Vei
%(s
rug. Al
aanV^ifi
van Ma
oen "Stu
ging. D
partijen
ons p'roj
en de n
week he
Jammer
weliswii
voldoen;
loopig 't
er in wi
snijden.
De pr
aanvoer
tijen Vffx
en derd<
als hoof
[Woensdi
over het
Dadr
te geven
De prijz
invallen
veldköol
-3.50 o
100 kilo
verbeter,:
genvooi
wijl voo:
betoond
Mooie
ren wart
ling, die
Gen
Geboi
Pietertje
Ruijter
Jonker
bertus
Kalt.—.
Elisa
Grootjes
Marijtje
Schuiten
Onder
Getroi
Overk
nelis Zw
Gen
Gebor
Ruiter e
nelia,; d
Spaansea
en Helct
d. v. -Wi
Anthc
en Maria
Gehuv
Overk
noot vai
21 jaren
Jager. -
Johannes
hannes I
Overtoor
Gen
Gebor
Maria Jo
d. v. Ar
Theodor
sert.
Cornelia
Getroi
Ier.
Overk
jaar, «cl
Gen
Klaas:
Willei
tjes. b
sma.
D. Biers
van Guli
Getroi
Amsterd
Overk
van D.
Gen
Gebor
Vlaming
■i. v. W.
dorus, z.
Jacobus
Bloot hoc
Onder
Getroi
Gen
Gebor
berg en
v. Jacob
Leendert
Mago:
en Jansj.
ger eri
Albertus
Die vera
Dieuwer:
Johannes
beth, d.
truida B
de Ruitt
NederL
Bevoe
11 it h u
Aangt
Bergs
Schag
Geref. i
Tweet
Mepp
P. 1
Bèröe
Hilltg
Bru
Kinderrubriek.
Reeds sinds o enigen tijd heeft- men op het
tooneel de gewoonte aangenomen, om dranken,
di ein de een of andere ante gedronken moeten
worden, cok werkelijk drinkbaar te doen zijn en
is men er van afgestapt den spelers het eigenaar
dige iood-achti'gie vocht voor te zetten, da.t zij
nauwelijks met hun lippen dorsten beroeren.
Thans geeft men den acteurs in voorkomende
gevallen ook werkelijk eetbaar eten. Een loffe
lijke instelling. En een instelling, die navolging
gaat vinden. Ik hoor, dat reeds eenige restaurant?
hun gasten ook al eetbare gerechten voor gaan
zetten
Links Prof. Richard Zsigmoudy van Göttingen,
di eden Nobelprijs kreeg voor Chemie 1925;
rechts de bekende lerschc Schrijver G. Bernard
Shaw; voor litteratuur 1925 werd hem de Nobel
prijs toegekend.
Een radio-enthousiast.
EEN sNELSCHIETENPf GEWEER.
Naar aanleiding van de herhaalde overvallen
van verschillende postmannen in de V.S.A. heeft
men daar een nieuw geweer aan de beambten
verstrekt,, dat 400 schoten in de minuut kan
lossen. Een „doeltreffend" wapen!
„Ja, hij neemt me iederen Zaterdagmiddag
naar een museum."
„Werkelijk! En wat studeert hij?"
„Economie."
i Ziek jongeutje: „Zal ik kunnen fietsen, als ik
tse j weer beter dcq?"
Verpleegster: „Natuurlijk, Jantje."
Ziek jongetje: „Zoo! Toen ik nog niet ziek
was, kon ik het niet." I
TER WAARSCHUWING.
De weduwe met aangenaam karakter en een paar lieve kindoren, die ad
verteerde om een gelukkig huwelijk aan te gaan". (Rechts." de man, die er
op inging.) i
ZIJ KON 'T NIET VOORSPELLEN!
„Wanneer denkt uwes dat uwes me die rijks
daalder terug ken geefe die ik uwes gjeleendj
heb?"
„Buurvrouw, ik hen besteedster, geen waar
zegster!"
HIJ WAS NUCHTER!
Rechter: „Agent, de arrestant ontkent ten stelligste, dat hij
ronken was. Waaruit leidde je zijn dronkenschap af?"
Agent: „Hij zat in de rivier en zijn hengel had hij uitigiewor-
en op den oever. Aan zijn haak had hij tabak gedaan, en hij
;ulde zijn pijp met wormen!"
ZIEKENTROOST.
Bezoeker :„Da's toch een merakel-smal deurtje, Piet, om
d'r een doodkist doorheen te krijgen.
IN DEN OERTIJD.
„Vijf olifantstanden en mijn schoonmoeder voor
die kar? Nooit, d'r zit niet eens een free-wheel
op!"
Een nieuwe bezigheid hebben de vrouwen ge
vonden in het verzamelen van handteekeningen,
een bezigneid, die zij zeer druk beoefenen. Ik
vind dat heelemaal niets nieuws. Ik ketf honder
den vrouwen, die deze manie al jaren lang tv
pakken hebben. D;ie verzamelen handteekeningen
van haar echtgenooten op cheques.
In Sydney werd eenigen tijd geleden een standje
uitgedeeld door den voorzitter van de rechtbank
aan een advocaat, die gedurende het pleidooi zijn
handen in zijn zakken had gestoken.
Dat was ook dom van dien advocaat! Z>ij^
eigen zakken zijn tooh ook niet de juiste plaats
om zijn banden in te steken!
„Waarom moet men toch eigenlijk voor een
program betalen?" vröeg, laatst iemand. „Men
betaalt toch ook niet voor een menu in een res
taurant!" Neen, maar op een menu staat ook
niet bij wien de oberkellner zijn schoenen heeft
gekocht
BELEEFDHEID;
„Nu, wat moet een beleefde jongen zeggpn,
als een dame hem een cent geeft voor het pak-
jesdragen
„Ik ben te beleefd, om u dat te zeggen, juf
frouw."
MAUW EN KNOR OP REIS. ten zich naai het kasteel van den koning, die o
Het slot van die, Rei-. zoo voiheugd was zijn mooien vogel weer lerug te
Toen de Reus zoo kwaadaardig sprak, werden hebben 'en Mauw en Knor beloonde met rijke en
Mauw en Knor heusch erg bang en de reus scheen zeldzame geschenken!
dat goed te bemerken, want plotseling zei hijMauw en Knor zeilden daarop weer overgeluk-
„Huil 'maar niet hoor, ik maakte maar grapjes, kig naai huis terug en vertellen nu overal het
Ik heb zelfs een groote verrassing voor jullie wonderbaarlijke verhaal van hun avontuAtn op
bewaard! En hij haaide een prachtige gouden kooi het ioo vei eiland.
te voorschijn, waarin de Hoedeldoc zat! Mauw
en Kuot bedankten hem recht hartelijk en haast- SLOT.
HOE DOM!
Wim had op school gehoord, dat De Ruyter
niet „wist wat vrees was". f
„Hoe dom van hem, om het dan. aan niemand'
te viagen!" merkte Wim op.
Prof. Perrin - van de Parijsche Sorbonne, die
den Nobelprijs kreeg voor Natuurkunde 1926.
VISSCHERSLATIJN.
„Wat zeg je van die prachtbeesten?" VToeg
de hengelaar aan zijn vrouw.
„Je hoeft mij niets wijs te maken," antwoord
de zij, „ufjfromy Smit heeft je in den vischwinkel
zien staan."
„Ja, ik weet wel, da,t ze me gezien heeft. Maar
ik had er zoo veel, dat ik er eenvoudig een paar
van moest verkoopen!"