Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
Donderdag 28 Juli 1927
36e Jaargang
Buitenlandsch Overzicht
UIT DEN OMTREK.
Plaatselijk Nieuws
NO. 88 IBTERC.TELEPHOOa 92
NIEUWE i
LANODIJKER IM R A M
Deze courant verschijnt
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.15.
Bedact.-üitg. J. H. HEI1EB. - Bureel üoordscliarwoude
Groote letters naar plaatsruimte
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever
Nadruk verboden.
Het heeft er een tijdlang naar uitgezien, of
we goied op wég waren naar een zekerder vrede)
in Europa en in de wereld. De Washingtonsche
conferentie had het dreigend gevaar van den
Stillen Oceaan vrijwel terzijde gesteld en de
Amerikaansch-Japansche tegenstelling tot ge
ringer en minder ernstige proporties terugge
bracht. Het communistische Rusland en de ka
pitalistische staten begonnen langzaam een el
kaar te wennen en de Sowjet-Unie begon de
allures aan te nemen van ,een ordentelijkefn
Staat. En de politiek van Locarno scheen in
!de naaste toekomst de eeuwenlange vijandschap
tusschen Duitschland en Frankrijk zoo al niet
geheel op te heffen, dan toch haar gevaarlijk
activiteit te zullen ontnemen en daarmee voor
Europa ide gelukkigste resultaten te beloven.
En wapneer Mussolini er niet geweest was
met zijjn aanmatigend fascisme en de Balkan
niet den hemel in Europa's Zuid-Oosten wat
donker was blijjven kleuren, hadden we ons,
de Chinieesche vechtgeneraals ten spijit, kunnen
voorstellen, dat het paradijs van den eeuwigen
vrede voor ons stond geopend te warden.
Mussolini is er nog altijd, de Chineesche ge
neraals vechten nog evenals vroeger en de
dood van koning Ferdinand van Roemenie
heeft ons nog pas een de steeds openstaande
mogelijkheid van Balkan-verwikkelingen herin
nerd. Maar daar is nog de maritieme confe
rentie van Gienève de breuk tusschen Engëland
en Rusland en de Duitsch-Bielgische polemiek
over de schuldenkwestie en over Duitschland's
bewapening. En, als de Duitsche dichter het
zegt: ,,van het - gedroomde paradijs is ieder
spoor verdwenen." Wij zijn ons weer bewust
van den precairen toestand, waarin de vrede
van Europa en van Ide wereld verkeeren en
houden ons hart vaat over de naaste toekomst.
De Geneefsche conferentie was een vredes
conferentie, immers een ontwapeningsconferen
tie. Maar van de ontwapening, van de beper
king der bewapening der zee, die zij meer spe
ciaal bedoelde, heeft ze niet veel terecht ge
bracht. En haar eiemig tastbaar resultaat lijjkt
voorloopig, de nieuwe toenadering tusschen En-
geiand en Japan, de. toespitsing van de Ja
pansch-Amerikaansche tegenstelling en het op
nieuw acuut worden van de bedreiging van
den Stillen Oceaan. Er is nog een kleine kans,
dat Japan de gevolgen van de politiek, die te
Genève tot een nieuwe toenadering tot Enge
land en een verwijdering van Amerika voer
de, niet zal durven riskeeran.
De mogelijkheid van een conflict met de
Vereenigde Staten beteekient voor Japan een
FEUILLETON
Nacht en Morgen
104)
„Reeds spoedig na Carter's bezoek vond
men in Ide dagbladen een verhaal van Idien
vlucht van den gewaanden Henry Walter en
de aanleidende oorzaak daartoe. Het geval
baarde groot opzien en trof vooral den heer
Burham en allen, Üie tot het bankiershuis in
betrekking stonden. Mijn gewezen patroon be
gaf zich onverwijld naar Richmond-Castle om
den graaf en de gravin op het vreeselijke
nieuws voor te bereiden. Hij was echter reeds
voorgekomen door Carter, die van Clapham
regelrecht naar Richmopd-Castle, hun land
goed in Yorknhire, was gereisd. Zijn mede-
deeling had Laura in den smartelijken rouw
gedompeld, over het verlies van haren vader
op zulk een gruwzame wijze van het leven be
roofd, door den onverlaat, die zich voor hem
had uitgegeven.
Niet dan met het diepste afgrijzen kon zij
er aan -denken, dat zij| zoolang met den snood
aard in betrekking had gestaan. I
Thans,, zeide zij tot den heer Burham, kon
zij zich duiztend omstandigheden verklaren, die
haar eerst raadselachtig waren voorgekomen;
maar niets griefde haar zoozeer als het denk
beeld van al het mogelijjke te hebben gedaan
om den booswicht, die haar diensten afschuw
verdiende, de teaderste liefde te bewijizen. Die
herinnering van het stuitend bedrog, waarvan
zij het slachtoffer was geweest, en van den
onnatuurlijken toestand, waarin zij acht of ne
gen maanden lang doorgebracht had, maakte
haar schier waanzinnig.
„Op zekeren avopd hoorden wij omstreeks
voortdurend dreigend gevaar. En de Japansche
politici kunnen voor den ernst van een der-
gelijken toestand niet blind zijn. Amerika blijf)
de groote en aangroeiende macht in den Stil
len Oceaan. En zelfs Engeland's vriendschap
kan Japan's belangen tegen de gevolgen van
oen fel Amerikaansch-Japansch antagonisme
niet voldoende verzekeren. Maar het is boven
dien de vraag of Engeland dergelijke conse
quenties uit het jongste politieke spel van Ge
nève zal willen trekken. En dit schept een
nog grootere kans voor het voorkomen van de
nieuwe constellaties, die uit de Geneefsche con
ferentie dreigt. Bridgeman moge het min of
meer toegelegd hebben de Amerikanen te Ge
nève te brusqueeren, het is wel waarschijnlijk,
dat de Engelsche regeering de gevolgen van
dit bravoure-stukje niet geheel voor hare re
kening zal willen nemlen e nmet de voldoening
Amerika in eien impasse gebracht te hebben,
zich tevreden zal stellen.
Dpet zij' dit niet en blijft ze de overeen
komst die Japan en Engeland over den krui-
seraanbouw getroffen hebben, als een onveran
derlijk Japansch-Engelsch voorstel handhaven
dan is er alle kans, dat Amerika, de publieke
opinie ter wereld trotseerende, zich van de con
ferentie terugtrekt -en daarmee feitelijk de breuk
met Engeland en Japan onvermijdelijk maakt.
Maar de gevolgen daarvan kunnen ook voor
Engeland te ernstig worden. Amerika is de
groote politieke en oeconomische macht van
het oogenblik -en Engeland's schuldeischer voor
muliarden. Dat zal ook Engeland voorzichtig
maken *n naar een anderen uitweg uit de con
ferentie -doen zoeken. Maar welke zij ook vindt,
zij kan niet meer verhoeden, dat het eenig re
sultaat Ider Geneefsche maritieme conferentie
zal zijn een verscherping der tegenstellingen
in den Stillen Oceaan en een herleving van
Amerikaansch-.Japansch antagonisme, wat een
nieuwe activiteit van het gevaar van den Stil
len Oceaan beteekent.
Het is niet het eenige gevaar dat dreigt.
Het opnieuw optreden van Poincaré als
Frarisch minister-president had al onmiddellijk
beduchtheid voor een verkoeling in de Fransch-
Duitsche betrekkingen en een terugkeer op
den weg naar Locarno doen ontstaan. En deze
vrees heeft zich maar al te spoedig bewaar
heid.
Pcincaré's uitlatingen hebben duidelijk ge
noeg bewezen, dat hij) nog niets van de oude
onverzoenlijkheid vergeten heeft. En de hou
djng der Belgische regeering, die hierin slechts
een spreekbuis der Fransche is, heeft getoond,
welken invloed daarvan op de houding van het
Fransch-Belgisch blok tegenover Duitschland
is uitgegaan. Frankrijjk denkt er blijkbaar niet
meer aan, Duitschland tegemoet te komiem, maai
(Poogt naar het Poincarisme terug te keeren.
I Een der eerste bedoelingen van dit Poin-
rarisme was de handhaving van de bezetting
van het Rijjnland, en het is duidelijk dat de
uitlatingen der Belgische regeering over
Duitschland's bewapening geen ander doel heb
ben, dan deze handhaving mogelijk te maken
De Duitsche vestingen aan de Oostgrens blij'
j ken geslecht. Nu moet er een andere reden
j gezocht worden voor het handhaven der bezet
ting. België's regeering heeft die bij de hand
I gehad door Duitschland van niet-nakomen idei
bepalingen betreffende de rijjksweerbaarheid uil
het vredesverdrag te beschuldigen. Duitsch-
I land heeft die beschuldiging niet op zich laten
zitten.
En een ©enigszins felle polemiek heeft de1
stemming wederzijds verbitterd. Maar effect
kan Duitschland's verdediging niet solideeren.
pdet gaat hier om' den stok, dien men noodig
heeft om den homd te slaan. De politiek van'
Locarno is vergeten-, nog voor ze haar uitwer
king kon toonen.
En voor Briand is Poincaré opnieuw in de
plaats gekomen. Het beteekent nieuwe onrust
en nieuwe bedreiging van Europa.
Ontwapeningsconferenties en. vredespolitiek,
het blijkt alles gelijkelijk slechts den strijd en
•dc vijandschap te dienen. Zoolang de moreele
ontwapening er nog niet is, blijft het gevaar
van den .oorlog acuut.
negen uur een rijtuig in de nabijheid van onze
woning stilhouden, en werd er aan de huis
deur geklopt. De meid kwam binnen en over
handigde mijn moeder een langwerpig pakje,
waarvan deze het adres met aandacht bekeek
Zij scheen iets te willen zeggen, doch bezon
zich, en gaf mij het pakje zwijgend, maai;
blijkbaar onthutst over.
,;Het was aan mij geadresseerd. Maar... was
het ge-en droom. Neen, het leed geen twij
fel; het adres was van de mij zoo wel be
kende dierbare hand... van Mathilda.
„Wie gaf dit u?" riep ik, de dienstmaagd,
die het vertrek reeds verlaten had, in de gang
achterna snellende.
„Eene dame, die ©en mantel om en een
zwarte voile voor het gezicht had," antwoord
de de meid. „Zij vroeg mij of mevrouw Austin
hier woonde, en of mijnheer Clement nog bij
zijn® mama thuis was; en nadat ik hierop toe
stemmend geantwoord had, verzocht ze mij,
het pakje terstond over te geven. Daarop ging
zij haastig heen, stapte in een rijtuig, dat niet
ver van de tuinpoort stond, en reed daarmede
weg."
„Toen ik, half verbijsterd van smart, in de
huiskamer terugkeerde, riep mijlne moeder, die
intusschen het adres van het pakje nog eens
aandachtig beschouwd had: „Er is geen twijj-
fel aan, Clement, het is Mathilda's hand! Ik
meende dit dadelijk te bespeuren, toen de
meid dit overgaf, doch durfde het niet te zeg
gen, uit vrees, dat ik mij mocht vergissen...
Clement! wat deert u?"
„Ik deelde haar mijn vermoeden mede, dat
Mathilda zelve de brengster van het pakje ge
weest was, en opende het daarop terstond. Het
was een zorgvuldig dichtgemaakt bordpapie
ren doosje, bovenin met watten gevuld. Toen ik
Middelweg alhier, werd te Haarlem met go et)
gevolg het examen voor de hoofdact© afgelegd.
1 2,
-HEER-HUGOWAARD.
Dinsdag was het schoolfeestdag voor de leer
lingen der R. Kath. school nabij, den Donkeren
weg. Per autobussen zou een tocht worden ge
maakt naar Bergen en Schoorl. Wat een op
getogen gejuich bij den afrit. Is zoo'n auto
tocht voor kinderen reeds een groot genot,
niet minder is dit zeker het geval met dat
kostelijke duinvermaak; en dan zoo af en toe
te worden samengeroepen voor een aanval op
de proviand van de daarmee beladen auto;
wie gelooft dat er veel van den inhoud terug
kwam? Ja, natuurlijk leege kisten en melk
bussen,
Hoewel te Schoorl voor een regenbui
noopte onder dak te gaan, liet het w,eer oven-
gem toe ook nog een poos te Camperduin te
vertoeven. In opgewekte stemming kwam alles
ongeveer acht uur weer behouden' aan op het
punt van uitgang.
- SINT PANCRAS.
Het op hol slaan van ©en ingespannen paard I
van den hoer Timmerman gaf op den druk- I
ken verkeersweg een hoe ie consternatie. Ge- j
lukkig was zijn losbandigheid van korten duur
daar het bij het café van den1 heer Gerritsen
door enkele bultenzittende bezoekers werd ge
grepen, terwijl inmiddels reeds een der knechts
per fiets kwam toegesneld.
VERBETERD BERICHT.
- SINT PANCRAS.
Onze plaatsgenoot, Jb. Ploeger, amateur bil
jarter, leveride Zaterdag op het groene laken
een mooie prestatie door een partij libre te
beëindigen met een serie van 104 caramboles
waarin moeilijkhelden werden overwonnen, wel
ke algemeen bewondering wekten.
- HEER-HUGOWAARD.
Door den heer W. Wester, onderwijzer aan
de R. K. school aan het Noordeinde van den
deze oplichtte liet mij|ne moeder een kreet van
verbazing hoor.en, terwijjjl ik zelf in het eerste
oogenblik niet wist, wat ik zag. Het doosje
bevatte een schat van Losse diamanten, in ver
scheidene lagen verdeeld, die, door het lamp
licht beschenen, eenen verblindenden glans
verspreidden. Onder in vond ik een rol met vijf
guinjes, en den volgenden brief van Mathilda:
„Waarde Clement! Gij kent mij te goed om
te vjeronderstfellen, dat ik eenigen wrok te
gen u zou koesteren, omdat gij, het middel in
Gods hand zijjt geweest, waardoor het noodlot
tig geheim, 't welk aanleiding tot onze schei
ding gaf, aan het licht werd gebracht. Gij
deedt slechts uw plicht, en handeldet boven
dien enkel uit liefde voor mij|. Dat de ontdek-
k.ng der geduchte waarheid mij| echter in uw©
oogen niet vernedert heeft, daarvan ben ik
ten volle overtuigd. Mocht gij slechts eenig
meidedoogen hebben met den man, die wel
vreeselij'k diep viel, maar een levendig be
rouw gevoelt voor zij|n daad!
De inhoud van dit doosje strekke u ten be
wijze van 'de oprechtheid van dat berouw. Ik
behoef u niet te zeggen, waarde Clement, dat
de diamanten en goudstukken, die het bevat,
de eigendom van lady Haughton zijn- De stee
nen maken ^echter, helaas, slechts een deel
uit van haar ontvreemden schat. Een derde
gedeelte is, zooals gij' waarschijnlijk weet, ver
loren gegaan, en ligt op den bodem der zee."
„Mijn ongelukkige vader achtte zich te
©enenmale onwaardig, het woord tot haar te
richten, die hij zoo zwaar beleedigde en mis
leidde; en mij ontbreekt insgelijks de moed
orn mij rechtstreeks tot de edele gravin te wen
den. Clement? stelt gij haar het nevengaande
te hand, en smeek haar uit mijnen naam om
vergiffenis voor den boet vaardigen zondaar.
- BROEK OP LANGENDIJK.
Met verwijzing naar de desbetreffende adver
tentie, voorkomende in dit nummer, maakt de
heer A. A. van 't Riet bekend, dat hij vanaf
heden zijn vleeschhouwerij weer vodr het ge
achte publiek en cliëntèle heeft open gesteld
We hebben eens een kijkje genomen en zijn
tot de overtuiging gekomen, dat moeite nog
kosten gespaard zijjn gebleven om èn slagerij
èh koelcel geheel naar ide. eischen des tij,ds
en volgens de wet in te richten. Daar tevens,
zooals altijd voor een bette en prompte be
diening wordt ingestaan, kunnen we niet anders
dan den ondernemer veel goeds toewenschen
in zijn nieuwe zaak.
ZUIDSCHARWOUEiEL
Men deelt ons het volgende mede
De heer B. alhier had een Tamil iel id uit Gro-
j rangen te logèeren. Deze, een liefhebber van wan
delen, gingi Maandagmorgen in de vroegte da
j richting Oudkarspel, Kalverdijk uit en kwam
tenslott ein ,Warmenhuizen terecht. Daar werd
I verder naar den, weg- gevraagd, toevallig aan de
politie aldaar.
Deze het Groningseh dialect hoorende, dacht
dat het den voortvlnchtigen notaris Sanders uit
Groningen was... Hoe ook het tegendeel trachtend
te bewijzen, werd het familielid aangehouden.
I Tan slotte werd bij notaris K. alhier opge
beld, waar ae heer D. werkzaam is, met 'het ge-
volg dat de arrestant zijn volledige vrijheid te-
rug kreeg'.
„Met deze regelen, geliefde vriend, -neem ik
voor altijd afscheid va|n u. Mijn dagelijksche en
vurige bede is, dat gijf vergeten moogt, ©n.
j zoo u dit niet mogelijk is, dat 'God u dab
toch de kracht werleene, om in Zij(n ondoor-
grondelijken, maar zeker wijzen wil, te berus
ten. Leef voor uwe goede moeder en voor uwe
plichten, in de hoop op eene hereeniging, d.ddr,
waar niets ons meer scheiden zal.
Mathilda."
Ik verheugde mij innig over de teruggave
der diamanten, maar het maakte natuurlijk een
ailerpijnlijksten indruk op mij, te bespeuren,
dat het denkbeeld eerier altoosdurende schei
ding onherroepelijk bij Mathilda vaststond; te
meer, omdat ik mij overtuigd hield, dat de
zucht om mij voor smaad en schande te behoe
den, er den eenigen grondslag van uitmaakte.
Ik wilde zelfs den geringsten schijln niet op
mij laden, dat ik hare meening deelde, en nam
dus opnieuw de toevlucht tot de dagbladen. In
©ene aan „Mathilda W.'" gerichte advertentie
zeide ik, dat zij! zoowel mijne als haaf eigen toe
komst aan ©en hersenschimmige vrees opoffer
de, en bezwoer haar, dat zij hare, eens aan mij'
gedane gelofte, gestand zou doen. Maar ook
deze oproeping, hoe vaak herhaald, bleef on-,
beantwoord.
„Ik stelde de vervulling der mij opgedragen
taak geen oogenblik langer uit, dan volstrekt
noodig was.
„Met veel heuschheid werd ik op Jocelyns-
Rock ontvangen.
Lady Haughton was vóór eenige maanden
eene gelukkige moeder geworden, en hierdooi
was bij haar de indruk der noodlottige ge
beurtenissen van April en Mei eenigermat© ver
flauwd.
(Wordt vervolgd.)