MEVROUW, CORNBLISSEN. „Is die mevrouw Co melissen waar je mee om gaat, ^vooruitstrevend of conservatief?" Vader: „Hoe lang denk je dat ik je nu nog „Weet ik niet, vent. Ze draagt een hoed van TI JDGENÖOTEN. langer zal onderhouden?" verleden jaar. rijdt een auto van dit jaar, en' Mejuffrouw Kraai, zingt volle zalen leeg bij Zoon: ..Niet zoo pessimistisch vader. U ziet leeft op haar inkomen van het komendb jaar." wteldladigheidsvoorstellingen. er heusc'n nog best uit voor uw jaren Kinderrubriek. BRUILOFTSTRANEN. .,'tWas een reuzenbruiloft buurvrouw, zoo plechtig, mensch, ze huilden allemaal." „Waarom huilden ze, buurvrouw?" „Die zelf getrouwd waren, begonnen, en de anderen Jeeën vanzelf mee." „O! mammie, zoo vreeselijk, ik heb nog even met mijn glazen knikkers gespeeld...." „Dat's toch niet zóó erg, ojngen?" „Jawel mammie, want ik had pa z'n glazen oog er bij genomen, en dat kan ik nergens terug) vinden." nr Een meüw soort revolver, dat de heeren ban dieten in Amerika, waar roof, diefstal en moord schering en inslag zijn, zich hebben aangeschaft. Zooals men ziét, wordt bijna het gehecle wapen gemakkelijk in de hand geborgen, terwijl de loop tusschen do vingers uitsteekt en het wapen door een drukje met de muis va,n de hand wordt afge schoten. Hierboven zijn afgebeeld- de Elngelsche schil deres, de Markiezin van Queensbury, die in een hotel in New-York een atelier heeft ingericht, en haar model, den veelbesproken Charlie Chaplin. De komiek schijnt onder den druk der omstandig heden tamelijk grijs geworden fc zijn. Een klein en slechts zeer slank gebouwd heer werd de vorige week aangevallen door acht zware, sterke kerels, die hem wilden, berooven. Doordat hij volkomen doorkneed w'as in de kunstgrepen van het jiu-jitsu, wist hij ecihter alle acht aan vallers met gemak te overmeesteren. Men zegt, dat het een buitengewoon interessant gezicht moet zijn, als deze man op een regenach- t-igen dag een plaatsje wil hebben in een over volle tram! Ëenigen tija geleden, werd iemand in een bios coop beroofa van zijn horloge, zijln beurs en zijn portefeuille met 2Ö0 gulden. Het schijnt, dat die Amerikaansche misdadi- gers-films een buitengewoon snelle uitwerking BOB EN MOP IN DROOMLAND. Da kinaeren waren verrukt. Zij wenschten Me vrouw Clown en de kleintjes goedendag en volg den meneer Clown de stad in. Het ging er op de kermis vroolijk toe. Er was een reus, een vree selijk dikke dame en een slangenbezweerdereen draaimolen, werptenten, bootscbommels en al de andere vermakelijkheden, welke men gewoonlijk) op een kermis vindt. „Leuk, hè zei Bob, toen hij ringen moc-ht werpen in een tent, terwijl me neer Clown iedereen deed lachten om zijn dolle sprongen en kluchten. „Mogen wij) nu in den draaimolen vroeg Mop. Meneer Clown betaalde drie ^rn a (f worstjes en toen klommen zij op drie prachtige galoppeerende paardende muziek be gon en de molen ging aan bet draaien tot .g'root vermaak van de beide kinderen. Om en om ging het en sn lier en sneller. „O, Mop," rie pBob plot seling, „caar gaat mijn droom!" (Wordt vervolgd). HoGl-Diredteur„Ik zie, dat je de mooiste ka- Er sprekende film naar men zegt is mors aan dien meneer X. gegeven hebt. Weet je wel zeker, dat hij goed is voor het geld?" Klerk: „O zeker, mijnheer. Hij is ontzaglijk rijk." Directeur: „Hoe weet je dat?" Klerk: „Omdat hij heel oud en leelijik is en zijn vrouw heel jong en heel knap." die sprekenjle film in optima forma nog slechts een kwestit van maanden gemaakt van eep dichteres, die gedeelten van haar eigen poëzie voordraagt Wij gekloven niet, dat de Volkenbond iets in. deze aangelegenheid zal kunnen doen. In een hoenderpark in Milton werden dezer dagen 8000 Vieren door brand veihvtoest. Bén onzer (tennissen merkte op, toen hij dit las., diat hij een lieukenmeid heeft op het oogenblik, I die gemakkelijk in staat zal zijii dat record te slaan tenminste als ze lang genoeg blijft. „Zeg, hoe zit het nu? Je hadt me beloofd, dat je het gras voor me zoudt knippen, in ruil voor een middagmaal!" zei de huisvrouw tot den bede laar. „Ein nu doe je het niet." „Ik zou het wel willen doen, mevrouw, ant woordde de man, „maar ik wil U eens een les gevenVertrouw nooit op het woord van iemand, dien u heelemaal niet kent!" Hij: „Ween niet liefste." Zij: „Het kan je immers toch niet schelen, of ik ween." Hij: „O, jawel! Ik ben bang dat m'n pull-over krimpen zal van je tranen." Bokser, (die zijn tegenstander van den vorigen avond bij den kapper ziet zitten): „Hè, als we nou eris in den ring waren!" HET GENIE. „Zou je niet hier komme staan Dirk, dan ken je beter op de muziek kijke." „Muziek? lk heb niks te make met jouw muziek, is speul van hoore zegge." Jatitje (opgewonden): „O, moeder, vader heeft den inbreker gevonden!" De zeer bekende heer H. G. Wjells, zeide, dat hij steeds geaarzeld had Parijis te bezoeken, om- j dat hij zoo slecht Fransch sprak. Nu is het- een feit, dat eèn conversatie gfèneigd j is spoed'g te verflauwen, als men met succes j gevraagd heeft „waar is die pen van zijn tante?"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1927 | | pagina 6