OPENING.
No. 106 IHTERC.TELEPHOOÜ si Dinsdag 7 September 1926 86e Jaargang
WOENSDAG 8 SEPTEMBER a.s. zullen de nieuwe magazijnen
Langestraat 68 - Nieuwesloot 67
Vanaf DONDERDAG 9 SEPTEMBER is de verkoop 'uitsluitend
in het nieuwe perceel.
STEMMINGSBEELD UIT GROEHTEHLAHD
BBnieuweüISI
LMDIJKE» COCJBAlT
des namiddags ten 3.30 uur
geopend worden,
en zullen deze dan voor belangstellenden 'te bezichtigen
zijn
n.b. in verband met bo- y Manufacturenhandel van
venstaande 2ullen onze ma
gazijnen M A A N DAG 6, I CDPIII IT uh
DINSDAG 7 en WOENS- HUM V.ll.
DAG 3 SEPTEMBER a.s. Ifl C| |EDC
voor den verkoop ™B LfclJtllÖ,
GESLOTEN zijn. Alkmaar
't Beeld ter markt is weinig of niets vter-
andjerd tegen den vorigen week. Nu eens was
kool wat meer gevraagd, liep de prijs voor
mooi klein goed een beetje op, inzonderheid!
voor roode kool. Ja, als we zien, dat 't aller-
moositie goed van 2V2 tot 3 pond met een!
kleur als Westlaredsche kasdruiven f3 op
brengt, dan meen en we dat het allerbeste goed;
gaat. Wie zijn tegenwöordig met een klein
beetje tevreden.
En de groote kool? i
Gelukkig zit er nog humor onder 't volk.»
Dfize week markte een bouwer groote roode;
kool, 't goed bracht 'n krats op, 40 ets. per;
100 K.G.
Eien koopman-schipper maakte de opmer-;
king: „goed dat de majn geen dochters heeft I
met page'kopjes".
„Hoe zoo", vroeg een ander, die de com
binatie roode kool en pagekopjes blijkbaar
wat vreemd vond. 1
,,Nou", antwoordde de schipper, „da's nog j
al duidelijk, een pagekopje kost aan onderhoud 1
de opbrengst van 200 K.G. roode kbol." I
't Ging met groote roode kool bitter slecht 1
in de afgeloopen week. I
De L. G'. C. heeft, blijkens het door hjet»
bestuur ingezonden stukje in ons blad, even
als het bestuur van den N. M. B. met kracht
tegen het fooienstelsel positie gekozen. Een!
niet malsche boete zal worden opgelegd, niet;
minder dan f25— aan hem, die zich aan
't kwaad schuldig maakt, en dan zal de aaam(
van dien fooiengever publiek in de veiling op
hiet bord komen te staan.
Blijkens het verslag van de laatst gehouden,
van de L. G. C. zijn tegen het fooien stelsel
scherpe woorden geuit; 't is groote ernst, dat.
is w|el de indruk die de lezing van 't ver-;
slag te weeg brengt.
Als thans aan het euvel geen paal en perk
wordt gesteld, waar bouwers en kooplieden',
en naar we van harte hoopen ook' de arbeiders;
samenwerken, kunnen we het wel opgeven.1,
Maar we zijn in deze vol goeden moed.'
iWje herhalen nog eens, verklikker spelen is;
leen leeelijk ding, veel beter is het zijn col-'
liega, die men van fooiengeven of aannemen!
vc'rdenkt, te wijzen op het zedelijk ongeopr-1,
loof die van de daad.' Als de bouwer en dlej
kooplui toezien, de arbeiders meehelpen, dan!
lijdt het geen twijfel of de maatregel zal doel;
treffen.
Broiek krijgf ook de electrische voetverwar-,
toers. Nu nog radio.
En 't toekomstbeeld, 't vorig jaar voor 1930!
geschetst, is werkelijkheid geworden. We le-i
vien zo osnel.
M
De voorzitter van het Centraal Bureau van!
de veilingen in ,Ne der land, de heer Valstar,;
heeft z'n zoogenaamd radio-tuinbouw praatje
gehouden over „Dure groenten".
In de vakpers is de radio-rede het onder
werp. Het Centraal orgaan van den handel;
in groenten en fruit wijdt er kolommen druks!
aan, en de winkeliers oefenen scherpe critiek.
Het Handelsblad (ochtendblad Woensdag
1 September) bevat een hoofdartikel over de|
„Waardislooze dure groenten"; met ingeno-f
menheid kan de tuinbouw notitie nemen vani
de toe te juichen veranderde houding van
dti toonaangevende dagblad, 't Is al heel wat
anders dan waarop de hoofdcorrespondent on
langs nog zich uitliet.
Enfin, wie glijdt nu nooit eens uit op de;
gladde journalistieke baan?
Gezien de felle critiek', heeft stellig de ra
dio-spreker iets te zeggen gehad. Ook wij
wlilen ons eens met 't gesprokene bemoeien)
maar moieten afgaan op de verslagen, die1 in de;
pers verschenen zijn.
De groenten worden door de consumenten;
»og heel vaak duur betaald, ondanks 't feit
dat tal van producten zeer goedkoop, ja te
geef zijn. De export maakt de groenten niet;
duur zou volgens een inzender in 't Cien-j
traal Orgaan die heer Valstar beweerd heb
ben. Daar tegen gaat die inzender of mede-:
werker dan nogal te keer. 't Komt ons voor.
dat die goede man eigenlijk onheusch is in
zijn critiek. Dat de export thans de groenten;
niet duur maakt, is toch voor iedereen waar te;
'temen en dat bij groote navraag in het bui
tenland de prijzen voor onze tuinbouw artike
len door de buitenlandsche afnemer^ grootem-
hjks worden beinvloed, wie zou zulks ontken
nen? Dat de heer Valstar dat ni'et zou weten,;
men moet al een eigenaardig begrip over
vooraanstaande menschen hebben om van die
veronderstelling uiting te geven in een vak
blad. I
Dp productie onzer tuinbouw is op export
aangewezen, gaat die export niet, dan is en
ken enorm te veel op de binnmlandscbe markt.
Dat is zoo klaar als pen klontje.
Maar zien we de zaak goed in, dan heeft)
de heer Valstar de aandacht willen vestigen
op het niet te loochenen feit, dat bijna waar-\
dplooze groenten door de consumenten dik-i
werf duur worden betaald. Hij ziet d èoorzaakj
in ons distributie systeem1, eer toch olnze groen-1!
ten in de keuken van den verbruiker zijn bei
land, verdienen er aan, ten eerste de veilingsv
koopman, ten tweede de grossier, ten derde)
de winkelier, ten vierde de venter. Dat acht,
de heer Valstar „des gutên zuviel", uit die»
ketting moeten een paar schakels verwijderd,
worden.
Daarom juicht hij die voornemens van de!
Amstprdamsche vroede vaderen toe. Er moe
ten markthallen komen, naast de Centrale
groote hal, kleinere, waar de burgerij zelf
zijn groenten moet ïnkoopeni. Dan zijn twee
schakels uitgevallen, winkelier en venter.
Zie hier de gedachte van den radio-spreker
zooals we ze opnamen uit de persverslagen.
De heer Valstar; heeft hier een buitenge-'
woon ingewikkelde zaak1 naar voren ge*bracht.
Het- verschijnsel van dure eh todfi waarHelooze1
groenten vindt men wiet alleen in de steden,
maar ook hole vreemd velen 't zullen aan-
hooren op 't platteland, ja zelfs in onze
onmiddellijke omgeving. Vraag het maar eens
aan onderwijzers, predikanten, neringdoenden,
wat zij vaak voor de groenten betalen; 't is!
trouwens met tal van verbruiksartikelen 't ge
val.
Beschouwen we het verschijnsel in onze
groenten. Dat het bestaat, is zeker en'wordt
ook niet betwist. We nemen het geval los
van dien invloed van den export, want of er'
veeel of weinig wordt uitgevoerd, het verschil'
tusschen veilingsprijs en» consumptieprijs wil
len we nader beschouwen. Wat veroorzaakt
dit verschil, soms enorm' hoog?
We volgen de groenten van 3e veiling naar'
de groote verbruikscentra en nemen Amster-
dam als voorbeeld. Niemand zal beweren, dat
de vveilingskbopman er te veel aan verdient;'
zoo buitengewoon gunstig) is in doorsnee de'
positie van den binnewlandsche koopman niet.
't Vervoer?
Zou er wel een categorie wezen, die voor'
veel arbeid, bij alle uur, bij dag en nacht ver
richt, zoo slecht betaald wordt, als de schip-
p»r? Het overgroote deel van groenten voor
bnnenilandsch verbruik bestemd, wordt per
schuit vervoerd.
De uitlaatkosten zijn verre van gering, dat
is bekend.
Wie koopt nu het goed?
Nu reeds komen de gropte variaties. Tal'
van schippers varen eigen negotie, andere va
ren voor kboplui. Die eersten verkoopen ook'
direct aan winkeliers, de laatsten aan winkeliers'
en grossiers.
Bestaat er eenig gegeven omtrent de hoe
veelheden, die werkelijk veiling, veilingskoop
man, grossier, winkelier en eindelijk venter'
passeeren voor'de consument het goed in huis
heeft?
Voor een juiste beoordeeling is een nauw
keurig onderzoek noodig. Zonder dit gaat men
zo ölicht als de breede massa generaliseeren.
In de praktijk zal o.i. blijken, dat een' groot
deel der goederen nooit in handen van een-
grossier, een ander deel weer nooit via den
Men ter bij den verbruiker beland.
Op nog iets willen we wijzen, op de kleine
winstmarge op groenten, die de winkeliers
hebben. Een onderzoek1 ook in die richting
zou, daanvan zijn we zéker, onze uitspraak be
vestigen.
Reeds 'sedert eenige jaren hebben we dit
vraagstuk practisch èn in ons land èn in het
buitenland nagegaan; uit den. aard der zaak
rust de hier neergeschreven meening op eeinj
vrij oppervlakkig waarnemen.
Als onze meening geven we dan. ook weer,
de groote prijsverschillen tusschen veilingsprijs
en consumpptieprijs worden niet veroorzaakt
door de bemoeiing van grossiers of winkeliers,
dat bewijzen wel de noteeringen van groen
ten in de winkels.
Sterker, we gelooven, als de gemeente Am- j
sterdam de raad van den heer Valstar opvolg
de, en voor detailverkoop kleinere hallen sticht
te dat de prijs voor groenten èn afgehaald
van de hallen minstens zoo hoog zou zijn.
als afgehaald van den winkel.
Wij gelooven dan ook voorloopig nóg niet'
dat hier de oplossing ligt.
Voor ditmaal willen we slechts nog op één
verschijnsel wijzen, dat een zeker déél van 't
Amsterdamsch publiek eigenaardig typeert.
Onjs zijn zakjen bekend in aardappelen, die
een .afzet van enkele duizenden K.G. heb
ben per week, welke hoeveelheden geschild
en gewasschen worden thuisbezorgd.
Gelooft iemand in ernst, dat zij die zoo,
bediend willen worden, geen aardappels meer
willen schillen, hun groenten zeTÏ in kleine
hallen gaan koopen? 1
De volgende week willen we dit onderwerp'
verder vervolgen, 't is interessant genoeg.
Maandag 6 September ,des avonds 8 uur
vergaderde de raad dezer gemeente ten raad-1
huizp.
Voorzitter: Burgemeester, de Edelachtb.
heer Kroonenburg.
De voorzitter opent de vergadering en deelt
mpde, dat de heer Kloosterboer bericht van
verhindering heeft gezonden.
De notulen der vorige vergadering wordenf
na voorlezing ongewijzigd vastgesteld.
De stemmingen zullen aanvangen bij den
hpeer Snel.
Ingekomen stukken:
1. Verslag 1955 van de Directie van den
Landbouw in Nederland'.
2. Verslag 1925 van de Noord Holl. com
missie tot bestrijding van 'de malaria.
De voorzitter deelt mede dat de sloot in de
West-Beverkoog thans geheel in orde is.
De werkzaamheden, aan He westzijde zijn
verricht door J. Kooy en Korenstra voor een
bedrag van f 60.—, die aan'de oostzijde door
P. Kooy voor f 90.Het verrichte werk' is
gecontroleerd door B:. en W. en in orde be
vonden.
Goedgekeurd terug ontvangen van Ged., Sta
ten de gemeenterekening, dienist 1924.
Goedgekeurd door Ged. tSaten is het raads
besluit genomen in vorige vergadering n.l. dat
tot wijziging van art. 3 der Gemeenschappe
lijke regeling der lichtbedrijven betreffende 't
benoemen van leden der commissies en het
aangaan eener geldleeniinig voor de betaling
der kosten closets der O.L.S. en hét aanbren
gen der brandkranen.
Deze leeningen zijn reeds geplaatst tegen
leene rente van. 5 pet. 1
Ingekomen is het verslag der Lichtbedrij
ven over 1925.
Aan dp" leden van den Raad wordt door Idenj
voorzitter een verslag uitgereikt.
Ingekomen is een adres van de Noord Hol-
landsche Vereeniging „Het Witte Kruis" be
treffende eene aanvrage om subsidie voor den|
ontsmlettingsdienst.
De voorzitter deelt mede, dat op de begroo
ting reeds een .bedrag is uitgetrokken voor dit
doel, gelijk aan vorige jaren.
B. en W. stellen voor bovenstaande sttfkken
voor kennisgeving aami te nemen'.
Aldus wordt besloten.
B. en W. dienen iim de gemeente rekening
dienst 19225.
De voorzitter zegt dat deze rekining door
die 5 raadsleden is onderzocht en vraagt hier
omtrent rapport uit te brengen. t
De heer Slijker zegt, namens deze Commis
sie de rekening te hebben nagezien en in;
orde t éhebben bevonden.
De voorzitter dankt dee heeren voor hunne
bemoeiingen en stelt voor de rekening voor
loopig vast te stellen in
ontvangsten op f 42705.16, i
uitgaven op f 41448.71,
batig saldo f f 1256.45.
5 De kapitale dienst:
aa nojitvangsten f 49200.—,
aan uitgaven f 49000.—,
een batig saldo van f 200.—.
Aldus wordt besloten.
B. en W. dienen het voorstel doodgraver,
zooals het in de vorige vergadering ingediend,
is, onveranderd in. 1
Het voorstel betreft eene oproeping van sol
licitanten voor doodgraver op een jaarwedde,
van f 150 voor hlet onderhoud der begraaf
plaats in dien ruimstën zin van het woord.
De heer Slijker vraagt of de graven door,
de eigenaars of door de doodgraver moeten
worden onderhouden.
De voorzitter deelt mede, indien het betreft
de hekes omj de graven, bloemen enz. moet
dit onderhouden worden door de eigenaars.
Spreker merkt op, dat de hekjes buitengewoon
lastig zijn vooral met het maaien.
De heer Slijker zou 'de hekjes willen lateh
onderhouden door den doodgraver tegen een
kleine vergoeding van "de eigenaars.
De voorzitter acht het beter indien de raad
besloot om geen, hekjes meer toe te staan.
Da heer Duif vindt de hekjes mooier dan,
grafsteenen, doch deze moeten onderhouden
worden.