Vei %(s rug. Al aanV^ifi van Ma oen "Stu ging. D partijen ons p'roj en de n week he Jammer weliswii voldoen; loopig 't er in wi snijden. De pr aanvoer tijen Vffx en derd< als hoof [Woensdi over het Dadr te geven De prijz invallen veldköol -3.50 o 100 kilo verbeter,: genvooi wijl voo: betoond Mooie ren wart ling, die Gen Geboi Pietertje Ruijter Jonker bertus Kalt.—. Elisa Grootjes Marijtje Schuiten Onder Getroi Overk nelis Zw Gen Gebor Ruiter e nelia,; d Spaansea en Helct d. v. -Wi Anthc en Maria Gehuv Overk noot vai 21 jaren Jager. - Johannes hannes I Overtoor Gen Gebor Maria Jo d. v. Ar Theodor sert. Cornelia Getroi Ier. Overk jaar, «cl Gen Klaas: Willei tjes. b sma. D. Biers van Guli Getroi Amsterd Overk van D. Gen Gebor Vlaming ■i. v. W. dorus, z. Jacobus Bloot hoc Onder Getroi Gen Gebor berg en v. Jacob Leendert Mago: en Jansj. ger eri Albertus Die vera Dieuwer: Johannes beth, d. truida B de Ruitt NederL Bevoe 11 it h u Aangt Bergs Schag Geref. i Tweet Mepp P. 1 Bèröe Hilltg Bru Kinderrubriek. Reeds sinds o enigen tijd heeft- men op het tooneel de gewoonte aangenomen, om dranken, di ein de een of andere ante gedronken moeten worden, cok werkelijk drinkbaar te doen zijn en is men er van afgestapt den spelers het eigenaar dige iood-achti'gie vocht voor te zetten, da.t zij nauwelijks met hun lippen dorsten beroeren. Thans geeft men den acteurs in voorkomende gevallen ook werkelijk eetbaar eten. Een loffe lijke instelling. En een instelling, die navolging gaat vinden. Ik hoor, dat reeds eenige restaurant? hun gasten ook al eetbare gerechten voor gaan zetten Links Prof. Richard Zsigmoudy van Göttingen, di eden Nobelprijs kreeg voor Chemie 1925; rechts de bekende lerschc Schrijver G. Bernard Shaw; voor litteratuur 1925 werd hem de Nobel prijs toegekend. Een radio-enthousiast. EEN sNELSCHIETENPf GEWEER. Naar aanleiding van de herhaalde overvallen van verschillende postmannen in de V.S.A. heeft men daar een nieuw geweer aan de beambten verstrekt,, dat 400 schoten in de minuut kan lossen. Een „doeltreffend" wapen! „Ja, hij neemt me iederen Zaterdagmiddag naar een museum." „Werkelijk! En wat studeert hij?" „Economie." i Ziek jongeutje: „Zal ik kunnen fietsen, als ik tse j weer beter dcq?" Verpleegster: „Natuurlijk, Jantje." Ziek jongetje: „Zoo! Toen ik nog niet ziek was, kon ik het niet." I TER WAARSCHUWING. De weduwe met aangenaam karakter en een paar lieve kindoren, die ad verteerde om een gelukkig huwelijk aan te gaan". (Rechts." de man, die er op inging.) i ZIJ KON 'T NIET VOORSPELLEN! „Wanneer denkt uwes dat uwes me die rijks daalder terug ken geefe die ik uwes gjeleendj heb?" „Buurvrouw, ik hen besteedster, geen waar zegster!" HIJ WAS NUCHTER! Rechter: „Agent, de arrestant ontkent ten stelligste, dat hij ronken was. Waaruit leidde je zijn dronkenschap af?" Agent: „Hij zat in de rivier en zijn hengel had hij uitigiewor- en op den oever. Aan zijn haak had hij tabak gedaan, en hij ;ulde zijn pijp met wormen!" ZIEKENTROOST. Bezoeker :„Da's toch een merakel-smal deurtje, Piet, om d'r een doodkist doorheen te krijgen. IN DEN OERTIJD. „Vijf olifantstanden en mijn schoonmoeder voor die kar? Nooit, d'r zit niet eens een free-wheel op!" Een nieuwe bezigheid hebben de vrouwen ge vonden in het verzamelen van handteekeningen, een bezigneid, die zij zeer druk beoefenen. Ik vind dat heelemaal niets nieuws. Ik ketf honder den vrouwen, die deze manie al jaren lang tv pakken hebben. D;ie verzamelen handteekeningen van haar echtgenooten op cheques. In Sydney werd eenigen tijd geleden een standje uitgedeeld door den voorzitter van de rechtbank aan een advocaat, die gedurende het pleidooi zijn handen in zijn zakken had gestoken. Dat was ook dom van dien advocaat! Z>ij^ eigen zakken zijn tooh ook niet de juiste plaats om zijn banden in te steken! „Waarom moet men toch eigenlijk voor een program betalen?" vröeg, laatst iemand. „Men betaalt toch ook niet voor een menu in een res taurant!" Neen, maar op een menu staat ook niet bij wien de oberkellner zijn schoenen heeft gekocht BELEEFDHEID; „Nu, wat moet een beleefde jongen zeggpn, als een dame hem een cent geeft voor het pak- jesdragen „Ik ben te beleefd, om u dat te zeggen, juf frouw." MAUW EN KNOR OP REIS. ten zich naai het kasteel van den koning, die o Het slot van die, Rei-. zoo voiheugd was zijn mooien vogel weer lerug te Toen de Reus zoo kwaadaardig sprak, werden hebben 'en Mauw en Knor beloonde met rijke en Mauw en Knor heusch erg bang en de reus scheen zeldzame geschenken! dat goed te bemerken, want plotseling zei hijMauw en Knor zeilden daarop weer overgeluk- „Huil 'maar niet hoor, ik maakte maar grapjes, kig naai huis terug en vertellen nu overal het Ik heb zelfs een groote verrassing voor jullie wonderbaarlijke verhaal van hun avontuAtn op bewaard! En hij haaide een prachtige gouden kooi het ioo vei eiland. te voorschijn, waarin de Hoedeldoc zat! Mauw en Kuot bedankten hem recht hartelijk en haast- SLOT. HOE DOM! Wim had op school gehoord, dat De Ruyter niet „wist wat vrees was". f „Hoe dom van hem, om het dan. aan niemand' te viagen!" merkte Wim op. Prof. Perrin - van de Parijsche Sorbonne, die den Nobelprijs kreeg voor Natuurkunde 1926. VISSCHERSLATIJN. „Wat zeg je van die prachtbeesten?" VToeg de hengelaar aan zijn vrouw. „Je hoeft mij niets wijs te maken," antwoord de zij, „ufjfromy Smit heeft je in den vischwinkel zien staan." „Ja, ik weet wel, da,t ze me gezien heeft. Maar ik had er zoo veel, dat ik er eenvoudig een paar van moest verkoopen!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1926 | | pagina 8