Medische rubriek
De vergiftige deern
De voornaamste vitaminen zijn de A. en B.
vitaminen, zonder welke een 'kip niet gezond
gedijen en dus nog minder behoorlijk pro-
duceeren kan. Een tekort aan die vitaminen'
leidt tot een slechteren gezondheidstoestand,
verminderde productie en slechte bevruchting,
der eieren een volstrekt gemis er van zal
de productie geheel doen ophouden en den
dood tengevolge hebben.
Waar nu juist in groenvoer de meeste A.,
zoowel als B.-vitaminen voorkomen "bégrijpt
men de noodzaak van behoorlijk groenvoeder
voor hoenders, vooral van opgesloten hóen'-
ders. En juist nu de wintertijd nadert m we
gaarne dure wintereitjes zouden willen rapen,
moeten we nog eens nadrukkelijk op dien eisch'
van groen-voedering opmerkzaam maken, om
dat de schaarschte van groenvoer in dit jaar-,
getijde zoo gemakkelijk tot onthouding er van'
leidt.
Een uitstekend groenvoer voor kippen is
boerenkool. Hebben we slechts een klein
koppeltje hoenders, dan is het koopdn van
zulke kool wel bij te houden; wie er ruimte
voor in den tuin heeft, moet voor een behoor
lijke teelt van die kool zorgen; ze kan win
ters op het veld blijven overstaan, want ze'
bevriest niet.
Gekiemde haver is eveneens uitstekend.
Men strooit de haver 4 h 5 cM. dik in platte;
zinken bakken uit en plaatst deze in dein,
kelder; de haver wordt afgedekt met jute
zakken die steeds flink nat gehouden worden.;
Na ruim een week is de haver gekiemd etn'
plakt deze als een koek aaneen, zoodat mepi)
er repen van snijden kan.
Gras heeft als groenvoeder slechtds waarde
als de hoenders het zelf kunnen afpikken of
als zeer jong gras zeer kort gesneld en wordt;
Gesneden of gemaaid g"*as is te lang en dej
stugge vezels .vooral van wintergras, veroor
zaken kropziekten.
Hooi van zeer jonge klaver of lucerne kan'
men in den winter wel gebruiken, al moet
men niet vergeten, dat alle conserveer-mid-
middelen het vitaminengehalte sterk doen slin
ken. Klaver- en lucememeel, door het droog-
voeder gemengd, vormen eveneens vrij nuttige,
surrogaten.
Dengenen echter, wien het onmogelijk is
om in den winter behoorlijk groenvoer aan de
dieren te verstrekken, kunnen we slechts éétV
middel aan de hand doen, dat volstrekt af
doende is en het groenvoer volkomen vervangt,J
d.i. de voedering van gist en levertraan. Het
vitaminen-gehaltee dezer stoffen 'is nog hoo-
ger dan van gmroenvoer, doch waar in groen
voer zoowel voldoende A.- als B.-vitamiinemj
voorkomen, daar bevat levertraan uitsluitend
A.- en gist alleen B.-vitaminen; gist en lever
traan samen, ma^r dan ook uitsluitend te sas
men, kan het groenvoer volkomen vervangen.
Het moeilijke van de zaak is alleen, dat beide!
Stoffen zich zoo moeilijk door het andere
voer laten mengen. Wij kunnen echter gebruik
maken van het door Dr. te Hemnepe van rlé
Rijksseruminrichting gevonden preparaat Sa-
piol, dat onder diens toezicht gefabriceerd en
kt den handel gebracht wordt door de N.V.
Chemische fabriek Noord-Holland te Bever
wijk. Het preparaat bevat de juiste verhou.-)
ding gist- en levertraan, tot poeder verwerkt,,
dat tot een steerkte van 10 pet. door het ge-|
wone meelvoer (ochtendvoer) vermengd kani
worden. Telkens voegen we dus bij 9 maten!
melvoer, 1 maat sapiol.
Voor* Huis en Hof
In den In in.
Afgevallen bladeren moeten we geregeld
bijeenhaxken, én terwille van de netheid, èn om-
omdat ze ons zoo bijzonder ten nutte kunnerj
zijn. Voorloopig brengt men ze tot een groote n,
hoop bijeen, op een beschut plekje, waar weinig
gevaar voor wegwaaien bestaat. Wie werken de
bladeren er tot een compacten hoop bijeen en
zetten die gedurende den zomer nog een paar
maal om, 1ot de massa voldoende verteerd is voor
het gebruik. Door toevoeging van meststoffen
kunnen we de voedingswaarde van dien blad-
grond nog aanmerkelijk verhoogen. Behalve dat
deze bladaarde voor pótcultuur onmisbaar is, be
wijst ze goede diensten, als we ze 'in het najaar
(het volgende najaar dus) luchtig over het gazon
strooien, om voor verschillende gewassen den
bodem te verbeteren, zoodat hij voor hunne ont
wikkeling geschikt wordt, enz. Wie dus daartoe
in de gelegenheid is, gebruike het blad uit den
tuin ten eigen bate en late het niet weghalen.
De vangbanden, die in den boomgaard dienst
gedaan hebben als lokplaats voor de rupsen van
de wormstekige appelen, kunnen zoodra het kou
der wordt, opgeruimd worden. Al is het niet
direct noodig om te zien, wat er in die "schuil
plaatsen zit, toch is het voor zeer veel menschen
wel eens gewenscht zich goed te overtuigen, wat
er al niet ouder kruipt. Men kan het aan zijn
vrienden eens vertellen, die door het succes aan
gemoedigd zullen worden om ook deze manier
van ongedierte verdelging te helpen bevorderen
door het. aanleggen van vangbanlden.
Oude dekens, lakens e.d. kunnen zeer goed
gebruikt worden in de bewaarplaatsen van het
fruit. Zoodra de vruchten opgeborgen zijn en
er zich, niettegenstaande het zorgvuldig sortee-
ren, toch nog wormstekige tusschen bevinden,
dan zullen al zeer spoedig de rupsen uit de ap
pels kruipen en een plaatsje zoeken voor hun
winterkwartier, waar ze ongestoord hun winter
slaap ia poptoestand kunnen doorbrengen, en
waarvoor ze in het bijzonder oude kleeden, wol
len lappen of iets dergelijks zullen opzoeken.
Deze dingen moeten dus eenige weken worden
nagezien en het ongedierte wordt verbrand..
Honing.
Honing is behalve genotmiddel ook een uit
stekend voedingsmiddel. De zwakste magen kun
nen het verdragen. Voor kinderen en jonge meis
jes verdient honing, volgens Dir. Ehrhardt, voor
keur boven staalpillen.
Honing op het brood,
Maakt de wangen rood!
Tegenwoordig wordt een massa surrogaten on
der fraaie namen, als Vijgenhoning, Druiven-
koning enz. tot zeer hooge prijzen aangepre
zen, waarvan de meeste, buiten den naam, niets
met honing gemeen hebben. In voedingswaarde
staan deze surrogaten bij zuivere bijenhoning ge
woonlijk ver ten achter. Zuivere honing levert
bovendien allerminst gevaar voor storingen in
de spijsverteringsorganen, wat van bovengenoem
de artikelen veelal niet gezegld kan worden.
Men gebruikt de honing steeds bij niet te groo-
te hoeveelheden, en wel op "het brood, in de melk
of thee, en zoo al meer. Gebruikt men de honing
zonde rdezer, dan moet men dit liefst met sui
ker- of theelepeltjes hoeveelheden. Als de fijn
ste wordt wel de raathoning geroemd; deze geeft
ook de meeste waarborg voor echtheid.
Men beware de honing op een droge, luchtige
plaats. Een vochtige of dompige ruimte, is hier
voor allerminst geschikt, daar honing spoedig
vochtigheid aantrekt en dan licht zuur zou wor
den. Evenmin mag de honing op een plaats staan,
waar haring, tabak of zeep in de onmiddellijke
nabijheid is, daar hij dan aan waarde zou Ver
liezen.
Voor het bewaren van honing gebruike men
bij voorkeur glazen of aarden potten, welke met
papier of een dierlijk vlies gesloten worden; na
het gebruik wordt de pot aanstonds weer geslo
ten. Men neme den honing er niet uit met een
ijzer of stalen, maar liefst met een beenen of
zilveren voorwerp.
"V ersuikerde (gekristaliseerde) honing is niet
minder goed dan vloeibare, vaak zelfs beter; te
vens is het een bewijs, dat hij niet met vloeibaar
blijvende mengsels verval^cht is.
Wie bij het gebruik aan vloeibare honing
voorkeur geeft, kan de flacon of het potje met
versuikerde honing eenige minuten in flink warm
water plaatsen; de honing blijft dan geruimen
tijd vloeibaar.
De kleur van den honing hangt geheel af van
de bloemen, die door de bijen bevlogen warden.
Zoo is b.v. klaver en lindenhoning licht van
kleur, die van de boekweit e.a. daarentegen don
ker, tot diepbruin. Bovendien is de kleur nog af
hankelijk van den bodem, waarop de planter/
groeien en eveneens is het zomerweer van in
vloed; grocte droogte geeft b.v. donkerder ho
ning.
Die gemengde honing, op verschillende, planten
gewonnen, de z.g. Bloemenhoning wordt als de
smakelijkste geroemd.
Nat schoenwerk.
Het drogen van nat schoenwerk achter de
kachel heeft het nadeel, dat het leer hard wordt
en spoedig barst, terwijl de schoenen bovendien'
van binnen lang vochtig blijven. Om dat te ver
mijden, doet men beter, de schoenen te vullen met
gehakt stroo en ze dan op een matig warme plaats
te zetten. Al het vocht in het haksel, dat' mèn er
's morgens uitschudt. Is er haast bij, dan kan
men het stroo vooraf verwarmen. Het leer heeft
op deze manier niets te lijden en men kan zijn
schoenen zonder moeite weer aantrekken.
Wit 23—18
35—30
26—21
22—17
25—20
20:40
Oplossing:
Zwart
Da m rubriek.
Verzoeke, alles betreffende deze rubriek te zen
den aan D. KLEEN te WINKED-
Oplossing probleem no. 9 (le Bleu).
Wit 45—40, 30—24, 40—34, 38—33, 33:4 en
wint.
Economisch probleem.
No. 10 van G. DEFOY te Amiëns (Nova).
WIT.
Zwart 9 schijven op 6, 8, 9, 11, 14, 16, 19
23 en 39.
Wit 9 schijven op 15, 21
41 en 43.
Wit speelt:
34—30
30—24
32—27
25:2
2:10 en wint.
Een verrassend stukje met weinig schijven.
27, 32, 34, 37,
Zwart:
39:48
48:13 gedtv.
13:20
16:27
No. 11. Fantasie probleem
van E. VAN EMBDEN 1785.
12:23
24:35
31:47
11:42
16:38
35:44
4.641 en wint door opsluiting in dan
vorm van een pyramide. Schitterend!
Ter oploséing:
Probleem No. 12.
Auteur. A. RENOOLJ te Hoogwoud.
Eerste publicatie.
ZWART.
.WIT.
Zwart 10 schijven op 3. 13, 14, 17, 18, 19. 22„
23, '29 en 36.
Wit '10 schijven op 15, 16, 27, 34, 35, 39
tot 43. Wit zet en wint.
WIT.
Zwart J schijven op 11, 12, 13, 24, 34, 36, 39
en zes dammen op 14, 20, 43, 48, 49, 50.
Wit 11 schijven op 22, 23, 25, 26, 27, 32, 35, 37,
42, 45 en 46.
DE VLOO.
t
Verschillende reden maken de vloo tot een
minder gewenscht gezelschap voor den
mensch. Verlaagt haar aanwezigheid het so
ciale niveau van haar gastheer men is snel.
geneigd zoo iemand slordig en vuil te noe-,
men zij is bovendien zeer hinderlijk, niet
alleen door haar pijnlijken steek, maar ook;
doordat haar aanwezigheid een gevoel varii
onbehagen geeft. Een derde en veel gewichti-
bij de verspreiding van sommige ziekten, in de.
ger rede is, dat de vloo een groote rol speelt)
eerste en voornaamste plaats van de builenpest}
waarbij zij de bacil van de rat op den mensch
overbrengt en vervolgens voor verspreiding
onder de menschen zorgt,Nicolle beschul
digt haar ook den typhus over te brengen, ter
wijl een Deensch geneeskundige onlangs ge
tracht heeft aan te toonen, dat de vloo ook'
verantwoordelijk was voor de verspreiding van
de griep. In elk geval is de vloo verantwoor-i
delijk voor icn dood van duizende menschen.
Het is dus alleszins gewenscht tè trach
ten, de voo uit te roeien, waarvoor men haar
levenswijze dient te kennen, teneinde haar in
haar zwakke punt aan te tasten. Gemakkelijk
is dit niet, aangezien er een "drie honderd
soorten vlooien bestaan, waarvan de meeste
den mensch zelden aanvallen. Hoewel die ont
wikkeling van de vloo een zeer ingewikkelde is,
en deze eerst in vier wekjen haar volle was-;
dom bereikt, hetgeen onder gunsfigen invloed
vajn warmte en vocht tot 14 dagen geredu-
:eerd kan worden, ziet de vloo toch kansi
om in veir én twintig uur grootmoeder te wor-,
den. Het vrouwtje ligt haar eieren in de roe
ten van vloeren, muren en meubelen, terwijl
de dieren zich ontwikkelen kunnen in het!
stof der vloerkleeden, waar zij voldoende or
ganische stoffen voor hun voeding vinden.
Blauwzuur in gasvorm vernietigt onherroe
pelijk de vloo en haar eieren, maar het ge
bruik hiervan is zeer gevaarlijk. Zwaveldam
pen zijn eveneens funest voor de volwassen
vlooien, zwavelpoeder is echter onwerkzaam.
Tegen onze gewone ontsmettingsmiddelen
zooals tormaline, sublimaat en karbol, even
als koolteer, is de vrouw bestand. Desondanks
heeft de vloo haar zwakke punten: een een->
voudige oplossing van petroleum en groene
zeep, desnoods met toevoeging van naftalinie
is voldoende om haar te vernietigen. Kleeren
en beddegoed kan men het beste door stoom-
behandelmg ontsmetten. Methoden genoeg om;
ons tegen vlooienplaag te behoeden; voorko-r
men is toch steeds beter dan genezten en men'
mij de dus woningen met houten beschotten,
plinten en lofwerk, alle geliefkoosde- en vei
lige schuilplaatsen voor 'de vloo, evenals niet
gevernist behangeselpapier.
Varia.
„Verzoeke niet op Zondag te overlijden".
Te Parijs mag op Zondag geen apotheek
geopend zijn. Het spreekt wel vanzelf, dat
verscheidene apotherkers in dringend© ge
vallen zich niet aan het decreet wilden sto
ren en toch hielpen. En dikwerf werden be
keurd. Het record in dezen slaat, zoo ver
telt „Da Matin", de apotheek Hocque, 'die!
in anderhalf jaar 63 bekeuringen opliep, 10.000
frs. boete betaalde en zelfs twe© dagen in!
het Huis van Bewaring zat. Eindelijk kreeg}
de heer Hocque er genoeg van; al die be
keuringen en op een Zondaqg hield hij zijn;
apotheek gesloten. Maar niet zonder een klei-;
ne manifestatie.
Voor de deur stelde hij een kollosaal schil
derij op, een graftombe met zerk voorstel-'
lende. Op de feerk stond te lezen: „Hier rus-(
ten de perkamenten' lijken mijner diploma's
van dokter in de pharmacie en apother. 1ste'
klasse, heden overleden na een langdurig en
smartelijk lijden, dat ongeneeslijk werd ge
maakt door den Raad van State en Hof van!
Cassatie".
En op de tombe: „Hier ligt dè vrijheid,
tot het niet teruggekeerd".
I Tenslotte waarschuwde een apart bordje
eventuceie patiënten nog: „Verzoieke niet op
j Zondag te overtijden: dat is een rustdag".
's Ochtends om 11 uur kwamen vertegen-
I woordigers van de vijf apothekersbonden die
Parijs telt, met deftige gezichten langs het
„graf defileeren, waar zij kransen neerleg,-
dein met opschriften als: „Aan de arme over-
ledene. gestorven voor de vrijheid.
f Nadruk verbodeni.
die menschemnenigte, die zich op het drukke sta
tion verdrong, een doorgang baande naar het
meur, toen hij uit de taxi stapte en zich door
loket. Don geheelen dag had er een scherpe dicht*,
mist over de City gehangen en in de buurt van
de rivier was het nog erger. De lange stroom
van voertuigen was als het ware kruipend voort
getrokken over de bruggen qp een ongeduldige
vrachtwagen-chauffeur had op het kantje af een
aanrijding met Jacksons taxi veroorzaakt.
Hij had nu zijn kaartje genomen en wanideldie
over het lange perron naar een ledige 'eerste
klas coupé in den trein naar Adddstoke. Het fluit
signaal voor het vertrek was reeds gegeven, toen
de deur weder opengezwaaid 'Werd en een lange
stevige gebruinde man van een jaar of dertig-
binnenstapte. Hij viel neer^op een der plaatsen
tegenover .Jackson. „Goeden middag, Mr. Jack
son!" zeide hij.
Jacksoi keek op van zijn „Finantieele Cou
rier met een gebrom, knikte en begon weer te
lpzen. „U hebt mij nooit eerder ontmoet," ging
de ander voort. „Mijn naam is George Burston en
ik ben er al dagen lang op uit u eens te spreken,
te krijgen."
„Waarom? beet Jackson hem toe met een
tweede gebrom.
„Dat zal ik u uitleggen. U bent een der groot
ste mannen op finantieel gebied, hoor ik. Ik
heb gehoord van uw zaak heb er alles van
gehoord. Ik weet, hoe u die kocht en reorganiseer
de en weer op pooteu hebt gezet. Men zegt, dat
alle mogelijke zaakjes den heer Jackson welkom
zijn ,als zij maar winst afwerpen."
„Jawel. Maar waarom
„Een oogenblik. De vorige week bracht ik
toevallig een bezoek bij mijn advocaten. Ik vond
bij mijn binnenkomen een dezer heeren, twee kler
ken en een typiste bezig te trachten de levens
geesten van een cliënte, die flauw gevallen was,
wedier op te wekken-. Ik hielp hen, haar bij te
brengen en bij wijze van belooning kreeg ik hare
geschiedenis te hooren. Het bleek, dat zij dertig
jaren lang gewerkt en geploeterd had, om een
boekwinkel in de provincie in te richten en in
stand te houden, en dat zij tenslotte, na onge
looflijk zuinig te zijn geweest en zichzelf haast
het noodige te hebben ontzegd, genoeg verdiend,
had, om te kunnen denken aan het verkoopen
der zaak en stil te gaan leven. Maar er was plot
seling een brief gekomen zij liet hem zien
van de Maatschappij tot het leveren van Kantoor-
School -en Schrijfbehoeften, die al haar plannen
onverwacht den bodem insloeg. Die Maatschappij
had zich verzekerd van een optie op haar winkel
en was van plan van die optie gebruik te maken.
Haar huurtermijn, die nog slechts een paar ja
ren duurde, zo uniet verlengd worden, hoewel zij
indertijd de vaste toezegging had gekregen, dat
zulk swel het geval zou zijn. Verder deelde men
haar mede, dat, indien zij niet van plan was
genoegen te nemen met het bod van 100 ponid
voor winkel en inventaris en oogenblikkelijk zou
vertrekken, de Maatschappij een paar huizen ver-
de reen andere zaak zou openen en tegen zulke
lage prijzen zou gaan verkoopen, dat zij in min
der dan geen tsijd failliet zou zijn."
„Allemaal heel erg mooi en pathetisch, onge
twijfeld, maar het heele verhaal heeft niets met
mij te maken."
„Integendeel, het heeft een heele boel met u
te maken. Want toen ik eens ging informeeren,
bleek het, dat de Maatschappij' voor Schoolbe-
boeften enz. een der geldmakerijen van den heer
Jackson was. En de voorwaarden, die door die
Maatschappij aan de arme vrouw gedaan werden
komen overeen met roof en diefstal. Jackson
frommelde de krant tot een prop in zijn hand!
en smeet hem toen weg. „Jij bent nogal zeker van
je beweringen!"
„En ik heb redenen om er zeker Van te zijn.
U en de vriend met wien u laat in den middag
van gisteren een beetje erg copieus geluncht
hebt, zaten, net als ik in Restaurant Torrinoni.
Ik 'zat aan het tafeltje naast u. Ik was er op uit
te trachten u te vangen, zoodat ik betere voor
waarden voor die arme vrouW kon bedingen. Op
uw kantoor werd mij gezegd, dat ik u hier in
den trein zou kunnen vinden. Nadat ik gehoord
had, wat ik gehoord heb, kwam het plan in mij
op hierheen te komen en dapr ben ik nu."
„Wat mij betreft, dat kan me allemaal niets
schelen."
„Niet te vlug, meneer." Burston verliet plot
seling zijn plaats en ging vlak Daast Jackson
zitten. „Beweeg u niet, of ik ben voor de gevolgen
niet verantwoordelijk."
„Wat meent u daarmee, voor den drommel?"
„Luister. Hebt u ooit gehoord van de doornen
van Piragua?" Zij worden gebruikt door de Iri-
quoz Indianen als punten voor hun pijlen. Als
zij slechts even de huid schrammen van een
vijand, aJ. is het nog zoo'n lichte schram, dan
veroorzakeu zij een snellen en buitengewoon pijn
lijken dood zonder eenig teeken na te 'laten van
de doodsoorzaak. Ik heb een van die doorns in
mijn zak een lange en zoo scherp als een naalc'l
Ik behoef maar een centimetertje dichter bij u
te komen zitten en de groote Mr. Jackson zal
nooit meer contracten voor de Mij. voor Sehool-
behoeften opmaken."
Met uitpuilende oogen staarde Jackson hem
aan.
„Wacht zeide hij en hield toen weer op.
De trein matigde zijn vaart. Het eerste tussehen-
station was bereikt. Een dubbele haag passa
giers stonden te wachten om een plaatsje te krij-
