dien fooiengever publiek in de veiling op hiet bord komen te staan. Blijkens het verslag van de laatst gehouden, van de L. G. C. zijn tegen het fooien stelsel scherpe woorden geuit; 't is groote ernst, dat. is w|el de indruk die de lezing van 't ver-; slag te weeg brengt. Als thans aan het euvel geen paal en perk wordt gesteld, waar bouwers en kooplieden', en naar we van harte hoopen ook' de arbeiders; samenwerken, kunnen we het wel opgeven.1, Maar we zijn in deze vol goeden moed.' iWje herhalen nog eens, verklikker spelen is; leen leeelijk ding, veel beter is het zijn col-' liega, die men van fooiengeven of aannemen! vc'rdenkt, te wijzen op het zedelijk ongeopr-1, loof die van de daad.' Als de bouwer en dlej kooplui toezien, de arbeiders meehelpen, dan! lijdt het geen twijfel of de maatregel zal doel; treffen. Broiek krijgf ook de electrische voetverwar-, toers. Nu nog radio. En 't toekomstbeeld, 't vorig jaar voor 1930! geschetst, is werkelijkheid geworden. We le-i vien zo osnel. M De voorzitter van het Centraal Bureau van! de veilingen in ,Ne der land, de heer Valstar,; heeft z'n zoogenaamd radio-tuinbouw praatje gehouden over „Dure groenten". In de vakpers is de radio-rede het onder werp. Het Centraal orgaan van den handel; in groenten en fruit wijdt er kolommen druks! aan, en de winkeliers oefenen scherpe critiek. Het Handelsblad (ochtendblad Woensdag 1 September) bevat een hoofdartikel over de| „Waardislooze dure groenten"; met ingeno-f menheid kan de tuinbouw notitie nemen vani de toe te juichen veranderde houding van dti toonaangevende dagblad, 't Is al heel wat anders dan waarop de hoofdcorrespondent on langs nog zich uitliet. Enfin, wie glijdt nu nooit eens uit op de; gladde journalistieke baan? Gezien de felle critiek', heeft stellig de ra dio-spreker iets te zeggen gehad. Ook wij wlilen ons eens met 't gesprokene bemoeien) maar moieten afgaan op de verslagen, die1 in de; pers verschenen zijn. De groenten worden door de consumenten; »og heel vaak duur betaald, ondanks 't feit dat tal van producten zeer goedkoop, ja te geef zijn. De export maakt de groenten niet; duur zou volgens een inzender in 't Cien-j traal Orgaan die heer Valstar beweerd heb ben. Daar tegen gaat die inzender of mede-: werker dan nogal te keer. 't Komt ons voor. dat die goede man eigenlijk onheusch is in zijn critiek. Dat de export thans de groenten; niet duur maakt, is toch voor iedereen waar te; 'temen en dat bij groote navraag in het bui tenland de prijzen voor onze tuinbouw artike len door de buitenlandsche afnemer^ grootem- hjks worden beinvloed, wie zou zulks ontken nen? Dat de heer Valstar dat ni'et zou weten,; men moet al een eigenaardig begrip over vooraanstaande menschen hebben om van die veronderstelling uiting te geven in een vak blad. I Dp productie onzer tuinbouw is op export aangewezen, gaat die export niet, dan is en ken enorm te veel op de binnmlandscbe markt. Dat is zoo klaar als pen klontje. Maar zien we de zaak goed in, dan heeft) de heer Valstar de aandacht willen vestigen op het niet te loochenen feit, dat bijna waar-\ dplooze groenten door de consumenten dik-i werf duur worden betaald. Hij ziet d èoorzaakj in ons distributie systeem1, eer toch olnze groen-1! ten in de keuken van den verbruiker zijn bei land, verdienen er aan, ten eerste de veilingsv koopman, ten tweede de grossier, ten derde) de winkelier, ten vierde de venter. Dat acht, de heer Valstar „des gutên zuviel", uit die» ketting moeten een paar schakels verwijderd, worden. Daarom juicht hij die voornemens van de! Amstprdamsche vroede vaderen toe. Er moe ten markthallen komen, naast de Centrale groote hal, kleinere, waar de burgerij zelf zijn groenten moet ïnkoopeni. Dan zijn twee schakels uitgevallen, winkelier en venter. Zie hier de gedachte van den radio-spreker zooals we ze opnamen uit de persverslagen. De heer Valstar; heeft hier een buitenge-' woon ingewikkelde zaak1 naar voren ge*bracht. Het- verschijnsel van dure eh todfi waarHelooze1 groenten vindt men wiet alleen in de steden, maar ook hole vreemd velen 't zullen aan- hooren op 't platteland, ja zelfs in onze onmiddellijke omgeving. Vraag het maar eens aan onderwijzers, predikanten, neringdoenden, wat zij vaak voor de groenten betalen; 't is! trouwens met tal van verbruiksartikelen 't ge val. Beschouwen we het verschijnsel in onze groenten. Dat het bestaat, is zeker en'wordt ook niet betwist. We nemen het geval los van dien invloed van den export, want of er' veeel of weinig wordt uitgevoerd, het verschil' tusschen veilingsprijs en» consumptieprijs wil len we nader beschouwen. Wat veroorzaakt dit verschil, soms enorm' hoog? We volgen de groenten van 3e veiling naar' de groote verbruikscentra en nemen Amster- dam als voorbeeld. Niemand zal beweren, dat de vveilingskbopman er te veel aan verdient;' zoo buitengewoon gunstig) is in doorsnee de' positie van den binnewlandsche koopman niet. 't Vervoer? Zou er wel een categorie wezen, die voor' veel arbeid, bij alle uur, bij dag en nacht ver richt, zoo slecht betaald wordt, als de schip- p»r? Het overgroote deel van groenten voor bnnenilandsch verbruik bestemd, wordt per schuit vervoerd. De uitlaatkosten zijn verre van gering, dat is bekend. Wie koopt nu het goed? Nu reeds komen de gropte variaties. Tal' van schippers varen eigen negotie, andere va ren voor kboplui. Die eersten verkoopen ook' direct aan winkeliers, de laatsten aan winkeliers' en grossiers. Bestaat er eenig gegeven omtrent de hoe veelheden, die werkelijk veiling, veilingskoop man, grossier, winkelier en eindelijk venter' passeeren voor'de consument het goed in huis heeft? Voor een juiste beoordeeling is een nauw keurig onderzoek noodig. Zonder dit gaat men zo ölicht als de breede massa generaliseeren. In de praktijk zal o.i. blijken, dat een' groot deel der goederen nooit in handen van een- grossier, een ander deel weer nooit via den Men ter bij den verbruiker beland. Op nog iets willen we wijzen, op de kleine winstmarge op groenten, die de winkeliers hebben. Een onderzoek1 ook in die richting zou, daanvan zijn we zéker, onze uitspraak be vestigen. Reeds 'sedert eenige jaren hebben we dit vraagstuk practisch èn in ons land èn in het buitenland nagegaan; uit den. aard der zaak rust de hier neergeschreven meening op eeinj vrij oppervlakkig waarnemen. Als onze meening geven we dan. ook weer, de groote prijsverschillen tusschen veilingsprijs en consumpptieprijs worden niet veroorzaakt door de bemoeiing van grossiers of winkeliers, dat bewijzen wel de noteeringen van groen ten in de winkels. Sterker, we gelooven, als de gemeente Am- j sterdam de raad van den heer Valstar opvolg de, en voor detailverkoop kleinere hallen sticht te dat de prijs voor groenten èn afgehaald van de hallen minstens zoo hoog zou zijn. als afgehaald van den winkel. Wij gelooven dan ook voorloopig nóg niet' dat hier de oplossing ligt. Voor ditmaal willen we slechts nog op één verschijnsel wijzen, dat een zeker déél van 't Amsterdamsch publiek eigenaardig typeert. Onjs zijn zakjen bekend in aardappelen, die een .afzet van enkele duizenden K.G. heb ben per week, welke hoeveelheden geschild en gewasschen worden thuisbezorgd. Gelooft iemand in ernst, dat zij die zoo, bediend willen worden, geen aardappels meer willen schillen, hun groenten zeTÏ in kleine hallen gaan koopen? 1 De volgende week willen we dit onderwerp' verder vervolgen, 't is interessant genoeg. Maandag 6 September ,des avonds 8 uur vergaderde de raad dezer gemeente ten raad-1 huizp. Voorzitter: Burgemeester, de Edelachtb. heer Kroonenburg. De voorzitter opent de vergadering en deelt mpde, dat de heer Kloosterboer bericht van verhindering heeft gezonden. De notulen der vorige vergadering wordenf na voorlezing ongewijzigd vastgesteld. De stemmingen zullen aanvangen bij den hpeer Snel. Ingekomen stukken: 1. Verslag 1955 van de Directie van den Landbouw in Nederland'. 2. Verslag 1925 van de Noord Holl. com missie tot bestrijding van 'de malaria. De voorzitter deelt mede dat de sloot in de West-Beverkoog thans geheel in orde is. De werkzaamheden, aan He westzijde zijn verricht door J. Kooy en Korenstra voor een bedrag van f 60.—, die aan'de oostzijde door P. Kooy voor f 90.Het verrichte werk' is gecontroleerd door B:. en W. en in orde be vonden. Goedgekeurd terug ontvangen van Ged., Sta ten de gemeenterekening, dienist 1924. Goedgekeurd door Ged. tSaten is het raads besluit genomen in vorige vergadering n.l. dat tot wijziging van art. 3 der Gemeenschappe lijke regeling der lichtbedrijven betreffende 't benoemen van leden der commissies en het aangaan eener geldleeniinig voor de betaling der kosten closets der O.L.S. en hét aanbren gen der brandkranen. Deze leeningen zijn reeds geplaatst tegen leene rente van. 5 pet. 1 Ingekomen is het verslag der Lichtbedrij ven over 1925. Aan dp" leden van den Raad wordt door Idenj voorzitter een verslag uitgereikt. Ingekomen is een adres van de Noord Hol- landsche Vereeniging „Het Witte Kruis" be treffende eene aanvrage om subsidie voor den| ontsmlettingsdienst. De voorzitter deelt mede, dat op de begroo ting reeds een .bedrag is uitgetrokken voor dit doel, gelijk aan vorige jaren. B. en W. stellen voor bovenstaande sttfkken voor kennisgeving aami te nemen'. Aldus wordt besloten. B. en W. dienen iim de gemeente rekening dienst 19225. De voorzitter zegt dat deze rekining door die 5 raadsleden is onderzocht en vraagt hier omtrent rapport uit te brengen. t De heer Slijker zegt, namens deze Commis sie de rekening te hebben nagezien en in; orde t éhebben bevonden. De voorzitter dankt dee heeren voor hunne bemoeiingen en stelt voor de rekening voor loopig vast te stellen in ontvangsten op f 42705.16, i uitgaven op f 41448.71, batig saldo f f 1256.45. 5 De kapitale dienst: aa nojitvangsten f 49200.—, aan uitgaven f 49000.—, een batig saldo van f 200.—. Aldus wordt besloten. B. en W. dienen het voorstel doodgraver, zooals het in de vorige vergadering ingediend, is, onveranderd in. 1 Het voorstel betreft eene oproeping van sol licitanten voor doodgraver op een jaarwedde, van f 150 voor hlet onderhoud der begraaf plaats in dien ruimstën zin van het woord. De heer Slijker vraagt of de graven door, de eigenaars of door de doodgraver moeten worden onderhouden. De voorzitter deelt mede, indien het betreft de hekes omj de graven, bloemen enz. moet dit onderhouden worden door de eigenaars. Spreker merkt op, dat de hekjes buitengewoon lastig zijn vooral met het maaien. De heer Slijker zou 'de hekjes willen lateh onderhouden door den doodgraver tegen een kleine vergoeding van "de eigenaars. De voorzitter acht het beter indien de raad besloot om geen, hekjes meer toe te staan. Da heer Duif vindt de hekjes mooier dan, grafsteenen, doch deze moeten onderhouden worden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1926 | | pagina 1