M
EL®
Herscheideuheid
Een knap stuk werk is het bovenstaand portret:
van een bekend Zweedsch postzegelverzamelaar.
Het geheele poriret is namelijk door een Zweed-
sche jongedame vervaardigd van kleine stukjes
postzegel. Inderdaad een schitterende prestatie.
Het werk 1 rikt op alle groote postzegeltentoon
stellingen, waar het te zien is, de onverdeeld)?
aandacht der bezoekers en terecht!
„Neen, mijnheer," zeide hij.
„Nu, dan noemen wij hem John, zullen we?"
zeide ik.
„Zooals u wilt, mijnheer," zeide de man, ter
wijl hij erg bleek om den neus werd.
„Wat kost dat ding?"
„Drie en zestig gulden, mijnheer."
Juist op dat oogenblik verscheen Delia, die
zich met groote moeite had losgescheurd van
Eleonora, Gladys, Naomi en consorten.
„Delia," zeide. ik, „kijk eens naar dezen pullo
ver. Die heet „John". Ik geloof, dat het een klap
in het aangezicht van het Toeval zou zijn, als
ik dien niet kocht, denk je ook niet?"
En ik kocht hem, voor zij van haar verbazing
bekomen was.
Nog steeds spreekt Delia geen woord tegen mij.
Maar John is lekker warm en zit me goed en
staat mè goed ook en het is de mooiste pullover,
die men zich denkeu kan.
Men leest den l aatsten tijd in iedere krant, in
elu tijdschrift over de toename van de misdaad
in de beruchte stad Chicago, waar, volgens de
berichten, het kwade element met den dag toe
neemt. Doch niet iedereen en alles is in dezé stad:
de „misdaad" toegedaan! Integendeel, een zeer
groot gedeelte der bewoners schijnt uit zeer Ver
standige zakenlieden te bestaan met een broeden
blik op het economisch leven en een onderne
mingsgeest, die, volgens liet oude gezegde, .ber
gen verzetten kan".
In de hoofdstraat te Chicago, de Statestreet,
die het hart van de binnenstad is en het middel
punt van den kleinhandel, wordt op het oogen
blik een driedaagsch feest gevierd naar aanlei
ding van het in werking stellen van het nieuwe
verlichtingssysteem, dat meer dan 300.000 gul-
de ngekost heeft. Statestreet is nu de best en
schitterendst verlichte straat van de wereld, de
beroemde 5th A venue in New York niet .uitge
sloten.
„Zorgt voor licht," zeide Dan te „en het volk
zal zijn eigen weg vinden." En de kooplieden en
winkeliers in de Chicago zijn verstandige men
schen, als zij het beste licht geven aan die straat,
waar het meeste zaken gedaan worden. En het is
belangrijk voor een groote stad, om zijn klein
handels- en winkeldistrict geconcentreerd te hou
den. Ge-concentreerde winkelbuurten maken het
mogelijk geconcentreerde reclame te maken en
beteekent dus economisch voordeel voor den koop
man. Het beteekent bovendien gemak voor de
winkelende dame. Zij leest de advertenties van
de verschillende winkels thuis, in de krant, gaat
dan naar de stad en vindt de verschillende zaken,
waar zij zijn moet, vlak bij elkaar. Zij koopt dus
eerder, gemakkelijker en voordeeliger, want zij
behoeft niet heen en weer te loopen of te tram
men. De volgende stap moet nu zijn, de trans
portmogelijkheden uit te breiden en te verge
makkelijken,, zoodat State street gemakkelijk to
bereiken zal zijn. Transportfaciliteiten zijn voor
een stad, wat de bloedsomloop is voor het men-
schelijk lichaam.
Een zelfmoorden r,en les.
Wie herinnert zich niet van vroeger de schit
terende figuur van den held in den een of ande
ren draak, dien held, die, door een schoone, doch
trouwelooze vrouw bedrogen, in zijn 'diepste en
innigste innerlijk dermate werd gekwetst, dat
hij (achter de coulissen natuurlijk!) de hand;
sloeg aan zijn meterlangen degen en dezen dwars
door zijn arme bedrogen hart plofte? Wie zal de
snikken vergeten, die dan uit de diverse geprang
de gemoederen opstegen en slechts ten halve
gesmoord konden worden achter zakdoeken als
servetten, speciaal voor dat doel medegebracht
Hierboven is afgebeeld de heer Cuminings, of
liever de „Jongeheer Cummings", want hij is
pas 16 jaar oud. T it jongmensch is buitengewoon
handig met de lasso, het koord, waarmede de
z.g. cow-boys in Amerika de losloopende runde
ren en paarden opvangen. Verschillende prijzen
heeft hij reeds bij wedstrijden in het lassower-
pen gewonnen.
Zelfmoord om een ongelukkige liefde! Dergelijke
gevallen komen nog wel eens voor, hoewel tegen
woordig de mensehen wel iets verstandiger schij
nen te wórden. Maar nu is er een meneer in
Japan, met name in Tokio, die wel een zeer
eigenaardige manier heeft uitgevonden om zich
te onttrekken aan de bittere smart, die een trou
welooze schoone hem berokkende. De heer Giichi
Kitazawa at zich dood! Hij inviteerde zijn
hardvochtige beminde voor een laatste dinertje
tête a tête en begon zich kalmpjes dermate met
rijst, kerry, eieren en andere heerlijkheden vobte
stoppen, tot hij er dood bij neerviel. Natuurlijk
werd het slikken vergemakkelijkt door middel
van een flinke dosis sterke whisky en de Japan-
sche drank „sake", die nog veel sterker is. Voor
waar een zeer eigenaardige methode om zijn
hartepijn te demonstreeren!
Maar dit is zeker, dat wij uit deze onwijze en
onroenschelijke daad van den heer Kitazawa toch
nog iets kunnen leeren. Hoeveel onzer prestee-
ren,, zij het dan niet in zoo'n korten tijd, precies
hetzelfde. Te veel eten en drinken doodt verre
weg de meerderheid der menschen. En ik ge
loof, dat wij gerust kunnen zeggen: „De helft
van wat wij eten is voldoende, om ons in het
leven t? houden; de andere helft houdt de dok
ters in het leven!" Het is een rare wereld!
C. ERBERUS.
Leest sok ite Ireffenthe geente berichten.
Als ge slechts het treurige, leelijke en slechta
in de menschen ziet, bewijst dat, dat ge niet weet
hoe ge moet kijken. De kranten staan vol tref
fende berichten, die spreken van eerlijkheid, goed
heid en hartelijkheid, als ge uw oogen maar wilt
oefenen om ze te vinden. Temidden van het rau
we ge krijt over misdaden van de gedegenereerde
minderheid, kunnen er\ altijd zachte tonen ge
vonden worden, die spreken van de groote massa
gewone,, aliedaagsehe, huiselijke, eerlijke men
schen, die tizamen het te waardeeren gedeelte
der menschheid vormen. Hier zijn een paar voor
beelden, die ik zoo nu eu dan voor de aardigheid,
eens uitknipte en die mij 'weldadig aandeden,
na al die afschuwelijke lectuur over moorden,
opstanden, diefstallen, .misdaden enzoovoort'
„Een arme vrouw te X., weduwe met twee
kinderen, verkeerde in zeer armelijke omstan
digheden. Zij trachtte in het levensonderhoud
harer kinderen te voorzien, door een kantoorge
bouw schoon ie houden. Haar inkomsten waren
echter dermate laag, dat zij op een gegeven mo
ment haar kamerhuur niet kon betalen en het
spook der dakloosheid waarde al rond. Op zekeren
morgen vond zij in de hall een portefeuille met
300 gulden. Niettegenstaande haar behoeftige om
standigheden overhandigde zij de portefeuille aan
den directeur met de woorden„Het is toch better,
eerlijk te blijven'. Eenvoudig, nietwaar, maar
treffend!
Een ander bericht:: „Het kleine stadje N. in
zuid-Engeland, bestaat voornamelijk van de bloera
kweekerijen. Ieder jaar verkoopen de inwoners
tonnen en tonnen bloemen in Londen. Eeni-
gen tijd geleden hebben de plukkers een geheelen
plukdag gratis gewerkt en 5000 bossen bloemen
gratis beschikbaar gesteld voor de hospitalen vair
Londen. De Spoorwegmaatschappij heeft de bloe
men gratis vervoerd." Eenvoudig, nietwaar? Maar
treffend!
Nog een bericht: Op ecu druk verkeerspunt
in een onzer groote steden hield een verkeersagent
een oogenblik alle verkeer stil en hielp een jong
vogeltje, dat uit het nest gefladderd was en op
straat terechtgekomen, doch niet' in staat was
weder op te vliegen, ontsnappen aan een afschu
welijken dood onder autowielen of paardenhoe
ven." Eenvoudig! Misschien vinden sommigen het
overdrevea ik vind het treffend!
En zoo zou ik er nog honderden kunnen geven.
Het is echter slechts als een voorbeeld bedoeld»
voor hen, die een afkeer krijgen van de krant,
omdat er zooveel on-aangename dingen in staan.
.Werkelijk, ia ieder blad zijn altijld genoeg berich-
len te vinden, die een tegenwicht vormen voor
de z.g. sonsationeele berichten, die alleen maar
spreken vunde fouten en misstappen door medte-
menschen begaan.
Als ge de krant leest, houdt dan uw oogen open
en ziet naar de kleine, doch schitterende glimpjes
van het nobele en loyale in de menschelijke na
tuur, dat o. zoo dikwijls spreekt uit da vele
kolommen! C. ERBERUUS.
Ahonné, woedenld tot telefoniste: „Juffrouw,
nu "werkt mijn toestel al in geen drie weken; ik
heb meerder emalen geschreven, maar daar schij-
nen jullie je uiets van aan te trekken!"
Telefoniste: „Jawel, meneer; zeker meneer! Wij
hebben u al driemaal opgebeld, maar kregen
geen gehoor!"
Humor in BeeEd
Vrouwenrubriek.
VOOR BE JONGERE GENERATIE.
Lief klem vrouwtje (druk met papier en pot- j
lood in de weer): „Zeg, mannie, als je me nu j
zes en twintig gulden, acht dubbeltjes en zeven i
en een halve cent geeft, dan kan ik in drie tellen
mijn kasboekje kloppend maken!"
Nogal Logisch!
Meester: „Gerard, dit. opstel over „Onze Hond"
is woord voor wóórd hetzelfde, als dat van je
broer!"
Gerard: ,oa maar, meester, het is toch ook
precies dezelfde hond!"'
Sarcastisch.
De mac in den grooten auto (tot den andier,
die zijn uiterste best doet om niet voorbijgere
den te worden): „Heb je zoo'n haast man? Keer
toch liever om met dat ding! Misschien kom je
nog net op tijd thuis, dan kan je vrouw er kïfe
kinderen in. wasschen!"
Niet altijd geestig - toch om te lachen
„Nu!" riep de vertoornde moeder, „ben je nou
klaar met huilen?"
„Neeje," antwoordde de aanvallige dochter. „Ik
rust maar even uit!"
Als algemeené regel mag gerust worden aan
genomen,, dat er een diepe kloof bestaat tusschen
schoolkleeren en „beste" kleeren. Natuurlijk,
schoolkleeding kan heel leuk gemaakt zijn, maar
zij moet er tegen kunnen en bovendien eenvoudig
zijn, terwijl goede kleeren niet door dergelijke
bedenkingen worden beinvloed en zoo- origineel
en aantrekkelijk gemaakt kunnen worden, als
men slechts kan wenschen. Eenige onzer eigen
mbdellen zijn reeds piet succes door de jongere
generatie overgenomen in dit seizoen. Het was
dan ook wel te verwachten, dat ook schoolgaan
de meisjes zich aangetrokken zouden ^gevoelen
tot de nieuwe taillelijn met de wijde rokjes, vooral
daar deze modellen buitengewoon geschikt zijn
voor jonge menschen. Maar bovendien heeft de
jeugd besloten ook hun eigen cape-modelletjes
te hebben,, im niet eens te spreken van onze
nieuwe wijde mouwen en jumper pakjes, daar
zoowel het een, als het andere in de collecties,
welke, de mode ontwerpers hebben samengesteld
is opgenomen.
Het zeer aardige jurkje, dat afgebeeld is on
der No. 1191, is gemaakt van tafetas, een stof,
die dit seizoen zeer veel opgang maakt, terwijl
de gekozen kleur licht sleutelbloem-geel is. Het
nauwsluitend lijfje maakt een leuk contrast met
het wijde rokje, waarvan de onderrand versierd
is met geplooide strookejs van dezelfde stof.
Deze strookjes zijn ook aangebracht aan den hals
en aan de leuke, van onderen zeer wijde mouw
tjes. Dit jurkje is geschikt voor meisjes van 12
tot 16 jaar. Knippatronen zijn verkrijgbaar onder
opgave van No. 1191. Men wordt verzocht den
leeftijd te vermellen. Kosten 55 cents.
De andere afbeelding vertoont een zeer beval
lig ensemble, dat speciaal voor de wandeling is
bestemd. De stof is marineblauw rips en het
japonnetje wordt opgevroolijkt door een leuk
kraagje en een laag wit vest van crème crêpe-
die-chine. Het is zeer eenvoudig met een plooi
vóór in het midden, waardoor de noodige wijdte
ontstaat, terwijl de taillelijn wordt geaccentueerd
door een smallen oeintuur, die men van de stof
zelf kan knippen, of die ook van j>eau de suèdh
kan zijn. Het cape je is nogal lang en zit vast
aan den hoogen kraag, die eng sluit en van voren
met een lossen strik sluit. Leeftijd gelieve men
op te geven. Knippatronen zijn verkrijgbaar onder
opgave "van No. 1192. Kosten 55 cents.
Kinderrubriek.
MAUW EN KNOR OP REIS.
De Hacrtcldoe gevonden.
3
Toen het feest was afgeloopen en zij allen
een beetje wilden gain slapen in het heerlijke
zonnetje, gaf Knor een luiden schreeuw. „Wat
is er?" vroeg Mauw. „Wel, kijk daar. Hij zit
in den boom!" En toen zij allen tegelijk opkeken,
zagen zij den H'>eieldoe met zijn blauwen staart
in een boom zitten. Geef gauw een ladder, me
vrouw Bromvlieg!" schreeuwde^ Mauw. „En een
beetje zout, om op zijn staart te leggen!"
Maar éér Mauw tijd had om den vogel te be
reiken, was deze alweer weggevlogen en Mauw,
Knor en juffrouw Bromvlieg keken hem droe
vig na. (Wordt vervolgd)-
