Plaatselijk Nieuws
FEUILLETON
Rechtzaken
Het Zilveren Jubileum
der Afd. St. Pancras van „Het Witte Kruis"
Buitenlandsch Overzicht
Schipper, waarheen?
Wanneer w- aan board zijn van een sclijp op
-zee, :n we zien in. de verte op de blauwe wate
ren een ander schip, dan worden aan boord van
ons schip allerlei vlaggetjes gfebeschen en evenzoo
aan boord van bet andere schip. Elke vlag heeft
een beleekenis, elke vlag beduidt een vraag of
ee nanlwoord. De stuurman kent die taal: Waar
vandaan? Waarheen? Goede reis gehad? Iets bij
zonders ontmoet? Zieleen aan boord? Gebrek aan
t een of ander? Geheele gesprekken worden op
die wijz egWoeri, waaruit blijkt de belangstelling;
in elkanders lotgevallen bij die schippers-op de
onmetelijke zee-
In het leven der volkeren zijn wij belaas nog
ver verwijderd van die oprechte belangstelling
hij de schippers op de wijde wateren. De wereld
oorlog heeft de nationale teg|eustelling<en ver
scherpt, de economische betrekkingen tussdhen de
volkeren verbroken, en sommige naties er zelfs
toe gebracht, zich af te sluiten door dreigende
mareri van invoerrechten. Maar spoedig werd be
merkt, dat die hoogc invoerrechten aan de eigen
volkshuishouding schade toebrachten, en juist
verhinderden dat datgene, wat het eigen land iu
het internationaal verkeer bij du productie van
bepaalde goederen vóór beeft, tot zijn vólle recht
kwam
Met iederen oorlog, waarbij elk der volkeren als
een gesloten geheel strijdt, is onvermijdelijk een
versterking van het nationaal gevoel verbonden.
Maar een gezond nationalisme valt volkomen te
rijmen met een vrij ruilverkeer, dat het interna
tionaal verkeer in de hand werkt, en de eigen wel
vaart bevordert. Want vrijhandel beteekent, dat
all omen se hen volmaakt vrij zijn in het uitoefenen
van. handel en industrie, terwijl een hoog tarief
van invoerrechten medebrengt, dat het volk waar
voor "het geldt, tégenover de geheele wereld komt
te staan.
Schipper, waarheen? Naar de solidariteit der
wereldhuishouding, gegrond op nationale verschei
den lie id
DE RECITEER-WEDSTRIJD.
.Ti. "Dinsdag had de tweede reciteerwedstrijd
plaats, thans voor de dames.
Het programma luidde:
14. Mw. E. Bankexse--Bx>t, Oudkarspel, ,.De
Deerne".
15. Mej. Gorrie Gerritsen, St. Pancras» „De
Schildwacht".
16. Mw. J. Swager—Klingeier, Zuidscharwoude
„Als je weeT los komt".
17. Mw. G. Bootjes—Kostelijk, Oudkarspcl.
„Breng Mammie weer bij me".
Vl9. Mej. Trien Muller, Zuidscharwoude, „Dwars
er tegen in".
20. P. Dieuiekcm, Noor<lsch,arwou<le,
leman".
21. Heeren P. en G. Deutekom, Noordscharwou-
de, „De Oberkeilner Frans en zijn Piccolo'
\De nos 20 -.u 21 waren buiten beoordeehng).
Wederom heboen wij over dezen avond niet
hunner. roemen. Natuuilijk uitgesloten enkelen,
die met- waardeering' genoemd kunnen worden.
Doch daarover later. Het was ons plan over
dezen wedstrijd nog het een en ander te schrijven
en wij wachten daarmede tot a.s. Zaterdag, om
dat we meenen meer breedvoerig bet een en an
der naar ons oordeel over deze wedstrijden in hét
algemeen te moeten zeggen.
De Jury was zoo wijs geweest om de voordrach
ten van de reciteerstukken te scheiden. De voor
drachten met zang en de voorgedragen gedichten
stonden dan ook geheel op zich zelf.
Uitslag reeiteeren:
le ptijs mevr. Bankersen, Oud karspel met 51 p.
2e prijs de heer C. Wage naar met -131,4 P-
3e i.rijs de heer Sjoers uit Alkmaar met 43 p.
(Het Zoutvat).
4e prijs de heer T. Kostelijk met. 40 p.
Uitslag voordragen:
le prijs de heer Slikker van Warmenhuizen met
„Mijnramp" 48 P-
2e prijs mevr. BootjesKostelijk, Oudk. 41 p-
3e' prijs mej. Trien Muller, Zuidscharw. 40 p.
De heer C. Wagenaar en mevr. Bankersen ontvin
gen ieder nog een prijs voor de beste uitspraak.
De publieksprijs verwierf mevr. Bankersen
met 94 stemmen.
■Woorden van dank aan het publiek, deelnemers
en -neemsters en Jurj' en aan de reciteer wedstrij
den was een einde gekomen.
In ons volgend nummer hierover meer.
Van één stam
Oö
Sof ie schrikte van dat vaalbleeke gezicht,
die sombere oogenToch behoefde ze niet
bang voor hem te zijn, want juist nu schonk)
hij haar de hulp, die zij had afgesmeekt.
iHuib scheen zijn broeder te begrijpen en,
angstig riep hij: Wolf, Wolf, weet je dan3
la. ik ben bij oom geweest en weet nu,
dat mijn schuld een hinderpaal is voor jou
geluk, omdat
Huibert hief zijn hand waarschuwend op en
viel hem haast fluisterend in de rede: Stil,
wees voorzichtig, nog is het een geheim, alleen'
tusschen ons beiden en daarom volkomen vei
lig. En laat mij je ook wat zeggen: ik heb
begrepen, waarom je zoo plotseling een koorts
achtige haast hadt beter te worden, waarom
je van de eene badplaats naar de andere reis
Wolfgang haalde diep adem, het was alsof:
ziin oogen buiten de kassen traden, de ader,
op zijn voorhoofd zwol.
En daarom, Wolf, bedenk, als oom ai
zoo streng voor mij is, op een vermoeden al-
feen
Groote druppels stonden op Wolfgangs voor
hoofd; hij bleef nog één oogenblik staan voor
Huib en ook voor Sof ie een beeld van zwij
gende diepe smart, te pijnlijjk om Aan te ?ien
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Da zagen van een goed verleden.
Een machinist te Medemblik, die in den
nacht van 17 'October te veel aan de \yieg had
gestooten, kreeg heibel met een sleepbootka
pitein en diende hem met een mes een snede
in den arm toe. Voor het tamelijk ernstige feit
stond deze roekelooze snaak heden terecht,
doch dank zijn goed gedrag en berouwvol op
treden na de bloedige daad, was de politie
rechter zoo mild hem tot slechts f 20-— boete
oï 20 dagen te veroordeelen. De officier had
zelfs maar f 15.— gevorderd maar de politie
rechter wilde er toch niet heelemaal de klai
inbrengen en legde er twee kmaakjes op; hoe
wel dat den verdachte wel een treetje tegen
viel.
Hel laatste s'chaapje over den brug.
Om deze belangwekkende zitting te beslui
ten krjgen we nog een beleedingszaakje te
gen een weduwe uit Hoorn, die een 'Friesche
juffrouw, keurig volgens de gebruiken van
kerk en staat in den echt verbonden, 'een zeer
laagstaande insinuatie had toegesnerpt. Het
aldus bejegende vrouwtje, ten zeerste veront
waardigd over zulk een gemeene verdacht
making deed aangifte bij de bevoegde over
heid en heden werd de al te critisch aange
legde weduwe uit de krenten bollens ta'd veroor
deeld tot f7.— boete of 7 dagen.
Na velé voorbereidingen was eindelijk het uur
aangebroken, waarop de feestelijkheden der Witte
Kruis-bazar eeu aanvang zouden, nemen. Vooraf
had de officieele opening plaats, waartoe de ver
schillende comité-leden met hun dames aanwe
zig waren. Tevens waren uitgienoodigd en aanwe
zig: Burg. en Weth. van Koedijk, benevens de
secretaris dier gemeente, de lieer Gootjes, Gem.
Ontvanger St. Pancras en H. W. Frese, Hoofd
bestuurslid en bestuurslid der Afd. Alkmaar.
Voorts waren verscheidene schriftelijke felicita
ties ingekomen.
Op het vastgestelde uur was de zaal geheel
gevuld met belangstellenden en nam de heer
Kloosterboer met het uitspreken van het volgende
historisch overzicht samengesteld uit de notulen
der 25-jarige periode het woord.
HISTORISCH OVERZICHT.
Naar aanleiding van de vele en aanhoudende
gesprekken, die gevoerd werden in onze Gemeen
te, met betrekking tot het stichten van een
Wit te-Kruis Afd., nam onze toenmalige Burge
meester, ons aller zoo hoog geachte heer Van de
Vijzel het initiatief daartoe, door een lijst ta
doen circuleeren om handteekeningen te verzame
len, van voorstanders van een dusdanige vereeni
ging.
Na beëindiging, werd de lijst met een verras
send groot aantal namen, bewoners van St. Pan
cras en Gemeente Koedijk, ingeleverd, waarop
door eehigé vooraanstaande personen in overlég
met den heer Van de Vijzel een vergadering werd
uitgeschreven, die door veel onderteekenarèn
werd bezocht.
Alle aanwezigen wenschtea na eenige uiteen
zetting als lid toe te treden, en al dadelijk ging'
men tot de noodzakelijkste werkzaamheden ovêr,
u.m. het verkiezen van een Bestuur. Na beëindi
ging werden als Bestuursleden benoemd: dé hoe
ren J. ten Hoeve, G. Kempen, D. Kloosterboer,
A. Nobel, K. Visser, J. Verweel en K. v. d. Won
de; met na de functies onderling verdeeld te
hebben, de heeren G. Kempes als voorz., J. ten
Hoeve, secret., eo K. Visser penningm., die het
dagelijksch Restaur vormden.
Deze bijeenkomst werd gehouden op 28 Nov.
lDOi. Al zoo bestoud er in dat jaar en dien datum
een Witte-Kruisafdeeling St. Pancras. Al dade
lijk toog het wakkere Bestuur aan den arbeid.
Bestuursvergaderingen werden .gehouden (dank zij
de medewerking van het Gem.bestuur) ten Raad-
huize, waarin een huishoudelijk reglement Werd
saamgesteld, benevens statuten, die opgezonden
werden ter koninklijke goedkeuring, dienstig ter
verkrijging van rechtspersoonlijkheid. Tevens bc-
I hoorde bij de eerste werkzaamheden het benoemen
i van een bodemagazijnm'eestex(es) noodig tot het
I bewaren en verzorgen van het materiaal dat er
nog niet was, doch zeer spoedig werd aange
schaft. Hiervoor ontving het Bestuur een vinger
wijzing van Ds. Fleischer van Langedijk, hoofd
bestuurslid van het Witte-Kruis, waarvan heti
Toen hief hij het hoofd op; de laatste wor
i. steling was volbracht. Sof ie zou nimmer den
somberen gloed vergeten, die in zijn oogent
lichtte. Hij legde zijln trillende hand op zijn
broeders arm en zei opzettelijk luid, als gaf
hij er niet meer om, 'dat ook Sofie hem hoorde
en wijzend op haar: Je genegenheid voor mij
beeft je verblind, Huib. Maar denk nu eens
na. Zie je meisje aan en denk dat zij.... die an
dere niet minder rein en Onschuldig is. Zou'
je zoo'n meisje, stel je eens even voor*, dat
ze je zuster was en ik niet je broer zou jij
je zuster geven aan een man met een verleden
als het mijne.
En terwijl Huib langzaam z'ijjn blikken beur-
'elings sloeg op zijn broeder en zijtn meisje,
en er in zijn oogen een punljjke uitdrukking
kwam van al hopeloozer droefheid, stond So
fie haar handen krampachtig om de leuning,
van een stoel geslagen, met groote verschrik
te oogen de beide mannen aan te staren. Ze
begreep de geheele waarheid niet, maar ze
begon te beseffen, dat haar geluk zou worden
ten koste van het geluk van anderemi..... waar
van zij er een zielslief had, en smartelijk trilde
de wanhoopskreet van Huib in haar na, toeirn
hij met een beweging van radeloosheid zijnj
voorhoofd legde op Wolfgang's sclhou'der en!
met een snik uitriep: Wolf, mijn eehige, mijnt
arme oudst®
Wolfgang zag neder op het gebogen blonde:
hoofd, dat tegen hem aanlag. Door de smart
van Huibert begreep hij, zijh vonnis. Eeini
treurige bittere grimlach vertrok zijn dunnei
Bestuur een dankbaar gebruik maakte. Dit alles
werd behandeld en uitgewerkt op de Bestuurs
vergaderingen van 13 Januari, 3 Febr. en 13
Febr. 1902. Op advies van genoemden heer Flei
scher werd voorloopig als noodzakelijkst mate
riaal aangeschaft3 .windkussens, 3 IJszakesj,
2 ruststoelen, 2 Ledikanten, 2 Irigators, 2 Croep-
ketels, 2 meter Hospitaaldoek, 3 Onderstekers,
3 rincfltssehèn. Totaal voor f98.00.
Zoo kon de vereeniging met, zijn toen 160 toe
getreden leder, in ie zoo noodige eerste behoefte
der patiënten vcoraien. Dank zij de krachtige
arbeid, mocht de vercenigingi zich direct in een
eminente leiding verheugen. Ons aller respect:
en hulde aan het oprichtingsbestuur.
Na herhaalde Best nuts vergaderingen werd in
een Bestuursvergadering van 12 Nov. 1902 beslo
ten ,de eerste officieele ledenvergadering; uit te
schrijven en'deze le honden op Woensdag 19
November ,om alsdan o.m. de leden de begrooting
voor het dienstjaar 1903 voor te leggen ter goed
keuring; deze was vastgesteld door het Bestuur
in ontvangst en uitgaaf op f301.waarvan een
ontvangst van de algemeeae kas f 140 en een
uil gaaf aan de algemeeae kas van f41.25.
Ja. Dames en Heeren, toen hadden we nog eer.
reuze Hoofdbestuur. Wanneer men f41.25 af
droeg, kreeg men f 140 terug, uit een zeker stam-
kapitaal, tentertijd in het bezit als eigendom van
de heele vereeniging. Langzamerhand is de waar-
de van de Hoofdkas (wat het finauciëele be- j
treft) sterk verminderd, want verscheiden jaren
jontvangen wij geen subsidie meer. Verder werd
op die vergadering aan Je orde gjestéld den be- j
schrijvingsbrief voor de te houden aJgem ver-
gadering op 25 November 1902 te Amsterdam, j
ln de daarin vervatte uitnoodiging tot het zen
den van afgevaardigden werd voldaan. Bij eer
ste stemming werden als zoodan i;g gjekozen do
heereu J. ten Hoeve en G. Kampers.
Al zoo werd onze Afd. voor 't eerst door boven
genoemde heeren op de algcmeene vergadering
vertegenwoordigd.
Hoewel het Best. voortging met steeds krach
tige arbeid te verrichten in het belang van de
gemeenschap, kwam er toch met enkele leden
verschil van meening aangaande het bijdragen
der contributie, zoodat na ernstige besprekingen,
enkele leden moesten worden geroyeerd. Ook ont-
siond er eenige moeilijkheid met niet-leden, die
toch materieel wenschten te gebruiken, ook voor
deze moeilijkheid werd een oplossing gevonden.
Daarentegen werd op een Best.-vergadering van
1 Mei 1903 door den .Secretaris medegedeeld dat
de vereeniging al reeds in een groote behoefte
voorzag, daar er door de leden feitelijk al een
veelvuldig gebruik van het materiaal werd ge
maakt, en dat de bode-magazijnmeester, de heer
Jb. Fok voor beide functies niets dan lof toe
kwam voor zijn accuraat werk. Tevens werd me
degedeeld dat de heer K. v. d. Woude had beankt.
als Bestuurslid door vertrek naar elders.
Onder uitstekende leiding van het Bestuur is
de vereeniginsi alreeds op den goeden weg. De Se
cretaris, de heer ten Hoeve noemde als zinnebeeld
de jeugdige vereenigiing 'n baby, en zegt verder
in zijn jaarverslag over 1903: Ik kan u dadelijk
mededeelen, djat de kleine bij voortduring zeer
zoet is, dat ze gevoed uit de hand van het Hoofd
bestuur e rook nog welvarend uitziet, en dat
ze ook al weer door de zorg van datzelfde Hoofd
bestuur wat warmer in de kleeren zit dan ver
leden jaar.
Middelerwijl was de vereeniging een uitmun
tende kracht ontvallen in den nog feitelijk jeug
digen heer Jb. Fok a,l» bode-magazijnmeester.
Terwijl zijn achtergebleven weduwe als magazijn-
meesteres werd benoemd, werd: de heer C. Rus
als voorloopige bode aangesteld.
Dat de vereeniging niet alleen zorgde voor hun
lijdende patiënten, bleek wel uit het feit, dat
er 4 dreggen werden aangeschaft, verdeeld van
Noord tot Zuid, dienende bij mogelijke .gevallen
tot het redden van drenkelingen. Kort daarop wer
den drie verbandtrommels aangeschaft en gedepo
neerd: een bij de openbare school, een in het
magazijn, en een bij den heer Verweel bij! de halte.
Deze trommels waren cn zijn nog steeds gevuld
met klein verbandmateriaal enz., dienende voor
eerste hul pbij ongelukken.
ld de vergadering van 19 Mei 1904 deed de
voorz. de heer Kempers een huiveringwekkende
mededeeling ,n.m. deze: dat een door hom inge
steld onderzoek aan het licht heeft gebracht lat
de gemiddelde sterfte aan tuberculose 41°/o in
onze Gemeente bedroeg, terwijl over 't algemeen
dit percentage van 14% tot 16 pet. beliep.
Na op deze bekendmaking gevolgde bespreking,
droeg de vergadering' den voorz. op, zich in ver
binding te stellen met.dokter Melchior, teneinde
de wenschelijkheid te bespreken om in verband;
met de gezondheidscommissie te Schagen, zijn
lippen. 1
Troost je, Huib, wie verandert het verle
den. Herinner je dien tak meidoorn, dien ik
je wees in ons rijtuig, op onzen tocht in heb
Bois de Boulogne? Je begreep me toen niet.
Welnu, jij blent als de heerlijke mooie, reine
biotsems". ik als de door de rupsen 'opgege-,
ten blaren. Vergeet dat nooit, Huib. Vergeet
ook nooit ,mijn jopgen, dat je in mijn somber
waardeloos leven mijn eenige en mijn grootste;
vreugde bent geweest, wantik neem nu
- voor goed afscheid ook van .'jou. Neen,
zeg niets, leg je hoofd weer tegen mijn schou
der, zoo kan ik je beter vertellen wat ik nog
te zeggen heb. Het is beter, dat wij scheiden.
Ik. zal je geluk niet kunpen zien, zonder,
te denken aan.... wat mijn- leven had kunnenl
zijn en dat zou het ergste van alles zijjn,,
niet waar, als haat en afgunst kwamen in de
piaats van onze krachtige broederliefde. Je
begrijp me, is het niet
Bij de laatste woorden maakte hij zich zacht
jes los van zijn jongen broeder, die als
geslagen was door dit zware leed. Hij wenk
te Sofie, die werktuigelijk nader kwam en;
toen ,hem begrijpende ,haar armen om Huib
heen sloeg. Met een langen blik op "hem bei
den trad Wolfgang achteruitDe deur
sloeg achter hem dicht.
Huib zag op. „Wolf", riep hij angstig, maar
het was 'Sofie die hem antwoordde met een
blik en een liefkozing.
Zijn broeder was verdwenen.
bijzóndere aandacht aan défce* zoo gevreesde ziekte
te schenken. Een gevoelige knak trof de vereent
ging1, doch vooral het Bestuur, door het vertrek
van den Voorz., den heer Kempers. Gunden wij
allen hem van harte zijn veel betere positie door
zijn benoeming als Hoofd van een der scholen te
Amsterdam, toch zagen we hem als uitstekend
vereenig: ugsman en als minzaam burgier, met leed
wezen vertrekken, na o.m. drie jaren zijn beste
krachten te hebben geschonken aan onze vereeni
ging het Witte Kruis. Als vergioeding aan dit
gemis, werd tot troost in zijne plaats gekozen
den heer F. Smit onze toenmalige Burgemeester.
Ook in hem mochten wij ons verheugen als een
uitstekend werker voor onze Afd. cn eminent
voorzitter.
In een vergadering! op Woensdag 28 Sept. 1904
werd hij als zoodanig benoemd.
In een gehouden vergadering op 8 Mei 1905
wordt onder leiding van den voorzitter .de heer
Smit besloten tot het bouwen van een nieuw
magazijn, noodzakelijk'geworden door steeds uit
breiding van het materiaal, hetwelk tot dein
tijd werd bewaard op de zolder van den bode.
Alive*r door medewerking van het Gem. Best.
werd toezegging verkregen het magazijn te plaat
sen op gemeentegTond, bezwaard met f 1 per jaar
erfpacht. Zc owerd het magazijn gebouwd op
- c»' peroeer van tie weet: 1'Groeu. be-;
l-iïl'O.
wir j or jie v^rca-Jeruia? '.van 8 Mei Ï9U5
bij een bestuursverkiezing den lieer T. Enigel
als bestuurslid gekozen en in een daarna gehouden
Bestuursvergadering tot secretaris.
Op 17 Aug. 1905 werd de heer J. Hes als laag
ste inschrijver, aannemer voor het nieuw te bou
wen magazijn voor de som van f 488, met als op
zichte rde heer J. Verweel.
Op 2 Mei 1906 werd Me.j de wed. P. Groert
benoemd tot magazijnmeesteres. Welk een uit
muntende keuze dit was, bleek naderhand.
Steeds waren de Bestuursleden getrouw op hun
post, ook wat de vergaderingen betrof, waarin de
belangen der gemeenschap zoo veelzijdig moge
lijk werden bevorderd, waardoor de bloei der
vereeniging niet kon ach. ter blijven-
ln de nu eerstvolgende jaren kwamen behalve
de stadige bloei, geen bijzonderheden voor, totdat
de vergadering van 23 Maart 1911 werd geopend
door den penningmeester, wijlen de heer K. Vis
ser, wegens vertrek van den voorzitter, den heer
F. Smit. Na zeven jaren onze vereeniging met
zijn beste krachten te hebben gediend, en als
voorz. de vergadering zeer correct- te hebben ge
leid, steeds mede aan de spits staande, wanneer
het de belangen van het Witte Kruis betlrof,
zagen wij ook dezen éminenten Voorzitter noóde
vertrekken. Tevens bedankte in die vergadering
tot aller teleurstelling, genoemde heer Visser als
Penningmeester na vanaf de oprichting als zeer
accuraat Penningmeester te hebben -gefundeerd,
en als bijzonderheid in die 10 opvolgende jaren,
bijn ageen enkele maal had verzuimd de verga
deringen bij te wonen. In diezelfde vergadering
van 23 Maart 1911 werd de heer C. Kloosterboer
al sbestuurslid gekozen en in een daarna gehou
den bestuursvergadering tot vioe-voorzitter, ter
wijl het Penningmeesterschap aan den Secr. der.
heer Engel werd opgedragen.
Om al de namen te noemen van de bestuurs
leden, die volgens reglement moesten aftreden ea
direct niet herkiesbaar waren, en zich toch zeer
verdienstelijk 'hebben gemaakt tot den bloei van
de vereeniging, is ondoenlijk, dus zou mij te ver
voeren. 1
t,Vervolg volgend nummer).
,,Al is de leugen nog zoo snel, de waarheid
achterhaalt haar wel". Dat rijmpe kennen we
allemaal. Maar ofschoon we het misschien wel
honder maal aanhalen in de diepste werkelijk
heid gelooven ive niet aan zjjn juistheid. Im
mers dan zou het onmogelijk zijp, dat er zoo
veel gelogen werd. Want er wordt veel gelo
gen werd Want er wordt veel gelogen. Nood
leugentjes zijn er als de meest onschuldig:
wellicht en allerhande andere leugentjes,
maar ze zijn er bij legio. En we liegen alle
maal. Nou ja, liegen is een leeljjk' woord,
dat we liever niet hooren. Er zijn meer van die
woorden engedachten, die we liever wat om
floersen met allerlei vergoelijkende woorden
Maar het feit blijft niettemin, dat ieder van
ons wel eens een onwaarheid spreekt.
Kunnen we het dan de Belgische regeerimg
zoo erg kwalijk nemen? Toen de strijd om'
het Nederlandsch-Belgisch verdrag, nu door
de beslissing der "Tweede Kamer voorloopig
uitgestreden, nog op zijn felst woedde, heeft
de Nieuwe Rótterdamsche Courant gèopen
„Als ge dezen brief, mijn biecht, leest, bed
ik reeds op weg u allen te verlaten. Ik dans
voor de welwillende vriendelijkheid, waarmee
gij mij in uwen kring hebt oj)genomen, toen
ik mij bij u aanmeldde als een vreemde. He
laas, dat moet ik weer voor u allen worden.-
Maai eerst rust op mij nog de plicht het niis
verstand op te helderen, dat mijn broeders ge
luk in den weg staat. Niet hij maar He ben
de schuldige.
Hu'ib betaalde indertijd mijjn speelschulden
Ik was in een periode van mijn leven, dat is
roekeloos doorholde op 'den weg die mij ten
va! bracht. Zoo mijn broeder mij' niet het
is waar. op dat oogenblik buiten mijn wil en
weten met hulp van den advocaat Kraaijen
hof gered uit de handen van slimme woeker
aars. dan was ik reeds toen reddeloos verlor^
geweest. Zóó werd ik zijn schuldenaar. I*
'los nu mijn schuld af, door zijn geluk te ver
zekeren. De houding van Huibert in dezJ
zaak moet uwe 'bewondering opwekken voor
zijn edel, onbaatzuchtig karakter. Nu staar
niets meer zijn geluk in 'den weg.
Maar na deze bekentenis zult ge ook
overtuigd zijn, dat mijn plaats niet meer
te-midden van U. Ik zal mijn verlof in h*
buitenland doorbrengen om te gelegener tij
miin bestemming in' Indië te vervolgen.
WOLFGANG VAN MALDEGHEM
(Wordt vervolg'1
