Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier!
Dinsdag 19 April 1927
86e Jaargang
VRIENDELIJKHEID TUSSCHEN BUREN
De Bazaar
SPROOKJESPUPPING
NO. 46 IMTERC.TELEPHOOH 92
NIEUWE
LAEERIJKER COURANT
Deze courant verschijnt
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag
Abonnementsprij s
per 3 maanden f 1.15. -^-
Redact.-Uitg. J. H. KEIZER. - Bureel Noordscharwniidf» I t?,00te lctters naar plaatsmimte
U,CCI Iiuurustliarwouae f Brieven rechtstreeks aan den Uitgever
Na het bekend worden van de baldadige stre
ken in het Zuiden van Limburg, uitgehaald door
een groep onbekende personen, is er toch eenige
wrevel en ongeiustheid in ons land te bespeuren.
Natuurlijk kunnen we het aanplakken van de ma
nifesten gevoegelijk als kwajongenswerk kwalifi-
peeren, maar het onaangename er van is toch, dat
men voelt hoe er toch nog altijd mensclien zijn,
die er een genoegen in scheppen oneenigheid te
koeken.
Gaat het nu tusschen twee buren in de stad of
dn h et dorp, dan kan het al erg zijn, maar wanneer
twee landen er aan me pas moeten komen, dan
wordt het toch spoedig bedenkelijk. De menschen,
die er zich toe leenen vijandige handelingen tegen
over een vreemd land t e verrichten, weten jammer
genoeg meestal niet wat zij doen, maar de regee-
Tingen staan voor de gevolgen.
En nu willen wij ons niet blind staren op het
kinderachtige gedoe in de buurt van Maastricht,
.maar letten ook eens op de pers in het naburige
land. Het moet toch een ieder opvallen hoe braaf
men daar doende is, de publieke meening hoe lan
ger hoe meer tegen ons land op te zetten. Op de
onbenulligste gronden toont men eiken avond op
nieuw aan hoe Nederland er op uit is de Belgen
/te benadeelen en telkens bespeurt men weer nieu
we gevallen, waaruit duidelijk blijkt, hoe Nederlan
ders de Belgenhaten.
Er is blijkbaar niets aan te doen en< of onze
pers nu al op de bres staat voor onze belangen
en tegelijkertijd België toeroept dat wij heusch
niet ongeneigd zijn in vriendschap met zijn bevol
king te blijven leven: niets helpt. Wij zoeken Bel
gië te benadeelen en om de Belgische bevolking
daarvan te overtuigen, schromen de bladen niet
'de grofste leugens te debiteeren.
Waarheen dit gedrijf leiden moet, beseffen de
onruststokers zelf niet eens. Of het moet zijn, dat
zij in hun blinde ijverzucht van wapengeweld droos
men, zooals onlangs aan een diner door een spre
ker werd gezegd. Maar dat dit fabeltje werkelijk
heid wordt is niet aan te nemen.
Wij h ebben de rotsvaste overtuiging, dat de Bel
gen op het oogenblik niet anders doen, dan hun
eigen belangen verwaarloozën of nog erger
.te schaden. Het is onmogelijk, dat indien men
nog een poosje op den t hans ingeslagen weg voort
gaat Holland in staat zal zijn zelfs de geringste
sympathie voor hen te gevoelen. De haat, welke
men zaait, zal zijn uitwerking niet missen. Is het
de kwaadzoekers er voorloopig slechts om te doen
in eigen land wrok te voeden, zeer spoedig zal
blijken, dat ook over hun grenzen het zaad wor
tel schieten zal en natuurlijk zullen de vruchten
'daarvan allertreurigst zijn.
FEUILLETON
Nacht en Morgen
62)
Arthur wilde zich weer losrukken, maar op
dit oogenblik begon de bel te luidem.
„Nu hebt gij mij zoo lang opgehouden Idat
het te laat is," riep hij op gemelijken toon.
„Ik vind het niet minder onaangenaam dan
gij, om weg te gaan, zonder Herristone ge
sproken te hebben," zeide de bankier, „maar
voor mijn gezondheid is het beter, dat wij
elkander niet zien. Doe hem' mijn hartelijke
groeten en zeg hem, dat het slecht mjet mij
gesteld is. Vaarwel Lovell. Laat mij, spoedig)
iets van u en van Herristone hooretn."
Zij drukten elkander de hand, terwijl de
trein wegreed. Eenige oogenblikken later stak
de heer Walter zijn hoofd halverwege uit het
portier en zag Arthur Lovell met zijn vaden
en een zwaarlijvig man met grijs haar die nie
mand anders was dan lord Herristone kcxn zijn,;
op de stoep van het goederenkantoor staan.
Henry Walter stak het hoofd niet verder uit
het portier en wierp zijn vrienden geen groet,
met de hand toe, maar viel, bleek en afgejnati'
in een hoek van het rijtuig neer.
Arthur Lovell zeide tot lord Herristone.
toen hü het hoofd van den bankier bespeur-,'
de; „Daar is de heer Walter!" Hij kijkt uit
het portier!" Maar lord Herristone was een
weinig bijziende en had zijn lorgnet zoo spoe-'
dig niet bij de hand, zoodat hij tot zijn leed-,
wezen zijn oude vriend niet kon herkemlnejn.
„Helaas," sprak Arthur bij zich zeiven, ter-,
wijl hij met zijn gezelschap naar Shorncliffe;
reed, „het was niet anders dan zijn menschen^
Heumoet toch voor hen te begrijpen zijn, dat
de Hollanders en nu bedoelen wij de openbare
meening in Holland zich ten zeerste in hun na-
tieei zullen gaan uiten. Bij het volk zetten zij
kwaad bloed en al schreeuwt men nuin België
„Hoera" omdat de belhamels in Zuid Limburg hun
werk zonder hinder hebben kunnen verrichten,
'daarmee is voor hen nog niet bewezen, dat wij
met hun daden instemmen. De vriendschappelijke
gevoelens over en weer zullen door hun gedach-
te'oos optreden verminderen.
Het is alleen te hopen, dat de regeeringen van
beide landen zich er niet door zullen laten beïn
vloeden en daarop hebben wij gelukkig nog een
goed vertrouwen.
Plaatselijk Nieuws
te Noordscharwoude
Zaterdag begonnen thans alweer de laatste
dag de dag van koopjes halen zooals de
omroeper hedenmorgen per bekkenslag bekend
maakte. Sluiting hedennacht 2 uur.
Had Vrijdag de officieele opening plaats voor
de Commissieleden en het Bazaarpersoneel, (het
verslag daarvan vindt men in ons blad van Zater
dag 1.1.) Zaterdagmiddag 3 uur werd de Bazaar
opengesteld voor bezoekers en vooral „koopers."
Het mooie weer was' in deze voor „onze Bazaar"
wel de beste koopman, want velen deden den gang
naar het gebouw „Het Bonte Paard" waar de
Fancy-Fair werd gehouden.
En met groot genoegen konden de dames-ver
koopsters reeds vele ,,verkocht"-papiertjes aan de
verschillende goederen hechten.
Niet minder werd er van de diverse attracties ge
profiteerd men kon het niet latei) hier en daar
een dubbeltje te laten tot steun van
het goede doel, waarvoor deze Bazaar was inge
richt.
De vroolijke gekleurde lichtjes lieten hun licht
schijnen en het was dan ook de Theetuin die er
als een intiem plekje uitzag.
De Zondag was niet minder ja veel drukker
zoo zelfs, dat hoofdco/aiité en commissieleden
.elkander glunderend konden aanzien en toevoe
gen: .het gaat goed." Deze woorden domineerden
den geheelen dag en avond en dés nachts om
2 uur toen „de zaak" gesloten werd, en afre
kening had plaats gehad maar dat hoort
rnen later. Weer veel verkocht.
Den iooosten bezoeker van dezen dag werd
iets aangeboden.
Maandag: 2e Paaschdag. Velen gaan op d©
fiets, profiteeren van het mooie weer en naar
.iliiiaJJffcl*!
de bollenvelden.
En toch. Over dezen dag mag ook allerminst ge
klaagd worden. Wat er van dezen dag gezegd
moe; worden, zal later worden gezegd.
Wc! kunnen wij mededeelen dat verschillende
stukken door de verlotingscommissie werden toe-
Igewezen. 1
Wat liet aantal bezoekers betreft, gedurende
de afgeloopen drie dagen, wij gelooven hierme
de niet vooruit te loopen op meer officieele gege
vens. wanneer wij iets mededeelen dit aantal
is reeds ver boven de 4000.
En thans de dag van „koopjes halen." Profi-
teeit van deze zeldzame aanbieding! Prijzen
beneden iedere Bazaar-concurrentie
fep w mww f m m ra spi
VEREEN. TER BEVORDERING VAN HEiT
VAKONDERWIJS IN WEST-FRIESLAND.
UITSLAG BEKRONINGEN, toegekend op
dé Tentoonstelling van het Teekenwerk,
Proefwerk en het werk van de Hout- en
Marmercursus t^ Medemblik in het Gym
nastiekgebouW ojf 16, 17 en 18 yApril.
Voor de Teekenvakken: A. Metselaar, afI. tee-
kenschool Langendijk.
Voor de TeekenvakkenSmeden: P. Nieman,
afd. Teekenschool, Langendijk.
Alle vakken:
le kl. Lijn teekenen: 3e prijis P. W. Gulik, afd.
Langendijk, 6e pr. P. Kasten, afd. Langendijk.'
le kl. handteekenenSchilders: 2e prijs G. J.
Geus, afd. Langendijk.
Vakteekenen Timmerlieden: 2e kl.: 2e prijs
J. Kout, afdeeling Langendijk.
Hand en Vormteekenen Timmerlieden: 2e kl.
le prijs J. Kout 4e prijs G. Klaver, afd'. Langen
dijk.
Vakteekenen Metselaars: 2e kl.: le prijs M.
Kuilman; 5e kl.: 2e prijs A. Metselaar, afdteeling
Langendijk.
Hand- en vormteekenen 4e kl.2e prijs W.
Dekker, afd. Langendijk.
5e klas: 2e prijs A. Metselaar, afd. Langendijk.
Vakteekenen Smeden: 5e klas: le prijs P. Nie
man, afd. Langendijk.
Hand en vormteekenen smeden: 4e klas: le
prijs j. Mulder, afd. Langendijk.
Lijnteekenen2e klas le prijls G. Kramer, afd.
Langendijk.
Vakteekenen: 3e kl. le pr. J. Huigen, 2e prijs
N. B. Zijp, afcr. Langendijk.
ZUIDSCHARWOUDE.
Voor het betrekken van kunstmest op crediet
van te leveren tuinbouwproducten hebben alhier,
zijn we goed ingelicht, 10 personen gebruik ge
maakt.
schuwheid, niets anders dan 't gebeurde te
Winchester, dat hem zelfs den wensch deed'
onderdrukken om een der beste vrienden', dia
hij in Indië bezat, te ontmoeten! Ware ik
slechts zoo wij,s geweest om terstond met lord'
Herristone naar het rijtuig te gaan. Maar wie
had kunnen denken, dat de heer Walter wei
geren zou mij; te volgen!"
HOOFDSTUK XXX.
IN DEN „ZWARTEN PRINS."
Henry Walter bleef met zijp hoofd op ide
borst: en met gesloten oogen in den hoek va»
het rijtuig zitten. Hij sliep wel niet, maar wa9
in gedachten verdiept. Waarschijnlijk peinsde
hij over de redenen die hem bewogen om Ent
geland te verlaten, en over 't geen hij na,
zijne aankomst in Frankrijk dom zou; maar
wat het ook wezen mocht, aangenaam was de
aard zijner overdenkingen zeker niet, want hij
zag er zeer somber en bleek uit, legde geeni
de minste neiging aan den dag om met de.
beide heeren, die te Rugby tegenover hem
plaats hadden genomen, een gesprek aan te J
knooptenhoe veel moeite deze van hunnen'
kant daartoe ook mochten aanwenden.
De trein was omstreeks tien minuten vanj
Ranbury vertrokken, toen de reizigers eens-'
klaps een vermindering in zijn gang bespeur- i
kien en de locomotief, ten gevolge eener ster- j
ke uitlating van stoom, hevig hoorden fluiten, j
terwijl zij tevens een luid van alle kanten aan-, j
geheven geschreeuw1 meenden te onderschei- j
den. Zij, He op dat oogenblik het hoofd naar I
buiten staken, om te zien wat er gaande was/
verstijfden van schrik, toen zij in ie duister-)
nis de lantaarns en het vuur van de andere
locomotief gewaar werden, die in volle vaart
de hunne tegemoet snelde en die reeds tot op
vijftien of twintig el genaderd was. Ook voor,
den onverschrokkenste was het reeds te laat
om aan ontkomen te denken: op hetzelfde!
oogenblik toch, waarop de reizigers het ge
vaar ontdekten, had de noodlottige botsing
plaats die niet geweldiger had kunnen zijn.
Het geraas der stoombuis hield thans op, om
vervangen te worden door het oorverdoove.nd
gekraak der elkander verpletterende locomo
tieven en rijtuigen, gepaard met het angstge-
schrei van honderden menschen en het gekermj
van een aantal personen, die min of meer be-*
langrijke kwetsuren' hadden bekomen.
De trein, welks onvoorziene komst het on
heil veroorzaakt had, was een tusschentijds va»
Oxford vertrokken goederentrein, die Bambury-
vóór het vertrek van den van Birmingham ko
menden trein had moeten bereiken, maar wiens-
conducteur zich in den tijd vergist had, ter-I
wijl een bocht in de spoorwegbaan en een
samenloop van verdere noodlottige omstandig
heden den machinist van den personentrein-
de nadering van den andere eerst hadden Idoejn
bespeuren, toen het te laat was.
Het geheel leverde een jammerlijk schouw
spel op: een acht- of vijftien rijtuigen lagen;
verbrijzeld en gedeeltelijk bedolven onder del
gloeiende en rookende kolen uit de vuren dei-
locomotieven. Men telde vijf of zes dooden.
benevens een dozijn zwaar en een dertigtal-
lichter gekwetsten. Groot was de onsteltenis
en ontzettend de verwarring bij het vervoer,
der dooden en gewonden naar Bambury en,
het uit den weg ruimen der verbrijzelde wa
gens.
Onder de zwaargekwetsten behoorde Hien-
1^ Walter. Zijn rechterbeen was gebroken, en1
7MD8CHAKW01TDE.
Naar we vernemen, heeft dé heer Jb. Korver
bedankl als Secretaris van de Oudercommissie.
SPORT EN WEDSTRIJDEN
D.T.S. 1—W.F.G-Combinatie 3—3.
Zondag, len Paaschdag, «peelde D.T.S. 1 een
vriendlschappelijken wedstrijd tegen een zeer ster
ke combinatie van de bekende Wormerveprschje
Voetbalvereeniging W.F.C. 't Geheel was een aar
dige partij. Althans voor de rust, toen D., ge
steund: door zon eu wind, haai- beste spel ont
plooide en beide ploegen vrijivel tegten elkaar
opwogen. Technisch stond het spel der gasten
op een hooger peil dan dat van D.TH. Reeds
direct na den aftrap stormen de bezoekers op
die D.-veste aan. De bal verhuist echter naar
die D.-voorhoede, die vlug ten aanval trekt, eenig
gegoochel met. het leder en Kos geeft D. de lei
ding. De strijd is zeer aantrekkelijk. De D, rechts
buiten onderneemt een rush, passeert de verdedi
ging en met een mooi schot laat hij den "W.-keeper
visschen. De gasten doen hardnekkige pogingten
om den achterstand in te loopen. De verdediging
der withemden is echter in prachtigen vorm en
bezweert- ieder gevaar. Plots weer een snelle D.-
aanval, eenig gezig-zag en onhoudbaar laat de
midvoor voor de derde maal het W.-net trillen,
waarmede tevens de rust ingaat. Na hervatting-
zijn de bezoekers verre sterker, aanval op aanval
wordt opgezet, voorloopig zonder succes. Na eeni-
gen tijd zien zij' hun werken met een doelpunt
beloond. Direct daarop verkleinen zij, na een
schermutseling, den achterstand. Heftig werken
zij nu voor den gelijkmaker, en werkelijk, even
later brengt de W.midvoor met een hard schot
de partijen op gelijken voet, Verdere doelpunten
blijven uit, en komt het einde van dezen vlug
gespeelden wedstrijd met gelijk spel.
hij had aan het hoofd een kwetsuur beko
men, die veel bloedverlies veroorzaakte em hemj
bet bewustzijn had do-en verliezen ofschoon,
zij niet doodelijk was. Deze wonde was op
het tooneei der ramp zelf door een der ijlings
toegesnelde geneeshêeren uit Banbury verbon
den, die van dat oogenblik af den lij,der, zonden
te weten wie hij was, onder zijn hoede had)
genomen en hem terwijl 'de overige gekwetsten
naar het gasthuis werden ve.rvoerd, naar „den,
Zwarten Prins" een der in de nabijheid zijner,
woning gelegen hotel, had laten brengen, tan-,
einde des te gemakkelijker zijn zorg aan hem
te kunnen wijden.
Terstond wendde de heer Daphney dus.
heette de geneesheer bijgestaan door een
zijner kweekelingen, pogingen aan om deai
lijder tot zich zeiven te brengen, waarin hij
na verloop van -een half uur ook slaagde. De
bankier scheen niet minder verbaasd torn hij
in „den Zwarten Prins" de oogen opsloeg,
dan toen hij1 vijf maanden vroeger in Laura's
bijzijn op Portlanid-place bij kennis kwam. Hij
zag de beide geneeshoeren, den eigenaar van,
het hotel en den oppasser, die hem omring
den, beurtelings met angstige en verwonderde
blikken aan, en scheen hoegenaamd geen denk-,
beeld t? hebben van de plaats, waar hij; zich
bevond; want aanvankelijk was hij onbewust
van 't geen er met hem was voorgevallen. Ein
delijk herinnerde hij zich zijn vertrek van de:
Abdy en zijn spoorwegreis tot Banbury en-
nu begreep hij;, dat hem in den trein een onge
luk moest overkomen zijn.
,Waar ben ik?? Wie zijt gij? vroeg hij met
een zwakke stem aan de geneesheeren, dia
het stilzwegen bewaarden om hem tijd te geven-
tot het verzamelen zijner gedachten.
(Wprdt vervolgd.I)
