X
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Rechtzaken
VOOR DEN KANTONRECHTER.
Strafzitting van 24 September.
Be partij van den ambtenaar stoort hopeloos.
Heden kregen we voortzetting van het ar-
beidswetcvertredingszaakje contra een aannemer
van een bouwwerk, in casu een R.K. school te
Bergen. Hij was er tusschen geraakt omdat ge
constateerd werd op Zaterdag 8 Mei, dat na 1
uur, het was ongeveer 5.30 uur, een arbeider
werkzaam was met het meniën van raamkozijnen.
De arbeider was echter een schilderspatroon, die
het werk had aangenomen met "bijlevering van
gronnstoffe i en materiaal. De voortgezette 'be
handeling bevestigde het verweer van den ver
dachten aannemer en het resultaat 'was, dat het
O.M. zich gewonnen gaf en vrijspraak vroeg,
welke vrijspraak door den kantonrechter werd
bekrachtigd.
Smakelijk eten.
Een slager van verdacht vee aan 'den Omval
te Alkmaar, was nu zelf verdacht van twee over
tredingen, in de eerste plaats slachten zonder ver
gunning en ten tweede: slachten zonder vooral-
gaande bedwelming. De slager was niet present,
wat geeu bezwaar was om met de behandeling
voort te gaan. Het gold hier 'n doodzieke koe
lijdende aan monl- en klauwzeer en inwendig
gegarneerd met pokken, door een veekooper uit
St. Paneras, zoo hij zegt, te Purmerend gekocht
om daarmede proefnemingen te doen met een
nieuw middel tegen mond- en klauwzeer. Het
bleek echter niet gemakkelijk deze koe in een
proefkonijn te veranderen, daar het dier zoo af-
takelde, dat een noodslachting hier maar enkele
©ogenblikken den natuurlijken dood vooraf ging.
De veehouder raakte echter in conflict met
een anderen slager, die ook om de gunst had ge
vraagd, dat hij ten slotte niet beter meende te
doen, dan het gevilde cadaver naar het slachthuis
te Vervoeren, alwaar het met bekwamen spoed
werd vernietigd. Veel voordeel heeft dezen han
del den veehouder niet opgeleverd, niet alleen
ving hij geen oent voor het zieke vleesch, maar
ook de huid, noch de opbrengst heeft hij niet
terug gezien. Men zou hem kunnen adviseererf,
dergelijk eproefnemingen maar te staken. Wat
de slager betreft, di eheeft ook geen reden zich
zelf, geluk te wensdhen, daar 'hij ter zake het
primair hem ten laste gelegde feit werd veroor
deeld tot f 60 boete of 30 dagen.
Volgjijtuig van een varkensauto.
'De edelaehtb. heer Miidelhoff, thans burge-
fiieèster van Hoogkarspel, was 7 Mei met zijn
fiat, waarin ook een collega had plaats genomen,
rijdende op den Ringdijk onder de gemeente Heer-
hugowaard op weg uaar huis, waar de dampende
piepers hem wachtteu. Ongelukkigerwijze haalde
hij een vrachtford in, geladen met varkens, die
in 'veel langzamer tempo reed dan de hongerige
burgemeester zich had voorgesteld. Trouwens het
is ook geen gezicht, 'n luxe fiat achter 'n vracht
ford je oftewel de burgemeester achter de var
kens aan. Het ergste was echter, dat geen aan
dacht werd geschonken aan het getoeter en ge-
claxonneer van den burgemeester en deze eerst
na geruimen tijd in de gelegenheid kwam de
spekford voorbij te kunnen rijden. Het veront-
FEUILLETOM
De Wenteltrap
46).
Het was boven mijin hoofd en heel zacht
driie of vier doffe slagen, dan een poos stilte,
en dan weer een paar slagen.
Die regelmatige ademhaling van Winters
vond ik een troost: ik wist nu dat ik hem
altijd te hulp kon roepen en kwam er niet toe
om hem wakker te maken. Ik bewoog mij
niet; hoewel ik heelemaal niet bijgeloovig ben,
behalve misschien midden in den nacht als
het overal donker is. moest ik voortdurend
dienken aan anerlei dingen, die Liddy gezegd
had over spokien. Ik kon "geen hand voor
oogen zien. Terwijl ik met gespannen aandacht
stond te luisteren hoorde ik dicht bij me
eten vaag, onverklaarbaar geluid. Toen hield
het op; on&er aan de trap bewoog Winters zich
'en maak tie een geluid in zijn slaap. Daarna
was alles weer stil. Ik bleef staan waar ik
was, en durfde nauwelijks adem te halen.
Toen wist ik, dat ik goed had gehoord.
Er liep iemand stilletjes boven aan de trap
en kwam in het donker op mij af. Ik ging
tegen dien muur staan mijn knieën knikten.
De voetstappen waren nu vlak bij en plot
seling dacht ik aan Gertrude. Natuurlijk was
hel Gertrude. Ik stak een hand uit, maar voelde^
nergens iets. Ik kon bijna geen geluid geve|n,
maar ik kon nog net fluisteren: „Gertrude".
„Mijn hemel" ,zei een mannenstem vlak
naast me. En toen zakte ik in elkaar. Ik voelde
dat ik viel, voelde dit iemand mij opving f
verder herinnerde ik mij niets meer.
Toen ik weer bij kwam was het dag. Ik
lag op het bed in Louise's kamer met een
deken vau mijn eigen bed over mij heen. Ik
voeide mij zwak en duizelig, maar ik kon toch
opstaan en naar de deur toe loopenOnderaan,
de wenteltrap zat Winters nog te slapen. Ik
-kon nauwelijks op mijn beenen staan en sleep
te mij naar m'n kamer. De deur naar Gertru
de's kamer was nu niet meer op slot; ze lag
te slapen als een vermoeid kind. En in tnijln,
kleedkamer lag Liddy en mopperde in haar
slaap
„Er zijn dingen, die je met handboeien niet
in bedwang kunt houden".
HOOFDSTUK XXIX.
Eian stuk]e\ papier.
Dien dag bleef ik in bed, voor het eerst
sedert twintig jaar. Liddy was er heelemaal
van m de war en stuurde na het ontbijt om,
dokter Stewart. Gertrude bleef 's morgens bij
toe ein las me iets voor, ik weet niet meer,
wat. Ik had zooveel om aan. te denken, dat
ik er nier eens naar luisterde. Als Jamieson
er geweest was, zou ik hem wel alles verteld
hebben, maar ik kon aan deze twee vreemde)
waardigde gemeentehoofd gaf daarover aijn mee;, G.
ning onverbloemd te kennen en zorgde er voor, K.
toen de varkensexpedient niet veel asem gaf, dat K.
laatstgenoemde werd geverbaliseerd. De delin- K.
quent, was heden niet verschenen, doch een ander A.
passagier, 'n tweebeenige, van de ford, n.m. de K.
eigenaar van de varkens, beweerde dat men de G.
signalen niet had kunnen hooren. Hij had echter K.
opgemerkt, dat werd gevraagd om rechtsch uit IC.
te wijken en dat had de vrachtrijder, 'n ingezetene K.
van Spierdijk, dan ook gedaan, doch eerst nadat A.
hij daarvoor op den smallen weg een meer ge- K.
schikte gelegenheid had. De kantonrechter hield A.
rekening met dit verweer en veroordeelde den" K.
vrachtman tot f5 boete of 3 dagen. D.
Ecu vreemdeling, in Jerusalem. A.
Op den Heilooër straatweg nabij den stations- IC.
weg aldaar, heerschte op 28 Mei een geweldige D.
verkeersstagnatie, veroorzaakt door een aantal F.
woonwagens, 'waarvan er één notabene nog defect G.
Een automobielbestuurder uit Alkmaar, trachtte G.
nu deze versperring nog links te passeeren, doch A.
kreeg nu heibel met een rijksveldwachter in bur- 1 K.
ger uit Warmenhuizen, die zich daar voor 't D.
algemeen belaag beschikbaar stelde als "lid van G.
de vrijwillige verkeerspolitie. Het dispuut droeg G.
geen vriendschappelijk karakter, maar de politie- IC.
man was ex officio de sterkste debater en maakte j
xprooesverbaal op. Het bleek echter heden dat
hij als Warmen huizenaar niet op de hoogte was
van de geographie van Kennéland en onjuist "had j
gerelateerd, dat de overtreding was "begaan oruier j
do gemeente Limmen.
Dergelijke fouten zijn niet gering te achten j
en het gevolg was dan ook vrijspraak van den i
verdachte, wiens schuld echter naar onze be- j
scheiden meening ook op anderen grond nog lang j
niet vaststond.
Mettes, 2e w. hoepel, Platteboender 7.50
Buur, 3e witte hoepel, A. Beets - 7.50
Buur, 4e witte hoepel, C. Spaan 7.50
Barsingerhorn, 5e w. h., dezelfde - 7.50
Mettes, 6e witte hoepel, J. Zut - 7.50
Buur, le ijzeren hoepel, L. Klaverlaan - 10.
Mettes, 7e witte hoepel, N. Winder - 7.50
Buur, 8e witte hoepel, K. de Boer Pz., - 7.50
Buur, 2e ijzeren hoepel, W. Schuit, - 10.—
Buur, 9e witte hoepel, Club - 7.50
Mettes, 10e witte hoepel, J. Zijp - 7.50
Barsingerhorn, 11e w. hoepel, J. Zijp - 7.50
Mettes, 2e kat, Club - 10.
Buur, 12e witte hoepel, K. de Boer Pz., - 7.50
Jongbloed, 13e witte hoepel, Jb. Voogt - 7.50
Mettes, 3e kat en 14e hoep. S. Voogt - 17.50
Buur, 15e witte höepel, Club - 7.50
Jongbloed, 16e witte hoepel, K. Komen - 7.50
de Geus, 17e w. h., G. de Geus-v. Dort - 7.50
Mettes, 18e pf laatste gr. h., R. Vroling - 20.
Mettes, 19e witte hoepel, R. Vroling 7.50
Mettes, 20e witte hoepel, Club 7:50
Barsingerhorn, 4e kat, Club - 15.—
Jongbloed, 5e kat, A. v. Twuijver - 15.
Mettes, laatste kat, N. Bekker - 20.—
Mettes, 3e ijzeren hoep., Platteboender - 10.—
Buur, 4e ijzeren hoepel, J. Dirks - 10.
Kolf- en Biljartwedstrijd.
Die bij den heer Kramer te Zuid-Scharwoude
gehouden Kolf- en Biljartwedstrijden hebben
den volgenden uitslag:
Kolven
le klasse. 12 deelnemers,
le pr. W. Kostelijk, Oudkarspel 167 p.
2e prijs P. Molenaar, Z.-Scharw. 149 p.
3e prijs A. Eecen, Oudkarspel 145 p.
Serieprijs T. Kostelijk, Alkmaar 59 p.
2e klasse. 17 deelnemers,
le prijs P. Kist, Z.-Scharwoude 131 p.
2e prijs P. Kooij, Z.-Scharwoude 130 p.
3e prijs P. Glas, Z.-Scharwoude 128 p.
Serieprijs A. Boon, Z.-Scharwoude 4r9 p.
Biljarten:
14 deelnemers
le prijs G. Kooij, St. Paneras.
2e prijs C. Blom, N. Scharwoude.
3e prijs G. Hop, Noord Scharwoude.
4e prijs D. Blom, Noord-Scharwoude.
ZUmSCHARWOUBE.
Bij den heer P. de Geus had een wedstrijd
in tonknuppelen plaats, waarvoor een groote be-
langstelling bestond. De volledige uitslag volgt
hier:
A. Mettes. le kat, C. Kraakman-Kamper f 10.
K. Buur, le groen en le witC. Nieuwland - 20.
mannen toch niet viertellen dat ik mijn nichtje
niet op haar kamer vond, en haar bed onbe-
j slapen was; dat ik haar in huis was gaan
zoeken en toen een vreemde main mij had
i ontmoet, die mij, toen ik flauw gevallen was,
i in een kamer had binnengedragen
De heele toestand was afschuwelijk; als er
niet zooveel van had afgehangen, zou het idi-
oot geweest zijn. Dag en nacht werden we
j bewaakt door detectives, er hield iemand de
i wacht in den tuin en toch waren we even
veilig alsof we iin een Japansch papieren huis
woonden.
Dam was er nog iets: de man, die ik daar
in donker ontmoet had, was nog verbaasder
j geweest dan ik, en zijn stem was me bekend
j voorgekomen. En den heelen ochtend, terwijl
j Gertrude mij voorlas, cm Liddy naar den dok-
I ter uitkeek, probeerde ik mij die stem te her-
j imneren, maar het lukte mij niet. Eln ik pie-
teerde er ook over of Gertrude's met-naar-bed-
gaan met het heele geval in verband stond of,
niet. Ik probeerde mezelf wijs te maken dat ze
het geklop eerder had gehoord dan ik en op
onderzoek was uitgegaan, maar ik vrees, dat
ik dien dag erg laf was en ik had den moed:
niet om het haar te vragen.
Misschien, was het heelemaal wel een goede
afleiding. Het maakte, dat ik eens aan iets
anders dacht dan aan Halsey, en aan wat
«te den vorigen avond gehoord hadden. De
dag duurde erg lang, en iedere keer als de
telefoon ging, waren we vol spanning. Vroeg
ia den middag kwam dokter Walker en wilde
mij spreken".
„Ga naar hem toe", zei ik tegen Gertrude.
„Zeg maar dat ik uit ben zeg vooral niet
dat ik ziek ben. Probeer er achter te ko
men wat hij wil en zeg aan de bedienden
dat ze hem voortaan niet mogetn toelaten.
Ik kan dien man niet uitstaan.
Gertrude kwam al heel gauw terug en met
een vuurrood gezicht.
„Hij kwam vragen of we hier vandaan wil
den gaan", zei ze, terwijl ze haar boek weer
opnam. „Hij zegt, dat Louise Armstrong zoo
graag hier wil komen, nu ze wieer beter wordt".
En wat heb je 'gezegd?"
„Ik zei dat het ons speet., maar dat we
hier niet vandaan konden _glan, en dat we
het erg prettig zouden vinden als Louise hier
wilde komen logeeren. Hij was woedend. En
hij wou weten of we Eliza konden aanbevelen
als keukenmeisje. Hij heeft een patiënt uit
de stad bij zich in huis genomen en zegt,
dat hij nu meer personeel noodig heeft".
„Ik wensch hem veel plezier met Eliza",
zei ik venijnig. „Vroeg hij nog naar Halsey?"
„Ja. Ik zei dat we hem gisteren o.p het spoor
waren gekomen, en dat het nog maar eejn
kwestie van tijd was. Hij zei, dat hij blij was;,
hoewel hij er niet naar uitzag, maar hij zei, dat
we maar niet al te veel op succes moesten
rekenen".
„Weet je wat ik geloof?" zei ik. „Ik ge
loof vast e.i zeker dat dokter Walker iets
Programma van den N.H.V.B. voor Zon
dag 26 September:
2e klasse C.:
Heiloo 1—Zeevogels 1. Van 't Veer.
'N. Niedorp 1—D. T. S. 1. J. J. Hartog.
Vrone 1—Oudorp 1. Gosz.
3e klasse C.: i
D. T. S. 2—Schoorl I. Polak.
Gr. Schermer— 1—R.-Wit 2.. Hoek.
V.A.F.C. 2—Alc. Vitrix 4. v. d. Meij.
12 uur.
4e klasse C.:
Zeevogeles 2—Vrone 2. v. d. Wolff.
D.T.S. 3Alkmaar 2. Snijders. 12 uur.
Indien geen tijd vermeldt, beginnen alle,
wedstrijden om 2 uur.
Tevens kunnen wij mededeelen dat Hoog
karspel 1, eerst ingedeeld in de afdeelinGf
2 C, thans als zoodanig is vervallen en inge
deeld is in 3 C.
Zoo zijn dus voor morgen in klasse 2 C drie!
wedstrijden vastgesteld. De vastgestelde wed
strijden van de vorige week ,n.l. D.T.S.Hei
loo en OiylorpHollandia werden door om
standigheden afgelast, zoodat wij morgen de,
eerste competitie-wedstrijden te zien krijgen.
Wij zullen nu overgaan tot een beschouwing!
der wedstrijden voor morgen.
De wedstrijden voo; morgen.
Heiloo I speelt op eigen veld tegen Zee
vogels I. Indien beide elftallen eenigszims
volledig uitkomen zal hier misschien een pit
tige wedstrijd gespeeld worden. Wie zal hier
met de eerste puntjes gaan strijken? Misschien
dat voordeel van eigen terrein de balans tetï
gunste van Heiloo zal overslaan.
In N. Niedorp zal morgen ongetwijfeld 'n
spannende yzedstrijd gespeeld worden. Hier
toch ontvangt d,e club van dien haam D.T.S. 1
van. Oudkarspel Aan spanning zal 't ook hier
niet ontbreken daar beide ploegen over eietfl
weet over Halsey, en dat hij hem zou kun-'
men vinden als hij wou".
Dien dag gebeurden er verscheidene din
gen die ik niet begreep. Ongeveer om drie
uur "belde Jamieson op van het station in
Casanova en Warner ging hem met de auto
afhalen. Ik stond op en kleedde me vlug aan
en de detective werd in mijn zitkamer gela
ten.
„Is er nog nieuws?" vroeg ik; toen hij
binnen kwam. Hij probeerde een bemoedi
gend gezicht te zetten, maar het lukte niet.
Ik vond dat hij er vermoeid en stoffig uitzag,
en hoewel hij gewoonlijk zeer precies op zijn
uiterlijk was kon men duidelijk zien, dat bij
zich in twee dagen niet geschoren had.
,Het duurt inlet lang meer, juffrouw Innes",
zei hij. „Ik kom hier met een eigenaardig
j doel waarover ik u later wel meer zal vertel-
lön. Eerst moet ik u een paar dingen vragen
j Is er gister iemand geweest om de telefoon te
repaxeerein en de draden op het dak na te
zien?"
„Ja", zei ik „maar hij kwam niet om
J de telefoon. Hij zei dat de draden misschien'
I den brand in den stal veroorzaakt konden
i hebben. Ik hen er zelf met hem heen gegaan,
maar hij keek alleen maar rond.
Jamieson glimlachte
„Mooi zoo", zei hij goedkeurend. „Laat
i vooral niemand in huis, die u niet vertrouwt,
en vertrouw niemand. Alle menschetn met
gummihamdschoemen aan z'ijini nog 'geen elec-
triciens.
Hij weigerde om erverder iets over 'te
zeggiein, maar hij- nam een stukje papier uit
zijn portefeuille en vouwde het voorzichtig
open.
„Luister", zei hij. ,,Ik' heb u dit aleens eer
der voorgelezen en toen spotte u er mee. Nu
er weer zooveel meer gebeurd is, zou ik'
wel graag willen, dat u het nog eens las. U
is een verstandige vrouw, juffrouw Innes. Ik'
ban er zeker van', dat er zich iets hier in'
huis bevindt, dat door een aantal menschetn
begeerd wordt. Lees u maar eens".
Het papiertje was datgene, dat hij tus
schen Arnold Armstrong's bezittingen had ge
vonden en ik las het weer: door de tee-
kening-voor.... kamers te veranderen zou het
mogelijk zijn. Naar mijn meening zou de bes
te manier zijn om het plan voor.... in eet»
van de kamers.... schoorsteen".
Ik geloof, dat ik het wel begrijp", zei ik
langzaam. „Iemand is bezig te zoeken naar
de geheime kamer, en de nachtelijke bezoe-
ken
„En de gaten in de muur...."
„Waren allen om zijn...."
„Of haar doel te bereiken".
„Haar?" vroeg ik.
„Juffrouw Innes", zei de detective, terwijl
hij opstond. „Ik geloof dat er ergens achter
de muren van dit huis een deel van het geld
van de Handelsbank verstopt is. Ik geloof
ook zeker, dat de jonge Walker dit wist toen
goed elftal beschikken, 't 'Is voor beide elf
tallen morgen de eerste competitiewedstrijd,
en dat er om de overwinning gestreden zal
worden staat buiten twijfel, daar naar wij'
schatten, de ploegen wel aan elkaar gewaagd
zullen zijn, De tot nu toe gespeelde wedstrijden
mochten zich steeds in een bijzondere belang-j
stelling verheugen, en Zondag zal het dain ook
niet ontbreken aan enthousiaste supporters.
Hoewel het moeilijk is de sterkte der diverse!
elftallen te bepalen zijn o.i. deze twee ploe
gen wel als de sterksten in "deze klasse aanj
te merken. Zal het D.T.S. gelukken om re-;
vanche te nemen op de 5—1 nederlag in 'tl
"órig seizoen geleden?
Wij durven geen antwoord hierop te geven,
maar verwachten dat zij er alle moeite voor
zullen doen, hoewel N. Niedorp zich op eig|etn|
terrein niet licht laat kloppen.
We zullen zien.
De Vrone-menschen ontvangen hun naaste
buren, a.l. Oudorp I. Het wil ons toelijken dat
VroKiie niet meer is het oude Vrone van vroe-
ger. We hopen echter voor Vrone daarin mis
gezien te hebben. We verwachten dan ook!
dat ze zich morgen op eigen terrein niet la-'
ten verschalken en zich de meerdere tooneinj
hoewel Oudorp zich niet zoo direct laat over
bluffen, daar het opnieuw bezetten der on
derste plaats wel niet in de bedoeling deq
Oudorpers zal liggen. Evenwel verwachten we
dat Vrome met de puntjes zal gaan strijken.
- OUDKARSREL.
Morgen (Zondag) speelt D. T. S. 1 haar:
eerste competitiewedstrijd te N. Niedorp te
gen de club van dien naam. Het elftal isi
voor de competitie hoogstwaarschijnlijk ais
volgt samengesteld:
C. Swager
W. v. Dijk C. Kroon
P. Mienes A Kooij A. Plantinga
S. Kuiper Jb. Speets Jb. Kos Jm, Eecen
W. Gijsbrechts.
Het beste beentje in de competitie voor;
Doetjes.
VARIA.
De oude wet en een jonge vrouw.
De tijden zijn n ueenmaal voorbij, dat eem
man van zijn vuisten gebruik maakt om zijml
vrouw tot andere gedachten te brengen, in
dien zij het niet met hem eens is. En wie
toch dit ouderwetsche middel in, practijk
brengt, moet dan ook volgens de oude wet
ten gestraft worden.
Dit was de meening der rechterlijke 'auto
riteiten van Baltimore en zoo geviel het, dat,
de burgers van die stad dezer dagen getuigen)
konden zijn van een openbare tuchtiging. Ja
mes Kimgsmore had zijn vrouw geslagen er,
was reeds verscheidene malen over geklaagd
en de rechter achtte het gewenscht, dat de)
oude wet, dis openbare Iijfstrafefn voorschrijft^
werd toegepast.
Vijf slagen met de karwats moesten de,
schuldige toegediend worden en zijn hem dan
ook dezer dagen toegediend. In het openbaar:
150 toeschouwers waren opgekomen.
hij terugkwam uit Califomië en nu hij er niet
in geslaagd is om mevrouw Armstrong en
haar dochter hier in huis te brengen, heeft
hij of ee,ïi medeplichtige van hem, geprobeerd
om hier ia te trekken. En daarin is hij, meen
ik, twee keer geslaagd".
„Minstens drie keer", verbeterde ik hem.
En toen vertelde ik wat er den afgeloopen,
nacht was gebeurd. „Ik heb er nog eens goed
over nagedacht", besloot ik, „en ik geloof;
niet dat de man bovenaan den wenteltrap
dokter Walker was. Ik geloof niet, dat hij in,
huis had kunnen komen, en het was zijn stem,
ook niet".
Jamieson stond op en begon met zijn han
den op zijn rug heen en weer te loopen. S
„Er is nog iets, dat ik niet begrijp" zev
hij. „Wie en wat is die Nina Carrington? Al^
zij hel was, die hier als Matti Bliss in dienst,
is gekomen, wat heeft ze dan tegen meneep
Halsey gezegd, waardoor hij zoo hals over
de kop naar dokter Walker is geloopen en
toen naar juffrouw Armstrong? Als we de,
vrouw konden vinden, zouden we, geloof ik,
het geheim kunnen oplossen".
„Meneer Jamieson, is ooit de mogelijkheid
bij u opgekomen, dat Paul Armstrong wel eens
gen natuurlijk-en dood gestorven kon. zijn?
„Dat gaan we nu juist onderzoeken", ant
woordde hij. E:i toen kwam Gertrude binnen,
en zei, dat er beneden een man was, om me
neer Jamieson te spreken.
„Ik zou graag willen, dat u bij ons gesprelq
tegenwoordig was, juffrouw Innes", zei hij.
Mag Riggs boven komen? Hij is niet meer in.
dienst van dokter Walker en heeft ons iets
te vertellen."
Riggs kwam verlegen binnen, maar Ja
mieson zette hem gauw op zijn gemak. Hij
bleef mij eet beetje angstig aankijken en viel
op een stoel vlak bij de deur meier, toen hem,
gevraagd werd om te gaan zitten.
„Wel Riggs", begon Jamieson vriendelijk,
„vertel ons nu maar eens alles".
„U heeft beloofd dat het geheim zou -blij
ven, meneer Jamieson". Het was duidelijk,
dit Riggs mij niet vertrouwde. Hij keek mftj!
allesbehalve vriendelijk aan.
„Ja, ja, we zullen je wel helpen. Maar ver4
te! me eerst eens heb je meegebracht wat jet
beloofd hebt?"
Riggs haalde een rol papieren onder zijn jas
uit en gaf ze aan de detective. Jamieson be
keek ze met zichtbare voldoening en gaf ze
toen aan mij. „De blauwdrukken van Zoïine-
hoek", zei hij. „Wat heb ik u gezegd? Nu
Riggs we luisteren".
„Ik zou nooit naar u toegekomen zijn, me
neer Jamieson ,als ik het niet terwille van,
juffrouw Armstrong had gedaan", begon hij.
„Toen meneer Innes zoo spoorloos verdween^
en juffrouw Louise er ziek van werd, vond
ik, dat het genoeg was. Ik had wel e-ens meet;
dingen voor den dokter gedaan, die niet door
den beugel konden, maar den laatsten tijd
was ik een beetje kieskeuriger geworden".
