Het Verdrag met België.
Nieuwstijdingen
Buitenland
Sproeten komen vroeg in
Rechtzaken
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK.
(Meervoudige Kamer).
Zitting van Dinsdag 29 Maart.
Bekwaam bek') en voorzichtigheid moeten
hier samengaan.
De 28sto December van het vorige jaar was
voor den schoenhandelaar D. M- te Alkmaar geen
aangenamer* en voordeeligen dag.
Terugkomende van een zakenreis uit de rich
ting Sehermeer, reed hij met zijin fordwagen op
het kinderachtige en voor het hedendaagsch ver
keer absoluut onbruikbare vlotbruggetje, en had
toen het ongeluk een viertal menschen aan te
rijden. Een hunner, een koopman uit Alkmaar,
was zoo stevig geraakt, dat hij in bewusteloozen
toestand naar het ziekenhuis moest worden ver
voerd en het wel 13 weken duurde, eer hij' zijn
bezigheden weer kon hervatten. Voornamelijk met
betrekking tot deze aanrijding, stond de schoen-
handelaar naden terecht ter zake het toebrengen
van zwaar lichamelijk letsel door schuld.
De aangereden getuige diende nog; een civiele
actie inj groot f300, welke vordering echter niet
in het strafproces kon worden opgenomen, omdat
het toegestane maximum f 150 bedraagt- Het
stond echter den getuige vrij, zijin vordering bjj
den burgerlijken rechter in te dienen.
B overdachte heer M. toonde echter een brief,
waaruit moest blijken, dat de verzekering loze
schade met den gekwetsten reeds heeft geregeld.
De verdachte beweerde trouwens, zich niet
schuldig te beschouwen. Hij zou zelfs <eenige
minuten hebben gewacht eer hij de brug opreed.
Hij zag plotseling menschen voor zijn wagen en
remde met alle kracht, doch dit kon de aanrijding
niet voorkomen. Volgens genomen proeven zou
de voetrem eerst na 9 meter voortglijding hebben
gewerkt.
De officier achtte dan ook het te laste schuld-
misdrijf bewezen. Verzachtende omstandigheden
zijn evenwel, dat de verdachte gunstig bekend
staat en de geldelijke schade is vergoed.Daarom
wil het O.M. zich bepalen tot ©en eisch van f 200
boete of 100 dagen hechtenis. y
Geen prijzenswaardige daad.
Een arbeider uit Hensbroek, Klaas V., in 1899
te Egmond binnen geboren, staat terecht ter zake
handelingen, die het noodig maakte, dat de zaal
voor het publiek werd afgesloten. Tegen ver
dachte, die door mr. TI. P. M. Kraakman werd
verdedigd, vorderde de officier 2 maanden ge
vangen isstrat'.
Drie ridders van de fleséh.
In dén nacht van 6 op 7 November was de po
litie, die was aangewezen om voor de orde, rust
en veiligheid van het goede Modem blik te wa
ken, van :meeniug, dat zekere heer \V. A. Sw.
meer dan noodig onschadelijk moest worden ge
maakt, daar hij onder den. invloed van Bacchus,
de orde verstoorde door zijn luidruchtigheid en
vechtlust.
Genoemde heer S. werd dan ook door rijks- en
gemeentepolitie, drie man sterk, aangegrepen om
te worden opgeborgen in de comfortabele loea-
liteit die Medemblik voor onrustige burgers be
schikbaar- heeft.
Deze arrestatie ging echter met tamelijk veel
moeite gepaard, niet alleen omdat de aangehou
dene niet veel medewerking toonde, maar ook
omdat hij krachtdadig hulp kreeg van zijn broe
der Simon, en nog een andere nachtvogel, Joh.
P., die met vereende krachten probeerden te
politie haar prooi te ontrukken. Maar de drie
veldwachters waren ook niet bepaald van Deven
ter koek, en bleven meester van het terrein, ter
wijl niet verzuimd werd de heldendaden van Wil-
FEUILLETON
Nacht en Morgen
54)
Eerst was ik voornemens", vervolgde de heer
Walter, wien de verandering in de uitdrukking
van het gelaat van zijn compagnon niet ontgnviv
„om mijne dochter niets boven haar uitzet fe ge-
vpn, dat, zooals gij weet uit het goed in Yorks
hire en uit mijn hotel op Portland-place bestaat
Bij nader- inzien heb ik dat echter wat te karig
geoordeeld en besloten haar bovendien een huwe
lijksgeschenk te koopen, de echtgenoot© van den
graai' van .Haugthon volkomen waardig, een dia
manten collier namelijk, waarvan ik den aankoop
niet uit mijne gewone inkomsten kan bestrijden.
De heer Walter zweeg eenige oogienblikken.
„Dii is één punt," ging hij na bespeurd te hebben
dat het gelaat van zijn compagnon een weinig
ophelderde met meer moed voort. „Ik heb echter
nog een wensch. Ee Abdij, het eenige landgoed,
dar. ik thans in eigendom behoud, ligt wat ver
nit. den koers; én toch zou ik mij er niet. gaarne
van ontdoen, omdat mijn vader er zeer aan ge
hecht was. NuTs mij dezer dagen een uitmunten!
landgoed in Herforkshire voor den spotprijs van
vijftien duizend pond te koop aangeboden."
,.Ik vind uw wensch om dichter bij de hoofd
stad te wonen, zeer billijk," antwoordde ae jon
gere compagnon op drogen toon. „Houd mij echter
de opmerking ten goede, goed© mijnheer Walter,,
dat de vorige chefs zich steeds tot regel stelden
om niet dan in de hoogste noodzakelijkheid aan
het bankkapitaal te raken. Uw oude heer putte
zijn-jaarlijks ere diet van drie diiizehd pond niet
alleen nooit geheel uit, maar beschikte er in
I lem, broeder Simon en hun. beider vriend be-
hoorlijk te relateeren.
j Zulks met het aangename resultaat, dat tegen
de gebroeders Willem en Simon S,, ieder 14 da-
i gen gev. en tegen J. P. f25 boete of 25 dagjen
i hechtenis wera gevorderd.
I
Slecht geplaatste critieik.
De heer Willem S., die in de voorgaande zaak
als ©erste verdachte paradeerde, genoot de dubi
euze eer, dat de rechtbank zich nogmaals met
hem moest bezig houden. Hij had namelijk in
den Oudejaarsnacht, toen hij 'deel uitmaakte van
een gezelschap burengerucht verwekkend© zwier-
bolleu, een drietal surveilleerende veldwachters
eeu grof en gemeen scheldwoord toevoegde. Ter
zake dit ongepast optreden, werd tegen meneer
Willem f20 boete of 20 dagen hechtenis gevor
derd.
Eeu zwak zaakje.
Het slotnummer van dit schaarsche recht bank
repertoire was een caféhouder uit den Hel Ier,
de heer D. C., aan wien ten laste was gelegd,
verduistering van een vloeistofapparaat, om bier-
leidingen te reinigen. Door bemiddeling van den
reiziger Jansen had de neer C. een dergelijk appar
raat zich aangeschaft en zich contractueel ver
bonden ieder jaar f 40 huur te betalen, terwijl
echte rhet apparaat het eigendom bleef van den
vorkooper. De caféhouder, die geen afschrift van
het contracht had gekregen en in de meening ver
keerde dat het zijn eigendom was, had evenwel
dit apparaat aan een anderen caféhouder verkocht
voor f 25. Hij stond nu terecht wegens verduis
tering, doch de officier was van oordeel, dat
iemand, die gunstig bekend staat en f 2544 pen
sioen geniet, voor zulk een gering bedrag met
opzet geen oneerlijke handeling zal plegen ©n
vorderde mitsdien vrijspraak.
HET VERWORPEN VERDRAG.
De Duitsche-nationale „Deutsche Zcitu.ag"
w ijdt thans ook nog ©ein beschouwing am het
votum der Eerste Kamer inzake het Nederl.-
Belgisch Verdrag.
Het blad betreurt, dat Duitschland in dez
zo aangelegenheid een ^oo lijdelijke houding
heeft aangenomen; terwijl Frankrijk en Enge
land als garamdeeremde mogendheden van 1839
veelal actief in de strijd om het verdrag in Ne
derland hebben ingegrepen, heeft de derde ga-
randeerende mogendheid, Duitschland, ztch
volkomen passief gedragen, ofschoon het juist
de Duitsche belangen zijn, die de Nederland-
sche oppositie verdedigde.
Mei alle mogelijke problemen houden f)uit
sche politici zich in de pers bezig, het ook voor
West-Duitschland zoo hoogst belangrijke
vraagstuk van de regeling der Nederlandsch-
Belgische betrekkingen waagde echter geen
hunner ter sprake te brengen.
Het Ned^rlandsche bedrijfsleven, en in het
bijzonder de Nederlandsche scheepvaart en
handel, welker vitale belangen niet aan de kust
van den Atlantischein Oceaan e» van Het Ka-
naa' maar in het Duitsche achterland liggen,
hebben den strjjd alleen gevoerd en gewonnen-
Het blad spreekt tenslotte de verwachting
uit dat, als straks de quaestie opnieuwij aan de
orde komt, ook Duitschland zich wat meer zal
inleresseeren voor dit probleem, dat immers
voor een niet gering gedeelte een Duitsch
vraagstuk is.
Ware het verdrag aangenomen, dan zou de
Duitsche Rijnvaart en een deel der West-Duit -
sche kanaalscheepvaart volkomen on-der
Fransch-Belgischen invloed zijn gekomen.
(Hbl.)
Aan het kantoor der directe belastingen
(buitengemeenten) te Haarlem, is ontdekt, dat
verduistering is gepleegd. Door belastingbetalers
i in de buitengemeenten werd geld overgemaakt
I per postwissel. Een der ambtenaren nu hield ge-
1 regeld postwissels achter. Het. totaal verduisterd
bedrag wordt op f3000 a f4000 geschat.
MISHANDELING.
In ,,de Hoeve" onder Nieuwkuik heeft, naar
de ,,'sHert. Crt" meldt Maandagavond een
ernstige mishandeling plaats gehad.
I De 78-jarige A. v. d. Pol hoorde n.l. rumoer
nabij zijn huis, waarop hjj met een lamp in
j de hand naar buiten ging om t ezien, wat er
I gaande was.
Zoodra hy echter buiten was, kwam «en
persoon op hem af, sloeg hem de lamp uit de
1 hand en bracht daarop v. d. Pol met een groot
f mes een d japen steek in den rug toe. Ook de
zoon van v. d. P., die hierop naar buiten
j kwam, kreeg ernstige steken in de zijde, waar
bij waarschijnijkl de long geraakt is.
Beiden verkeeren in ernstigen toestand, of
schoon er volgens verklaring van den dokter
geen direct levensgevaar bestaat.
I Als verdacht van deze mishandeling is door
de marechaussee uit Heusden in hechtenis ge
nomen de 18-jarige WT. v. O., eveneens in de
Hoeve woonachtig. 1
i Hij blijft alle schuld ontkennen, hoewel hij
door v. d. Pol en zijn zoon als de dader aan-
gewezen werd. Ook werden alle jongelui ge-
hoord, die met verdachte op het middemach-
telijk uur in gezelschap waren. Geen van hen'
I kon of wilde de politie aanwijzingen geven.
I V'oorloopig is v. O. op vrije voeten gesteld.
Eenige dagen geladen maakten wij mai
ding van de arrestatie -j/an twee mannén en-
van de vrouw van een hunner ter zake ver
moeden van oplichting van een dame te Ami
sterdam voor een bedrag van f 22.000 Maan-
uag is ten huize van een der manin urn opnieuw"
een huiszoeking gedaan, met het resultaat, naar
„de Tel." meldt, dat een bedrag van f 5000
werd aangetroffen. Het resultaat daarvan was,
j dat ook de andere echtgenoote gearresteerd
werd, zoodat nu in totaal vier personen voor.
deze zaak in hechtenis genomen zijn.
de laatste jaren zelfs niet voör de helft over.
Gij begrijpt wel dat ik u in 't mipst) niet de, wet
wil voorschrijven; alleen het belang der firma
dringt mij...
„Mocht het halssnoer te duur uitvallen, viel
de heer Walter zijn compagnon in de. rede, „dan
zou ik natuurlijk van de vervulling van mijn
anderen wensch afzien. Maar latei) wij eerst mijn
erediet eens nagaan."
De heer Burham scihelde, en vroeg aan den
bediende dis binnenkwam, om de boeken, die
hij noodig had.
Nadat deze gebracht warén sloeg hij er een
open en zeidé, met -den vinger in het boek wij
zende: „Honderd negentig duizend achthonderd1
en veertig pond. Zooveel bedroeg uw aaédeel
op 31 Dec., en sedert, meen ik, is door u over
niets meer beschikt."
„Hoe is dat kapitaal belegd?" vroeg de heer
Walter.
Zijn compagnon sloeg een ander boek open en
las, de posten met den vinger volgende„Voor
vijl' en veertig duizend in geaonsolidoerden, voor
vijftien duizend pond in schatkist biljetten en voor'
tienduizend pond in spoorwegaandeelen. Het ove
rige is op hypotheek of tegen een gemiddelde
rente van vier peroent in dé wandeling.''
„Dan moesten wij, dunkt mij, de geconsolideer
de:! die thans hoog staan te gelde maken," zeide
de heer Walter, zijn compagnon uitvorscheni
aanziende.
Het gelaat van dezen betrok opnieuw. Hij
was bankier in zijn hart en kon het denkbeeld
eenér aanmerkelijke vermindering van het kapi
taal der firma moeilijk, verdragen.
„Zoudt pii over dit gansehe bedrag wensehen
te bescnikken?" vroeg hij, niet zonder eenige tre-
vreemding.
DE CHAOS IN CHINA.
Sir Austin Chamberlain deelde in hét Lager-
I huis mede, dat hij in staat was, de dezer dagen
I gedane medeieelingen ovor de incidenten te Nati-
i king aan te vullen met feiten, deels rechtstreeks
i door den Britschen gezaui ré Peking verkregen
I van de Amerikaansche en Japansehe vertegen
woordigers.
Het plunderen geschiedde door soldaten in uni
form. Dit feit werd onder eede bevestigd door
den Britschen oonsul generaal, den consul der V.
S. en tal van verantwoordelijke Britsche en Ame
rikaansche inwoners. De plunderaars hadden klei
ne groepen gevormd, aan wie fluitseinen werden
gegeven en nadat het schieten der oorlogsschepen
begon werden zij door trompetsignalen terugge
roepen.
Het Britsche consulaat generaal werd omsin
geld en er werden schildwachten geplaatst. On
geveer dertig soldaten brachten den vorigen nacht
in het huis van den vioe-oonsul door, dat destijds
leeg stond en hesehen de revolutionaire vlag toen
de plunderaars binnentrokken. Buitenlaudsehe
vrouwen, waaronder mevrouw Giles, dg vrouw van
den Britschen consul generaal werden terdege ge
fouilleerd en op ruwe wijze bferoofd van haar
kostbaarheden. Aan tal van vrouwen werden de
kleeren van het lijf getrokken en twee Amerikaan
sche vrouwen werden hog juist bijtijds voor een
poging tot geweldpleging behoed.
Katï de bank het niet Tijden?" hernam de heer
Walter.
Lijden O ja!" antwoordje de ander- Maar
men weet nooit wat er gebeuren kan. Lord Yas-
fjeld sprak mij verleden week van een belang
rijke hypotheek, ciie hij op zijn goederen in Lin-
colnsnire en Derbyshire wenschte te nemen."
„Misschien zal het dan beter zijn, als het tot
een te geide maken moet komen, de spoorweg
aandeelen of de schatkist bons, of desnoods bei
de ré' verkoopen zeide de heer Walter. „Aan
het landgoed denk ik niet meer: ik bepaal mij
bij hét halssieraad waarvoor ik mij de diaman
ten op dé juweelen-verkoop ing die morgen ge
houden zal worden, zelf hoop aan te schaffen.
Reken er. dus op. dat ik over een paar dagen over
belangrijke sommen beschikken zal.''
„Zeer goeu!" zeide de höer Burham met eeu
onderdrukten zucht. „Gij weet dat gij', binnen
dé grenzen van het contract óver uw kapitaal
beschikken kunt."
„Vaarwel, mijnheer Burham, ik blijf hpg eeni
ge dagen té Londen. Zal ik het genoegen eens
hébben u op Eortland-plaoe bij mij aan tafel t'e
zién
„Als gij, weder eens in de stad komt, mijnheer
Walter, voor ae eerstvolgender dagen ben ik mijn
woord' kwijt," antwoordde de jongere compagnon,
die duidelijk meende te bespeuren, dat Je ban
kier zijn vraag slechts beleefdheidshalve deed.
1 De heer Burham wilde den chef naar zijn
rijtuig' vergezellenmaar deze gedoogde dit niet,
en de compagnons namen dus aan den ingang
van het kabinet afscheid van elkander,
j Toen Henry Walter döor de spreekkamer naar
het voorhuis wilde gaan, werd hjj.een juffrouw
gewaar, die met Clement Austin in gesprek was
en'met den rug naar dé kantoordeur stond. Nait-
Deze feiten konden door beëedigde verklarin
gen worden vastgesteld.
De minister had vernomen, dat de buitenlanders
niet waren gemolesteerd door de Noordelijke troe
pen en ook niet door de inwoners, maar dat de
laatsten voortdurend vriendschappelijk gezind wa
ren en de buitenlanders hielpen ontsnappen. Het
j plunderen en de vernieling waren erger dan men
eerst besefte. De aanvallen op de buitenlanders
waren zorgvuldig georganiseerd. Het Britsche con-
sulaat generaal was in het bijzonder het doelwit.
De consul en de zijnen hadden alles verloren. Zij
worden onder bedreiging met geweren van hun
kostbaarheden beroofd, hun huizen werden ver
brand na geplunderd te zijn en de meubelen wer-
den voor brandhout gebruikt. De havenmeester
Hu oer werd gedood.
Ten aanzien van de behandeling, welke de Ame
rikanen te. Nanking ondervonden, bleek uit Je
berichten, dat na den moord op een Amerikaanse!)
zendeling en poging tot moord op tal van anderen
door nationalistische soldaten, de Chineesohe po-
I li tie den Ameri kaanschen consul waarschuwde
I dat hij en de zijnen zouden worden omgebracht
als zij niet wisten te ontkomen. ëZijm gezelschap,
bestaande uit een officier, elf matrozen, negen
burgers en twee kinderen, nam dientengevolge
de vlucht over het open veld, onder aanhoudend
j vuur, naar het Socony-huis op den heuvel van de
j Standard Oil Company boven de stadsmuren,
waar zich reeds Amerikanen en Britten bevonden
j Hoewel beroofd en herhaaldelijk bedreigd door
i nationalistische soldaten, slaagden de consul, ae
1 vice-consul en de bedrijfsleider der Standard Oil er'
twee uur lang in, de Chineezen buiten het huis te
houden. Tenslotte drongen deze binnen. Het aan
tal dergenen, die zich'irr het huis bevonden, zien
de trokken zij terug en begonnen in steeds toene-
menden getale op hen te schieten. Daarop wier
pen Britsche en Amerikaansche schepen granaten
dicht om het huis heen en was het gezelschap, i-n
staat over den muur te ontsnappen.
Nationalistische soldaten schoten opzettelijk
op den consul der V.S. werén de dat hij consul was
en met de bedoeling hem te dooden.
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
EEN MERKWAARDIG PROCES.
Te Weeneo is onder grooten toeloop een sensa
tioneel preces begonnen tegen een z.g. „inge
nieur, Ernil Marek, beschuldigd zich met een
bijl een stuk van zijn been te hebben afgekapt,
teneinde een groot bedrag van een verzekering
uitbetaald te krijgen.
Marek wiens verwonding sinds den dag, n.l.
17 Juni '25, toen deze ontstond, nog niet ge
nezen is, werd op een rolstoel de gerechtszaal
binnengereden, terwijl zijn vrouw Martha en haar
zuster Paula Lowenstein, op de beklaagdenbank
zitten. Marek, zoo schrijft de Weensche corres
pondent van de „Voss. Ztg." is pas 23 jaar oud;
zijn vrouw is 29. Zij beheerseht haar man blijk
haar geheel en al. Zij was gezelschapsdame bij
een ouden rentenier, van wien zij een legaat kreeg
waarna zij Marek huwde. Deze wae sen jaar op
de Techn. Hooge school geweest, waarna hij zich
-als ingenieur uitgaf en in het Burgenland als
zoodanig een betrekking wist té krijgen. Daar hij!
echter met zijn vrouw op grooten voet leefde,
en daardoor zeer in dp schulden geraakte, schijnt-
liij het wanhopige plan te hebben opgevat zich
in het bezit te stellen van nieuwe gelden door
een verzekeringsmaatschappij.
Hij sloot met den Anglo Danubian Lloyd. een
verzekering voor 100.000 dollar ingeval hij liet
leven verloor, 400.000 dollar bij levenslange inva-
vvelijks had hij hare stem vernomen, of hij trad
achteruit en keerde naar het kabinet van zijn
compagnon terug, waarin hij den voet nog niet
gezet had toen Clement hem achterop kwam, en
tot hem sprak:
„Mijnheer Walter! er is een juffrouw in het zij-
zijvertrek die u wenscht te spreken."
„Wat heeft zij mijl te zeggen?" vroeg de ban
kier op gemelijken toon.
„Ik weet het niet, mijnheer," antwoordde Cle
ment aarzelend.
„Gij weet dan 'toch hoe zij heet?"
„Zij heetMathilda Wilmot."
„Mathilda Wilmot," herhaalde do bankier, het
hoofd schuddende. „Zeg aan Mathilda Wilmot,
dat ik haar vervolgingen moede ben en haar nu,
evenmin als vroeger te woord' wil "staan. Wat
drijft dit meisje 'toch? .Verkeert zij in behoeftig©
omstandig heden Waarorh nam 'zij Jan dé hulp
niet aan, die ik haar reeds verscheidene malen
heb aangeboden
„Zij verkeert niet in behoeftige omstandig
heden..." zei Clement; „bovendien bezit zij vrien
den, die haér zouden helpen, als zij zich in nood
bevond."
„Zoo gij ook een vriend van haar zijd," ging'
Henry Walter op zachter toon voort, „geef -haar
-dan een bewijs van uwe vriendschap,door haar
te beduiden, dat zij in mij' insgelijks een' oprecht:
vriend bezit, die 'genegen is haar in alles van
dienst te zijn maar haar onmogelijk te woord
kan staan. Mathilda Wilmot en hare vrienden
moesten begrijpen, dat mijn zenuwgestel door het
jammerlijk uiteinde van haar vader zóóveel ge
leden heeft, dat een ontmoeting met haar de
noodlottigs te gevolgen voor mij na zich zou sle
pen. Tracht haar te overtuigen, dat dit en niets
anders de reden is, waarom ik haar niet zien wil.
Vaarwel mijnheer!"
(Wordt vervolgd).
