Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier Donderdag 28 Juli 1927 36e Jaargang Buitenlandsch Overzicht UIT DEN OMTREK. Plaatselijk Nieuws NO. 88 IBTERC.TELEPHOOa 92 NIEUWE i LANODIJKER IM R A M Deze courant verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.15. Bedact.-üitg. J. H. HEI1EB. - Bureel üoordscliarwoude Groote letters naar plaatsruimte Brieven rechtstreeks aan den Uitgever Nadruk verboden. Het heeft er een tijdlang naar uitgezien, of we goied op wég waren naar een zekerder vrede) in Europa en in de wereld. De Washingtonsche conferentie had het dreigend gevaar van den Stillen Oceaan vrijwel terzijde gesteld en de Amerikaansch-Japansche tegenstelling tot ge ringer en minder ernstige proporties terugge bracht. Het communistische Rusland en de ka pitalistische staten begonnen langzaam een el kaar te wennen en de Sowjet-Unie begon de allures aan te nemen van ,een ordentelijkefn Staat. En de politiek van Locarno scheen in !de naaste toekomst de eeuwenlange vijandschap tusschen Duitschland en Frankrijk zoo al niet geheel op te heffen, dan toch haar gevaarlijk activiteit te zullen ontnemen en daarmee voor Europa ide gelukkigste resultaten te beloven. En wapneer Mussolini er niet geweest was met zijjn aanmatigend fascisme en de Balkan niet den hemel in Europa's Zuid-Oosten wat donker was blijjven kleuren, hadden we ons, de Chinieesche vechtgeneraals ten spijit, kunnen voorstellen, dat het paradijs van den eeuwigen vrede voor ons stond geopend te warden. Mussolini is er nog altijd, de Chineesche ge neraals vechten nog evenals vroeger en de dood van koning Ferdinand van Roemenie heeft ons nog pas een de steeds openstaande mogelijkheid van Balkan-verwikkelingen herin nerd. Maar daar is nog de maritieme confe rentie van Gienève de breuk tusschen Engëland en Rusland en de Duitsch-Bielgische polemiek over de schuldenkwestie en over Duitschland's bewapening. En, als de Duitsche dichter het zegt: ,,van het - gedroomde paradijs is ieder spoor verdwenen." Wij zijn ons weer bewust van den precairen toestand, waarin de vrede van Europa en van Ide wereld verkeeren en houden ons hart vaat over de naaste toekomst. De Geneefsche conferentie was een vredes conferentie, immers een ontwapeningsconferen tie. Maar van de ontwapening, van de beper king der bewapening der zee, die zij meer spe ciaal bedoelde, heeft ze niet veel terecht ge bracht. En haar eiemig tastbaar resultaat lijjkt voorloopig, de nieuwe toenadering tusschen En- geiand en Japan, de. toespitsing van de Ja pansch-Amerikaansche tegenstelling en het op nieuw acuut worden van de bedreiging van den Stillen Oceaan. Er is nog een kleine kans, dat Japan de gevolgen van de politiek, die te Genève tot een nieuwe toenadering tot Enge land en een verwijdering van Amerika voer de, niet zal durven riskeeran. De mogelijkheid van een conflict met de Vereenigde Staten beteekient voor Japan een FEUILLETON Nacht en Morgen 104) „Reeds spoedig na Carter's bezoek vond men in Ide dagbladen een verhaal van Idien vlucht van den gewaanden Henry Walter en de aanleidende oorzaak daartoe. Het geval baarde groot opzien en trof vooral den heer Burham en allen, Üie tot het bankiershuis in betrekking stonden. Mijn gewezen patroon be gaf zich onverwijld naar Richmond-Castle om den graaf en de gravin op het vreeselijke nieuws voor te bereiden. Hij was echter reeds voorgekomen door Carter, die van Clapham regelrecht naar Richmopd-Castle, hun land goed in Yorknhire, was gereisd. Zijn mede- deeling had Laura in den smartelijken rouw gedompeld, over het verlies van haren vader op zulk een gruwzame wijze van het leven be roofd, door den onverlaat, die zich voor hem had uitgegeven. Niet dan met het diepste afgrijzen kon zij er aan -denken, dat zij| zoolang met den snood aard in betrekking had gestaan. I Thans,, zeide zij tot den heer Burham, kon zij zich duiztend omstandigheden verklaren, die haar eerst raadselachtig waren voorgekomen; maar niets griefde haar zoozeer als het denk beeld van al het mogelijjke te hebben gedaan om den booswicht, die haar diensten afschuw verdiende, de teaderste liefde te bewijizen. Die herinnering van het stuitend bedrog, waarvan zij het slachtoffer was geweest, en van den onnatuurlijken toestand, waarin zij acht of ne gen maanden lang doorgebracht had, maakte haar schier waanzinnig. „Op zekeren avopd hoorden wij omstreeks voortdurend dreigend gevaar. En de Japansche politici kunnen voor den ernst van een der- gelijken toestand niet blind zijn. Amerika blijf) de groote en aangroeiende macht in den Stil len Oceaan. En zelfs Engeland's vriendschap kan Japan's belangen tegen de gevolgen van oen fel Amerikaansch-Japansch antagonisme niet voldoende verzekeren. Maar het is boven dien de vraag of Engeland dergelijke conse quenties uit het jongste politieke spel van Ge nève zal willen trekken. En dit schept een nog grootere kans voor het voorkomen van de nieuwe constellaties, die uit de Geneefsche con ferentie dreigt. Bridgeman moge het min of meer toegelegd hebben de Amerikanen te Ge nève te brusqueeren, het is wel waarschijnlijk, dat de Engelsche regeering de gevolgen van dit bravoure-stukje niet geheel voor hare re kening zal willen nemlen e nmet de voldoening Amerika in eien impasse gebracht te hebben, zich tevreden zal stellen. Dpet zij' dit niet en blijft ze de overeen komst die Japan en Engeland over den krui- seraanbouw getroffen hebben, als een onveran derlijk Japansch-Engelsch voorstel handhaven dan is er alle kans, dat Amerika, de publieke opinie ter wereld trotseerende, zich van de con ferentie terugtrekt -en daarmee feitelijk de breuk met Engeland en Japan onvermijdelijk maakt. Maar de gevolgen daarvan kunnen ook voor Engeland te ernstig worden. Amerika is de groote politieke en oeconomische macht van het oogenblik -en Engeland's schuldeischer voor muliarden. Dat zal ook Engeland voorzichtig maken *n naar een anderen uitweg uit de con ferentie -doen zoeken. Maar welke zij ook vindt, zij kan niet meer verhoeden, dat het eenig re sultaat Ider Geneefsche maritieme conferentie zal zijn een verscherping der tegenstellingen in den Stillen Oceaan en een herleving van Amerikaansch-.Japansch antagonisme, wat een nieuwe activiteit van het gevaar van den Stil len Oceaan beteekent. Het is niet het eenige gevaar dat dreigt. Het opnieuw optreden van Poincaré als Frarisch minister-president had al onmiddellijk beduchtheid voor een verkoeling in de Fransch- Duitsche betrekkingen en een terugkeer op den weg naar Locarno doen ontstaan. En deze vrees heeft zich maar al te spoedig bewaar heid. Pcincaré's uitlatingen hebben duidelijk ge noeg bewezen, dat hij) nog niets van de oude onverzoenlijkheid vergeten heeft. En de hou djng der Belgische regeering, die hierin slechts een spreekbuis der Fransche is, heeft getoond, welken invloed daarvan op de houding van het Fransch-Belgisch blok tegenover Duitschland is uitgegaan. Frankrijjk denkt er blijkbaar niet meer aan, Duitschland tegemoet te komiem, maai (Poogt naar het Poincarisme terug te keeren. I Een der eerste bedoelingen van dit Poin- rarisme was de handhaving van de bezetting van het Rijjnland, en het is duidelijk dat de uitlatingen der Belgische regeering over Duitschland's bewapening geen ander doel heb ben, dan deze handhaving mogelijk te maken De Duitsche vestingen aan de Oostgrens blij' j ken geslecht. Nu moet er een andere reden j gezocht worden voor het handhaven der bezet ting. België's regeering heeft die bij de hand I gehad door Duitschland van niet-nakomen idei bepalingen betreffende de rijjksweerbaarheid uil het vredesverdrag te beschuldigen. Duitsch- I land heeft die beschuldiging niet op zich laten zitten. En een ©enigszins felle polemiek heeft de1 stemming wederzijds verbitterd. Maar effect kan Duitschland's verdediging niet solideeren. pdet gaat hier om' den stok, dien men noodig heeft om den homd te slaan. De politiek van' Locarno is vergeten-, nog voor ze haar uitwer king kon toonen. En voor Briand is Poincaré opnieuw in de plaats gekomen. Het beteekent nieuwe onrust en nieuwe bedreiging van Europa. Ontwapeningsconferenties en. vredespolitiek, het blijkt alles gelijkelijk slechts den strijd en •dc vijandschap te dienen. Zoolang de moreele ontwapening er nog niet is, blijft het gevaar van den .oorlog acuut. negen uur een rijtuig in de nabijheid van onze woning stilhouden, en werd er aan de huis deur geklopt. De meid kwam binnen en over handigde mijn moeder een langwerpig pakje, waarvan deze het adres met aandacht bekeek Zij scheen iets te willen zeggen, doch bezon zich, en gaf mij het pakje zwijgend, maai; blijkbaar onthutst over. ,;Het was aan mij geadresseerd. Maar... was het ge-en droom. Neen, het leed geen twij fel; het adres was van de mij zoo wel be kende dierbare hand... van Mathilda. „Wie gaf dit u?" riep ik, de dienstmaagd, die het vertrek reeds verlaten had, in de gang achterna snellende. „Eene dame, die ©en mantel om en een zwarte voile voor het gezicht had," antwoord de de meid. „Zij vroeg mij of mevrouw Austin hier woonde, en of mijnheer Clement nog bij zijn® mama thuis was; en nadat ik hierop toe stemmend geantwoord had, verzocht ze mij, het pakje terstond over te geven. Daarop ging zij haastig heen, stapte in een rijtuig, dat niet ver van de tuinpoort stond, en reed daarmede weg." „Toen ik, half verbijsterd van smart, in de huiskamer terugkeerde, riep mijlne moeder, die intusschen het adres van het pakje nog eens aandachtig beschouwd had: „Er is geen twijj- fel aan, Clement, het is Mathilda's hand! Ik meende dit dadelijk te bespeuren, toen de meid dit overgaf, doch durfde het niet te zeg gen, uit vrees, dat ik mij mocht vergissen... Clement! wat deert u?" „Ik deelde haar mijn vermoeden mede, dat Mathilda zelve de brengster van het pakje ge weest was, en opende het daarop terstond. Het was een zorgvuldig dichtgemaakt bordpapie ren doosje, bovenin met watten gevuld. Toen ik Middelweg alhier, werd te Haarlem met go et) gevolg het examen voor de hoofdact© afgelegd. 1 2, -HEER-HUGOWAARD. Dinsdag was het schoolfeestdag voor de leer lingen der R. Kath. school nabij, den Donkeren weg. Per autobussen zou een tocht worden ge maakt naar Bergen en Schoorl. Wat een op getogen gejuich bij den afrit. Is zoo'n auto tocht voor kinderen reeds een groot genot, niet minder is dit zeker het geval met dat kostelijke duinvermaak; en dan zoo af en toe te worden samengeroepen voor een aanval op de proviand van de daarmee beladen auto; wie gelooft dat er veel van den inhoud terug kwam? Ja, natuurlijk leege kisten en melk bussen, Hoewel te Schoorl voor een regenbui noopte onder dak te gaan, liet het w,eer oven- gem toe ook nog een poos te Camperduin te vertoeven. In opgewekte stemming kwam alles ongeveer acht uur weer behouden' aan op het punt van uitgang. - SINT PANCRAS. Het op hol slaan van ©en ingespannen paard I van den hoer Timmerman gaf op den druk- I ken verkeersweg een hoe ie consternatie. Ge- j lukkig was zijn losbandigheid van korten duur daar het bij het café van den1 heer Gerritsen door enkele bultenzittende bezoekers werd ge grepen, terwijl inmiddels reeds een der knechts per fiets kwam toegesneld. VERBETERD BERICHT. - SINT PANCRAS. Onze plaatsgenoot, Jb. Ploeger, amateur bil jarter, leveride Zaterdag op het groene laken een mooie prestatie door een partij libre te beëindigen met een serie van 104 caramboles waarin moeilijkhelden werden overwonnen, wel ke algemeen bewondering wekten. - HEER-HUGOWAARD. Door den heer W. Wester, onderwijzer aan de R. K. school aan het Noordeinde van den deze oplichtte liet mij|ne moeder een kreet van verbazing hoor.en, terwijjjl ik zelf in het eerste oogenblik niet wist, wat ik zag. Het doosje bevatte een schat van Losse diamanten, in ver scheidene lagen verdeeld, die, door het lamp licht beschenen, eenen verblindenden glans verspreidden. Onder in vond ik een rol met vijf guinjes, en den volgenden brief van Mathilda: „Waarde Clement! Gij kent mij te goed om te vjeronderstfellen, dat ik eenigen wrok te gen u zou koesteren, omdat gij, het middel in Gods hand zijjt geweest, waardoor het noodlot tig geheim, 't welk aanleiding tot onze schei ding gaf, aan het licht werd gebracht. Gij deedt slechts uw plicht, en handeldet boven dien enkel uit liefde voor mij|. Dat de ontdek- k.ng der geduchte waarheid mij| echter in uw© oogen niet vernedert heeft, daarvan ben ik ten volle overtuigd. Mocht gij slechts eenig meidedoogen hebben met den man, die wel vreeselij'k diep viel, maar een levendig be rouw gevoelt voor zij|n daad! De inhoud van dit doosje strekke u ten be wijze van 'de oprechtheid van dat berouw. Ik behoef u niet te zeggen, waarde Clement, dat de diamanten en goudstukken, die het bevat, de eigendom van lady Haughton zijn- De stee nen maken ^echter, helaas, slechts een deel uit van haar ontvreemden schat. Een derde gedeelte is, zooals gij' waarschijnlijk weet, ver loren gegaan, en ligt op den bodem der zee." „Mijn ongelukkige vader achtte zich te ©enenmale onwaardig, het woord tot haar te richten, die hij zoo zwaar beleedigde en mis leidde; en mij ontbreekt insgelijks de moed orn mij rechtstreeks tot de edele gravin te wen den. Clement? stelt gij haar het nevengaande te hand, en smeek haar uit mijnen naam om vergiffenis voor den boet vaardigen zondaar. - BROEK OP LANGENDIJK. Met verwijzing naar de desbetreffende adver tentie, voorkomende in dit nummer, maakt de heer A. A. van 't Riet bekend, dat hij vanaf heden zijn vleeschhouwerij weer vodr het ge achte publiek en cliëntèle heeft open gesteld We hebben eens een kijkje genomen en zijn tot de overtuiging gekomen, dat moeite nog kosten gespaard zijjn gebleven om èn slagerij èh koelcel geheel naar ide. eischen des tij,ds en volgens de wet in te richten. Daar tevens, zooals altijd voor een bette en prompte be diening wordt ingestaan, kunnen we niet anders dan den ondernemer veel goeds toewenschen in zijn nieuwe zaak. ZUIDSCHARWOUEiEL Men deelt ons het volgende mede De heer B. alhier had een Tamil iel id uit Gro- j rangen te logèeren. Deze, een liefhebber van wan delen, gingi Maandagmorgen in de vroegte da j richting Oudkarspel, Kalverdijk uit en kwam tenslott ein ,Warmenhuizen terecht. Daar werd I verder naar den, weg- gevraagd, toevallig aan de politie aldaar. Deze het Groningseh dialect hoorende, dacht dat het den voortvlnchtigen notaris Sanders uit Groningen was... Hoe ook het tegendeel trachtend te bewijzen, werd het familielid aangehouden. I Tan slotte werd bij notaris K. alhier opge beld, waar ae heer D. werkzaam is, met 'het ge- volg dat de arrestant zijn volledige vrijheid te- rug kreeg'. „Met deze regelen, geliefde vriend, -neem ik voor altijd afscheid va|n u. Mijn dagelijksche en vurige bede is, dat gijf vergeten moogt, ©n. j zoo u dit niet mogelijk is, dat 'God u dab toch de kracht werleene, om in Zij(n ondoor- grondelijken, maar zeker wijzen wil, te berus ten. Leef voor uwe goede moeder en voor uwe plichten, in de hoop op eene hereeniging, d.ddr, waar niets ons meer scheiden zal. Mathilda." Ik verheugde mij innig over de teruggave der diamanten, maar het maakte natuurlijk een ailerpijnlijksten indruk op mij, te bespeuren, dat het denkbeeld eerier altoosdurende schei ding onherroepelijk bij Mathilda vaststond; te meer, omdat ik mij overtuigd hield, dat de zucht om mij voor smaad en schande te behoe den, er den eenigen grondslag van uitmaakte. Ik wilde zelfs den geringsten schijln niet op mij laden, dat ik hare meening deelde, en nam dus opnieuw de toevlucht tot de dagbladen. In ©ene aan „Mathilda W.'" gerichte advertentie zeide ik, dat zij! zoowel mijne als haaf eigen toe komst aan ©en hersenschimmige vrees opoffer de, en bezwoer haar, dat zij hare, eens aan mij' gedane gelofte, gestand zou doen. Maar ook deze oproeping, hoe vaak herhaald, bleef on-, beantwoord. „Ik stelde de vervulling der mij opgedragen taak geen oogenblik langer uit, dan volstrekt noodig was. „Met veel heuschheid werd ik op Jocelyns- Rock ontvangen. Lady Haughton was vóór eenige maanden eene gelukkige moeder geworden, en hierdooi was bij haar de indruk der noodlottige ge beurtenissen van April en Mei eenigermat© ver flauwd. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1927 | | pagina 1