Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
No.
Donderdag 0 Januari 1927
Buitenlandsch Overzicht
INTERC.TELEPHOON 52
NIEUWE
LAAGEDUKIR COURANT
Deze courant verschilnt, -m. t .-ssw»tb»' X .Nu. X HP #»8§l.
Deze courant verschijnt.
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag
A bonnementsprijs
per 3 maanden fl.lö.
Hedacl—Uitff. J. H. NKBKB. - Bureel Koordscharwoude
Rechtzaken
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK
Zitting van Dinsdag 4 Jan.
UITSPRAKEN.
Alb. Mart. K., Schageo, hoogerberoep, over
treding drannwet, f 25. - boete of 12 dagen.
H. A. O., A. K. en D. B>. Noordscharwoude,
vernieling: D. Bi. vrijgesproken, de anderen
ieder f 40 boete of 40 dagen.
M. J. de V., Medemblik, beteediging, f 50.—
boete of 50 dagen.
Pieter T., Warmenhuizen, zederaak, yoorw.
6 maanden gev. met 3 proefjaren. Op vrijie
voeten gesteld.
NIEUWE ZAKEN.
Eea bloeddorstige bakkersgezel.
iusschen de 17-jarige dienstbode van een
bakker op Oostereind te Tessel en een der
bakkersgezellen, heerschte blijkbaar geen al
te hartelijke verstandhouding, althans de
deegkunstenaar had zich héden te verantwoor
den omdat hij het meisje op een dag in No
vember met een geopend knipmes had be
dreigd, met gevolg dat zij; de bakkerij was uit
gevlucht. Het scheen echter dat de zaak te
gen dezen weinig galanten verdachte, die, het
zij terloops gezegd, niet was verschenen, iet
wat was opgeblazen, althans de officier liet
zich m dezen geest uit en bepaalde er zich bij
slechts 25 gulden boete of 25 dagen hechtenis
te vorderen.
Ook niet veel soeps.
J Hel tweede nummer van het schrale menu
van dein idag betrof een eendenhouder en bróód
jager uit Bjroek op Langendijk, die op 3 De
cember een tamme eend voor een wilde had
aangezien en zich dit boutje, ook toen hem
bleek, dat het tam was, wederrechtelijk had
toegeëigend. De verdachte beweerde, dat hij
het dier in de vlucht had geschoten, en daar
door in de meening was gebracht, dat het een
wilde eend was. Nog lang werd over een en
ander geboomd met de 4 opgeroepen getui
gen en ten slotte kwam de officier uit zijjn
hoekje om 30 gulden boete of 30 dagen te
requireeren.
De verboden paadjes in het Heilooër bosch.
Het eertijds vermaarde Heilooërbosch deed
nooit zooveel van zich spreken als thans, nu
er maar weinig van overblijft en alle mooie
Iroschpartijen worden verkaveld voor rente
niers villaatjes. Er is de laatste jaren een ver-
bod uitgevaardigd om zich buiten de open-
Advertentiën van 1-5 regels 75
cent, elke regel meer 15 cent.
Groote letters naar plaatsruimte
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever
FEUILLETON
Nacht en Morgen
22)
Vóór dat hij lord Herristone antwoordde,
wilde hij Laura met zijn zielsgeheim bekend
maken, en beantwoordde zijnietMaar neen,
Laura zal de speelgenoot harer jeugd en haar
vertrouweling en vriend van later niet afwij
zen!"
Met vreugde nam hij! 'het voorstel van miss
Elisabeth aan, om haar en hare kweekelinge
naar Londen te vergezellen.
„Ik moet mij aan haar verklaren, vóór dat
zij haar vader ontmoet", dacht hij; „want de
tegenwoordigheid van den heer Walter zou
haar wellicht doen aarzelen om voor hare wa
re gevoelens uit te komen. Dit reisje moe mij
een geschikte gelegenheid aanbieden om laar
te zeggen, wat mij op het hart ligt."
Arthur bracht den avond, waarop hij en eb
beide dames te Londen aankwamen, met haar
op Pm-tlandplace door; zonder dat zich da
door hem zoo vurig gewenschte gelegenheidd
opdeed. Den geheelen volgenden dag moest
hij: zich aan de afdoening van dringende za
ken op zijn kantoor wijden; en hij zag zich'
a'tzoo genoodzaakt, de uitvoering van zijn plan
tot den daarop volgenden morgen uit te stel
len, !den dag waarop de bankier te Southamp
ton verwacht w«rd.
Toen hij des morgen?. Laura's smaakvol bou
doir binnentrad, waar zij hw miss Elisabeth
nog aan het ontbijt zat, verliet «;j terstond
haar plaats aan het openstaande venst-.en
kwam hem verheugd tegemoet.
„Arthur!" zeide zij, hem lachend de hand
reikende, „ik ben blijde dat ik u zie; want
bare wegen te begeven, waarvan de boschlief-
hebber Corn R. uit Heiloo zich echter weinig
van belieft aan te trekken. Gjevolg is dat hij
voortdurend werd geverbaliseerd en door den i
kantonrechter werd veroorideeld. Van een vier
tal veroordeelingen was hij echter in cassatie
gekomen bij den Hoogen Raadd en aangezien
de leien van den Hoogen Raad .blijkbaar ook
niet met het Heilooërbosch bekend zijn, wer-
den leze zaken verwezen naar de Alkmaarsche
rechtbank op volle sterkte. Heden werden we
dan ook weer onthaald op deze oude kost i
en was de verdachte, die zijn eigejn advocaat
is, weer terdege in zijn élement. Voorzien van
een flinke situatieteekening trachtte hij de
rechtbank te suggereeren, dgt die verbods-
bepalingen niet rechtmatig zijfn.
De officier was echter met geen stok tot be- 1
keering te krijgen, zoodat tenslotte maar weer
bevestiging van het vonnis werd gevorderd.
De (deur uitgejaagd.
Daarna werd behandeld een zaak tegen een
oogenschijnlijk hoogst eerbiedwekkende ouder
ling van 68 jaar van het eiland LTrk. Het werd
ons echter weldra duidelijk, dat diens hande
lingen niet in overeenstemming waren met zijjn
eerwaardig voorkomen. De zaak werd met ge
sloten deuren behandeld en het was alleen
te danken aan de mildheid van de rechtbank,
dat deze oude snuiter niet op staanden voet
werd ingerekend.
Nog zoo'n onverkwikkelijk zaakje.
Tot slot van de zitting werd ook nog voor
geleid een 59-jarige arbeider uit Warmenhuizen
thans gedetineerd, oen kaalhoofdig en hard-
hoorig kereltje, dat zich ook aan artikel 248
bis van het Wetboek van Strafrecht had ver
grepen. Natuurlijk werd ook dit onsmakelijk
zaakje buiten tegenwoordigheidd van het ge-
eerdc publiek behandeld.
- Nadruk verboden.
De antwoorden, die het Berlijnsche blad on
langs op zijn voorstel tot het instellen van .oen
algemeenen vredesdag heeft ontvangen, toonen
duidelijk genoeg, dat men lang niet algemeen
overtuigd is van de verzekerdheid van den
vrede, en het jaar 1927 moge onder iets betere
vooruitzichten beginnen dan 1926, donkere wol
ken drijven nog overal. Fn men kan er nog
niet al te gerust op zijn, 'dat zich niet te eenb
ger tijd een heftige onweersbui uit een dier
dreigen Je wolkengevaarten over onze hoofden
zal uitbarsten. De hemel is in het Wésten nog
evenmin zuiver als in het Oosten en boven Eu-
P" verschijnen nog telkens kleine donder-
koppen aan den wat helderder geworden hemel
Dc opstand in Nicaragua heeft een zekere
spanning in Midden- en feitelijk in geheel La-
Ujnsch Amerika doen ontstaan tengevolge van
de inmenging van de Vereenigde Staten in de
zen opstand. De Veree|n,igde Staten hadden
tégen de opstandelingen partij gekozen. En
nu deze de sterkeren blijken, komen ze daar
door m een wat netelig parket. President Coo-'
Hoge heeft dat blijkbaar ook gevoeld en doet
du moeite zoo ongemerkt mogelijk te retiree-
tjen. Maar de ontstemming in Latijnsch Ame-
nkais er over deze inmenging en is niet da-
elijk weg te nemen. Zij wordt verergerd door
ice spanning, die toch al tusschen de Vereenig
de Staten en Mexico heerschte. Mexico is de'
I roote staat van Midden Amerika, die zich eer
ie er dan de Vereenigde Staten tot bemoeienis
j net Midden Amerikaansche aangelegenheden
erechtigd acht. Het had in dit geval de par-
t j der opstandelingen gekozen. En nu deze de
sterkeren blijken, is het natuurlijk dat het te-
-Tten de Vereenigde Staten een beetje branief.
Dc Mexicaansche petroleumwetgeving, Mexi-
co's verhouding tot Japan en allerlei .andere
dingen hadden de verhouding tusschen deze
twee toch al gespannen gemaakt. En deze ge
dwongen terugtrekking zal de stemming in de
V ereenigde^ Staten er ni$t beter op maken,
terwijl México zich als het'ware gesteund voelt
door de. verontwaardiging van Latijnsch Arne-
rika ovei wat het de aanmatiging van de Ver-
eenigde Staten noemt. De kansen op het uit
breken van een ernstig conflict zijn daardoor
wel aanmerkelijk vermeerderd.
In het verre Oosten bestaan die kansen ook
nog altijd. De strijd tusschen de Noordelijken
ouder ~Ts jarig-tsó-fe en de Kajitonjneezen moet
nog beslist worden. Winnen de eersten het,
dan zullen de vreemde mogendheden zich wel
in haar tegenwoordige positie kunnen handha
ven en zal China's toestand naar buiten weinig
verandering ondergaan. Maar het Engelsche
memorandum heeft wel getoond, dat niet een
tegenovergestelde uitslag ernstig rekening ge
houden wordt.
En mochten de Kantonneezen de macht in
China in handen krijgen, dan is een conflict
tusschen China en de andere staten en tenge
volge daarvan wellicht tusschen de vreemde
staten onderling niet onwaarschijnlijk. Frank
rijk en Japan hebben op het Engelsche me
morandum al met een zekere terughouding ge
antwoord.
Blijkbaar hebben ze nog weinig lust hun
bevoorrechte positie in China op te geven en
te geven en China ajs een volkomen onafhanke-
het is mij te Londen zoo stil en vrefem'd, dat
ware het niet om papa, ik wensche;n zou xMan-
desley Abby niet verlaten te hebben. Toen wij
gisteren avond geen bezoek kregen, gevoelde
ik eenige neiging naar het concert te gaan dat
in Exeter Hiall door de Italiaanse he Operazan
gers gegeven wierid; en ik had reeds half be
sloten om u te verzoeken ons daarheen te ver
gezellen maar verbeeld u de tirannie van Miss
Maaiden, die niet gedoogde dat ik u schreef en
mij huisarrest oplegde."
„Ik twijfel niet," antwoordde miss Elisabeth
„of mijnheer Lovell zal mij in het gelijk stel
len, na mijn verdediging gehoord te hebben.
YVat zou de heer Walter wel gezegd hebben,
ais hij aangekomen was en men zijn dochter
met haar gouvernante uit de concertzaal had
moeten halen?"
„Hoor nu zulk een overdrijving!" riep Laura,
de handen ineenslaande. „De pakketbooten ko
men nooit voor dén 19. den aan, niet waar Ar
thur? Maar gesteld eens, dat er ditmaal een
heugelijke uitzondering op den regel had plaats
gehad, dan houd ik mij toch overtuigd, dat
mijn beste papa mij, vooral pp den dag van
rijn aankomst, niets kwalijk genomen zou
hebben."
Laura!" zeide miss Madden, half
schertsend, „gij njol v.wBeekjen dat
uw papa u zoo bederven zal ais ür
grootvader ideed."
Het vroolijke gelaat van miss Laura betrok
eensklaps. „Hoe, miss Elisabeth!" riep zij,
„denkt gij dat papa niet van mij zal houden?"
„Dat zeg ik niet, beste Laura," antwoordde
de gouvernante, „maar zooals mijnheer Perci-
val zijn kleindochter liefhad, worden niet veel
kinderen of kleinkinderen door hunne ouders
of grootouders bemind."' f
„O," riep Laura, ter wijf er een traan in ha
re oogen blonk, „hoe ongelukkig zou ik zijn,
als mijn vader mij niet innig liefhad. Ik heb
gedurig de dagen geteld, die wij nog van el
kander gescheiden moesten doorbrengen, en
als hij mij nu niet liefhad
Zij bedekte haar gelaat met de handen en
wendde zich van miss Elisabeth af.
„Laura!" riep Arthur, „Laura, wie zou u
niet liefhebben? Hoe
Hij zweeg eensklaps, toen hij met en ze
keren schrik bemerkte, dat hij zjjn hartsge
heim verraden had. Maar Laura Walter was
te onschuldig en te kinderlijk om den zin zij
ner woorden te vatten.
Miss Elisabeth Madden verstond dien zin
echter volkomen, en zag den jonkman, dien
zij hartelijk genegen was, met een goedkeuren
den glimlach aan. Nu ide jongeling echter ver
der ging, dan hiji ooit gegaan was, wilde zij'
hom alle gelegenheid geven om zijn hart uit
to storten, nam dus een geschikt voorwendsel
te baat om zich uit het vertrek te verwijderen.
Laura leunde met den elleboog op den arm
van haren stoel en ondersteunde haar voor
hoofd met ide hand, terwijl zij strak en pein
zend voor zich zag.
Arthur ging naast haar zitten en vroeg:
„Laura, hoe kunt .gij zulk 'n ernstige uitleg
ging aan de woorden van Miss Madden ge
een van aanffOéniftgHw:.antwoordde zjj met
gelukkig ik mij zou gevoelen als rmju .Koe on.
niet innig liefhad. Ik heb mij nooit anders
voorgesteld, dan dat hij mij even teeder be
minnen zou, als mijn grootvader deed. Maar de
woorden van Miss Madden doen mij! aan de
mogelijkheid denken, dat ik mij in mijne ver
wachting bedrogen zou kunnen zien."
„Hoe kunt ge er aan twijfelen Laura," her-
lyke en souvereine staat te behandelen. En Ja
pan en Frankrijk zijn met Éngeland en Ameri
ka wel de naast betrokkenen. Het is dus nog
alles behalve zeker, dat de oplossing, die En
geland aan de hand doet, alanvaard zal worden
deze oplossing, ofschoon zij van de gedach
te van een souverein uitging, was den Kanton
neezen. wat de onmiddellijke practische ge
volgen betreft, nog lang niet naar den zin
Ontstaat nu eenmaal een conflict tusschen Chi
na en een of meer mogendheden, dan zijn de
afmetingen, die een dergelijk conflict kan aan
nemen, niet te overzien en wordt de wereldvre,
de ernstig bedreigd.
Maar ook in Europa is de toestand nog lang
niet zoivér. We behoeven nu niet naar klei -
mghoaen te kijken als Duitschland's ont
stemming over het uitzetten van Duitschers uit
Memel door ide nieuwe Lithausche regeering
al is het Noord Oosten van Europa tengevolge
van de tegenstelling tusschen Polen en Rus
land. die zich allebei een overwegenden in
vloed over de Bjaltische staten trachten te ver
zekeren tegenwoordig een gevaarlijke storm
bock. Maar let eens op Sde eigenaardige reactie
die het tot stand komen van het Duitsch-Itali-
aansch arbitrageverdrag in Frankrijk heeft,
bp wijst zij met, hoe fel de tegenstellingen in
Luropa nog zijn e!n hoe er nog altijd het spel
gespeeld wordt van bondgenootschappen en
ententes en de strijd om de macht er onver
minderd voortduurt?
Op zich,, zelf lijkt dit verdrag een niéuwe
en hechter verzekering van 'den vrede. Duitsch;
land en Italië, de bondgenoote|n van eertijds
waren door dien oorlog in vrij felle vijandschapi
geraakt. Die vijandschap schijnt het verdrag
door een ntfiüwe vriendschappelijke verhouding,
te zullen vervangen. Frankrijk ziet er een ver-
zet tegen Frankrijk in. De verhouding tus-
scehn Frankrijk en Italië was den laatsten tijd
min of meer gespannen en nu verdenken de,
i' ranschen Mussolini ervan, dat hij zich den
steun van Duitschland voor zijn anti-Fransche.
politiek zou willen verzekeren, Italië's invloed
door een nauwer samengaan met Duitschland
versterken en zoo mogelijk Duitschland van
Frankrijk wegtrekken. De Duitschers zouden
aan dat spel dan meedoen ten einde zich zoo-,
doende een sterkere positie tegenover Frank
rijk te verzekeren.
Ongetwijfeld wordt Duitschland's positie ster
kc-r tn zekerder, wanneer de twee groote en-.
teente-mogendheden op het Europeesche vas
te land niet meer samengaan en er tusschen
haar een zekere animositeit bestaat, ten ge
volge waarvan zich langzamerhand twee te-
genoverelkaar Staande groepen van mogend
heden zouden vormen. -Ma.ar het lijkt niet
waarschijnlijk dat Duitschland er zich voor zou
nam Arthur op teetderen toon, „dat uw vader
u niet zou liefhebben
Maar gesteLd eens wat de H.emel ver
hoedde dat uw vrees gegrond ware, wéés
verzekerd, dat het dan toch nooit aan har
ten ontbreken zal die u lief hebben; wees ver-
zekerd, dat u zelfs eerie liefkie wordt toege-
diagen, zoo niet teedierder, dan toch vuriger
dai eenig vader voor zijjn (dochter kan koes-
teren, Laura, waart ge niet zulk een onschul
dig kind, waarschijnlijk zoudt gij dan reeds
geraden, hebben, wat er in mijn hart omgaat."
Het meisje zag hem met haar vochtige oo
gen vriendelijk, maar vragend aan.
„Ik heb reeds veel te lang gezwegen," ging
hij op hartstochtelijken toon voort, doch nu
moet ik spreken, en mij aan u openbaten. Maar
zoo ik op dit oogenblik nog niet waardig ben
om naar uw hand te dingen.
Laura, ik heb het besluit genomen om naar
Indië te gaan en daar aanzien en fortuin te
verwerven. Niets zal mij te moeilijk vallen, zoo
ik slechts op uwe liefde staat mag maken. Lau
ra, zeg, dat ik daarop mag hopen, zeg mij,
dat ge mij lief hebt."
Laura Walter zag hem met een teederen
glimlach aan en zeide, terwijjl zij hare hanjd
in de zijne legde: „Arthur, ik heb u lief, zoc»
innig lief, ais ik slechts een broeder zou kun-,
nem liefhebben."
^BcmbiT'l^ rffrrrb!£lktc 011 liet hoofd
Laura?" hernam hij, na een poos~gciry^„
hebben.
„Hoe zou ik u teederdej kunnen liefheb
ben?" vroeg zij in haren eenvoud.
(Woridt vervolgd.)
