Nieuwstijdingen
Vechtpartijen.
Zaterdagavond zijn door de politie te Schie-
dam, op verzoek van den eigenaar van hotel
„Storrebosoh" aldaar, eenige aangeschoten Engel-
sche zeelieden uit dat hotel verwijderd.
Deze zeelieden, in een beetje al te vroolijke
stemming, hadden muziekinstrumenten bij zich
en wilden tegen den zin van 'den hotelier en in
strijd met het gebod van gemeentewege, muziek
in het café maken.
Toen zij nauwelijks buiten waren, ontstond er
onder elkaar een hevige vechtpartij, die door de
daar aanwezige politie spoedig werd 'beëindigd).
Hierover blijkbaar ontstemd, keerde zich hun
woede tegen de gewapende macht.
Een der zeelieden, die tegen een agent een bok
sende houding aannam, kreeg van dezen een sa
belhouw op het hoofd1, waardoor hij bloedend werd]
verwond, doch echter niet van ernstigen aard.
De rust was echter nog niet weergekeerd, an
dere zeelieden kwamen voortdurend die politie te
na. Om vrees aan te jagen, loste een hoofd agent
een schot in de lucht; het gelukte hem werkelijk
de zeelieden op de vlucht te jagen naar hun schip,
liggend in de "Wilhelminahaven. De gewonde is,
na door een geneesheer verbonden te zijn, door
kameraden naar het schip teruggebracht.
Weder is een ongeluk gebeurd met een
vliegmachine en wel een der grootste, die inj
de gewone luchtroutes dienst deed. Het vlieg
tuig had 13 personen, behalve piloot en me
chanician aan boord. Door den mist gedwon
gen wilde de bestuurder een noodlanding ma
ken, doch een der vleugels kwam in contact
met een hooiberg en het toestel sloeg om. Ge
lukkig bleven de meeste passagiers ongedeerd
en de gewonden zullen er allen het leven af
brengen.
Rudolph Valentino, de bekende filmacteur
uit „De Ruiters van den Apocalypsus is aan
blindedarmontsteking en bijkomende buikvlies-
ontsteking overleden. De menschen verdron
gen elkanderbij zijn begrafenis, zoodat de
politie er aan te pas moest komen.
Vrouwenrubriek.
Twee chique Damesjaponuen.
houdt" verslijten even hard alsof men ze .da
gelijks droeg. Dikke wi'nterschoenen, die men
gedurende de zomermaanden wegzet, moet men
ook altijd met een beetje castor-olie of andere
vette substantie inwrijven. Het Ieder blijft dan
soepel en behoudt zijn volle veerkracht.
Ijzerroest uit linnen verwijderen.
Er zullen maar weinig huismoeders zijn, die
de verschrikking van ijzerrpest in tafel- of
ainder linnen niet kennen, Hoe dikwijls ko
men er toch stukken terug uit de wasscherij.
die prijken met de een of andere bruine vlek,
die er haast niet meer uit te krijgen is; Er
bestaat echter één middeltje, dat men tenminste
kan probeeren, om ijzerroestvlekken uit lin
nen te krijgen en dat is citroensap met zout.
Natuurlijk moeten de vlekken er niet al te
lang ingezeten hebben; doch zijn zij van be-'
trekkelijk recenten datum, dan wil dit middel-'
tje wel eens helpen.
Inktvlekken.
De schrik, die in grootte voor de huismoe
ders volgt op ijzerroestvlekken, wordt zeker
wel veroorzaakt door inktvlekken. Daarvoor
is een middeltje dat beter werkt, dan die wel
ke over het algemeen geprobeierd worden. Mm
druppele op de vlek gesmolten kaarsvet, na
tuurlijk er voor zorgende, dat het voorwerp,
waarop de inkt gevallen is, niet in brand
raakt. Daarna wascht men het voorwerp in
zeerpsop en de inkt zal tegelijk met het kaars
vet er uit komen. Natuurlijk wordt hier bedoeldi
inktvlekken op linnen of waschbare wolleni
stoffen.
De herfst gaat zoo langzamerhand zijn in
trede doen en de Vrouw zief reeds uit naar
nieuwe modellen, wélke in het najaar zullen
worden gedragen. Op bovenstaand plaatje ge
ven wij twee'modellen van najaarsjaponnen,
welke waarschijnlijk wel in den smaak van
onze lezeressen zullen vallen, temeer, waar
zij naar de parijsche dracht zijn gecreëerd.
Beide japonnen zijn zeer eenvoudig en tamelijk
^trak van lijn, doch hebben iets bijzonder char
mants en gracieus door het slanke modelZe
zijn beiden te maken van van zachte, wolle
doch niet te zware stoffen, die vooral soepel
moeten zijn. Kleuren kan men. kiezen uit d!e(
volgende, welke dezen herfst vieiel gedragen
zullen worden: geel, bronsgroen, reseda, goud
kleur ,havana, tete de nègre en mosgroen.
Knippatronen zijn verkrijgbaar in de maten
42--'44 46—48 onder opgave van 'No. 1128A
en 1-128B. Kosten 55 cents per stuk.
Wenken voor de Huisvrouw.
Schoenen, die niet geregeld gedragen woeden;.
Schoenen, die niet geregeld gedragen
hetzij, dat men anderen de voorkeur geeft, het-
vij, dat het komt -door den tijd' van het jaar,
moeten minstens ééns in de veertien dagen ge
poetst worden. Het moge eigenaardig klinken,
doch schoenen die niet gedragen worden, en
die men niet minstens om de twee wieken „hij-
Verscheidenheid
De laatste woorden van groote mannen.
De laatste woorden door groote mannen]
in de geschiedenis, op het gebied der weten-;
schap en der kunst worden meestal aandachtig
aangeoohrd en voor het nageslacht bewaard.
Er zijn er ook bij, die voor den persoon, die
ze uitsprak, kenmerkend zijn.
Frederik de groote bijvoorbeeld, de man
met de groote soldaten, de bewonderaar der
Franschen en de groote krijgsman sprak, even
voor zijn afsterven slechts de woorden: „Etó
d'armee" (Kop van het leger); William Pitt,
de Engelsche staatsman zeide: „O, mijn land,
hoezeer bemin ik U". Goethe, de grootje' dich
ter, machtige geest, die veel geleden had, zei-
de: ,,Meer licht", terwijl Theodorus Roosevelt,
de practische leider der Amerikaansche Unie*,
het beter vond, geen verder licht tie verspillen
en zeide: „Doe," alsjeblieft ,het licht uit". En
zoo zijn er massa's laatste woorden opgetee-
kend alle van mannen die in de wereld!
een grooten rol hebben gespeeld. Natuurlijk
worden dergelijke woorden door 'de menschetn.
in het algemeen, doch door de landgenooteni
van den gestorvene in het bijzonder, in eere
gehouden en met recht. Doch er zijn ook1
„laatste woorden" gesprokén door minderen
in rang, dan Roosevelt en Frederik de Groote,
wier woorden echter, juist door de omstandig
heden waaronder zij werden geuit, minstens
even kenschetsend zijn voor het karakter van
dein man, die ze uitsprak, als de woorden der.
grooten en machtigen, van wie zij in de ge
schied boeken werden opgeteekend.
Een jong agent van politie, die, bij de uit
oefening van zijn beroep door bandieten ver
moord werd, zeide tot zijin chef, toen deze
hem op zijn sterfbed in 'het hospitaal kwam'
opzoeken: „In orde chef, dat hoort bij mijn j
baantje en stierf.
Zijn deze woorden niet even machtig van I
dictie, gesproken door zoo'n eenvoudig man, i
als de historische gezegden van vorsten ce I
regeerders? Zit er niet ean prachtige overga- i
ve een diep doorvoelt plichtsbesef in en een
aangrijpend opgaan van den eenling in de
saamhoorigheidsidee die een heele secjie po-
litiemannen achter misdadigers aanzendt en 1
*ééin dei vervolgers het leven kost die als.
eenige opmerking op zijn sterfbed zegt: „In
orde phef dat hoort er nu eenmaal bij".
Levenswijsheid.
Het is niet onmogelijk dat getrouwde man- f
nen meer bereiken, dan ongetrouwde om de-
zelfde reden dat een kat zwemt als mien haar F
in het water gooit. i
Zaterdagnacht omstreeks 12 uur heeft te
Lemmer onder eenige visschers een hevige vecht
partij plaats gehad, waarbij de 30-jarige vissch'er
Th. V. ernstig werd mishandeld en een diepe snedle
in zijn linkerbeen opliep, die zoo hevig bloedde,
dat onmiddellijk geneeskundige hulp moest wor
den ingeroepen. De mishandelde, die met een log
ger naa. rde haringvisscherij op de Noordzee moest
vertrekken, heeft dientengevolge hiervan voorloo-
pig moeten afzien.
Humor in Beeld
Mevrouw Pasrijk: „Ein wat is dit?"
Kunstkenner: „Dat is een chromo, me
vrouw".
Mevrouw Pasrijk: O ja, natuurlijk. Nu u
het zegt, herken ik zijn stijl."
Verstrooide dame: „Ach, zegl Ik moet van
avond ergens gaan eten, maar ik kan me met
geen mogelijkheid herinneren bij wie alles
wat ik er nog van weet is, dat 't vervelende!
menschen zijn".
Vriendin: „Je zou bij mij eten .liefste vrien
din, maar trek er je maar niets van aan, hoor.
Moeder: Kinderen .kinderen, maak toch
niet zoo'n ruzie wat is er nu weer?
Bobby: We spelen schipbreukje en n uwil
Jane niet in de badkamer om verdronken tef
worden.
Niet altijd geestig - toch om te lachen
Te erg.
„Dokter, ik ben op alles voorbereid; ik;
heb mij zelf gestaald, zeg mij de waarheid
omtrent haar toestand ik ben in staat het
ergste aan te hooren".
„Zë. zal herstellen, mijnheer". i
Veranderingen voorbehouden.
Gast: ,,'Tjongens, dat is duur. Ik geloof
waarachtig, dat ik geen geld genoeg bij me
heb om je nog een fooi te geven".
KellneV: „Laat mij de rekening nog eens;
zien, mijnheer. Misschien .heb ik hier of daar
een foutj egemaakt.
D|H BELOFTE.
Tante: „Maar, jongen, wat ben jij netjes "op
je speelgoed! Moeder heeft je zeker wat beloofd,
als je het zoo keurig opruimde?"
Neefje: „Moeder heeft me wat beloofd als ik
liet „niet" deed.
EENIGE WOORDEN OVER SPELEN.
Het verschil .tusschen werken en spelen is
dit, dat werk een activiteitsontwikkeling is met
het oog op de toekomstige belooning, terwijl
in het spel activiteit wordt ontwikkeld om 'der.
wille wan het spel zelf. Van het geki, dat wij!
verdienen bouwen wijkhuizen, of beleggen het
op een andere, misschien bescheidien-er wijze;
maar we spelen tennis of voetbal om het ges
noegen dat het spel zelf oplevert. Het profes
sionalisme wordt uitgekreten op sportgebied,
niet omdat sommige menschen hun behendig
heid in eea of andere sport in kapitaal om
zetten, doch omdat, zoodra er geld betaald;
wordt voor het een of andere spel, dat geld
de belooning wordt, in plaats van de vreugde,
die het spel zelf geeft. Dan is spelie|n niet lan
ger een spel; dan wordt het werkten.
Het spel is altijd een uitstekende hulp ge
weest bij opvoeding ten ontwikkeling. Wanneetl
wij aan iets werken, dat. wij gaarne doen, daim
gaat hel werk uitstekend. Voedsel, dat mönj
op zijn gemak tot zich neemt, geeft ons meten
levenskracht, dan dat, wat wij in haast of
onder druk naar binnen wordt geslagen. Het
zelfde is het geval met bezigheden en verant
woordelijke betrekkingen. Heeft men daar te
genzin in, of haast men zich te veel bij het
werk, dan heeft miein er lang niet dat gemoier'
gen vajn, noch' zal het werk zoo goed ge
daan worden, als dat men zijn taak plezierig1
en rustig opvat.
De beste opvoeding en de bestie ontwikke
ling krijgt men al spelend.
Een „kwartetspel" van auteurs of compos
nisten of een kruiswoord-puzzle, dragen meer.
bij tot het verkrijgen van TdijVende kennis,
dan een geschiedenis der letterkunde, met te
genzin geleerd of een voorgeschreven aantal
uren van woordenboeken lezen. De vroegere
systemen van opvoeding zagen het spel volko
men over het hoofd.
De kinderen werden gedwongen aardrijks
kunde en geschiedenis te leefren met de belofte
dat zij mooie cijfers zouden krijgen of een.
goede plaats op de ranglijst wanneer zij er
mede klaar waren en niet door den prettigalni
kant van het leeren meer in het licht te stel
len. Wisten de kinderen hoe zij aardrijkskunde
en geschiedenis konden „spelen", dan zouden
die ranglijst-belooningen niet noodig zijn.
Goed georganiseerd spelen leeirt de jeugd
drie zeer voorname dingen: leiding, samen
werken en de noodzakelijkheid aan regels te
gehoorzamen. Houdt ge u bij het spel niet
aan de regels dan zijt ge „uit". Bij een spel
kunt ge de regels niet naar willekeur vervor
men. Er zijn vaste regelementen, waaraan men
zich heeft te houden, anders is er geen spel.
En ook in het leven zijn er regels, die mem
niet kan negeeren. En voor iemand, die in
zijn jeugd de waarde van regels niet heeft lee
ren apprecieeren, zal het leven een harde dob
ber zijn.
Alles bijeen genomen, neemt hiet spel teen
zeer vvoorname plaats in het leven in.
Naast het „Heer, leer ons bidden" mag ge
rust geplaatst worden „Heer, leer ons speletn
en eerlijk sjielen".
Kinderrubriek.
De Ooievaar.
Jullie zien misschien voor de verandering
wel eejns graag iets nieuws, hè? Nju, onze tee-,
lienaar heeft voor jullie een mooie plaat ge1,
teekend, voorstellende De Ooievaar. Nu, je
begrijpt dat de ooievaars, nu de herfst zo,o|
langzamerhand gaat komen, hun plannen voor
de reis naar de warme landen al aan het maken
zijn en spoedig zullen zij gaan vertrekken.,
Daarom moet je dezen ooievaar netjes op niet
te dik karton plakken en dan mooi uitknip-j
pen. De verschillende deelön zet je met be
hulp van een paar papierklemmefjes aan el-,
kaar, zoodat je hem kunt bewegen. Als dte
ooievaars vertrokken zijn, heb je aan dezen
tenminst eeen aardige herinnering aan .dtert
zomertijd en als je hem van den winter zoo
nu en dan eens aankijkt, moet je maar den-1
ken: „Nu, jongetje, je kameraadjes komen over
een paar maanden weer terug in ons Vader
land en brengen de Lente met zich mede".
Zie je, op die manier houdt je de herinnering
aan die mooie zomerdagen nog lang, nadat
ze reeds voorbij zijn gegaan en zoo krijg ja
moed om den langen winter en de sdhool-
uren weer tegemoet te gaan,' is 't niet zoo?
Knip hem maar netjes uit hoor. I
